14 თე­ბერ­ვალს სიყ­ვა­რუ­ლის დღეა, რო­მელ­საც შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი წყვი­ლე­ბი სხვა­დას­ხვაგ­ვა­რად აღ­ნიშ­ნა­ვენ. სა­ქარ­თვე­ლო­ში ამ დღი­სად­მი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა არა­ერ­თგვა­რო­ვა­ნია. და­ვინ­ტე­რეს­დით, პო­ლი­ტი­კო­სე­ბი თუ აღ­ნიშ­ნა­ვენ, რო­გო­რი შეყ­ვა­რე­ბუ­ლე­ბი არი­ან ისი­ნი, ანე­ბივ­რე­ბენ თუ არა მე­უღ­ლე­ებს, რა დო­ზი­თაა რო­მან­ტიზ­მი მათ ცხოვ­რე­ბა­ში, გა­მო­ირ­ჩე­ვი­ან თუ არა ორი­გი­ნა­ლო­ბით? ამ ყვე­ლაფ­რის გა­სარ­კვე­ვად მათ მე­უღ­ლე­ებს და­ვუ­კავ­შირ­დით.

სოფო ფარ­ცხა­ლა­ძე, და­ვით სა­გა­ნე­ლი­ძის მე­უღ­ლე:

- თუ დათო თბი­ლის­შია, ვა­ლენ­ტი­ნო­ბის დღეს ყო­ველ­თვის აღ­ვნიშ­ნავთ. მას ჩემ­თვის ყვა­ვი­ლე­ბი, სა­ჩუქ­რე­ბი მო­აქვს. დათო იმ­დე­ნა­დაა და­კა­ვე­ბუ­ლი, როცა დროს გა­მო­ნა­ხავს და გან­მარ­ტო­ე­ბას ვა­ხერ­ხებთ, იმ დღე­საა ჩვე­ნი ვა­ლენ­ტი­ნო­ბა. ეს ხში­რად არ ხდე­ბა.

- მე­უღ­ლეს ამ დღეს თა­ვად რო­გორ ულო­ცავ?

- სა­ჩუ­ქარს წი­ნას­წარ ვარ­ჩევ და ვი­ძენ. ყო­ველ­თვის ერ­თმა­ნე­თის გა­ხა­რე­ბას ვცდი­ლობთ და ურ­თი­ერ­თო­ბა ასე უფრო სა­ინ­ტე­რე­სო ხდე­ბა.

- და­თოს აქვს ალღო, ამო­იც­ნოს, ყვე­ლა­ზე მე­ტად რა გა­გა­ხა­რებს?

- როცა რა­ი­მე ნივ­თი მო­მე­წო­ნე­ბა, დას­თან და დე­და­ჩემ­თან შე­იძ­ლე­ბა ვთქვა. დათო მათ ურე­კავს და ეუბ­ნე­ბა, - სოფო არ მიმ­ხელს, რა უნდა და ხომ არ იცით, ყვე­ლა­ზე მე­ტად რა გა­უ­ხარ­დე­ბაო? ჩემი და "ჩა­მიშ­ვებს" ხოლ­მე. ასე რომ, და­თომ იოლი გა­მო­სა­ვა­ლი იპო­ვა. ხში­რად სა­სურ­ველ ნივ­თებს თა­ვა­დაც ვარ­ჩევ და დათო მა­ფი­ნან­სებს.

- რაც ერ­თად ცხოვ­რობთ, ყვე­ლა­ზე მე­ტად რო­მელ­მა საქ­ცი­ელ­მა თუ სა­ჩუ­ქარ­მა გა­გა­ო­ცა?

