1
ივნისიდღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი
ბოლო დროს საზოგადობაში სასულიერო პირების ცხოვრების წესის მიმართ გაჩენილ კითხვებსა და სხვა აქტუალურ საკითხებზე ქარელის წმინდა ნიკოლოზის საკათედრო ტაძრის მოძღვარი, მამა ილია ჩიკვაიძე გვესაუბრება:
- მამაო, საზოგადოებაში დიდი კამათი გამოიწვია ერთ-ერთი სასულიერო პირის მიერ მუსლიმ ქართველებთან დაკავშირებით გამოთქმულმა მოსაზრებამ... როგორ ფიქრობთ, ქართველობა რელიგიით განისაზღვრება?..
- შესაძლოა, ადამიანი სხვა რელიგიური აღმსარებლობის იყოს, მაგრამ იყოს ქართველი. თუმცა, მენტალიტეტი, ჩვენი ეროვნული ტრადიციები, მენტალური ხედვა არის მართლმადიდებლური. ქართველობა, მხოლოდ ბიოლოგიური პროცესი კი არა, გენეტიკური მოვლენაა... ჩვენ ვართ სრულიად მართლმადიდებლური ქვეყნის შვილები. ამიტომაც არის ნათქვამი: - "ქართლად ფრიადი ქვეყანაი აღირაცხების, სადაცა ყოველი ჟამი ქართულითა ენითაი შეიწირების და ლოცვაი ყოველი აღესრულების..." ასევე, შეიძლება, ადამიანი სხვა ეროვნების წარმომადგენელი იყოს, მაგრამ მენტალიტეტით ქართველი იყოს. უწმინდესმა წლების წინ, თუ არ ვცდები, ფერეიდანში ყოფნისას ბრძანა, იქ ძალიან ბევრი ქართველი ცხოვრობს, მაგრამ ერთი პოეტიც არ ჰყავთ და იცით რატომო? - მართლმადიდებლობა აღარ არის და სულიწმინდის მადლმა მოიკლო და ამაში გამოიხატაო... ამით უკვე ყველაფერი ნათქვამია, თუმცა მე დიდ, ტრადიციულ რელიგიებს არ ვეხები...
- რას გულისხმობთ?
- დიდმა გაბრიელ ბერმა ბრძანა, მეჩეთში ვიყავი და დიდი სიყვარულითა და პატივისცემით მიმიღესო, სინაგოგასა და კათოლიკურ ეკლესიაშიც ასევე შემხვდნენ, მაგრამ როდესაც სექტანტებთან მივედი, გამომაგდესო. ეს იცით, რას ნიშნავსო? ეს ტრადიციული რელიგიებიაო და მათ სხვა სარწმუნოების მიმართ პატივისცემა აქვთო... აი, ასეთი განსხვავებული მიდგომებია. ჩვენ, რა თქმა უნდა, მათ ვიწყნარებთ, მაგრამ მართლმადიდებლობა უპირველესია.
- მამაო, სხვა თემაზეც მინდა გკითხოთ, რომლის გარშემოც კამათი არ წყდება, - სასულიერო პირების მფლობელობაში არსებული მანქანები. თქვენ ბრძანეთ, როდესაც ქვეყანაში ამდენი გაჭირვებულია, მოძღვარი 100 ათასიანი "ჯიპით" არ უნდა დადიოდეოსო...
- დიახ, მაშინაც ვთქვი, რომ ეს არ არის მარხვა, პირიქით, მარხვის დარღვევაა, ასეთი დამოკიდებულება, არის ზოგადად მინიშნება, ფუფუნების განხმრწნელ მდგომარეობაზე, რადგან ფუფუნება საშინელი სულიერი მრუშობაა. ჩვენ კი, სასულიერო პირები, ვალდებული ვართ, ამ მდგომარეობაში არ ჩავაგდოთ ადამიანები, თუ მღვდელი ფუფუნებით იხრწნება, მაშინ ვალდებული ვართ, მასაც მივუთითოთ. იცით, როდის იღუპება ადამიანი? - როდესაც ის ფუფუნებით ცხოვრობს, გვერდით კი ვიღაც მშიერი ჰყავს და მას დახმარების ხელს არ უწვდის. ჩვენ, ქართველებს თანადგომის უნარი რომ გვქონდეს, ამდენი გაჭირვებული აღარ გვეყოლებოდა... ფრანგი განმანათლებელი, ჟან ჟაკ რუსო ამბობდა, არავის აქვს უფლება იცხოვროს ფუფუნებაშიო. ეს ჩვენს რეალობაში ძალიან ხშირად უნდა გავიმეოროთ, თუკი ჯანსაღი საზოგადოების ჩამოყალიბება გვსურს და არც საერო და არც სასულიერო პირებმა თავს უფლება არ უნდა მისცენ, რომ ასე იცხოვრონ...
