"ადამიანი კი არა, სექს-მანქანა ვარ..." - ძველი თბილისელი ჟიგოლოს გულახდილი ინტერვიუ

Ambebi.ge გთავაზობთ საინტერესო მასალებს "პალიტრა მედიის" სხვადასხვა ბეჭდური გამოცემების არქივებიდან. ამჯერად წარმოგიდგენთ ჟურნალ "გზის" 2002 წლის პუბლიკაციას, რომელიც იმ დროინდელი ჟიგოლოს შესახებ მოგვითხრობს.

***

ქალს, რომელიც სხეულით ვაჭრობს, მეძავს ეძახიან, ამავე ხელობის მამაკაცს - ჟიგოლოს. ნიშანდობლივია, რომ ქართულ ენაში ამ სიტყვის შესატყვისი არ არსებობს. ამრიგად, საქმე ახალ მოვლენასთან გვქონია, რადგან თურმე ჩვენშიც გაჩნდნენ ასეთი მამაკაცები... ჩემი რესპონდენტი თავს პროფესიონალს უწოდებს და ცუდსაც ვერაფერს ხედავს იმაში, რომ თავის "სექსუალურ ინტელექტს" ყიდის. ის 29 წლის, 190 სმ სიმაღლის, უზადო აღნაგობის, დაკუნთული სხეულის მქონე, ქერა, თაფლისფერთვალება მამაკაცია. ზეზვა ჰქვია, მოფერებით კი, ტატოს ეძახიან. როდესაც ზეზვას შესახებ შევიტყვე, ვფიქრობდი, ინტერვიუზე არ დამთანხმდება-მეთქი, მაგრამ შევცდი, უფრო მეტიც - ერთ-ერთ კლიენტსაც დაგახვედრებთ და ჩემ შესახებ მასაც ჰკითხეთო.

ასე აღმოვჩნდი ორი უჩვეულო რესპონდენტის პირისპირ.

- ზეზვა, მომიყევი, როდის და როგორ დაიწყო შენი "კარიერა"?

- 6 წლის წინ. ახალი დამთავრებული მქონდა ტექნიკური უნივერსიტეტი. მუშაობა დავიწყე მრეწველობის სამინისტროს ერთ-ერთ განყოფილებაში. ხელფასი დიდი არ მქონდა, სამაგიეროდ, "ლევი" ფული არ მაკლდა. საშუალო შეძლების ოჯახში გავიზარდე და ბავშვობიდანვე მხოლოდ აუცილებელი მინიმუმით ვკმაყოფილდებოდი, ფუფუნებით არასოდეს მიცხოვრია. ფული რომ გამიჩნდა, ძვირფასი მანქანაც ვიყიდე, "დავიზმანე", ქალები ბუზებივით მეხვეოდნენ. მიუხედავად ამისა, რატომღაც მაინც მომწონდა ბორდელის სიტუაცია: მივიდოდი, ყველაზე მაგარ ნაშას ამოვირჩევდი, ფულს გადავიხდიდი და განცხრომას ვეძლეოდი. უმეტეს შემთხვევაში, ორმაგ ფასს ვიხდიდი. ჩემი იქ მისვლა ყველასთვის ზეიმი იყო, მაგრამ უეცრად, სამსახურიდან დამითხოვეს. მოგროვილი ფული 4-5 თვე ძლივს ვიმყოფინე. მერე მანქანაც გავყიდე და ბოლოს, დავრჩი "მშრალზე". ისე გამიჭირდა, რომ ნისიად აღებული სიგარეტის ვალსაც ვეღარ ვისტუმრებდი. მენატრებოდა ის დრო, როცა განცხრომით ვცხოვრობდი. ერთხელ, ნასვამმა ბორდელს მივაკითხე. "მამაშას" ჩემი დანახვა გაუხარდა: სად დაიკარგე? ყველას ძალიან მოგვენატრეო... მეც დავჯექი და ჩემი გაჭირვების შესახებ მოვუყევი. იმ საღამოს ქალი უფასოდ "მომართვეს", - შენგან ბევრი პატივისცემა გვახსოვსო... რამდენიმე დღის შემდეგ "მამაშა" მირეკავს: საქმე მაქვს და მინახულეო. მივედი. საუბარში "ტონკად" შემომაპარა: ერთ მდიდარ ქალს კაცი სჭირდება, კარგ მაყუთს იხდის... შენც, რა გენაღვლება? - თვეში ერთი-ორჯერ ნახავ, ლოგინში ჩაუგორდები, სამაგიეროდ, ფული არ მოგაკლდებაო. პირველად, არ მესიამოვნა ასეთი წინადადება. მარტო რომ დავრჩი, ავწონ-დავწონე და გადავწყვიტე, დავთანხმებოდი. რამდენიც გინდა, იმდენი ალფონსი ცხოვრობს საყვარლის ჯიბის ხარჯზე, ჰოდა, მეც ცოტა ხანს თავს გავიტან-მეთქი.

