მსოფლიო
პოლიტიკა
სამართალი

26

მარტი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

ოთხშაბათი, მთვარის ოცდამეშვიდე დღე დაიწყება 06:43-ზე, მთვარე თევზებში გადავა 23:28-ზე კარგი დღეა ახალი საქმეების დასაწყებად. შანსი მოგეცემათ მოაგვაროთ ძველი პრობლემები. კარგი დღეა ბიზნესისა და სავაჭრო საქმეებისთვის; უფროს თაობასთან ურთიერთობისთვის, მათგან რჩევის მიღება. ურთიერთობის, საქმეების გარჩევას არ გირჩევთ. კარგი დღეა საქმიანობის, სამუშაო ადგილის შესაცვლელად. კარგია მოგზაურობის დაწყება. მცირე ფიზიკური დატვირთვა არ გაწყენთ, კარგი დღეა საოჯახო საქმეების შესასრულებლად. მოერიდეთ დიდი რაოდენობით სითხის, განსაკუთრებით ალკოჰოლის მიღებას. გაუფრთხილდით ფეხებს.
საზოგადოება
მეცნიერება
სპორტი
მოზაიკა
კონფლიქტები
სამხედრო
Faceამბები
კულტურა/შოუბიზნესი
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"მაშველები რომ მოვიდნენ ჩემი სახელი და გვარი მითქვამს... ასე გაიგეს ჩემებმა, რომ გადავრჩი" - ექსკლუზიური ინტერვიუ შატილის ავარიას გადარჩენილ თამო არღვლიანთან
"მაშველები რომ მოვიდნენ ჩემი სახელი და გვარი მითქვამს... ასე გაიგეს ჩემებმა, რომ გადავრჩი" - ექსკლუზიური ინტერვიუ შატილის ავარიას გადარჩენილ თამო არღვლიანთან

"გა­მარ­ჯო­ბა, რო­გორ ხარ-თქო რომ გკი­თხო, ცოტა უხერ­ხუ­ლია, მეც ეგრე ვარ. მი­ხა­რია, რომ გა­დავ­რჩით და ცო­ცხლე­ბი ვართ. ახლა ახა­ლი ცხოვ­რე­ბა უნდა და­ვი­წყოთ, უფრო მეტი სი­კე­თით სავ­სე. მარ­თა­ლია არ გვაკ­ლდა სი­კე­თის კე­თე­ბა, მაგ­რამ გა­ვა­ას­მა­გოთ. ექი­მე­ბი ისეთ ამ­ბებს ჰყვე­ბი­ან, ახ­ლი­დან და­ბა­დე­ბუ­ლე­ბი ვართ. ხოდა ეს ცხოვ­რე­ბა ჩვე­ნი ყო­ფი­ლა. ჯან­მრთე­ლო­ბას გი­სურ­ვებ.

ბევრ სი­კე­თეს და გა­ხა­რე­ბას ცხოვ­რე­ბა­ში. ყო­ველ­თვის ყვე­ლას იღ­ბალს ვუ­სურ­ვებ­დი ხოლ­მე და ეს 100 პრო­ცენ­ტით სი­მარ­თლეა. ჩვენ იღ­ბლი­ა­ნე­ბი ვართ. წინ დიდი ცხოვ­რე­ბა გვე­ლო­დე­ბა. არ მახ­სოვ­ხარ ექ­სკურ­სი­ი­დან, მი­ხა­რია, რომ კარ­გად ხარ", - ეს წე­რი­ლი ერთ-ერ­თია იმ წე­რი­ლე­ბი­დან რო­მე­ლიც კლი­ნი­კა­ში მყოფ­მა სიკ­ვდილს გა­დარ­ჩე­ნილ­მა ნა­ტა­ლია თხე­ლი­ძემ თა­მუ­ნა (თამო) არ­ღვლი­ანს გა­სამ­ხნე­ვებ­ლად მის­წე­რა.

