მოზაიკა
მსოფლიო

20

მაისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

სამშაბათი, მთვარის ოცდამესამე დღე დაიწყება 03:06-ზე, მთვარე თევზებში იქნება 16:24-დან - კარგი დღეა ძველი საქმეების დასასრულებლად. ახლებს ნუ წამოიწყებთ. ნუ განახორციელებთ სერიოზულ ფინანსურ ოპერაციებს. სწავლისთვის ნეიტრალური დღეა, მაგრამ გამოცდა სხვა დროისთვის გადადეთ. უმჯობესია ეს დღე განმარტოებით, ბუნებაში გაატაროთ. მაქსიმალურად შეამცირეთ კონტაქტები, გულითადი საუბრები. მოერიდეთ ხელმძღვანელობასთან კონფლიქტს. სამსახურის, საქმიანობის შეცვლას. გათავისუფლდით უსარგებლო ნივთებისგან. არასასურველი დღეა ქორწინებისა და ნიშნობისთვის. მოერიდეთ დიდი რაოდენობით სითხის, განსაკუთრებით ალკოჰოლის მიღებას. გაუფრთხილდით ფეხებს. არ გადაღალოთ, ჩაიცვით მოსახერხებელი ფეხსაცმელი.
კულტურა/შოუბიზნესი
სამხედრო
სამართალი
საზოგადოება
მეცნიერება
სპორტი
Faceამბები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"მამის და ძმის ტყვეობის შესახებ რუსეთის ტელევიზიიდან გავიგეთ... შეიძლება ითქვას, რომ მამუკამ ბავშვობა გამოტოვა" - ნონა მამულაშვილი ოჯახზე, პირადსა და პოლიტიკაზე
"მამის და ძმის ტყვეობის შესახებ რუსეთის ტელევიზიიდან გავიგეთ... შეიძლება ითქვას, რომ მამუკამ ბავშვობა გამოტოვა" - ნონა მამულაშვილი ოჯახზე, პირადსა და პოლიტიკაზე

ერთი შე­ხედ­ვით მომ­ხიბ­ვლე­ლი და ნაზი ქალ­ბა­ტო­ნია, მაგ­რამ ფლობს საბ­რძო­ლო უნა­რებს, გავ­ლი­ლი აქვს სამ­ხედ­რო მომ­ზა­დე­ბა და კარ­გად ის­ვრის მი­ზან­ში. მას დამ­თავ­რე­ბუ­ლი აქვს შავი ზღვის სა­ერ­თა­შო­რი­სო უნი­ვერ­სი­ტე­ტი, პა­რი­ზის სორ­ბო­ნის უნი­ვერ­სი­ტე­ტი და მი­ღე­ბუ­ლი აქვს დოქ­ტო­რის წო­დე­ბა, ასე­ვე, დამ­თავ­რე­ბუ­ლი აქვს ვეს­ტმინ­სტე­რის უნი­ვერ­სი­ტე­ტი და არის დიპ­ლო­მა­ტი­ურ მეც­ნი­ე­რე­ბა­თა მა­გის­ტრი. იგი ფლობს ექვს უცხო ენას, უყ­ვარს მოგ­ზა­უ­რო­ბა და ახა­ლი კულ­ტუ­რის გაც­ნო­ბა, ჰყავს ფრან­გი მე­უღ­ლე და ორი ქა­ლიშ­ვი­ლი. პო­ლი­ტი­კით ცოტა ხნის წინ, 2020 წელს და­ინ­ტე­რეს­და, უფრო სწო­რად, პო­ლი­ტი­კო­სე­ბი და­ინ­ტე­რეს­დნენ მი­სით. „ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის“ თავ­მჯდო­მა­რემ, ნიკა მე­ლი­ამ ნონა მა­მუ­ლაშ­ვი­ლი, სხვა ახალ სა­ხე­ებ­თან ერ­თად, პარ­ტი­ის გა­ნახ­ლე­ბის მიზ­ნით მი­იწ­ვია გუნდში. პო­ლი­ტი­კა­ში მისი გა­მო­ჩე­ნა საკ­მა­ოდ ხმა­უ­რი­ა­ნი აღ­მოჩ­ნდა, სა­ზო­გა­დო­ე­ბა არა ერთხელ გახ­და პო­ლი­ტი­კურ ოპო­ნენ­ტებ­თან მისი და­პი­რის­პი­რე­ბის მოწ­მე. რამ­დე­ნი­მე თვის წინ ყვე­ლას­თვის მო­უ­ლოდ­ნე­ლად და­ტო­ვა „ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბა“, მაგ­რამ მა­ლე­ვე დაბ­რუნ­და პარ­ტი­ის თავ­მჯდო­მა­რე­ო­ბის კან­დი­და­ტის სტა­ტუ­სით. 2023 წელს იმე­დი­ა­ნად, კარ­გი ამ­ბე­ბის მო­ლო­დინ­ში ხვდე­ბა. ამ­ბობს, რომ რუ­სე­თი აუ­ცი­ლებ­ლად და­ის­ჯე­ბა და სა­ქარ­თვე­ლოს ახა­ლი შე­საძ­ლებ­ლო­ბე­ბი მი­ე­ცე­მა. უფრო ვრცლად, ცნო­ბილ პო­ლი­ტი­კოს ქალ­ზე, რო­მე­ლიც გე­ნე­რა­ლი მა­მი­სა და მე­ო­მა­რი ძმის გა­რე­მოც­ვა­ში გა­ი­ზარ­და, მის ფრანგ მე­უღ­ლე­სა და ორ ქა­ლიშ­ვილ­ზე ნონა მა­მუ­ლაშ­ვილ­თან ინ­ტერ­ვი­უ­ში შე­ი­ტყობთ.

