უდიდესი ფიზიკური ძალა, 300 ბრძოლიდან მხოლოდ ერთი მარცხი და ჩემპიონობა - პრეზიდენტობამდე დიდ სპორტში - აბრაამ ლინკოლნის, როგორც მოჭიდავის ცხოვრება

აბრაამ ლინკოლნი - აშშ-ის მე-16 პრეზიდენტი მსოფლიო პოლიტიკის ისტორიაში ერთ-ერთი ყველაზე გავლენიანი პირია. მის სახელმწიფოებრივ მიღწევას თითქმის ყველა იცნობს: მან მონობა დაასრულა და სამოქალაქო ომში გაერთიანებას გამარჯვება მოუტანა, რითაც ქვეყანა დაშლისგან გადაარჩინა.

თუმცა ლინკოლნის გატაცებებზე შედარებით ნაკლებს საუბრობენ. ცნობილია, რომ მას უყვარდა სპორტი, გატაცებული იყო ჭიდაობით - ისტორიკოსები ვარაუდობენ, რომ ლინკოლნის სპორტულმა მიღწევებმა მისი, როგორც ძლიერი პოლიტიკოსის იმიჯის ჩამოყალიბებაში დიდი როლი ითამაშეს.

აბრაამ ლინკოლნი 1809 წელს გაჭირვებული ფერმერების ოჯახში დაიბადა. ქოხში, სადაც აშშ-ის მომავალმა პრეზიდენტმა თავისი ცხოვრების პირველი წლები გაატარა, არც შუშის ფანჯრები იყო, არც ნორმალური ავეჯი. რთული ფინანსური მდგომარეობის გამო, ის მშობლებს სამეურნეო საქმეებში ეხმარებოდა და მძიმე სამუშაო პირობებს მიეჩვია: კაფავდა ტყეს, ჭრიდა შეშას. საქმე განსაკუთრებით მაშინ მოემატა, როდესაც 9 წლის ასაკში დედა დაკარგა.

მისი გასაოცარი ფიზიკური მონაცემები ბავშვობიდანვე თვალსაჩინო იყო - უკვე მაშინ, თანატოლებთან შედარებით, დიდი იყო. 16 წლის ასაკში ლინკოლნი 188 სმ იყო, ხოლო როცა სრულწლოვანი გახდა, უკვე 193 სმ. ამასთან, ის საერთოდ არ ამაყობდა ასეთი აღნაგობით. ფიზიკურ მუშაობას წიგნების კითხვას ამჯობინებდა.

• მისი ასეთი ზომები ყოველდღიურ ცხოვრებაშიც ხელს უშლიდა: მშობლების სახლი იმდენად პატარა იყო, რომ წელში გასწორებაც არ შეეძლო, რის გამოც ოჯახში სულ დასცინოდნენ.

ფიზიკური ძალით ხალხის გაოცებას ლინკოლნი მას შემდეგაც აგრძელებდა, როდესაც პრეზიდენტის თანამდებობა დაიკავა. ისტორიკოსი დორის კერნს გუდვინი წერდა:

"რესპუბლიკური პარტიის წევრები გემბანზე ისვენებდნენ, როდესაც ლინკოლნმა გადაწყვიტა, ისეთი ძალა ეჩვენებინა, რომელიც "ათასში ერთ ადამიანს გააჩნია“.

მან აიღო ცული და რამდენიმე წუთის განმავლობაში ის ცერა და საჩვენებელი თითებით ეჭირა. ყველაზე ძლიერმა მეზღვაურებმა სცადეს იგივეს განმეორება, თუმცა არაფერი გამოუვიდათ“.

ისტორიკოსი და "მეტროპოლიტენ-მუზეუმის“ ვიცე-პრეზიდენტი ჰაროლდ ჰოლცერი ჰყვებოდა: "არანაირი ეჭვი არ არსებობს, რომ ლინკოლნი ფიზიკურად ძალიან განვითარებული ადამიანი იყო. ის ყოველთვის ფორმაში იყო, რაც იმ ეპოქის ადამიანებისთვის ძალიან იშვიათია. ახალგაზრდობაში ძალიან ბევრს მუშაობდა და სპორტით იყო დაკავებული - დარბოდა და ჭიდაობდა“.

