ახალ­გაზ­რდა დი­ზა­ი­ნე­რი, ქველ­მოქ­მე­დი, მი­ნის­ტრის მე­უღ­ლე, მრა­ვალ­შვი­ლი­ა­ნი დედა, ანუ­კი არე­ში­ძე სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ყუ­რა­დღე­ბის ცენ­ტრში სა­მო­დე­ლო ბიზ­ნეს­ში გა­მო­ჩე­ნის­თა­ნა­ვე მო­ექ­ცა. რო­გო­რია ახალ­გაზ­რდა დი­ზა­ი­ნე­რის პი­რა­დი და შე­მოქ­მე­დე­ბი­თი ცხოვ­რე­ბა, თქვენს კი­თხვებს ანუ­კი არე­ში­ძე პა­სუ­ხობს.

გა­მოგ­ზავ­ნი­ლი კი­თხვე­ბი:

მარი:

რა, ან ვინ არის თქვე­ნი შე­მოქ­მე­დე­ბის შთა­გო­ნე­ბა, ვინ გეხ­მა­რე­ბათ დი­ზა­ი­ნის შექ­მნა­ში?

-კონ­კრე­ტუ­ლი ადა­მი­ა­ნი დი­ზა­ი­ნის შექ­მნა­ში არას­დროს მეხ­მა­რე­ბა. ჩემი შთა­გო­ნე­ბის წყა­რო შე­იძ­ლე­ბა გახ­დეს ის­ტო­რი­უ­ლი ნა­გე­ბო­ბა, შე­ნო­ბა, ქა­ლა­ქი. მომ­ხდა­რა ისეც, რომ სიზ­მარ­ში მი­ნა­ხავს რა­ღაც კაბა და იქი­დან ამი­წყვია. ის­ტო­რი­ის წიგ­ნებს ვკი­თხუ­ლობ ხში­რად და შთა­გო­ნე­ბის წყა­როც აქე­დან მო­დის.

ლანა:

ნო­ემ­ბერ­ში, კი­ევ­ში, 2014 წლის კო­ლექ­ცია წარ­მო­ად­გი­ნეთ, სა­დაც მოწ­ვე­უ­ლი გყავ­დათ ირი­ნა შე­ი­კი, პრო­ფე­სი­უ­ლი თა­ნამ­შრომ­ლო­ბის გარ­და, ხომ არ გა­კავ­ში­რებთ პი­რა­დი მე­გობ­რო­ბა მას­თან?

-რაც შე­ე­ხე­ბა ირი­ნას ჩვენ სა­ერ­თო მე­გო­ბა­რი გვყავს, ისიც ქარ­თვე­ლი გო­გოა. ირი­ნას სწო­რედ მისი მეშ­ვე­ო­ბით და­ვუ­კავ­შირ­დით. წი­ნას­წარ იცო­და ჩვე­ნი ჩვე­ნე­ბის შე­სა­ხებ და შე­სა­ბა­მი­სად ისიც რომ ჩვე­ნე­ბა­ზე გა­მო­სუ­ლი­ყო. ეს ყვე­ლას­თვის დიდი სი­ურპრი­ზი იყო. ჩვე­ნე­ბის შემ­დეგ ჩვენ ძა­ლი­ან კარ­გად ავა­წყვეთ ურ­თი­ერ­თო­ბა და ეს დღემ­დე გრძელ­დე­ბა. ირი­ნა ძა­ლი­ან თბი­ლი ადა­მი­ა­ნია. მას­ზე შე­მიძ­ლია ვთქვა, რომ ძა­ლი­ან კო­მუ­ნი­კა­ბე­ლუ­რია, ადა­მი­ა­ნებ­თან ად­ვი­ლად შე­დის ურ­თი­ერ­თო­ბა­ში. მას არა აქვს ე.წ ვარ­სკვლა­ვუ­რი და­ა­ვა­დე­ბა, რო­მე­ლიც ძა­ლი­ან ბევრ ვარ­სკვლავს ჭირს, ეს კი იმა­ში გა­მო­ი­ხა­ტე­ბა, რომ თა­ვა­წე­უ­ლე­ბი და­დი­ან და ყვე­ლას ზე­ვი­დან უყუ­რე­ბენ. ირი­ნას შემ­თხვე­ვა­ში ყვე­ლა­ფე­რი პი­რი­ქით იყო, მან მაქ­სი­მა­ლუ­რი გა­ა­კე­თა ჩემს ჩვე­ნე­ბა­შიც. მას ჩემი კო­ლექ­ცი­ი­დან კა­ბე­ბი მო­ე­წო­ნა, რო­მელ­საც სა­ა­ხალ­წლოდ სა­ჩუქ­რად გა­ვუგ­ზავ­ნი აუ­ცი­ლებ­ლად. ახლა მხო­ლოდ იმის თქმა შე­მიძ­ლია, რომ გვაქვს ძა­ლი­ან აქ­ტი­უ­რი ურ­თი­ერ­თო­ბა.