მა­ნამ­დე გაგ­ზავ­ნილ წე­რილ­ში სთხოვ­და არა­სო­დეს ეტი­რა, წერ­და:

"ჩვე­ნი ტი­რი­ლი მა­შინ მორ­ჩა, როცა გა­დავ­რჩი­თო. მარ­თლა უფ­ლის სას­წა­უ­ლია შა­ტი­ლის შემ­ზა­რა­ვი ავა­რი­ის დროს სამი სი­ცო­ცხლით სავ­სე გო­გო­ნას გა­დარ­ჩე­ნა", - წერ­და ის.

თა­მუ­ნა არ­ღვლი­ა­ნი, ნა­ტა­ლია თხე­ლი­ძე და ხა­ტია დევ­სუ­რაშ­ვი­ლი რომ გა­დარ­ჩე­ნი­ლი­ყო, მარ­თლა მთე­ლი სა­ქარ­თვე­ლო ლო­ცუ­ლობ­და ამის­თვის. უფ­ლის წყა­ლო­ბით და ექი­მე­ბის ძა­ლის­ხმე­ვით გონ­ზე მო­სუ­ლი გო­გო­ნე­ბი, თურ­მე თა­ვა­დაც ამ­ხნე­ვებ­დნენ ერ­თმა­ნეთს. არც თამო არ­ღვლი­ანს და­უ­ტო­ვე­ბია ნა­ტა­ლი­ას წე­რი­ლი უპა­სუ­ხოდ. წარ­მო­უდ­გე­ნე­ლია ამ სა­ო­ცა­რი გო­გო­ნე­ბის თავს გა­დახ­დე­ნი­ლი ამ­ბე­ბის მოს­მე­ნის შემ­დეგ არ დარ­წმუნ­დე, რომ უფა­ლი სას­წა­ულს ახ­დენს. ულა­მა­ზე­სი თამო არ­ღვლი­ა­ნი ახლა სახ­ლშია, თა­ვის თბილ გა­რე­მო­ში, ოჯა­ხის წევ­რებ­თან ერ­თად და რე­ა­ბი­ლი­ტა­ცი­ას გა­დის. იმ სა­ში­ნე­ლი ავა­რი­ის შემ­დეგ ჟურ­ნა­ლის­ტებ­თან არ გა­მო­ჩე­ნი­ლა, როცა ინ­ტერ­ვიუ ვთხო­ვე, უარი მი­თხრა. უამ­რა­ვი ჟურ­ნა­ლის­ტი მი­რე­კავს, მაგ­რამ ჯერ­ჯე­რო­ბით სა­უბ­რის­გან თავს ვი­კა­ვე­ბო. მაგ­რამ და­ვი­თან­ხმე და გთა­ვა­ზობთ ექ­სკლუ­ზი­ურ ინ­ტერ­ვი­უს მას­თან.

იმ სა­ბე­დის­წე­რო დღეს თამო თა­ვის თა­ნამ­შრომ­ლებ­თან ერ­თად წა­ვი­და შა­ტილ­ში. ის "სი­სა­უ­რე­ბის" ხინ­კლის სახ­ლში მუ­შა­ობ­და.

- თამო, პირ­ველ რიგ­ში გი­ლო­ცავთ გა­დარ­ჩე­ნას, რო­გო­რია თქვე­ნი ჯან­მრთე­ლო­ბის მდგო­მა­რე­ო­ბა?

- უკეთ ვარ, თუმ­ცა ჯერ კი­დევ მჭირ­დე­ბა ოპე­რა­ცია.

- რო­გორც ვი­ცით, სამ­სა­ხუ­რის თა­ნამ­შრომ­ლებ­თან ერ­თად წახ­ვე­დით ტურ­ზე...

