განკითხვა, სხვათა ნაკლოვანებებზე საუბარი საკმოდ მძიმე ცოდვად ითვლება. მიუხედავად იმისა, რომ ბევრმა კარგად იცის, რაოდენ მძიმე და სულის წარმწყმედელი ცოდვაა მოყვასზე ძვირსიტყვაობა, ეს ცოდვილი ჩვევა თითქმის ყველა ადამიანს აქვს. ერთ-ერთი მკითხველი გვწერს: "რატომ იზიდავთ ადამიანებს განკითხვა და საერთოდ, რატომ მიეცა ადამიანს სხვათა ცოდვებისა და ნაკლოვანებების დანახვის უნარი?"... ამ თემაზე საუბარი სწორედ გზის მკითხველთა ინტერესიდან გამომდინარე გადავწყვიტეთ...
დეკანოზი პეტრე გიორგაძე:
- უფალმა ადამიანს მისცა სულიერი და მატერიალური ხედვა. სულიერი ხედვით ადამიანი საკუთარ ცოდვებს შეიგრძნობს, ხოლო მატერიალური, გრძნობითი ხედვით - სხვის ცხოვრებას, სხვის ნაკლოვანებებსა და ცოდვებს განსჯის. ნათქვამია, ბრძენი კაცი სხვის შეცდომებზე სწავლობს, ჭკვიანი თავის შეცდომებზე, უგუნური ვერც სხვების და ვერც თავის შეცდომებზეო. რატომ ვხედავთ სხვის შეცდომებს? - იმის გამო, რომ შეფასების უნარი გვქონდეს, დავინახოთ, როგორ ცუდად ჩანს, როგორ ცუდად აისახება ადამიანში არსებული ცოდვები და ნაკლოვანებები, ასევე იმის გამო, რომ ჩვენს თავშიც ვეძიოთ ის ცოდვილი ჩვევები და ნაკლოვანებები, რომლის გამოც სხვას განვიკითხავთ და არა იმისთვის, რომ სხვათა ნაკლოვანებების განსჯა, განკითხვა დავიწყოთ. განკითხვის უმთავრესი მიზეზი ამპარტავნება და უსიყვარულობაა. როგორც უფალი ამბობს, ადამიანი ხშირად საკუთარ თვალში დირესაც ვერ ამჩნევს, სხვის თვალში კი ბეწვის დანახვასაც ახერხებს. ეკლესიაში მოდიან ადამიანები და გვეუბნებიან, - სიმართლის თქმა მიყვარს, როდესაც ვხედავ, რომ ადამიანი სცოდავს, არ შემიძლია არ ვუთხრა და დავითმინოო. თუ ადამიანის ქმედება არ მოგეწონება, მხილება შეიძლება. შესაძლოა, ადამიანმა ადამიანს მიუთითოს, მაგრამ ამას აუცილებლად ღვთისა და მოყვასის სიყვარული უნდა ედოს საფუძვლად, სიყვარული უნდა გვამოძრავებდეს და არა - მრისხანება და სიძულვილი. შენი მხილება განკითხვასა და სიძულვილში არ უნდა გადავიდეს. ამას განსჯის უნარი სჭირდება. თუ განსჯის უნარი არ გვაქვს, როგორც მამები გვირჩევენ, უმჯობესია დადუმდე და უფალს ევედრო, შეეწიოს ცოდვით დაცემულ მოყვასს, შენთვის კი ითხოვო, განსჯის ნიჭი მოგცეს, რათა შეძლო ხვალ და ზეგ მოყვასს უმკურნალო. უფალი ნიჭს მისცემს ადამიანს. გავიხსენოთ რამხელა ნიჭი მისცა უფალმა მეთევზეებს და უბრალო ადამიანებს, თუ გულწრფელად ვითხოვთ, ჩვენც მოგვეცემა.
"არ განიკითხო, რათა არ განისაჯო", - ამბობს უფალი, რომელიც გვასწავლის, როგორ ართმევს განკითხვა ადამიანს სულიერ ძალას, როგორ შრეტს სულიერად ეს მძიმე ცოდვა. დღეს ჩვენ არ ვართ ჭეშმარიტი მლოცველები, ჭეშმარიტი მოწყალენი, მმარხველები... ეს არ შეგიძლია? მაშინ არ განიკითხო და არ განიკითხები, - ეს არის უმოკლესი გზა ცხონებისკენ. ერთი შეხედვით, თითქოს როგორი ადვილია, მაგრამ როცა დაუკვირდებით, ყველაზე ძნელი სწორედ ენის დაკავება, სიტყვის შეკავებაა. მამაოები ამბობენ, უფალმა ენას ორი ბარიერი გაუკეთა - კბილები და ტუჩები, მაგრამ ენა მაინც არღვევს ორივე ბარიერსო. სამწუხაროდ, ჩვენს ყოფაშიც ძალიან მძიმე მდგომარეობაა ამ მხრივ.
- როგორ ვებრძოლოთ ამ ცოდვას?