2) რა შე­იც­ვა­ლა თქვენს ცხოვ­რე­ბა­ში მას შემ­დეგ, რაც თქვე­ნი მე­უღ­ლე კახი კა­ლა­ძე მი­ნის­ტრი გახ­და. რამ­დე­ნად რთუ­ლია იყო ქვეყ­ნის ერთ-ერთი პირ­ვე­ლი პი­რის მე­უღ­ლე?

-ეს ძა­ლი­ან რთუ­ლი რა­მეა. ზო­გა­დად კა­ხის ცო­ლო­ბა არ არის ად­ვი­ლი, იქი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე რომ ყო­ველ­თვის ყუ­რა­დღე­ბის ცენ­ტრში ხარ და ბევ­რი რა­მეც არ გე­პა­ტი­ე­ბა. სი­ტყვა­ზე, ის რაც სხვე­ბის­თვის არის ძა­ლი­ან ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი, ჩემ­თვის მი­უ­ღე­ბე­ლიც შე­იძ­ლე­ბა იყოს. რაც კახა წა­ვი­და პო­ლი­ტი­კა­ში, სა­ჯა­როდ ბევრ რა­მე­ზე ვერ ვა­ფიქ­სი­რებ ჩემს აზრს, რად­გან შე­იძ­ლე­ბა მერე თქვან, რომ კა­ხაც ესე ფიქ­რობს, არა­და მე და კახა ბევრ რა­ღა­ცა­ში ერ­თმა­ნეთს არ ვე­თან­ხმე­ბით, ვკა­მა­თობთ და ეს ჩვენ­თვის ძა­ლი­ან ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი მო­მენ­ტია. რთუ­ლია იმი­ტო­მაც რომ მი­წევს ძა­ლი­ან ბევრ დათ­მო­ბა­ზე წას­ვლა სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში, ხალ­ხთა­ნაც, ეს იმი­ტომ არ ხდე­ბა, რომ მე­უღ­ლე პო­ლი­ტი­კო­სია. სხვა დრო­საც ესე ვი­ყა­ვი, მაგ­რამ ეხლა უფრო დიდი პა­სუ­ხის­მგე­ბო­ბა მე­კის­რე­ბა. არ მინ­და ხალ­ხმა თქვას, შე­ხე­დეთ რო­გორ იქ­ცე­ვა, თავ­ში აუ­ვარ­და ეტყო­ბა და მსგავ­სი რა­ღა­ცე­ე­ბი. მე ყო­ველ­თვის ვცდი­ლობ რომ სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში მე-10 პლან­ზე ვიყო, რომ ცუ­დად არ გა­ი­გონ რამე.

3) არ არის რთუ­ლი, იყოთ მზრუნ­ვე­ლი დედა, კარ­გი მე­უღ­ლე და ამა­ვე დროს აქ­ტი­უ­რად ხართ და­კა­ვე­ბუ­ლი თქვე­ნი პრო­ფე­სი­უ­ლი საქ­მით?

