"მე­გო­ნა სერ­ვი­ზი გა­მო­ი­ტა­ნა ან­ტიკ­ვა­რი­ა­ტის ჯგუფ­ში ვინ­მემ, ეს ხომ ფო­ტოა,“ "ვე­რაფ­რით ვი­ჯე­რებ თუ ეს მოკ­ვდავ­მა შექ­მნა...“ - სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში ასე­თი ათა­სო­ბით კო­მენ­ტა­რი ახ­ლავს ქარ­თვე­ლი მხატ­ვრის, ბრუ­ნო ვე­ფხვა­ძის ნა­მუ­შევ­რებს... აღი­ა­რე­ბუ­ლი მხატ­ვა­რი ბრუ­ნო ვე­ფხვა­ძე თა­ვის სა­ინ­ტე­რე­სო შე­მოქ­მე­დე­ბა­ზე AMBEBI.GE-ს ესა­უბ­რა...

- ბა­ტო­ნო ბრუ­ნო, რას ეტყო­დით იმ ხალ­ხს, რომ­ლე­ბიც თქვენს ნა­მუ­შევ­რებ­ზე წე­რენ - მსოფ­ლი­ო­ში ყვე­ლა­ზე ჰი­პე­რრე­ა­ლის­ტუ­რი მხატ­ვა­რი, ამას მოკ­ვდა­ვი ვერ შექ­მნის და ასე შემ­დეგ...

- ყვე­ლა­ზე ხში­რად ხალ­ხი გა­ო­ცე­ბუ­ლი კი­თხუ­ლობს ეს ნა­ხა­ტია თუ ფოტო, უკ­ვირთ რო­გორ არის და­ხა­ტუ­ლი, ეს ნიშ­ნავს, რომ მი­ზანს მი­ვაღ­წიე, რად­გან ამას ამ­ბო­ბენ კომ­პი­უ­ტერ­ში ან ტე­ლე­ფონ­ში ყუ­რე­ბი­სას. რო­დე­საც ნა­ხა­ტებს ათ­ვა­ლი­ე­რე­ბენ ცო­ცხლად, გა­მო­ფე­ნა­ზე ან გა­ლე­რე­ა­ში ამ­ბო­ბენ, რომ ნამ­დვი­ლი­ვი­თაა. "მსოფ­ლი­ო­ში ყვე­ლა­ზე“ ეს რა თქმა უნდა გაზ­ვი­ა­დე­ბუ­ლია, უამ­რა­ვი ძა­ლი­ან ძლი­ე­რი მხატ­ვა­რია, მაგ­რამ მეც ვცდი­ლობ ყო­ველ­თვის წინ წა­ვი­დე, და­ვიხ­ვე­წო და განვვი­თარ­დე, ამ პრო­ცესს მხატ­ვა­რი უნდა გა­ნიც­დი­დეს მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა, წინსვლა და სწავ­ლა ყო­ველ­თვის შე­იძ­ლე­ბა.

- და­ვი­წყოთ ათ­ვლის წერ­ტი­ლი­დან... ვე­ფხვა­ძე­ე­ბის სამ­ხატ­ვრო დი­ნას­ტი­ის მე­ო­თხე თა­ო­ბის წარ­მო­მად­გე­ნე­ლი ხართ. ბა­ბუა სა­ქარ­თვე­ლოს სა­ხალ­ხო მხატ­ვა­რი ივა­ნე ალექ­სის ძე ვე­ფხვა­ძე (1888-1971). მისი საქ­მი­ა­ნო­ბა შემ­დგომ­ში გა­აგ­რძე­ლეს მი­სი­ვე შთა­მო­მავ­ლებ­მა: სა­ქარ­თვე­ლოს დამ­სა­ხუ­რე­ბულ­მა მხატ­ვარ­მა ალექ­სი ვე­ფხვა­ძემ (1921-1982) და მის­მა ვაჟ­მა ჯო­ვა­ნი ვე­ფხვა­ძემ (1949-2016)... გვი­ამ­ბეთ, რას ნიშ­ნავს ასე­თი ოჯა­ხის შვი­ლო­ბა?

