პრე­ზი­დენ­ტის ად­მი­ნის­ტრა­ცი­ის კონ­სულ­ტან­ტი სტრა­ტე­გი­უ­ლი კო­მუ­ნი­კა­ცი­ი­სა და პრე­სას­თან ურ­თი­ერ­თო­ბის სა­კი­თხებ­ში, შალ­ვა რა­მიშ­ვი­ლი "ფე­ის­ბუ­ქის" პი­რად გვერ­დზე ტე­ლე­კომ­პა­ნია "რუს­თა­ვი 2"-ის გე­ნე­რა­ლუ­რი დი­რექ­ტო­რის, ნიკა გვა­რა­მი­ას სა­ხელ­ზე მი­მარ­თვას აქ­ვეყ­ნებს.

"ძა­ლი­ან რთუ­ლია იყო სა­ქარ­თვე­ლოს პრეზ­დენ­ტის სა­ზო­გა­დო­ე­ბას­თან ურ­თი­ერ­თო­ბი­სა და კო­მუ­ნი­კა­ცი­ე­ბის დე­პარ­ტა­მენ­ტის უფ­რო­სი და ამა­ვე დროს მი­ი­ღო მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა ფე­ის­ბუ­კის კედ­ლებ­ზე გა­მარ­თულ ბა­ტა­ლი­ებ­ში. ნათ­ლად მაქვს წარ­მოდ­გე­ნი­ლი, რომ ჩემი დღე­ვან­დე­ლი სტა­ტუ­სი დიდ პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა­საც გუ­ლის­ხმობს. ჩემი გა­მო­ნათ­ქვა­მი შე­იძ­ლე­ბა აღ­ქმულ იქ­ნას რო­გორც პრე­ზი­დენ­ტის პო­ზი­ცია. მაგ­რამ არის შემ­თხვე­ვე­ბი, როცა შე­იძ­ლე­ბა და­ვარ­წმუ­ნო სა­ზო­გა­დო­ე­ბა, რომ მხო­ლოდ რო­გორც ყო­ფი­ლი ჟურ­ნა­ლის­ტი ვსა­უბ­რობ. მინ­და ეს შემ­თხვე­ვა ასეთ­თა რიგ­ში გა­ნი­ხი­ლოთ.

დიდი ვნე­ბა­თა­ღელ­ვა გა­მო­იწ­ვია ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვი­ლის რეპ­ლი­კამ რუს­თა­ვის 2- ის შე­სა­ხებ. და­ო­ბენ ჰქონ­და თუ არა მას ამის უფ­ლე­ბა. თა­ვად ტე­ლე­კომ­პა­ნი­ამ გა­და­ცე­მაც მი­უ­ძღვნა აღ­ნიშ­ნულ თე­მას, რო­მელ­შიც რ2 ის დი­რექ­ტო­რი ნიკა გვა­რა­მია მო­ნა­წი­ლე­ობ­და. ნი­კამ და­იც­ვა თა­ვი­სი თა­ნამ­შრომ­ლე­ბის ინ­ტე­რე­სე­ბი. მისი სი­ტყვა გაჟ­ღენ­თი­ლი იყო მე­დი­ის და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბი­სა და ხელ­შე­უ­ხებ­ლო­ბის დაც­ვის პა­თო­სით. ეს ბუ­ნებ­რი­ვი­ცაა - ის არის დღეს "რ2" ხელ­მძღვა­ნე­ლი და მას მის­დე­ვენ თა­ნამ­შრომ­ლე­ბი, გარ­კვე­ულ­წი­ლად მას­თა­ნაა ასო­ცი­რე­ბუ­ლი ტე­ლე­კომ­პა­ნი­ის დღე­ვან­დე­ლი სა­ხეც. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ნიკა თა­ვის ფე­ის­ბუ­კის კე­დელ­ზე გა­კე­თე­ბუ­ლი გან­ცხა­დე­ბე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე არ მა­ლავს მის­სა­ვე პო­ლი­ტი­კურ პრე­ფე­რენ­ცი­ებს, მე მი­მაჩ­ნია რომ თა­ნამ­შრომ­ლო­ბა "რუს­თა­ვი 2" თან ნორ­მა­ლუ­რად გა­მომ­დის. იქ მუ­შა­ო­ბენ სა­კუ­თა­რი საქ­მის მცოდ­ნე პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლე­ბი, რომ­ლებ­საც გულ­წრფე­ლად სურთ, რომ წა­სუ­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მიერ გა­ჩა­ღე­ბუ­ლი მე­დია ომე­ბი და­ვი­წყე­ბას მი­ე­ცეს. რ2 ელებს უნ­დათ აკე­თონ თა­ვი­ან­თი საქ­მე, მათ სურთ მო­ი­შო­რონ "მი­შას ტე­ლე­ვი­ზი­ის" ის იარ­ლი­ყი, რო­მე­ლიც ზო­გი­ერ­თი ჩვე­ნი თა­ნა­მო­ქა­ლა­ქის თვალ­ში აქვთ. მე ამას ვგრძნობ და ვგულ­შე­მატ­კივ­რობ კი­დეც მათ. ამი­ტომ სულ არ მინ­და რომ ვი­ნემ ეს ტექ­სტი რ2 ელე­ბის ჟურ­ნა­ლის­ტურ საქ­მი­ა­ნო­ბა­ში ჩა­რე­ვად აღიქ­ვას. ასე­თი რამ ახა­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის პი­რო­ბებ­ში არ მოხ­დე­ბა.

