სა­ქარ­თვე­ლო­ში ალ­ბათ, არ მო­ი­პო­ვე­ბა პო­ლი­ტი­კით და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნი, რო­მელ­საც არ სმე­ნია, თუ რო­გორ გა­და­დი­ო­და სა­ა­კაშ­ვი­ლის მმარ­თვე­ლო­ბის დროს გარ­და­მა­ვა­ლი წი­თე­ლი დრო­შა­სა­ვით ხე­ლი­დან ხელ­ში ტე­ლე­კომ­პა­ნია "რუს­თა­ვი 2" ერთი ფორ­მა­ლუ­რი მმარ­თვე­ლი­დან მე­ო­რე ფორ­მა­ლურ მმარ­თვე­ლამ­დე, პრე­ზი­დენ­ტყო­ფი­ლის ნე­ბის შე­სა­ბა­მი­სად. ის, რომ ადრე თუ გვი­ან "რუს­თა­ვი 2"-ის ყო­ფი­ლი მე­სა­კუთ­რე­ე­ბი სა­კუ­თა­რი ქო­ნებ­რი­ვი უფ­ლე­ბე­ბის აღ­დგე­ნის­თვის ბრძო­ლის და­წყე­ბას აპი­რებ­დნენ, ჯერ კი­დევ არ­სე­ბუ­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მოს­ვლამ­დე, 2009-2010 წლებ­ში მა­თი­ვე გან­ცხა­დე­ბე­ბი­დან იყო ცნო­ბი­ლი.

ამი­ტომ ამ სა­კი­თხზე სა­სა­მარ­თლო და­ვის და­წყე­ბა არ იყო მო­უ­ლოდ­ნე­ლი და არას­წო­რია, რომ ეს პრო­ცე­სი ერ­თმნიშ­ვნე­ლოვ­ნად გა­ნი­ხი­ლე­ბო­დეს, რო­გორც მე­დი­ის თა­ვი­სუფ­ლე­ბის, ინ­ფორ­მა­ცი­ის თა­ვი­სუფ­ლად მი­ღე­ბის უფ­ლე­ბის და, მი­თუ­მე­ტეს, ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში მო­მუ­შა­ვე ჟურ­ნა­ლის­ტთა უფ­ლე­ბე­ბის (რაც სა­ერ­თოდ აბ­სურ­დად მი­მაჩ­ნია) შე­ზღუდ­ვის მცდე­ლო­ბად. არც იმას ვფიქ­რობ, რომ არ­ხის დღე­ვან­დე­ლი მფლო­ბე­ლე­ბი და მმარ­თვე­ლე­ბი სა­ქარ­თვე­ლო­ში სი­ტყვის თა­ვი­სუფ­ლე­ბის გა­რან­ტე­ბი არი­ან, ხოლო მომ­ჩი­ვა­ნი მხა­რე - ამ იდე­ა­ლე­ბის მტრე­ბი, რო­მელ­თა გა­მარ­ჯვე­ბის შემ­თხვე­ვა­შიც ჩვენ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მა­ა­მე­ბელ ტე­ლე­ვი­ზი­ას მი­ვი­ღებთ.