- ასე­თი ოჯა­ხის შვი­ლო­ბა, მი­თუ­მე­ტეს თუ შენც ხარ მხატ­ვა­რი არის დიდი იღ­ბა­ლი, თა­ო­ბებ­ში დაგ­რო­ვი­ლი პრო­ფე­სი­უ­ლი გა­მოც­დი­ლე­ბა, ცოდ­ნა და ნიჭი ძა­ლი­ან გეხ­მა­რე­ბა, მაგ­რამ ასე­ვე დიდი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბაა, რო­მე­ლიც მე ვი­ტყო­დი ასე­ვე დიდი პლი­უ­სია, რად­გან უზარ­მა­ზარ სტი­მულს გაძ­ლევს, მთა­ვა­რია გიყ­ვარ­დეს ეს საქ­მე.

- დიდი წი­ნაპ­რე­ბის კვალს გაჰ­ყე­ვით, 1993 წელს ჩა­ი­რი­ცხეთ ბავ­შვთა სამ­ხატ­ვრო სკო­ლა­ში, შემ­დეგ ია­კობ ნი­კო­ლა­ძის სა­ხე­ლო­ბის თბი­ლი­სის სამ­ხატ­ვრო სას­წავ­ლე­ბელ­ში... შექ­მე­ნით სა­დიპ­ლო­მო ნა­მუ­შე­ვა­რი "გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბუ­ლი იე­რუ­სა­ლი­მი", სას­წავ­ლებ­ლებ­ზე, გა­მო­ფე­ნებ­ზე, ამ ნა­ხატ­ზე გვი­ამ­ბეთ...

- ბავ­შვო­ბა­ში ხში­რად ვხა­ტავ­დი, ძა­ლი­ან მიყ­ვარ­და ხატ­ვა, 1993 წელს ჩა­ვი­რი­ცხე ბავ­შვთა სამ­ხატ­ვრო სკო­ლა­ში სა­დაც გა­ვა­ტა­რე 3 წელი, წლის ბო­ლოს მშო­ბელ­თა კრე­ბა­ზე მი­სუ­ლი მა­მა­ჩე­მის შე­კი­თხვას თუ რა­ტომ არ ჰქო­ნია 3 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში ბავ­შვს არა­ნა­ი­რი პროგ­რე­სი ხატ­ვა­ში და ყვე­ლა­ფერ­თან ერ­თად ხატ­ვის სურ­ვი­ლიც და სიყ­ვა­რუ­ლიც და­კარ­გა, პა­სუ­ხი იყო შემ­დე­გი - ყვე­ლა ბავ­შვს ხომ ვერ ექ­ნე­ბა ხატ­ვის ნი­ჭიო... შემ­დგომ წლებ­ში ბავ­შვო­ბას მიშ­ხა­მავ­და მხო­ლოდ მუ­სი­კა­ზე და ცურ­ვა­ზე სი­ა­რუ­ლი. სკო­ლის დამ­თავ­რე­ბის შემ­დეგ ჩა­ვა­ბა­რე ნი­კო­ლა­ძის სა­ხე­ლო­ბის თბი­ლი­სის სამ­ხატ­ვრო სას­წავ­ლე­ბელ­ში, მაგ პე­რი­ოდ­ში და­მიბ­რუნ­და ხატ­ვის სურ­ვი­ლი და ინ­ტე­რე­სი, კმა­ყო­ფი­ლი ვი­ყა­ვი ამ სას­წავ­ლე­ბელ­ში სწავ­ლით და ამ პრო­ფე­სი­ის არ­ჩე­ვით. ნი­კო­ლა­ძე­ში სწავ­ლის დროს და­ვი­წყე აქ­ტი­უ­რი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა სტუ­დენ­ტურ და პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლურ გა­მო­ფე­ნებ­ში. სა­დიპ­ლო­მო ნა­მუ­შევ­რად დავ­ხა­ტე კომ­პო­ზი­ცია ჯვა­როს­ნულ თე­მა­ზე სა­ხე­ლად "გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბუ­ლი იე­რუ­სა­ლი­მი“, შთა­გო­ნე­ბუ­ლი რე­ნე­სან­სის ეპო­ქის იტა­ლი­ე­ლი პო­ე­ტის ტორ­კვა­ტო ტა­სოს ამა­ვე სა­ხელ­წო­დე­ბის პო­ე­მით.

- 2006 წელს გახ­დით სა­ქარ­თვე­ლოს მხატ­ვარ­თა კავ­ში­რის წევ­რი. 2009 წელს და­ამ­თავ­რეთ ა. ქუ­თა­თე­ლა­ძის სა­ხე­ლო­ბის თბი­ლი­სის სა­ხელ­მწი­ფო სამ­ხატ­ვრო აკა­დე­მია, სპე­ცი­ა­ლო­ბით ფერ­წე­რის რეს­ტავ­რა­ტო­რი... გვი­ამ­ბეთ სამ­ხატ­ვრო აკა­დე­მი­ის პე­რი­ოდ­ზე...