- პირ­ვე­ლი შვი­ლი რომ შეგ­ვე­ძი­ნა, სამ­შო­ბი­ა­რო­ში ლა­მა­ზი თეთ­რი ჩო­ხით გა­მო­მე­ცხა­და. თა­ვი­დან ვი­ფიქ­რე, ხომ არ მე­ლან­დე­ბა-მეთ­ქი? სახ­ლი­დან რომ წა­მო­მიყ­ვა­ნა, ზუს­ტად ვი­ცო­დი, ჩოხა არ ჰქონ­და. თურ­მე სა­გან­გე­ბოდ ამ დღის­თვის შე­უ­ძე­ნია და ჩვენს სა­ნა­ხა­ვად ასე "ქარ­თუ­ლად" მო­ვი­და. მი­თხრა, ნო­და­რი­კო რომ გა­იზ­რდე­ბა, ეს ჩოხა მას ჩემ­გან სა­ჩუქ­რად დარ­ჩე­ბაო. ბუ­ნებ­რი­ვია, ვი­ნა­ხავთ.

- სა­ზღვარ­გა­რეთ მოგ­ზა­უ­რო­ბას ახერ­ხებთ?

- სა­ნამ შვი­ლე­ბი შეგ­ვე­ძი­ნე­ბო­და, ევ­რო­პის რამ­დე­ნი­მე ქვე­ყა­ნა­ში ვი­მოგ­ზა­უ­რეთ. ახლა ბავ­შვებს ვერ ვტო­ვებ, როცა წა­მო­იზ­რდე­ბი­ან, ალ­ბათ მა­შინ ვი­მოგ­ზა­უ­რებთ.

- პა­ტა­რა ან­დრია თავს რო­გორ გრძნობს?

- მად­ლო­ბა, კარ­გად არის, "ჭა­მის­ტი" ბი­ჭია. და-ძმას თავი უკვე შე­აყ­ვა­რა და მას­ზე ორი­ვე ძა­ლი­ან ზრუ­ნავს.

თეა სა­ნი­კი­ძე, ზა­ქა­რია ქუც­ნაშ­ვი­ლის მე­უღ­ლე:

- 13 და 14 თე­ბერ­ვა­ლი ჩვენ­თვის მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი თა­რი­ღე­ბია. 13-ში ზა­ქა­რი­ას და­ბა­დე­ბის დღეა და ვიწ­რო წრე­ში, მე­გობ­რებ­თან ერ­თად აღ­ვნიშ­ნავთ. სიყ­ვა­რუ­ლის დღეს კი უმე­ტე­სად გან­მარ­ტო­ე­ბას ვარ­ჩევთ ხოლ­მე, ერ­თმა­ნეთს სა­ჩუქ­რებს ვუ­ძღვნით და როცა დრო და სა­შუ­ა­ლე­ბა გვაქვს, რო­მან­ტი­კულ ვახ­შამ­საც ვა­წყობთ. სიყ­ვა­რუ­ლის დღე მგო­ნი, ყვე­ლა ადა­მი­ანს უხა­რია, მით უმე­ტეს, თუ შეყ­ვა­რე­ბუ­ლია.

- მე­უღ­ლის­თვის სა­ჩუ­ქა­რი უკვე შერ­ჩე­უ­ლი გაქვთ?

- ჯერ არ შე­მირ­ჩე­ვია, ყო­ველ­თვის ვგრძნობ, რა გა­უ­ხარ­დე­ბა, რა ესი­ა­მოვ­ნე­ბა და არ­ჩე­ვანს ამის მი­ხედ­ვით ვა­კე­თებ.

- სიყ­ვა­რუ­ლის დღეს თა­ვად რას გი­ძღვნით?

- ძა­ლი­ან მიყ­ვარს ყვა­ვი­ლე­ბი და ეს ზა­ქა­რი­ამ კარ­გად იცის. ია­სა­მა­ნი კი გა­მორ­ჩე­უ­ლად მიყ­ვარს. თბი­ლის­ში პირ­ვე­ლი ია­სა­მა­ნი რომ აყ­ვავ­დე­ბა, ზა­ქა­რი­ას მო­აქვს და მა­ხა­რებს. სუ­ნა­მო­საც ხში­რად მჩუქ­ნის. მშვე­ნივ­რად იცის, რა გა­მი­ხარ­დე­ბა. ერ­თმა­ნეთს ისე კარ­გად ვიც­ნობთ, არას­დროს ვე­კი­თხე­ბით, - რა გა­ჩუ­ქო? ამას ორი­ვე ვგრძნობთ. ერ­თმა­ნე­თის გა­ო­ცე­ბას დღემ­დე ვა­ხერ­ხებთ. 4 თე­ბერ­ვალს და­ბა­დე­ბის დღე მქონ­და, 3-ში, ღა­მის 12 სა­ათ­ზე ლა­მა­ზი ფე­ი­ერ­ვერ­კი მო­ა­წყო, ბავ­შვე­ბი მო­ერ­თო, ლა­მა­ზი დიდი ტორ­ტი მო­მარ­თვეს და ეს ყვე­ლა­ფე­რი ისე გა­ა­კე­თეს, წი­ნას­წარ ვე­რა­ფე­რი გა­ვი­გე. ძა­ლი­ან გა­მა­ხა­რეს.