- რამდენს გიხდიდა ის ქალი?

- პირველი კლიენტი ყოველ შეხვედრაში 500 დოლარს მაძლევდა. თავიდან ეს შეხვედრები ხან ორ კვირაში ერთხელ ხდებოდა, ხან - თვეში ერთხელ, შემდეგ... ქალს შევუყვარდი. ქმარი საზღვარგარეთ ჰყავდა და ფულიც იქიდან მოსდიოდა. თავიდან მხოლოდ ლოგინით კმაყოფილდებოდა, დამირეკავდა, პაემანს დამითქვამდა, მანქანით სადმე სასტუმროში მიმიყვანდა... ცოტა ხანში, ამას აღარ სჯერდებოდა: დავყავდი ქალაქგარეთ, რესტორნებში. სიყვარულს მეფიცებოდა, მერე სახლში ჩემი მიყვანაც გაბედა და კვირაობით მასთან ვცხოვრობდი. უჩემოდ ვეღარ ძლებდა და ჩემგანაც იმავეს ითხოვდა. 26 წლის ბიჭმა, 40 წლის ქალი ვერ შევიყვარე და რა მექნა?!. რამდენჯერმე სხვა გოგოსთან ერთად მნახა. არ დავუმალე, რომ ჩემი შეყვარებული იყო. ადგა და სახლიდან გამომაგდო, ერთ თვეში კი, ქმართან გაემგზავრა. ჩემთან გატარებული 7 თვე კარგა ძვირი დაუჯდა: მარტო ჩემთვის, რესტორნებისა და სასტუმროების გარდა, 11 ათასი დოლარი ჰქონდა გადახდილი.

- მეორე კლიენტი როგორ იპოვე?

- ისევ "მამაშას" მივადექი. ბორდელში მუშაობა შემომთავაზა. დავთანხმდი. ცალკე ოთახი მომცეს, ცალკე შესასვლელითა და ყველანაირად მოწყობილი. "მამაშამ" ერთ-ორ საჭირო ადამიანთან ჩააგდო სიტყვა - მაგარი ჟიგოლო მოვიყვანე ჩემს "დუქანშიო" - და კლიენტებიც უცებ გაჩნდნენ.

- გამოძახებითაც დადიოდი კლიენტებთან?

- კი. ერთმა გოგონამ თავის სადაქალოში "გამჩითა"; ეტყობოდათ, რომ შეძლებული ოჯახებიდან იყვნენ. საერთო მოწონება დავიმსახურე. შემდეგ მირეკავდნენ ხოლმე და მეც, სადაც მათთვის უფრო მოსახერხებელი იყო, იქ ვემსახურებოდი ხოლმე.

- რა ღირს შენი მომსახურება?

- გააჩნია, ვის რა უნდა... "სრული კომპლექტი" - 200 დოლარი; ნახევარი "მამაშას" მიაქვს.