მაგ­რამ, ვი­ტო­ვებ უფ­ლე­ბას მივ­მარ­თო ნიკა გვა­რა­მი­ას, რო­გორც რ2 ის დი­რექ­ტორს. რაკი მისი სა­ჯა­რო გან­ცხა­დე­ბე­ბი შე­ი­ცავს პო­ლი­ტი­კურ კონ­ტექსტს, რაკი ის არ მა­ლავს, რომ არ მოს­წონს ეს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა და ხში­რად დამ­ცი­ნა­ვი ტო­ნი­თაც მო­იხ­სე­ნი­ებს მის წარ­მო­მად­გენ­ლებს (რისი უფ­ლე­ბაც მას რა თქმა უნდა აქვს) მე მგო­ნი არ გა­უკ­ვირ­დე­ბა, რომ ასეთ რა­მეს ვე­ტყვი:

ძვირ­ფა­სო ნიკა! მე შე­მიძ­ლია გა­ვიხ­სე­ნო შენი გენ პრო­კუ­რო­რის მო­ად­გი­ლე­ო­ბის დრო, რო­დე­საც მიგ­ყავ­და საქ­მე ბად­რის "სა­ხელ­მწი­ფო ღა­ლა­ტის" თა­ო­ბა­ზედ. ამ "საქ­მე­ში" "იმე­დის" ჟურ­ნა­ლის­ტე­ბიც ფი­გუ­რი­რებ­დნენ. მაგ­რამ არ მინ­და ვი­ყუ­რო წარ­სულ­ში. მო­მა­ვა­ლი უფრო მხიბ­ლავს, რად­გან მგო­ნია, რომ თუ წარ­სუ­ლის ხსნე­ბას თან გა­დავ­ყვე­ბით დავ­კარ­გავთ ახ­ლის შექ­მნის ხა­ლისს და და­ბოღ­მილ ნეკრო­ფი­ლე­ბად ჩა­მოვ­ყა­ლიბ­დე­ბით. შენ რომ წარ­მო­ად­გენ­დი იმ პო­ლი­ტი­კურ ძა­ლას ორ­ჯერ მო­ვუ­გეთ არ­ჩევ­ნე­ბი (მეც შე­ვი­ტა­ნე ამა­ში მცი­რე­დი წვლი­ლი) და ამით და­ვას­რუ­ლეთ ლან­დებ­თან ლა­ცი­ცი. ახლა სხვა ვარ­სკვლავს უნდა ვსდი­ოთ. მეც მინ­და ჩავფლა მი­წა­ში ის ტო­მა­ჰა­უ­კი, რო­მე­ლიც ხელ­ში მე­ჭი­რა "აკრ გა­რე­შეს" კე­თე­ბი­სას რ2-ის შე­ნო­ბას რომ მი­ვა­დე­ქი. რაც იყო - იყო. გა­დავ­შა­ლოთ ეს ფურ­ცე­ლი. ამი­ტომ ამ ტექ­სტში ვერ ნა­ხავ შენი წარ­სუ­ლის წა­მო­ძა­ხე­ბებს. მაგ­რამ რჩე­ვაა: და­ი­ჯე­რე, რომ ყვე­ლა­ზე მა­ღალ რე­ი­ტინ­გი­ა­ნი ტე­ლე­ვი­ზი­ის ხელ­მძღვა­ნე­ლი ხარ. მიხ­ვდი იმას, რომ ბევ­რი შე­ნი­ვე ჟურ­ნა­ლის­ტი გი­ყუ­რებს (ზო­გი­ერთს შენ­ზე არა­ნაკ­ლე­ბი გა­მოც­დი­ლე­ბა აქვს პო­ლი­ტი­კუ­რი ბრძო­ლი­სა) და მათ მშვი­დად მუ­შა­ო­ბა სურთ. ნუ იქ­ცე­ვი წა­გე­ბუ­ლი "ნა­ცი­ვით" (არ მიყ­ვარს ეს ტერ­მი­ნი) და ნუ იძ­ლე­ვი მოვე ტო­ნურ ირო­ნი­ულ შე­ფა­სე­ბებს შე­ნი­ვე ტე­ლე­ვი­ზი­ის რეს­პო­დენ­ტებ­ზე, ხოლო რო­დე­საც სა­კუ­თა­რი ტე­ლე­კომ­პა­ნი­ის ინ­ტე­რე­სებს იცავ ნუგ­ზარ წიკ­ლა­ურს ნუ ემ­სგავ­სე­ბი.

