მოზაიკა
მსოფლიო

20

მაისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

სამშაბათი, მთვარის ოცდამესამე დღე დაიწყება 03:06-ზე, მთვარე თევზებში იქნება 16:24-დან - კარგი დღეა ძველი საქმეების დასასრულებლად. ახლებს ნუ წამოიწყებთ. ნუ განახორციელებთ სერიოზულ ფინანსურ ოპერაციებს. სწავლისთვის ნეიტრალური დღეა, მაგრამ გამოცდა სხვა დროისთვის გადადეთ. უმჯობესია ეს დღე განმარტოებით, ბუნებაში გაატაროთ. მაქსიმალურად შეამცირეთ კონტაქტები, გულითადი საუბრები. მოერიდეთ ხელმძღვანელობასთან კონფლიქტს. სამსახურის, საქმიანობის შეცვლას. გათავისუფლდით უსარგებლო ნივთებისგან. არასასურველი დღეა ქორწინებისა და ნიშნობისთვის. მოერიდეთ დიდი რაოდენობით სითხის, განსაკუთრებით ალკოჰოლის მიღებას. გაუფრთხილდით ფეხებს. არ გადაღალოთ, ჩაიცვით მოსახერხებელი ფეხსაცმელი.
კულტურა/შოუბიზნესი
სამხედრო
სამართალი
საზოგადოება
მეცნიერება
სპორტი
Faceამბები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"პუტინი დასავლეთს გამოცდას უწყობს და ცდილობს, აშშ და ევროკავშირი წონასწორობიდან გამოიყვანოს" - რას გეგმავს კრემლი?
"პუტინი დასავლეთს გამოცდას უწყობს და ცდილობს, აშშ და ევროკავშირი წონასწორობიდან გამოიყვანოს" - რას გეგმავს კრემლი?

ცნო­ბილ ამე­რი­კულ გა­ზეთ "უოლ სთრით ჯორ­ნელ­ში“ (The Wall Street Journal) გა­მოქ­ვეყ­ნდა სტა­ტია: "ვლა­დი­მერ პუ­ტი­ნის­თვის მთა­ვარ პრიზს ყო­ველ­თვის უკ­რა­ი­ნა წარ­მო­ად­გენ­და“, ქვე­სა­თა­უ­რით - "რუ­სე­თის პრე­ზი­დენ­ტი ამა­ყობს იმით, რომ ცივი ომის შემ­დეგ აღად­გი­ნა თა­ვი­სი ქვეყ­ნის ძა­ლა­უფ­ლე­ბა და ავ­ტო­რი­ტე­ტი, მაგ­რამ ის არ ჩათ­ვლის თა­ვის მემ­კვიდ­რე­ო­ბას დას­რუ­ლე­ბუ­ლად, ვიდ­რე კი­ე­ვი კვლავ მოს­კო­ვის თა­ნამ­გზავ­რი არ გახ­დე­ბა“ (ავ­ტო­რე­ბი - კარ­ნე­გის ფონ­დის თა­ნამ­შრომ­ლე­ბი: იუ­ჯინ რუ­მე­რი და ენ­დრიუ ვა­ი­სი).

რო­გორც პუბ­ლი­კა­ცი­ა­შია აღ­ნიშ­ნუ­ლი, მიმ­დი­ნა­რე წელს, უკვე მე­ო­რედ, და­სავ­ლურ­მა სპეც­სამ­სა­ხუ­რებ­მა უკ­რა­ი­ნის სა­ზღვრებ­თან, პრო­რუ­სუ­ლად გან­წყო­ბილ დონ­ბა­სის რე­გი­ონ­თან ახ­ლოს, რუ­სე­თის ჯა­რე­ბის თავ­მოყ­რა და გა­და­ად­გი­ლე­ბე­ბი და­ა­ფიქ­სი­რეს. ამას­თან და­კავ­ში­რე­ბით, ამე­რი­კი­სა და ევ­რო­პის ოფი­ცი­ა­ლურ­მა პი­რებ­მა შეშ­ფო­თე­ბა გა­მო­ხა­ტეს - ვა­ი­თუ, ეს რუ­სე­თის ჯა­რე­ბის უკ­რა­ი­ნა­ში შეჭ­რას მო­ას­წა­ვებ­სო. ჯა­რე­ბის ამ­გვა­რი მა­ნევ­რე­ბი ერ­თა­დერ­თი მი­ზე­ზი არ არის, რის გა­მოც და­სავ­ლელ ლი­დე­რებს ღა­მით მშვი­დად არ სძი­ნავთ.

