მნიშვნელოვანი ინფორმაცია
10
ივნისიდღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი
სამშაბათი, მთვარის მეთხუთმეტე დღე დაიწყება 22:19-ზე, მთვარე მშვილდოსანშია – ენერგიული დღეა. ჯობია ემოციების მოთვინიერება, ვნებების აღკვეთა და თვითდისციპლინის გაძლიერება დაიწყება. მოიქეცით მშვიდად. მნიშვნელოვანი არაფერი გააკეთო. დაიწყეთ მარტივი ამოცანები, რომლებიც არ საჭიროებს ზედმეტ ძალისხმევას. ყურადღება მიაქციეთ საინტერესო იდეებს, შესაძლოა სამომავლოდ გამოგადგეთ. არ არის რეკომენდებული გამოიჩინოთ ამბიცია. გადაიტანოთ პასუხისმგებლობა სხვა ადამიანებზე. ჩაერთოთ ფინანსურ ოპერაციებში. მნიშვნელოვანი მოლაპარაკებების წარმოება. დღეს მოხმარებული პროდუქტები უნდა იყოს მაღალი ხარისხის და ახალი. უმჯობესია უარი თქვათ ძლიერ ჩაის, ყავასა და ალკოჰოლურ სასმელებზე.
მნიშვნელოვანი ინფორმაცია
მკითხველის რჩევით
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
ასევე დაგაინტერესებთ
"ხშირად გამოვსულვარ სცენაზე კორიფეების გვერდით" - რატომ ვერ ჩააბარა მამუკა კაციტაძემ თეატრალურში
00:23 / 11-02-2014
"ახალი მემარჯვენეების" პოლიტიკურმა მდივანმა, მამუკა კაციტაძემ "ყველა სიახლესთან" საუბრისას აღიარა, რომ პოეზია მისი ცხოვრების განუყოფელი ნაწილია, ეს არის მისთვის განტვირთვისა და სულიერი ენერგიის შევსების წყარო, რაც ასე აუცილებელია პოლიტიკოსის რთულ და დაძაბულ ცხოვრებაში:
- აღარც კი მახსოვს, როდის შემოვიდა ჩემს ცხოვრებაში პოეზია და საერთოდ, ლიტერატურა. ოთხი წლისა ვიყავი, როდესაც უკვე ზეპირად ვიცოდი "არსენას ლექსი". ყოველთვის ბევრს ვკითხულობდი და ამაში ოჯახიც ხელს მიწყობდა. პოეზია ჩემთვის ძალიან ახლობელი და განუმეორებელი მოვლენაა, იმდენად ახლობელი, რომ ამ ინტერვიუში ძირითადად პოეზიაზე მინდა ვილაპარაკო. სკოლის პერიოდში ძალიან მიყვარდა ლექსების კითხვა და ხშირად გამოვსულვარ სცენაზე ისეთი კორიფეების გვერდით, როგორებიც იყვნენ და არიან - მურმან ჯინორია, გურამ საღარაძე, ზურაბ ქაფიანიძე და სხვები. სკოლა რომ დავამთავრე, თეატრალურ ინსტიტუტშიც კი მინდოდა ჩაბარება, მაგრამ ოჯახმა მხარი არ დამიჭირა. პოლიტიკაშიც ხშირად ვიყენებ პოეტურ ფრაზებს ჩემი მოსაზრებების განსამტკიცებლად.
- ეს ქართულ პოლიტიკაში მიღებული ხერხია - მას ყოფილი პრეზიდენტი, მიხეილ სააკაშვილიც ხშირად მიმართავდა.
- არ მინდა პოლიტიკური კრიტიკა გამომივიდეს, მაგრამ იმას, რასაც სააკაშვილი ამბობდა, ლექსები არ ჰქვია - ეს გახლდათ საკუთარი ინტერპრეტაციით რაღაცის თქმის სურვილი. თუმცა, აქვე ისიც უნდა ვთქვა, რომ როგორც ყოფილ, ასევე ახლანდელ ხელისუფლებაშიც საკმაოდ ბევრია კარგი პოეზიის მკითხველიც და დამფასებელიც.
