მნიშვნელოვანი ინფორმაცია
4
ივნისიდღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი
4 ივნისი, ოთხშაბათი, მთვარის მეცხრე დღე დაიწყება 14:30-ზე, მთვარე სასწორში გადავა 17:41-ზე – დღის ენერგია უარყოფითად მოქმედებს ადამიანებზე. პროვოკაციების დღეა, უფრთხილდით მოტყუებას და ცდუნებებს, იყავით მოკრძალებული. ცოტა დაისვენეთ, აღიდგინეთ ძალა. მოუფრთხილდით პირად ნივთებს. იყავით თავშეკავებული და ტოლერანტული სამსახურში, კომუნიკაციაში, ეცადეთ არავის ანაწყენოთ. არ მიიღოთ მონაწილეობა სარისკო საქმიანობაში. არ არის რეკომენდებული ბიზნესის დაწყება, პრეზენტაციებსა და გასართობ ღონისძიებებზე დასწრება, ხელშეკრულებების გაფორმება. საბუთების შედგენა. აქტიური ორგანოებია: თირკმელები, შარდის ბუშტი, გამომყოფი სისტემა.
მნიშვნელოვანი ინფორმაცია
მკითხველის რჩევით
ასევე დაგაინტერესებთ
"ჩემი შვილი გათიშეს და მოკლეს" - რა უთხრა ელენე თევდორაძემ მომაკვდავი პატიმრის დედას
00:47 / 17-01-2014
ყველა სიახლის წინა ნომერში გამოქვეყნებულ "23 პატიმრის სკანდალურ წერილს", რომელიც სასჯელაღსრულების #19 ტუბდაწესებულებიდან იყო გამოგზავნილი, გამოეხმაურა ქალბატონი გულნაზი ბუსხრიკიძე, რომლის 29 წლის ვაჟი როინ მჟავანაძე ამავე დაწესებულებაში 2012 წლის ნოემბერში გარდაიცვალა. ამბობს, რომ პატიმრების მიერ წერილში მოყვანილი ფაქტები მისთვის ნაცნობია, მისი შვილი გულგრილი და არაკომპეტენტური ექიმების მსხვერპლი შეიქნა.
- მეცნო ექიმების გვარები, რომელთაც პატიმრები ჯალათებად მოიხსენიებენ. ყველაფერი იქიდან დაიწყო, რომ ჩემს 24 წლის ვაჟს, როინ მჟავანაძეს უკანონოდ მიუსაჯეს 6 წლით თავისუფლების აღკვეთა, როინი გლდანში იჯდა ერთი წელი, მერე ქსანში გადაიყვანეს და გამოამწყვდიეს სველ, ნესტიან საკანში. შესაძლოა, იქ გაცივდა და ტუბერკულოზით დაავადდა. მინდოდა, გლდანში გადაეყვანათ, მაგრამ მეუბნებოდა, ვინც წაიყვანეს, უკან ფეხმოტეხილები მოჰყავთო.
ეს პატიმრები დღესაც წერენ, ავადმყოფები "ნასილკით" მიჰყავთ გაურკვეველი მიმართულებითო, როინიც მეუბნებოდა, როცა პატიმრები ექიმების უყურადღებობით ლოგინად ჩავარდებიან, მიჰყავთ და საერთოდ ვეღარ ვიგებთ მათ მდგომარეობასო. ჩემი შვილი ექიმის გამოწერილ წამლებს აღარ იღებდა. ის წამლები ფსიქიკაზე მოქმედებდა, აგრესიას იწვევდა. ლოგინად რომ ჩავარდა, პატიმრებს უკვირდათ, ყველაზე კარგად ეგ იყო და რა დაემართაო. ვეჭვობ, როინს სულ სხვა დაავადება ჰქონდა და არასწორი დიაგნოზით და მკურნალობით გაუუარესეს მდგომარეობა. მას მუცლის ღრუში აწუხებდა რაღაც, არც გამოიკვლიეს წესიერად და ისე აძლევდნენ წამალს, უმეტესად - გამაყუჩებელს. სწორედ იმ წამლების მიღების მერე იტკიებდა მუცელს. მითხრეს, რომ ტუბერკულოზის გარდა, აღმოაჩნდა B ჰეპატიტი, ბუასილის მეორე სტადია... არც ვიცი, რითია დაღუპული ჩემი შვილი. როცა დიაგნოზს არ სვამენ და არ გეუბნებიან, რა სჭირს, რა წამალი უნდა შემეგზავნა? უარს მეუბნებოდნენ როგორც თეთრეულის, ისე საკვების შეგზავნაზე. პალატაში ეკუთვნოდა გადაყვანა და არც იქ გადაიყვანეს. ელენე თევდორაძესთან მივედი თხოვნით, სახლში გაეტანებინათ ჩემი ავადმყოფი შვილი და იცით, რა მითხრა? კაცის მკვლელებიც არიან ავად და ისინიც გამოვუშვათო? არადა, მძიმე ავადმყოფი იყო და ეკუთვნოდა გათავისუფლება, მესამედი სასჯელიც მოხდილი ჰქონდა. ავად რომც არ ყოფილიყო, უდო უნდა შეხებოდა. ერთი საყვედურიც არ ჰქონდა მიღებული. როინი 2012 წლის 9 ნოემბერს გადაიყვანეს ტუბში და 22-ში გარდაიცვალა. მთელი ის დღეები გარეთ, სიცივეში ფეხზე ვიდექი, დაწესებულებას არ მოვცილებივარ.