არ იფიქ­რო, რომ გა­მო­ხატ­ვის თა­ვი­სუფ­ლე­ბას გი­ზღუ­დავ, ან შენი "პო­ლი­ტი­კუ­რი სა­ტი­რა" მა­ში­ნებს. არა... ნება შე­ნია. მაგ­რამ იმას, რაც მე და შენს თა­ნამ­შრომ­ლებს აგ­რე­რი­გად გვინ­და შენი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა ოდ­ნავ ხელს უშ­ლის.. ოღონდ მხო­ლოდ ოდ­ნავ..

ისე, არც მე შე­ვა­ბერ­დე­ბი ჩი­ნოვ­ნი­კის სკამს და არც შენ იქ­ნე­ბი ტე­ლე­ვი­ზი­ის დი­რექ­ტო­რი მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა. მაგ­რამ ორი­ვე ბედკ­რუ­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს შვი­ლე­ბი დავ­რჩე­ბით მუ­დამ", - აღ­ნიშ­ნუ­ლია რა­მიშ­ვი­ლის მი­მარ­თვა­ში.

შალ­ვა რა­მიშ­ვი­ლის მი­მარ­თვა უპა­სუ­ხოდ არ და­უ­ტო­ვე­ბია ნიკა გვა­რა­მი­ას.

"ძვირ­ფა­სო შალ­ვა,

თავ­და­პირ­ვე­ლად, დიდი მად­ლო­ბა რუს­თა­ვი 2ელე­ბის მი­მართ წარ­მოთ­ქმუ­ლი კომ­პლი­მენ­ტე­ბის­თვის. ამ მხრივ (და არა მარ­ტო ამ მხრივ) დრა­მა­ტუ­ლად გან­სხვავ­დე­ბი პრე­მი­ერ­ყო­ფი­ლი ივა­ნიშ­ვი­ლის­გან. რი­თიც არ უნდა იყოს ნა­კარ­ნა­ხე­ვი ეს - გულ­წრფე­ლი სიმ­პა­ტი­ით, თუ სი­ტუ­ა­ცი­ის­თვის ან­გა­რი­შის გა­წე­ვით, მა­ინც მად­ლო­ბას იმ­სა­ხუ­რებ.

