საზოგადოება
მსოფლიო

18

მაისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

კვირა, მთვარის ოცდამეერთე დღე დაიწყება 02:39-ზე, მთვარე მერწყულში იქნება 09:27-დან კარგი დღეა ფინანსური საკითხების მოსაგვარებლად; გუნდური მუშაობისთვის; ვაჭრობისთვის. კარგია საერთო მიზნისთვის გაერთიანება, მომავლის დასახვა. კარგია მგზავრობა, მივლინება; საქმიანობის შეცვლა. მოაგვარეთ საოჯახო საქმეები; დაისვენეთ. კარგი დღეა ქორწინებისა და ნიშნობისათვის. ერთგულების ფიცის დასადებად; მავნე ჩვევებისგან გასათავისუფლებლად. ნუ გადატვირთავთ ღვიძლს. გაისეირნეთ სუფთა ჰაერზე. არ დაძაბოთ და გადაღალოთ თვალები. კარგი დღეა დასვენებისთვის, შიმშილისთვის.
პოლიტიკა
სამხედრო
მეცნიერება
მოზაიკა
სამართალი
კულტურა/შოუბიზნესი
სპორტი
Faceამბები
წიგნები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"მე და ჩემი ყოფილი შეყვარებული ერთად ვაბარებდით, ახლა ჩვენი ურთიერთობა დასრულდა..." - ვინ არის ნატა ახალი ქართული სერიალიდან და როგორია მსახიობ ნია გუგავას რეალური ცხოვრება
"მე და ჩემი ყოფილი შეყვარებული ერთად ვაბარებდით, ახლა ჩვენი ურთიერთობა დასრულდა..." - ვინ არის  ნატა ახალი ქართული სერიალიდან და როგორია მსახიობ ნია გუგავას რეალური ცხოვრება

"ცვა­ლე­ბა­დი ნიშ­ნე­ბი" ახა­ლი სე­რი­ა­ლია, რო­მე­ლიც სტუ­დენ­ტე­ბის ცხოვ­რე­ბა­ზე, მათ პრობ­ლე­მებ­ზე და ისეთ ამ­ბებ­ზე გვიყ­ვე­ბა, რაც რე­ა­ლის­ტუ­რია, სე­რი­ა­ლის პერ­სო­ნა­ჟებ­ში კი შე­იძ­ლე­ბა ბევ­რმა ადა­მი­ან­მა სა­კუ­თა­რი თავი ამო­იც­ნოს. ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე და­სა­მახ­სოვ­რე­ბე­ლი და მა­ყუ­რებ­ლის­თვის საყ­ვა­რე­ლი პერ­სო­ნა­ჟი ნა­ტაა, რო­მელ­საც მსა­ხი­ო­ბი ნია გუ­გა­ვა თა­მა­შობს.

სო­ცი­ა­ლურ ქსე­ლებ­ში ნა­ტას ფრა­ზე­ბი, ვი­დე­ო­ე­ბი პო­პუ­ლა­რუ­ლია და მა­ყუ­რებ­ლის გან­ხილ­ვის თე­მაა. მსა­ხი­ობ ნია გუ­გას­ვას­თვის ეს არ არის პირ­ვე­ლი როლი, მა­ნამ­დე "ხე­ლოვ­ნურ სუნ­თქვა­ში" თა­მა­შობ­და, გარ­და ამი­სა, ახალ­გაზ­რდა მსა­ხი­ობ­მა სრულ­მეტ­რა­ჟი­ან ფილმში მთა­ვა­რი რო­ლიც შე­ას­რუ­ლა. გთა­ვა­ზობთ რამ­დე­ნი­მე კვი­რის წინ ჟურ­ნალ "გზა­ში" გა­მოქ­ვეყ­ნე­ბულ ინ­ტერ­ვი­უს ნი­ას­თან:

- კა­მე­რას­თან მუ­შა­ო­ბის რა გა­მოც­დი­ლე­ბა გაქვს?

