პოლიტიკა
საზოგადოება
მსოფლიო

31

მარტი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

ორშაბათი, მთვარის მესამე დღე დაიწყება 07:20-ზე, მთვარე კუროშია არ წამოიწყოთ ახალი საქმეები. მოერიდეთ ფინანსური საქმეების გადაჭრას. ვაჭრობა და კამათი კარგს არაფერს მოგიტანთ. მოერიდეთ მგზავრობას, სამსახურის, საქმიანობის შეცვლას. კარგია ვარჯიში. არ გირჩევთ ქორწინებასა და ნიშნობას. გაუფრთხილდით კეფასა და ყურებს. ამ დღეს ადამიანი მეტად მგრძნობიარეა საკვების მიმართ. ნუ გადატვირთავ კუჭს, მაგრამ ნურც იშიმშილებთ. მიიღეთ ჯანსაღი საკვები. კარგი დღეა ბუნებაში სასეირნოდ, მიწაზე სამუშაოდ.
სამართალი
Faceამბები
მოზაიკა
კონფლიქტები
მეცნიერება
კულტურა/შოუბიზნესი
სამხედრო
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
რო­გორ ვიცხოვ­როთ ლა­ღად - მაია ასა­თი­ა­ნის ­სა­ა­ხალ­წ­ლო რჩე­ვა და სურ­ვი­ლი
რო­გორ ვიცხოვ­როთ ლა­ღად - მაია ასა­თი­ა­ნის ­სა­ა­ხალ­წ­ლო რჩე­ვა და სურ­ვი­ლი

ტე­ლე­წამ­ყ­ვა­ნი მაია ასა­თი­ა­ნი წი­ნა­სა­ა­ხალ­წ­ლო სამ­ზა­დისს ნო­ემ­ბ­რის და­სა­წყი­სი­დან იწყებს, დამ­დეგს კი თით­ქ­მის ყო­ველ­თ­ვის, ოჯა­ხის წევ­რებ­თან ერ­თად ეგე­ბე­ბა.

- რო­გო­რია შე­ნი წი­ნა­სა­ა­ხალ­წ­ლო სამ­ზა­დი­სი?

- უკ­ვე 21 წე­ლია, რაც ჩე­მი წი­ნა­სა­ა­ხალ­წ­ლო სამ­ზა­დი­სი გა­და­ცე­მებს უკავ­შირ­დე­ბა. იმ­დე­ნად ბევ­რი დრო მი­აქვს სა­ტე­ლე­ვი­ზიო საქ­მე­ებს, ერ­თი სუ­ლი მაქვს ხოლ­მე, რო­დის გავ­თა­ვი­სუფ­ლ­დე­ბი, რომ შინ წა­ვი­დე. მნიშ­ვ­ნე­ლო­ბა არ აქვს, ახალ წელს მექ­ნე­ბა თუ არა გო­ზი­ნა­ყი, სა­ცი­ვი და სა­ა­ხალ­წ­ლო ატ­რი­ბუ­ტი­კა, ჩე­მი ბედ­ნი­ე­რე­ბის­თ­ვის შინ ყოფ­ნაც საკ­მა­რი­სია. ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში სა­ა­ხალ­წ­ლო მზა­დე­ბას ნო­ემ­ბ­რი­დან ვი­წყებთ და 1-ელ იან­ვარს ვას­რულ­ებთ. ახ­ლაც ზუს­ტად ასე ვარ, ერ­თი წუ­თიც არ მაქვს სა­ი­მი­სოდ, რომ სხვა რა­მე­ზე ვი­ფიქ­რო. წელს სა­ა­ხალ­წ­ლოდ გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლად კარ­გი გა­და­ცე­მა გვექ­ნე­ბა. ამ­ჯე­რად გა­დავ­წყ­ვი­ტეთ, გრან­დი­ო­ზუ­ლი შო­უს მო­წყო­ბის ნაც­ვ­ლად, ქველ­მოქ­მე­დე­ბა­ზე გვეზ­რუ­ნა. შე­ვე­ცა­დეთ, აბ­სო­ლუ­ტუ­რად ყვე­ლა წე­რი­ლის­თ­ვის გვე­პა­სუ­ხა. ჩვე­ნი სა­ა­ხალ­წ­ლო გა­და­ცე­მის წყა­ლო­ბით, ყვე­ლა სტუმ­რის ცხოვ­რე­ბა შე­იც­ვ­ლე­ბა, რამ­დე­ნი­მე მათ­განს სახ­ლ­საც ვა­ჩუ­ქებთ, ინ­ტე­რი­ერ­საც მო­ვუ­წყობთ. მოკ­ლედ, ხალ­ხის­თ­ვის გრან­დი­ო­ზუ­ლი სა­ჩუქ­რე­ბი გვაქვს. ეს არის რე­ა­ლუ­რად შეც­ვ­ლი­ლი ცხოვ­რე­ბა. მინ­და, თქვე­ნი ჟურ­ნა­ლის მეშ­ვე­ო­ბით ვუ­პა­სუ­ხო ყვე­ლა იმ აბე­ზარ ადა­მი­ანს, რო­მე­ლიც ხში­რად იცი­ნის "პრო­ფილ­ში" დაღ­ვ­რილ ცრემ­ლ­ზე, რაც სი­მარ­თ­ლე გითხ­რათ, ძა­ლი­ან მა­ღი­ზი­ა­ნებს: არ შე­იძ­ლე­ბა, გა­სა­ჭირს დას­ცი­ნო!