ჩემს პო­ლი­ტი­კურ პრე­ფე­რენ­ცი­ებს რაც შე­ე­ხე­ბა, შენ არა ხარ ჩემი ფრენ­დი და ვერ ადევ­ნებ თვალ­ყურს ჩემს ვოლს, ამი­ტომ სრუ­ლი სუ­რა­თი ჩემი პო­ლი­ტი­კუ­რი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბე­ბი­სა არა გაქვს. ვა­დას­ტუ­რებ, ეს მთავ­რო­ბა (ჯამ­ში) არ წარ­მო­ად­გენს ჩემი პო­ლი­ტი­კუ­რი სიმ­პა­ტი­ე­ბის ობი­ექტს. და არა მგო­ნია, ეს ძა­ლი­ან უნი­კა­ლურს მხდი­დეს. თუმ­ცა ცალ­კე­უ­ლი პერ­სო­ნე­ბი და ცალ­კე­უ­ლი ქმე­დე­ბე­ბი არა­ერ­თხელ მო­მი­წო­ნე­ბია და იმე­დი მაქვს, მო­მა­ვალ­შიც მო­მე­ცე­მა ამის შე­საძ­ლებ­ლო­ბა. რაც შე­ე­ხე­ბა, ზო­გა­დად ჩემს პო­ლი­ტი­კურ პრე­ფე­რენ­ცი­ებს და შე­ფა­სე­ბებს, მათ გა­მო­ხატ­ვას არ ვე­რი­დე­ბი. ან რა­ტომ უნდა მო­ვე­რი­დო? არც და­მალ­ვას ვცდი­ლობ და ქვე­ში­დან ნი­უ­სის კონ­ტენ­ტში მათ შე­ცუ­რე­ბას. ჩემი პო­ლი­ტი­კუ­რი პრე­ფე­რენ­ცი­ე­ბი გა­ნა­პი­რო­ბებს მხო­ლოდ ჩემს მიერ ბი­უ­ლე­ტენ­ში კონ­კრე­ტუ­ლი ნომ­რის შე­მო­ხაზ­ვას. და არა უმე­ტეს.

რო­დე­საც მთა­ვა­ზობ ტე­ლე­კომ­პა­ნი­ის ინ­ტე­რე­სე­ბის დაც­ვი­სას არ და­ვემ­სგავ­სო ნუგ­ზარ წიკ­ლა­ურს (დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, ჩვე­ნი შე­ფა­სე­ბე­ბი მისი პერ­სო­ნის მი­მართ მნიშ­ვნე­ლოვ­ნად გან­სხვავ­დე­ბა) - გპირ­დე­ბი, ყვე­ლა­ფერს და­ვემ­სგავ­სე­ბი, თუ სა­ჭი­რო გახ­და, და იმა­ზე ბევ­რად მეტ­საც, რაც შენ ნუგ­ზარ წიკ­ლა­უ­რის ქვეშ წარ­მო­გიდ­გე­ნია. თუ სა­ჭი­რო გახ­და - რაც მხო­ლოდ თქვენ­ზე, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ზეა და­მო­კი­დე­ბუ­ლი, რის ცდუ­ნე­ბა­საც გმი­რუ­ლად უძ­ლებთ, მაგ­რამ ბოლო ახი­რე­ბუ­ლი გან­ცხა­დე­ბე­ბი, ვეჭ­ვობ, სე­რი­ო­ზულ სირ­თუ­ლე­ებს გიქ­მნით ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით.

რაც შე­ე­ხე­ბა ჩემს შე­ნიშ­ვნებს ტე­ლე­ვი­ზი­ის რეს­პო­დენ­ტებ­თან მი­მარ­თე­ბით. მე რუს­თა­ვი 2ის რი­გი­თი მა­ყუ­რე­ბე­ლი ვარ და ესაა ჩემი ინ­ფორ­მა­ცი­ის მთა­ვა­რი წყა­რო. ამ ტე­ლე­ვი­ზი­ის რეს­პო­დენ­ტე­ბი მთე­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს პო­ლი­ტი­კუ­რი სპექტრია, და თუ ისი­ნი და მათი ქმე­დე­ბე­ბი ვერ შე­ვა­ფა­სე, ესე იგი ვე­რა­ფერ­ზე გა­მო­მით­ქვამს ჩემი აზრი. ამას კი ნამ­დვი­ლად არ ვა­პი­რებ - მე, სა­ქარ­თვე­ლოს თა­ვი­სუ­ფა­ლი მო­ქა­ლა­ქე (პრო­კუ­რა­ტუ­რის აქამ­დე ძა­ლა­ში მყო­ფი მცდე­ლო­ბის მი­უ­ხე­და­ვად, აღარ ვიყო თა­ვი­სუ­ფა­ლი) ნამ­დვი­ლად არ ვა­პი­რებ უარი ვთქვა ჩემი შე­ფა­სე­ბის თა­ვი­სუფ­ლე­ბა­ზე. ეს მე არაფ­რით მაქვს შე­ზღუ­დუ­ლი, ჟურ­ნა­ლის­ტის პრო­ფე­სი­ის ჩათ­ვლით, რო­მელ­საც, მა­ინც შე­გახ­სე­ნებ, არ მი­ვე­კუთ­ვნე­ბი. ამას გარ­და, ნამ­დვი­ლად არ მახ­სოვს ოდეს­მე შენ­გან ან ვინ­მე სხვის­გან რა­ი­მე პრე­ტენ­ზია მო­მეს­მი­ნოს ჩემი კო­ლე­გე­ბის, ტე­ლე­ვი­ზი­ე­ბის დი­რექ­ტორ-მე­სა­კუთ­რე­ე­ბის ღია პო­ლი­ტი­კურ სფი­ჩებ­ზე და მი­ტინ­გებ­ზე გა­მოს­ვლებ­ზეც კი. მათ­გან კი ისე­თი წო­ნა­დი და რა­დი­კა­ლუ­რი მო­თხოვ­ნე­ბიც მოგ­ვის­მე­ნია, რო­გო­რი­ცაა რა­დაც არ უნდა დაგ­ვიჯ­დეს, შევ­ცვა­ლოთ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა.