- სი­სა­უ­რე­ბის ნა­ხე­ვარ­ფაბ­რი­კა­ტებ­ში მზა­რე­უ­ლად ვმუ­შა­ობ­დი. ჩვენ შვიდ­ნი ვი­ყა­ვით ერ­თად წა­სუ­ლე­ბი. ორი დღით ადრე მი­თხრეს, რომ კვი­რას შა­ტილ­ში ტური იგეგ­მე­ბა და წა­ვი­დე­თო. არ მახ­სოვს რო­გორ ვემ­ზა­დე­ბო­დი. ისიც კი არ მახ­სოვს ტან­ზე რა მეც­ვა. იმ სა­ში­ნე­ლი დღი­დან მხო­ლოდ სა­ში­ნე­ლი გზა რომ იყო ეს მახ­სენ­დე­ბა. მე სვა­ნი ვარ და სვა­ნეთ­ში სულ ერთხელ ვარ ნამ­ყო­ფი, იმი­ტომ რომ გზის მე­ში­ნო­და. მახ­სოვს კოშ­კე­ბი და უკან რომ ვბრუნ­დე­ბო­დით გზად თაფ­ლის სა­ყიდ­ლად რომ გავ­ჩერ­დით. აქ წყდე­ბა ჩემი მეხ­სი­ე­რე­ბა. მეტი არა­ფე­რი მახ­სოვს, გონ­ზე რომ მო­ვე­დი, ფურ­ცელ­ზე და­ვუ­წე­რე სა­ხე­ლე­ბი და გვა­რე­ბი ჩემი მე­გობ­რე­ბის, ისი­ნი რო­გორ არი­ან -თქო ვკი­თხუ­ლობ­დი, მაგ­რამ სი­მარ­თლე არა­ვინ მი­თხრა.

მთე­ლი ერთი თვე მე­გო­ნა ყვე­ლა­ნი კარ­გად იყ­ვნენ და მკურ­ნა­ლობ­დნენ სხვა­დას­ხვა კლი­ნი­კებ­ში, მაგ­რამ მერე გა­ვი­გე რაც მოხ­და. ჩემს გარ­დაც­ვლილ მე­გობ­რებ­ზე სა­უ­ბა­რი მი­ჭირს. სა­ოც­რად კარ­გი ადა­მი­ა­ნე­ბი იყ­ვნენ. მთე­ლი გზა ვი­ცი­ნო­დით და ვსა­უბ­რობ­დით, ფო­ტო­ებს ვი­ღებ­დით, რას წარ­მო­ვიდ­გენ­დი თუ უკა­ნას­კნე­ლად ვხე­დავ­დი მათ. ჩემ­თვის მტკივ­ნე­უ­ლია მათ­ზე წარ­სულ­ში სა­უ­ბა­რი. ბა­ტო­ნი და­ვით სი­სა­უ­რი ძა­ლი­ან კარ­გი ადა­მი­ა­ნი იყო, ლია ას­ლა­მა­ზაშ­ვი­ლი, ქეთი ზა­კა­ლაშ­ვი­ლი... მი­ჭირს მათ­ზე წარ­სულ­ში სა­უ­ბა­რი, ძა­ლი­ან რთუ­ლია იმ ყვე­ლაფ­რის გახ­სე­ნე­ბა. თქვენ რომ ნორ­მა­ლუ­რი ინ­ტერ­ვი­უს ვერ გაძ­ლევთ, ამა­საც გან­ვიც­დი, მაგ­რამ მი­ჭირს სა­უ­ბა­რი ამ თე­მა­ზე

- ცნო­ბი­ლია, რომ ითხოვთ საქ­მის გა­მო­ძი­ე­ბას

- რო­გორც ხა­ტია და ნა­ტა­ლია, მეც ვი­თხოვ, რომ გა­ირ­კვეს ვინ იყო მომ­ხდარ­ში დამ­ნა­შა­ვე. ამ­დე­ნი თვე გა­ვი­და და ჯერ პა­სუ­ხი არ გვაქვს, ექ­სპერ­ტი­ზას ელო­დე­ბი­ან. ჩვენ და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლის სტა­ტუ­სიც კი არ გვაქვს, კი­თხვებ­ზე პა­სუ­ხე­ბი გვჭირ­დე­ბა. მე დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ ამ საქ­მის გა­მო­ძი­ე­ბა მოხ­დე­ბა და აქაც ისე­ვე გა­ვი­მარ­ჯვებთ, რო­გორც სიკ­ვდილ­ზე გა­ვი­მარ­ჯვეთ.

- ამ ხნის მან­ძილ­ზე ამ ტუ­რის­ტუ­ლი კომ­პა­ნი­ი­დან ვინ­მე გა­მო­გეხ­მა­უ­რათ?

- არა, არა­ვის მო­უ­კი­თხია სამი გა­დარ­ჩე­ნი­ლი გო­გო­ნა.