- ესე იგი, პოლიტიკოსობა სულაც არ არის ხელისშემშლელი ამ მხრივ. თქვენი რჩეული პოეტების შესახებ რას გვეტყოდით?
- ძნელია რომელიმეს გამოყოფა, მაგრამ დაფიქრების გარეშე, უეცრად ვინც გამახსენდება, იმათ სახელებს ჩამოვთვლი: ძალიან ახლობელია ჩემთვის ვაჟა-ფშაველას, ლადო ასათიანისა და მურმან ლებანიძის შემოქმედება. შეუდარებელია ანა კალანდაძეც. თანამედროვეთა შორის უნდა დავასახელო ტარიელ ხარხელაური, რომლის პოეზიაც ძალიან ტკბილია ჩემთვის. მიყვარს ლია სტურუასა და გიორგი ლობჟანიძის პოეზია, რომელიც სპარსული ენის სპეციალისტი და უაღრესად საინტერესო პიროვნებაა. მის ლექსებს აღმოსავლური, კერძოდ, სპარსული პოეზიის ჟღერადობა და ჰარმონია ამშვენებს, რითაც სხვებისაგან გამორჩეული და საინტერესოა.
- ლიტერატურულ პერსონაჟებს შორის ქართველი პოლიტიკოსების პროტოტიპად თუ დაასახელებდით რომელიმეს?
- ჩვენი ინტერვიუ იმდენად ექსპორმტია, რომ ძალიან გამიჭირდება ამ კითხვაზე სერიოზული და კვალიფიციური პასუხის გაცემა. სხვათა შორის, აზრად არასოდეს გამჩენია, რომ პოლიტიკოსები ლიტერატურული გმირებისათვის შემედარებინა. ამიტომ, აჯობებს, ამ თემაზე ლაპარაკს თავი დავანებოთ, რადგან ჩემთვის პოეზია ამოსუნთქვისა და დასვენების სფეროა, ეს ჩემთვის ცოტა იდეალისტური მიმართულებაა - თუ ჩემში რაიმე დარჩა კიდევ ასეთი. პოლიტიკა კი პრაგმატიზმთან და უსიამოვნო მოგონებებთან დაკავშირებული სფეროა, თუმცა, იშვიათად, მაგრამ სასიამოვნო აქაც ხდება ხოლმე. ეს სულაც არ ნიშნავს, რომ მოვინდომო, ვერ გავავლებ პარალელებს ლიტერატურულ გმირებსა და პოლიტიკოსებს შორის, მაგრამ მე ქართულ ლიტერატურას ვუფრთხილდები ამ თვალსაზრისით. ერთი მითხარით, სააკაშვილს ჩვენს ლიტერატურაში რა იპოვის, ან თუნდაც ივანიშვილს? ამიტომ, ჯობია ისინი ძველებურად ცალ-ცალკე დარჩნენ ჩემს ცხოვრებაში (იცინის).
- რადგან პოლიტიკოსებზე ჩამოვარდა სიტყვა, ბატონო მამუკა, რა სჭირთ თქვენს კოლეგებს, რატომ ვერ უვლიან ქვეყანას ისე, როგორც საჭიროა?