- ზა­ქა­რია რო­მან­ტი­კუ­ლი ყო­ფი­ლა.

- კი, ძა­ლი­ან რო­მან­ტი­კუ­ლი ადა­მი­ა­ნია, მაგ­რამ ის ფონი და მდგო­მა­რე­ო­ბა, რო­მე­ლიც ქვე­ყა­ნა­შია, ყვე­ლა­ზე დამ­თრგუნ­ვე­ლად მოქ­მე­დებს. ამ­დე­ნი გა­ჭირ­ვე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნის გვერ­დით შენ დღე­სას­წა­უ­ლე­ბი მო­ა­წყო, ცო­ტა­თი უხერ­ხუ­ლია. ზა­ქა­რია სა­კუ­თარ თავს ამის უფ­ლე­ბას არ აძ­ლევს. ეს მო­რა­ლუ­რად გა­მარ­თლე­ბუ­ლიც არ იქ­ნე­ბა. 2 ნო­ემ­ბერს 18 წელი გახ­დე­ბა, რაც ერ­თად ვცხოვ­რობთ.

- თქვენ­ზე მსმე­ნია, მე­უღ­ლეს ქუ­თა­ის­ში ხში­რად აკი­თხავ­სო, მარ­თა­ლია?

- კი, თბი­ლი­სი­დან ბოლო სა­მარ­შრუ­ტო ტაქ­სი სა­ღა­მოს 7-ზე, სად­გურ "ოკ­რი­ბი­დან" გა­დის. მას მივ­ყვე­ბი, ვნა­ხუ­ლობ, რო­გორ არის და ქუ­თა­ი­სი­დან დი­ლის 7-სა­ა­თი­ან სა­მარ­შრუ­ტო ტაქ­სის მოვ­ყვე­ბი. ზოგ­ჯერ ვრჩე­ბი და შა­ბათს ერ­თად მოვ­დი­ვართ.

- მე­უღ­ლე­ე­ბი სხვა დე­პუ­ტა­ტებ­საც აკი­თხა­ვენ?

- დი­მიტ­რი ხუნ­და­ძის მე­უღ­ლეს­თან ახლო ურ­თი­ერ­თო­ბა მაქვს და ვიცი, რომ ქუ­თა­ის­ში მე­უღ­ლეს ლი­კაც აკი­თხავს.

- თქვე­ნი ურ­თი­ერ­თო­ბი­დან ყვე­ლა­ზე რო­მან­ტი­კუ­ლი დღე გა­იხ­სე­ნეთ...

- მე და ზა­ქა­რია მთაწ­მინ­და­ზე ხში­რად ავ­დი­ვართ, ჩვე­ნი საყ­ვა­რე­ლი ად­გი­ლია. ყვე­ლა­ზე რო­მან­ტი­კუ­ლი დღე რო­მე­ლი იყო? ერთხელ დი­ლით რომ გა­ვიღ­ვი­ძე, ბა­ლიშ­ზე თა­ვი­სი ხე­ლით მოკ­რე­ფი­ლი ვარ­დე­ბი და­მახ­ვედ­რა. სა­ერ­თოდ, ჩვენს ცხოვ­რე­ბა­ში ბევ­რი ფე­რა­დი დღეა. ორი­ვე ვცდი­ლობთ, ურ­თი­ერ­თო­ბა სა­ინ­ტე­რე­სო და მრა­ვალ­ფე­რო­ვა­ნი იყოს. ზა­ქა­რია სა­ინ­ტე­რე­სო პი­როვ­ნე­ბაა.

