მსოფლიო
სამართალი
პოლიტიკა

16

მაისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

პარასკევი, მთვარის მეცხრამეტე დღე დაიწყება 02:31-ზე, მთვარე თხის რქაშია საშიში დღეა, ფრთხილად იყავით. არ წამოიწყოთ ახალი საქმეები. მოერიდეთ ყოველგვარ ვაჭრობას, ფინანსური ოპერაციების ჩატარებას. ცუდი დღეა საქმის, საქმიანობის შესაცვლელად. მოგზაურობა და შორ მანძილზე მგზავრობა დაუშვებელია. უფრო მეტიც, უმჯობესია, ეს დღე შინ გაატაროთ. პასიურად დაისვენეთ. არავითარ შემთხვევაში არ დაქორწინდეთ დღეს, გადადეთ ნიშნობაც. განქორწინებაც კი სხვა დღეს დანიშნეთ. გაუფრთხილდით სახსრებსა და ხერხემალს, არ ამოიღოთ კბილი.
საზოგადოება
კულტურა/შოუბიზნესი
კონფლიქტები
Faceამბები
მოზაიკა
მეცნიერება
სპორტი
წიგნები
სამხედრო
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"მანქანის გაჩერებას და ფეხით მოძრაობას აზრი არ აქვს, ისევ საცობში უნდა იყო მეტროშიც და ავტობუსშიც" - როგორ გეგმავს თბილისიდან საცობების გაქრობას მევლუდ მელაძე, თუ გზების მოწყობას ანდობენ?
"მანქანის გაჩერებას და ფეხით მოძრაობას აზრი არ აქვს, ისევ საცობში უნდა იყო მეტროშიც და ავტობუსშიც" - როგორ გეგმავს თბილისიდან საცობების გაქრობას მევლუდ მელაძე, თუ გზების მოწყობას ანდობენ?

დე­და­ქა­ლაქ­ში დღეს ყვე­ლა­ზე აქ­ტუ­ა­ლუ­რი სა­ცო­ბე­ბის თე­მაა - სა­ცობ­ში სა­ა­თობ­რი­ვად დგო­მა უწევს ყვე­ლას, მი­წის ზე­მოთ იქ­ნე­ბა, თუ - ქვე­მოთ. ზოგი იმას ამ­ბობს, რომ სატ­რან­სპორ­ტო კო­ლაფ­სი მო­მა­ტე­ბუ­ლი ავ­ტო­მან­ქა­ნე­ბის ბრა­ლია, რომ თბი­ლი­სი ვერ იტევს ვერც ამ­ხე­ლა მო­სახ­ლე­ო­ბას და ვერც ამ­დენ ავ­ტო­მან­ქა­ნას. რო­გორ მოგ­ვარ­დეს სატ­რან­სპორ­ტო პო­ლი­ტი­კა და რო­გორ დავძლი­ოთ სა­ცო­ბე­ბის პრობ­ლე­მა, ამა­ზე დღეს ბევ­რი ბჭობს.

"მან­დეთ გზე­ბის მო­წყო­ბა და გპირ­დე­ბით, რომ სა­ცო­ბებს გა­ვაქ­რობ“, - მი­მარ­თა მუ­ნი­ცი­პა­ლი­ტეტს ავ­ტომრბო­ლელ­მა და სატ­რან­სპორ­ტო პო­ლი­ტი­კის ექ­სპერ­ტმა მევ­ლუდ მე­ლა­ძემ. რო­გორც მე­უბ­ნე­ბა, ამ შე­თა­ვა­ზე­ბის მი­უ­ხე­და­ვად, მას სა­ხელ­მწი­ფო სტრუქ­ტუ­რე­ბი­დან არა­ვინ შეხ­მი­ა­ნე­ბია. სა­მა­გი­ე­როდ, მევ­ლუდ მე­ლა­ძეს ჩვენ ვე­სა­უბ­რეთ იმის გა­სარ­კვე­ვად, რო­გორ და რა ხერ­ხით შე­იძ­ლე­ბა "სა­ცო­ბე­ბის გაქ­რო­ბა“.

- სა­ცო­ბე­ბის გა­მომ­წვე­ვი მთა­ვა­რი მი­ზე­ზი გზე­ბის არას­წო­რი გეგ­მა­რე­ბა და მო­წყო­ბაა, რის შე­დე­გა­დაც დე­და­ქა­ლაქ­ში ისე­თი კა­პი­ლა­რე­ბი შე­იქ­მნა, რო­მელ­თა გა­ჭედ­ვა ძა­ლი­ან მარ­ტი­ვია. როცა სა­ცობ­შია, ყვე­ლა ნერ­ვებ­ზეა და თუ ამ კა­პი­ლა­რებ­ში შანსს პო­უ­ლო­ბენ, კი­დევ უფრო მე­ტად ჭე­და­ვენ მოძ­რა­ო­ბას - სა­ცო­ბის დროს წე­სებ­საც არ­ღვე­ვენ, სა­დაც კი რამე ფან­ჯა­რა გა­მოჩ­ნდე­ბა, მძღო­ლი იქ მი­ი­წევს, მერე შემ­ხვედრს ბლო­კავს და ჯამ­ში, ამას ჯაჭ­ვუ­რი რე­აქ­ცია მოჰ­ყვე­ბა. ჩვენი ქა­ლა­ქის მო­წყო­ბა ისე­თია, რომ 5-6 წერ­ტი­ლი რომ გა­და­კე­ტო, ანუ გა­ა­ფუ­ჭო თა­ვი­დან ბო­ლომ­დე, კა­ტას­ტრო­ფა ხდე­ბა, ამი­ტომ ეს წერ­ტი­ლე­ბი, მა­კავ­ში­რებ­ლე­ბი, ასე თუ ისე, ცნო­ბი­ლია - ყვე­ლა­ზე ცენ­ტრა­ლუ­რი და მა­სი­უ­რია გმირ­თა მო­ე­და­ნი, გამ­სა­ხურ­დი­ას გამ­ზი­რი (ის ისე­თი მძაფ­რი მა­ინც არ არის, ვი­ნა­ი­დან ქუ­ჩას ჰყოფ­ნის სი­გა­ნე და აქვს გამ­ტა­რუ­ნა­რი­ა­ნო­ბა), გლ­და­ნი (მინ­დე­ლის ხიდ­ზე რომ გა­დავ­დი­ვართ და გლ­დან­ში ავ­დი­ვართ, მთე­ლი გზა სულ სა­ცო­ბია), ვარ­კე­თი­ლი, ავ­ლა­ბა­რი, ვერა და ვაკე (ბა­გე­ბი­დან მო­მა­ვა­ლი გზაც). ყვე­ლა ამ ჩა­მოთ­ვლილ უბან­ში, რო­გორც მი­ნი­მუმ, მის­ვლა გარ­თუ­ლე­ბუ­ლია.

- რო­გორც ამ­ბო­ბენ, მოძ­რა­ო­ბის გარ­თუ­ლე­ბა, ძი­რი­თა­დად, ქა­ლაქ­ში ავ­ტო­მან­ქა­ნე­ბის რა­ო­დე­ნო­ბის ზრდამ გა­მო­იწ­ვია.