- აღ­ნიშ­ნეთ, რომ ისევ გჭირ­დე­ბათ ოპე­რა­ცია, რო­დის იგეგ­მე­ბა?

- კი მჭირ­დე­ბა ხელ­ზე ოპე­რა­ცია. ორ კვი­რა­ში მარ­ცხე­ნა ხე­ლი­დან რკი­ნე­ბი უნდა მომხსნან და თა­ბა­შირ­ში ჩა­მის­ვან, ერთი თვის მერე კი­დევ ერთი ოპე­რა­ცია მჭირ­დე­ბა. სა­ვა­რა­უ­დოდ ის ახა­ლი წლის მერე და­ი­ნიშ­ნე­ბა. ძა­ლი­ან ბევ­რი ადა­მი­ა­ნი მწერს, მათ შო­რის სრუ­ლი­ად უცხო ადა­მი­ა­ნე­ბი. მად­ლო­ბას ვუხ­დი მათ ამ­დე­ნი სით­ბოს­თვის. ჩემ­თვის ბევ­რს ნიშ­ნავს ეს ყვე­ლა­ფე­რი, მათი მხარ­და­ჭე­რა ძა­ლას მაძ­ლევს. არ შე­მიძ­ლია არ ვი­სა­უბ­რო ჩვენს ექი­მებ­ზე და მედ­პერ­სო­ნალ­ზე, რომ­ლებ­მაც სას­წა­უ­ლი გა­ა­კე­თეს. მად­ლო­ბა, ჩემს გმირს, ექიმ ლე­ვან რა­ტი­ანს, რო­მელ­მაც სი­ცო­ცხლე მა­ჩუ­ქა. ნა­ტა­ლის მსგავ­სად მეც გონ­ზე ვყო­ფილ­ვარ, როცა მაშ­ვე­ლე­ბი მო­ვიდ­ნენ და ამოგ­ვიყ­ვა­ნეს. ჩემი სა­ხე­ლი და გვა­რი მათ­თვის მით­ქვამს. ასე გა­ი­გეს ჩე­მებ­მა, რომ მე­სა­მე გა­დარ­ჩე­ნი­ლი მე ვი­ყა­ვი. მე არა­ფე­რი მახ­სოვს... არც ის რომ მერე კლო­ნი­კა­ში გონ­ზე მოს­ვლის შემ­დეგ ჩემი ძმა რომ შე­მო­ვი­და. თურ­მე პირ­ვე­ლად ჩემი უფ­რო­სი ძმა შე­მო­უშ­ვეს ჩემ­თან, გონ­ზე ვყო­ფილ­ვარ და მაგ­და ექიმს უკი­თხავს ჩემ­თვის იცა­ნიო, კიო, მით­ქვამს და თავი და­მიქ­ნე­ვია, მაგ­რამ არც ეს მახ­სოვს.

- ნა­ტა­ლი­ამ მი­თხრა, რომ გა­ვი­გე თამო ტი­რო­და გა­სამ­ხნე­ვე­ბე­ლი წე­რი­ლი მივ­წე­რეო...

- მარ­თლა სულ ვტი­რო­დი. ექთან­მა მი­თხრა შენ­თვის წე­რი­ლი მაქ­ვსო და გად­მომ­ცა მისი წე­რი­ლი, ნა­ტა­ლია მწერ­და, ჩვენ სას­წა­ულ­მა გა­დაგ­ვარ­ჩი­ნა და არას­დროს არ უნდა ვი­ტი­რო­თო. ისე­თი სტი­მუ­ლი მომ­ცა მის­მა წე­რილ­მა, მი­ხა­რო­და რომ კარ­გად იყო ის. მერე მეც მივ­წე­რე, ერ­თმა­ნეთს ასე ვამ­ხნე­ვებ­დით. არა­და ნა­ტა­ლია და ხა­ტია ტუ­რი­დან არ მახ­სოვს. თუმ­ცა სულ ვკი­თხუ­ლობ­დი მათ ამ­ბებს, რო­გორ იყ­ვნენ. ლე­ვან რა­ტი­ანს სას­წა­უ­ლი გუნ­დი ჰყავს. მათ შე­უძ­ლე­ბე­ლი შეძ­ლეს და სა­მი­ვე ფეხ­ზე დაგ­ვა­ყე­ნეს. მარ­თლა თავს გვევ­ლე­ბოდ­ნენ. სულ ვი­ძა­ხი, რომ ლე­ვა­ნი ექი­მი ჩემი გმი­რია, მან სი­ცო­ცხლე მა­ჩუ­ქა.

