სამხედრო
პოლიტიკა
Faceამბები

10

ივლისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

10 ივლისი, ხუთშაბათი, მთვარის მეთექვსმეტე დღე დაიწყება 22:46-ზე – დაასრულეთ დაუსრულებელი დავალებები. მიღწეული პოზიციების გაძლიერება. უფროსებმა არ მოსთხოვოთ ზედმეტ მიღწევები ქვეშევრდომებს. გადადეთ სერიოზული საქმეები. მოერიდეთ აურზაურსა და სტრესს. ყურადღება მიაქციეთ თქვენი სამუშაო ადგილის კომფორტულ მოწყობას. დაკავდით შემოქმედებით, მუსიკით და პოეზიით. არ არის რეკომენდებული ფულადი ოპერაციები. დოკუმენტების, კონტრაქტებისა და ხელშეკრულებების გაფორმება. მივლინება. მოლაპარაკებების წარმოება. მუშაობის დაწყება ახალ ადგილას. უარყოფითი ემოციების გამოვლენა. არ არის რეკომენდებული ცხოველური საკვების მიღება. დღის მენიუ უნდა შედგებოდეს ხილისა და ბოსტნეულისგან. დღეს ურთიერთობების დალაგებას და კამათს აზრი არა აქვს.
მსოფლიო
საზოგადოება
სამართალი
კულტურა/შოუბიზნესი
სპორტი
მოზაიკა
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
ფუ­ფა­ლას სინ­დრო­მი - "სა­ქარ­თვე­ლო­ში ში­ნა­ბე­რე­ბი და ბერ­ბი­ჭე­ბი მომ­რავ­ლდნენ"
ფუ­ფა­ლას სინ­დრო­მი - "სა­ქარ­თვე­ლო­ში ში­ნა­ბე­რე­ბი და ბერ­ბი­ჭე­ბი მომ­რავ­ლდნენ"

სა­ქარ­თვე­ლო­ში ში­ნა­ბე­რე­ბი­სა და ბერ­ბი­ჭე­ბის სიმ­რავ­ლე­ზე არა­ერ­თგზის თქმუ­ლა და და­წე­რი­ლა, თუმ­ცა ალ­ბათ უნ­და ით­ქვას, რომ გა­ცი­ლე­ბით რთულ მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში არი­ან ში­ნა­ბე­რე­ბი, რომ­ლებ­საც ამ "ე­პი­თეტს" მა­შინ­ვე მი­აკ­რა­ვენ, რო­გორც კი 30-32 წელს გა­და­ა­ბი­ჯე­ბენ ხოლ­მე. უმე­ტეს შემ­თხვე­ვა­ში ისი­ნი სა­კუ­თარ პრო­ფე­სი­ას, ოჯახს, დისშ­ვი­ლებ­სა თუ ძმისშ­ვი­ლებს გა­და­ყო­ლი­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი არი­ან, რომ­ლებ­საც პი­რა­დი ცხოვ­რე­ბი­სათ­ვის დრო არა­სო­დეს ჰყოფ­ნით და მი­ზეზ­თა გა­მო ცხოვ­რე­ბის თა­ნამ­გზავ­რის პოვ­ნას ვერ ახერ­ხე­ბენ. ფსი­ქო­ლოგ ნა­ნა ჩა­ჩუ­ას აზ­რით, ამ ადა­მი­ან­თა ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რი პორ­ტრე­ტის შექ­მნა არც ისე ძნე­ლი­ა:

- რო­დე­საც ე.წ. ში­ნა­ბე­რებ­ზე ვსა­უბ­რობთ, აუ­ცი­ლებ­ლად უნ­და გა­ვით­ვა­ლის­წი­ნოთ ქა­ლის ფსი­ქო­ლო­გი­ა: ყვე­ლამ იცის, რომ არ­სე­ბობს დე­დობ­რი­ვი ინ­სტინ­ქტი, რო­მე­ლიც სხვა­ზე ზრუნ­ვას, მოდ­გმის დაც­ვა­სა და უდი­დეს მგრძნო­ბე­ლო­ბას გუ­ლის­ხმობს. ფსი­ქო­ლო­გე­ბის აზ­რით, დე­დობ­რი­ვი სიყ­ვა­რუ­ლის ფორ­მუ­ლა ასე ჟღერს: "შვი­ლო, რო­გო­რიც უნ­და იყო, მე მა­ინც მიყ­ვარ­ხარ!" მაგ­რამ ამ "შვილ­ში" არ იგუ­ლის­ხმე­ბა მხო­ლოდ ბი­ო­ლო­გი­უ­რი შვი­ლი - ადა­მი­ა­ნი ბი­ო-­ფსი­ქო-­სო­ცი­ა­ლუ­რი არ­სე­ბა­ა, ამ­დე­ნად, ქა­ლის­თვის არ­სე­ბობს ბი­ო­ლო­გი­უ­რი შვი­ლი და არ­სე­ბობს ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რი - ანუ ის, ვის­ზეც ზრუ­ნავს და თა­ვის სიყ­ვა­რულს ხარ­ჯავს. ამი­ტომ ქა­ლი­სათ­ვის მთა­ვა­რი ის კი არ არის, რომ აუ­ცი­ლებ­ლად ბი­ო­ლო­გი­უ­რი შვი­ლი ჰყავ­დეს, არა­მედ მას უნ­და ჰქონ­დეს საზ­რუ­ნა­ვი, ობი­ექ­ტი, რო­მელ­თა­ნაც ის სა­კუ­თარ თავს გა­მო­ხა­ტავს. მთა­ვა­რი­ა, რომ ის აღ­მოჩ­ნდეს სიყ­ვა­რუ­ლის გა­ცე­მი­სა და მი­ღე­ბის მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში, მაგ­რამ ამი­სათ­ვის ბი­ო­ლო­გი­უ­რი დე­დაშ­ვი­ლო­ბა სა­ვალ­დე­ბუ­ლო სუ­ლაც არ არის.

- ხში­რად ამ­ბო­ბენ, მარ­ტო­ხე­ლა ქა­ლე­ბი ილუ­ზი­ე­ბით ცხოვ­რო­ბე­ნო...

- ვერ და­გე­თან­ხმე­ბით, რად­გან ვინ­მე­ზე ზრუნ­ვა სუ­ლაც არ არის ილუ­ზი­ა, ეს არის რე­ა­ლო­ბა, რო­მელ­შიც ადა­მი­ა­ნი სა­კუ­თარ თავს გა­მო­ხა­ტავს და ეს არის სწო­რედ მი­სი ცხოვ­რე­ბის საზ­რი­სი. რა­საკ­ვირ­ვე­ლი­ა, დე­მოგ­რა­ფი­უ­ლი თვალ­საზ­რი­სით მარ­ტო­ხე­ლა ქა­ლე­ბის სიმ­რავ­ლე სე­რი­ო­ზუ­ლი და­ნაკ­ლი­სი­ა, მაგ­რამ ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რი თვალ­საზ­რი­სით, ეს სუ­ლაც არ არის ტრა­გე­დი­ა: მარ­ტო დარ­ჩე­ნა სუ­ლაც არ ნიშ­ნავს, რომ ადა­მი­ა­ნი უბე­დუ­რი უნ­და იყოს და თა­ვი­სი დე­დობ­რი­ვი ინ­სტინ­ქტის გა­მო­ხატ­ვა ვერ შეძ­ლოს. შემ­თხვე­ვი­თო­ბა და აუ­ცი­ლებ­ლო­ბა ზოგ­ჯერ ქმნის პი­რო­ბებს იმი­სათ­ვის, რომ ადა­მი­ან­მა თა­ვი­სი ცხოვ­რე­ბის მეგ­ზუ­რი ვერ იპო­ვა, ამას შე­იძ­ლე­ბა მრა­ვა­ლი მი­ზე­ზი ჰქონ­დეს, მაგ­რამ ეს არ ნიშ­ნავს, რომ მან თა­ვი­სი ქა­ლუ­რი ბუ­ნე­ბა და დე­დობ­რი­ვი გრძნო­ბა ვერ გა­მო­ავ­ლი­ნოს. ბედ­ნი­ე­რე­ბა ყველ­გან და ყვე­ლა­ფერ­ში­ა, სა­დაც პი­როვ­ნე­ბა სა­კუ­თარ თავს იპო­ვის და გა­მო­ავ­ლენს.

- ქარ­თულ ენა­ში არის საკ­მა­ოდ უსი­ა­მოვ­ნო ეპი­თე­ტი - "ში­ნა­ბე­რა", რო­მელ­საც 30 წელს გა­და­ცი­ლე­ბულ ქალს "მი­ა­კე­რე­ბენ" ხოლ­მე.

