საზოგადოება
მსოფლიო
პოლიტიკა

13

ივლისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

კვირა, მთვარის მეცხრამეტე დღე დაიწყება 23:31-ზე, მთვარე მერწყულშია – ფრთხილად იყავით სიტყვებთან და ქმედებებთან, იოლია კონფლიქტური სიტუაციის პროვოცირება. დღე მშვიდად გაატარე, მაგრამ არა მარტოობაში. ყურადღებით შეამოწმეთ ყველა ინფორმაცია. სერიოზული საქმეები გადადე. გაასუფთავეთ თქვენი სამუშაო ადგილი არასაჭირო ნივთებისგან. თანამშრომლებს ნაკლები შეხება უნდა ჰქონდეთ უფროსთან, მხოლოდ საჭიროების შემთხვევაში. დაიცავით ნეიტრალიტეტი კოლეგების მიმართ. არ არის რეკომენდებული შეხვედრების დანიშვნა. ხელშეკრულებების გაფორმება. ახალ სამსახურში გადასვლა. დაუფიქრებლად მოქმედება. ნუ აჰყვებით პროვოკაციებს და ნუ მოახდინეთ სხვების პროვოცირება. მოერიდეთ მთვრალ ადამიანებთან ურთიერთობა. უცნობ ადამიანებთან კონტაქტი.
სამართალი
მოზაიკა
მეცნიერება
კონფლიქტები
სამხედრო
Faceამბები
კულტურა/შოუბიზნესი
სპორტი
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
რა ასაკიდან შეიძლება აღსარების თქმა და შეიძლება თუ არა 16 წლის ასაკში ქორწინება - პასუხები მოძღვრისგან
რა ასაკიდან შეიძლება აღსარების თქმა და შეიძლება თუ არა 16 წლის ასაკში ქორწინება - პასუხები მოძღვრისგან

გან­კითხ­ვა, სხვა­თა ნაკ­ლო­ვა­ნე­ბებ­ზე სა­უ­ბა­რი საკ­მოდ მძი­მე ცოდ­ვად ით­ვ­ლე­ბა. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ბევ­რ­მა კარ­გად იცის, რა­ო­დენ მძი­მე და სუ­ლის წარ­მ­წყ­მე­დე­ლი ცოდ­ვაა მოყ­ვას­ზე ძვირ­სიტყ­ვა­ო­ბა, ეს ცოდ­ვი­ლი ჩვე­ვა თით­ქ­მის ყვე­ლა ადა­მი­ანს აქვს. ერთ-ერ­თი მკითხ­ვე­ლი გვწერს: "რა­ტომ იზი­დავთ ადა­მი­ა­ნებს გან­კითხ­ვა და სა­ერ­თოდ, რა­ტომ მი­ე­ცა ადა­მი­ანს სხვა­თა ცოდ­ვე­ბი­სა და ნაკ­ლო­ვა­ნე­ბე­ბის და­ნახ­ვის უნა­რი?"... ამ თე­მა­ზე სა­უ­ბა­რი სწო­რედ გზის მკითხ­ველ­თა ინ­ტე­რე­სი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე გა­დავ­წყ­ვი­ტეთ...

დე­კა­ნო­ზი პეტ­რე გი­ორ­გა­ძე:

