პრე­ზი­დენ­ტო­ბის კან­დი­და­ტე­ბი - ლე­ვან ჩა­ჩუა და თე­ი­მუ­რაზ მჟა­ვია ერ­თმა­ნეთს არ უპი­რის­პირ­დე­ბი­ან, მაგ­რამ სა­კუ­თარ პო­ზი­ცი­ებ­სა და ხედ­ვებს წარ­მოგ­ვიდ­გე­ნენ იმის შე­სა­ხებ, თუ რო­გორ ესა­ხე­ბათ საპ­რე­ზი­დენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბი და ქვეყ­ნის გან­ვი­თა­რე­ბის შო­რე­უ­ლი გეგ­მე­ბი.

- და­სა­წყი­სის­თვის, გაგ­ვა­ცა­ნით სა­კუ­თა­რი თავი.

ლე­ვან ჩა­ჩუა:

- თბი­ლის­ში და­ვი­ბა­დე და გა­ვი­ზარ­დე. ფუ­ფუ­ნე­ბა­ში არ მი­ცხოვ­რია, მაგ­რამ ოჯა­ხუ­რი ბიზ­ნე­სი გვქონ­და და ღვთის მად­ლით, არ გვი­ჭირ­და... 2002 წლი­დან ეკ­ლე­სი­უ­რი ცხოვ­რე­ბა და­ვი­წყე, რა­მაც ბიძ­გი მომ­ცა, და­მეც­ვა ეროვ­ნუ­ლი და სარ­წმუ­ნო­ებ­რი­ვი ინ­ტე­რე­სე­ბი. არა­სამ­თავ­რო­ბო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ის - "წმინ­და მეფე და­ვით აღ­მა­შე­ნებ­ლის მარ­თლმა­დი­დე­ბე­ლი მრევ­ლის კავ­ში­რის" ერთ-ერთი დამ­ფუძ­ნე­ბე­ლი და "მარ­თლმა­დი­დე­ბელ მშო­ბელ­თა კავ­ში­რის" აქ­ტი­უ­რი წევ­რი ვარ. არას­დროს ვყო­ფილ­ვარ რო­მე­ლი­მე პარ­ტი­ის წევ­რი, მაგ­რამ ყვე­ლა მნიშ­ვნე­ლო­ვან მოვ­ლე­ნა­სა და საპ­რო­ტეს­ტო აქ­ცი­ა­ში ვმო­ნა­წი­ლე­ობ­დი და ხში­რად ორ­გა­ნი­ზა­ტო­რიც გახ­ლდით. 2010 წელს, ტე­ლე­კომ­პა­ნია "კავ­კა­სი­ა­ში" მო­წყო­ბი­ლი პრო­ვო­კა­ცი­ის შე­დე­გად და­მა­პა­ტიმ­რეს და 4 წლი­თა და 6 თვით სა­პა­ტიმ­რო­ში გა­მიშ­ვეს. პო­ლიტ­პა­ტი­მარ­თა სი­ა­ში მოვ­ხვდი და სა­პყრო­ბი­ლე 13 იან­ვარს დავ­ტო­ვე. მყავს მე­უღ­ლე და ოთხი შვი­ლი; მე­ო­თხე - პა­ტიმ­რო­ბის პე­რი­ოდ­ში შე­მე­ძი­ნა.

თე­ი­მუ­რაზ მჟა­ვია:

- აფხა­ზე­თის მკვიდ­რი ვარ, სო­ხუმ­ში ვცხოვ­რობ­დი, სკო­ლაც და უმაღ­ლე­სი სას­წავ­ლე­ბე­ლიც სო­ხუმ­ში და­ვამ­თავ­რე. იქ მოხ­და ჩემი, რო­გორც პი­როვ­ნე­ბის გან­ვი­თა­რე­ბა. სხვა­დას­ხვა და­წე­სე­ბუ­ლე­ბა­ში ვმუ­შა­ობ­დი. 1980-იანი წლე­ბის ბო­ლოს, როცა ეროვ­ნულ­მა მოძ­რა­ო­ბამ "გა­იღ­ვი­ძა", მეც ჩა­ვერ­თე და შემ­დგომ­ში, სა­ქარ­თვე­ლოს უზე­ნა­ე­სი საბ­ჭოს დე­პუ­ტა­ტი გავ­ხდი. "ზვი­ა­დის პარ­ლა­მენ­ტის" წევ­რი ვი­ყა­ვი და მი­მაჩ­ნია, რომ ახ­ლაც იმ პარ­ლა­მენ­ტის წევ­რი ვარ, რად­გან მისი უფ­ლე­ბა­მო­სი­ლე­ბის შე­წყვე­ტა სა­ხელ­მწი­ფო გა­დატ­რი­ა­ლე­ბის გზით გან­ხორ­ცი­ელ­და. 1991 წელს, აფხა­ზე­თის უმაღ­ლე­სი საბ­ჭოს არ­ჩევ­ნებ­ში ვმო­ნა­წი­ლე­ობ­დი და გა­ვი­მარ­ჯვე. 2004-2009 წლებ­ში კი საბ­ჭო­საც ვხელ­მძღვა­ნე­ლობ­დი - ჩემ­მა კო­ლე­გებ­მა თავ­მჯდო­მა­რედ და­მა­სა­ხე­ლეს. ამ­ჟა­მად, საბ­ჭო­ში­ვე, ფრაქ­ცი­ის - "დე­მოგ­რა­ფი­უ­ლი რე­ფორ­მე­ბი­სათ­ვის" თავ­მჯდო­მა­რე გახ­ლა­ვართ.

- რა­ტომ გა­გიჩ­ნდათ პრე­ზი­დენ­ტო­ბის სურ­ვი­ლი?

ლე­ვან ჩა­ჩუა:

- ისე­ვე, რო­გორც ჩვე­ნი მო­სახ­ლე­ო­ბის უმ­რავ­ლე­სო­ბას, მეც დიდი იმე­დი მქონ­და, რომ ჩვე­ნი ქვე­ყა­ნა გან­ვი­თარ­დე­ბო­და და მო­ძა­ლა­დე რე­ჟი­მის­გან გა­თა­ვი­სუფ­ლდე­ბო­და, მაგ­რამ რო­გორც ვხე­დავთ, კო­ა­ბი­ტა­ცი­ის ფონ­ზე ეს შე­უძ­ლე­ბე­ლია. არ აღ­დგა სა­მარ­თლი­ა­ნო­ბა და ხალ­ხს არ და­უბ­რუნ­და წარ­თმე­უ­ლი ღირ­სე­ბა. ამან გა­ნა­პი­რო­ბა პო­ლი­ტი­კა­ში ჩემი ჩარ­თვა. ისე­თი ადა­მი­ა­ნე­ბი შე­მო­ვიკ­რი­ბეთ, რომ­ლე­ბიც ადრე ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში არ იყ­ვნენ, პო­ლი­ტი­კურ გა­რი­გე­ბებ­ში არ მო­ნა­წი­ლე­ობ­დნენ. ვფიქ­რობ, ქვე­ყა­ნას კრი­ზი­სუ­ლი მდგო­მა­რე­ო­ბი­დან გა­მო­ვიყ­ვანთ.

- ზოგი თქვენ ეკ­ლე­სი­ის "არა­ო­ფი­ცი­ა­ლურ კან­დი­და­ტად" მი­გიჩ­ნევთ. ამის შე­სა­ხებ რას იტყვით?