- სამ­წუ­ხა­როდ თუ სა­ბედ­ნი­ე­როდ, კა­მე­რას­თან მუ­შა­ო­ბის ჩემი პირ­ვე­ლი გა­მოც­დი­ლე­ბა პირ­და­პირ სრულ­მეტ­რა­ჟი­ან ფილმში, მთა­ვარ როლს უკავ­შირ­დე­ბა. სა­ნამ გა­და­ღე­ბე­ბი და­ი­წყე­ბო­და, ძა­ლი­ან გა­ხა­რე­ბუ­ლიც ვი­ყა­ვი და იმავდრო­უ­ლად, შე­ში­ნე­ბუ­ლიც, რად­გან კა­მე­რას­თან პირ­ვე­ლად დგო­მი­სას, პირ­და­პირ მთა­ვა­რი რო­ლის შეს­რუ­ლე­ბა მარ­ტი­ვი არ იყო. მით უმე­ტეს, 17 წლის ვი­ყა­ვი. ჯერ თე­ატ­რა­ლურ უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში ჩა­ბა­რე­ბუ­ლიც არ მქონ­და. რო­ლის­თვის შე­და­რე­ბით უფ­რო­სი ასა­კის მსა­ხი­ობს ეძებ­დნენ. ძა­ლი­ან ვნერ­ვი­უ­ლობ­დი, მაგ­რამ გა­და­სა­ღებ მო­ე­დან­ზე ისე­თი ატ­მოს­ფე­რო და ხალ­ხი დამ­ხვდა, რომ პირ­ვე­ლი სცე­ნა გა­და­ვი­ღეთ თუ არა, თა­ვი­სუფ­ლად ვიგ­რძე­ნი თავი. მი­მაჩ­ნია, რომ მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი გა­მოც­დი­ლე­ბა მი­ვი­ღე. ეს ფილ­მი - "ჯა­დოს­ნუ­რი ახა­ლი წელი ანუ ერთი კოც­ნის ის­ტო­რია" - სამ­სა­ხი­ო­ბო სფე­რო­ში ჩემი პირ­ვე­ლი ნა­ბი­ჯე­ბი იყო.

- გვი­ამ­ბე, ამ ფილმში რო­გორ მოხ­ვდი?

- კას­ტინ­გე­ბი ბევ­რად რთუ­ლი იყო. თავ­და­პირ­ვე­ლად, კას­ტინ­გის მე­ნე­ჯე­რებ­მა მსა­ხი­ო­ბე­ბის მხო­ლოდ ფო­ტო­ე­ბი ნა­ხეს. ჩემი ფო­ტოს ნახ­ვი­სას თქვეს, - ეს გოგო პა­ტა­რაა. მოდი, არ გვინ­დაო, მაგ­რამ ქალ­ბა­ტონ­მა ეკამ მა­ინც მი­მიყ­ვა­ნა... პირ­ვე­ლი კას­ტინ­გი უფრო ზო­გა­დი ხა­სი­ა­თის იყო - მხო­ლოდ ტექ­სტი წა­მა­კი­თხეს; მე­ო­რედ, "გა­დარ­ჩე­ვის" ეტაპ­ზე, მთა­ვა­რი რო­ლე­ბის კან­დი­და­ტე­ბი - გო­გო­ნე­ბი და ბი­ჭე­ბი დაგ­ვი­ბა­რეს. სცე­ნა რამ­დე­ნი­მე ბი­ჭთან გა­ვი­ა­რე. კას­ტინგზე 2 რე­ჟი­სო­რი - ჯაბა მელ­ქა­ძე და გი­ორ­გი ებ­რა­ლი­ძე იყ­ვნენ... მე­ო­რე კას­ტინ­გის მერე უკვე როლ­ზე და­მამ­ტკი­ცეს. ჩემ­თვის ეს სრუ­ლი­ად მო­უ­ლოდ­ნე­ლი იყო, რად­გან ვი­ცო­დი, ჩემს ასაკ­თან და­კავ­ში­რე­ბით პრობ­ლე­მა ჰქონ­დათ, მით უმე­ტეს, არას­რულ­წლო­ვა­ნი ვი­ყა­ვი და არც გა­მოც­დი­ლე­ბა მქონ­და, არც - თე­ატ­რა­ლურ უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში ვსწავ­ლობ­დი. არ ვიცი, რა და რო­გორ მოხ­და, მაგ­რამ ძა­ლი­ან მო­უ­ლოდ­ნე­ლად ასე­თი ბედ­ნი­ე­რე­ბა მეწ­ვია (იღი­მის).