ჩემი შვილი მთხოვდა, არ დამტოვოო, მეც მეშინოდა, უკანა გასასვლელიდან სადმე არ გაეყვანათ. იმ უღმერთოებმა არ გამატანეს ბავშვი, რომ გამომეკვლია. ძლივს შევხვდი ექიმ ნათია ლანდიას (პატიმრები მასაც მოიხსენიებენ წერილში), რომელსაც, როგორც მითხრეს, გასათავისუფლებელი პატიმრების სია ჰქონდა. ვეხვეწე, ჩემი შვილი ჩემს ხელში ყოფილიყო, მიმეცა წამალი და იქნებ გადამერჩინა, მაგრამ ამაოდ. მისი მკურნალი ექიმი მარიკა ერისთავი კი მეუბნებოდა, შენი შვილი ერთ წელიწადში ტანჯვით მოკვდებაო. ალბათ მაჩვევდნენ იმას, რაც საბოლოოდ უნდა გაეკეთებინათ. დარწმუნებული ვარ, მომიკლეს შვილი. გარდაცვალების ცნობაში წერია, რომ განვითარდა მენინგიტი და ტვინის შეშუპება. ბოლოს ქსანში უპირებდნენ გადაყვანას. ექიმი ერისთავი მეუბნება, წამლებს არ იღებს და მკურნალობას შედეგი არ აქვსო. წავედი ერთ-ერთ საავადმყოფოში, ექიმს ავუხსენი მდგომარეობა, წარვადგინე ამათი დასკვნები და ვიკითხე, თუ შეიძლებოდა მისი შველა. მითხრეს, არაფერია, შეეცვლება მკურნალობა და ყველაფერი კარგად იქნებაო. ერისთავი კი მეუბნებოდა, ორგანიზმი წამლებს ვეღარ იღებს და მარტო დამამშვიდებელს ვაძლევთო. ასეთი უმძიმესი მდგომარეობა თუ ჰქონდა, მაშინ გამოეტანებინათ ჩემთვის გარდაცვალებამდე 2-3 დღით ადრე მაინც.
- რატომ ფიქრობთ, რომ თქვენი შვილი მოკლეს?
- როინი ბოლო ორი დღე გათიშული ჰყავდათ და მეუბნებოდნენ, სძინავსო. გარდაცვალების წინა დღეს ფეხზე იდგა, ღამის 1-ელ საათზე დამელაპარაკა, კარგად იყო. მთხოვა, ხვალ ყველი და ქათამი მომიტანეო. მომაკვდავი და ტუბერკულოზით დაავადებული ადამიანი ამას მოითხოვდა? მეორე დღეს ლანდიასთან მივედი. ვთხოვე, გამატანეთ ჩემი შვილი, ტყეში წავიყვან და იქ მოვუვლი-მეთქი. მითხრა, ისეთი ინფექცია აქვს, ვერ გამოვუშვებთო. მოკლედ, ვერაფერს მივაღწიე. მკვლელობაზე ეჭვი იმიტომ მაქვს, რომ რამდენჯერაც როინი ცუდად იყო, იმ დღეებში ერთი და იგივე ბრიგადა მორიგეობდა. მათ ყოველ დღეს ცვლიან, თუმცა ჩემი შვილის გარდაცვალების წინა დღეს რატომღაც არ შეცვალეს. ის ექიმები ისევ იქ მუშაობენ. ისინიც, თავის მხრივ, ზემდგომების დავალებებს ასრულებდნენ.
ნანა ფიცხელაური
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)
გააკეთეთ კომენტარი
sponsored by
ContentRoom
რუბრიკის სხვა სიახლეები
დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
აფეთქება, ამჯერად წყალქვეშ - თავდასხმა ყირიმის ხიდზე
კვირის კითხვადი სტატიები
მნიშვნელოვანი ინფორმაცია
მკითხველის რჩევით