აი ისეთს, რო­გო­რიც წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში თა­ვად "რუს­თა­ვი 2" იყო სა­ა­კაშ­ვი­ლის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის პე­რი­ოდ­ში. ეს ყვე­ლა­ფე­რი, ჩემი აზ­რით, პო­ლი­ტი­კუ­რი სპე­კუ­ლა­ცი­ე­ბია, რო­მელ­საც სა­ა­კაშ­ვი­ლი და მისი გუნ­დი ტე­ლე­ვი­ზი­ი­ის შე­ნარ­ჩუ­ნე­ბი­სა და ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის დის­კრე­დი­ტა­ცი­ის­თვის მი­მარ­თავს. ამ ვი­თა­რე­ბა­ში მით უმე­ტეს აუ­ცი­ლე­ბე­ლი იყო, ასე­თი რე­ზო­ნან­სუ­ლი სა­სა­მარ­თლო პრო­ცე­სის და­წყე­ბამ­დე, ტე­ლე­ვი­ზი­ის სა­კუთ­რე­ბა­ში დაბ­რუ­ნე­ბის მსურ­ვე­ლებს აქ­ტი­უ­რად ემუ­შა­ვათ, რათა სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში არ გა­ჩე­ნი­ლი­ყო იმის შიში, რომ ტე­ლე­ვი­ზი­ის ძვე­ლი მფლო­ბე­ლე­ბის სა­კუთ­რე­ბის უფ­ლე­ბის აღ­დგე­ნა იქ­ნე­ბო­და გა­მო­ყე­ნე­ბუ­ლი სი­ტყვის თა­ვი­სუფ­ლე­ბის, ჟურ­ნა­ლის­ტთა უფ­ლე­ბე­ბი­სა თუ პრო­ფე­სი­უ­ლი და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის წი­ნა­აღ­მდეგ. ეს მი­თუ­მე­ტეს აუ­ცი­ლე­ბე­ლია ჩვე­ნი უახ­ლე­სი წარ­სუ­ლის ნე­გა­ტი­უ­რი გა­მოც­დი­ლე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, როცა არ­ხის მფლო­ბე­ლე­ბის შეც­ვლა რა­დი­კა­ლუ­რად აი­სა­ხე­ბო­და ტე­ლე­ვი­ზი­ის სა­რე­დაქ­ციო და სა­ინ­ფორ­მა­ცო პო­ლი­ტი­კა­ზე (გა­ვიხ­სე­ნოთ წინა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის დროს თუნ­დაც "იმე­დი", "მზე" და ა.შ.).

ასე­ვე, ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი იყო შე­სა­ბა­მი­სი სა­ერ­თა­შო­რი­სო ინ­სტი­ტუ­ტე­ბის, სა­ქარ­თვე­ლო­ში აკ­რე­დი­ტე­ბუ­ლი დიპ­ლო­მა­ტი­უ­რი კორ­პუ­სის, ად­გი­ლობ­რი­ვი თუ უცხო­უ­რი უფ­ლე­ბა­დაც­ვი­თი ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ე­ბის მუდ­მი­ვი ინ­ფორ­მი­რე­ბა არ­ხის მფლო­ბე­ლო­ბის პრე­ტენ­დენ­ტე­ბის მხრი­დან, რო­გორც მათ­თვის ქო­ნე­ბის უკა­ნო­ნოდ ჩა­მორ­თმე­ვის პრო­ცე­სის ახ­სნის მიზ­ნით, ისე მათ სა­მო­მავ­ლო გეგ­მებ­ზე ტე­ლე­ვი­ზი­ის მო­მა­ვალ­თან მი­მარ­თე­ბით. ეს მით უფრო აუ­ცი­ლე­ბე­ლი იყო იმი­ტომ, რომ ნე­ბის­მი­ერ­მა ასეთ­მა მოვ­ლე­ნამ მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ნე­გა­ტი­უ­რი გავ­ლე­ნა შე­იძ­ლე­ბა იქო­ნი­ოს ქვეყ­ნის დე­მოკ­რა­ტი­ულ იმიჯ­სა და სა­ქარ­თვე­ლოს ევ­რო­ინ­ტეგ­რა­ცი­ის პრო­ცე­სის წარ­მა­ტე­ბით გაგ­რძე­ლებ­ზე. ფაქ­ტია, რომ, რაც არ უნდა სა­მარ­თლი­ა­ნად მი­აჩ­ნდეს მო­და­ვე მხა­რეს სა­კუ­თა­რი ქმე­დე­ბე­ბი, სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი აზ­რის იგ­ნო­რი­რე­ბა და ქვეყ­ნის გა­რეთ სა­ინ­ფორ­მა­ციო ომის წა­გე­ბა მნიშ­ვნე­ლოვ­ნად არ­თუ­ლებს მისი მიზ­ნის მიღ­წე­ვას, დარ­ტყმის ქვეშ აყე­ნებს სა­ქარ­თვე­ლოს, რო­გორც დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი სა­ხელ­მწი­ფოს იმიჯს.

ფაქ­ტია, რომ სა­ზო­გა­დო­ე­ბას ამ პრო­ცეს­მა ბევ­რი პა­სუ­ხგა­უ­ცე­მე­ლი კი­თხვა გა­უ­ჩი­ნა, გან­სა­კუთ­რე­ბით დრო­ე­ბი­თი მმარ­თვე­ლე­ბის და­ნიშ­ვნის პრო­ცეს­ში.