- ალ­ბათ იმი­ტომ, რომ კა­თო­ლი­კოს-პატ­რი­არ­ქი ჩემი ორი შვი­ლის ნათ­ლი­აა და მას­თან ახლო ურ­თი­ერ­თო­ბა მაქვს. მისი ძმის­შვი­ლი, მე­უ­ფე დი­მიტ­რი ჩემი პირ­ვე­ლი შვი­ლის ნათ­ლი­აა... ეკ­ლე­სია პო­ლი­ტი­კა­ში არ ერე­ვა, ამას სჯუ­ლის კა­ნო­ნი უკ­რძა­ლავს და ჩემს წი­ნა­სა­არ­ჩევ­ნო კამ­პა­ნი­ას­თან, რა თქმა უნდა, არა­ვი­თა­რი კავ­ში­რი არა აქვთ. უბ­რა­ლოდ, ლოც­ვებ­ში მიხ­სე­ნი­ე­ბენ, მა­მაშ­ვი­ლუ­რი ურ­თი­ერ­თო­ბა მაქვს

თე­ი­მუ­რაზ მჟა­ვია:

- ჩემს მე­გობ­რებ­თან, 80-იანი წლე­ბის ეროვ­ნუ­ლი მოძ­რა­ო­ბის აქ­ტი­ვის­ტებ­თან ერ­თად მი­ვი­ღე გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა, რომ მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა მი­მე­ღო საპ­რე­ზი­დენ­ტო არ­ჩევ­ნებ­ში. ქვე­ყა­ნა­ში არ­სე­ბულ პრობ­ლე­მებს ახ­ლე­ბუ­რი და პრინ­ცი­პუ­ლი მიდ­გო­მა სჭირ­დე­ბა და ჩემ­მა მე­გობ­რებ­მა მი­იჩ­ნი­ეს, რომ ამ იდე­ე­ბის წინ წა­მო­წე­ვა მე უნდა მე­თა­ვა. პრე­ზი­დენ­ტი, უპირ­ვე­ლეს ყოვ­ლი­სა, კო­მუ­ნი­კა­ცი­ე­ბის გაძ­ლი­ე­რე­ბას უნდა ცდი­ლობ­დეს. ჩვე­ნი მო­წი­ნა­აღ­მდე­გე ის ქვე­ყა­ნაა, რო­მელ­საც ან­გა­რიშს უწევს მსოფ­ლიო პო­ლი­ტი­კურ არე­ნა­ზე მყო­ფი ყვე­ლა მო­თა­მა­შე.

- გაგ­ვა­ცა­ნით თქვე­ნი პრი­ო­რი­ტე­ტე­ბი.

- ახა­ლი კონ­სტი­ტუ­ცი­ის თა­ნახ­მად, პრე­ზი­დენ­ტის უფ­ლე­ბა-მო­ვა­ლე­ო­ბე­ბი ძა­ლი­ა­ნაა შეკ­ვე­ცი­ლი. ფაქ­ტობ­რი­ვად, სა­ში­ნაო საქ­მე­ებ­ში ვერ ერე­ვა და ძი­რი­თა­დად, სა­გა­რეო პო­ლი­ტი­კა, თავ­დაც­ვის სფე­რო აბა­რია. პრი­ო­რი­ტე­ტი, რა თქმა უნდა, ტე­რი­ტო­რი­უ­ლი მთლი­ა­ნო­ბის აღ­დგე­ნაა. აუ­ცი­ლებ­ლად უნდა და­რე­გუ­ლირ­დეს რუ­სეთ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა. მოკ­ლედ რომ ვთქვა, ყვე­ლა­ნა­ი­რად ვეც­დე­ბი, სა­ქარ­თვე­ლო არ იყოს რუ­სე­თი­სა და ნა­ტოს და­პი­რის­პი­რე­ბის პო­ლი­გო­ნი. იმე­დი მაქვს, ჩვენს მოძ­მე აფხა­ზებ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა აუ­ცი­ლებ­ლად მოგ­ვარ­დე­ბა. ამა­ში ჩა­ერ­თვე­ბა სა­ხალ­ხო დიპ­ლო­მა­ტია, შე­რე­უ­ლი ოჯა­ხე­ბი და პატ­რი­არ­ქის უდი­დე­სი ავ­ტო­რი­ტე­ტი, რო­მე­ლიც გა­დამ­წყვეტ როლს ითა­მა­შებს. ერთ-ერთი პრი­ო­რი­ტე­ტი ასე­ვე იქ­ნე­ბა სა­მარ­თლი­ა­ნო­ბის აღ­დგე­ნა. თუ პრე­ზი­დენ­ტი გავ­ხდე­ბი, 17 მა­ი­სი ქარ­თუ­ლი კულ­ტუ­რი­სა და ტრა­დი­ცი­ე­ბის დაც­ვის დღედ გა­მო­ცხად­დე­ბა. ყვე­ლამ უნდა იცო­დეს, რომ ტრა­დი­ცი­უ­ლი სა­ხელ­მწი­ფო ვართ. მე ვიქ­ნე­ბი იმის გა­რან­ტი, რომ აბ­სო­ლუ­ტუ­რად ყვე­ლა ადა­მი­ა­ნის უფ­ლე­ბა და­ცუ­ლი იყოს, მაგ­რამ უზ­ნე­ო­ბის პრო­პა­გან­და არ მოხ­დე­ბა, გე­ი­აღ­ლუ­მებს სა­ქარ­თვე­ლო­ში ვერ ჩა­ა­ტა­რე­ბენ.