ლინკოლნს მართლაც უყვარდა ჭიდაობა, რომელიც ბიძამ, მორდეკაიმ შეაყვარა. 21 წლის ასაკში ოლქის ჩემპიონი გახდა კლასიკურ გრეპლინგში, რომელიც 1904 წელს ოლიმპიურ თამაშებზე შეიტანეს, ხოლო მოგვიანებით, თავისუფალ ჭიდაობაში ჩემპიონი გახდა. 1831 წელს ლინკოლნმა ოჯახი დატოვა და ნიუ-სეილემში დასახლდა, სადაც პატარა მაღაზიაში კლერკად დასაქმდა.

• ისტორიკოსი კარლ სენდბერგი წერდა, რომ ერთხელ, ბანქოს ერთმა მოთამაშემ, მომავალი პრეზიდენტის კოლეგას დიდი თანხა მოუგო. ლინკოლნი კი ამ მოთამაშეს დაენიძლავა, რომ ვისკის კასრს ასწევდა და ისე დალევდა და თუ ამას შეასრულებდა, მის კოლეგას ფულს დაუბრუნებდნენ. აბრაამმა სანაძლეო უმარტივესად შეასრულა.

ჭორები ახალგაზრდაზე, რომელიც უზარმაზარ ფიზიკურ ძალას ფლობდა, სწრაფად გავრცელდა მთელ სოფელში, სადაც ადგილობრივი ბანდა Clary’s Grove Boys ბინადრობდა. მათმა ლიდერმა - ჯეკ არმსტრონგმა ლინკოლნი გამოიწვია.

ორთაბრძოლა პირდაპირ მაღაზიის კართან შედგა. ისტორიკოსი როჯერ ნორტონი ბრძოლას ასე ახასიათებდა: "არმსტრონგი ფიზიკურად ბევრად პატარა იყო, ვიდრე ლინკოლნი, თუმცა ხარივით ძლიერი იყო. რაღაც პერიოდი ისინი წრეზე დადიოდნენ, შემდეგ შეეკრნენ, დაიწყეს ჭიდაობა, მაგრამ პირველი ცდით გამარჯვებული ვერ გამოავლინეს

არმსტრონგის მდგომარეობა ნელ-ნელა მძიმდებოდა, როცა ბოლოს, ლინკოლნი ორივე ხელით შეეკრა და როგორც თოჯინა ისე ანჯღრია. არმსტრონგის ბანდის წევრებს ეს ამბავი არ მოეწონათ და აბრაამი მაღაზიის კედელთან მიაყენეს, თუმცა დამარცხებულმა ლიდერმა მათ უბრძანა, რომ თავი დაენებებინათ. მოგვიანებით, ლინკოლნი და არმსტრონგი დამეგობრდნენ და აბრაამი მას "რუს დათვს“ ადარებდა.

ბრძოლამ ლინკოლნი ქალაქის გმირად გადააქცია. მომავალში უამრავ შეჯიბრებაში მიიღო მონაწილეობა და ყველგან გაიმარჯვა. მიუხედავად რბილი ხასიათისა, ის მოწინააღმდეგეებს არ ინდობდა, მეტიც, ხშირად "თრეშ-თოქს“ იყენებდა. ერთხელ, მორიგი გამარჯვების შემდეგ, მან მაყურებელს მიმართა: "არ არსებობს ჩემზე მსხვილი ხვადი და ეს ჩემი ტერიტორიაა. თუ ვინმე არ ეთანხმებით ამას, გაილესოს რქები და დამიპირისპირდეს“. მსურველები არ გამოჩნდნენ.

• 1836 წელს ლინკოლნი სამართალმა გაიტაცა, თუმცა ჭიდაობას თავი არ დაანება. 12 წლის განმავლობაში მან 300 ბრძოლა გამართა და მხოლოდ ერთხელ, სამხედროსთან, ჰენკ ტომპსონთან დამარცხდა. პოლიტიკაში მოსვლის შემდეგ, მას აღარ უჭიდავია.

1860 წელს ლინკოლნმა აშშ-ის საპრეზიდენტო არჩევნებში მიიღო მონაწილეობა. ისტორიკოსები თვლიან, რომ სპორტულმა მიღწევებმა მის წინასაარჩევნო კამპანიაში დიდი როლი ითამაშა - მოჭიდავის წარსული გაზეთებში გავრცელდა, უბრალო ხალხმა ამ ისტორიების წაკითხვის შემდეგ, ლინკოლნში ძლიერი ლიდერი დაინახეს.

132 წლის შემდეგ, ლინკოლნი ჭიდაობის ეროვნული დიდების დარბაზში მოხვდა, რისი მეშვეობითაც მისი სპორტული მემკვიდრეობა კვლავ აგრძელებს სიცოცხლეს.

ავტორი: ანრი კურტანიძე