- მის ვარ­ცხნი­ლო­ბა­ზე ხში­რად ხუმ­რო­ბენ. ამა­ზე რო­გო­რი რე­აქ­ცია გაქვთ?

- ორი­ვეს კარ­გი იუ­მო­რი გვაქვს. ერთხელ ვუ­თხა­რი, ასე შუ­რი­ა­ნი კაცი იხუმ­რებს, ვი­საც შენი თმის ძა­ლი­ან შურს-მეთ­ქი. თმის ცვე­ნას მა­მა­კა­ცე­ბი ხომ გა­ნიც­დი­ან, ზა­ქა­რი­ას ეს არ ემუქ­რე­ბა.

ირმა შუბ­ლა­ძე, გუ­ბაზ სა­ნი­კი­ძის მე­უღ­ლე:

- ვა­ლენ­ტი­ნო­ბა ჩვენ­თვის სხვა დღე­ე­ბის­გან არაფ­რით გან­სხვავ­დე­ბა. წელს, 14 თე­ბერ­ვალს, სიმ­სივ­ნით და­ა­ვა­დე­ბუ­ლი ქალ­ბა­ტო­ნე­ბის და­სახ­მა­რებ­ლად საქ­ველ­მოქ­მე­დო ღო­ნის­ძი­ე­ბა იმარ­თე­ბა და მე და გუ­ბა­ზი ამ ღო­ნის­ძი­ე­ბა­ზე მივ­დი­ვართ. რო­მან­ტი­კუ­ლი ვახ­შა­მის­თვის ნამ­დვი­ლად არ ვემ­ზა­დე­ბით.

- თქვენ ამ სა­ღა­მოს სა­ორ­გა­ნი­ზა­ციო სა­კი­თხებ­ში ჩარ­თუ­ლი ხართ?

- არა, მაგ­რამ მინ­და, ჩემი მის­ვლით ამ ადა­მი­ა­ნე­ბი­სად­მი სო­ლი­და­რო­ბა გა­მოვ­ხა­ტო. ის რე­ფორ­მა, რო­მელ­საც ჯან­დაც­ვის სა­მი­ნის­ტრო ატა­რებს, კარ­გია, მაგ­რამ პრობ­ლე­მას­თან გა­სამ­კლა­ვებ­ლად საკ­მა­რი­სი არ არის. პა­ცი­ენ­ტი ქალ­ბა­ტო­ნე­ბი, რომ­ლებ­მაც რთუ­ლი გზა გა­ი­ა­რეს და შეძ­ლე­ბის­დაგ­ვა­რად და­ა­ვა­დე­ბას გა­უმკლავ­დნენ, სხვა პა­ცი­ენ­ტებს ეხ­მა­რე­ბი­ან.

- ზო­გა­დად, თქვენს ურ­თი­ერ­თო­ბა­ში რო­მან­ტიზ­მი რა დო­ზი­თაა?

- გუ­ბა­ზი რო­მან­ტი­კო­სი არ არის. ერ­თმა­ნეთს სიყ­ვა­რულს ყო­ველ­დღე ნამ­დვი­ლად არ ვუხ­სნით. ყვა­ვი­ლებს არ მჩუქ­ნის.

- არას­დროს?

- არა.

- არ ბრაზ­დე­ბით?

- სა­ერ­თოდ არ ვბრაზ­დე­ბი.

- ალ­ბათ ყვა­ვი­ლე­ბი არ გიყ­ვართ.

- რას ამ­ბობთ, ყვა­ვი­ლე­ბი ისე მიყ­ვარს, ვგიჟ­დე­ბი. ჩემი შვი­ლი - ლე­ვა­ნი რაც წა­მო­ი­ზარ­და, ის მჩუქ­ნის ხოლ­მე და ძა­ლი­ან მა­ხა­რებს. 8 მარტსაც არ აღ­ვნიშ­ნავთ. 3 მარტსა და და­ბა­დე­ბის დღეს ყო­ველ­თვის მჩუქ­ნის. თა­ი­გუ­ლებს სა­კუ­თარ თავს თა­ვა­დაც ვუ­ძღვნი. როცა ბა­ზარ­ში მივ­დი­ვარ, ლა­მაზ ყვა­ვი­ლებს ვარ­ჩევ.