- შინ რო­გორ აღ­ნიშ­ნავთ ამ დღე­სას­წა­ულს?

- რამ­დე­ნი­მე წე­ლია, დი­ა­სახ­ლი­სო­ბას ვერ ვა­ხერ­ხებ. ვცდი­ლობ, ახალ წელს ში­ნი­დან არ­სად გა­ვი­დე, სა­ა­ხალ­წ­ლო კონ­ცერ­ტებს არ ვეს­წ­რე­ბი. ბედ­ნი­ე­რი ვარ მა­შინ, რო­ცა შვი­ლის, დე­დი­სა და დე­ბის გა­რე­მოც­ვა­ში ვარ. დამ­დეგს ყვე­ლა­ნი ერ­თად ვე­გე­ბე­ბით, მე­რე კი ჩე­მი დე­ბი მე­გობ­რებ­თან ერ­თად, გა­სარ­თო­ბად მი­დი­ან, მე კი ვი­ძი­ნებ - ეს არის ის, რაც ყვე­ლა­ზე მე­ტად მე­ნატ­რე­ბა.

- ასე­თი რთუ­ლი დღის რე­ჟი­მის მქო­ნე ადა­მი­ანს ოჯა­ხის წევ­რე­ბი არ გსაყ­ვე­დუ­რო­ბენ?

- ვცდი­ლობ, დრო ისე გა­ვა­ნა­წი­ლო, რომ საყ­ვე­დუ­რი არა­ვინ მითხ­რას. ვარ ისე­თი, რო­გო­რიც ვარ, ვერ შე­ვიც­ვ­ლე­ბი. ვა­კე­თებ საქ­მეს, რო­მე­ლიც ძა­ლი­ან მიყ­ვარს და ვე­რაფ­რით შე­ვე­ლე­ვი.

- სა­ა­ხალ­წ­ლო კერ­ძე­ბი­დან რი­სი მომ­ზა­დე­ბა გე­ხერ­ხე­ბა?

- რა­ტომ­ღაც, ახა­ლი წე­ლი ყო­ველ­თ­ვის სი­უხ­ვეს­თან ასო­ცირ­დე­ბა. ბევ­რი ადა­მი­ა­ნი თავს უფ­ლე­ბას აძ­ლევს, მა­დი­ა­ნად მი­ირ­თ­ვას. სი­მარ­თ­ლე გითხ­რათ, ეს ჩემ­თ­ვის მი­უ­ღე­ბე­ლია. მთა­ვა­რია, ასეთ დროს ძვირ­ფას ადა­მი­ა­ნებ­თან ერ­თად ვი­ყო. დი­დი გურ­მა­ნი არ ვარ და მი­მაჩ­ნია, რომ ჭა­მის გა­რე­შეც შე­იძ­ლე­ბა დრო­ის კარ­გად გა­ტა­რე­ბა. ძა­ლი­ან მღლის ბაზ­რებ­ში, სუ­პერ­მარ­კე­ტებ­ში რიგ­ში დგო­მა და თავ-პი­რის მტვრე­ვა. ჭა­მა-სმის კულ­ტად გახ­დო­მა მა­ღი­ზი­ა­ნებს.