- ოჯახ­ში სა­დაც ოთხი თა­ო­ბა მხატ­ვა­რია, ბევ­რი ძვე­ლი ნა­მუ­შე­ვა­რია ზო­გის ასა­კი 100 წელ­ზე მე­ტია, პა­ტა­რა მუ­ზე­უ­მი­ვი­თაა, ყო­ველ მუ­ზე­უმს კი სჭირ­დე­ბა რეს­ტავ­რა­ტო­რი, ეს როლი მე მხვდა წი­ლად, ამით იყო გან­პი­რო­ბე­ბუ­ლი ჩემი ჩა­ბა­რე­ბა თბი­ლი­სის სამ­ხატ­ვრო აკა­დე­მი­ა­ში რეს­ტავ­რა­ცი­ის ფა­კულ­ტეტ­ზე. შე­დე­გად აკა­დე­მი­ა­ში გა­ტა­რე­ბულ­მა წლებ­მა მომ­ცა გარ­კვე­უ­ლი ცოდ­ნა დაზ­გუ­რი ფერ­წე­რის რეს­ტავ­რა­ცი­ა­ში და ბევ­რი ძვირ­ფა­სი მე­გო­ბა­რი.

- ის­ტო­რი­უ­ლი ტი­ლო­ე­ბის შე­მოქ­მე­დი ფერმ­წე­რი ხართ...

- ის­ტო­რია ბავ­შვო­ბი­დან მიყ­ვარს, შუ­ა­სა­უ­კუ­ნე­ე­ბი, ან­ტი­კუ­რი სამ­ყა­რო... ვფიქ­რობ ეს თემა მხატ­ვრო­ბა­ში არის ყვე­ლა­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი, სა­ინ­ტე­რე­სო და ამა­ვე დროს რთუ­ლი, რო­მე­ლიც მო­ი­თხოვს უზარ­მა­ზარ ენერ­გი­ას, დროს, რეკ­ვი­ზიტს და რა თქმა უნდა ოს­ტა­ტო­ბას. ამის გამო დღეს­დღე­ო­ბით ის­ტო­რი­ულ თე­მა­ზე შექ­მნი­ლი სუ­რა­თი იშ­ვი­ა­თო­ბა გახ­და და მისი შექ­მნა ფუ­ფუ­ნე­ბას წარ­მო­ად­გეს გან­სა­კუთ­რე­ბით მხატ­ვრის­თვის. ჩემი ყვე­ლა­ზე წარ­მა­ტე­ბუ­ლი, ცნო­ბი­ლი და მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ნა­მუ­შევ­რე­ბი სწო­რედ ის­ტო­რი­ულ თე­მას უკავ­შირ­დე­ბა: - "მარ­სის სა­კურ­თვე­ხე­ლი“, "და­ვით აღ­მა­შე­ნე­ბე­ლი“, "გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბუ­ლი იე­რუ­სა­ლი­მი“, "ლე­ვან II და­დი­ა­ნის პორ­ტრე­ტი“. მო­მა­ვალ­ში და­გეგ­მი­ლი მაქვს რა­მო­დე­ნი­მე ამ თე­მის ნა­მუ­შევ­რის შექ­მნა.

- გვი­ამ­ბეთ, აგ­რა­ფი­ნა ჯა­ფა­რი­ძის პორ­ტრე­ტი რა­ტომ არის თქვენ­თვის გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი?