- დი­ახ, არ­სე­ბობს სიტყ­ვე­ბი, რომ­ლე­ბიც ჰუ­მა­ნუ­რო­ბის თვალ­საზ­რი­სით უმარ­თე­ბუ­ლ­ოა. ისე კი, ში­ნა­ბე­რა, რო­გორც ასე­თი, სუ­ლაც არ არის ცუ­დი სიტყ­ვა. ღმერ­თმა ქნას, რომ ყვე­ლა "შინ" დაგ­ვა­ბე­როს. "შინ" ძა­ლი­ან კარ­გი სიტყ­ვა­ა, "შინ" თუ გაქვს, ეს არის ძა­ლი­ან დი­დი სიმ­დიდ­რე და მო­დი, ორი­ვე სიტყ­ვას ასე შევ­ხე­დოთ.

- ტი­პუ­რი სა­ხე მარ­ტო­ხე­ლა ქა­ლი­სა არის ფუ­ფა­ლა - ადა­მი­ა­ნი, რო­მე­ლიც ეძებს სიყ­ვა­რულს, ზოგ­ჯერ იგო­ნებს კი­დეც, მაგ­რამ მა­ინც მარ­ტო­ა.

- მე თუ მკითხ­ავთ, ფუ­ფა­ლა ძა­ლი­ან და­დე­ბი­თი და პო­ე­ტუ­რი სა­ხე­ა, ეს არის ადა­მი­ა­ნის და­უშ­რე­ტე­ლი უნა­რი იმი­სა, რომ იოც­ნე­ბოს, იფიქ­როს. ამავ­დრო­უ­ლად, ეს არის ადა­მი­ა­ნის მა­რა­დი­უ­ლი ტკი­ვი­ლი და მერ­ყე­ო­ბა ყოფ­ნა­სა და არ­ყოფ­ნას, იმედ­სა და უი­მე­დო­ბას, "ჰო­სა" და "ა­რას" შო­რის. ჩვენ ყვე­ლა­ნი, რო­გო­რე­ბიც უნ­და ვი­ყოთ, სა­დაც უნ­და ვი­ყოთ და რო­გო­რი რე­ა­ლი­ზე­ბუ­ლიც უნ­და ვი­ყოთ, თუ "ფუ­ფა­ლო­ბას" არ ვა­ტა­რებთ სა­კუ­თარ თავ­ში, სრულ­ყო­ფი­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი ვერ ვიქ­ნე­ბით.

- ალ­ბათ ცალ­კე მსჯე­ლო­ბის თე­მაა ე.წ. ბერ­ბი­ჭე­ბი, რომ­ლე­ბიც ბო­ლო ხა­ნებ­ში ასე­ვე ძა­ლი­ან მოგ­ვიმ­რავ­ლდნენ.

- ბერ­ბი­ჭე­ბი, რომ­ლე­ბიც და­ო­ჯა­ხე­ბას ვერ ახერ­ხე­ბენ, მარ­თლაც მომ­რავ­ლდნენ და ეს უმე­ტეს­წი­ლად სო­ცი­ა­ლუ­რი მი­ზე­ზე­ბით არის გა­მოწ­ვე­უ­ლი. თა­ნაც, გარ­კვე­ულ ასაკს რომ გა­დას­ცდე­ბი­ან (ამ ასაკს შეგ­ნე­ბუ­ლად არ ვა­სა­ხე­ლებ), უკ­ვე ეჩ­ვე­ვი­ან ცხოვ­რე­ბის ამ წესს და გა­ურ­ბი­ან იმას, რომ ცხოვ­რე­ბა­ში რა­ღაც შეც­ვა­ლონ. ისი­ნი ეჩ­ვე­ვი­ან მარ­ტო­ო­ბას, თუმ­ცა მა­მა­კა­ცი­სათ­ვის მარ­ტო­ო­ბა უფ­რო ძნე­ლია, იმი­ტომ, რომ ქა­ლე­ბი საზ­რუ­ნა­ვი ობი­ექ­ტის მო­ძებ­ნას ყო­ველ­თვის ახერ­ხე­ბენ, მა­მა­კა­ცებს კი ეს უჭირთ. თუმ­ცა, არი­ან ისე­თი მა­მა­კა­ცე­ბი, რომ­ლე­ბიც თა­ვი­ანთ საქ­მეს "იშ­ვი­ლე­ბენ" ხოლ­მე, რო­გორც და­ვით გუ­რა­მიშ­ვილ­მა "იშ­ვი­ლა" თა­ვი­სი შე­სა­ნიშ­ნა­ვი ქმნი­ლე­ბა და მას "და­ვი­თი­ა­ნი" უწო­და.