- ამის თქმა საკმაოდ რთულია, რადგან მიზეზი ძალიან ბევრია, მაგრამ მე დავასახელებდი ორ ძირითად მიზეზს, რომელიც არის ამოსავალი წერტილი დღევანდელი ქართული პოლიტიკის არასახარბიელო მდგომარეობისა: სახელმწიფოებრივი აზროვნების არარსებობა და პასუხისმგებლობის დაკნინება - ეს ერთი. მეორე - იმისათვის, რომ საქმე გამოგივიდეს, ორი რამ არის საჭირო: უნდა იცოდე და უნდა გტკიოდეს. არსებობენ პოლიტიკოსები, რომლებმაც იციან, მაგრამ არ სტკივათ, მაგრამ უფრო მეტია ისეთი, რომელსაც სტკივა, მაგრამ არ იცის. დღევანდელ საქართველოში ძნელად მოიძებნება პოლიტიკოსი, რომელმაც კიდეც იცის და კიდეც სტკივა. ამიტომაც გვაქვს კარგი მოღვაწეების დეფიციტი, თუმცა ისეთებიც არიან, რომლებსაც არც სტკივათ და არც იციან. თანამედროვე მსოფლიოს ისტორიაში ძალიან ბევრია პოლიტიკოსი, რომელსაც სერიოზული სიკეთეE მოუტანია არა მარტო თავისი ქვეყნის, არამედ მთელი მსოფლიოსთვისაც. ამის კარგი მაგალითია რონალდ რეიგანი, რომელმაც უდიდესი როლი შეასრულა ბოლო პერიოდის მსოფლიო პოლიტიკაშიც და ამერიკის ისტორიაშიც. ეს ადამიანი აღარ არის ამქვეყნად, მაგრამ მისი დაწყებული საქმე მიზანმიმართულად გრძელდება და ვითარდება. პოლიტიკოსისათვის მთავარი ის კი არ არის, თავის თავს რა არგო, არამედ ის, თუ რა სარგებელი მიიღო მისმა ხალხმა და ქვეყანამ მისი მოღვაწეობით. აქვე უნდა ვახსენო მაჰათმა განდისა და დე გოლის სახელები… სამწუხაროდ, ამ ტიპის პოლიტიკოსებს შორის ვერც ერთ ქართველს ვერ მოვიხსენიებ, თუ საუკუნეების წინ არ გადავალ და ჩვენს მეფეებზე არ დავიწყებ ლაპარაკს. პოლიტიკოსს რამდენიმე თვისება უნდა ჰქონდეს, რომელიც მის წარმატებას უზრუნველყოფს, აქ არ შემიძლია არ ვახსენო უინსტონ ჩერჩილის მიერ ჩამოთვლილი ხუთი თვისება, რომელიც ძალიან მნიშვნელოვანია კარგი პოლიტიკოსისათვის, ესენია: პასუხისმგებლობა, პატრიოტიზმი, პროფესიონალიზმი, პატიოსნება და პრინციპულობა. ამ ჩამონათვალს ხუთი P-ს პრინციპი ჰქვია და მთელ მსოფლიოშია ცნობილი.
- და ბოლოს, თქვენი აზრით, რომელია ყველაზე დიდი პრობლემა და სატკივარი ჩვენი ქვეყნისათვის?
- ჩამოთვლა რომ დავიწყო, შეიძლება მთელი გაზეთი არ მეყოს. ამიტომ, მე მაინც ვიტყოდი, რომ მთავარი პრობლემა, რომელიც დღეს ქვეყანაშია და საპასუხისმგებლო თანამდებობაზე მყოფ პირებს აქვთ, ეს - განათლების პრობლემაა. განათლება არ ნიშნავს წიგნის წაკითხვას, ან ინფორმაციის მიღებას. განათლება თავის თავში კულტურასა და სულიერებასაც მოიცავს. მშრალი ტექსტების კითხვა - ნაკითხობაა, განათლება კი, ეს არის ნაკითხობაც, კულტურაც, სულიერებაც, ინფორმაციის ფლობაც და რაც ყველაზე მთავარია, ყოველივე ამის ერთად თავმოყრა და გამოყენება. მახსოვს ერთხელ, იუბილეზე, ზურაბ ქაფიანიძემ თქვა: ბევრი კითხულობს, მაგრამ ყველას კი არ ესმისო. აქედან გამომდინარე, თუ ის ვერ გამოიყენე, რასაც კითხულობ და მისი რეალიზაცია ვერ შეძელი, მაშინ "ორი ყურის პრინციპით" ცხოვრობ - ანუ, შენს ერთ ყურში შედის და მეორედან გადის. ამიტომ, მე მაინც ვფიქრობ, რომ დღეს ჩვენთვის მთავარი პრობლემა მაინც განათლების არქონაა.
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)
გააკეთეთ კომენტარი
sponsored by
ContentRoom
რუბრიკის სხვა სიახლეები
დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
უკონტროლო ვითარება ლოს-ანჯელესის ქუჩებში - პოლიციასა და მომიტინგეებს შორის შეტაკებები გრძელდება
კვირის კითხვადი სტატიები
მნიშვნელოვანი ინფორმაცია
მკითხველის რჩევით