- უფალ­მა ადა­მი­ანს მის­ცა სუ­ლი­ე­რი და მა­ტე­რი­ა­ლუ­რი ხედ­ვა. სუ­ლი­ე­რი ხედ­ვით ადა­მი­ა­ნი სა­კუ­თარ ცოდ­ვებს შე­იგ­რძნობს, ხო­ლო მა­ტე­რი­ა­ლუ­რი, გრძნო­ბი­თი ხედ­ვით - სხვის ცხოვ­რე­ბას, სხვის ნაკ­ლო­ვა­ნე­ბებ­სა და ცოდ­ვებს გან­ს­ჯის. ნათ­ქ­ვა­მია, ბრძე­ნი კა­ცი სხვის შეც­დო­მებ­ზე სწავ­ლობს, ჭკვი­ა­ნი თა­ვის შეც­დო­მებ­ზე, უგ­უ­ნუ­რი ვერც სხვე­ბის და ვერც თა­ვის შეც­დო­მებ­ზეო. რა­ტომ ვხე­დავთ სხვის შეც­დო­მებს? - იმის გა­მო, რომ შე­ფა­სე­ბის უნა­რი გვქონ­დეს, და­ვი­ნა­ხოთ, რო­გორ ცუ­დად ჩანს, რო­გორ ცუ­დად აისა­ხე­ბა ადა­მი­ან­ში არ­სე­ბუ­ლი ცოდ­ვე­ბი და ნაკ­ლო­ვა­ნე­ბე­ბი, ასე­ვე იმის გა­მო, რომ ჩვენს თავ­შიც ვე­ძი­ოთ ის ცოდ­ვი­ლი ჩვე­ვე­ბი და ნაკ­ლო­ვა­ნე­ბე­ბი, რომ­ლის გა­მოც სხვას გან­ვი­კი­თხავთ და არა იმის­თ­ვის, რომ სხვა­თა ნაკ­ლო­ვა­ნე­ბე­ბის გან­ს­ჯა, გან­კითხ­ვა და­ვი­წყოთ. გან­კითხ­ვის უმ­თავ­რე­სი მი­ზე­ზი ამ­პარ­ტავ­ნე­ბა და უსიყ­ვა­რუ­ლო­ბაა. რო­გორც უფა­ლი ამ­ბობს, ადა­მი­ა­ნი ხში­რად სა­კუ­თარ თვალ­ში დი­რე­საც ვერ ამ­ჩ­ნევს, სხვის თვალ­ში კი ბეწ­ვის და­ნახ­ვა­საც ახერ­ხებს. ეკ­ლე­სი­ა­ში მო­დი­ან ადა­მი­ა­ნე­ბი და გვე­უბ­ნე­ბი­ან, - სი­მარ­თ­ლის თქმა მიყ­ვარს, რო­დე­საც ვხე­დავ, რომ ადა­მი­ა­ნი სცო­დავს, არ შე­მიძ­ლია არ ვუთხ­რა და და­ვით­მი­ნოო. თუ ადა­მი­ა­ნის ქმე­დე­ბა არ მო­გე­წო­ნე­ბა, მხი­ლე­ბა შე­იძ­ლე­ბა. შე­საძ­ლოა, ადა­მი­ან­მა ადა­მი­ანს მი­უ­თი­თოს, მაგ­რამ ამას აუცი­ლებ­ლად ღვთი­სა და მოყ­ვა­სის სიყ­ვა­რუ­ლი უნ­და ედოს სა­ფუძ­ვ­ლად, სიყ­ვა­რუ­ლი უნ­და გვა­მოძ­რა­ვებ­დეს და არა - მრის­ხა­ნე­ბა და სი­ძულ­ვი­ლი. შე­ნი მხი­ლე­ბა გან­კითხ­ვა­სა და სი­ძულ­ვილ­ში არ უნ­და გა­და­ვი­დეს. ამას გან­ს­ჯის უნა­რი სჭირ­დე­ბა. თუ გან­ს­ჯის უნა­რი არ გვაქვს, რო­გორც მა­მე­ბი გვირ­ჩე­ვენ, უმ­ჯო­ბე­სია და­დუმ­დე და უფალს ევედ­რო, შე­ე­წი­ოს ცოდ­ვით და­ცე­მულ მოყ­ვასს, შენ­თ­ვის კი ითხო­ვო, გან­ს­ჯის ნი­ჭი მოგ­ცეს, რა­თა შეძ­ლო ხვალ და ზეგ მოყ­ვასს უმ­კურ­ნა­ლო. უფა­ლი ნიჭს მის­ცემს ადა­მი­ანს. გა­ვიხ­სე­ნოთ რამ­ხე­ლა ნი­ჭი მის­ცა უფალ­მა მე­თევ­ზე­ებს და უბ­რა­ლო ადა­მი­ა­ნებს, თუ გულ­წ­რ­ფე­ლად ვი­თხოვთ, ჩვენც მოგ­ვე­ცე­მა.

"არ გა­ნი­კი­თხო, რა­თა არ გა­ნი­სა­ჯო", - ამ­ბობს უფა­ლი, რო­მე­ლიც გვას­წავ­ლის, რო­გორ არ­თ­მევს გან­კითხ­ვა ადა­მი­ანს სუ­ლი­ერ ძა­ლას, რო­გორ შრეტს სუ­ლი­ე­რად ეს მძი­მე ცოდ­ვა. დღეს ჩვენ არ ვართ ჭეშ­მა­რი­ტი მლოც­ვე­ლე­ბი, ჭეშ­მა­რი­ტი მო­წყა­ლე­ნი, მმარ­ხ­ვე­ლე­ბი... ეს არ შე­გიძ­ლია? მა­შინ არ გა­ნი­კი­თხო და არ გა­ნი­კი­თხე­ბი, - ეს არის უმოკ­ლე­სი გზა ცხო­ნე­ბის­კენ. ერ­თი შე­ხედ­ვით, თით­ქოს რო­გო­რი ად­ვი­ლია, მაგ­რამ რო­ცა და­უკ­ვირ­დე­ბით, ყვე­ლა­ზე ძნე­ლი სწო­რედ ენის და­კა­ვე­ბა, სიტყ­ვის შე­კა­ვე­ბაა. მა­მა­ო­ე­ბი ამ­ბო­ბენ, უფალ­მა ენას ორი ბა­რი­ე­რი გა­უ­კე­თა - კბი­ლე­ბი და ტუ­ჩე­ბი, მაგ­რამ ენა მა­ინც არ­ღ­ვევს ორი­ვე ბა­რი­ერ­სო. სამ­წუ­ხა­როდ, ჩვენს ყო­ფა­შიც ძა­ლი­ან მძი­მე მდგო­მა­რე­ო­ბაა ამ მხრივ.

- რო­გორ ვებ­რ­ძო­ლოთ ამ ცოდ­ვას?

