ზაფხულის დადგომასთან ერთად აქტუალური ხდება რუჯის თემა. ისინი, ვინც ზღვაზე ვერ ახერხებენ წასვლას, აუზზე გარუჯვას ირჩევენ. თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო უნივერსიტეტის დოქტორანტი, დერმატო-ვენეროლოგი ზაზა თელია სწორედ იმ საფრთხეებზე წერს, რომელსაც შესაძლოა, აუზებზე გადავეყაროთ:
ზაზა თელია: სტატისტიკით მაგალითად აშშ-ის ზრდასრული მოსახლეობის 40% შარდავს საზოგადოებრივ აუზებში
ალბათ ადვილი მისახვედრია რომ საქართველოში ეს სტატისტიკა იგივე ან შეიძლება მეტიც იყოს:
- მოგეხსენებათ აუზების დამუშავება ხორციელდება ქიმიური საშუალებებით იმისათვის რომ მოხდეს დაავადებების გავრცელების პრევენცია
- ქლორი შესაძლოა შეუერთდეს ორგანიზმიდან გამოყოფილ სითხეებს (შარდი, ფეკალიები) და გამოიწვიოს ქიმიური რეაქცია
- ეს ქიმიური რეაქცია ამცირებს ქლორის რაოდენობას აუზში რაც შესაბამისად აღარ არის საკმარისი ბაქტერიების გასანეიტრალებლად
- პირიქით წარმოიქმნება ქიმიური გამაღიზიანებელი ნივთიერებები რომლებმაც შესაძლოა გამოიწვიოს კანის გაღიზიანება, თვალების გაწითლება, ქავილი
- ამ ქლორამინს (Chloramine) აქვს ქლორისთვის დამახასიათებელი სუნი და ადამიანებში ის ასოცირდება ქლორის სუნთან
- თუმცა სუფთა, დამუშავებულ აუზს არ უნდა ჰქონდეს სუნი, ანუ ქლორით ადექვატურად დამუშავებულ აუზს არ აქვს სუნი
- ამრიგად თუ აუზს აქვს ქლორის სუნი - შესაძლოა მასში იყოს ქლორამინი (Chloramine), შარდი ან სხვა ორგანიზმიდან გამოყოფილი სითხეები