-ეს ნამ­დვი­ლად რთუ­ლია. ჩემ­თვის პრი­ო­რი­ტე­ტი ბავ­შვებს და ოჯახს ენი­ჭე­ბათ. მე ყო­ველ­თვის პირ­ველ ად­გილ­ზე მათ ვა­ყე­ნებ. შემ­დეგ მო­დის ჩემი საქ­მი­ა­ნო­ბა, რა­შიც ყვე­ლა­ნა­ი­რად ხელს მი­წყო­ბენ ოჯა­ხის წევ­რე­ბი, რო­გორც კა­ხას მშობ­ლე­ბი, ასე­ვე ჩე­მე­ბიც. ისი­ნი მეხ­მა­რე­ბი­ან ასე ვთქვათ გა­და­ნა­წი­ლე­ბა­ში. არ ვე­თან­ხმე­ბი იმ ქა­ლებს, ვინც ამ­ბობს, რომ შვი­ლე­ბის გამო ვერ მუ­შა­ობს. მე ვფიქ­რობ, რომ ეს სი­მარ­თლეს მოკ­ლე­ბუ­ლია. მე ბავ­შვე­ბის გაზ­რდას­თან ერ­თად ბავ­შვე­ბის აღ­ზრდა­საც ვა­ნი­ჭებ ძა­ლი­ან დიდ მნიშ­ვნე­ლო­ბას. ჩემ­თვის არ არის მთა­ვა­რი და არ ვკმა­ყო­ფილ­დე­ბი იმით რომ ბავ­შვებს კარ­გად ვა­ჭა­მო და ჩა­ვაც­ვა, მთა­ვა­რია ის დრო, რა­საც დედა ატა­რებს შვი­ლებ­თან მაქ­სი­მა­ლუ­რად ნა­ყო­ფი­ე­რი იყოს. ბავ­შვის ცნო­ბი­ე­რე­ბის ამაღ­ლე­ბა ჩემ­თვის უმ­ნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნე­სია. სა­ღა­მო­ო­ბით ერ­თად ვართ ხოლ­მე, ხში­რად აქაც მომ­ყავს. ჩემი სად­მე გამ­გზავ­რე­ბა თუ 4 დღეს აჭარ­ბებს, ბავ­შვე­ბი სულ თან მიმ­ყავს, რად­გან კა­ხაც ხში­რად ვერ ახერ­ხებს მათ­თან ყოფ­ნას და არ მინ­და რომ მშობ­ლე­ბის ნაკ­ლე­ბო­ბა ქონ­დეთ. კი­დევ ერთხელ ვი­მე­ო­რებ, ეს რთუ­ლია, მაგ­რამ შე­უძ­ლე­ბე­ლი არა­ფე­რია.

სალო:

ცოტა რამ თქვენს შე­სა­ხებ გვი­ამ­ბეთ, თქვენს ბავ­შვო­ბა­ზე, სად გა­ი­ცა­ნით კახი, რო­გორ და სად და­ი­წყეთ კა­რი­ე­რა.