- ამ ცოდ­ვის დაძ­ლე­ვა ვის შე­უძ­ლია? - ვინც მარ­თ­ლა გულ­წ­რ­ფე­ლა­დაა შემ­დ­გა­რი ღვთის გზა­ზე, ვი­საც მარ­თ­ლა აწუ­ხებს ში­ნა­გა­ნად, ვინც ფიქ­რობს, ვინც იცის, რა­ო­დენ მძი­მე ცოდ­ვაა გან­კითხ­ვა და რო­გორ გა­და­დის ადა­მი­ა­ნი ამ ცოდ­ვი­დან სხვა ცოდ­ვებ­ში - სი­ძულ­ვილ­ში, მრის­ხა­ნებ­აში, უსიყ­ვა­რუ­ლო­ბა­ში... ბო­რო­ტიც აძ­ლევს ადა­მი­ანს სხვა­დას­ხ­ვა ენერ­გიას. რო­დე­საც ადა­მი­ა­ნი გან­კითხ­ვის ცოდ­ვის სიმ­ძი­მეს ხვდე­ბა, ში­ნა­გა­ნად მძიმ­დე­ბა. უფალს უნ­და, რომ ჩვე­ნი ენერ­გია ქა­და­გე­ბასა და სი­კე­თის კე­თე­ბა­ს მოხ­მარ­დეს, ჩვენ კი უმე­ტეს შემ­თხ­ვე­ვა­ში სუ­ლი­ე­რად დას­ნე­უ­ლე­ბულ­ნი ვბარ­დე­ბით უფალს და ვთხოვთ - გვი­პატ­რო­ნე, უფა­ლო! უფა­ლი კი შეგ­ვე­წე­ვა და გვიწ­ვ­დის ხელს, მაგ­რამ ჩვენც უნ­და ვე­ცა­დოთ, რომ სუ­ლი­ე­რად არ დავ­ს­ნე­ულ­დეთ, არ დავ­კ­ნინ­დეთ, არ დავ­ვარ­დეთ, ჩვე­ნი ენერ­გია ღვთის მსა­ხუ­რე­ბა­სა და ღვთის სიტყ­ვის გავ­რ­ცე­ლე­ბას შე­ვა­ლი­ოთ, ჩვე­ნი ბა­გე­ე­ბი იმას ამ­ბობ­დ­ნენ, რაც ღვთის­თ­ვის სათ­ნოა. უფა­ლიც ამ­ბობს, ვინც ჩემ­თ­ვის, სა­ხა­რე­ბის­თ­ვის თა­ვი და­დოს, მან ცხო­ნე­ბა მო­ი­პო­ვო­სო, შე­იძ­ლე­ბა ადა­მი­ან­მა სრუ­ლად ვერ დას­ძ­ლი­ოს ცოდ­ვა, მაგ­რამ მცდე­ლო­ბა არ უნ­და და­აკ­ლოს.

აქ­ტუ­ა­ლუ­რი კითხ­ვე­ბი

- რა ასა­კი­დან უნ­და თქვას ბავ­შ­ვ­მა აღ­სა­რე­ბა? ბავ­შ­ვის მი­ერ ჩა­დე­ნი­ლი ცოდ­ვე­ბიც ისე­თი­ვე სიმ­ძი­მი­საა, რო­გო­რიც ზრდა­სუ­ლი ადა­მი­ა­ნის?

- ამის შე­სა­ხებ ეკ­ლე­სი­ას ზუს­ტი გან­საზღ­ვ­რე­ბა არა აქვს. ერ­თი ბავ­შ­ვის შემ­თხ­ვე­ვა­ში შე­იძ­ლე­ბა იყოს ხუ­თი წე­ლი, სხვა შემ­თხ­ვევა­ში - ათი წე­ლი. ეს არის კონ­კ­რე­ტუ­ლად მშობ­ლი­სა და მოძღ­ვ­რის გა­და­საწყ­ვე­ტი, ბავ­შ­ვის ქმე­დე­ბე­ბი­დან და სუ­ლი­ე­რი მდგო­მა­რე­ო­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე. თუ ბავ­შ­ვი სულ ცელ­ქობს, შე­იძ­ლე­ბა ით­ქ­ვას, შეგ­ნე­ბუ­ლად აფუ­ჭებს რა­მეს, მან აღ­სა­რე­ბა უკ­ვე ხუ­თი წლის ასა­კი­დან უნ­და ჩა­ა­ბა­როს. შე­იძ­ლე­ბა ბავ­შ­ვი იყოს ცხრა წლის, მაგ­რამ სა­ერ­თო­დაც არ ჰქონ­დეს ცოდ­ვე­ბის­კენ მიდ­რე­კი­ლე­ბა, იყოს ძა­ლი­ან მი­ა­მი­ტი და მშვი­დი. ასეთ შემ­თხ­ვე­ვა­ში აღ­სა­რე­ბის ჩა­ბა­რე­ბა ათი წლის ასა­კამ­დეც არ არის აუცი­ლე­ბე­ლი. ბავ­შ­ვის მი­ერ ჩა­დე­ნი­ლი ცოდ­ვე­ბი არ არის იმ სიმ­ძი­მის, რაც ზრდას­რულ ასაკ­ში მყო­ფი ადა­მი­ა­ნის მი­ერ ჩა­დე­ნი­ლი, ეპი­ტი­მი­აც გა­ცი­ლე­ბით მსუ­ბუ­ქი უწეს­დე­ბა, თუმ­ცა აღ­სა­რე­ბის გზით მო­ნა­ნი­ე­ბა და სი­ნა­ნუ­ლი სა­ჭი­როა. არ უნ­და ვი­ფიქ­როთ, რომ ბავ­შ­ვო­ბის ასაკ­ში ჩა­დე­ნი­ლი ცოდ­ვა არ მოგ­ვე­კი­თხე­ბა.