ვის ინ­ტე­რეს­ში იყო ახლა დრო­ე­ბი­თი მმარ­თვე­ლე­ბის და­ნიშ­ვნა?

ისე­დაც მძი­მე სა­სა­მარ­თლო პრო­ცეს­ში (სიმ­ძი­მე­ში ვგუ­ლის­ხმობ ნე­ბის­მი­ერ სა­მარ­თლებ­რივ და­ვას, რო­მე­ლიც გავ­ლე­ნი­ა­ნი მე­დია სა­შუ­ა­ლე­ბის მფლო­ბე­ლო­ბი­სათ­ვის ბრძო­ლას ეხე­ბა) დრო­ე­ბი­თი მმარ­თვე­ლე­ბის და­ნიშ­ვნამ ვი­თა­რე­ბა კი არ გან­მუხ­ტა, არა­მედ უფრო და­ამ­ძი­მა.

არა მგო­ნია, ვინ­მეს ეჭვი ეპა­რე­ბო­დეს, რომ "რუს­თა­ვი 2"-ის ახ­ლან­დელ მფლო­ბელ­თა მი­ზა­ნია დავა ტე­ლე­ვი­ზი­ის გარ­შე­მო წარ­მო­ა­ჩი­ნოს არა რო­გორც ძვე­ლი მე­სა­კუთ­რე­ე­ბის მიერ უკა­ნო­ნოდ წარ­თმე­უ­ლი ქო­ნე­ბის დაბ­რუ­ნე­ბი­სათ­ვის ბრძო­ლად, არა­მედ სა­სა­მარ­თლოს გა­მო­ყე­ნე­ბით, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბი­სად­მი კრი­ტი­კუ­ლად გან­წყო­ბი­ლი მე­დი­ის ჩახ­შო­ბი­სა და მისი სა­რე­დაქ­ციო პო­ლი­ტი­კის შეც­ვლის სურ­ვი­ლად. ამ გზით უნდა მოხ­დეს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის დის­კრე­დი­ტა­ცია ქვეყ­ნის შიგ­ნით და მის გა­რეთ, თან, შეძ­ლე­ბის­დაგ­ვა­რად, და­პი­რის­პი­რე­ბის გზით პო­ლი­ტი­კურ კრი­ზის­სა და რე­ვო­ლუ­ცი­ურ სცე­ნარ­ში გა­და­ი­ზარ­დოს მთე­ლი ეს პრო­ცე­სი. როცა ეს ყვე­ლა­ფე­რი ცნო­ბი­ლია (ფა­რულ ჩა­ნა­წე­რებ­ში სა­ა­კაშ­ვი­ლი გვა­რა­მი­ას­თან სწო­რედ ამ სცე­ნარ­ზე სა­უბ­რობს), გა­საკ­ვი­რი მხო­ლოდ ის არის, რა­ტომ იღებს მე­ო­რე მხა­რე გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბებს, რო­მე­ლიც უფრო უად­ვი­ლებს პრე­ზი­დენ­ტყო­ფილს თა­ვი­სი მიზ­ნის მიღ­წე­ვას?

რა­ტომ მოხ­და ასე ნა­უც­ბა­დე­ვად დრო­ე­ბი­თი მმარ­თვე­ლე­ბის და­ნიშ­ვნა? მო­სა­მარ­თლის ჩა­ნა­წერ­მა, მი­ე­ნი­ჭე­ბი­ნა დრო­ე­ბი­თი მმარ­თვე­ლე­ბის­თვის ტე­ლე­ვი­ზი­ის სა­რე­დაქ­ციო პო­ლი­ტი­კის გან­სა­ზღვრის უფ­ლე­ბა, ხომ უფრო მეტი არ­გუ­მენ­ტი მის­ცა გვა­რა­მია-სა­ა­კაშ­ვი­ლის მხა­რეს, საქ­ვეყ­ნოდ გა­ნე­ცხა­დე­ბი­ნათ, რომ სა­სა­მარ­თლო პრო­ცე­სის ერ­თა­დერ­თი მი­ზა­ნი ტე­ლე­ვი­ზი­ის მფლო­ბე­ლე­ბის ვი­ნა­ო­ბის სა­ბო­ლოო გარ­კვე­ვამ­დე "რუს­თა­ვის 2"-ის სა­რე­დაქ­ციო პო­ლი­ტი­კის შეც­ვლა იყო?