- მან­ქა­ნე­ბის რა­ო­დე­ნო­ბა რომ გა­იზ­რდე­ბო­და, ეს ყვე­ლამ ვი­ცო­დით. წლე­ბის წინ, როცა დავ­სხე­დით და ვიმ­სჯე­ლეთ სატ­რან­სოპრტო პო­ლი­ტი­კა­ზე, პირ­ვე­ლი, რაც მა­შინ ვთქვი იყო ის, რომ ჩვენ ავ­ტო­მო­ბი­ლე­ბის ზრდის ტემპს მაქ­სი­მუმ შე­ვა­ნე­ლებთ, მაგ­რამ ვერ შე­ვა­ჩე­რებთ იმი­ტომ, რომ ქუ­ჩე­ბის მო­წყო­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, დე­და­ქა­ლაქ­ში ყვე­ლა­ზე მოქ­ნილ ტრან­სპორ­ტად მა­ინც კერ­ძო ავ­ტო­მო­ბი­ლი დარ­ჩე­ბა - მეთ­ქი...

თბი­ლის­ში იზ­რდე­ბა ავ­ტო­მო­ბი­ლე­ბის რი­ცხვი, ასე­ვე, მო­სახ­ლე­ო­ბაც და რას ვი­ზამთ? ჩვენ­თან ვერ იქ­ნე­ბა ვერც გერ­მა­ნუ­ლი, ვერც იტა­ლი­უ­რი და სხვა ევ­რო­პუ­ლი, ან ამე­რი­კუ­ლი მო­დე­ლი, რომ მა­გა­ლი­თად, იქ გქონ­დეს სამ­სა­ხუ­რი, სა­დაც სახ­ლი გაქვს, ჩვენ­თან, მო­ნაც­ვლე­ობს ყვე­ლა­ფე­რი - ადა­მი­ანს ხში­რად უწევს სამ­სა­ხუ­რის გა­მოც­ვლა, ოფი­სიც ხში­რად იც­ვლის მი­სა­მართს, შე­სა­ბა­მი­სად, შენს სა­ცხოვ­რე­ბელს ვერ მი­უ­სა­და­გებ სამ­სა­ხურს - ცხოვ­რობ ერთ ად­გი­ლას, მუ­შა­ობ მე­ო­რე ად­გი­ლას. მე­ო­რეც - თით­ქმის არა­ვის არ არ­ჩენს ერთი სამ­სა­ხუ­რი, ზოგს მე­ო­რე ან მე­სა­მე სამ­სა­ხუ­რი აქვს და მი­დექ-მო­დე­ქიც სჭირ­დე­ბა ადა­მი­ანს, რაც იმას ნიშ­ნავს, რომ სა­ზო­გა­დო­ებ­რივ ტრან­სპორ­ტს ერთ წერ­ტი­ლამ­დე მივ­ყა­ვართ, არა - და­ნიშ­ნუ­ლე­ბის ად­გი­ლას, ვიც­ვლით ტრან­სპორ­ტს და ვაგ­რძე­ლებთ გზას. რაც არ უნდა ვქნათ, კერ­ძო ავ­ტო­მან­ქა­ნებ­ზე მო­თხოვ­ნა მა­ინც დარ­ჩე­ბა უმაღ­ლეს დო­ნე­ზე. რა არ შე­მო­ი­ღეს - ტექ­დათ­ვა­ლი­ე­რე­ბა, პარ­კი­რე­ბა, მაგ­რამ მათი რა­ო­დე­ნო­ბა ვე­რაფ­რით მცირ­დე­ბა. ამი­ტომ უნდა მო­ვა­წყოთ ისე, რომ ამ რა­ო­დე­ნო­ბის ავ­ტო­მან­ქა­ნე­ბის გა­წო­ვა სად­მე მოხ­დეს.