-ჩემს ბავ­შვო­ბას რაც შე­ე­ხე­ბა, გე­ტყვით, რომ ძა­ლი­ან ცელ­ქი ვი­ყა­ვი. არ ვყო­ფილ­ვარ არც ჭკვი­ა­ნი და არც სწავ­ლის მოყ­ვა­რე გოგო. დედა სულ მე­ჩხუ­ბე­ბო­და მე­ცა­დი­ნე­ო­ბის გამო. მე კი უფრო ხატ­ვას, მუ­სი­კას და შე­მოქ­მე­დე­ბით მხა­რეს ვა­ნი­ჭებ­დი უპი­რა­ტე­სო­ბას, ვიდ­რე ფი­ზი­კას, ქი­მი­ას და ა.შ. რო­დე­საც წა­მო­ვი­ზარ­დე, მივ­ხვდი, რომ სწავ­ლა და მე­ცა­დი­ნე­ო­ბა ძა­ლი­ან აუ­ცი­ლე­ბე­ლი იყო, და­ვი­წყე მე­ცა­დი­ნე­ო­ბა და უნი­ვერ­სი­ტეტ­შიც ჩა­ვა­ბა­რე. სწო­რედ ამ პე­რი­ო­დი­დან შე­მიყ­ვარ­და წიგ­ნებ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბაც, მას შემ­დეგ რაც მივ­ხვდი, რომ ამის გა­რე­შე შე­უძ­ლე­ბე­ლი იყო. ბავ­შვო­ბი­დან გა­ვიხ­სე­ნებ იმა­საც, რომ ძა­ლი­ან ბევ­რი სურ­ვი­ლი და ოც­ნე­ბა მქონ­და. ჩა­მოვ­წერ­დი ჩემს მიზ­ნებს და იმა­საც თუ რას ვა­კე­თებ­დი მე მიზ­ნის მი­საღ­წე­ვად. სურ­ვი­ლებ­ში და ოც­ნე­ბებ­ში ერთ-ერთი იყო მო­დე­ლო­ბაც. ამის­თვის კი ძა­ლი­ან ბევ­რს ვვარ­ჯი­შობ­დი და ვშრო­მობ­დი. მახ­სოვს იმ პე­რი­ო­დის თბი­ლის­ში ძა­ლი­ან მო­და­ში იყო შავგრე­მა­ნი გო­გო­ე­ბი, ხში­რად ვამ­ბობ და თქვენ­თა­ნაც გა­ვი­მე­ო­რებ, რომ სწო­რედ ამ მო­დის გამო არც ერთ ქას­თინგზე არ მირ­ჩევ­დნენ. ჩა­ვარ­დნის პე­რი­ოდ­მა უფრო მეტი ძალა მომ­ცა და უფრო მეტს ვმუ­შა­ობ­დი, ამ ყვე­ლა­ფერ­მა კი მი­ბიძ­გა იმის­კენ, სოფო ჭყო­ნი­ას­თან მივ­სუ­ლი­ყა­ვი. შემ­დეგ მოხ­და ისე, რომ წა­ვე­დი პა­რიზ­ში. სხვა­თა შო­რის, გა­ვიხ­სე­ნებ იმა­საც, რომ როცა ვამ­ბობ­დი პა­რიზ­ში წა­ვალ-თქო, ძა­ლი­ან ბევ­რს დამ­ცი­ნოდ­ნენ. მე­უბ­ნე­ბობ­დნენ, წინ და­ჯე­ქი და მალე ჩახ­ვა­ლო. მოხ­და ისე, რომ მარ­თლა წინ დავ­ჯე­ქი და მა­ლეც ჩა­ვე­დი.

გი­ორ­გი:

საქ­ველ­მოქ­მე­დო ფონ­დის შექ­მნა­ში რა წვლი­ლი მი­უ­ძღვის თქვენს მე­უღ­ლეს?

-წვლი­ლი ალ­ბათ ის მი­უ­ძღვის, რომ კა­ხა­საც აქვს თა­ვი­სი ფონ­დი და დიდი ხა­ნია ძა­ლი­ან ბევრ ადა­მი­ანს ეხ­მა­რე­ბა, მათ შო­რის 2008 წლის ომში და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლებ­საც და ეს ჩემ­თვის რა­ღაც­ნა­ი­რად მო­ტი­ვა­ცია აღ­მოჩ­ნდა. "კალა" ფონდმა შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, რომ შთა­გო­ნე­ბა მომ­ცა. მე შე­მეძ­ლო კა­ხას ფონ­დი გა­მო­მე­ყე­ნე­ბი­ნა და იქი­დან მე­მუ­შა­ვა, მაგ­რამ ვარ­ჩიე ჩემი სა­კუ­თა­რი ფონ­დი. ჩემი ფონ­დის პრი­ო­რი­ტე­ტი ქა­ლე­ბი და ბავ­შვე­ბი არი­ან. ახლა ფონ­დი ეხ­მა­რე­ბა მზრუნ­ვე­ლო­ბა მოკ­ლე­ბულ ბავ­შვებს. ჩვენ მათ ფსი­ქო რე­ა­ბი­ლი­ტა­ცი­ის კურ­სებს და­ვუ­ფი­ნან­სებთ. აქვე ვი­ტყვი, რომ რო­გორ თბილ გა­რე­მო­შიც არ უნდა იყ­ვნენ პა­ტა­რე­ბი, მათ­თვის მა­ინც ყვე­ლა­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ოჯა­ხუ­რი გა­რე­მოა, აქე­დან მათ აუ­ცი­ლებ­ლად სჭირ­დე­ბათ ფსი­ქო რე­ა­ბი­ლი­ტა­ცი­ის კურ­სე­ბი და ჩვენ მათ და­ვეხ­მა­რე­ბით. ვეც­დე­ბით, რომ ყვე­ლა­ნა­ი­რად და­ვუდ­გეთ ბავ­შვთა სახ­ლებს გვერ­დში.