როცა არ­სე­ბობს წესი, რომ დრო­ე­ბით მმარ­თვე­ლად აუ­ცი­ლებ­ლად უნდა და­ი­ნიშ­ნოს და­უ­ინ­ტე­რე­სე­ბე­ლი პირი, მო­სა­მარ­თლის გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბით რა­ტომ აღ­მოჩ­ნდნენ ამ თა­ნამ­დე­ო­ბა­ზე ის ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლებ­ზეც აპ­რი­ო­რი ცნო­ბი­ლი იყო, რომ ისი­ნი და­უ­ინ­ტე­რე­სებ­ლო­ბის კრი­ტე­რი­უ­მებს ვერ აკ­მა­ყო­ფი­ლებ­დნენ? მით უმე­ტეს, როცა ერთი მათ­გა­ნი ამ ტე­ლე­ვი­ზი­ის ყო­ფი­ლი მე­პატ­რო­ნე, ხოლო მე­ო­რე კი კონ­კუ­რენ­ტი ტე­ლე­ვი­ზი­ის, "იმე­დის" ყო­ფი­ლი დი­რექ­ტო­რი და ამა­ვე ტე­ლე­ვი­ზი­ის მოქ­მე­დი მა­ღა­ლი თა­ნამ­დე­ბო­ბის პი­რია. მო­სა­მარ­თლემ თა­ვი­სი ასე­თი ქმე­დე­ბით ხომ კი­თხვის ნიშ­ნის ქვეშ და­ა­ყე­ნა სა­კუ­თა­რი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის შე­სა­ბა­მი­სო­ბა სა­მარ­თლებ­რივ სტან­დარ­ტებ­თან?

რა­ტომ ვე­რა­ვინ გათ­ვა­ლა, თუ რა შე­დე­გებს მო­ი­ტან­და ასე­თი ნა­ბი­ჯე­ბი და ვის წის­ქვილ­ზე და­ას­ხამ­და წყალს?

ან სა­ერ­თოდ რო­მელ­მა გა­და­უ­დე­ბელ­მა აუ­ცი­ლებ­ლო­ბამ მი­ა­ღე­ბი­ნა მო­სა­მარ­თლეს ქო­ნე­ბა­და­ყა­და­ღე­ბულ ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში დრო­ე­ბი­თი მმარ­თვე­ლე­ბის და­ნიშ­ვნის გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა? თა­ვი­სი ამ ნა­ბი­ჯით რა საფრ­თხე, რა პო­ტენ­ცი­უ­რი ზი­ა­ნი აა­ცი­ლა მან მო­და­ვე მხა­რეს?