ხა­თუ­ნა ჩი­გო­გი­ძე

ყო­ველკ­ვი­რე­უ­ლი გა­ზე­თი "ყვე­ლა სი­ახ­ლე"

(გა­მო­დის ოთხშა­ბა­თო­ბით)

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
რა ვიდეოკადრებს ავრცელებს პროკურატურა პოლიციელზე თავდასხმაში ბრალდებულ 19 წლის საბა ჯიქიასთან დაკავშირებით?

ფუ­ფა­ლას სინ­დრო­მი - "სა­ქარ­თვე­ლო­ში ში­ნა­ბე­რე­ბი და ბერ­ბი­ჭე­ბი მომ­რავ­ლდნენ"

ფუ­ფა­ლას სინ­დრო­მი - "სა­ქარ­თვე­ლო­ში ში­ნა­ბე­რე­ბი და ბერ­ბი­ჭე­ბი მომ­რავ­ლდნენ"

სა­ქარ­თვე­ლო­ში ში­ნა­ბე­რე­ბი­სა და ბერ­ბი­ჭე­ბის სიმ­რავ­ლე­ზე არა­ერ­თგზის თქმუ­ლა და და­წე­რი­ლა, თუმ­ცა ალ­ბათ უნ­და ით­ქვას, რომ გა­ცი­ლე­ბით რთულ მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში არი­ან ში­ნა­ბე­რე­ბი, რომ­ლებ­საც ამ "ე­პი­თეტს" მა­შინ­ვე მი­აკ­რა­ვენ, რო­გორც კი 30-32 წელს გა­და­ა­ბი­ჯე­ბენ ხოლ­მე. უმე­ტეს შემ­თხვე­ვა­ში ისი­ნი სა­კუ­თარ პრო­ფე­სი­ას, ოჯახს, დისშ­ვი­ლებ­სა თუ ძმისშ­ვი­ლებს გა­და­ყო­ლი­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი არი­ან, რომ­ლებ­საც პი­რა­დი ცხოვ­რე­ბი­სათ­ვის დრო არა­სო­დეს ჰყოფ­ნით და მი­ზეზ­თა გა­მო ცხოვ­რე­ბის თა­ნამ­გზავ­რის პოვ­ნას ვერ ახერ­ხე­ბენ. ფსი­ქო­ლოგ ნა­ნა ჩა­ჩუ­ას აზ­რით, ამ ადა­მი­ან­თა ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რი პორ­ტრე­ტის შექ­მნა არც ისე ძნე­ლი­ა:

- რო­დე­საც ე.წ. ში­ნა­ბე­რებ­ზე ვსა­უბ­რობთ, აუ­ცი­ლებ­ლად უნ­და გა­ვით­ვა­ლის­წი­ნოთ ქა­ლის ფსი­ქო­ლო­გი­ა: ყვე­ლამ იცის, რომ არ­სე­ბობს დე­დობ­რი­ვი ინ­სტინ­ქტი, რო­მე­ლიც სხვა­ზე ზრუნ­ვას, მოდ­გმის დაც­ვა­სა და უდი­დეს მგრძნო­ბე­ლო­ბას გუ­ლის­ხმობს. ფსი­ქო­ლო­გე­ბის აზ­რით, დე­დობ­რი­ვი სიყ­ვა­რუ­ლის ფორ­მუ­ლა ასე ჟღერს: "შვი­ლო, რო­გო­რიც უნ­და იყო, მე მა­ინც მიყ­ვარ­ხარ!" მაგ­რამ ამ "შვილ­ში" არ იგუ­ლის­ხმე­ბა მხო­ლოდ ბი­ო­ლო­გი­უ­რი შვი­ლი - ადა­მი­ა­ნი ბი­ო-­ფსი­ქო-­სო­ცი­ა­ლუ­რი არ­სე­ბა­ა, ამ­დე­ნად, ქა­ლის­თვის არ­სე­ბობს ბი­ო­ლო­გი­უ­რი შვი­ლი და არ­სე­ბობს ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რი - ანუ ის, ვის­ზეც ზრუ­ნავს და თა­ვის სიყ­ვა­რულს ხარ­ჯავს. ამი­ტომ ქა­ლი­სათ­ვის მთა­ვა­რი ის კი არ არის, რომ აუ­ცი­ლებ­ლად ბი­ო­ლო­გი­უ­რი შვი­ლი ჰყავ­დეს, არა­მედ მას უნ­და ჰქონ­დეს საზ­რუ­ნა­ვი, ობი­ექ­ტი, რო­მელ­თა­ნაც ის სა­კუ­თარ თავს გა­მო­ხა­ტავს. მთა­ვა­რი­ა, რომ ის აღ­მოჩ­ნდეს სიყ­ვა­რუ­ლის გა­ცე­მი­სა და მი­ღე­ბის მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში, მაგ­რამ ამი­სათ­ვის ბი­ო­ლო­გი­უ­რი დე­დაშ­ვი­ლო­ბა სა­ვალ­დე­ბუ­ლო სუ­ლაც არ არის.