რაც შე­ე­ხე­ბა ჩემს წარ­სულს, შე­მახ­სე­ნე, შალ­ვა, თუ ეს შვე­ბას მოგგვრის შენ ან ხე­ლი­სუ­ფე­ბას. თუმ­ცა, არა მგო­ნია. მე მზად ვარ პა­სუ­ხი ვაგო ჩემი წარ­სუ­ლის ყო­ვე­ლი ნა­ბი­ჯის­თვის, ყო­ვე­ლი შეც­დო­მის­თვი­საც და თან ვი­ა­მა­ყო იმით, რომ მხო­ლოდ ჩემი შე­საძ­ლებ­ლო­ბე­ბით მი­ვაღ­წიე ყვე­ლა­ფერს ცხოვ­რე­ბა­ში. რაც არ უნდა ამო­თხა­რონ ჩემს წარ­სულ­ში, ამით ვერ წა­მარ­თმე­ვენ უფ­ლე­ბას, შე­ვა­ფა­სო მიმ­დი­ნა­რე პრო­ცე­სე­ბი. ამას გარ­და, "შე ჩემ­ზე უფრო შა­ვოს" ლო­გი­კას არც ერთი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა არ გა­და­ურ­ჩე­ნია, არც ერთი, ნაც­მოძ­რა­ო­ბის ჩათ­ვლით.

ჩემს თა­ნამ­შრომ­ლებ­თან, უფრო კი, თა­ნა­გუნ­დე­ლებ­თან ჩემს ურ­თი­ერ­თო­ბას რაც შე­ე­ხე­ბა, არ ჭირ­დე­ბათ მათ ჩემ­გან დაც­ვა, პა­ტივ­ცე­მუ­ლო შალ­ვა. და თუ მა­ინც მათი დაც­ვა შენი ზრუნ­ვის საგ­ნად გა­გიხ­დია, ერთ კაცს მი­გას­წავ­ლი­დი. სხვა­თა შო­რის, ეს ის კა­ცია, და­ვით ზუ­რა­ბიშ­ვი­ლი ტე­ლე­ე­თე­რი­დან და შენ ღია წე­რი­ლი­დან რომ მმო­ძღვრავთ, მისი სი­ტყვა სე­რი­ო­ზუ­ლად რა­ტომ აღიქ­ვი და ასე­თი გა­და­ჭარ­ბე­ბუ­ლი რე­აქ­ცია რა­ტომ გქონ­დაო. სამ­წუ­ხა­როდ, ვეჭ­ვობ, რომ სწო­რედ ის არის სე­რი­ო­ზუ­ლად აღ­საქ­მე­ლი და არა შენი და ბა­ტო­ნი ზუ­რა­ბიშ­ვი­ლის შე­გო­ნე­ბე­ბი. ვეჭ­ვობ, შენი ღია წე­რი­ლე­ბი თუ სა­უბ­რე­ბი მას სა­ერ­თოდ აინ­ტე­რე­სებ­დეს. იმა­საც ვეჭ­ვობ, სა­ერ­თოდ ვე­ღარ ხვდე­ბით მისი თვალ­თა­ხედ­ვის და ყურ­თას­მე­ნის არე­ში ვერც შენ და ვერც ბა­ტო­ნი ზუ­რა­ბიშ­ვი­ლი, უფრო მაღ­ლა რომ აღარ ავ­ყვე ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ვერ­ტი­კალს.