- "სრული კომპლექტი" რას ნიშნავს?

- კლიენტის ნებისმიერი კაპრიზი უნდა შეასრულო. 100 დოლარს ვინც იხდის, მის მომსახურებაში მხოლოდ ჩვეულებრივი, ტრადიციული სექსი შედის. ჩემი ნება რომ იყოს, ტარიფს იმის მიხედვით დავაწესებდი, თუ როგორი გარეგნობა აქვს კლიენტს: ლამაზ ქალებს ნაკლებს გადავახდევინებდი...

- ე.ი. სხვადასხვა კატეგორიისა და ასაკის კლიენტები გაკითხავენ?

- რა თქმა უნდა. ისინი სხვა სიტუაციაში რომ ნახო, ისე მედიდურად გადმოგხედავენ, კომპლიმენტის თქმასაც ვერ გაუბედავ, ჩემთნა კი, მეძავ ქალებზე გაცილებით უარესი ტერმინოლოგიითა და ქცევებით იჩენენ ხოლმე თავს. არაფრით იზღუდავენ ფანტაზიას, - აკეთებენ იმას, რასაც ქმრის კი არა, საყვარლის ლოგინშიც ვერ გაბედავენ. არ არსებობს იმ ქალზე საზიზღარი არსება, რომელიც ფულს იხდის, დაწვება და მბრძანებლობს: ახლა ეს გააკეთე, ახლა ასე მოიქეციო; თან გაგინებს, თან მოითხოვს, შენც მიმართო უწმაწური სიტყვებით... იყო შემთხვევა როდესაც ორი ახალგაზრდა ქალი ერთად მოვიდა "ექსპერიმენტის" ჩასატარებლად: აინტერესებდათ, როგორი იყო სექსუალური სამკუთხედი...

- რამდენ ქალს ისტუმრებდი დღეში?

- 3-4-ს, იყო შემთხვევები, 6-7 ქალიც მყოლია.

- ?!

- ... ძალიან კალორიულ საკვებს ვარჩევ. თუმცა, მარტო ეს, რა თქმა უნდა, საკმარისი არ არის. რომ გითხრათ, პრეპარატების გარეშე შემიძლია, დღეში 3 ქალი გავისტუმრო და თითოეულთან 3-4 აქტი ჩავატარო-მეთქი, - მაინც არავინ დაიჯერებს.

- შენი კლიენტებიდან, ყველაზე მეტად ვინ დაგამახსოვრდა?

- "შესანიშნავი სამეული" - ასე ვეძახდი სამ გოგონას, რომლებიც ორ კვირაში ერთხელ მოდიოდნენ ხოლმე. ერთი ლოგინში ჩამიწვებოდა, ორი კი, უსიტყვოდ, შორიდან გვიყურებდა. ის ორი რისთვის მოდიოდა, დღემდე ვერ გამიგია... კიდევ - აი, ეს ქალბატონი, რომელიც ახლა თქვენს წინ ზის და ელოდება, როდის დაუსვამთ შეკითხვებს...

ქალი, რომელიც თურმე ორი წელია, ზეზვას კლიენტია, ჩვენს შეხვედრაზე გრძელი, შავი პარიკითა და მუქი სათვალით გამოცხადდა, მაღალყელიანი მაისურის საყელო კი ცხვირზე ჰქონდა აფარებული და ალბათ მშობელი დედაც ვერ იცნობდა...

- როგორ მოხვდით ზეზავასთან?

- მეგობრისგან შევიტყვე მისი არსებობის შესახებ. ისეთი გატაცებით ჰყვებოდა მისი მამაკაცური ღირსებების შესახებ, ლამის უნახავად შემიყვარდა. გამოვკითხე ყველაფერი დაწვრილებით და ერთ დღეს "დაწესებულებაში" ვეწვიე.

- ოჯახი გაქვთ?