ნონა მა­მუ­ლაშ­ვი­ლი:

- მხი­ა­რუ­ლი სა­ა­ხალ­წლო გან­წყო­ბა ვერ ექ­ნე­ბა ქვე­ყა­ნას, რო­მე­ლიც ევ­რო­პულ პერ­სპექ­ტი­ვას თვალ­სა და ხელს შუა კარ­გავს და რომ­ლის შვი­ლე­ბიც ქვეყ­ნის მე­სა­მე პრე­ზი­დენტს კლა­ვენ, მაგ­რამ მსოფ­ლი­ო­ში ბოლო დროს გან­ვი­თა­რე­ბუ­ლი მოვ­ლე­ნე­ბი ოპ­ტი­მიზ­მის სა­ფუძ­ველს მაძ­ლევს. ვგუ­ლის­ხმობ იმას, რომ უკ­რა­ი­ნა და­ა­მარ­ცხებს რუ­სეთს და შე­სა­ბა­მი­სად, რუ­სე­თი და­სავ­ლე­თის მხრი­დან ძა­ლი­ან მკაც­რად და­ის­ჯე­ბა. ეს სა­ქარ­თვე­ლო­საც მის­ცემს რუ­სე­თის კლან­ჭე­ბის­გან დახ­სნის შე­საძ­ლებ­ლო­ბას. ეს არის ჩვე­ნი ის­ტო­რი­უ­ლი, იშ­ვი­ა­თი შე­საძ­ლებ­ლო­ბა, რომ გავ­თა­ვი­სუფ­ლდეთ რუ­სუ­ლი გავ­ლე­ნე­ბის­გან. გაგ­ვი­მარ­თლა, რომ ამის მომსწრე­ნი ვიქ­ნე­ბით.

- ახალ წელს სად ან რა ვი­თა­რე­ბა­ში ხვდე­ბით?

- ალ­ბათ, ოჯა­ხურ გა­რე­მო­ში.

- რო­გო­რი დი­ა­სახ­ლი­სი ხართ?