ლიკა:

თქვენ გაქვთ სა­კუთ­რი ბრენ­დი, უახ­ლო­ეს დღე­ებ­ში აპი­რებთ მა­ღა­ზი­ის გახ­სნას თბი­ლის­ში, რო­გო­რია თქვე­ნი სა­მო­მავ­ლო გეგ­მე­ბი?

-ჩემი სა­მო­მავ­ლო გეგ­მე­ბი დი­დია. რაც შე­ე­ხე­ბა მა­ღა­ზი­ას, ის უკვე გახ­სნი­ლია და უკვე ვი­ღებთ შეკ­ვე­თებს. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ მალე მივ­დი­ვარ, რად­გან ორ­სუ­ლო­ბის ბოლო პე­რი­ო­დი მაქვს, ვარ იმე­დი­ა­ნად რად­გან ძა­ლი­ან კარგ კონ­სტრუქ­ტორს ვტო­ვებ, რო­მე­ლიც ყვე­ლა­ფერს სა­უ­კე­თე­სოდ მი­ხე­დავს. დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, რომ აქ სა­კუ­თე­სოდ მი­ხე­და­ვენ ჩვენს მომ­ხმა­რე­ბელს. მა­ღა­ზი­ა­ში ნე­ბის­მი­ერ მსურ­ველს შე­უძ­ლია მოს­ვლა, რაც შე­ე­ხე­ბა ფა­სებს, მე­კი­თხე­ბი­ან და ყვე­ლას გო­ნია რომ ძა­ლი­ან ძვი­რია, მაგ­რამ ვე­ტყვი მათ, რომ ჩვენს მა­ღა­ზი­ა­ში თბი­ლი­სის­თვის მი­სა­ღე­ბი და ნორ­მა­ლუ­რი ფა­სე­ბია. ჩვენს მა­ღა­ზი­ა­ში ყვე­ლა სეგ­მენ­ტის წარ­მო­მად­გე­ნელს შე­უძ­ლია სა­სურ­ვე­ლი ნივ­თის შე­ძე­ნა. აქ არის რო­გორც და­ბალ ფა­სი­ა­ნი, ასე­ვე სა­შუ­ა­ლო და მა­ღა­ლიც. რაც შე­ე­ხე­ბა სა­მო­მავ­ლო გეგ­მებს,- 16 მარტს უკ­რა­ი­ნის კვი­რე­ულ­ზე გა­მოვ­დი­ვარ. ასე­ვე გვაქვს პა­ტარ-პა­ტა­რა სი­ახ­ლე­ე­ბი, მაგ­რამ ამის შე­სა­ხებ თან­მიმ­დევ­რო­ბით გა­ი­გებთ.

2) თქვე­ნი ფა­ვო­რი­ტი ქარ­თვე­ლი და უცხო­ე­ლი დი­ზა­ი­ნე­რი?