- პრე­მი­ერ-მი­ნისტრს თუ იც­ნობთ პი­რა­დად?

ლე­ვან ჩა­ჩუა:

- რო­დე­საც ის პირ­ვე­ლად გა­მოჩ­ნდა პო­ლი­ტი­კურ ას­პა­რეზ­ზე, მე ორი წლის და­პა­ტიმ­რე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი. დიდი მად­ლო­ბა მინ­და გა­და­ვუ­ხა­დო, რომ ძა­ლა­დობ­რი­ვი მან­ქა­ნა შე­ა­ჩე­რა, მაგ­რამ ახლა ამ­ბობს, რომ პო­ლი­ტი­კი­დან მი­დის... გა­მარ­ჯვე­ბის შემ­თხვე­ვა­ში, ჩემი პირ­ვე­ლი ნა­ბი­ჯი ვა­დამ­დე სა­პარ­ლა­მენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბის და­ნიშ­ვნა და სა­კა­ნონ­მდებ­ლო ორ­გა­ნოს ჭეშ­მა­რი­ტად ხალ­ხის რჩე­უ­ლე­ბით და­კომ­პლექ­ტე­ბა იქ­ნე­ბა.

თე­ი­მუ­რაზ მჟა­ვია:

- პრე­მი­ერ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა არ მაქვს. მას სა­კუ­თა­რი ფა­ვო­რი­ტი ჰყავს - ბა­ტო­ნი გი­ორ­გი მარ­გვე­ლაშ­ვი­ლი. ამომ­რჩე­ველს მი­ვან­დოთ, თუ ვის და­უ­ჭი­როს მხა­რი და სა­ხელ­მწი­ფოს ინ­ტე­რე­სე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ვინ იქ­ნე­ბა უკე­თე­სი.

- თუ პრე­ზი­დენ­ტი გახ­დე­ბით, რო­გორ აპი­რებთ მთავ­რო­ბას­თან თა­ნამ­შრომ­ლო­ბას? პრე­ზი­დენ­ტი და მთავ­რო­ბა ერ­თმა­ნეთ­თან ოპო­ნი­რე­ბის რე­ჟიმ­ში ვერ იქ­ნე­ბა ისე, რო­გორც ეს დღეს ხდე­ბა.