- კარ­გი დი­ა­სახ­ლი­სი ვარ, უბ­რა­ლოდ, ხში­რად არ მეძ­ლე­ვა სა­შუ­ა­ლე­ბა, რომ ვი­სი­ა­მოვ­ნო და ოჯა­ხის წევ­რე­ბიც ვა­სი­ა­მოვ­ნო ჩემი დი­ა­სახ­ლი­სო­ბით. დედა მეხ­მა­რე­ბა, მე­უღ­ლეც, ჩემი შვი­ლე­ბი - ლილი და სე­სი­ლიც უკვე იმ ასაკ­ში არი­ან, შე­უძ­ლი­ათ სა­კუ­თა­რი თა­ვის მი­ხედ­ვა.

- პო­ლი­ტი­კა მა­თაც აინ­ტე­რე­სებთ?

- პო­ლი­ტი­კის­თვის ჯერ პა­ტა­რე­ბი არი­ან - 13 და 10 წლის. ის იცი­ან, რომ რუ­სე­თი ჩვე­ნი მტე­რია, და­ნარ­ჩე­ნი - ჯერ ად­რეა.

- თქვენ რო­გო­რი ბავ­შვი იყა­ვით და რო­გო­რი იყო გა­რე­მო, სა­დაც პი­როვ­ნე­ბად ჩა­მო­ყა­ლიბ­დით?

- ოჯა­ხუ­რი გა­რე­მო, სა­დაც ვიზ­რდე­ბო­დით, იყო ძა­ლი­ან თბი­ლი და მზრუნ­ვე­ლი, ამავდრო­უ­ლად - პატ­რი­ო­ტუ­ლი სუ­ლის­კვე­თე­ბით სავ­სე. ჯერ კი­დევ საბ­ჭო­თა კავ­შირ­ში ვი­ყა­ვით, რო­დე­საც დედა და მამა სა­ქარ­თვე­ლოს უკე­თე­სი მო­მავ­ლის­თვის იბ­რძოდ­ნენ. ჩვენც ბავ­შვო­ბი­დან­ვე გვი­ნერ­გავ­დნენ ქვეყ­ნის სიყ­ვა­რულს. ორი­ვე 9 აპ­რი­ლის მო­ნა­წი­ლე იყო. მე და ჩემი ძმა, მა­მუ­კა მა­მუ­ლაშ­ვი­ლი ვუ­ყუ­რებ­დით, რო­გორ იბ­რძოდ­ნენ ჩვე­ნი მშობ­ლე­ბი და ჩვენც ასე გა­ვაგ­რძე­ლეთ. ჩემი ბავ­შვო­ბა რთულ 90-იან წლებს და­ემ­თხვა. ჩემს ოჯახ­ში სა­ქარ­თვე­ლოს და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის მო­პო­ვე­ბის შე­დე­გად გან­ცდი­ლი სი­ხა­რუ­ლი მალე სა­მო­ქა­ლა­ქო და­პი­რის­პი­რე­ბით გა­მოწ­ვე­ულ­მა სევ­დამ შეც­ვა­ლა. ჩემი მშობ­ლე­ბი ძა­ლი­ან გა­ნიც­დიდ­ნენ რუ­სე­თის პრო­ვო­ცი­რე­ბით ქარ­თვე­ლე­ბის და­პი­რის­პი­რე­ბას, ზვი­ად გამ­სა­ხურ­დი­ას მდგო­მა­რე­ო­ბას. მერე და­ი­წყო ავ­ბე­დი­თი ომი აფხა­ზეთ­ში და ამან მთე­ლი ჩვე­ნი მო­მა­ვა­ლი გან­სა­ზღვრა.

- რა შე­გიძ­ლი­ათ გა­იხ­სე­ნოთ აფხა­ზე­თის ომ­თან და­კავ­ში­რე­ბით?

- რო­გორც კი ომი და­ი­წყო, მამა - ზუ­რაბ მა­მუ­ლაშ­ვი­ლი, ასე­ვე ჩემი ორი ბიძა, მა­შინ­ვე წა­ვიდ­ნენ საბ­რძოლ­ვე­ლად. სამ­წუ­ხა­როდ, ჩემი ბი­ძე­ბი პირ­ვე­ლი­ვე დღე­ებ­ში და­ეც­ნენ ბრძო­ლის ველ­ზე. ეს ტკი­ვი­ლი ჩემ­თვის და ჩემი ძმის­თვის რუ­სე­თის წი­ნა­აღ­მდეგ ბრძო­ლის მო­ტი­ვა­ცია გახ­და.