უპირ­ვე­ლე­სად აუ­ცი­ლე­ბე­ლია სა­პარ­კინ­გე სივ­რცე­ე­ბის მო­წყო­ბა უბ­ნებ­ში, თუნ­დაც სარ­თუ­ლე­ბი­ა­ნის, რათა ეს მან­ქა­ნე­ბი ქუ­ჩებ­ში არ იყოს ჩა­ხერ­გი­ლი, რაც უმე­ტეს შემ­თხვე­ვა­ში ქმნის სა­ცობს. მჭიდ­როდ და­სახ­ლე­ბულ უბ­ნებ­ში, სა­დაც ამ­ხე­ლა კორ­პუ­სე­ბის მშე­ნებ­ლო­ბა მი­დის, მას თუ არ ექ­ნე­ბა შე­სა­ბა­მი­სი რა­ო­დე­ნო­ბის პარ­კი­რე­ბის სივ­რცე­ე­ბი, ეს ამ­დე­ნი ავ­ტო­მან­ქა­ნა სად ჯან­და­ბა­ში წავა? რო­გორ შე­იძ­ლე­ბა, ქა­ლა­ქის ცენ­ტრში ვი­ღა­ცამ ბინა იყი­დოს, ნა­ხე­ვა­რი მი­ლი­ო­ნი გა­და­ი­ხა­დოს და 3 ათას­დო­ლა­რი­ა­ნი მან­ქა­ნა მა­ინც არ ჰყავ­დეს? ოჯა­ხის ყვე­ლა წევ­რსაც შე­იძ­ლე­ბა ჰყავ­დეს მან­ქა­ნა და ის ხომ სა­დღაც უნდა გა­ჩერ­დეს? ამი­ტომ მო­თხოვ­ნა­ში უნდა ჩა­დე­ბუ­ლი­ყო თი­თო­ე­ულ ბი­ნა­ზე 2 სა­პარ­კინ­გე ად­გი­ლი და დამ­თავ­რდა, მარ­ტი­ვი გა­და­წყვე­ტაა. ქა­ლა­ქის ცენ­ტრში ვინ­მეს თუ უნდა კორ­პუ­სის აშე­ნე­ბა და იქ ბი­ნე­ბის გა­ყიდ­ვა, იქ ძვი­რიც უნდა ღირ­დეს, სხვა­ნა­ი­რად არ გა­მო­ვა. მი­ვე­დით იქამ­დე, რომ რად­გან თბი­ლი­სის მჭიდ­როდ და­სახ­ლე­ბულ სივ­რცე­ებ­ში ამ­ხე­ლა ცა­თამბჯე­ნე­ბი აშენ­და და ქუ­ჩე­ბი არ გა­გა­ნი­ე­რე­ბუ­ლა, პი­რი­ქით, ქუ­ჩე­ბის და­ვიწ­რო­ე­ბის ტენ­დენ­ცია წა­ვი­და, პარ­კინ­გის სივ­რცე­ე­ბი და­ე­მა­ტა კი არა, რაც იყო, ისი­ნიც გა­უქ­მდა, ბას­ლა­ი­ნე­ბის ჩა­ყო­ლე­ბა­ზე რაც კი რამ სა­პარ­კინ­გე სივ­რცე იყო, ყვე­ლა გა­უქ­მდა. ეს ავ­ტო­მო­ბი­ლე­ბი სა­დღაც ხომ უნდა იდ­გნენ, ცაში ხომ არ ჩა­მო­კი­დებთ? ხვალ რომ სუ­ლაც კა­ნო­ნი გა­მო­ვი­დეს, ავ­ტო­მო­ბი­ლით ნუ გა­მოხ­ვალთ, თო­რემ დაგ­ხვრეტ­თო, ამ ავ­ტო­მო­ბი­ლებს ხომ არ გა­და­აგ­დე­ბენ, სა­დღაც ხომ გა­ა­ჩე­რე­ბენ და, შე­სა­ბა­მი­სად, სა­დღაც ხომ უნდა იყოს სივ­რცე? ამი­ტომ, პირ­ვე­ლი, რაც მე­რი­ამ უნდა გა­ა­კე­თოს, შექ­მნას პრე­ცე­დენ­ტე­ბი სა­პარ­კინ­გე სივ­რცე­ე­ბის გა­ჩე­ნის. მე­რი­ის­გან იყო ასე­თი შე­მო­თა­ვა­ზე­ბა, მა­გა­ლი­თად, როცა პე­კინს აკე­თებ­დნენ, ვინც პარ­კინგს გა­ა­კე­თებს, მი­წის­ქვეშ სივ­რცეს გა­დავ­ცემ­თო. ეს აბ­სო­ლუ­ტუ­რად არას­წო­რი იყო და რა­ტომ: ვინ­მეს მი­წის­ქვეშ პარ­კინ­გი რომ გა­ე­კე­თე­ბი­ნა, რამ­დე­ნი­მე მი­ლი­ო­ნი კი არა, მი­ლი­არ­დი უნდა და­ე­ხარ­ჯა. სა­ხელ­მწი­ფო ამას თუ გან­ვრცო­ბით ფორ­მას არ მის­ცემ და სა­პარ­კინ­გე სივ­რცის მო­თხოვ­ნას არ გა­ა­ჩენს, ბიზ­ნესს ეს არ უღირს, ამი­ტომ მი­ვიჩ­ნევ, სწო­რი იქ­ნე­ბო­და, რომ მე­რი­ას თვი­თონ გა­ე­კე­თე­ბი­ნა პარ­კინ­გი და თუ რამე, როცა ფუნ­ქცი­ას შე­ი­ძენ­და და მოქ­მე­დი იქ­ნე­ბო­და, მერე იჯა­რა­ში მი­ე­ცა. დღეს მან­ქა­ნის გა­ჩე­რე­ბას და ფე­ხით მოძ­რა­ო­ბას აზრი არ აქვს, რად­გან იგი­ვე სა­ცობ­ში უნდა იყოს მეტ­რო­შიც, ავ­ტო­ბუს­შიც, ყველ­გან ბევრ მგზავ­რთან შე­ზე­ლი­ლი უნდა იყოს და ადა­მი­ანს ურ­ჩევ­ნია, ისევ მან­ქა­ნა­ში იჯ­დეს და ამა­სო­ბა­ში, მო­ბი­ლურ­ში მა­ინც იქე­ქოს. ხვალ­ვე ყვე­ლა­ნი ვივ­ლით სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი ტრან­სპორ­ტით, თუ მთე­ლი მუ­ნი­ცი­პა­ლი­ტე­ტი მოგ­ვცემს მა­გა­ლითს და ყვე­ლა­ნი ფე­ხით ივ­ლი­ან.

- სა­ცო­ბე­ბის ერთ-ერთ მი­ზე­ზად და პრობ­ლე­მად შუქ­ნიშ­ნე­ბის რა­ო­დე­ნო­ბას და მათ არას­წორ მუ­შა­ო­ბა­საც ასა­ხე­ლებ­დით...

- ბევ­რი კა­პი­ლა­რი ისე­თია, მარ­ტი­ვია მათი გახ­სნა, ამას სწო­რად მო­წყო­ბა და ორ­გა­ნი­ზე­ბა სჭირ­დე­ბა. შუქ­ნიშ­ნებს ყვე­ლა ვა­რი­ან­ტში უნდა ჰქონ­დეთ ერ­თმა­ნეთ­თან კავ­ში­რი ისე­თი ფორ­მით, რომ დღის სხვა­დას­ხვა დროს სხვა­დას­ხვა რე­ჟიმ­ში მუ­შა­ობ­დნენ. თუ და­ვუკ­ვირ­დე­ბით, ჩვენ­თან ყვე­ლა შუქ­ნი­შა­ნი დღე და ღამ ერ­თი­ა­ნად და ერ­თნა­ი­რად მუ­შა­ობს. ჭკვი­ა­ნი შუქ­ნიშ­ნე­ბის მთე­ლი დატ­ვირ­თვა ის იყო ( ის კი არა, და­ით­ვა­ლოს, ვინ სად გა­ი­ა­რა და აქვს თუ არა ტექ­დათ­ვა­ლი­ე­რე­ბა, რომ და­ა­ჯა­რი­მონ და ბი­უ­ჯეტ­ში ფული შე­მო­ვი­დეს), ისი­ნი ისე­თი რე­ჟი­მით მუ­შა­ობ­დეს, სა­ი­და­ნაც დი­დია ნა­კა­დი, იქი­დან მეტი გან­მუხ­ტვის სა­შუ­ა­ლე­ბა რომ მის­ცეს. ეს იმ პო­ლი­ცი­ე­ლებ­მაც კარ­გად იცი­ან, კონ­კრე­ტულ გზაჯ­ვა­რე­დი­ნებს რომ ათა­ვი­სუფ­ლე­ბენ. ამი­ტომ ცოტა მეტი გაშ­ლა, მეტი ჩა­რე­ვა, გა­მო­კი­თხვა და აქ­ტი­უ­რო­ბაა სა­ჭი­რო, კა­ბი­ნე­ტე­ბი­დან ეს საქ­მე ვე­რაფ­რით მოგ­ვარ­დე­ბა, კონ­კრე­ტულ ად­გი­ლას თუ არ მიხ­ვე­დი, არ და­აკ­ვირ­დი, არ შე­ის­წავ­ლე და გა­და­წყვე­ტა არ იპო­ვე. ვფიქ­რობ, ყვე­ლა­ზე სწო­რი და კარ­გი გა­მო­სა­ვა­ლი იქ­ნე­ბა:

1. ყვე­ლა ერ­თად დავ­სხდეთ, ვიმ­სჯე­ლოთ პრობ­ლე­მა­ზე და ყვე­ლამ თა­ვი­სი გა­მოც­დი­ლე­ბა გა­ა­ზი­ა­როს და მე­რი­ამ შეც­ვა­ლოს რა­ღაც იმ პო­ლი­ტი­კა­ში, რა­საც ასე ჯი­უ­ტად მი­ვუყ­ვე­ბით და არ ვცვლით. რაც უფრო წინ მივ­დი­ვართ, მე­ტად შევ­დი­ვართ ჩიხ­ში.