- მყავს ქმარი, შვილები - არა. უკვე 12 წელია, რაც გათხოვილი ვარ. იმასაც გეტყვით, რომ ჩემს ქმარს ქალები მოსვენებას არ აძლევენ. არც მე მაკლდა არაფერი. ფული, რამდენიც არ უნდა დამჭირვებოდა, ყოველთვის მქონდა. რაც შეეხება ინტიმურ მხარეს – სულ ვგრძნობდი, რომ ეს ის არ იყო, რაც მინდოდა. ტრადიციული, მამაპაპური სექსი არ მაკმაყოფილებდა. ქმარს ვერც გავუბედავდი ამის თქმას. გავიჩინე საყვარელი, მაგრამ ის მეუღლეზე უარესი აზიატი აღმოჩნდა. ზეზვასთან, რაც მაინტერესებდა, ყველაფერი განვიცადე და ყველა სექსუალური ოცნება ავიხდინე. სექსის ყველა საიდუმლოს მასთან ვეზიარე...

- ზეზვა, თუ ყოფილა შემთხვევა, კლიენტი უკან გაგებრუნებინოს?

- კი. ერთხელ, ვარ ჩემს ოთახში საწოლზე მოკალათებული და კლიენტს ველოდები. შემოვიდა ქალი და... უახლოესი მეგობრის ცოლი შემრჩა ხელში... თვითონ ხომ შეცბა, მაგრამ მეც ცივმა ოფლმა დამასხა. მას მალევე გაუარა დაბნეულობამ; ლოგინზე ჩამომიჯდა და მეკითხება; ეს შენზე ჰყვებიან ლეგენდებს? ცოტა ხანში, მოფერებაც დამიწყო... კინაღამ გავგიჟდი, "მამაშას" დავუძახე და ვუთხარი - ეს ქალი მომაშორეთ-მეთქი, აიბარგა და წავიდა.

- ამით იმის თქმა გინდა, რომ მეტისმეტად კეთილშობილი ხარ?

- თქვენი ირონია ჩემთვის სავსებით გასაგებია, მაგრამ კაცობაში და მეგობრობაში ბევრი ვერ შემედრება. მე თუ ასე ვცხოვრობ, ეს არ ნიშნავს, რომ კაცობაზე ხელი მაქვს აღებული. თქვენი აზრით, რომელი უფრო სავალალო სიტუაციაში ვართ – მე თუ ის ქალები, რომლებიც ფულს იხდიან იმისთვის, რომ ვინმემ "გაჟიმოს"? მეძავებსაც კი, იქით უხდიან ფულს...

- ცოლის მოყვანას არ აპირებ?

- გადაწყვეტილიც მქონდა, მაგრამ ისეთ სიტუაციაში აღმოვჩნდი, რომ ის გოგონა ჩემივე სურვილით დავკარგე და დღემდე მივტირი.

- იქნებ დაწვრილებით მოგვიყვე ეს ამბავი...