- თქვე­ნი ძმის მსგავ­სად, ომში წას­ვლის სურ­ვი­ლი არ გა­გიჩ­ნდათ?

- არა, დე­დას მარ­ტო ვერ დავ­ტო­ვებ­დი.

- მა­შინ, რო­დე­საც არც ტე­ლე­ფო­ნი იყო და სხვა და­მა­კავ­ში­რე­ბე­ლი სა­შუ­ა­ლე­ბა, ალ­ბათ, რთუ­ლი იყო მო­ლო­დი­ნის რე­ჟიმ­ში ყოფ­ნა.

- ძა­ლი­ან რთუ­ლი იყო. იშ­ვი­ა­თად მამა ახერ­ხებ­და ფრონ­ტის ხა­ზი­დან და­რეკ­ვას. ძი­რი­თა­დად, ინ­ფორ­მა­ცი­ას ომი­დან ჩა­მო­სუ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბის­გან ვი­ღებ­დით. მა­მას და მა­მუ­კას ტყვე­ო­ბის შე­სა­ხებ სრუ­ლი­ად შემ­თხვე­ვით რუ­სე­თის ტე­ლე­ვი­ზი­ი­დან და ისიც - რამ­დე­ნი­მე დღის დაგ­ვი­ა­ნე­ბით გა­ვი­გეთ. მე და დედა ვხდე­ბო­დით პო­ლი­ტი­კო­სებს და ვარ­კვევ­დით, თუ რისი გა­კე­თე­ბა შე­იძ­ლე­ბო­და მათი ტყვე­ო­ბი­დან და­სახ­სნე­ლად. ასე­ვე, შეხ­ვედ­რე­ბი გვქონ­და წი­თელ ჯვარ­თან. სწო­რედ ამ ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ის სა­შუ­ა­ლე­ბით ვუგ­ზავ­ნი­დით წე­რი­ლებს ოჯა­ხის წევ­რებს. მალე გა­მოჩ­ნდა შე­საძ­ლებ­ლო­ბა, რომ მამა რუს მა­ღალ­ჩი­ნო­სან­ში გა­ეც­ვა­ლათ, მაგ­რამ ამა­ზე თა­ვად­ვე არ და­თან­ხმდა, თქვა, რომ მა­ნამ­დე დარ­ჩე­ბო­და ტყვე­ო­ბა­ში, ვიდ­რე მისი ბოლო ჯა­რის­კა­ცი არ გან­თა­ვი­სუფ­ლდე­ბო­და. შე­სა­ბა­მი­სად, რო­დე­საც უკვე სო­ხუ­მი და­ე­ცა და ყვე­ლა ყვე­ლა­ზე გა­იც­ვა­ლა, მა­მა­მაც მა­შინ და­აღ­წია ტყვე­ო­ბას თავი.

- ზუ­რაბ მა­მუ­ლაშ­ვი­ლი გე­ნე­რა­ლი იყო და ის სრუ­ლი­ად მომ­ზა­დე­ბუ­ლი იქ­ნე­ბო­და ომის­თვის. რო­გო­რი იყო ომი­დან დაბ­რუ­ნე­ბუ­ლი 14 წლის მა­მუ­კა?

- ძა­ლი­ან შეც­ვლი­ლი. შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, რომ მა­მუ­კამ ბავ­შვო­ბა გა­მო­ტო­ვა, 14 წლის ასაკ­ში ის უკვე ზრდას­რუ­ლი, პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბი­თა და ვალ­დე­ბუ­ლე­ბე­ბით დატ­ვირ­თუ­ლი ადა­მი­ა­ნი იყო. უკვე თა­ვი­სი იდე­ე­ბი და მიზ­ნე­ბი ჰქონ­და.

- მარ­ტი­ვი ბავ­შვო­ბა არც თქვენ გექ­ნე­ბო­დათ.