2. შე­იქ­მნას მო­ბი­ლუ­რი კო­მი­სი­ე­ბი, რომ­ლე­ბიც ავ­ტო­მო­ბი­ლით იმოძ­რა­ვე­ბენ. მთე­ლი დე­და­ქა­ლა­ქის­თვის 1-2 ავ­ტო­მო­ბი­ლიც საკ­მა­რი­სი იქ­ნე­ბა, სამ­კა­ცი­ა­ნი ჯგუ­ფი იმოძ­რა­ვებს, კონ­კრე­ტულ წერ­ტი­ლებს ნა­ხავს, შე­ის­წავ­ლის და სწრა­ფად მო­ახ­დენს რე­ა­გი­რე­ბას. ანუ ერ­თი­ა­ნი სქე­მა და სწრა­ფი რე­ა­გი­რე­ბაა სა­ჭი­რო. ჯერ არ­სე­ბუ­ლი უნდა გა­ფილტრო, გაწ­მინ­დო, აა­მუ­შაო და ისე მო­ა­წყო და­ნარ­ჩე­ნი, ეს ამუ­შა­ვე­ბუ­ლი არ შე­ა­ფერ­ხოს.

- მე­რი­ამ - ამ პრობ­ლე­მას სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი ტრან­სპორ­ტის გან­ვი­თა­რე­ბა, კონ­კრე­ტუ­ლად, 13 დე­რე­ფა­ნი მო­აგ­ვა­რებ­სო...

- კარ­გია იმე­დი... არ მი­მაჩ­ნია, რომ ეს არის გა­მო­სა­ვა­ლი. კარ­გი იქ­ნე­ბა, რომ ეს სის­ტე­მა კარ­გად მუ­შა­ობ­დეს, მაგ­რამ ფაქ­ტია, ხშირ შემ­თხვე­ვა­ში, სწო­რედ ბას­ლა­ი­ნე­ბია, რომ­ლე­ბიც საქ­მეს აფუ­ჭებს და არა­ერ­თი მა­გა­ლი­თის ჩა­მოთ­ვლა შე­მიძ­ლია, სა­დაც უკან და­ხე­ვაც მო­უ­წი­ათ. მა­გა­ლი­თად, თა­ვი­სუფ­ლე­ბის მო­ე­დან­ზე, პუშ­კი­ნის ქუ­ჩა­ზეც ხომ გა­ა­კე­თეს, მოხ­და სრუ­ლი კო­ლაფ­სი და სას­წრა­ფოდ გა­აქ­რეს ბას­ლა­ი­ნი, ზე­მოთ აღარ არის და ახლა ის იქ იწყე­ბა, სა­ი­და­ნაც ჩა­დი­ხარ კოლ­მე­ურ­ნე­ო­ბის მო­ე­დან­ზე. ფაქ­ტია, რომ ბას­ლა­ინ­მა სა­დღაც, ქა­ლა­ქის ცენ­ტრში საქ­მე გა­ა­ფუ­ჭა და რა გა­რან­ტი­აა, რომ სხვა­გა­ნაც არ აფუ­ჭებს? ეს დე­რეფ­ნე­ბი, სა­დაც არის შან­სი, ყველ­გან შე­იძ­ლე­ბა შექ­მნა და მა­კავ­ში­რებ­ლე­ბი სულ ბო­ლოს და­ა­მა­ტო, არ შე­იძ­ლე­ბა რი­გი­თო­ბით მიჰ­ყვე, ამა­სო­ბა­ში მთელ გა­და­ად­გი­ლე­ბას ზღუ­დავ. დღე­ში 2 სა­ა­თი ადა­მი­ა­ნე­ბი ქუ­ჩა­ში გყავ­დეს გა­ჩე­რე­ბუ­ლი, ეკო­ნო­მი­კუ­რად და ეკო­ლო­გი­უ­რა­დაც ხომ კა­ტას­ტრო­ფაა? - ამ­დე­ნი გა­მო­ნა­ბოლ­ქვი ჯან­მრთე­ლო­ბის­თვის კა­ტას­ტრო­ფაა, ავ­ტო­მო­ბილს ყვე­ლა­ზე დიდი გა­მო­ნა­ბოლ­ქვი დაძ­ვრის მო­მენ­ტში აქვს. ამას ვა­კე­თებთ მთე­ლი დღის გან­მავ­ლო­ბა­ში - ყო­ველ 1 მეტრში ვიძ­ვრით, ვჩერ­დე­ბით და წარ­მო­იდ­გი­ნეთ, გა­მო­ნა­ბოლ­ქვის რა დონე გვაქვს და რო­გორ ვი­წამ­ლე­ბით?

- გა­ფარ­თო­ე­ბის ნაც­ვლად, დღეს ქუ­ჩებს ავიწ­რო­ვე­ბენ, საით მი­დის ეს ყვე­ლა­ფე­რი, რა მი­ზა­ნი აქვს მე­რი­ას?

- ეს ფე­ნო­მე­ნი ძა­ლი­ან მა­ო­ცებს. ფაქ­ტია, სა­მუ­შა­ო­ე­ბი მი­დის იქით­კენ, ადა­მი­ა­ნებს ვა­ი­ძუ­ლოთ, ავ­ტო­მო­ბი­ლე­ბით არ გა­მო­ვიდ­ნენ ქუ­ჩა­ში, მაგ­რამ ამას ძა­ლი­ან მყა­რი არ­გუ­მენ­ტი უნდა ჰქონ­დეს. ეს რო­გორ უნდა ვა­ი­ძუ­ლოთ ადა­მი­ანს, როცა ავ­ტო­მო­ბი­ლი, ხშირ შემ­თხვე­ვა­ში, მათი გა­და­ად­გი­ლე­ბის ერ­თა­დერ­თი სა­შუ­ა­ლე­ბაა, ანუ სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი ტრან­სპორ­ტი არ მი­ე­სა­და­გე­ბა იმ წერ­ტილს, სა­დამ­დე მის­ვლაც უნდა? სა­ცობ­ში სულ რომ 4 სა­ა­თი ვიყო, იგი­ვე დრო დამ­ჭირ­დე­ბა სხვა­დას­ხვა ავ­ტო­ბუ­სებ­ში გა­და­საჯ­დო­მად და მა­ინც მირ­ჩევ­ნია, ჩემს მან­ქა­ნა­ში ვიყო, ჩავ­რთავ ინ­ტერ­ნეტს და სა­ინ­ფორ­მა­ცი­ოს მა­ინც ვუ­ყუ­რებ, რა­ღა­ცას გა­ვი­გებ, რა­ტომ ვიყო ვი­ღა­ცე­ებ­თან შე­ზე­ლი­ლი, რა ძალა მად­გია, თან ამ ვირუ­სე­ბის ჟამს? და თუ სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი ტრან­სპორ­ტი ასე­თი მოქ­ნი­ლი და კარ­გია, ვი­მე­ო­რებ, პირ­ვე­ლი, ვინც იქ­ნე­ბა, მე­რი­ამ აკ­რძა­ლოს მისი თა­ნამ­შრომ­ლე­ბის სამ­სა­ხურ­ში მან­ქა­ნით მის­ვლა და ყვე­ლა სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი ტრან­სპორ­ტით მი­დი­ო­დეს სამ­სა­ხურ­ში, მათ ზუს­ტად ეცო­დი­ნე­ბათ, რა რო­გორ მუ­შა­ობს.

