ჩვენი რესპონდენტი დავით დევდარიანი რედაქციაში იმ უცნაური ამბის მოსათხრობად გვესტუმრა, რაც წლების განმავლობაში მის ცხოვრებაში ხდებოდა. დაუჯერებელია, მაგრამ დევდარიანის განცხადებით, მას უცხოპლანეტელებთან ხანგრძლივი კონტაქტი ჰქონდა.
- ბავშვობიდან მიზიდავდა პარანორმალური მოვლენები. ერთგვარი წინათგრძნობაც მქონდა, რომ უცხოპლანეტელებს ოდესმე აუცილებლად შევხვდებოდი და აი, 80-იან წლებში ჩვენი შეხვედრის დროც დადგა... 26 წლის ბიჭი ვიყავი, ღამის თორმეტი საათი იყო, ახლობელთან ერთად ვიყავი მთაწმინდაზე, პარკის ტერიტორიას რომ გამოვცდი, მანქანა გამიფუჭდა. გადმოვედი მანქანიდან, კარი დავხურე და ვიგრძენი, რომ ვიღაც მმართავდა. ნახევრად ნარკოზულ მდგომარეობაში გავაგრძელე მოძრაობა ტელევიზიის ანძის მიმართულებით. დაახლოებით ასი მეტრი გავიარე და, შემაღლებულ ადგილზე დავინახე სამი მაღალი, ვიწროთვალებიანი და გრძელსახიანი სილუეტი. სპორტული კომბინეზონები ეცვათ. არ შემშინებია, როგორც შემდეგ გავარკვიე, მათივე წყალობით.
- რა ენაზე ისაუბრეთ?
- ისინი თავიანთ ენაზე მესაუბრებოდნენ, მაგრამ მე ქართულად მესმოდა. მითხრეს, ბავშვობიდან გიცნობთ, გაკვირდებით და ამიტომ მოვედითო. ჩემი არ იყოს, ისინიც არ სვამენ, არ ეწევიან და ალბათ ამიტომ მოვეწონე. ერთ-ერთი მათგანი ჩემ გარშემო ტრიალებდა, მოიტანეს აპარატი, გამზომეს და რენტგენი გადამიღეს.
- რა გითხრეს, ვინ ვართო?
- მითხრეს, ძალიან შორიდან მოვდივართ, სხვა სისტემიდან ვმოძრაობთ დიდი სისწრაფით თქვენი მიმართულებით, თქვენს პლანეტაზე კეთილი მისიით ჩამოვედით, თქვენი დახმარება გვინდა, ეკოლოგიური კატასტროფა თქვენი პლანეტისთვის გარდაუვალია, მაგრამ ვცდილობთ, ეს კატასტროფების რისკი დედამიწაზე ან შევამციროთ, ან საერთოდ გადაგარჩინოთო. თქვეს, რომ თავადაც არ აძლევდათ ხელს დედამიწის აფეთქება - ჩვენც პრობლემა შეგვექმნება კოსმოსურ სივრცეშიო. ჩვენ, ადამიანებს, ბოროტ და საშიშ არსებებად მიგვიჩნევენ, თავად არ უყვართ ტყუილები, ძალიან ბრაზდებიან ამაზე. სახლშიც კი დამარეკინეს, რაღაც აპარატი ჩამოიტანეს თეფშიდან. სულ 21-ჯერ შევხვდი. მეტროში, მანქანაში - ყველგან მხვდებოდნენ და წინასწარ ვგრძნობდი მათ მოსვლას.
- როგორ უნდა იგრძნო მათი მოახლოება?
- როცა ისინი შენს სიახლოვეს არიან, გრძნობ სიცხეს, თითქოს იწვი. მე წერილებსაც მიტოვებდნენ, წიგნი მომცეს, რომლითაც მათი წერილების თარგმნა შემეძლო. მერე ის წერილები შესამოწმებლად წაიღეს და სამწუხაროდ, აღარ მაქვს. ერთხელ შემომთავაზეს, თუ გინდა, ჩვენთან წაგიყვანთ 5 წლით საცხოვრებლადო, ვუთხარი, სიამოვნებით წამოვალ, თუ დედაჩემსაც თან წავიყვანთ-მეთქი. ერთ ღამეს დედა საშინელმა სიცხემ გააღვიძა, თურმე უცხოპლანეტელებმა შეუმოწმეს ჯანმრთელობის მდგომარეობა. როცა შევხვდი, მითხრეს, რომ დედას ჯანმრთელობა არ მისცემდა მათ პლანეტაზე გაფრენის საშუალებას და ამიტომ ვეღარ წავედი. ერთხანს უძილობა დამჩემდა, ერთ-ერთ უცხოპლანეტელს ვუთხარი - უძილობა მაწუხებს-მეთქი, არტერიაზე ხელი ჩამომისვა და მას შემდეგ ძილი მომიწესრიგდა. მეორე დღეს კანი ზუსტად იმ ადგილზე დამწვარი მქონდა.
- თავიანთ პლანეტაზე არ წაგიყვანეს?
- თავიანთ პლანეტაზე არა, მაგრამ ერთხელ წამიყვანეს გომბორისკენ, სადაც დაგვხვდა რაგბის ბურთის ფორმის მფრინავი თეფში, ჩავჯექით ამ თეფშში და წავედით დაუსახლებელ პლანეტაზე, სადაც ლამაზი ბუნება და ჟანგბადით სავსე გარემოა. ოპერაციაც გამიკეთეს, დიღმიდან მოვდიოდი, სანაპიროსთან ბრწყინვალედ ჩაცმული ქალი შემხვდა, შეუძლებელი იყო, მისთვის არ გამეჩერებინა! ჩავისვი ეს ქალი მანქანაში და შემდეგ მახსოვს, რომ საოპერაციოში ვიყავი, ეს ქალიც იქ იყო უცხოპლანეტელებთან ერთად. როცა ნარკოზიდან გამოვედი, თბილისის ზღვაზე ვიყავი. ჩავიხედე სარკეში და სახესა და ხელზე ნაიარევი მქონდა. მეორე დღეს ეს იარები გაქრა. ოთხჯერ გამიკეთეს ოპერაცია.
- ბოლოს როდის შეხვდით?
- 7 წელია აღარ შევხვედრივარ.
მოამზადა თამარ ბოჭორიშვილმა
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)