- რა­მე გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი ტრა­დი­ცია არ გაქვს?

- არა, ახალ წელს პრაგ­მა­ტუ­ლად ვუ­ყუ­რებ... რო­მან­ტი­კუ­ლი, სენ­ტი­მენ­ტა­ლუ­რი ბავ­შ­ვი ვი­ყა­ვი და ეს დღემ­დე გა­მომ­ყ­ვა. დი­დი ხნის გან­მავ­ლო­ბა­ში მჯე­რო­და სან­ტა კლა­უ­სის არ­სე­ბო­ბი­სა და სას­წა­უ­ლე­ბის. თუმ­ცა, რო­გორც წე­სი, ყვე­ლას შენ­გან უნ­დათ რა­ღაც და არა­ვინ გე­კი­თხე­ბა, - შენ რა გინ­და. ძი­რი­თა­დად, თა­ვად ვარ ხოლ­მე სხვე­ბის სან­ტა კლა­უ­სი (ი­ცი­ნის). თუმ­ცა, ძა­ლი­ან მომ­წონს, ში­ნა­გა­ნად ვივ­სე­ბი, რო­ცა საყ­ვა­რელ ადა­მი­ა­ნებს და ზოგ­ჯერ - უც­ნო­ბებ­საც სი­ურ­პ­რიზს ვუმ­ზა­დებ.

- წელს შე­ნი სან­ტა კლა­უ­სი ვინ იქ­ნე­ბა?

- მე არ მე­ყო­ლე­ბა სან­ტა კლა­უ­სი, უკ­ვე დი­დი გო­გო ვარ.

- და­ბო­ლოს, რა­ი­მეს თქმა ხომ არ გსურს?

- მინ­და, ყვე­ლას სით­ბოს, სიყ­ვა­რუ­ლის, უფ­რო მე­ტი შემ­წყ­ნა­რებ­ლო­ბის უნა­რი ვუ­სურ­ვო. ადა­მი­ა­ნებს, რომ­ლებ­საც "პრო­ფი­ლის" ცრემ­ლე­ბის არ სჯე­რათ, ვეტყ­ვი, რომ უფ­რო მე­ტად კე­თი­ლე­ბი გახ­დ­ნენ. თუ შეძ­ლებ, რომ შუ­რი­სა და ბოღ­მის­გან გა­თა­ვი­სუფ­ლ­დე, უფ­რო ლა­ღად იცხოვ­რებ.

ნი­ნო აბ­რა­მიშ­ვი­ლი

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
კადრები: რა ხდებოდა 2 ძლიერი მიწისძვრის დროს მიანმარში? - დაღუპულთა რაოდენობა 1 000-ს გასცდა

რო­გორ ვიცხოვ­როთ ლა­ღად - მაია ასა­თი­ა­ნის ­სა­ა­ხალ­წ­ლო რჩე­ვა და სურ­ვი­ლი

რო­გორ ვიცხოვ­როთ ლა­ღად - მაია ასა­თი­ა­ნის ­სა­ა­ხალ­წ­ლო რჩე­ვა და სურ­ვი­ლი

ტე­ლე­წამ­ყ­ვა­ნი მაია ასა­თი­ა­ნი წი­ნა­სა­ა­ხალ­წ­ლო სამ­ზა­დისს ნო­ემ­ბ­რის და­საწყი­სი­დან იწყებს, დამ­დეგს კი თით­ქ­მის ყო­ველ­თ­ვის, ოჯა­ხის წევ­რებ­თან ერ­თად ეგე­ბე­ბა.

- რო­გო­რია შე­ნი წი­ნა­სა­ა­ხალ­წ­ლო სამ­ზა­დი­სი?