"რუ­სულ გაზ­ზე ფა­სე­ბის მა­ტე­ბით გა­მოწ­ვე­უ­ლი ენერ­გე­ტი­კუ­ლი კრი­ზი­სი, რუ­სე­ბის მიერ კოს­მო­სუ­რი თა­ნამ­გზავ­რე­ბის სა­წი­ნა­აღ­მდე­გო რა­კე­ტის გა­მოც­და, ბე­ლა­რუ­სის მიერ რუ­სეთ­თან შე­თან­ხმე­ბით ხე­ლოვ­ნუ­რად შექ­მნი­ლი მიგ­რა­ცი­უ­ლი კრი­ზი­სი პო­ლო­ნე­თის სა­ზღვარ­ზე და სხვა პრობ­ლე­მე­ბი აშშ-სა და ევ­რო­პის ქვეყ­ნე­ბის მე­თა­უ­რე­ბი­სათ­ვის თა­ვის ტკი­ვილს წარ­მო­ად­გენს“, - წე­რენ ავ­ტო­რე­ბი.

"რო­გორც ჩანს, რუ­სე­თის პრე­ზი­დენ­ტი და­სავ­ლეთს გა­მოც­დას უწყობს და ცდი­ლობს, აშშ და ევ­რო­კავ­ში­რი წო­ნას­წო­რო­ბი­დან გა­მო­იყ­ვა­ნოს. მათ­თვის, ვინც 1999 წლი­დან ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში ვლა­დი­მერ პუ­ტი­ნის კა­რი­ე­რულ აღ­მას­ვლას აკ­ვირ­დე­ბო­და, სა­ი­დუმ­ლო არაა, რომ მას იმე­დი აქვს სა­სურ­ველ მი­ზანს ამ­გვა­რი გამ­ბი­ტე­ბით მი­აღ­წი­ოს. ვლა­დი­მერ პუ­ტი­ნი ის­წრაფ­ვის, რომ რუ­სე­თის ირ­გვლივ მისი სა­ტე­ლი­ტი ქვეყ­ნე­ბი იყ­ვნენ - ისე­ვე რო­გორც საბ­ჭო­თა კავ­ში­რის დროს. რუს ლი­დერს გან­სა­კუთ­რე­ბით აღი­ზი­ა­ნებს უკ­რა­ი­ნის გას­ვლა რუ­სე­თის გავ­ლე­ნის სფე­რო­დან. კი­ე­ვის და­უ­მორ­ჩი­ლებ­ლო­ბა მის­თვის არ­ნა­ხულ მარ­ცხს ნიშ­ნავს. პუ­ტი­ნი ვერ ურიგ­დე­ბა იმას, რომ უკ­რა­ი­ნა უკვე ორ­ჯერ წა­ა­გო - პირ­ვე­ლად 2004 წელს, როცა "ნა­რინ­ჯის­ფე­რი რე­ვო­ლუ­ცია“ მოხ­და და მე­ო­რედ - 2014 წელს, "მა­იდ­ნის“ შე­დე­გად, როცა კი­ევ­მა და­სავ­ლუ­რი კურ­სი აიღო.

რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, ვლა­დი­მერ პუ­ტი­ნი­სათ­ვის ასე­თი რე­ა­ლო­ბა მი­უ­ღე­ბე­ლი იყო, მან მოქ­მე­დე­ბა და­ი­წყო ყი­რი­მის ანექ­სი­ით და მოს­კოვ­მა ხელი შე­უ­წყო დონ­ბა­სის კონ­ფლიქტს, რის შე­დე­გა­დაც 14 ათას­ზე მეტი ადა­მი­ა­ნი და­ი­ღუ­პა, ასი ათა­სო­ბით კი ლტოლ­ვი­ლად იქცა. რუსი ლი­დე­რი არ გა­მო­რი­ცხავს კონ­ფლიქ­ტის მოგ­ვა­რე­ბას, მაგ­რამ ეს მხო­ლოდ იმ შემ­თხვე­ვა­ში, თუ უკ­რა­ი­ნა ხელს მო­ა­წერს ისეთ შე­თან­ხმე­ბას, რომ­ლი­თაც რუ­სე­თი უკ­რა­ი­ნის სა­გა­რეო პო­ლი­ტი­კა­ზე გავ­ლე­ნას მო­ახ­დენს.

პრე­ზი­დენ­ტი პუ­ტი­ნი მალე 70 წლი­სა გახ­დე­ბა და ის, ალ­ბათ, ფიქ­რობს იმა­ზე, თუ რო­გორ მემ­კვიდ­რე­ო­ბას უტო­ვებს თა­ნა­მე­მა­მუ­ლე­ებს. აშ­კა­რაა, რომ პუ­ტინს და მის მრჩევ­ლებს კარ­გი გან­წყო­ბის სა­ფუძ­ვე­ლი მარ­თლაც აქვთ: ისი­ნი მი­იჩ­ნე­ვენ, რომ სწო­რედ პუ­ტი­ნის მმარ­თვე­ლო­ბის დროს წა­მოდ­გა "მუხ­ლებ­ზე და­ჩო­ქე­ბუ­ლი“ რუ­სე­თი და და­სავ­ლეთს ადრე მი­ყე­ნე­ბუ­ლი დამ­ცი­რე­ბის­თვის ახლა სა­მა­გი­ე­როს უხ­დის. მათ მოს­წონთ, რომ აშშ-ის პრე­ზი­დენ­ტმა ჯო ბა­ი­დენ­მა ვლა­დი­მერ პუ­ტინს "ღირ­სე­უ­ლი მე­ტო­ქე“ უწო­და.

"დროა ევ­რო­პის ქვეყ­ნე­ბი და აშშ მი­ეჩ­ვი­ონ იმას, რომ რუ­სე­თი სუს­ტი სა­ხელ­მწი­ფო არ არის, რო­მელ­საც ვი­ღაც თა­ვის აზრს მო­ახ­ვევს. პრე­ზი­დენ­ტმა ვლა­დი­მერ პუ­ტინ­მა მი­თე­ბი "სუსტ“ რუ­სეთ­ზე გა­ფან­ტა და და­სავ­ლე­თი აი­ძუ­ლა კრემ­ლის მიერ შე­მუ­შა­ვე­ბულ თა­მა­შის წე­სებ­ზე და­თან­ხმე­ბუ­ლი­ყო“, - აღ­ნიშ­ნუ­ლია სტა­ტი­ა­ში.

ავ­ტო­რე­ბის აზ­რით, რუ­სე­თის ლი­დერ­მა არ­მი­ის მო­დერ­ნი­ზა­ცია გა­ნა­ხორ­ცი­ე­ლა, ფაქ­ტი­უ­რად, გა­ა­ნად­გუ­რა ოპო­ზი­ცია ქვეყ­ნის შიგ­ნით, აღ­რმა­ვებს ენერ­გო­გავ­ლე­ნას ევ­რო­პა­ზე, ავი­თა­რებს ურ­თი­ერ­თო­ბას მსგავ­სი ინ­ტე­რე­სე­ბის მქო­ნე მე­ზობ­ლებ­თან (ჩი­ნეთ­თან და ბე­ლა­რუს­თან), მან მე­სი­ჯი გა­უგ­ზავ­ნა ნა­ტოს, რომ ელო­დე­ბა ალი­ან­სის გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას - უა­რის თქმას აღ­მო­სავ­ლე­თით გა­ფარ­თო­ე­ბა­ზე.