- ალ­ბათ კო­რო­ნა­ვირუ­სის გამო დღეს იზო­ლი­რე­ბუ­ლი ხართ?

- კი სახ­ლში ვარ ამ ვირუ­სის გამო, ყვე­ლა უნდა მო­ვუფრ­თხილ­დეთ ერ­თმა­ნეთს და ერ­თმა­ნე­თის ჯან­მრთე­ლო­ბას. ჩემი ოჯა­ხის წევ­რე­ბის­თვის მე მე­ო­რედ და­ვი­ბა­დე. მარ­თლა უფ­ლის სას­წა­ულ­მა გა­და­მარ­ჩი­ნა.

ლელა
0

რა ბედნიერებაა სიცოცხლე! დიდხანს იყავით ჯანმრთელად და ბედნიერად სამივენი და კიდევ-ყველანი კარგად და მშვიდობიანად ვიყოთ!!!

რუბრიკის სხვა სიახლეები
დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
უძრავი ქონება საქართველოში: ეკონომიკაზე გავლენა, ტენდენციები და პროგნოზები
ავტორი:

"მაშველები რომ მოვიდნენ ჩემი სახელი და გვარი მითქვამს... ასე გაიგეს ჩემებმა, რომ გადავრჩი" - ექსკლუზიური ინტერვიუ შატილის ავარიას გადარჩენილ თამო არღვლიანთან

"მაშველები რომ მოვიდნენ ჩემი სახელი და გვარი მითქვამს... ასე გაიგეს ჩემებმა, რომ გადავრჩი" - ექსკლუზიური ინტერვიუ შატილის ავარიას გადარჩენილ თამო არღვლიანთან

"გამარჯობა, როგორ ხარ-თქო რომ გკითხო, ცოტა უხერხულია, მეც ეგრე ვარ. მიხარია, რომ გადავრჩით და ცოცხლები ვართ. ახლა ახალი ცხოვრება უნდა დავიწყოთ, უფრო მეტი სიკეთით სავსე. მართალია არ გვაკლდა სიკეთის კეთება, მაგრამ გავაასმაგოთ. ექიმები ისეთ ამბებს ჰყვებიან, ახლიდან დაბადებულები ვართ. ხოდა ეს ცხოვრება ჩვენი ყოფილა. ჯანმრთელობას გისურვებ.

ბევრ სიკეთეს და გახარებას ცხოვრებაში. ყოველთვის ყველას იღბალს ვუსურვებდი ხოლმე და ეს 100 პროცენტით სიმართლეა. ჩვენ იღბლიანები ვართ. წინ დიდი ცხოვრება გველოდება. არ მახსოვხარ ექსკურსიიდან, მიხარია, რომ კარგად ხარ", - ეს წერილი ერთ-ერთია იმ წერილებიდან რომელიც კლინიკაში მყოფმა სიკვდილს გადარჩენილმა ნატალია თხელიძემ თამუნა (თამო) არღვლიანს გასამხნევებლად მისწერა.

მანამდე გაგზავნილ წერილში სთხოვდა არასოდეს ეტირა, წერდა:

"ჩვენი ტირილი მაშინ მორჩა, როცა გადავრჩითო. მართლა უფლის სასწაულია შატილის შემზარავი ავარიის დროს სამი სიცოცხლით სავსე გოგონას გადარჩენა", - წერდა ის.

