თავდაცვის მინისტრის ირალი ალასანიას სიდედრი, დალი ფანჯიკიძე იუბილარია. იუბილარს ქალიშვილი, ნათია ფანჯიკიძე "ფეისბუქის" საკუთარ გვერდზე დაბადების დღეს საჯაროდ ულოცავს.
"ჩემი დედას დაბადების დღეა დღეს. ჩემი დედა რა ქალია? ჩემი დედა ის ქალია, გერმანულენოვანი ლიტერატურის უმნიშვნელოვანეს წიგნებს რომ თარგმნის და თაროებზე აწყობს... ვინც წაიკითხავს, მადლობელიც იქნება მისი, რომ საკუთარ ენაზე ასეთი მნიშვნელობის ლიტერატურული ნიმუშები, თანაც ასეთი პროფესიონალიზმით შესრულებული "დაულაგა" ქ-ნმა დალი ფანჯიკიძემ (ქალიშვილობის გვარი კოკაია, რომელიც სეპარატიზმის
პრევენციის გამო ბაბუაჩემ ალიოშა კოკაიას აგრესიული წინააღმდეგობის მიუხედავად, დროთა განმავლობაში (ერთბაშად არ მომხდარა ეს ამბავი საკითხის პოლიტიკური სირთულის გამო) ჩამოერთვა).
მცირერიცხოვანი ერისთვის განსაკუთრებით ძვირფასი საჩუქარია ბიბლიოთეკა საკუთარ ენაზე, ამიტომ უპირველესად თაობების განათლებისთვის გაწეულ დიდ შრომას ვუფასებ. მაგრამ მხოლოდ სულიერი საზრდოთი გადარჩენილა ვინმე განა? ჰოდა დალი კოკაია-ფანჯიკიძეს ოჯახის და უვრცელესი სამეგობროს სახელით ეკუთვნის საუკეთესო, კრეატიული კულინარის დამსახურებული ტიტულისთვის პატივი და დიდება. თავიდანვე ევროპული ღირებულებების ქალი იყო, მას უმადლის ქართული კულინარია სალათების პირველ წიგნს, რომელმაც ისეთი პოპულარობა მოუტანა ქართველ დიასახლისთა გულებში, რომ პრაქტიკულად პოპულარობით გადაწონა თომას მანის ტომები.. ჩემი დედა კიდევ ის ქალია, ვისი აზრიც ყველაზე კომპეტენტურია ყოველთვის, ყველაზე სამართლიანი, მაგრამ ზოგჯერ შესაძლოა, ცოტა ზედმეტად ობიექტური და მკაცრი. ვისი აზრიც ყველაზე მეტად მაინტერესებს, მიუხედავად იმისა, შევძლებ გავითვალისწინო ხოლმე, თუ არა (ვერა). ცოტა უცნაური ხასიათის ქალიცაა, განსაკუთრებით ერთ რამეს ვერ ვპატიობ: პირადი მეგობრობა და მიმოწერა ქონდა შვეიცარიელ უუუფანტასტიურეს მწერალთან, - მაქს ფრიშთან, რომელმაც სთხოვა, ჩემი შემოქმედების გვირგვინი "შტილერია" და ამით დაიწყეო... ჩემმა დედამ მაქს ფრიშის ლამის ყველაფერი თარგმნა, გარდა შტილერისა... მოკლედ დე, გილოცავ დაბდღეს და მადლობა ყველაფერ იმისთვის, რასაც აქ ვერ დავწერ და რაც მხოლოდ შენ და მე გვეხება", - წერს ნათია ფანჯიკიძე.