"რუ­სე­თის პრე­ზი­დენტს ამ­ჟა­მად მხო­ლოდ ერთი საქ­მე რჩე­ბა და­უმ­თავ­რე­ბე­ლი - უკ­რა­ი­ნას­თან და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა. იმ ადა­მი­ა­ნი­სათ­ვის, რო­მე­ლიც საბ­ჭო­თა კავ­ში­რის დაშ­ლას მე­ო­ცე სა­უ­კუ­ნის კა­ტას­ტრო­ფად მი­იჩ­ნევს, მთა­ვა­რი პრი­ზი უკ­რა­ი­ნი­სა და მისი დე­და­ქა­ლა­ქის კი­ე­ვის დაბ­რუ­ნე­ბა იქ­ნე­ბო­და - კი­ე­ვი­სა, რო­მე­ლიც ოფი­ცი­ა­ლურ ის­ტო­რი­ოგ­რა­ფი­ა­ში რუ­სე­თის სა­ხელ­მწი­ფო­ებ­რი­ო­ბის აკ­ვნად არის მიჩ­ნე­უ­ლი“.

ავ­ტო­რე­ბის აზ­რით, სწო­რედ ჩრდი­ლო­ატ­ლან­ტი­კუ­რი ალი­ან­სის მხრი­დან უკ­რა­ი­ნას­თან თა­ნამ­შრომ­ლო­ბის გაღ­რმა­ვე­ბამ გა­მო­იწ­ვია ის, რომ "რუ­სეთ­მა მე­ზო­ბე­ლი სა­ხელ­მწი­ფო რუ­სე­თის ნა­პი­რებ­თან მდგარ ნა­ტოს ავი­ა­მზი­დად აღიქ­ვა“.

სტა­ტი­ა­ში გახ­სე­ნე­ბუ­ლია რუ­სე­თის ლი­დე­რის მიერ გა­კე­თე­ბუ­ლი გა­მაფრ­თხი­ლე­ბე­ლი გან­ცხა­დე­ბა 14 წლის წინ:

"და­სავ­ლე­თის ქვეყ­ნებ­მა, სამ­წუ­ხა­როდ, სრუ­ლად და სე­რი­ო­ზუ­ლად ვერ აღიქ­ვეს ვლა­დი­მერ პუ­ტი­ნის გან­ცხა­დე­ბა 2007 წლის მი­უ­ნ­ჰე­ნის უსაფრ­თხო­ე­ბის კონ­ფე­რენ­ცი­ა­ზე და მომ­დევ­ნო 2008 წლის აპ­რილ­ში, ნა­ტოს ბუ­ქა­რეს­ტის სა­მიტ­ზე, სა­ქარ­თვე­ლო­სა და უკ­რა­ი­ნას ნა­ტო­ში მი­ღე­ბა აღუთ­ქვეს. ამ მოვ­ლე­ნი­დან და­ახ­ლო­ე­ბით სამ თვე­ში ვლა­დი­მერ პუ­ტინ­მა სა­ქარ­თვე­ლოს ხა­ფან­გი მო­უ­წყო: ერთ-ერთი კონ­ფლიქ­ტის ზო­ნა­ში - სამ­ხრეთ ოსეთ­ში სი­ტუ­ა­ცი­ის ეს­კა­ლა­ცია მოხ­და და რუ­სე­თის არ­მია სა­ქარ­თვე­ლო­ში შე­იჭ­რა და თა­ვი­სი ჯარი თბი­ლი­სი­დან 50 კი­ლო­მეტ­რის და­შო­რე­ბით შე­ა­ჩე­რა. ამ­რი­გად, სა­ქარ­თვე­ლოს ოც­ნე­ბა ნა­ტოს წევ­რად მი­ღე­ბა­ზე და­ინ­გრა. 14 წლის შემ­დეგ და­სავ­ლე­ლი ლი­დე­რე­ბის წი­ნა­შე კი­თხვა წა­მო­იჭ­რა: ხომ არ ელო­დე­ბა იგი­ვე ბედი უკ­რა­ი­ნა­საც?“ - ნათ­ქვა­მია პუბ­ლი­კა­ცი­ა­ში.