თამუნა არღვლიანი, ნატალია თხელიძე და ხატია დევსურაშვილი რომ გადარჩენილიყო, მართლა მთელი საქართველო ლოცულობდა ამისთვის. უფლის წყალობით და ექიმების ძალისხმევით გონზე მოსული გოგონები, თურმე თავადაც ამხნევებდნენ ერთმანეთს. არც თამო არღვლიანს დაუტოვებია ნატალიას წერილი უპასუხოდ. წარმოუდგენელია ამ საოცარი გოგონების თავს გადახდენილი ამბების მოსმენის შემდეგ არ დარწმუნდე, რომ უფალი სასწაულს ახდენს. ულამაზესი თამო არღვლიანი ახლა სახლშია, თავის თბილ გარემოში, ოჯახის წევრებთან ერთად და რეაბილიტაციას გადის. იმ საშინელი ავარიის შემდეგ ჟურნალისტებთან არ გამოჩენილა, როცა ინტერვიუ ვთხოვე, უარი მითხრა. უამრავი ჟურნალისტი მირეკავს, მაგრამ ჯერჯერობით საუბრისგან თავს ვიკავებო. მაგრამ დავითანხმე და გთავაზობთ ექსკლუზიურ ინტერვიუს მასთან.

იმ საბედისწერო დღეს თამო თავის თანამშრომლებთან ერთად წავიდა შატილში. ის "სისაურების" ხინკლის სახლში მუშაობდა.

- თამო, პირველ რიგში გილოცავთ გადარჩენას, როგორია თქვენი ჯანმრთელობის მდგომარეობა?

- უკეთ ვარ, თუმცა ჯერ კიდევ მჭირდება ოპერაცია.

- როგორც ვიცით, სამსახურის თანამშრომლებთან ერთად წახვედით ტურზე...

- სისაურების ნახევარფაბრიკატებში მზარეულად ვმუშაობდი. ჩვენ შვიდნი ვიყავით ერთად წასულები. ორი დღით ადრე მითხრეს, რომ კვირას შატილში ტური იგეგმება და წავიდეთო. არ მახსოვს როგორ ვემზადებოდი. ისიც კი არ მახსოვს ტანზე რა მეცვა. იმ საშინელი დღიდან მხოლოდ საშინელი გზა რომ იყო ეს მახსენდება. მე სვანი ვარ და სვანეთში სულ ერთხელ ვარ ნამყოფი, იმიტომ რომ გზის მეშინოდა. მახსოვს კოშკები და უკან რომ ვბრუნდებოდით გზად თაფლის საყიდლად რომ გავჩერდით. აქ წყდება ჩემი მეხსიერება. მეტი არაფერი მახსოვს, გონზე რომ მოვედი, ფურცელზე დავუწერე სახელები და გვარები ჩემი მეგობრების, ისინი როგორ არიან -თქო ვკითხულობდი, მაგრამ სიმართლე არავინ მითხრა.

მთელი ერთი თვე მეგონა ყველანი კარგად იყვნენ და მკურნალობდნენ სხვადასხვა კლინიკებში, მაგრამ მერე გავიგე რაც მოხდა. ჩემს გარდაცვლილ მეგობრებზე საუბარი მიჭირს. საოცრად კარგი ადამიანები იყვნენ. მთელი გზა ვიცინოდით და ვსაუბრობდით, ფოტოებს ვიღებდით, რას წარმოვიდგენდი თუ უკანასკნელად ვხედავდი მათ. ჩემთვის მტკივნეულია მათზე წარსულში საუბარი. ბატონი დავით სისაური ძალიან კარგი ადამიანი იყო, ლია ასლამაზაშვილი, ქეთი ზაკალაშვილი... მიჭირს მათზე წარსულში საუბარი, ძალიან რთულია იმ ყველაფრის გახსენება. თქვენ რომ ნორმალური ინტერვიუს ვერ გაძლევთ, ამასაც განვიცდი, მაგრამ მიჭირს საუბარი ამ თემაზე

- ცნობილია, რომ ითხოვთ საქმის გამოძიებას

- როგორც ხატია და ნატალია, მეც ვითხოვ, რომ გაირკვეს ვინ იყო მომხდარში დამნაშავე. ამდენი თვე გავიდა და ჯერ პასუხი არ გვაქვს, ექსპერტიზას ელოდებიან. ჩვენ დაზარალებულის სტატუსიც კი არ გვაქვს, კითხვებზე პასუხები გვჭირდება. მე დარწმუნებული ვარ ამ საქმის გამოძიება მოხდება და აქაც ისევე გავიმარჯვებთ, როგორც სიკვდილზე გავიმარჯვეთ.