- უკ­ვე 21 წე­ლია, რაც ჩე­მი წი­ნა­სა­ა­ხალ­წ­ლო სამ­ზა­დი­სი გა­და­ცე­მებს უკავ­შირ­დე­ბა. იმ­დე­ნად ბევ­რი დრო მი­აქვს სა­ტე­ლე­ვი­ზიო საქ­მე­ებს, ერ­თი სუ­ლი მაქვს ხოლ­მე, რო­დის გავ­თა­ვი­სუფ­ლ­დე­ბი, რომ შინ წა­ვი­დე. მნიშ­ვ­ნე­ლო­ბა არ აქვს, ახალ წელს მექ­ნე­ბა თუ არა გო­ზი­ნა­ყი, სა­ცი­ვი და სა­ა­ხალ­წ­ლო ატ­რი­ბუ­ტი­კა, ჩე­მი ბედ­ნი­ე­რე­ბის­თ­ვის შინ ყოფ­ნაც საკ­მა­რი­სია. ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში სა­ა­ხალ­წ­ლო მზა­დე­ბას ნო­ემ­ბ­რი­დან ვიწყებთ და 1-ელ იან­ვარს ვას­რულ­ებთ. ახ­ლაც ზუს­ტად ასე ვარ, ერ­თი წუ­თიც არ მაქვს სა­ი­მი­სოდ, რომ სხვა რა­მე­ზე ვი­ფიქ­რო. წელს სა­ა­ხალ­წ­ლოდ გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლად კარ­გი გა­და­ცე­მა გვექ­ნე­ბა. ამ­ჯე­რად გა­დავ­წყ­ვი­ტეთ, გრან­დი­ო­ზუ­ლი შო­უს მოწყო­ბის ნაც­ვ­ლად, ქველ­მოქ­მე­დე­ბა­ზე გვეზ­რუ­ნა. შე­ვე­ცა­დეთ, აბ­სო­ლუ­ტუ­რად ყვე­ლა წე­რი­ლის­თ­ვის გვე­პა­სუ­ხა. ჩვე­ნი სა­ა­ხალ­წ­ლო გა­და­ცე­მის წყა­ლო­ბით, ყვე­ლა სტუმ­რის ცხოვ­რე­ბა შე­იც­ვ­ლე­ბა, რამ­დე­ნი­მე მათ­განს სახ­ლ­საც ვა­ჩუ­ქებთ, ინ­ტე­რი­ერ­საც მო­ვუწყობთ. მოკ­ლედ, ხალ­ხის­თ­ვის გრან­დი­ო­ზუ­ლი სა­ჩუქ­რე­ბი გვაქვს. ეს არის რე­ა­ლუ­რად შეც­ვ­ლი­ლი ცხოვ­რე­ბა. მინ­და, თქვე­ნი ჟურ­ნა­ლის მეშ­ვე­ო­ბით ვუ­პა­სუ­ხო ყვე­ლა იმ აბე­ზარ ადა­მი­ანს, რო­მე­ლიც ხში­რად იცი­ნის "პრო­ფილ­ში" დაღ­ვ­რილ ცრემ­ლ­ზე, რაც სი­მარ­თ­ლე გითხ­რათ, ძა­ლი­ან მა­ღი­ზი­ა­ნებს: არ შე­იძ­ლე­ბა, გა­სა­ჭირს დას­ცი­ნო!

- შინ რო­გორ აღ­ნიშ­ნავთ ამ დღე­სას­წა­ულს?

- რამ­დე­ნი­მე წე­ლია, დი­ა­სახ­ლი­სო­ბას ვერ ვა­ხერ­ხებ. ვცდი­ლობ, ახალ წელს ში­ნი­დან არ­სად გა­ვი­დე, სა­ა­ხალ­წ­ლო კონ­ცერ­ტებს არ ვეს­წ­რე­ბი. ბედ­ნი­ე­რი ვარ მა­შინ, რო­ცა შვი­ლის, დე­დი­სა და დე­ბის გა­რე­მოც­ვა­ში ვარ. დამ­დეგს ყვე­ლა­ნი ერ­თად ვე­გე­ბე­ბით, მე­რე კი ჩე­მი დე­ბი მე­გობ­რებ­თან ერ­თად, გა­სარ­თო­ბად მი­დი­ან, მე კი ვი­ძი­ნებ - ეს არის ის, რაც ყვე­ლა­ზე მე­ტად მე­ნატ­რე­ბა.

- ასე­თი რთუ­ლი დღის რე­ჟი­მის მქო­ნე ადა­მი­ანს ოჯა­ხის წევ­რე­ბი არ გსაყ­ვე­დუ­რო­ბენ?

- ვცდი­ლობ, დრო ისე გა­ვა­ნა­წი­ლო, რომ საყ­ვე­დუ­რი არა­ვინ მითხ­რას. ვარ ისე­თი, რო­გო­რიც ვარ, ვერ შე­ვიც­ვ­ლე­ბი. ვა­კე­თებ საქ­მეს, რო­მე­ლიც ძა­ლი­ან მიყ­ვარს და ვე­რაფ­რით შე­ვე­ლე­ვი.