ლე­ვან ჩა­ჩუა:

- რო­დე­საც მსჯე­ლო­ბა იყო იმა­ზე, რომ წა­მოგ­ვე­ყე­ნე­ბი­ნა ჩემი კან­დი­და­ტუ­რა, ერთ-ერთი გან­მსა­ზღვრე­ლი სწო­რედ ის იყო, რომ უპარ­ტიო ვარ. ამი­ტომ, "ყვე­ლა პარ­ტი­ის პრე­ზი­დენ­ტი" ვიქ­ნე­ბი. ვფიქ­რობ, პრე­ზი­დენ­ტი არა­ვის­ზე უნდა იყოს და­მო­კი­დე­ბუ­ლი. ასეთ­მა ლი­დე­რებ­მა სა­დამ­დეც მიგ­ვიყ­ვა­ნეს, უკვე ვნა­ხეთ. მე "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის" პრე­ზი­დენ­ტიც ვიქ­ნე­ბი, "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბი­საც", ლე­ი­ბო­რის­ტე­ბი­საც...

თე­ი­მუ­რაზ მჟა­ვია:

- პრე­ზი­დენ­ტი და პრე­მი­ე­რი ერთი გზით უნდა მი­იკ­ვლევ­დნენ გზას, ტან­დე­მი უნდა იყოს.

- ვინ არი­ან თქვე­ნი მხარ­დამ­ჭე­რე­ბი? რო­გო­რია ის სო­ცი­ა­ლუ­რი სეგ­მენ­ტი, ვის­გა­ნაც ხმე­ბის მი­ღე­ბის იმე­დი გაქვთ? წი­ნა­სა­არ­ჩევ­ნო კამ­პა­ნი­ა­ში ალ­ბათ, ასე თუ ისე, გა­მო­იკ­ვე­თე­ბო­და.

ლე­ვან ჩა­ჩუა:

- რე­გი­ო­ნებ­ში, ჩემი ძი­რი­თა­დი ამომ­რჩე­ვე­ლი - ქარ­თუ­ლი ცნო­ბი­ე­რე­ბი­სა და მარ­თლმა­დი­დებ­ლუ­რი რწმე­ნის მქო­ნე მრევ­ლია. ის ადა­მი­ა­ნე­ბი, ვის­თვი­საც სამ­შობ­ლოს ცნე­ბა, პატ­რი­ო­ტიზ­მი და სარ­წმუ­ნო­ე­ბა ყვე­ლა­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, ვინც ტრა­დი­ცი­ებს სცემს პა­ტივს. პირ­და­პირ მი­თხრეს: - თქვენ რომ არ გა­მო­ჩე­ნი­ლი­ყა­ვით, არ­ჩევ­ნებ­ზე წას­ვლას არც კი ვა­პი­რებ­დით და ახლა თქვე­ნი მხარ­დამ­ჭე­რე­ბი ვარ­თო. მი­ხა­რია, რომ იმ ხალ­ხს იმე­დის ნა­პერ­წკა­ლი გა­უჩ­ნდა.

თე­ი­მუ­რაზ მჟა­ვია:

- ამომ­რჩე­ველ­თან აქ­ტი­ურ შეხ­ვედ­რებს ჯერ­ჯე­რო­ბით არ ვმარ­თავ, მაგ­რამ იმ პე­რი­ოდ­ში, როცა მხარ­დამ­ჭერ­თა ხელ­მო­წე­რებს ვაგ­რო­ვებ­დი, მთე­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს მას­შტა­ბით ინ­ტენ­სი­უ­რი შეხ­ვედ­რე­ბი მქონ­და და იმ დე­ბუ­ლე­ბებს ვაც­ნობ­დი, რაც ჩემს სა­არ­ჩევ­ნო პროგ­რა­მას სა­ფუძ­ვლად და­ე­დო. რა­ღაც ნა­წი­ლი იზი­ა­რებ­და, ნა­წილს სო­ცი­ა­ლურ ას­პექ­ტებ­ზე ჰქონ­და გა­მახ­ვი­ლე­ბუ­ლი მეტი ყუ­რა­დღე­ბა და მი­მაჩ­ნია, რომ პრე­ზი­დენ­ტის კონ­სტი­ტუ­ცი­ურ უფ­ლე­ბა-მო­ვა­ლე­ო­ბებს ეს ნაკ­ლე­ბად ეხე­ბა.