- რა­ტომ იბა­დე­ბი­ან ადა­მი­ა­ნე­ბი მა­ხინ­ჯე­ბად და ლა­მა­ზე­ბად?

- ეს ყვე­ლაფე­რი ღვთის გან­გე­ბუ­ლე­ბა­შია. უფა­ლი ყო­ვე­ლი­ვეს კე­თი­ლად გა­ნა­გებს. რა­ტომ ხდე­ბა ეს, მარ­თ­ლ­მა­დი­დებ­ლუ­რი ღვთის­მეტყ­ვე­ლე­ბაა და პრე­სის ფურ­ც­ლე­ბი­დან ამომ­წუ­რავ პა­სუხს ვერ გავ­ცემთ, მაგ­რამ ჩვენ რომ ღვთის გან­გე­ბუ­ლე­ბას ბო­ლომ­დე ჩავ­წ­ვ­დეთ, შე­უძ­ლე­ბე­ლია.

- რა უნ­და აკე­თოს შა­ბათ დღეს მორ­წ­მუ­ნე ადა­მი­ან­მა? საქ­მის გა­კე­თე­ბა ან ტე­ლე­ვი­ზო­რის ყუ­რე­ბა და გარ­თო­ბა თუ შე­იძ­ლე­ბა?

- გარ­თო­ბა სა­ერ­თოდ არ არის სა­სურ­ვე­ლი მორ­წ­მუ­ნე ადა­მი­ა­ნის­თ­ვის, მან უნ­და იშ­რო­მოს, ილო­ცოს, თა­ვი­სი აზ­რე­ბი და გო­ნე­ბა და­უთ­მოს უფალს და აკე­თოს კე­თი­ლი საქ­მე­ე­ბი. ამ ყვე­ლაფ­რის კე­თე­ბა შა­ბათ დღეს შე­იძ­ლე­ბა. ხო­ლო რო­დე­საც შა­ბა­თის სა­ღა­მოს ლოც­ვე­ბი ტარ­დე­ბა ტა­ძარ­ში, ამ დროს უნ­და გა­თა­ვი­სუფ­ლ­დეს ყო­ველ­გ­ვა­რი მი­წი­ე­რი საქ­მე­ე­ბი­სა­გან, წა­ვი­დეს ტა­ძარ­ში და და­ეს­წ­როს მსა­ხუ­რე­ბას.

- შე­იძ­ლე­ბა თუ არა, 16 წლის ბიჭ­მა ცო­ლი მო­იყ­ვა­ნოს?

- 16 წლის ასაკ­ში და­ქორ­წი­ნე­ბა შე­იძ­ლე­ბა მხო­ლოდ ქა­ლი­სა და ვა­ჟის მშობ­ლე­ბის ნე­ბარ­თ­ვით.

- შე­იძ­ლე­ბა თუ არა, ნათ­ლო­ბის ჯვრე­ბის შე­ერ­თე­ბა და ერთ ჯვრად გა­და­კე­თე­ბა?

- შე­იძ­ლე­ბა, მაგ­რამ სა­სურ­ვე­ლია, ერ­თი ნათ­ლო­ბის ჯვა­რი ხე­ლუხ­ლებ­ლად და­ი­ტო­ვოთ.

- შე­იძ­ლე­ბა თუ არა, ძვე­ლი სა­ეკ­ლე­სიო კა­ლენ­და­რი სა­ყო­ფა­ცხოვ­რე­ბო ნარ­ჩე­ნებ­თან ერ­თად მო­ვა­თავ­სოთ და გა­და­ვაგ­დოთ?

- არა მარ­ტო სა­ეკ­ლე­სიო კა­ლენ­და­რი, არა­ნა­ი­რი სა­ეკ­ლე­სიო და­ნიშ­ნუ­ლე­ბის ნარ­ჩე­ნი თუ ლი­ტე­რა­ტუ­რა არ შე­იძ­ლე­ბა მო­ვა­თავ­სოთ სა­ყო­ფა­ცხოვ­რე­ბო ნარ­ჩე­ნებ­თან ერ­თად. სა­ეკ­ლე­სიო ნარ­ჩე­ნე­ბი ცალ­კე უნ­და დავ­წ­ვათ. ფერ­ფ­ლი კი სუფ­თა ად­გილ­ზე დავ­ფ­ლათ ან მდი­ნა­რე­ში გა­დავ­ყა­როთ.