- იმ პე­რი­ოდ­ში მსა­ხი­ო­ბო­ბა შენ­თვის ჰობი იყო?

- არა. მსა­ხი­ო­ბო­ბა ჰო­ბად არა­სო­დეს მქო­ნია. 4 წლის ვი­ყა­ვი, როცა პირ­ვე­ლად სცე­ნა­ზე დავ­დე­ქი - დე­დას­თან ერ­თად ვთა­მა­შობ­დი. მგო­ნი, ლა­პა­რა­კიც არ ვი­ცო­დი, როცა უკვე ეს პრო­ფე­სია მინ­დო­და. 14 წლი­დან გოგა პი­პი­ნაშ­ვი­ლის სტუ­დი­ა­ში დავ­დი­ო­დი. მსა­ხი­ო­ბო­ბა ყო­ველ­თვის მიზ­ნად მქონ­და და­სა­ხუ­ლი. ფილმში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბამ მაჩ­ვე­ნა, რომ თუკი მა­ნამ­დე მსა­ხი­ო­ბო­ბა ჩემი სურ­ვი­ლი და ოც­ნე­ბა იყო, ახლა უკვე შე­იძ­ლე­ბა, ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით ჩემი საქ­მე­ე­ბი წინ წა­ვი­დეს. ჯერ 18 წლის ვარ. სა­ერ­თოდ, ყვე­ლა ასაკ­ში ბევ­რი ადა­მი­ა­ნი მი­ზანს იც­ვლის, მაგ­რამ ჩემი სურ­ვი­ლი ისე­თი ძლი­ე­რია, რომ გა­მო­მი­ვა თუ არა, მა­ინც ყო­ველ­თვის ამ გზას მივ­ყვე­ბი!.

- შენი პრო­ფე­სი­უ­ლი არ­ჩე­ვა­ნი დიდ­წი­ლად დე­დამ, მსა­ხი­ობ­მა ეთო გუ­გა­ვამ ხომ არ გა­ნა­პი­რო­ბა?

- არა. ამას­თან და­კავ­ში­რე­ბით, დე­დის­გან რჩე­ვა ან შე­მო­თა­ვა­ზე­ბა არას­დროს ყო­ფი­ლა. როცა დე­და­ჩემს რე­პე­ტი­ცი­ებ­ზე ვეს­წრე­ბო­დი, მსა­ხი­ო­ბო­ბის სურ­ვი­ლი მა­შინ გა­მიჩ­ნდა და ეს პრო­ფე­სია შე­მიყ­ვარ­და. დედა რე­პე­ტი­ცი­ას იმი­ტომ მას­წრებ­და, რომ უბ­რა­ლოდ, მას­თან ერ­თად უნდა ვყო­ფი­ლი­ყა­ვი და არა იმი­ტომ, რომ პრო­ფე­სი­ულ გზას მი­სა­ხავ­და. მას არა­სო­დეს უთ­ქვამს, - მოდი, ეს პრო­ფე­სია აირ­ჩი­ეო, პი­რი­ქით, მაფრ­თხი­ლებ­და, - ეს გზა ძა­ლი­ან რთუ­ლია, დიდ მოთ­მი­ნე­ბას მო­ი­თხოვს, კარ­გად და­ფიქ­რდიო... მოკ­ლედ, მსა­ხი­ო­ბო­ბა ბავ­შვო­ბი­დან აბ­სო­ლუ­ტუ­რად ჩემი პი­რა­დი არ­ჩე­ვა­ნი იყო.

- გარ­თო­ბის­თვის დრო გრჩე­ბა? რო­გორ ერ­თო­ბით შენი თა­ო­ბის წარ­მო­მად­გენ­ლე­ბი?