- ყვა­ვი­ლე­ბი ასე ძა­ლი­ან რომ გიყ­ვართ, მე­უღ­ლე თქვენს გა­ხა­რე­ბას რა­ტომ არ ცდი­ლობს?

- სხვა რა­მე­ე­ბით მა­ხა­რებს და ამა­ზე რე­აქ­ცია აღარ მაქვს.

- თუ დაგ­ვი­კონ­კრე­ტებთ?

- თა­ვი­სი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბით, ყო­ველ­დღი­უ­რი ურ­თი­ერ­თო­ბით, სიმ­შვი­დით, დიდი სიყ­ვა­რუ­ლით. მისი ერთი წი­ნა­და­დე­ბა ზოგ­ჯერ თა­ი­გუ­ლე­ბის კო­რი­ან­ტელ­ზე მე­ტია.

- სა­ჩუქ­რე­ბის შერ­ჩე­ვი­სას ორი­გი­ნა­ლო­ბით გა­მო­ირ­ჩე­ვა?

- რომ გი­თხრათ, სა­ჩუქ­რე­ბით გა­ნე­ბივ­რე­ბუ­ლი ვარ-მეთ­ქი, მო­გა­ტყუ­ებთ. გუ­ბა­ზი 8 წელი უმუ­შე­ვა­რი იყო, ამის სა­შუ­ა­ლე­ბა არ ჰქონ­და. ძა­ლი­ან მა­ხა­რებს, როცა კარგ წიგნს მჩუქ­ნის. გუ­ბაზს აქვს უნა­რი აღ­გაფრ­თო­ვა­ნოს. შე­უძ­ლია ისე­თი წი­ნა­და­დე­ბა გი­თხრას, მთე­ლი სამ­ყა­რო გა­ჩუ­ქოს.

- გუ­ბა­ზი და­ო­ჯა­ხე­ბამ­დეც ასე­თი იყო?

- კი, ჩვენ ძა­ლი­ან მალე, გაც­ნო­ბი­დან 10 დღე­ში დავ­ქორ­წინ­დით. გუ­ბა­ზი ბუ­ნებ­რი­ვი იყო, ეკ­რან­ზეც ასე­თია, ცხოვ­რე­ბა­შიც, საქ­მი­ა­ნო­ბა­შიც. ორი­ვე ვცდი­ლობთ, ურ­თი­ერ­თო­ბა არ გაგ­ვი­ხუნ­დეს, ბა­ნა­ლუ­რი არ გახ­დეს. გვინ­და, შვი­ლე­ბის­თვის ეს ურ­თი­ერ­თო­ბა სა­მა­გა­ლი­თო იყოს. ჩვე­ნი ოჯა­ხი 17 წე­ლი­წადს ით­ვლის.

- ამ 17 წლი­დან ყვე­ლა­ზე რო­მან­ტი­კულ დღეს თუ გა­იხ­სე­ნებთ?

- როცა ხელი მთხო­ვა. ამ დღეს ანა­ნურ­ში წა­მიყ­ვა­ნა და... მის­გან გრძნო­ბის გა­მო­ხატ­ვაც, ცო­ლო­ბის თხოვ­ნაც და ჩემი თან­ხმო­ბაც ძა­ლი­ან რო­მან­ტი­კუ­ლი იყო. იმე­დი მაქვს, ერ­თად ბევრ ლა­მაზ დღეს გა­ვა­ტა­რებთ. მალე ქორ­წი­ნე­ბი­დან 20 წლის­თავს აღ­ვნიშ­ნავთ.

თე­ო­ნა ბე­ნაშ­ვი­ლი, ზუ­რაბ აბა­ში­ძის მე­უღ­ლე:

- 14 თე­ბერ­ვალს ჩემი და­ბა­დე­ბის დღეა. ამ თა­რი­ღის აღ­სა­ნიშ­ნა­ვად 2 მი­ზე­ზი გვაქვს.

- ზურა შენს გა­ხა­რე­ბას, გა­ო­ცე­ბას რამ­დე­ნად ახერ­ხებს?