თქვენ­თ­ვის სა­ინ­ტე­რე­სო კითხ­ვე­ბი შე­გიძ­ლი­ათ გა­მოგ­ზავ­ნოთ მე­სი­ჯის სა­ხით, ტე­ლე­ფო­ნის ნო­მერ­ზე: 555.56.63.22

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
საბავშვო ბაღში გარდაცვლილი 2 წლის დაჩის დედის პირველი კომენტარი - "ჩემზეც ბევრი ბრალდებები წამოვიდა"

რა ასაკიდან შეიძლება აღსარების თქმა და შეიძლება თუ არა 16 წლის ასაკში ქორწინება - პასუხები მოძღვრისგან

რა ასაკიდან შეიძლება აღსარების თქმა და შეიძლება თუ არა 16 წლის ასაკში ქორწინება - პასუხები მოძღვრისგან

გან­კითხ­ვა, სხვა­თა ნაკ­ლო­ვა­ნე­ბებ­ზე სა­უ­ბა­რი საკ­მოდ მძი­მე ცოდ­ვად ით­ვ­ლე­ბა. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ბევ­რ­მა კარ­გად იცის, რა­ო­დენ მძი­მე და სუ­ლის წარ­მ­წყ­მე­დე­ლი ცოდ­ვაა მოყ­ვას­ზე ძვირ­სიტყ­ვა­ო­ბა, ეს ცოდ­ვი­ლი ჩვე­ვა თით­ქ­მის ყვე­ლა ადა­მი­ანს აქვს. ერთ-ერ­თი მკითხ­ვე­ლი გვწერს: "რა­ტომ იზი­დავთ ადა­მი­ა­ნებს გან­კითხ­ვა და სა­ერ­თოდ, რა­ტომ მი­ე­ცა ადა­მი­ანს სხვა­თა ცოდ­ვე­ბი­სა და ნაკ­ლო­ვა­ნე­ბე­ბის და­ნახ­ვის უნა­რი?"... ამ თე­მა­ზე სა­უ­ბა­რი სწო­რედ გზის მკითხ­ველ­თა ინ­ტე­რე­სი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე გა­დავ­წყ­ვი­ტეთ...

დე­კა­ნო­ზი პეტ­რე გი­ორ­გა­ძე:

- უფალ­მა ადა­მი­ანს მის­ცა სუ­ლი­ე­რი და მა­ტე­რი­ა­ლუ­რი ხედ­ვა. სუ­ლი­ე­რი ხედ­ვით ადა­მი­ა­ნი სა­კუ­თარ ცოდ­ვებს შეიგრძნობს, ხო­ლო მა­ტე­რი­ა­ლუ­რი, გრძნო­ბი­თი ხედ­ვით - სხვის ცხოვ­რე­ბას, სხვის ნაკ­ლო­ვა­ნე­ბებ­სა და ცოდ­ვებს გან­ს­ჯის. ნათ­ქ­ვა­მია, ბრძე­ნი კა­ცი სხვის შეც­დო­მებ­ზე სწავ­ლობს, ჭკვი­ა­ნი თა­ვის შეც­დო­მებ­ზე, უგ­უ­ნუ­რი ვერც სხვე­ბის და ვერც თა­ვის შეც­დო­მებ­ზეო. რა­ტომ ვხე­დავთ სხვის შეც­დო­მებს? - იმის გა­მო, რომ შე­ფა­სე­ბის უნა­რი გვქონ­დეს, და­ვი­ნა­ხოთ, რო­გორ ცუ­დად ჩანს, რო­გორ ცუ­დად აისა­ხე­ბა ადა­მი­ან­ში არ­სე­ბუ­ლი ცოდ­ვე­ბი და ნაკ­ლო­ვა­ნე­ბე­ბი, ასე­ვე იმის გა­მო, რომ ჩვენს თავ­შიც ვე­ძი­ოთ ის ცოდ­ვი­ლი ჩვე­ვე­ბი და ნაკ­ლო­ვა­ნე­ბე­ბი, რომ­ლის გა­მოც სხვას გან­ვი­კითხავთ და არა იმის­თ­ვის, რომ სხვა­თა ნაკ­ლო­ვა­ნე­ბე­ბის გან­ს­ჯა, გან­კითხ­ვა და­ვიწყოთ. გან­კითხ­ვის უმ­თავ­რე­სი მი­ზე­ზი ამ­პარ­ტავ­ნე­ბა და უსიყ­ვა­რუ­ლო­ბაა. რო­გორც უფა­ლი ამ­ბობს, ადა­მი­ა­ნი ხში­რად სა­კუ­თარ თვალ­ში დი­რე­საც ვერ ამ­ჩ­ნევს, სხვის თვალ­ში კი ბეწ­ვის და­ნახ­ვა­საც ახერ­ხებს. ეკ­ლე­სი­ა­ში მო­დი­ან ადა­მი­ა­ნე­ბი და გვე­უბ­ნე­ბი­ან, - სი­მარ­თ­ლის თქმა მიყ­ვარს, რო­დე­საც ვხე­დავ, რომ ადა­მი­ა­ნი სცო­დავს, არ შე­მიძ­ლია არ ვუთხ­რა და და­ვით­მი­ნოო. თუ ადა­მი­ა­ნის ქმე­დე­ბა არ მო­გე­წო­ნე­ბა, მხი­ლე­ბა შე­იძ­ლე­ბა. შე­საძ­ლოა, ადა­მი­ან­მა ადა­მი­ანს მი­უ­თი­თოს, მაგ­რამ ამას აუცი­ლებ­ლად ღვთი­სა და მოყ­ვა­სის სიყ­ვა­რუ­ლი უნ­და ედოს სა­ფუძ­ვ­ლად, სიყ­ვა­რუ­ლი უნ­და გვა­მოძ­რა­ვებ­დეს და არა - მრის­ხა­ნე­ბა და სი­ძულ­ვი­ლი. შე­ნი მხი­ლე­ბა გან­კითხ­ვა­სა და სი­ძულ­ვილ­ში არ უნ­და გა­და­ვი­დეს. ამას გან­ს­ჯის უნა­რი სჭირ­დე­ბა. თუ გან­ს­ჯის უნა­რი არ გვაქვს, რო­გორც მა­მე­ბი გვირ­ჩე­ვენ, უმ­ჯო­ბე­სია და­დუმ­დე და უფალს ევედ­რო, შე­ე­წი­ოს ცოდ­ვით და­ცე­მულ მოყ­ვასს, შენ­თ­ვის კი ითხო­ვო, გან­ს­ჯის ნი­ჭი მოგ­ცეს, რა­თა შეძ­ლო ხვალ და ზეგ მოყ­ვასს უმ­კურ­ნა­ლო. უფა­ლი ნიჭს მის­ცემს ადა­მი­ანს. გა­ვიხ­სე­ნოთ რამ­ხე­ლა ნი­ჭი მის­ცა უფალ­მა მე­თევ­ზე­ებს და უბ­რა­ლო ადა­მი­ა­ნებს, თუ გულ­წ­რ­ფე­ლად ვითხოვთ, ჩვენც მოგ­ვე­ცე­მა.