- აგ­რა­ფი­ნა ჯა­ფა­რი­ძის პორ­ტრე­ტი წარ­მო­ად­გენს ე.წ. სა­სახ­ლის პორ­ტრეტს რაც ის­ტო­რი­უ­ლი მოვ­ლე­ნე­ბის გამო იშ­ვი­ა­თო­ბაა სა­ქარ­თვე­ლოს­თვის, რო­დე­საც მთელ და­სავ­ლეთ­ში იხა­ტე­ბო­და ამ ტი­პის პორ­ტრე­ტე­ბი სა­ქარ­თვე­ლო­ში სულ სხვა ვი­თა­რე­ბა იყო. მსგავ­სი პორ­ტრე­ტე­ბი ჩვენ­თან შე­მო­დის მხო­ლოდ მე-19 სა­უ­კუ­ნე­ში, ისიც უმე­ტეს­წი­ლად ევ­რო­პე­ლი და რუსი მხატ­ვრე­ბის მიერ შეს­რუ­ლე­ბუ­ლი, გა­ვიხ­სე­ნოთ თუნ­დაც ფრანც ვინ­ტერ­ჰალ­ტე­რის მიერ შეს­რუ­ლე­ბუ­ლი ეკა­ტე­რი­ნე ჭავ­ჭა­ვა­ძის პორ­ტრე­ტი... აგ­რა­ფი­ნა ჯა­ფა­რი­ძის პორ­ტრე­ტის შექ­მნა იყო ჩემი და ხე­ლოვ­ნე­ბის სა­სახ­ლის დი­რექ­ტო­რის გი­ორ­გი კა­ლან­დი­ას ერ­თობ­ლი­ვი იდეა, რა­მო­დე­ნი­მეთ­ვი­ა­ნი მუ­შა­ო­ბის შემ­დეგ ამ ტი­ლომ და­ი­დო ბინა ამ ულა­მა­ზეს მუ­ზე­უმ­ში და დღემ­დე არის მის მუდ­მივ ექ­სპო­ზი­ცი­ა­ში.

- "ორი­ვე ჩემი ნა­ტურ­მორ­ტი - რო­მა­უ­ლი გა­ზა­ფხუ­ლი და ჰარი პო­ტე­რი გა­ვი­და რე­ა­ლის­ტუ­რი ფერ­წე­რის ამე­რი­კის მე-16 სა­ერ­თა­შო­რი­სო კონ­კურ­სის (16th international ARC Salon) ფი­ნალ­ში... მხო­ლოდ ეს ორი ნა­მუ­შე­ვა­რი იყო წარ­დგე­ნი­ლი არამ­ხო­ლოდ სა­ქარ­თვე­ლო­დან არა­მედ მთე­ლი ამი­ერ­კავ­კა­სი­ი­დან... კონ­კურ­სის ფი­ნა­ლის გა­ი­მარ­თე­ბა ზუს­ტად ორ თვე­ში...“ - წერთ სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში, უფრო ვრცლად რომ გვი­ამ­ბოთ ამ თე­მა­ზე?

- ARC Salon ეს არის ყო­ფელ­წლი­უ­რი წამ­ყვა­ნი სა­ერ­თა­შო­რი­სო კონ­კურ­სი, თა­ნა­მედ­რო­ვე რე­ა­ლის­ტურ ფერ­წე­რა­ში რო­მე­ლის ტარ­დე­ბა აშშ-ში, სა­დაც მო­ნა­წი­ლე­ობს მთე­ლი მსოფ­ლი­ოს პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი ფერმ­წე­რე­ბი, გრა­ფი­კო­სე­ბი და მო­ქან­და­კე­ე­ბი. კონ­კურ­სში გა­მარ­ჯვე­ბა იძ­ლე­ვა ფუ­ლად ჯილ­დოს და სა­ერ­თა­შო­რი­სო აღი­ა­რე­ბას ხე­ლოვ­ნე­ბის სამ­ყა­რო­ში. სა­უ­კე­თე­სო 75-100 ნა­მუ­შე­ვა­რი წარ­დგე­ნი­ლი იქ­ნე­ბა 2023 წელს სოთ­ბი­ზე ნიუ-იორკში და შემ­დეგ ლოს-ან­ჯე­ლეს­ში. წელს იყო წარ­დგე­ნი­ლი 5400 ნა­მუ­შე­ვა­რი 75 ქვეყ­ნი­დან, ფი­ნა­ლურ ეტაპ­ზე მხო­ლოდ ჩემი ორი ნა­მუ­შე­ვა­რი გა­ვი­და მთე­ლი ამი­ერ­კავ­კა­სი­ი­დან. კონ­კურ­სი მო­ი­ცავს რა­მო­დე­ნი­მე კა­ტე­გო­რი­ას, ჩემი ნა­მუ­შევ­რე­ბი ნა­ტურ­მორ­ტის კა­ტე­გო­რი­ა­ში იღებს მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას.

- მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი გა­მო­ფე­ნე­ბი გქონ­დათ, თქვე­ნი ნა­ხა­ტე­ბი რომ მსოფ­ლი­ოს უამ­რავ ქვე­ყა­ნა­შია და­ცუ­ლი...