- რა თქმა უნდა, არც მე მქონ­და. ზო­გა­დად, მგო­ნია, ჩემი თა­ო­ბი­დან არა­ვის ჰქონ­და ნორ­მა­ლუ­რი ბავ­შვო­ბა. ან კი, რო­გორ უნდა გვქო­ნო­და?! 90-იან­მა წლებ­მა ყვე­ლა ქარ­თველს და­ას­ვა თა­ვი­სი დაღი. ომი­დან ომში, ქარ­ტე­ხი­ლი­დან ქარ­ტე­ხილ­ში გვი­წევ­და გა­დას­ვლა და ეს ყვე­ლა­ფე­რი „ერ­თმორ­წმუ­ნე“ რუ­სე­თის „წყა­ლო­ბით“. მძი­მე იყო ეს ყვე­ლა­ფე­რი, მაგ­რამ შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, რომ ამ სიმ­ძი­მემ და სირ­თუ­ლემ გაგ­ვაძ­ლი­ე­რა, მო­ტი­ვა­ცია მოგ­ვცა, გა­ათ­მა­გე­ბუ­ლი ძა­ლე­ბით გვებ­რძო­ლა იმ ძა­ლის წი­ნა­აღ­მდეგ, ვინც ჩვენ ამ დღე­ში ჩაგ­ვა­ყე­ნა. გა­ნაგ­რძეთ კი­თხვა

მკითხველის კომენტარები / 10 /
თარიღის მიხედვით
მოწონების მიხედვით
სალი
18

საუკეთესო და-ძმა. წარმატებები და ბედნიერება ნონას და მამუკას. 

ოეე!
8

მამუკამ დიდობაც გამოტოვა

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
ვოლოდიმირ ზელენსკი, რომში აშშ-ის ვიცე-პრეზიდენტს ჯეი დი ვენსს და სახელმწიფო მდივანს მარკო რუბიოს შეხვდა
ავტორი:

"მამის და ძმის ტყვეობის შესახებ რუსეთის ტელევიზიიდან გავიგეთ... შეიძლება ითქვას, რომ მამუკამ ბავშვობა გამოტოვა" - ნონა მამულაშვილი ოჯახზე, პირადსა და პოლიტიკაზე

"მამის და ძმის ტყვეობის შესახებ რუსეთის ტელევიზიიდან გავიგეთ... შეიძლება ითქვას, რომ მამუკამ ბავშვობა გამოტოვა" - ნონა მამულაშვილი ოჯახზე, პირადსა და პოლიტიკაზე

ერთი შეხედვით მომხიბვლელი და ნაზი ქალბატონია, მაგრამ ფლობს საბრძოლო უნარებს, გავლილი აქვს სამხედრო მომზადება და კარგად ისვრის მიზანში. მას დამთავრებული აქვს შავი ზღვის საერთაშორისო უნივერსიტეტი, პარიზის სორბონის უნივერსიტეტი და მიღებული აქვს დოქტორის წოდება, ასევე, დამთავრებული აქვს ვესტმინსტერის უნივერსიტეტი და არის დიპლომატიურ მეცნიერებათა მაგისტრი. იგი ფლობს ექვს უცხო ენას, უყვარს მოგზაურობა და ახალი კულტურის გაცნობა, ჰყავს ფრანგი მეუღლე და ორი ქალიშვილი. პოლიტიკით ცოტა ხნის წინ, 2020 წელს დაინტერესდა, უფრო სწორად, პოლიტიკოსები დაინტერესდნენ მისით. „ნაციონალური მოძრაობის“ თავმჯდომარემ, ნიკა მელიამ ნონა მამულაშვილი, სხვა ახალ სახეებთან ერთად, პარტიის განახლების მიზნით მიიწვია გუნდში. პოლიტიკაში მისი გამოჩენა საკმაოდ ხმაურიანი აღმოჩნდა, საზოგადოება არა ერთხელ გახდა პოლიტიკურ ოპონენტებთან მისი დაპირისპირების მოწმე. რამდენიმე თვის წინ ყველასთვის მოულოდნელად დატოვა „ნაციონალური მოძრაობა“, მაგრამ მალევე დაბრუნდა პარტიის თავმჯდომარეობის კანდიდატის სტატუსით. 2023 წელს იმედიანად, კარგი ამბების მოლოდინში ხვდება. ამბობს, რომ რუსეთი აუცილებლად დაისჯება და საქართველოს ახალი შესაძლებლობები მიეცემა. უფრო ვრცლად, ცნობილ პოლიტიკოს ქალზე, რომელიც გენერალი მამისა და მეომარი ძმის გარემოცვაში გაიზარდა, მის ფრანგ მეუღლესა და ორ ქალიშვილზე ნონა მამულაშვილთან ინტერვიუში შეიტყობთ.