18 მეტ­რი­ა­ნი ავ­ტო­ბუ­სე­ბი კარ­გია, მაგ­რამ ისი­ნი მხო­ლოდ ერთ მარ­შრუტ­ზე ივ­ლი­ან - პე­კი­ნი-ვაჟა-ჭავ­ჭა­ვა­ძე-თა­ვი­სუფ­ლე­ბა, ესაა სულ მისი მარ­შრუ­ტი. წი­ლო­სა­ნი რომ ამ­ბობს, ერთი ავ­ტო­ბუ­სი 60 ავ­ტო­მან­ქა­ნის მგზავრს ჩა­ა­ნაც­ვლებ­სო, ეს 60 მგზავ­რი რო­გორ უნდა მი­ვი­დეს იმ ავ­ტო­ბუ­სამ­დე, ერ­თად ხომ არ ცხოვ­რო­ბენ, ან მუ­შა­ო­ბენ? ანუ 60 სხვა­დას­ხვა წერ­ტი­ლი­დან უნდა გა­მო­ვიდ­ნენ. და­ვუშ­ვათ, ფე­ხით მი­ვიდ­ნენ იმ ავ­ტო­ბუ­სამ­დე, მერე სა­დღაც ხომ უნდა ჩა­მო­ვიდ­ნენ და სა­დღაც ხომ უნდა მი­ვიდ­ნენ? ფაქ­ტია, რომ ამ გა­და­ად­გი­ლე­ბას და­მა­ტე­ბი­თი სატ­რან­სპორ­ტო სა­შუ­ა­ლე­ბა მა­ინც დას­ჭირ­დე­ბა, ან ჯან­სა­ღი და სპორ­ტსმე­ნე­ბით და­კომ­პლექ­ტე­ბუ­ლი ქა­ლა­ქი. ჩვე­ნი დე­და­ქა­ლა­ქი სპორ­ტკომ­პლექ­სი არ არის, მგზავ­რთა შო­რის უმე­ტე­სო­ბა მძი­მე წო­ნის ადა­მი­ა­ნე­ბი, პენ­სი­ო­ნე­რე­ბი, ან ისე­თე­ბი არი­ან, ვის­თვი­საც ფე­ხით გა­და­ად­გი­ლე­ბა რთუ­ლია, მით უმე­ტეს, აღ­მართ-დაღ­მარ­თი­ან ქა­ლაქ­ში, რო­გო­რიც ჩვე­ნია. ჰო­ლან­დი­ა­ში ადა­მი­ა­ნე­ბის უმ­რავ­ლე­სო­ბა კი და­დის ვე­ლო­სი­პე­დე­ბით, მაგ­რამ იქ აბ­სო­ლუ­ტუ­რი ვა­კეა. თბი­ლის­ში, როცა ვე­ლო­სი­პე­დებ­ზე მი­დის პრე­სინ­გი, ძა­ლი­ან მე­ცი­ნე­ბა. აქ ტრო­ტუ­ა­რე­ბის ხარ­ჯზე კი არ გა­კეთ­და ვე­ლო­ბი­ლი­კე­ბი, კი­დევ ერთი ავ­ტო­მო­ბი­ლის ზოლი ჩაყ­ლა­პა, რა­მაც და­მა­ტე­ბი­თი სა­ცო­ბე­ბი წარ­მოშ­ვა. მთე­ლი დღის გან­მავ­ლო­ბა­ში, ვე­ლო­ბი­ლიკ­ზე სულ 2 ვე­ლო­სი­პე­დი თუ გა­ივ­ლის, თუნ­დაც 10 იყოს, ამ ათის გუ­ლის­თვის რო­გორ უნდა გა­და­სანსლო ათო­ბით ავ­ტო­მო­ბი­ლის სივ­რცე და სა­ცო­ბის პრო­ვო­ცი­რე­ბა გა­ა­კე­თო? ჩემი აზ­რით, ეს დიდი სი­სუ­ლე­ლეა. ესე­ნი უნდა ჩა­მო­ყა­ლიბ­დნენ, რას "ვაწ­ვე­ბით“, თუ ვე­ლო­სი­პე­დებს, მა­შინ თა­ვი­დან ბო­ლომ­დე მარ­ტო მა­გა­ზე გა­ვა­კე­თოთ კონ­ცენ­ტრა­ცია, გა­დავ­ხა­ზოთ მთე­ლი ქა­ლა­ქი და მერე მო­ვა­წყოთ და­ნარ­ჩე­ნი სივ­რცე­ე­ბი. სა­ზო­გა­დო­ებ­რივ ტრან­სპორ­ტს თუ "ვაწ­ვე­ბით“, მა­ინც რო­გორ? მა­ინ­ტე­რე­სებს, ელი­ა­ზე რო­გორ აიყ­ვა­ნენ უზარ­მა­ზარ ავ­ტო­ბუსს? თა­ვი­დან ისიც იყო გა­ცხა­დე­ბუ­ლი, სა­მარ­შრუ­ტო ტაქ­სე­ბი აღარ იქ­ნე­ბაო, რა­ზეც არას­ტან­დარ­ტუ­ლი რე­აქ­ცია მქონ­და - ამ ქვე­ყა­ნა­ში სა­მარ­შრუ­ტო ტაქ­სე­ბი იმი­ტომ გაჩ­ნდა, რომ ამის მო­თხოვ­ნა იყო, ასე­თია ჩვე­ნი ქა­ლა­ქის მო­წყო­ბა და რო­გორ აღ­მო­ფხვრი, რით ჩა­ა­ნაც­ვლებთ, არა­ნა­ი­რი შან­სი არ გაქვთ და ადრე თუ გვი­ან, მო­გი­წევთ მხა­რი და­უ­ჭი­როთ სა­მარ­შრუ­ტო ტაქ­სებს-მეთ­ქი. მანდ ვართ ახ­ლაც, ის ყვე­ლა­ზე მოქ­ნი­ლი ტრან­სპორ­ტია ჩვე­ნი ქა­ლა­ქის ქუ­ჩე­ბის­თვის და რა გინ­და რომ ქნა? მოკ­ლედ, მარ­ტი­ვია ყვე­ლა­ფე­რი - წყა­ლი რო­გორც მი­ე­დი­ნე­ბა, კა­ლა­პო­ტიც ისე უნდა მო­უ­წყო და არა ის, რომ ამ წყალს ზე­მოთ გა­ახ­ვე­ვი­ნო, ის მა­ინც ქვე­მოთ წავა.