- 2016 წელს ჩემი ნა­ტურ­მორ­ტი "მარ­სის სა­კურ­თხე­ვე­ლი“ გახ­და რე­ა­ლის­ტუ­რი ფერ­წე­რის ამე­რი­კის მე-12 სა­ერ­თა­შო­რი­სო კონ­კურ­სის (12th international ARC Salon) ერთ-ერთი გა­მორ­ჩე­უ­ლი, ნა­ხა­ტი სხვა გა­მარ­ჯვე­ბუ­ლებ­თან ერ­თად გა­მო­ფე­ნი­ლი იყო ნიუ-იორ­კის ერთ-ერთ პრეს­ტი­ჟულ გა­ლე­რე­ა­ში, რის შემ­დე­გაც გა­მო­ფე­ნამ გა­და­ი­ნაც­ვლა ეს­პა­ნეთ­ში, ბარ­სე­ლო­ნის თა­ნა­მედ­რო­ვე ხე­ლოვ­ნე­ბის მუ­ზე­უმ­ში MEAM. 2019 წელს ხე­ლოვ­ნე­ბის სა­სახ­ლე­ში მო­ე­წყო ვე­ფხვა­ძე­ე­ბის 4 თა­ო­ბის გა­მო­ფე­ნა, სა­დაც გა­მო­ფე­ნი­ლი იყო 30-მდე სხვა­დას­ხვა წლე­ბის ნა­მუ­შე­ვა­რი და ასე­ვე თბი­ლი­სის მე­რი­ის ხელ­შე­წყო­ბით გა­მო­ი­ცა ალ­ბო­მი "ვე­ფხვა­ძე­ე­ბი“. ჩემი ნა­მუ­შევ­რე­ბი და­ცუ­ლია ამე­რი­კის აზი­ის და ევ­რო­პის სხვა­დას­ხვა ქვეყ­ნის კერ­ძო კო­ლექ­ცი­ებ­ში და სა­ქარ­თვე­ლოს რა­მო­დე­ნი­მე მუ­ზე­უმ­ში.

- რო­გო­რი გა­რე­მო და პი­რო­ბე­ბია დღეს მხატ­ვრის­თვის სა­ქარ­თვე­ლო­ში?

- ვფიქ­რობ, მხატ­ვრის­თვის ყვე­ლა­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია ქვე­ყა­ნა­ში სტა­ბი­ლუ­რი პო­ლი­ტი­კურ ეკო­ნო­მი­კუ­რი გა­რე­მოა, ძა­ლი­ან ხე­ლის­შემ­შლე­ლია ყვე­ლა­ნა­ი­რი არე­უ­ლო­ბა და ცვლი­ლე­ბე­ბი. მა­გა­ლი­თად სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში ახა­ლი ნა­ხა­ტის გა­მოქ­ვეყ­ნე­ბი­სას მი­წევს შე­სა­ბა­მი­სი დრო­ის შერ­ჩე­ვა, რომ არ და­ემ­თხვეს რამე არ­ჩევ­ნებს, გა­მოს­ვლებს, ტრა­გე­დი­ას, ცემა-ტყე­პას, და ა.შ. რომ ხალ­ხს "ეცა­ლოს“ ხე­ლოვ­ნე­ბის­თვის, უკვე არა­ფერს ვი­ძა­ხი გა­მო­ფე­ნის მო­წყო­ბა­ზე და რა­ი­მე სხვა ღო­ნის­ძი­ე­ბა­ზე.

- რო­გო­რია თქვე­ნი სა­მო­მავ­ლო გეგმმე­ბი...

- ჩემი ყვე­ლა­ზე ახლო გეგ­მე­ბი­დან რაც ჩემს საქ­მი­ა­ნო­ბას უკავ­შირ­დე­ბა არის პერ­სო­ნა­ლუ­რი გა­მო­ფე­ნის მო­წყო­ბა, ბოლო ასე­თი გა­მო­ფე­ნი­დან უკვე 13 წე­ლია გა­სუ­ლი და ამა­სო­ბა­ში ძა­ლი­ან ბევ­რი რამ შე­იც­ვა­ლა, ვერ ვი­ტყვი რომ ეს იქ­ნე­ბა ხვალ ან ზეგ, მაგ­რამ აქ­ტი­უ­რად ვმუ­შა­ობ ამ სა­კი­თხზე.