"არ გა­ნი­კითხო, რა­თა არ გა­ნი­სა­ჯო", - ამ­ბობს უფა­ლი, რო­მე­ლიც გვას­წავ­ლის, რო­გორ არ­თ­მევს გან­კითხ­ვა ადა­მი­ანს სუ­ლი­ერ ძა­ლას, რო­გორ შრეტს სუ­ლი­ე­რად ეს მძი­მე ცოდ­ვა. დღეს ჩვენ არ ვართ ჭეშ­მა­რი­ტი მლოც­ვე­ლე­ბი, ჭეშ­მა­რი­ტი მოწყა­ლე­ნი, მმარ­ხ­ვე­ლე­ბი... ეს არ შე­გიძ­ლია? მა­შინ არ გა­ნი­კითხო და არ გა­ნი­კითხე­ბი, - ეს არის უმოკ­ლე­სი გზა ცხო­ნე­ბის­კენ. ერ­თი შე­ხედ­ვით, თით­ქოს რო­გო­რი ად­ვი­ლია, მაგ­რამ რო­ცა და­უკ­ვირ­დე­ბით, ყვე­ლა­ზე ძნე­ლი სწო­რედ ენის და­კა­ვე­ბა, სიტყ­ვის შე­კა­ვე­ბაა. მა­მა­ო­ე­ბი ამ­ბო­ბენ, უფალ­მა ენას ორი ბა­რი­ე­რი გა­უ­კე­თა - კბი­ლე­ბი და ტუ­ჩე­ბი, მაგ­რამ ენა მა­ინც არ­ღ­ვევს ორი­ვე ბა­რი­ერ­სო. სამ­წუ­ხა­როდ, ჩვენს ყო­ფა­შიც ძა­ლი­ან მძი­მე მდგო­მა­რე­ო­ბაა ამ მხრივ.

- რო­გორ ვებ­რ­ძო­ლოთ ამ ცოდ­ვას?