ვა­ფა­სებ შენს ნა­ბიჯს, აღარ ვქე­ქოთ წარ­სუ­ლიო და არც მე არ შე­გახ­სე­ნებ იმ სა­კი­თხებს, რომ­ლე­ბიც უკვე მრავ­ლად და­აგ­რო­ვა შენ­მა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ (რო­გორც შენ იხ­სე­ნი­ებ მას) 9 წელ­ში კი არა, აგერ წე­ლი­წად ნა­ხე­ვარ­ში. ამ თე­მებ­ზე სხვებს ეკა­მა­თე, თა­ნამ­დე­ბო­ბა გა­ვალ­დე­ბუ­ლებს, ბო­ლო­ბო­ლო. მე არ ვარ პო­ლი­ტი­კურ კონ­კუ­რენ­ცი­ა­ში ჩაბ­მუ­ლი და ეს სა­კი­თხე­ბი მა­ღელ­ვებს მხო­ლოდ რო­გორც ამ ქვეყ­ნის მო­ქა­ლა­ქეს. და ამა­ზე ყო­ველ­თვის ვი­სა­უბ­რებ. და ყო­ველ­თვის ვეც­დე­ბი იმის შეც­ვლას, რაც არ მომ­წონს. შე­ვეც­დე­ბი, პირ­ველ რიგ­ში, ჩემი კრი­ტი­კუ­ლი პო­ზი­ცი­ის გა­მო­ხატ­ვით. და თუ ვინ­მეს ამ დროს ჩემი სი­ხის­ტით (რა­საც შენ მოვე ტო­ნად მო­იხ­სე­ნი­ებ. შენ­გან ისე მოვე ტო­ნის ხსე­ნე­ბა ცოტა სა­ხა­ლი­სო კია :)) ვა­წყე­ნი­ნებ, წი­ნას­წარ ვუხ­დი ბო­დიშს.

ცდე­ბა ყვე­ლა, ვინც ცდი­ლობს საფრ­თხის პოვ­ნას იქ, სა­ი­და­ნაც ის არ მომ­დი­ნა­რე­ობს. არც რუს­თა­ვი 2, არც სხვა რო­მე­ლი­მე მე­დია არ უქ­მნის საფრ­თხე­ებს მთავ­რო­ბებს. ყვე­ლა პრობ­ლე­მას მთავ­რო­ბე­ბი თვი­თონ უქ­მნი­ან სა­კუ­თარ თავს. ერ­თერ­თი მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ამ პრობ­ლე­მებ­ში, მე­დი­ა­ში მტრის ძი­ე­ბა ან მო­კავ­ში­რის ძა­ლით კულ­ტი­ვი­რე­ბაა. და ეს პრობ­ლე­მა სუ­ლაც არაა თე­ო­რი­უ­ლი. მისი პრაქ­ტი­კუ­ლი მა­გა­ლი­თე­ბი წინა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ გა­ი­ა­რა, აგერ სულ მცი­რე ხნის წინ და ამან კარ­გი არა­ფე­რი მო­უ­ტა­ნა არც მას და არც მე­დი­ას.

და ბო­ლოს, ნუ ცდი­ლობ ჩემი პო­ზი­ცი­ის პოვ­ნას იქ, სა­დაც ვერ იპოვ­ნი - რუს­თა­ვი 2ის ეთერ­ში. ყვე­ლა­ზე რე­ი­ტინ­გუ­ლი პრო­დუქ­ტი, რა­საც რუს­თა­ვი 2ზე უყუ­რებ, რუს­თა­ვი 2ის გუნ­დის შექ­მნი­ლია, ვი­ღა­ცის­თვის უნი­ჭო და ჩემი აზ­რით კი - ყვე­ლა­ზე სა­უ­კე­თე­სო გუნ­დის.

ასე რომ, ვე­რა­ნა­ირ ტო­მა­ჰავკს ვერ ჩავფლავთ მი­წა­ში. ის მხო­ლოდ შენი ფან­ტა­ზი­ის ნა­ყო­ფია და რე­ა­ლუ­რად არ არ­სე­ბობს.

მე კი არ­ჩევ­ნებ­ზე გა­ვა­კე­თებ ჩემს პი­რად შე­ფა­სე­ბას და სა­არ­ჩევ­ნო ურ­ნა­ში დავ­მარ­ხავ ჩემს პო­ლი­ტი­კურ პრე­ფე­რენ­ცი­ებს.

პა­ტი­ვის­ცე­მით, უნი­ჭო ტე­ლე­ვი­ზი­ის უნი­ჭო დი­რექ­ტო­რი", - წერს ნიკა გვა­რა­მია შალ­ვა რა­მიშ­ვი­ლის წე­რი­ლის პა­სუ­ხად.