ამ კი­თხვებ­ზე, სამ­წუ­ხა­როდ, პა­სუხს ვე­რა­ვინ იძ­ლე­ვა. თუ ვინ­მე ისე­თი მი­ა­მი­ტი იყო და სჯე­რო­და, რომ სა­ა­კაშ­ვი­ლი უფ­ლე­ბას მის­ცემ­და ყა­რა­მა­ნიშ­ვი­ლებს, დას­თან­ხმდე­ბოდ­ნენ დრო­ე­ბი­თი მმარ­თვე­ლე­ბის შე­თა­ვა­ზე­ბას ტე­ლე­ვი­ზი­ის მუ­შა­ო­ბის შე­უ­ფერ­ხებ­ლად გაგ­რძე­ლე­ბის მიზ­ნით დრო­ე­ბი­თი გენ­დი­რექ­ტო­რის კან­დი­და­ტუ­რის წარ­დგე­ნის შე­სა­ხებ, მა­შინ სა­ერ­თოდ არ სცოდ­ნი­ათ, ვის­თან აქვთ საქ­მე. დღეს ფაქ­ტია, რომ სა­სა­მარ­თლოს ამ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის მშვი­დო­ბი­ა­ნი აღ­სრუ­ლე­ბის უფ­ლე­ბას არც ყა­რა­მა­ნაშ­ვი­ლებს და არც გვა­რა­მი­ას არა­ვინ მის­ცემს და დრო­ე­ბი­თი მმარ­თვე­ლე­ბი "რუს­თა­ვი 2"-ში ვერ შე­დი­ან. ვი­ნა­ი­დან ტე­ლე­ვი­ზია არ კონ­ტაქ­ტობს დრო­ე­ბით მმარ­თვე­ლებ­თან, სხვას კი არა­ვის აქვს უფ­ლე­ბა, რა­ი­მე ფი­ნან­სუ­რი ოპე­რა­ცია აწარ­მო­ოს "რუს­თა­ვი 2"-ის ფუნ­ქცი­ო­ნი­რე­ბი­სათ­ვის, ალ­ბა­თო­ბა იმი­სა, რომ ფი­ნან­სუ­რი პრობ­ლე­მე­ბის გამო ტე­ლე­ვი­ზი­ამ მა­უ­წყებ­ლო­ბა შე­წყვი­ტოს, საკ­მა­ოდ დი­დია. ეს კი­დევ ერთი და­მა­ტე­ბი­თი არ­გუ­მენ­ტი იქ­ნე­ბა სა­ა­კაშ­ვი­ლი­სა და მისი მომ­ხრე­ე­ბის­თვის, თა­ვი­სუ­ფა­ლი სი­ტყვის ჩახ­შო­ბა­ზე პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას და­ა­კის­როს. ვის ინ­ტე­რეს­შია მთავ­რო­ბა ამ არ­ჩევ­ნის წი­ნა­შე დად­გეს - ან სა­სა­მარ­თლოს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის აღ­სას­რუ­ლებ­ლად ძა­ლის­მი­ე­რი მე­თო­დის გა­მო­ყე­ნე­ბით შე­იყ­ვა­ნოს დრო­ე­ბი­თი მმარ­თვე­ლე­ბი და­მო­უ­კი­დე­ბელ ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში (რა­საც დიდი ალ­ბა­თო­ბით ფი­ზი­კუ­რი და­პი­რის­პი­რე­ბა და გარ­კვე­უ­ლი ფორ­მით "იმედ­ში" შეჭ­რის სცე­ნა­რის გა­მე­ო­რე­ბა მოყ­ვე­ბა) ან იმით აჩ­ვე­ნოს თა­ვი­სი უსუ­სუ­რე­ბა, რომ ვერ ახერ­ხებს "ურჩი" გვა­რა­მი­ას პრობ­ლე­მის გა­დაჭ­რა­სა და სა­სა­მარ­თლოს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის აღ­სრუ­ლე­ბას? ასე­თი სცე­ნა­რე­ბი შე­იძ­ლე­ბა სა­ა­კაშ­ვი­ლის სურ­ვი­ლე­ბი იყოს, მაგ­რამ რა­ტომ ხდე­ბა ამ სცე­ნა­რე­ბის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბის­თვის ხელ­შე­წყო­ბა? ესაა გა­საკ­ვი­რი.

რა­ტომ მოხ­და გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის მი­ღე­ბა ასე­თი ფორ­მით?

"რუს­თა­ვი 2"-ის გარ­შე­მო მიმ­დი­ნა­რე პრო­ცე­სი კი­დევ ერთხელ გვი­დას­ტუ­რებს, რომ ჯერ კი­დევ არ გვსურს ვის­წავ­ლოთ წარ­სუ­ლის შეც­დო­მებ­ზე, რომ ასე­თი სენ­სი­ტი­უ­რი სა­კი­თხე­ბის გან­ხილ­ვის დროს მნიშ­ვნე­ლო­ბა აქვს არა­მარ­ტო სა­სა­მარ­თლოს მიერ მი­ღე­ბუ­ლი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის სრულ შე­სა­ბა­მი­სო­ბას მოქ­მედ კა­ნონ­მდებ­ლო­ბას­თან, არა­მედ თა­ვად მო­სა­მარ­თლის მიერ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის მი­ღე­ბის ფორ­მას. წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში სა­ზო­გა­დო­ე­ბის დიდი ნა­წი­ლი ვაკ­რი­ტი­კებ­დით მა­ღა­ლი სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი ინ­ტე­რე­სის მქო­ნე სა­კი­თხებ­ზე სა­სა­მარ­თლოს მიერ არა­მარ­ტო მო­სახ­ლე­ო­ბის, არა­მედ თა­ვად მო­და­ვე მხა­რის ინ­ფორ­მი­რე­ბის გა­რე­შე, მა­ლუ­ლად მი­ღე­ბულ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბებს.