- ჩვე­ნი ფა­კულ­ტე­ტის სტუ­დენ­ტე­ბის­თვის გარ­თო­ბა ცო­ტა­თი რთუ­ლი თე­მაა, რად­გან დი­ლის 9 სა­ა­თი­დან სა­ღა­მოს 9-10-მდე, ყო­ველ­დღე უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში ვართ. მხო­ლოდ კვი­რას ვის­ვე­ნებთ, თუმ­ცა შე­იძ­ლე­ბა, კვი­რა­საც გა­და­ღე­ბე­ბი და­ემ­თხვეს. ამი­ტომ ვცდი­ლობთ, უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში­ვე გა­ვერ­თოთ კი­დეც. თუ 1 თა­ვი­სუ­ფა­ლი დღე დაგ­ვრჩა, აუ­ცი­ლებ­ლად ბარ­ში ან კა­ფე­ში მივ­დი­ვართ და გან­ტვირ­თვას ვცდი­ლობთ, მაგ­რამ მა­ინც ყო­ველ­თვის ეს ფიქ­რი გვაქვს, - ვა­ი­მე, ხვალ დი­ლის 9 სა­ათ­ზე ქარ­თუ­ლი ცეკ­ვა გვაქ­ვსო!.. მი­უ­ხე­და­ვად ამი­სა, მა­ინც ვცდი­ლობთ, თა­ვი­სუ­ფა­ლი დრო არ დავ­კარ­გოთ.

- ფილ­მი­სა და სე­რი­ალ­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბის გარ­და, კი­დევ რამე გა­მოც­დი­ლე­ბა ხომ არ გაქვს, რის შე­სა­ხე­ბაც არ ვი­ცით?

- ერთ მოკ­ლე­მეტ­რა­ჟი­ან ფილმშიც - "ხა­ვერ­დის კაბა" ვმო­ნა­წი­ლე­ობ­დი, რო­მელ­საც რე­ჟი­სუ­რის ფა­კულ­ტე­ტის სტუ­დენ­ტი იღებ­და. გარ­დაც­ვლი­ლი ცო­ლის როლს ვთა­მა­შობ­დი. ჩემ­თვის გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი, რთუ­ლი და სა­ინ­ტე­რე­სო სა­მუ­შაო იყო. მით უმე­ტეს, ბავ­შვო­ბის მე­გობ­რე­ბი ვთა­ნამ­შრომ­ლობ­დით: ჩემი მე­გო­ბა­რი რე­ჟი­სო­რის ამ­პლუ­ა­ში იყო, მე - მსა­ხი­ო­ბის.

- შენს პი­რად ცხოვ­რე­ბა­ში რა ხდე­ბა?

- არა­ფე­რი. ვცდი­ლობ, სა­კუ­თარ თავ­ზე კონ­ცენ­ტრი­რე­ბუ­ლი ვიყო. ცოტა ხნის წინ ხან­გრძლი­ვი ურ­თი­ერ­თო­ბა და­ვამ­თავ­რე. ახლა მინ­და, ბევ­რი დრო სა­კუ­თარ თავს, კა­რი­ე­რას და­ვუთ­მო - ამით შე­მო­ვი­ფარ­გლე­ბი (იღი­მის)...

- 18 წლის გო­გო­ნამ მი­თხა­რი, - ხან­გრძლი­ვი ურ­თი­ერ­თო­ბა და­ვას­რუ­ლეო... შე­გიძ­ლია ამ ურ­თი­ერ­თო­ბის შე­სა­ხებ მეტი გვი­ამ­ბო?

- მე და ჩემი ყო­ფი­ლი შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი სამ­სა­ხი­ო­ბო ფა­კულ­ტეტ­ზე ერ­თად ვა­ბა­რებ­დით. ერ­თმა­ნეთს მხარ­ში ვე­დე­ქით, სტუ­დი­ა­ში ერ­თად დავ­დი­ო­დით... უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში ჩა­ვა­ბა­რეთ. ახლა ჩვე­ნი ურ­თი­ერ­თო­ბა დას­რულ­და, მაგ­რამ მა­ინც კარ­გი მე­გობ­რე­ბი ვართ - ერ­თმა­ნეთს ყო­ველ­თვის მხარ­ში ვუდ­გა­ვართ. მე მისი წარ­მა­ტე­ბა მი­ხა­რია, მას - ჩემი.

- სა­მო­მავ­ლოდ, შენს პრო­ფე­სი­ულ გან­ვი­თა­რე­ბას სად ხე­დავ?