მკითხველის კომენტარები / 94 /
თარიღის მიხედვით
მოწონების მიხედვით
იქსი
0

ვაკის განტვირთვის საუკეთესო საშუალება იქნება მეტროს სადგურის გაყვანა(ადრე იყო გეგმაში)

Ლევანი
1

Მართალია დიდი ფული ჯდება გზები და ხიდების მშენებლობა, მაგრამ სხვა გამოსავალი არ არსებობს. Აუცილებელია გაკეთდეს ესტაკადები, სადაც შესაძლებელია რა თქმა უნდა.

 

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
შსს - დუშეთში, ერთ-ერთ სასტუმროში სავარაუდოდ, მოწყობილი იყო ე.წ. ქოლცენტრი
ავტორი:

"მანქანის გაჩერებას და ფეხით მოძრაობას აზრი არ აქვს, ისევ საცობში უნდა იყო მეტროშიც და ავტობუსშიც" - როგორ გეგმავს თბილისიდან საცობების გაქრობას მევლუდ მელაძე, თუ გზების მოწყობას ანდობენ?

"მანქანის გაჩერებას და ფეხით მოძრაობას აზრი არ აქვს, ისევ საცობში უნდა იყო მეტროშიც და ავტობუსშიც" - როგორ გეგმავს თბილისიდან საცობების გაქრობას მევლუდ მელაძე, თუ გზების მოწყობას ანდობენ?

დედაქალაქში დღეს ყველაზე აქტუალური საცობების თემაა - საცობში საათობრივად დგომა უწევს ყველას, მიწის ზემოთ იქნება, თუ - ქვემოთ. ზოგი იმას ამბობს, რომ სატრანსპორტო კოლაფსი მომატებული ავტომანქანების ბრალია, რომ თბილისი ვერ იტევს ვერც ამხელა მოსახლეობას და ვერც ამდენ ავტომანქანას. როგორ მოგვარდეს სატრანსპორტო პოლიტიკა და როგორ დავძლიოთ საცობების პრობლემა, ამაზე დღეს ბევრი ბჭობს.

"მანდეთ გზების მოწყობა და გპირდებით, რომ საცობებს გავაქრობ“, - მიმართა მუნიციპალიტეტს ავტომრბოლელმა და სატრანსპორტო პოლიტიკის ექსპერტმა მევლუდ მელაძემ. როგორც მეუბნება, ამ შეთავაზების მიუხედავად, მას სახელმწიფო სტრუქტურებიდან არავინ შეხმიანებია. სამაგიეროდ, მევლუდ მელაძეს ჩვენ ვესაუბრეთ იმის გასარკვევად, როგორ და რა ხერხით შეიძლება "საცობების გაქრობა“.

- საცობების გამომწვევი მთავარი მიზეზი გზების არასწორი გეგმარება და მოწყობაა, რის შედეგადაც დედაქალაქში ისეთი კაპილარები შეიქმნა, რომელთა გაჭედვა ძალიან მარტივია. როცა საცობშია, ყველა ნერვებზეა და თუ ამ კაპილარებში შანსს პოულობენ, კიდევ უფრო მეტად ჭედავენ მოძრაობას - საცობის დროს წესებსაც არღვევენ, სადაც კი რამე ფანჯარა გამოჩნდება, მძღოლი იქ მიიწევს, მერე შემხვედრს ბლოკავს და ჯამში, ამას ჯაჭვური რეაქცია მოჰყვება. ჩვენი ქალაქის მოწყობა ისეთია, რომ 5-6 წერტილი რომ გადაკეტო, ანუ გააფუჭო თავიდან ბოლომდე, კატასტროფა ხდება, ამიტომ ეს წერტილები, მაკავშირებლები, ასე თუ ისე, ცნობილია - ყველაზე ცენტრალური და მასიურია გმირთა მოედანი, გამსახურდიას გამზირი (ის ისეთი მძაფრი მაინც არ არის, ვინაიდან ქუჩას ჰყოფნის სიგანე და აქვს გამტარუნარიანობა), გლდანი (მინდელის ხიდზე რომ გადავდივართ და გლდანში ავდივართ, მთელი გზა სულ საცობია), ვარკეთილი, ავლაბარი, ვერა და ვაკე (ბაგებიდან მომავალი გზაც). ყველა ამ ჩამოთვლილ უბანში, როგორც მინიმუმ, მისვლა გართულებულია.

- როგორც ამბობენ, მოძრაობის გართულება, ძირითადად, ქალაქში ავტომანქანების რაოდენობის ზრდამ გამოიწვია.

- მანქანების რაოდენობა რომ გაიზრდებოდა, ეს ყველამ ვიცოდით. წლების წინ, როცა დავსხედით და ვიმსჯელეთ სატრანსოპრტო პოლიტიკაზე, პირველი, რაც მაშინ ვთქვი იყო ის, რომ ჩვენ ავტომობილების ზრდის ტემპს მაქსიმუმ შევანელებთ, მაგრამ ვერ შევაჩერებთ იმიტომ, რომ ქუჩების მოწყობიდან გამომდინარე, დედაქალაქში ყველაზე მოქნილ ტრანსპორტად მაინც კერძო ავტომობილი დარჩება - მეთქი...

თბილისში იზრდება ავტომობილების რიცხვი, ასევე, მოსახლეობაც და რას ვიზამთ? ჩვენთან ვერ იქნება ვერც გერმანული, ვერც იტალიური და სხვა ევროპული, ან ამერიკული მოდელი, რომ მაგალითად, იქ გქონდეს სამსახური, სადაც სახლი გაქვს, ჩვენთან, მონაცვლეობს ყველაფერი - ადამიანს ხშირად უწევს სამსახურის გამოცვლა, ოფისიც ხშირად იცვლის მისამართს, შესაბამისად, შენს საცხოვრებელს ვერ მიუსადაგებ სამსახურს - ცხოვრობ ერთ ადგილას, მუშაობ მეორე ადგილას. მეორეც - თითქმის არავის არ არჩენს ერთი სამსახური, ზოგს მეორე ან მესამე სამსახური აქვს და მიდექ-მოდექიც სჭირდება ადამიანს, რაც იმას ნიშნავს, რომ საზოგადოებრივ ტრანსპორტს ერთ წერტილამდე მივყავართ, არა - დანიშნულების ადგილას, ვიცვლით ტრანსპორტს და ვაგრძელებთ გზას. რაც არ უნდა ვქნათ, კერძო ავტომანქანებზე მოთხოვნა მაინც დარჩება უმაღლეს დონეზე. რა არ შემოიღეს - ტექდათვალიერება, პარკირება, მაგრამ მათი რაოდენობა ვერაფრით მცირდება. ამიტომ უნდა მოვაწყოთ ისე, რომ ამ რაოდენობის ავტომანქანების გაწოვა სადმე მოხდეს.