- სა­ა­ხალ­წ­ლო კერ­ძე­ბი­დან რი­სი მომ­ზა­დე­ბა გე­ხერ­ხე­ბა?

- რა­ტომ­ღაც, ახა­ლი წე­ლი ყო­ველ­თ­ვის სი­უხ­ვეს­თან ასო­ცირ­დე­ბა. ბევ­რი ადა­მი­ა­ნი თავს უფ­ლე­ბას აძ­ლევს, მა­დი­ა­ნად მი­ირ­თ­ვას. სი­მარ­თ­ლე გითხ­რათ, ეს ჩემ­თ­ვის მი­უ­ღე­ბე­ლია. მთა­ვა­რია, ასეთ დროს ძვირ­ფას ადა­მი­ა­ნებ­თან ერ­თად ვი­ყო. დი­დი გურ­მა­ნი არ ვარ და მი­მაჩ­ნია, რომ ჭა­მის გა­რე­შეც შე­იძ­ლე­ბა დრო­ის კარ­გად გა­ტა­რე­ბა. ძა­ლი­ან მღლის ბაზ­რებ­ში, სუ­პერ­მარ­კე­ტებ­ში რიგ­ში დგო­მა და თავ-პი­რის მტვრე­ვა. ჭა­მა-სმის კულ­ტად გახ­დო­მა მა­ღი­ზი­ა­ნებს.

- რა­მე გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი ტრა­დი­ცია არ გაქვს?

- არა, ახალ წელს პრაგ­მა­ტუ­ლად ვუ­ყუ­რებ... რო­მან­ტი­კუ­ლი, სენ­ტი­მენ­ტა­ლუ­რი ბავ­შ­ვი ვი­ყა­ვი და ეს დღემ­დე გა­მომ­ყ­ვა. დი­დი ხნის გან­მავ­ლო­ბა­ში მჯე­რო­და სან­ტა კლა­უ­სის არ­სე­ბო­ბი­სა და სას­წა­უ­ლე­ბის. თუმ­ცა, რო­გორც წე­სი, ყვე­ლას შენ­გან უნ­დათ რა­ღაც და არა­ვინ გე­კითხე­ბა, - შენ რა გინ­და. ძი­რი­თა­დად, თა­ვად ვარ ხოლ­მე სხვე­ბის სან­ტა კლა­უ­სი (ი­ცი­ნის). თუმ­ცა, ძა­ლი­ან მომ­წონს, ში­ნა­გა­ნად ვივ­სე­ბი, რო­ცა საყ­ვა­რელ ადა­მი­ა­ნებს და ზოგ­ჯერ - უც­ნო­ბებ­საც სი­ურ­პ­რიზს ვუმ­ზა­დებ.

- წელს შე­ნი სან­ტა კლა­უ­სი ვინ იქ­ნე­ბა?

- მე არ მე­ყო­ლე­ბა სან­ტა კლა­უ­სი, უკ­ვე დი­დი გო­გო ვარ.

- და­ბო­ლოს, რა­ი­მეს თქმა ხომ არ გსურს?

- მინ­და, ყვე­ლას სით­ბოს, სიყ­ვა­რუ­ლის, უფ­რო მე­ტი შემ­წყ­ნა­რებ­ლო­ბის უნა­რი ვუ­სურ­ვო. ადა­მი­ა­ნებს, რომ­ლებ­საც "პრო­ფი­ლის" ცრემ­ლე­ბის არ სჯე­რათ, ვეტყ­ვი, რომ უფ­რო მე­ტად კე­თი­ლე­ბი გახ­დ­ნენ. თუ შეძ­ლებ, რომ შუ­რი­სა და ბოღ­მის­გან გა­თა­ვი­სუფ­ლ­დე, უფ­რო ლა­ღად იცხოვ­რებ.

ნი­ნო აბ­რა­მიშ­ვი­ლი

ჟურნალი ”გზა”

(გამოდის ხუთშაბათობით)

"იბერიას" ჟურნალისტები განცხადებას ავრცელებენ

უჩა მამაცაშვილი "იბერიასა" და "ომეგა ჯგუფის" ირგვლივ მიმდინარე პროცესებზე პროკურატურას მიმართავს

ქართული ტელევიზიების მეპატრონეები, მათი ინტერესები და გავლენები