- ამ ხნის მანძილზე ამ ტურისტული კომპანიიდან ვინმე გამოგეხმაურათ?

- არა, არავის მოუკითხია სამი გადარჩენილი გოგონა.

- აღნიშნეთ, რომ ისევ გჭირდებათ ოპერაცია, როდის იგეგმება?

- კი მჭირდება ხელზე ოპერაცია. ორ კვირაში მარცხენა ხელიდან რკინები უნდა მომხსნან და თაბაშირში ჩამისვან, ერთი თვის მერე კიდევ ერთი ოპერაცია მჭირდება. სავარაუდოდ ის ახალი წლის მერე დაინიშნება. ძალიან ბევრი ადამიანი მწერს, მათ შორის სრულიად უცხო ადამიანები. მადლობას ვუხდი მათ ამდენი სითბოსთვის. ჩემთვის ბევრს ნიშნავს ეს ყველაფერი, მათი მხარდაჭერა ძალას მაძლევს. არ შემიძლია არ ვისაუბრო ჩვენს ექიმებზე და მედპერსონალზე, რომლებმაც სასწაული გააკეთეს. მადლობა, ჩემს გმირს, ექიმ ლევან რატიანს, რომელმაც სიცოცხლე მაჩუქა. ნატალის მსგავსად მეც გონზე ვყოფილვარ, როცა მაშველები მოვიდნენ და ამოგვიყვანეს. ჩემი სახელი და გვარი მათთვის მითქვამს. ასე გაიგეს ჩემებმა, რომ მესამე გადარჩენილი მე ვიყავი. მე არაფერი მახსოვს... არც ის რომ მერე კლონიკაში გონზე მოსვლის შემდეგ ჩემი ძმა რომ შემოვიდა. თურმე პირველად ჩემი უფროსი ძმა შემოუშვეს ჩემთან, გონზე ვყოფილვარ და მაგდა ექიმს უკითხავს ჩემთვის იცანიო, კიო, მითქვამს და თავი დამიქნევია, მაგრამ არც ეს მახსოვს.

- ნატალიამ მითხრა, რომ გავიგე თამო ტიროდა გასამხნევებელი წერილი მივწერეო...

- მართლა სულ ვტიროდი. ექთანმა მითხრა შენთვის წერილი მაქვსო და გადმომცა მისი წერილი, ნატალია მწერდა, ჩვენ სასწაულმა გადაგვარჩინა და არასდროს არ უნდა ვიტიროთო. ისეთი სტიმული მომცა მისმა წერილმა, მიხაროდა რომ კარგად იყო ის. მერე მეც მივწერე, ერთმანეთს ასე ვამხნევებდით. არადა ნატალია და ხატია ტურიდან არ მახსოვს. თუმცა სულ ვკითხულობდი მათ ამბებს, როგორ იყვნენ. ლევან რატიანს სასწაული გუნდი ჰყავს. მათ შეუძლებელი შეძლეს და სამივე ფეხზე დაგვაყენეს. მართლა თავს გვევლებოდნენ. სულ ვიძახი, რომ ლევანი ექიმი ჩემი გმირია, მან სიცოცხლე მაჩუქა.

- ალბათ კორონავირუსის გამო დღეს იზოლირებული ხართ?

- კი სახლში ვარ ამ ვირუსის გამო, ყველა უნდა მოვუფრთხილდეთ ერთმანეთს და ერთმანეთის ჯანმრთელობას. ჩემი ოჯახის წევრებისთვის მე მეორედ დავიბადე. მართლა უფლის სასწაულმა გადამარჩინა.

კახი კალაძის მამიდა კორონავირუსით გარდაიცვალა - "წავიდა ყველაზე კეთილშობილი ადამიანი"

"უფრო მარტივად ვრცელდება, თუმცა უფრო მძიმედ მიმდინარეობა არ ახასიათებს" - რას ამბობს ამირან გამყრელიძე ბრიტანეთში გამოვლენილ კორონავირუსის ახალ შტამზე

"სიტუაცია ნამდვილად დასტაბილურდა, მაგრამ ძალიან ბევრი იქნება დამოკიდებული, რა მასშტაბით შემსუბუქდება შეზღუდვები" - პაატა იმნაძე