უპირველესად აუცილებელია საპარკინგე სივრცეების მოწყობა უბნებში, თუნდაც სართულებიანის, რათა ეს მანქანები ქუჩებში არ იყოს ჩახერგილი, რაც უმეტეს შემთხვევაში ქმნის საცობს. მჭიდროდ დასახლებულ უბნებში, სადაც ამხელა კორპუსების მშენებლობა მიდის, მას თუ არ ექნება შესაბამისი რაოდენობის პარკირების სივრცეები, ეს ამდენი ავტომანქანა სად ჯანდაბაში წავა? როგორ შეიძლება, ქალაქის ცენტრში ვიღაცამ ბინა იყიდოს, ნახევარი მილიონი გადაიხადოს და 3 ათასდოლარიანი მანქანა მაინც არ ჰყავდეს? ოჯახის ყველა წევრსაც შეიძლება ჰყავდეს მანქანა და ის ხომ სადღაც უნდა გაჩერდეს? ამიტომ მოთხოვნაში უნდა ჩადებულიყო თითოეულ ბინაზე 2 საპარკინგე ადგილი და დამთავრდა, მარტივი გადაწყვეტაა. ქალაქის ცენტრში ვინმეს თუ უნდა კორპუსის აშენება და იქ ბინების გაყიდვა, იქ ძვირიც უნდა ღირდეს, სხვანაირად არ გამოვა. მივედით იქამდე, რომ რადგან თბილისის მჭიდროდ დასახლებულ სივრცეებში ამხელა ცათამბჯენები აშენდა და ქუჩები არ გაგანიერებულა, პირიქით, ქუჩების დავიწროების ტენდენცია წავიდა, პარკინგის სივრცეები დაემატა კი არა, რაც იყო, ისინიც გაუქმდა, ბასლაინების ჩაყოლებაზე რაც კი რამ საპარკინგე სივრცე იყო, ყველა გაუქმდა. ეს ავტომობილები სადღაც ხომ უნდა იდგნენ, ცაში ხომ არ ჩამოკიდებთ? ხვალ რომ სულაც კანონი გამოვიდეს, ავტომობილით ნუ გამოხვალთ, თორემ დაგხვრეტთო, ამ ავტომობილებს ხომ არ გადააგდებენ, სადღაც ხომ გააჩერებენ და, შესაბამისად, სადღაც ხომ უნდა იყოს სივრცე? ამიტომ, პირველი, რაც მერიამ უნდა გააკეთოს, შექმნას პრეცედენტები საპარკინგე სივრცეების გაჩენის. მერიისგან იყო ასეთი შემოთავაზება, მაგალითად, როცა პეკინს აკეთებდნენ, ვინც პარკინგს გააკეთებს, მიწისქვეშ სივრცეს გადავცემთო. ეს აბსოლუტურად არასწორი იყო და რატომ: ვინმეს მიწისქვეშ პარკინგი რომ გაეკეთებინა, რამდენიმე მილიონი კი არა, მილიარდი უნდა დაეხარჯა. სახელმწიფო ამას თუ განვრცობით ფორმას არ მისცემ და საპარკინგე სივრცის მოთხოვნას არ გააჩენს, ბიზნესს ეს არ უღირს, ამიტომ მივიჩნევ, სწორი იქნებოდა, რომ მერიას თვითონ გაეკეთებინა პარკინგი და თუ რამე, როცა ფუნქციას შეიძენდა და მოქმედი იქნებოდა, მერე იჯარაში მიეცა. დღეს მანქანის გაჩერებას და ფეხით მოძრაობას აზრი არ აქვს, რადგან იგივე საცობში უნდა იყოს მეტროშიც, ავტობუსშიც, ყველგან ბევრ მგზავრთან შეზელილი უნდა იყოს და ადამიანს ურჩევნია, ისევ მანქანაში იჯდეს და ამასობაში, მობილურში მაინც იქექოს. ხვალვე ყველანი ვივლით საზოგადოებრივი ტრანსპორტით, თუ მთელი მუნიციპალიტეტი მოგვცემს მაგალითს და ყველანი ფეხით ივლიან.

- საცობების ერთ-ერთ მიზეზად და პრობლემად შუქნიშნების რაოდენობას და მათ არასწორ მუშაობასაც ასახელებდით...

- ბევრი კაპილარი ისეთია, მარტივია მათი გახსნა, ამას სწორად მოწყობა და ორგანიზება სჭირდება. შუქნიშნებს ყველა ვარიანტში უნდა ჰქონდეთ ერთმანეთთან კავშირი ისეთი ფორმით, რომ დღის სხვადასხვა დროს სხვადასხვა რეჟიმში მუშაობდნენ. თუ დავუკვირდებით, ჩვენთან ყველა შუქნიშანი დღე და ღამ ერთიანად და ერთნაირად მუშაობს. ჭკვიანი შუქნიშნების მთელი დატვირთვა ის იყო ( ის კი არა, დაითვალოს, ვინ სად გაიარა და აქვს თუ არა ტექდათვალიერება, რომ დააჯარიმონ და ბიუჯეტში ფული შემოვიდეს), ისინი ისეთი რეჟიმით მუშაობდეს, საიდანაც დიდია ნაკადი, იქიდან მეტი განმუხტვის საშუალება რომ მისცეს. ეს იმ პოლიციელებმაც კარგად იციან, კონკრეტულ გზაჯვარედინებს რომ ათავისუფლებენ. ამიტომ ცოტა მეტი გაშლა, მეტი ჩარევა, გამოკითხვა და აქტიურობაა საჭირო, კაბინეტებიდან ეს საქმე ვერაფრით მოგვარდება, კონკრეტულ ადგილას თუ არ მიხვედი, არ დააკვირდი, არ შეისწავლე და გადაწყვეტა არ იპოვე. ვფიქრობ, ყველაზე სწორი და კარგი გამოსავალი იქნება:

1. ყველა ერთად დავსხდეთ, ვიმსჯელოთ პრობლემაზე და ყველამ თავისი გამოცდილება გააზიაროს და მერიამ შეცვალოს რაღაც იმ პოლიტიკაში, რასაც ასე ჯიუტად მივუყვებით და არ ვცვლით. რაც უფრო წინ მივდივართ, მეტად შევდივართ ჩიხში.

2. შეიქმნას მობილური კომისიები, რომლებიც ავტომობილით იმოძრავებენ. მთელი დედაქალაქისთვის 1-2 ავტომობილიც საკმარისი იქნება, სამკაციანი ჯგუფი იმოძრავებს, კონკრეტულ წერტილებს ნახავს, შეისწავლის და სწრაფად მოახდენს რეაგირებას. ანუ ერთიანი სქემა და სწრაფი რეაგირებაა საჭირო. ჯერ არსებული უნდა გაფილტრო, გაწმინდო, აამუშაო და ისე მოაწყო დანარჩენი, ეს ამუშავებული არ შეაფერხოს.

- მერიამ - ამ პრობლემას საზოგადოებრივი ტრანსპორტის განვითარება, კონკრეტულად, 13 დერეფანი მოაგვარებსო...

