პრემიერ-მინისტრ ბიძინა ივანიშვილის განცხადებით, მომავალი პრემიერის კანდიდატურას ჯერ საბჭოს წარუდგენს, შემდეგ საპარლამენტო უმრავლესობას და მხოლოდ ამის შემდეგ გახდება იგი საზოგადოებისთვის ცნობილი. თუმცა, მოიაზრება და პრემიერმაც მიანიშნა, რომ მისი მემკვიდრე სავარაუდოდ მინისტრების ამ სამეულიდან დასახელდება: ჯანდაცვის მინისტრი დავით სერგეენკო, შსს მინისტრი ირაკლი ღარიბაშვილი და ეკონომიკის მინისტრი გიორგი კვირიკაშვილი. და მაინც, რომელი - ღარიბაშვილი, კვირიკაშვილი თუ სერგეენკო? რა ფორმით დასახელდება მომავალი პრემიერი? რა კრიტერიუმებით იქნება შერჩეული? რა ძლიერი და სუსტი მხარეები აქვს თითოეულ მათგანს? რატომ არ ფიგურირებს პრემიერობის შესაძლო კანდიდატთა სიაში ირაკლი ალასანია? ეს ის კითხვებია, რომელთა მიმართ ინტერესი ჩვენს საზოგადოებაში ერთობ დიდია და რომელზეც კონკრეტული პასუხები ჯერ არ მოგვისმენია. ამ საკითხზე "კვირის პალიტრას" ფსიქოლოგიის პროფესორი ნოდარ სარჯველაძე ესაუბრა:
- ბატონო ნოდარ, ერთი წელი გავიდა მას შემდეგ, რაც კოალიცია "ქართული ოცნება" ხელისუფლებაში მოვიდა. პრემიერობის სამმა პოტენციურმა კანდიდატმა ჩაიბარა ისეთი სტრატეგიულად მნიშვნელოვანი სფეროები, როგორიცაა ჯანდაცვა, ეკონომიკა და უსაფრთხოება. ერთი წლის შემდეგ, უკვე შეიძლება მათ მიერ ჩატარებული მუშაობის შეჯამება. რამდენად შეესაბამება თითოეული მინისტრი მის მიერ დაკავებული პოზიციის მოთხოვნებს? ამ ერთი წლის განმავლობაში მენეჯერული უნარების რა ძლიერი და სუსტი მხარეები გამოავლინეს?
-ამ რთულ ვითარებაში, როდესაც საქართველოში ორხელისუფლებიანობაა, ბუნებრივია, მინისტრებს გაუჭირდათ, თავიანთი პოლიტიკა თამამად წარემართათ. ყველა მათგანი მუშაობდა ქაოტურ და ინტრიგებით სავსე სამყაროში; მიუხედავად ამისა, თითოეულმა მათგანმა, პრინციპში, თავის ჭაპანი გაწია ნორმალურად. მაგრამ, მე მგონია, რომ მენეჯერული კუთხით, ყველაზე არასახარბიელოდ კვირიკაშვილის მოღვაწეობა წარმოჩინდა.
-ეკონომიკური ზრდის დაბალი მაჩვენებლის გამო ხომ არ არის კვირიკაშვილი სუსტი რგოლი ამ ტრიუმვირატში?
-ეკრანზე იქნებოდა, სალაპარაკოდ თუ შექების თემად, სერგეენკო და განსაკუთრებით, ღარიბაშვილი ცალსახად ჩანდნენ, როგორც წარმატებული მინისტრები და ამაზე ხაზგასმებიც იყო. კვირიკაშვილზე კი ასეთი ხაზგასმები და თავზე ხელის გადასმები არ ყოფილა. ცნობადობაცა და პოპულარობაც კვირიკაშვილს გაცილებით ნაკლები აქვს, ვიდრე იგივე ღარიბაშვილს ან სერგეენკოს. ეკრანზეც კი იშვიათად ჩნდებოდა და მის ფუნქციებსა თუ ტიპაჟზე საზოგადოებაში თითქმის არავინ ლაპარაკობდა.
-ცნობილი ამერიკელი სოციოლოგის, ემორი ბოგარდუსის ტიპოლოგიის მიხედვით, არსებობს ლიდერების ოთხი ტიპი: ავტოკრატიული, დემოკრატიული, გულმოდგინე და რეფლექსურ-ინტელექტუალური. ამ ტიპოლოგიის მიხედვით, რა დახასიათებას მისცემდით პრემიერობის პოტენციალურ კანდიდატებს?
- ტიპოლოგიების მიმართ თავისებური სკეპსისი მაქვს, იმიტომ რომ სუფთა ტიპი ბუნებაში არ არსებობს. მაგალითად, ავიღოთ მარგველაშვილი. თუ ის პრეზიდენტი გახდა და ფილოსოფოსობა დაიწყო, მაშინ რიგიანი პრეზიდენტი ვერ იქნება. და თუკი პრეზიდენტობას "მიაწვება", მაშინ ფილოსოფოსობას დაკარგავს. ერთი მეორეს ვერ ეწყობა. თითოეული ეს პოზიცია, როგორიცაა მინისტრი, პრეზიდენტი, პრემიერ-მინისტრი, ესენი არიან "ჰომო ფაბერები", ანუ მოქმედი პიროვნებები, ანუ მოქმედი ადამიანები და არა მოაზროვნეები. მოაზროვნეები მათ ცალკე უნდა ჰყავდეთ, მრჩევლების სახით და ა.შ. თუკი ბოგარდუსის ტიპოლოგიის მიხედვით ვიმსჯელებთ, მე მგონია, რომ სამივე კანდიდატი უფრო გულმოდგინე შემსრულებლები არიან, ვიდრე კრეატიული მოაზროვნეები.