"ჯო ბა­ი­დე­ნის ად­მი­ნის­ტრა­ცია შე­ე­ცა­და რუ­სეთ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბის მოგ­ვა­რე­ბას, რათა ვა­შინგტონს მეტი დრო და შე­საძ­ლებ­ლო­ბა ჰქო­ნო­და ჩი­ნე­თის ამო­ცა­ნის გა­და­სა­წყვე­ტად. მაგ­რამ ვიდ­რე პრე­ზი­დენ­ტი პუ­ტი­ნი უარს აცხა­დებს უკ­რა­ი­ნის და­კარ­გვის აღი­ა­რე­ბა­ზე, მა­ნამ რუ­სე­თი კვლა­ვაც გა­აგ­რძე­ლებს პრობ­ლე­მე­ბის შექ­მნას“, - ხაზ­გას­მუ­ლია პუბ­ლი­კა­ცი­ის და­სას­რულს.

წყა­რო

მო­ამ­ზა­და სი­მონ კი­ლა­ძემ

მკითხველის კომენტარები / 40 /
თარიღის მიხედვით
მოწონების მიხედვით
ოგუნ
0

სინტერესო გადანაწილებაა, ნუთუ მხოლოდ ამ მეთოდით არის შესაძლებელი რომ აია სოფიას მინარეთები ჩამოაცილონ და ზედ ჯვარი აღმართონ? რუსეთს მართმადიდებლები წილად და დამატებით გზა(საქართველო,სომხეთი, ქურთისტანი, სირია) იერუსალიმამდე . ამერიკას კი კათოლიკები და სავაჭრო ომის მოგება ჩინეთთან? თურქეთს ნეტავ რაელის? ბედის ირონია მგონია კეისარს კეისრისა ხოლო ღმერთს ღმერთისა მივაგოთ.

მარტო გლეხი
3

პუტინი მიიწევს ევროპისკენ ბინძური ფორმებით თითქოს ტერიტორია არ ქონდეს, მაგრამ აღმოსავლეთ რუსეთში თითქმის ჩინეთის იურიდიქცია გავრცელდება ასე გააგრზელოს პუტინმა, იმედია ეხლა მაინც გამოიღვიძებს ბებერი ევროპა...პ.ს ისე ეს ლტოლვილები რატო არ მიიდიან ისლამურ ქვეყნებში??? ევროპა მათ ხომ არ უყვართ... ევროპელების ბრალია

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
ვოლოდიმირ ზელენსკი, რომში აშშ-ის ვიცე-პრეზიდენტს ჯეი დი ვენსს და სახელმწიფო მდივანს მარკო რუბიოს შეხვდა
ავტორი:

"პუტინი დასავლეთს გამოცდას უწყობს და ცდილობს, აშშ და ევროკავშირი წონასწორობიდან გამოიყვანოს" - რას გეგმავს კრემლი?

"პუტინი დასავლეთს გამოცდას უწყობს და ცდილობს, აშშ და ევროკავშირი წონასწორობიდან გამოიყვანოს" - რას გეგმავს კრემლი?

ცნობილ ამერიკულ გაზეთ "უოლ სთრით ჯორნელში“ (The Wall Street Journal) გამოქვეყნდა სტატია: "ვლადიმერ პუტინისთვის მთავარ პრიზს ყოველთვის უკრაინა წარმოადგენდა“, ქვესათაურით - "რუსეთის პრეზიდენტი ამაყობს იმით, რომ ცივი ომის შემდეგ აღადგინა თავისი ქვეყნის ძალაუფლება და ავტორიტეტი, მაგრამ ის არ ჩათვლის თავის მემკვიდრეობას დასრულებულად, ვიდრე კიევი კვლავ მოსკოვის თანამგზავრი არ გახდება“ (ავტორები - კარნეგის ფონდის თანამშრომლები: იუჯინ რუმერი და ენდრიუ ვაისი).