- ამ ცოდ­ვის დაძ­ლე­ვა ვის შე­უძ­ლია? - ვინც მარ­თ­ლა გულ­წ­რ­ფე­ლა­დაა შემ­დ­გა­რი ღვთის გზა­ზე, ვი­საც მარ­თ­ლა აწუ­ხებს ში­ნა­გა­ნად, ვინც ფიქ­რობს, ვინც იცის, რა­ო­დენ მძი­მე ცოდ­ვაა გან­კითხ­ვა და რო­გორ გა­და­დის ადა­მი­ა­ნი ამ ცოდ­ვი­დან სხვა ცოდ­ვებ­ში - სი­ძულ­ვილ­ში, მრის­ხა­ნებ­აში, უსიყ­ვა­რუ­ლო­ბა­ში... ბო­რო­ტიც აძ­ლევს ადა­მი­ანს სხვა­დას­ხ­ვა ენერ­გიას. რო­დე­საც ადა­მი­ა­ნი გან­კითხ­ვის ცოდ­ვის სიმ­ძი­მეს ხვდე­ბა, ში­ნა­გა­ნად მძიმ­დე­ბა. უფალს უნ­და, რომ ჩვე­ნი ენერ­გია ქა­და­გე­ბასა და სი­კე­თის კე­თე­ბა­ს მოხმარდეს, ჩვენ კი უმე­ტეს შემ­თხ­ვე­ვა­ში სუ­ლი­ე­რად დას­ნე­უ­ლე­ბულ­ნი ვბარ­დე­ბით უფალს და ვთხოვთ - გვი­პატ­რო­ნე, უფა­ლო! უფა­ლი კი შეგ­ვე­წე­ვა და გვიწ­ვ­დის ხელს, მაგ­რამ ჩვენც უნ­და ვე­ცა­დოთ, რომ სუ­ლი­ე­რად არ დავ­ს­ნე­ულ­დეთ, არ დავ­კ­ნინ­დეთ, არ დავ­ვარ­დეთ, ჩვე­ნი ენერ­გია ღვთის მსა­ხუ­რე­ბა­სა და ღვთის სიტყ­ვის გავ­რ­ცე­ლე­ბას შე­ვა­ლი­ოთ, ჩვე­ნი ბა­გე­ე­ბი იმას ამ­ბობ­დ­ნენ, რაც ღვთის­თ­ვის სათ­ნოა. უფა­ლიც ამ­ბობს, ვინც ჩემ­თ­ვის, სა­ხა­რე­ბის­თ­ვის თა­ვი და­დოს, მან ცხო­ნე­ბა მო­ი­პო­ვო­სო, შე­იძ­ლე­ბა ადა­მი­ან­მა სრუ­ლად ვერ დას­ძ­ლი­ოს ცოდ­ვა, მაგ­რამ მცდე­ლო­ბა არ უნ­და და­აკ­ლოს.

აქ­ტუ­ა­ლუ­რი კითხ­ვე­ბი

- რა ასა­კი­დან უნ­და თქვას ბავ­შ­ვ­მა აღ­სა­რე­ბა? ბავ­შ­ვის მი­ერ ჩა­დე­ნი­ლი ცოდ­ვე­ბიც ისე­თი­ვე სიმ­ძი­მი­საა, რო­გორიც ზრდა­სუ­ლი ადა­მი­ა­ნის?

- ამის შე­სა­ხებ ეკ­ლე­სი­ას ზუს­ტი გან­საზღ­ვ­რე­ბა არა აქვს. ერ­თი ბავ­შ­ვის შემ­თხ­ვე­ვა­ში შე­იძ­ლე­ბა იყოს ხუ­თი წე­ლი, სხვა შემ­თხ­ვევა­ში - ათი წე­ლი. ეს არის კონ­კ­რე­ტუ­ლად მშობ­ლი­სა და მოძღ­ვ­რის გა­და­საწყ­ვე­ტი, ბავ­შ­ვის ქმე­დე­ბე­ბი­დან და სუ­ლი­ე­რი მდგო­მა­რე­ო­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე. თუ ბავ­შ­ვი სულ ცელ­ქობს, შე­იძ­ლე­ბა ით­ქ­ვას, შეგ­ნე­ბუ­ლად აფუ­ჭებს რა­მეს, მან აღ­სა­რე­ბა უკ­ვე ხუ­თი წლის ასა­კი­დან უნ­და ჩა­ა­ბა­როს. შე­იძ­ლე­ბა ბავ­შ­ვი იყოს ცხრა წლის, მაგ­რამ სა­ერ­თო­დაც არ ჰქონ­დეს ცოდ­ვე­ბის­კენ მიდ­რე­კი­ლე­ბა, იყოს ძა­ლი­ან მი­ა­მი­ტი და მშვი­დი. ასეთ შემ­თხ­ვე­ვა­ში აღ­სა­რე­ბის ჩა­ბა­რე­ბა ათი წლის ასა­კამ­დეც არ არის აუცი­ლე­ბე­ლი. ბავ­შ­ვის მი­ერ ჩა­დე­ნი­ლი ცოდ­ვე­ბი არ არის იმ სიმ­ძი­მის, რაც ზრდას­რულ ასაკ­ში მყო­ფი ადა­მი­ა­ნის მი­ერ ჩა­დე­ნი­ლი, ეპი­ტი­მი­აც გა­ცი­ლე­ბით მსუ­ბუ­ქი უწეს­დე­ბა, თუმ­ცა აღ­სა­რე­ბის გზით მო­ნა­ნი­ე­ბა და სი­ნა­ნუ­ლი სა­ჭი­როა. არ უნ­და ვი­ფიქ­როთ, რომ ბავ­შ­ვო­ბის ასაკ­ში ჩა­დე­ნი­ლი ცოდ­ვა არ მოგ­ვე­კითხე­ბა.

- რა­ტომ იბა­დე­ბი­ან ადა­მი­ა­ნე­ბი მა­ხინ­ჯე­ბად და ლა­მა­ზე­ბად?