- ეს საქ­მე მას კარ­გად გა­მოს­დის. ცდი­ლობს, მა­სი­ა­მოვ­ნოს.

- რო­მან­ტი­კო­სია?

- ზო­მი­ე­რე­ბის ფარ­გლებ­ში. ჩვე­ნი გაც­ნო­ბი­დან 1 თვე­ში ხელი მთხო­ვა. მის­მა საქ­ცი­ელ­მა მა­შინ ძალ­ზე გა­მა­ო­ცა. არ ვე­ლო­დი, გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას ასე მალე თუ მი­ი­ღებ­და. მა­შინ­ვე თან­ხმო­ბა არ მით­ქვამს, გაც­ნო­ბი­დან 3 თვე­ში შე­ვუღლდით.

- სა­ჩუქ­რებს ხში­რად გი­ძღვნით?

- როცა სა­ზღვარ­გა­რეთ არის, ჩემ­თვის სა­ჩუ­ქა­რი ყო­ველ­თვის ჩა­მო­აქვს. თა­ი­გუ­ლებ­საც ხში­რად მი­ძღვნის. ყვა­ვი­ლე­ბი ძა­ლი­ან მიყ­ვარს და მი­ხა­რია.

- ქა­ლაქ­გა­რეთ გა­სე­ირ­ნე­ბას, რამ­დე­ნი­მე დღით გან­მარ­ტო­ე­ბას რამ­დე­ნად ახერ­ხებთ?

- მაქ­სი­მა­ლუ­რად ვცდი­ლობთ, პა­რას­კე­ვი სა­ღა­მო და მომ­დევ­ნო დას­ვე­ნე­ბის დღე­ე­ბი ერ­თად გა­ვა­ტა­როთ. რამე კარ­გი ფილ­მი ვნა­ხოთ და ა.შ.

- რო­მან­ტი­კულ ვახ­შამ­ზე ხში­რად გე­პა­ტი­ჟე­ბა?

- რა თქმა უნდა, თუ თბი­ლის­შია, სა­ღა­მო­ო­ბით სა­ვახ­შმოდ გას­ვლას ხში­რად ვა­ხერ­ხებთ.

- ვა­ლენ­ტი­ნო­ბას მე­უღ­ლეს თა­ვად რო­გორ ულო­ცავთ?

- რა­ტომ­ღაც ისე ხდე­ბა, რად­გან ჩემი და­ბა­დე­ბის დღეც არის, მო­ლოც­ვებს ვი­ღებ და ზუ­რას სა­ჩუ­ქარ­ზე სხვა დღე­ებ­ში ვზრუ­ნავ. 14 თე­ბერ­ვლის დღეს ერ­თად ვგეგ­მავთ და აღ­ვნიშ­ნავთ.

- ზუ­რას ტე­ლე­ვი­ზი­ე­ბით გა­მოს­ვლას თვალს ადევ­ნებთ?

- ყო­ველ­თვის და რჩე­ვებ­საც ვაძ­ლევ. ვე­უბ­ნე­ბი, რაც უნდა იყოს, სიმ­შვი­დე შე­ი­ნარ­ჩუ­ნოს.

- დე­ბა­ტე­ბი­სას სიმ­შვი­დით მარ­თლაც გა­მო­ირ­ჩე­ვა. ეს თქვე­ნი დამ­სა­ხუ­რე­ბაა?

- თა­ვა­დაც მშვი­დი ხა­სი­ა­თი აქვს, სიმ­შვი­დის­კენ მეც მო­ვუ­წო­დებ და რჩე­ვებს ყო­ველ­თვის ით­ვა­ლის­წი­ნებს.

- წელს 14 თე­ბერ­ვალს რო­გორ აღ­ნიშ­ნავთ?

- ზუ­რამ მი­თხრა, რომ მე­გობ­რებ­თან ერ­თად სა­დღაც უნდა წა­ვი­დეთ, მაგ­რამ - სად, არ ვიცი. ამას სი­ურპრი­ზად მი­ტო­ვებს.

თა­მუ­ნა კვი­ნი­კა­ძე

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)