ცოტა ხნის წინ უკრაინამ ევროკავშირთან ასოცირების ხელშეკრულების დადებაზე თავი შეიკავა. ნიშნავს თუ არა ეს უკრაინის ევროინტეგრაციის პროცესის დასასრულს და რუსეთის გავლენის სფეროში საბოოლოდ დაბრუნებას, რა გავლენა შეიძლება გამოიწვიოს ამ პროცესმა რეგიონზე და კონკრეტულად საქართველოზე, ამაზე კომენტარი ექსპერტ დემურ გიორხელიძეს ვთხოვეთ.
- უკრაინამ უარი განაცხადა ევროკავშირთან ასოცირების ხელშეკრულებაზე. როგორ ფიქრობთ, რა პროცესებთან გვაქვს საქმე?
- უკრაინა არ ამბობს უარს ევროკავშირთან ურთიერთობაზე, პირიქით, უკრაინის პოლიტიკური და ბიზნეს ელიტის მნიშვნელოვანი ნაწილი ორიენტირებულია ევროკავშირზე, რათა რუსულ მონოპოლიურ კომპანიებთან კონკურენცია ქონდეთ, მაგრამ აბსოლუტურად გაუგებარია ევროკავშირის პოზიცია, როდესაც აბსურდულ მოთხოვნებს უყენებენ უკრაინას. ნაბან წყალს ბავშვიც გადააყოლესო – ასე მოუვიდათ და ევროპაში ინტერგაციის პროცესი, ტიმოშენკოს გამოშვების საკითხს გადააყოლეს. ეს არის წმინდა წყლის პოლიტიკური სიბეცე, მეტიც, ევროპელი პოლიტიკოსების მხრიდან ესაა პოლიტიკური დეგენერატიზმი. წარმოიდგინეთ, წმინდა პრაქტიკული თვალსაზრისით, თუკი ვუყურებთ ამ დიდ საქმეს – უკრაინის ელიტისა და ხელისუფლების უდიდესი ნაწილის სწრაფვას ევროკავშირისკენ და ამ დროს ასეთი უზარმაზარი საკითხი, როგორიცაა უკრაინის ასოცირება ევროკავშირში, დაკავშირებული იქნა ტიმოშენკოს საკითხთან (დამნაშავესთან, რომელიც სამართლიანად არის იქ, სადაც უნდა იყოს), ეს ევროკავშირის მხრიდან არის ხელოვნური ბარიერი, რომელზეც დამოუკიდებელი და ამბიციური პოლიტიკური ელიტა არ წავიდოდა. ულტიმატუმის ენით შეიძლება ესაუბრო, სუსტ სახელმწიფოებს, როგორადაც უკრაინა არ მიიჩნევს თავს.
- ცოტა უცნაურია, რომ ამის პარალელურად უკრაინამ რუსულ გაზზეც განაცხადა უარი. რას უნდა მოასწავებდეს ეს?
- რაც შეეხება რუსულ გაზზე უარის თქმას, ამით უკრაინელები როგორც ევროპას, ისე რუსეთს აჩვენებენ, რომ ისინი დამოუკიდებლები არიან და არავის კარნახით არ აპირებენ მოქმედებას. მე კარგად ვიცი უკრაინული სიტუაცია, ისინი საკუთარ სახელმწიფოზე ფიქრობენ და არაფრის სანაცვლოდ არ აპირებენ მარიონეტულ რეჟიმებად იქცნენ.
- ტიმოშენკო ახსენეთ და მისი საკითხის წამოწევა, ლობისტების დამსახურებაა თუ ევროპას სხვა ხელმოსაჭიდი არაფერი აქვს უკრაინასთან მიმართებაში?
- მოდით ასე ვთქვათ: რა თქმა უნდა, ტიმოშენკოს ჰყავს ლობისტური ჯგუფები (დაახლოებით იგივე ჯგუფები, რომელიც ყავდა "ნაციონალურ მოძრაობას"), მაგრამ ტიმოშენკოს უკრაინაში იმდენად აშკარა დანაშაულები აქვს ჩადენილი, რომ არავინ არ სვამს კითხვებს, გარდა მისი პოლიტიკური ჯგუფისა. რაც შეეხება ევროპელებს, მათ მოიგონეს სრულიად აბსურდული, ხელოვნური და პოლიტიკური თვალსაზრისით გაუგებარი რამ და მიაღწიეს იმდენს, რომ უკრაინამ უარი თქვა ასოცირების ხელშეკრულებაზე.
- რა როლი ითამაშა ყველაფერ ამაში პრეზიდენტმა იანუკოვიჩმა?
- საინტერესოა, რომ როცა აზაროვმა ეს გადაწყვეტილება მიიღო, იანუკოვიჩი ამ დროს არ იყო უკრაინაში. ვფიქრობ, იანუკოვიჩს აქვს მანევრირების საშუალება, რადგან მისი ფიგურა ყოველთვის არასწორად ფასდებოდა. იანუკოვიჩი არაა ისეთი ლიდერი, როგორიც სააკაშვილი იყო საქართველოში, პირიქით მის უკან უმძლავრესი ელიტა დგას, როგორც ფინანსური, ისე პოლიტიკური. ეს ელიტა შეგნებულად მიდიოდა ევროპისკენ და იანუკოვიჩი ამისთვის ყველაფერს აკეთებდა, მაგრამ სამწუხაროა, რომ ევროპამაც ყველაფერი გააკეთა, რათა ეს არ მომხდარიყო.
იხილეთ სტატია სრულად Kvirispalitra.ge-ზე