- ამ ცოდვის დაძლევა ვის შეუძლია? - ვინც მართლა გულწრფელადაა შემდგარი ღვთის გზაზე, ვისაც მართლა აწუხებს შინაგანად, ვინც ფიქრობს, ვინც იცის, რაოდენ მძიმე ცოდვაა განკითხვა და როგორ გადადის ადამიანი ამ ცოდვიდან სხვა ცოდვებში - სიძულვილში, მრისხანებაში, უსიყვარულობაში... ბოროტიც აძლევს ადამიანს სხვადასხვა ენერგიას. როდესაც ადამიანი განკითხვის ცოდვის სიმძიმეს ხვდება, შინაგანად მძიმდება. უფალს უნდა, რომ ჩვენი ენერგია ქადაგებასა და სიკეთის კეთებას მოხმარდეს, ჩვენ კი უმეტეს შემთხვევაში სულიერად დასნეულებულნი ვბარდებით უფალს და ვთხოვთ - გვიპატრონე, უფალო! უფალი კი შეგვეწევა და გვიწვდის ხელს, მაგრამ ჩვენც უნდა ვეცადოთ, რომ სულიერად არ დავსნეულდეთ, არ დავკნინდეთ, არ დავვარდეთ, ჩვენი ენერგია ღვთის მსახურებასა და ღვთის სიტყვის გავრცელებას შევალიოთ, ჩვენი ბაგეები იმას ამბობდნენ, რაც ღვთისთვის სათნოა. უფალიც ამბობს, ვინც ჩემთვის, სახარებისთვის თავი დადოს, მან ცხონება მოიპოვოსო, შეიძლება ადამიანმა სრულად ვერ დასძლიოს ცოდვა, მაგრამ მცდელობა არ უნდა დააკლოს.
აქტუალური კითხვები
- რა ასაკიდან უნდა თქვას ბავშვმა აღსარება? ბავშვის მიერ ჩადენილი ცოდვებიც ისეთივე სიმძიმისაა, როგორიც ზრდასული ადამიანის?
- ამის შესახებ ეკლესიას ზუსტი განსაზღვრება არა აქვს. ერთი ბავშვის შემთხვევაში შეიძლება იყოს ხუთი წელი, სხვა შემთხვევაში - ათი წელი. ეს არის კონკრეტულად მშობლისა და მოძღვრის გადასაწყვეტი, ბავშვის ქმედებებიდან და სულიერი მდგომარეობიდან გამომდინარე. თუ ბავშვი სულ ცელქობს, შეიძლება ითქვას, შეგნებულად აფუჭებს რამეს, მან აღსარება უკვე ხუთი წლის ასაკიდან უნდა ჩააბაროს. შეიძლება ბავშვი იყოს ცხრა წლის, მაგრამ საერთოდაც არ ჰქონდეს ცოდვებისკენ მიდრეკილება, იყოს ძალიან მიამიტი და მშვიდი. ასეთ შემთხვევაში აღსარების ჩაბარება ათი წლის ასაკამდეც არ არის აუცილებელი. ბავშვის მიერ ჩადენილი ცოდვები არ არის იმ სიმძიმის, რაც ზრდასრულ ასაკში მყოფი ადამიანის მიერ ჩადენილი, ეპიტიმიაც გაცილებით მსუბუქი უწესდება, თუმცა აღსარების გზით მონანიება და სინანული საჭიროა. არ უნდა ვიფიქროთ, რომ ბავშვობის ასაკში ჩადენილი ცოდვა არ მოგვეკითხება.
- რატომ იბადებიან ადამიანები მახინჯებად და ლამაზებად?
- ეს ყველაფერი ღვთის განგებულებაშია. უფალი ყოველივეს კეთილად განაგებს. რატომ ხდება ეს, მართლმადიდებლური ღვთისმეტყველებაა და პრესის ფურცლებიდან ამომწურავ პასუხს ვერ გავცემთ, მაგრამ ჩვენ რომ ღვთის განგებულებას ბოლომდე ჩავწვდეთ, შეუძლებელია.
- რა უნდა აკეთოს შაბათ დღეს მორწმუნე ადამიანმა? საქმის გაკეთება ან ტელევიზორის ყურება და გართობა თუ შეიძლება?
- გართობა საერთოდ არ არის სასურველი მორწმუნე ადამიანისთვის, მან უნდა იშრომოს, ილოცოს, თავისი აზრები და გონება დაუთმოს უფალს და აკეთოს კეთილი საქმეები. ამ ყველაფრის კეთება შაბათ დღეს შეიძლება. ხოლო როდესაც შაბათის საღამოს ლოცვები ტარდება ტაძარში, ამ დროს უნდა გათავისუფლდეს ყოველგვარი მიწიერი საქმეებისაგან, წავიდეს ტაძარში და დაესწროს მსახურებას.
- შეიძლება თუ არა, 16 წლის ბიჭმა ცოლი მოიყვანოს?
- 16 წლის ასაკში დაქორწინება შეიძლება მხოლოდ ქალისა და ვაჟის მშობლების ნებართვით.
- შეიძლება თუ არა, ნათლობის ჯვრების შეერთება და ერთ ჯვრად გადაკეთება?
- შეიძლება, მაგრამ სასურველია, ერთი ნათლობის ჯვარი ხელუხლებლად დაიტოვოთ.
- შეიძლება თუ არა, ძველი საეკლესიო კალენდარი საყოფაცხოვრებო ნარჩენებთან ერთად მოვათავსოთ და გადავაგდოთ?
- არა მარტო საეკლესიო კალენდარი, არანაირი საეკლესიო დანიშნულების ნარჩენი თუ ლიტერატურა არ შეიძლება მოვათავსოთ საყოფაცხოვრებო ნარჩენებთან ერთად. საეკლესიო ნარჩენები ცალკე უნდა დავწვათ. ფერფლი კი სუფთა ადგილზე დავფლათ ან მდინარეში გადავყაროთ.
თქვენთვის საინტერესო კითხვები შეგიძლიათ გამოგზავნოთ მესიჯის სახით, ტელეფონის ნომერზე: 555.56.63.22
(გამოდის ხუთშაბათობით)