მო­სა­მარ­თლეს "რუს­თა­ვი 2"-ის საქ­მე­ზე ჰქონ­და ამ ფორ­მით გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის მი­ღე­ბის კა­ნო­ნი­ე­რი უფ­ლე­ბა, მაგ­რამ მისი მხრი­დან ეს იყო დიდი პო­ლი­ტი­კუ­რი შეც­დო­მა. ნუთუ ძნე­ლია, გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის მიმ­ღე­ბე­ბი მიხ­ვდნენ, რომ ძა­ლი­ან ცუ­დია, როცა ტე­ლე­ვი­ზი­ის ხელ­მძღვა­ნე­ლო­ბა ინ­ფორ­მა­ცი­ას მათი მმარ­თვე­ლო­ბი­დან ჩა­მო­შო­რე­ბის შე­სა­ხებ სა­სა­მარ­თლოს მიერ მი­ღე­ბულ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა­ზე სა­ჯა­რო რე­ესტრის ვებ-გვერ­დი­დან იგებს. ცუ­დია კონ­კრე­ტუ­ლი სა­სა­მარ­თლო პრო­ცე­სის­თვის, ცუ­დია თა­ვად ამ მო­სა­მარ­თლი­სა და მთლი­ა­ნად სა­სა­მარ­თლო სის­ტე­მის ავ­ტო­რი­ტე­ტის­თვის, ცუ­დია ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის­თვის, ცუ­დია ქვეყ­ნის იმი­ჯის­თვის! საქ­მი­სად­მი არ­სე­ბუ­ლი მა­ღა­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი ინ­ტე­რე­სი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, მო­სა­მარ­თლე ვალ­დე­ბუ­ლი იყო ამ სა­კი­თხის გან­ხილ­ვი­სას მაქ­სი­მა­ლუ­რად მა­ღა­ლი სტან­დარ­ტით და­ეც­ვა მხა­რე­თა შე­ჯიბ­რე­ბი­თო­ბის პრინ­ცი­პი. ამით მო­სა­მარ­თლე თა­ვი­დან აი­ცი­ლებ­და ბრალ­დე­ბას, რომ დრო­ე­ბი­თი მმარ­თვე­ლე­ბის და­ნიშ­ვნა მოხ­და "რუს­თა­ვი 2"-ის მო­ნა­წი­ლე­ო­ბის გა­რე­შე, მათ ზურგს უკან, მო­სა­მარ­თლე­სა და მომ­ჩი­ვა­ნი მხა­რის ფა­რუ­ლი გა­რი­გე­ბის სა­ფუძ­ველ­ზე. ვფიქ­რობ, ასე მოქ­ცე­ვა, პირ­ველ რიგ­ში, თა­ვად მო­სა­მარ­თლის ინ­ტე­რეს­ში უნდა ყო­ფი­ლი­ყო.

ახლა კი მი­ვი­ღეთ ვი­თა­რე­ბა, როცა ქარ­თუ­ლი და სა­ერ­თა­შო­რი­სო სა­ზო­გა­დო­ე­ბის თვალ­ში დიდი რე­პუ­ტა­ცი­უ­ლი დარ­ტყმა მი­ად­გა რო­გორც ამ კონ­კრე­ტუ­ლი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის ლე­გი­ტი­მუ­რო­ბას, ისე სა­სა­მარ­თლო სის­ტე­მას, მთლი­ა­ნად ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას და ქვეყ­ნის იმიჯს, რაც აუ­ცი­ლებ­ლად უნდა გა­ეთ­ვა­ლის­წი­ნე­ბი­ნა, პირ­ველ რიგ­ში, თა­ვად მო­სა­მარ­თლე ურ­თმე­ლი­ძეს და ყვე­ლა და­ინ­ტე­რე­სე­ბულ მხა­რეს.

ირაკ­ლი მე­ლაშ­ვი­ლი