როგორც პუბლიკაციაშია აღნიშნული, მიმდინარე წელს, უკვე მეორედ, დასავლურმა სპეცსამსახურებმა უკრაინის საზღვრებთან, პრორუსულად განწყობილ დონბასის რეგიონთან ახლოს, რუსეთის ჯარების თავმოყრა და გადაადგილებები დააფიქსირეს. ამასთან დაკავშირებით, ამერიკისა და ევროპის ოფიციალურმა პირებმა შეშფოთება გამოხატეს - ვაითუ, ეს რუსეთის ჯარების უკრაინაში შეჭრას მოასწავებსო. ჯარების ამგვარი მანევრები ერთადერთი მიზეზი არ არის, რის გამოც დასავლელ ლიდერებს ღამით მშვიდად არ სძინავთ.

"რუსულ გაზზე ფასების მატებით გამოწვეული ენერგეტიკული კრიზისი, რუსების მიერ კოსმოსური თანამგზავრების საწინააღმდეგო რაკეტის გამოცდა, ბელარუსის მიერ რუსეთთან შეთანხმებით ხელოვნურად შექმნილი მიგრაციული კრიზისი პოლონეთის საზღვარზე და სხვა პრობლემები აშშ-სა და ევროპის ქვეყნების მეთაურებისათვის თავის ტკივილს წარმოადგენს“, - წერენ ავტორები.

"როგორც ჩანს, რუსეთის პრეზიდენტი დასავლეთს გამოცდას უწყობს და ცდილობს, აშშ და ევროკავშირი წონასწორობიდან გამოიყვანოს. მათთვის, ვინც 1999 წლიდან ხელისუფლებაში ვლადიმერ პუტინის კარიერულ აღმასვლას აკვირდებოდა, საიდუმლო არაა, რომ მას იმედი აქვს სასურველ მიზანს ამგვარი გამბიტებით მიაღწიოს. ვლადიმერ პუტინი ისწრაფვის, რომ რუსეთის ირგვლივ მისი სატელიტი ქვეყნები იყვნენ - ისევე როგორც საბჭოთა კავშირის დროს. რუს ლიდერს განსაკუთრებით აღიზიანებს უკრაინის გასვლა რუსეთის გავლენის სფეროდან. კიევის დაუმორჩილებლობა მისთვის არნახულ მარცხს ნიშნავს. პუტინი ვერ ურიგდება იმას, რომ უკრაინა უკვე ორჯერ წააგო - პირველად 2004 წელს, როცა "ნარინჯისფერი რევოლუცია“ მოხდა და მეორედ - 2014 წელს, "მაიდნის“ შედეგად, როცა კიევმა დასავლური კურსი აიღო.

რასაკვირველია, ვლადიმერ პუტინისათვის ასეთი რეალობა მიუღებელი იყო, მან მოქმედება დაიწყო ყირიმის ანექსიით და მოსკოვმა ხელი შეუწყო დონბასის კონფლიქტს, რის შედეგადაც 14 ათასზე მეტი ადამიანი დაიღუპა, ასი ათასობით კი ლტოლვილად იქცა. რუსი ლიდერი არ გამორიცხავს კონფლიქტის მოგვარებას, მაგრამ ეს მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ უკრაინა ხელს მოაწერს ისეთ შეთანხმებას, რომლითაც რუსეთი უკრაინის საგარეო პოლიტიკაზე გავლენას მოახდენს.

პრეზიდენტი პუტინი მალე 70 წლისა გახდება და ის, ალბათ, ფიქრობს იმაზე, თუ როგორ მემკვიდრეობას უტოვებს თანამემამულეებს. აშკარაა, რომ პუტინს და მის მრჩევლებს კარგი განწყობის საფუძველი მართლაც აქვთ: ისინი მიიჩნევენ, რომ სწორედ პუტინის მმართველობის დროს წამოდგა "მუხლებზე დაჩოქებული“ რუსეთი და დასავლეთს ადრე მიყენებული დამცირებისთვის ახლა სამაგიეროს უხდის. მათ მოსწონთ, რომ აშშ-ის პრეზიდენტმა ჯო ბაიდენმა ვლადიმერ პუტინს "ღირსეული მეტოქე“ უწოდა.