ნონა მამულაშვილი:

- მხიარული საახალწლო განწყობა ვერ ექნება ქვეყანას, რომელიც ევროპულ პერსპექტივას თვალსა და ხელს შუა კარგავს და რომლის შვილებიც ქვეყნის მესამე პრეზიდენტს კლავენ, მაგრამ მსოფლიოში ბოლო დროს განვითარებული მოვლენები ოპტიმიზმის საფუძველს მაძლევს. ვგულისხმობ იმას, რომ უკრაინა დაამარცხებს რუსეთს და შესაბამისად, რუსეთი დასავლეთის მხრიდან ძალიან მკაცრად დაისჯება. ეს საქართველოსაც მისცემს რუსეთის კლანჭებისგან დახსნის შესაძლებლობას. ეს არის ჩვენი ისტორიული, იშვიათი შესაძლებლობა, რომ გავთავისუფლდეთ რუსული გავლენებისგან. გაგვიმართლა, რომ ამის მომსწრენი ვიქნებით.

- ახალ წელს სად ან რა ვითარებაში ხვდებით?

- ალბათ, ოჯახურ გარემოში.

- როგორი დიასახლისი ხართ?

- კარგი დიასახლისი ვარ, უბრალოდ, ხშირად არ მეძლევა საშუალება, რომ ვისიამოვნო და ოჯახის წევრებიც ვასიამოვნო ჩემი დიასახლისობით. დედა მეხმარება, მეუღლეც, ჩემი შვილები - ლილი და სესილიც უკვე იმ ასაკში არიან, შეუძლიათ საკუთარი თავის მიხედვა.

- პოლიტიკა მათაც აინტერესებთ?

- პოლიტიკისთვის ჯერ პატარები არიან - 13 და 10 წლის. ის იციან, რომ რუსეთი ჩვენი მტერია, დანარჩენი - ჯერ ადრეა.

- თქვენ როგორი ბავშვი იყავით და როგორი იყო გარემო, სადაც პიროვნებად ჩამოყალიბდით?

- ოჯახური გარემო, სადაც ვიზრდებოდით, იყო ძალიან თბილი და მზრუნველი, ამავდროულად - პატრიოტული სულისკვეთებით სავსე. ჯერ კიდევ საბჭოთა კავშირში ვიყავით, როდესაც დედა და მამა საქართველოს უკეთესი მომავლისთვის იბრძოდნენ. ჩვენც ბავშვობიდანვე გვინერგავდნენ ქვეყნის სიყვარულს. ორივე 9 აპრილის მონაწილე იყო. მე და ჩემი ძმა, მამუკა მამულაშვილი ვუყურებდით, როგორ იბრძოდნენ ჩვენი მშობლები და ჩვენც ასე გავაგრძელეთ. ჩემი ბავშვობა რთულ 90-იან წლებს დაემთხვა. ჩემს ოჯახში საქართველოს დამოუკიდებლობის მოპოვების შედეგად განცდილი სიხარული მალე სამოქალაქო დაპირისპირებით გამოწვეულმა სევდამ შეცვალა. ჩემი მშობლები ძალიან განიცდიდნენ რუსეთის პროვოცირებით ქართველების დაპირისპირებას, ზვიად გამსახურდიას მდგომარეობას. მერე დაიწყო ავბედითი ომი აფხაზეთში და ამან მთელი ჩვენი მომავალი განსაზღვრა.