- რა თქმა უნდა, სა­ზღვარ­გა­რეთ მუ­შა­ო­ბაც მინ­და, მაგ­რამ ამ ეტაპ­ზე, ჯერ უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში სწავ­ლაც და­სას­რუ­ლე­ბე­ლი მაქვს და ასე­ვე, სა­ქარ­თვე­ლო­ში ბევ­რი პრო­ექ­ტის­გან პა­სუხს ვე­ლო­დე­ბი. მინ­და, რა­ღაც­ნა­ი­რად, ჯერ აქ მო­ვი­კი­დო ფეხი, შემ­დეგ კი - აუ­ცი­ლებ­ლად სა­ზღვარ­გა­რე­თაც ვცა­დო ბედი. დღეს რომ არ­ჩე­ვა­ნის წი­ნა­შე და­მა­ყე­ნონ, სა­ქარ­თვე­ლო­ში დავ­რჩე თუ უცხო­ეთ­ში ვი­მუ­შაო, აუ­ცი­ლებ­ლად სა­ქარ­თვე­ლოს ავირ­ჩევ...წა­ი­კი­თხეთ ვრცლად

მკითხველის კომენტარები / 3 /
თარიღის მიხედვით
მოწონების მიხედვით
ქართველი
3

ძალიან ლამაზი და საყვარელი!

!!!
5

სიტყვა ,, შეყვარებული"გააუპატიურეს ზოგზოგებმა, ასეთ დროებით კაცს ან ქალს პარტნიორებს უწოდებენ ახლა, პარტნიორს შეყვარებული არა ჰქვია, პარტნიორობა ხშირად უსიყვარულოდ ხდება.

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
"დინამო არენაზე“ "ბარსელონას“ ლეგენდარული ფეხბურთელის, რონალდინიოს გულშემატკივარი შეიჭრა
ავტორი:

"მე და ჩემი ყოფილი შეყვარებული ერთად ვაბარებდით, ახლა ჩვენი ურთიერთობა დასრულდა..." - ვინ არის ნატა ახალი ქართული სერიალიდან და როგორია მსახიობ ნია გუგავას რეალური ცხოვრება

"მე და ჩემი ყოფილი შეყვარებული ერთად ვაბარებდით, ახლა ჩვენი ურთიერთობა დასრულდა..." - ვინ არის  ნატა ახალი ქართული სერიალიდან და როგორია მსახიობ ნია გუგავას რეალური ცხოვრება

"ცვალებადი ნიშნები" ახალი სერიალია, რომელიც სტუდენტების ცხოვრებაზე, მათ პრობლემებზე და ისეთ ამბებზე გვიყვება, რაც რეალისტურია, სერიალის პერსონაჟებში კი შეიძლება ბევრმა ადამიანმა საკუთარი თავი ამოიცნოს. ერთ-ერთი ყველაზე დასამახსოვრებელი და მაყურებლისთვის საყვარელი პერსონაჟი ნატაა, რომელსაც მსახიობი ნია გუგავა თამაშობს.

სოციალურ ქსელებში ნატას ფრაზები, ვიდეოები პოპულარულია და მაყურებლის განხილვის თემაა. მსახიობ ნია გუგასვასთვის ეს არ არის პირველი როლი, მანამდე "ხელოვნურ სუნთქვაში" თამაშობდა, გარდა ამისა, ახალგაზრდა მსახიობმა სრულმეტრაჟიან ფილმში მთავარი როლიც შეასრულა. გთავაზობთ რამდენიმე კვირის წინ ჟურნალ "გზაში" გამოქვეყნებულ ინტერვიუს ნიასთან:

- კამერასთან მუშაობის რა გამოცდილება გაქვს?