- ხში­რად ამ­ბო­ბენ, მარ­ტო­ხე­ლა ქა­ლე­ბი ილუ­ზი­ე­ბით ცხოვ­რო­ბე­ნო...

- ვერ და­გე­თან­ხმე­ბით, რად­გან ვინ­მე­ზე ზრუნ­ვა სუ­ლაც არ არის ილუ­ზი­ა, ეს არის რე­ა­ლო­ბა, რო­მელ­შიც ადა­მი­ა­ნი სა­კუ­თარ თავს გა­მო­ხა­ტავს და ეს არის სწო­რედ მი­სი ცხოვ­რე­ბის საზ­რი­სი. რა­საკ­ვირ­ვე­ლი­ა, დე­მოგ­რა­ფი­უ­ლი თვალ­საზ­რი­სით მარ­ტო­ხე­ლა ქა­ლე­ბის სიმ­რავ­ლე სე­რი­ო­ზუ­ლი და­ნაკ­ლი­სი­ა, მაგ­რამ ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რი თვალ­საზ­რი­სით, ეს სუ­ლაც არ არის ტრა­გე­დი­ა: მარ­ტო დარ­ჩე­ნა სუ­ლაც არ ნიშ­ნავს, რომ ადა­მი­ა­ნი უბე­დუ­რი უნ­და იყოს და თა­ვი­სი დე­დობ­რი­ვი ინ­სტინ­ქტის გა­მო­ხატ­ვა ვერ შეძ­ლოს. შემ­თხვე­ვი­თო­ბა და აუ­ცი­ლებ­ლო­ბა ზოგ­ჯერ ქმნის პი­რო­ბებს იმი­სათ­ვის, რომ ადა­მი­ან­მა თა­ვი­სი ცხოვ­რე­ბის მეგ­ზუ­რი ვერ იპო­ვა, ამას შე­იძ­ლე­ბა მრა­ვა­ლი მი­ზე­ზი ჰქონ­დეს, მაგ­რამ ეს არ ნიშ­ნავს, რომ მან თა­ვი­სი ქა­ლუ­რი ბუ­ნე­ბა და დე­დობ­რი­ვი გრძნო­ბა ვერ გა­მო­ავ­ლი­ნოს. ბედ­ნი­ე­რე­ბა ყველ­გან და ყვე­ლა­ფერ­ში­ა, სა­დაც პი­როვ­ნე­ბა სა­კუ­თარ თავს იპო­ვის და გა­მო­ავ­ლენს.

- ქარ­თულ ენა­ში არის საკ­მა­ოდ უსი­ა­მოვ­ნო ეპი­თე­ტი - "ში­ნა­ბე­რა", რო­მელ­საც 30 წელს გა­და­ცი­ლე­ბულ ქალს "მი­ა­კე­რე­ბენ" ხოლ­მე.

- დი­ახ, არ­სე­ბობს სიტყ­ვე­ბი, რომ­ლე­ბიც ჰუ­მა­ნუ­რო­ბის თვალ­საზ­რი­სით უმარ­თე­ბუ­ლ­ოა. ისე კი, ში­ნა­ბე­რა, რო­გორც ასე­თი, სუ­ლაც არ არის ცუ­დი სიტყ­ვა. ღმერ­თმა ქნას, რომ ყვე­ლა "შინ" დაგ­ვა­ბე­როს. "შინ" ძა­ლი­ან კარ­გი სიტყ­ვა­ა, "შინ" თუ გაქვს, ეს არის ძა­ლი­ან დი­დი სიმ­დიდ­რე და მო­დი, ორი­ვე სიტყ­ვას ასე შევ­ხე­დოთ.