- რა შეგიძლიათ გაიხსენოთ აფხაზეთის ომთან დაკავშირებით?

- როგორც კი ომი დაიწყო, მამა - ზურაბ მამულაშვილი, ასევე ჩემი ორი ბიძა, მაშინვე წავიდნენ საბრძოლველად. სამწუხაროდ, ჩემი ბიძები პირველივე დღეებში დაეცნენ ბრძოლის ველზე. ეს ტკივილი ჩემთვის და ჩემი ძმისთვის რუსეთის წინააღმდეგ ბრძოლის მოტივაცია გახდა.

- თქვენი ძმის მსგავსად, ომში წასვლის სურვილი არ გაგიჩნდათ?

- არა, დედას მარტო ვერ დავტოვებდი.

- მაშინ, როდესაც არც ტელეფონი იყო და სხვა დამაკავშირებელი საშუალება, ალბათ, რთული იყო მოლოდინის რეჟიმში ყოფნა.

- ძალიან რთული იყო. იშვიათად მამა ახერხებდა ფრონტის ხაზიდან დარეკვას. ძირითადად, ინფორმაციას ომიდან ჩამოსული ადამიანებისგან ვიღებდით. მამას და მამუკას ტყვეობის შესახებ სრულიად შემთხვევით რუსეთის ტელევიზიიდან და ისიც - რამდენიმე დღის დაგვიანებით გავიგეთ. მე და დედა ვხდებოდით პოლიტიკოსებს და ვარკვევდით, თუ რისი გაკეთება შეიძლებოდა მათი ტყვეობიდან დასახსნელად. ასევე, შეხვედრები გვქონდა წითელ ჯვართან. სწორედ ამ ორგანიზაციის საშუალებით ვუგზავნიდით წერილებს ოჯახის წევრებს. მალე გამოჩნდა შესაძლებლობა, რომ მამა რუს მაღალჩინოსანში გაეცვალათ, მაგრამ ამაზე თავადვე არ დათანხმდა, თქვა, რომ მანამდე დარჩებოდა ტყვეობაში, ვიდრე მისი ბოლო ჯარისკაცი არ განთავისუფლდებოდა. შესაბამისად, როდესაც უკვე სოხუმი დაეცა და ყველა ყველაზე გაიცვალა, მამამაც მაშინ დააღწია ტყვეობას თავი.

- ზურაბ მამულაშვილი გენერალი იყო და ის სრულიად მომზადებული იქნებოდა ომისთვის. როგორი იყო ომიდან დაბრუნებული 14 წლის მამუკა?

- ძალიან შეცვლილი. შეიძლება ითქვას, რომ მამუკამ ბავშვობა გამოტოვა, 14 წლის ასაკში ის უკვე ზრდასრული, პასუხისმგებლობითა და ვალდებულებებით დატვირთული ადამიანი იყო. უკვე თავისი იდეები და მიზნები ჰქონდა.

- მარტივი ბავშვობა არც თქვენ გექნებოდათ.

- რა თქმა უნდა, არც მე მქონდა. ზოგადად, მგონია, ჩემი თაობიდან არავის ჰქონდა ნორმალური ბავშვობა. ან კი, როგორ უნდა გვქონოდა?! 90-იანმა წლებმა ყველა ქართველს დაასვა თავისი დაღი. ომიდან ომში, ქარტეხილიდან ქარტეხილში გვიწევდა გადასვლა და ეს ყველაფერი „ერთმორწმუნე“ რუსეთის „წყალობით“. მძიმე იყო ეს ყველაფერი, მაგრამ შეიძლება ითქვას, რომ ამ სიმძიმემ და სირთულემ გაგვაძლიერა, მოტივაცია მოგვცა, გაათმაგებული ძალებით გვებრძოლა იმ ძალის წინააღმდეგ, ვინც ჩვენ ამ დღეში ჩაგვაყენა. განაგრძეთ კითხვა