"დროა ევროპის ქვეყნები და აშშ მიეჩვიონ იმას, რომ რუსეთი სუსტი სახელმწიფო არ არის, რომელსაც ვიღაც თავის აზრს მოახვევს. პრეზიდენტმა ვლადიმერ პუტინმა მითები "სუსტ“ რუსეთზე გაფანტა და დასავლეთი აიძულა კრემლის მიერ შემუშავებულ თამაშის წესებზე დათანხმებულიყო“, - აღნიშნულია სტატიაში.

ავტორების აზრით, რუსეთის ლიდერმა არმიის მოდერნიზაცია განახორციელა, ფაქტიურად, გაანადგურა ოპოზიცია ქვეყნის შიგნით, აღრმავებს ენერგოგავლენას ევროპაზე, ავითარებს ურთიერთობას მსგავსი ინტერესების მქონე მეზობლებთან (ჩინეთთან და ბელარუსთან), მან მესიჯი გაუგზავნა ნატოს, რომ ელოდება ალიანსის გადაწყვეტილებას - უარის თქმას აღმოსავლეთით გაფართოებაზე.

"რუსეთის პრეზიდენტს ამჟამად მხოლოდ ერთი საქმე რჩება დაუმთავრებელი - უკრაინასთან დამოკიდებულება. იმ ადამიანისათვის, რომელიც საბჭოთა კავშირის დაშლას მეოცე საუკუნის კატასტროფად მიიჩნევს, მთავარი პრიზი უკრაინისა და მისი დედაქალაქის კიევის დაბრუნება იქნებოდა - კიევისა, რომელიც ოფიციალურ ისტორიოგრაფიაში რუსეთის სახელმწიფოებრიობის აკვნად არის მიჩნეული“.

ავტორების აზრით, სწორედ ჩრდილოატლანტიკური ალიანსის მხრიდან უკრაინასთან თანამშრომლობის გაღრმავებამ გამოიწვია ის, რომ "რუსეთმა მეზობელი სახელმწიფო რუსეთის ნაპირებთან მდგარ ნატოს ავიამზიდად აღიქვა“.

სტატიაში გახსენებულია რუსეთის ლიდერის მიერ გაკეთებული გამაფრთხილებელი განცხადება 14 წლის წინ:

"დასავლეთის ქვეყნებმა, სამწუხაროდ, სრულად და სერიოზულად ვერ აღიქვეს ვლადიმერ პუტინის განცხადება 2007 წლის მიუნჰენის უსაფრთხოების კონფერენციაზე და მომდევნო 2008 წლის აპრილში, ნატოს ბუქარესტის სამიტზე, საქართველოსა და უკრაინას ნატოში მიღება აღუთქვეს. ამ მოვლენიდან დაახლოებით სამ თვეში ვლადიმერ პუტინმა საქართველოს ხაფანგი მოუწყო: ერთ-ერთი კონფლიქტის ზონაში - სამხრეთ ოსეთში სიტუაციის ესკალაცია მოხდა და რუსეთის არმია საქართველოში შეიჭრა და თავისი ჯარი თბილისიდან 50 კილომეტრის დაშორებით შეაჩერა. ამრიგად, საქართველოს ოცნება ნატოს წევრად მიღებაზე დაინგრა. 14 წლის შემდეგ დასავლელი ლიდერების წინაშე კითხვა წამოიჭრა: ხომ არ ელოდება იგივე ბედი უკრაინასაც?“ - ნათქვამია პუბლიკაციაში.

"ჯო ბაიდენის ადმინისტრაცია შეეცადა რუსეთთან ურთიერთობის მოგვარებას, რათა ვაშინგტონს მეტი დრო და შესაძლებლობა ჰქონოდა ჩინეთის ამოცანის გადასაწყვეტად. მაგრამ ვიდრე პრეზიდენტი პუტინი უარს აცხადებს უკრაინის დაკარგვის აღიარებაზე, მანამ რუსეთი კვლავაც გააგრძელებს პრობლემების შექმნას“, - ხაზგასმულია პუბლიკაციის დასასრულს.

წყარო

მოამზადა სიმონ კილაძემ