- კარგია იმედი... არ მიმაჩნია, რომ ეს არის გამოსავალი. კარგი იქნება, რომ ეს სისტემა კარგად მუშაობდეს, მაგრამ ფაქტია, ხშირ შემთხვევაში, სწორედ ბასლაინებია, რომლებიც საქმეს აფუჭებს და არაერთი მაგალითის ჩამოთვლა შემიძლია, სადაც უკან დახევაც მოუწიათ. მაგალითად, თავისუფლების მოედანზე, პუშკინის ქუჩაზეც ხომ გააკეთეს, მოხდა სრული კოლაფსი და სასწრაფოდ გააქრეს ბასლაინი, ზემოთ აღარ არის და ახლა ის იქ იწყება, საიდანაც ჩადიხარ კოლმეურნეობის მოედანზე. ფაქტია, რომ ბასლაინმა სადღაც, ქალაქის ცენტრში საქმე გააფუჭა და რა გარანტიაა, რომ სხვაგანაც არ აფუჭებს? ეს დერეფნები, სადაც არის შანსი, ყველგან შეიძლება შექმნა და მაკავშირებლები სულ ბოლოს დაამატო, არ შეიძლება რიგითობით მიჰყვე, ამასობაში მთელ გადაადგილებას ზღუდავ. დღეში 2 საათი ადამიანები ქუჩაში გყავდეს გაჩერებული, ეკონომიკურად და ეკოლოგიურადაც ხომ კატასტროფაა? - ამდენი გამონაბოლქვი ჯანმრთელობისთვის კატასტროფაა, ავტომობილს ყველაზე დიდი გამონაბოლქვი დაძვრის მომენტში აქვს. ამას ვაკეთებთ მთელი დღის განმავლობაში - ყოველ 1 მეტრში ვიძვრით, ვჩერდებით და წარმოიდგინეთ, გამონაბოლქვის რა დონე გვაქვს და როგორ ვიწამლებით?

- გაფართოების ნაცვლად, დღეს ქუჩებს ავიწროვებენ, საით მიდის ეს ყველაფერი, რა მიზანი აქვს მერიას?

- ეს ფენომენი ძალიან მაოცებს. ფაქტია, სამუშაოები მიდის იქითკენ, ადამიანებს ვაიძულოთ, ავტომობილებით არ გამოვიდნენ ქუჩაში, მაგრამ ამას ძალიან მყარი არგუმენტი უნდა ჰქონდეს. ეს როგორ უნდა ვაიძულოთ ადამიანს, როცა ავტომობილი, ხშირ შემთხვევაში, მათი გადაადგილების ერთადერთი საშუალებაა, ანუ საზოგადოებრივი ტრანსპორტი არ მიესადაგება იმ წერტილს, სადამდე მისვლაც უნდა? საცობში სულ რომ 4 საათი ვიყო, იგივე დრო დამჭირდება სხვადასხვა ავტობუსებში გადასაჯდომად და მაინც მირჩევნია, ჩემს მანქანაში ვიყო, ჩავრთავ ინტერნეტს და საინფორმაციოს მაინც ვუყურებ, რაღაცას გავიგებ, რატომ ვიყო ვიღაცეებთან შეზელილი, რა ძალა მადგია, თან ამ ვირუსების ჟამს? და თუ საზოგადოებრივი ტრანსპორტი ასეთი მოქნილი და კარგია, ვიმეორებ, პირველი, ვინც იქნება, მერიამ აკრძალოს მისი თანამშრომლების სამსახურში მანქანით მისვლა და ყველა საზოგადოებრივი ტრანსპორტით მიდიოდეს სამსახურში, მათ ზუსტად ეცოდინებათ, რა როგორ მუშაობს.

18 მეტრიანი ავტობუსები კარგია, მაგრამ ისინი მხოლოდ ერთ მარშრუტზე ივლიან - პეკინი-ვაჟა-ჭავჭავაძე-თავისუფლება, ესაა სულ მისი მარშრუტი. წილოსანი რომ ამბობს, ერთი ავტობუსი 60 ავტომანქანის მგზავრს ჩაანაცვლებსო, ეს 60 მგზავრი როგორ უნდა მივიდეს იმ ავტობუსამდე, ერთად ხომ არ ცხოვრობენ, ან მუშაობენ? ანუ 60 სხვადასხვა წერტილიდან უნდა გამოვიდნენ. დავუშვათ, ფეხით მივიდნენ იმ ავტობუსამდე, მერე სადღაც ხომ უნდა ჩამოვიდნენ და სადღაც ხომ უნდა მივიდნენ? ფაქტია, რომ ამ გადაადგილებას დამატებითი სატრანსპორტო საშუალება მაინც დასჭირდება, ან ჯანსაღი და სპორტსმენებით დაკომპლექტებული ქალაქი. ჩვენი დედაქალაქი სპორტკომპლექსი არ არის, მგზავრთა შორის უმეტესობა მძიმე წონის ადამიანები, პენსიონერები, ან ისეთები არიან, ვისთვისაც ფეხით გადაადგილება რთულია, მით უმეტეს, აღმართ-დაღმართიან ქალაქში, როგორიც ჩვენია. ჰოლანდიაში ადამიანების უმრავლესობა კი დადის ველოსიპედებით, მაგრამ იქ აბსოლუტური ვაკეა. თბილისში, როცა ველოსიპედებზე მიდის პრესინგი, ძალიან მეცინება. აქ ტროტუარების ხარჯზე კი არ გაკეთდა ველობილიკები, კიდევ ერთი ავტომობილის ზოლი ჩაყლაპა, რამაც დამატებითი საცობები წარმოშვა. მთელი დღის განმავლობაში, ველობილიკზე სულ 2 ველოსიპედი თუ გაივლის, თუნდაც 10 იყოს, ამ ათის გულისთვის როგორ უნდა გადასანსლო ათობით ავტომობილის სივრცე და საცობის პროვოცირება გააკეთო? ჩემი აზრით, ეს დიდი სისულელეა. ესენი უნდა ჩამოყალიბდნენ, რას "ვაწვებით“, თუ ველოსიპედებს, მაშინ თავიდან ბოლომდე მარტო მაგაზე გავაკეთოთ კონცენტრაცია, გადავხაზოთ მთელი ქალაქი და მერე მოვაწყოთ დანარჩენი სივრცეები. საზოგადოებრივ ტრანსპორტს თუ "ვაწვებით“, მაინც როგორ? მაინტერესებს, ელიაზე როგორ აიყვანენ უზარმაზარ ავტობუსს? თავიდან ისიც იყო გაცხადებული, სამარშრუტო ტაქსები აღარ იქნებაო, რაზეც არასტანდარტული რეაქცია მქონდა - ამ ქვეყანაში სამარშრუტო ტაქსები იმიტომ გაჩნდა, რომ ამის მოთხოვნა იყო, ასეთია ჩვენი ქალაქის მოწყობა და როგორ აღმოფხვრი, რით ჩაანაცვლებთ, არანაირი შანსი არ გაქვთ და ადრე თუ გვიან, მოგიწევთ მხარი დაუჭიროთ სამარშრუტო ტაქსებს-მეთქი. მანდ ვართ ახლაც, ის ყველაზე მოქნილი ტრანსპორტია ჩვენი ქალაქის ქუჩებისთვის და რა გინდა რომ ქნა? მოკლედ, მარტივია ყველაფერი - წყალი როგორც მიედინება, კალაპოტიც ისე უნდა მოუწყო და არა ის, რომ ამ წყალს ზემოთ გაახვევინო, ის მაინც ქვემოთ წავა.