- ეს ყვე­ლაფე­რი ღვთის გან­გე­ბუ­ლე­ბა­შია. უფა­ლი ყო­ვე­ლი­ვეს კე­თი­ლად გა­ნა­გებს. რა­ტომ ხდე­ბა ეს, მარ­თ­ლ­მა­დი­დებ­ლუ­რი ღვთის­მეტყ­ვე­ლე­ბაა და პრე­სის ფურ­ც­ლე­ბი­დან ამომ­წუ­რავ პა­სუხს ვერ გავ­ცემთ, მაგ­რამ ჩვენ რომ ღვთის გან­გე­ბუ­ლე­ბას ბო­ლომ­დე ჩავ­წ­ვ­დეთ, შე­უძ­ლე­ბე­ლია.

- რა უნ­და აკე­თოს შა­ბათ დღეს მორ­წ­მუ­ნე ადა­მი­ან­მა? საქ­მის გა­კე­თე­ბა ან ტე­ლე­ვი­ზო­რის ყუ­რე­ბა და გარ­თო­ბა თუ შე­იძ­ლე­ბა?

- გარ­თო­ბა სა­ერ­თოდ არ არის სა­სურ­ვე­ლი მორ­წ­მუ­ნე ადა­მი­ა­ნის­თ­ვის, მან უნ­და იშ­რო­მოს, ილო­ცოს, თა­ვი­სი აზ­რე­ბი და გო­ნე­ბა და­უთ­მოს უფალს და აკე­თოს კე­თი­ლი საქ­მე­ე­ბი. ამ ყვე­ლაფ­რის კე­თე­ბა შა­ბათ დღეს შე­იძ­ლე­ბა. ხო­ლო რო­დე­საც შა­ბა­თის სა­ღა­მოს ლოც­ვე­ბი ტარ­დე­ბა ტა­ძარ­ში, ამ დროს უნ­და გა­თა­ვი­სუფ­ლ­დეს ყო­ველ­გ­ვა­რი მი­წი­ე­რი საქ­მე­ე­ბი­სა­გან, წა­ვი­დეს ტა­ძარ­ში და და­ეს­წ­როს მსა­ხუ­რე­ბას.

- შე­იძ­ლე­ბა თუ არა, 16 წლის ბიჭ­მა ცო­ლი მო­იყ­ვა­ნოს?

- 16 წლის ასაკ­ში და­ქორ­წი­ნე­ბა შე­იძ­ლე­ბა მხო­ლოდ ქა­ლი­სა და ვა­ჟის მშობ­ლე­ბის ნე­ბარ­თ­ვით.

- შე­იძ­ლე­ბა თუ არა, ნათ­ლო­ბის ჯვრე­ბის შე­ერ­თე­ბა და ერთ ჯვრად გა­და­კე­თე­ბა?

- შე­იძ­ლე­ბა, მაგ­რამ სა­სურ­ვე­ლია, ერ­თი ნათ­ლო­ბის ჯვა­რი ხე­ლუხ­ლებ­ლად და­ი­ტო­ვოთ.

- შე­იძ­ლე­ბა თუ არა, ძვე­ლი სა­ეკ­ლე­სიო კა­ლენ­და­რი სა­ყო­ფაცხოვ­რე­ბო ნარ­ჩე­ნებ­თან ერ­თად მო­ვა­თავ­სოთ და გა­და­ვაგ­დოთ?

- არა მარ­ტო სა­ეკ­ლე­სიო კა­ლენ­და­რი, არა­ნა­ი­რი სა­ეკ­ლე­სიო და­ნიშ­ნუ­ლე­ბის ნარ­ჩე­ნი თუ ლი­ტე­რა­ტუ­რა არ შე­იძ­ლე­ბა მო­ვა­თავ­სოთ სა­ყო­ფაცხოვ­რე­ბო ნარ­ჩე­ნებ­თან ერ­თად. სა­ეკ­ლე­სიო ნარ­ჩე­ნე­ბი ცალ­კე უნ­და დავ­წ­ვათ. ფერ­ფ­ლი კი სუფ­თა ად­გილ­ზე დავ­ფ­ლათ ან მდი­ნა­რე­ში გა­დავ­ყა­როთ.

თქვენ­თ­ვის სა­ინ­ტე­რე­სო კითხ­ვე­ბი შე­გიძ­ლი­ათ გა­მოგ­ზავ­ნოთ მე­სი­ჯის სა­ხით, ტე­ლე­ფო­ნის ნო­მერ­ზე: 555.56.63.22

ჟურნალი ”გზა”

(გამოდის ხუთშაბათობით)

ქართველი ჟურნალისტის და ამერიკელი დიპლომატის ქორწილი ვაშინგტონში - "ძალიან ბედნიერები ვართ, რომ ვიპოვეთ ერთმანეთი"

უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეობის ყოფილი კანდიდატი თამთა თოდაძეზე - "რა ბრიჯიტ ბარდო ესა მყავს, რა აბია ასეთი ნეტავ"

ვინ არის შორენა ბეგაშვილის ყოფილი ქმრის მეუღლე, რომელიც უკრაინაში ცნობილი დიზაინერია