- სამწუხაროდ თუ საბედნიეროდ, კამერასთან მუშაობის ჩემი პირველი გამოცდილება პირდაპირ სრულმეტრაჟიან ფილმში, მთავარ როლს უკავშირდება. სანამ გადაღებები დაიწყებოდა, ძალიან გახარებულიც ვიყავი და იმავდროულად, შეშინებულიც, რადგან კამერასთან პირველად დგომისას, პირდაპირ მთავარი როლის შესრულება მარტივი არ იყო. მით უმეტეს, 17 წლის ვიყავი. ჯერ თეატრალურ უნივერსიტეტში ჩაბარებულიც არ მქონდა. როლისთვის შედარებით უფროსი ასაკის მსახიობს ეძებდნენ. ძალიან ვნერვიულობდი, მაგრამ გადასაღებ მოედანზე ისეთი ატმოსფერო და ხალხი დამხვდა, რომ პირველი სცენა გადავიღეთ თუ არა, თავისუფლად ვიგრძენი თავი. მიმაჩნია, რომ მნიშვნელოვანი გამოცდილება მივიღე. ეს ფილმი - "ჯადოსნური ახალი წელი ანუ ერთი კოცნის ისტორია" - სამსახიობო სფეროში ჩემი პირველი ნაბიჯები იყო.

- გვიამბე, ამ ფილმში როგორ მოხვდი?

- კასტინგები ბევრად რთული იყო. თავდაპირველად, კასტინგის მენეჯერებმა მსახიობების მხოლოდ ფოტოები ნახეს. ჩემი ფოტოს ნახვისას თქვეს, - ეს გოგო პატარაა. მოდი, არ გვინდაო, მაგრამ ქალბატონმა ეკამ მაინც მიმიყვანა... პირველი კასტინგი უფრო ზოგადი ხასიათის იყო - მხოლოდ ტექსტი წამაკითხეს; მეორედ, "გადარჩევის" ეტაპზე, მთავარი როლების კანდიდატები - გოგონები და ბიჭები დაგვიბარეს. სცენა რამდენიმე ბიჭთან გავიარე. კასტინგზე 2 რეჟისორი - ჯაბა მელქაძე და გიორგი ებრალიძე იყვნენ... მეორე კასტინგის მერე უკვე როლზე დამამტკიცეს. ჩემთვის ეს სრულიად მოულოდნელი იყო, რადგან ვიცოდი, ჩემს ასაკთან დაკავშირებით პრობლემა ჰქონდათ, მით უმეტეს, არასრულწლოვანი ვიყავი და არც გამოცდილება მქონდა, არც - თეატრალურ უნივერსიტეტში ვსწავლობდი. არ ვიცი, რა და როგორ მოხდა, მაგრამ ძალიან მოულოდნელად ასეთი ბედნიერება მეწვია (იღიმის).

- იმ პერიოდში მსახიობობა შენთვის ჰობი იყო?

- არა. მსახიობობა ჰობად არასოდეს მქონია. 4 წლის ვიყავი, როცა პირველად სცენაზე დავდექი - დედასთან ერთად ვთამაშობდი. მგონი, ლაპარაკიც არ ვიცოდი, როცა უკვე ეს პროფესია მინდოდა. 14 წლიდან გოგა პიპინაშვილის სტუდიაში დავდიოდი. მსახიობობა ყოველთვის მიზნად მქონდა დასახული. ფილმში მონაწილეობამ მაჩვენა, რომ თუკი მანამდე მსახიობობა ჩემი სურვილი და ოცნება იყო, ახლა უკვე შეიძლება, ამ მიმართულებით ჩემი საქმეები წინ წავიდეს. ჯერ 18 წლის ვარ. საერთოდ, ყველა ასაკში ბევრი ადამიანი მიზანს იცვლის, მაგრამ ჩემი სურვილი ისეთი ძლიერია, რომ გამომივა თუ არა, მაინც ყოველთვის ამ გზას მივყვები!.

- შენი პროფესიული არჩევანი დიდწილად დედამ, მსახიობმა ეთო გუგავამ ხომ არ განაპირობა?

- არა. ამასთან დაკავშირებით, დედისგან რჩევა ან შემოთავაზება არასდროს ყოფილა. როცა დედაჩემს რეპეტიციებზე ვესწრებოდი, მსახიობობის სურვილი მაშინ გამიჩნდა და ეს პროფესია შემიყვარდა. დედა რეპეტიციას იმიტომ მასწრებდა, რომ უბრალოდ, მასთან ერთად უნდა ვყოფილიყავი და არა იმიტომ, რომ პროფესიულ გზას მისახავდა. მას არასოდეს უთქვამს, - მოდი, ეს პროფესია აირჩიეო, პირიქით, მაფრთხილებდა, - ეს გზა ძალიან რთულია, დიდ მოთმინებას მოითხოვს, კარგად დაფიქრდიო... მოკლედ, მსახიობობა ბავშვობიდან აბსოლუტურად ჩემი პირადი არჩევანი იყო.