- ტი­პუ­რი სა­ხე მარ­ტო­ხე­ლა ქა­ლი­სა არის ფუ­ფა­ლა - ადა­მი­ა­ნი, რო­მე­ლიც ეძებს სიყ­ვა­რულს, ზოგ­ჯერ იგო­ნებს კი­დეც, მაგ­რამ მა­ინც მარ­ტო­ა.

- მე თუ მკითხ­ავთ, ფუ­ფა­ლა ძა­ლი­ან და­დე­ბი­თი და პო­ე­ტუ­რი სა­ხე­ა, ეს არის ადა­მი­ა­ნის და­უშ­რე­ტე­ლი უნა­რი იმი­სა, რომ იოც­ნე­ბოს, იფიქ­როს. ამავ­დრო­უ­ლად, ეს არის ადა­მი­ა­ნის მა­რა­დი­უ­ლი ტკი­ვი­ლი და მერ­ყე­ო­ბა ყოფ­ნა­სა და არ­ყოფ­ნას, იმედ­სა და უი­მე­დო­ბას, "ჰო­სა" და "ა­რას" შო­რის. ჩვენ ყვე­ლა­ნი, რო­გო­რე­ბიც უნ­და ვი­ყოთ, სა­დაც უნ­და ვი­ყოთ და რო­გო­რი რე­ა­ლი­ზე­ბუ­ლიც უნ­და ვი­ყოთ, თუ "ფუ­ფა­ლო­ბას" არ ვა­ტა­რებთ სა­კუ­თარ თავ­ში, სრულ­ყო­ფი­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი ვერ ვიქ­ნე­ბით.

- ალ­ბათ ცალ­კე მსჯე­ლო­ბის თე­მაა ე.წ. ბერ­ბი­ჭე­ბი, რომ­ლე­ბიც ბო­ლო ხა­ნებ­ში ასე­ვე ძა­ლი­ან მოგ­ვიმ­რავ­ლდნენ.

- ბერ­ბი­ჭე­ბი, რომ­ლე­ბიც და­ო­ჯა­ხე­ბას ვერ ახერ­ხე­ბენ, მარ­თლაც მომ­რავ­ლდნენ და ეს უმე­ტეს­წი­ლად სო­ცი­ა­ლუ­რი მი­ზე­ზე­ბით არის გა­მოწ­ვე­უ­ლი. თა­ნაც, გარ­კვე­ულ ასაკს რომ გა­დას­ცდე­ბი­ან (ამ ასაკს შეგ­ნე­ბუ­ლად არ ვა­სა­ხე­ლებ), უკ­ვე ეჩ­ვე­ვი­ან ცხოვ­რე­ბის ამ წესს და გა­ურ­ბი­ან იმას, რომ ცხოვ­რე­ბა­ში რა­ღაც შეც­ვა­ლონ. ისი­ნი ეჩ­ვე­ვი­ან მარ­ტო­ო­ბას, თუმ­ცა მა­მა­კა­ცი­სათ­ვის მარ­ტო­ო­ბა უფ­რო ძნე­ლია, იმი­ტომ, რომ ქა­ლე­ბი საზ­რუ­ნა­ვი ობი­ექ­ტის მო­ძებ­ნას ყო­ველ­თვის ახერ­ხე­ბენ, მა­მა­კა­ცებს კი ეს უჭირთ. თუმ­ცა, არი­ან ისე­თი მა­მა­კა­ცე­ბი, რომ­ლე­ბიც თა­ვი­ანთ საქ­მეს "იშ­ვი­ლე­ბენ" ხოლ­მე, რო­გორც და­ვით გუ­რა­მიშ­ვილ­მა "იშ­ვი­ლა" თა­ვი­სი შე­სა­ნიშ­ნა­ვი ქმნი­ლე­ბა და მას "და­ვი­თი­ა­ნი" უწო­და.

ხათუნა ჩიგოგიძე

ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"

(გამოდის ოთხშაბათობით)

ქართველი ჟურნალისტის და ამერიკელი დიპლომატის ქორწილი ვაშინგტონში - "ძალიან ბედნიერები ვართ, რომ ვიპოვეთ ერთმანეთი"

უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეობის ყოფილი კანდიდატი თამთა თოდაძეზე - "რა ბრიჯიტ ბარდო ესა მყავს, რა აბია ასეთი ნეტავ"

ვინ არის შორენა ბეგაშვილის ყოფილი ქმრის მეუღლე, რომელიც უკრაინაში ცნობილი დიზაინერია