-ქარ­თველ დი­ზა­ი­ნე­რებ­ზე შე­მიძ­ლია იმის თქმა, რომ ძა­ლი­ან ნი­ჭი­ე­რი დი­ზა­ი­ნე­რე­ბი გვყავს. მათ შო­რის არი­ან ისე­თე­ბი, რომ­ლებ­მაც დროს გა­უძ­ლეს. ასე­ვე წა­მო­ვიდ­ნენ ახ­ლე­ბიც რა­საც მი­ვე­სალ­მე­ბი და ძა­ლი­ან მომ­წონს. რაც შე­ე­ხე­ბა ფა­ვო­რიტს, ბევ­რი მომ­წონს, მაგ­რამ დე­ვიდ კო­მას გა­მო­ვარ­ჩევ. მე აღ­ფრთო­ვა­ნე­ბუ­ლი ვარ მისი პი­როვ­ნე­ბით. გარ­და ამი­სა, რა­საც წარ­მო­ად­გენს, ძა­ლი­ან წარ­მა­ტე­ბუ­ლია. მისი კა­ბე­ბი აც­ვია ძა­ლი­ან ბევრ ცნო­ბილ ვარ­სკვლავს და არა­სო­დეს ამი­თი არ ტრა­ბა­ხობს. ასე­თი მიღ­წე­ვე­ბით, დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, რომ ბევ­რი ქარ­თვე­ლი ვინც თბი­ლის­ში მოღ­ვა­წე­ობს, ძა­ლი­ან ბევრ ის­ტო­რი­ას შე­თხზავ­და და იტ­რა­ბა­ხებ­და. უკვე აღ­ვნიშ­ნე, რომ თვი­თონ დი­ზა­ი­ნე­რის პი­როვ­ნე­ბაც ძა­ლი­ან მომ­წონს. მე მისი სი­ლუ­ე­ტი ძა­ლი­ან მომ­წონს, მაქვს მისი კა­ბე­ბი, კოს­ტი­უ­მე­ბი და ერთი სი­ტყვით მისი ძა­ლი­ან დიდი გულ­შე­მატ­კი­ვა­რი ვარ.

რაც შე­ე­ხე­ბა უცხო­ე­ლებს მე აქაც მყავს ფა­ვო­რი­ტე­ბი, მაგ­რამ რომ გი­თხრათ ერთი კონ­კრე­ტუ­ლი, ვის­ზეც ძა­ლი­ან მომ­წონს და ვგიჟ­დე­ბი-თქო, მო­გა­ტყუ­ებთ. ბევ­რი მომ­წონს აქე­დან, ზო­გის შე­იძ­ლე­ბა ფეხ­საც­მე­ლი მომ­წონ­დეს, ზო­გის პალ­ტო და ა.შ.

3) თქვენ რო­მელ ბრენ­დს ანი­ჭებთ უპი­რა­ტე­სო­ბას, თუ მხო­ლოდ სა­კუ­თა­რი დი­ზა­ი­ნით შექ­მნი­ლი სა­მო­სით იმო­სე­ბით?

-სა­კუ­თა­რი დი­ზა­ი­ნით შექ­მნი­ლი სა­მო­სი­თაც, რა თქმა უნდა, ვი­მო­სე­ბი, ამას­თან რო­გორც უკვე გი­თხა­რით, ძა­ლი­ან ბევ­რი ფა­ვო­რი­ტი მყავს. ჩემ­თან ახ­ლოს კი იტა­ლი­უ­რი მო­დაა. მარ­თა­ლია ამ­ბო­ბენ და უპი­რა­ტე­სო­ბას ფრან­გულ მო­დას ანი­ჭე­ბენ, მაგ­რამ ფრან­გულ სახ­ლებ­შიც ძა­ლი­ან ბევ­რი წამ­ყვა­ნი დი­ზა­ი­ნე­რი იტა­ლი­ე­ლია. ჩემს მა­გა­ლით­ზე გე­ტყვით, რომ რამ­დენ­ჯე­რაც მო­მი­წია კრის­ტი­ან დი­ო­რის სახ­ლში მის­ვლა, იქ ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლე­ბიც მთა­ვა­რი ფი­გუ­რე­ბი იყ­ვნენ და გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბებს იღებ­დნენ, იტა­ლი­ე­ლე­ბი იყ­ვნენ. ასე რომ, მე მა­ინც უპი­რა­ტე­სო­ბას იტა­ლი­ურ ხაზს ვა­ნი­ჭებ.

იხი­ლეთ ვი­დეო