- გართობისთვის დრო გრჩება? როგორ ერთობით შენი თაობის წარმომადგენლები?

- ჩვენი ფაკულტეტის სტუდენტებისთვის გართობა ცოტათი რთული თემაა, რადგან დილის 9 საათიდან საღამოს 9-10-მდე, ყოველდღე უნივერსიტეტში ვართ. მხოლოდ კვირას ვისვენებთ, თუმცა შეიძლება, კვირასაც გადაღებები დაემთხვეს. ამიტომ ვცდილობთ, უნივერსიტეტშივე გავერთოთ კიდეც. თუ 1 თავისუფალი დღე დაგვრჩა, აუცილებლად ბარში ან კაფეში მივდივართ და განტვირთვას ვცდილობთ, მაგრამ მაინც ყოველთვის ეს ფიქრი გვაქვს, - ვაიმე, ხვალ დილის 9 საათზე ქართული ცეკვა გვაქვსო!.. მიუხედავად ამისა, მაინც ვცდილობთ, თავისუფალი დრო არ დავკარგოთ.

- ფილმისა და სერიალში მონაწილეობის გარდა, კიდევ რამე გამოცდილება ხომ არ გაქვს, რის შესახებაც არ ვიცით?

- ერთ მოკლემეტრაჟიან ფილმშიც - "ხავერდის კაბა" ვმონაწილეობდი, რომელსაც რეჟისურის ფაკულტეტის სტუდენტი იღებდა. გარდაცვლილი ცოლის როლს ვთამაშობდი. ჩემთვის განსხვავებული, რთული და საინტერესო სამუშაო იყო. მით უმეტეს, ბავშვობის მეგობრები ვთანამშრომლობდით: ჩემი მეგობარი რეჟისორის ამპლუაში იყო, მე - მსახიობის.

- შენს პირად ცხოვრებაში რა ხდება?

- არაფერი. ვცდილობ, საკუთარ თავზე კონცენტრირებული ვიყო. ცოტა ხნის წინ ხანგრძლივი ურთიერთობა დავამთავრე. ახლა მინდა, ბევრი დრო საკუთარ თავს, კარიერას დავუთმო - ამით შემოვიფარგლები (იღიმის)...

- 18 წლის გოგონამ მითხარი, - ხანგრძლივი ურთიერთობა დავასრულეო... შეგიძლია ამ ურთიერთობის შესახებ მეტი გვიამბო?

- მე და ჩემი ყოფილი შეყვარებული სამსახიობო ფაკულტეტზე ერთად ვაბარებდით. ერთმანეთს მხარში ვედექით, სტუდიაში ერთად დავდიოდით... უნივერსიტეტში ჩავაბარეთ. ახლა ჩვენი ურთიერთობა დასრულდა, მაგრამ მაინც კარგი მეგობრები ვართ - ერთმანეთს ყოველთვის მხარში ვუდგავართ. მე მისი წარმატება მიხარია, მას - ჩემი.

- სამომავლოდ, შენს პროფესიულ განვითარებას სად ხედავ?

- რა თქმა უნდა, საზღვარგარეთ მუშაობაც მინდა, მაგრამ ამ ეტაპზე, ჯერ უნივერსიტეტში სწავლაც დასასრულებელი მაქვს და ასევე, საქართველოში ბევრი პროექტისგან პასუხს ველოდები. მინდა, რაღაცნაირად, ჯერ აქ მოვიკიდო ფეხი, შემდეგ კი - აუცილებლად საზღვარგარეთაც ვცადო ბედი. დღეს რომ არჩევანის წინაშე დამაყენონ, საქართველოში დავრჩე თუ უცხოეთში ვიმუშაო, აუცილებლად საქართველოს ავირჩევ...წაიკითხეთ ვრცლად