- ჩვენი "მამაშა" 42 წლის ქალი იყო. ერთხელ, შემოვიდა და მეუბნება: ვიღაც ახალი კლიენტია, მაგრამ თავის გამჟღავნება არ უნდა და ითხოვს, რომ თვალები აიხვიო და ოთახშიც სრული სიბნელე იყოსო... თავისი ხელით ამიხვია თვალები მუქი შარფით, სინათლე გამორთო და გავიდა. ცოტა ხანში, კარის გაღების ხმა გავიგონე; ოთახში სუნამოს სასიამოვნო სურნელი დადგა. ინტერესისგან ვკვდებოდი, მაგრამ რას ვიზამდი?!. მის ყველა სურვილს დავემორჩილე. ისე მეფერებოდა, თითქოს დიდი ხნის უნახავი საყვარელი ვიყავი. სამი საათი დაყო ჩემთან და ერთი სიტყვაც არ უთქვამს... იმ დღის შემდეგ სისტემატურად მოდიოდა. იმავე პერიოდში, ჩემს მობილურზე უცნობი გოგონა რეკავდა ხოლმე. ხმაზე ეტყობოდა, ასე, 18-20 წლის იქნებოდა. სიყვარულს მეფიცებოდა, შეხვედრას მთხოვდა. დავდთანხმდი. ანგელოზივით გოგონა მოვიდა პაემანზე. მეოთხე შეხვედრა სექსით დამთავრდა. ანგელოზივით სუფთა და უმწიკვლო აღმოჩნდა. მისთვის პირველი მამაკაცი მე ვიყავი. სულ მალე მოწონება და სიმპათია სიყვარულში გადაიზარდა. გარკვეული ხნის შემდეგ კი, გამომიტყდა, რომ ჩემი "მამაშას" შვილი ყოფილა. ჩვენს ურთიერთბას დედამისს გულდაგულ ვუმალავდით... ჩემი იდუმალი კლიენტი კი განაგრძობდა ჩემთან სიარულს. 6 თვე ისე გავიდა, მისი ხმა არ გამიგონია. ვხვდებოდი, რომ ამ ქალს გაგიჟებით ვუყვარდი. მოგეხსენებათ, თვალებახვეულ ადამიანს სხვა შეგრძნებები უმძაფრდება. ჩემს შემთხვევაში ყნოსვამ ითამაშა დიდი როლი. მისი სუნამოს სურნელს ყველგან ვცნობდი. ვისაც ეს სუნამო ჰქონდა ნაპკურები, ყველა ქალში მას ვეძებდი. იმიტომ კი არა, რომ მიყვარდა, - უბრალოდ, ცნობისმოყვარეობა მკლავდა. ერთმა ბედნიერმა თუ უბედურმა შემთხვევამ ამიხილა თვალი. ჩემს "მამაშას" ახალგაზრდა ძმა დაეღუპა. სამძიმარზე მისულმა, ჩემი შეყვარებული განზე გავიხმე, რომ დავლაპარაკებოდი. როდესაც მომიახლოვდა, ნაცნობი სუნამოს სუნმა შემიღიტინა ცხვირში. "ახალი სუნამო გასხია?" - ვკითხე.

- დედაჩემის ჩანთაში ვნახე და ცოტა მოვპარეო, - მითხრა. საშინელმა ეჭვმა შემიპყრო. მისთვის არაფერი მითქვამს, მაგრამ გადავწყვიტე, ფარდა ამეხადა საიდუმლოსთვის. მანამდე, იდუმალი ქალაბტონის მოთხოვნებს ყოველთვის პირნათლად ვასრულებდი და არასოდეს მიცდია, დადებული პირობა დამერღვია. ამჯერად კი, უეცრად თვალებიდან სახვევი მოვიძრე და ჩემს ლოგინში ჩემი "მამაშა" - ე.ი. ჩემი სასიდედრო შემრჩა... შემდეგ სხვა ქალაქში წავედი სამუშაოდ. შეყვარებულიც მივატოვე. დღემდე ვერ მოვსულვარ გონს. მზარავს იმის წარმოდგენა, რომ დედა-შვილთან ვინაწილებდი სარეცელს...

- ერთი სიტყვით, არგენტინული ტელესერიალის გმირივით დაგემართა. მომავალში რას აპირებ?

- ახლა იმ ქალაქიდანაც წამოვედი. ვერ ვიტყვი, რომელ ქალაქში ვიყავი, - იმდენად პატარაა, ყველა ერთმანეთს იცნობს, თბილისთანაც ახლოსაა... უახლოეს პერიოდში კი, საზღვარგარეთ წასვლას ვაპირებ. ასე მგონია, ადამიანი კი არა, სექს-მანქანა ვარ: ჩაუშვებ ფულს, "კნოპკაზე" თითს დააჭერ და ამუშავდება...

მარი ჯაფერიძე

ჟურნალი "გზა"

#15 11.04.2002