- რას იტყვით თქვენს კონ­კუ­რენ­ტებ­ზე?

ლე­ვან ჩა­ჩუა:

- ახლო ურ­თი­ერ­თო­ბა არა­ვის­თან მაქვს. რო­გორც ქრის­ტი­ან­მა, შე­მიძ­ლია ვთქვა, რომ ყვე­ლა მათ­განს პა­ტივს ვცემ, ჩემს კამ­პა­ნი­ას სხვის ლან­ძღვა­სა და დამ­ცი­რე­ბა­ზე არ ავა­გებ. მგო­ნი, სა­ზო­გა­დო­ე­ბამ ისე­დაც ყვე­ლა­ფე­რი კარ­გად იცის. არა­ვის გან­ვი­კი­თხავ, უბ­რა­ლოდ, ჩვენ ჩვენს ხედ­ვებს წარ­მო­ვად­გენთ. არ­ჩევ­ნე­ბის დის­კრე­დი­ტა­ცია მი­ზან­მი­მარ­თუ­ლად მიმ­დი­ნა­რე­ობს, რა­საც ამ­დე­ნი კან­დი­და­ტის არ­სე­ბო­ბაც ადას­ტუ­რებს. ვნა­ხოთ, რა იქ­ნე­ბა. ბა­ტონ თე­მურ მჟა­ვი­ას პი­რა­დად არ ვიც­ნობ, მაგ­რამ მისი და სა­ერ­თოდ, ყვე­ლა კან­დი­და­ტის მი­მართ პო­ზი­ტი­უ­რად ვარ გან­წყო­ბი­ლი. უბ­რა­ლოდ, ამომ­რჩე­ველს ერთ რა­მეს ვთხოვ: ნუ­ღარ მოვ­ტყუვ­დე­ბით! როცა ადა­მი­ა­ნი ერთხელ და ორ­ჯერ რა­ღა­ცას შეგ­პირ­დე­ბა, და­უ­ჯე­რებ და არ შე­გის­რუ­ლებს, მისი ბრა­ლია, მაგ­რამ რო­დე­საც იგი­ვე ადა­მი­ა­ნი ბევ­რჯერ მო­გა­ტყუ­ებს, მხო­ლოდ მისი ბრა­ლი აღა­რაა; ბო­დიშს ვიხ­დი, მაგ­რამ ეს უკვე სა­ზო­გა­დო­ე­ბის სიბ­რიყ­ვეა და დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, რომ ჩვე­ნი ხალ­ხი ბრიყ­ვი კი არა, ბრძე­ნია და ია­ფ­ფა­სი­ან და­პი­რე­ბებ­ზე აღარ წა­მო­ე­გე­ბა.

თე­ი­მუ­რაზ მჟა­ვია:

- მინ­და, ყვე­ლა მათ­განს წარ­მა­ტე­ბა ვუ­სურ­ვო. ყვე­ლას ვიც­ნობ. ზოგს ძა­ლი­ან ახ­ლოს, ზოგს - შო­რი­დან. ზო­გი­ერ­თთან დის­ტან­ცი­უ­რი ურ­თი­ერ­თო­ბა მაქვს. პრე­ზი­დენ­ტო­ბის კან­დი­და­ტის რან­გში ყოფ­ნა უკვე გარ­კვე­უ­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი წარ­მა­ტე­ბის ნი­შა­ნია და მინ­და, თი­თო­ე­ულ­მა მათ­გან­მა უფრო მეტ წარ­მა­ტე­ბას მი­აღ­წი­ოს. ლე­ვან ჩა­ჩუ­ას ახ­ლოს არ ვიც­ნობ, მაგ­რამ მის შე­სა­ხებ გა­მი­გო­ნია, რომ და­დე­ბი­თი პი­როვ­ნე­ბაა, პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი. ვიცი, რომ სა­კუ­თა­რი სამ­შობ­ლო უყ­ვარს და შე­უძ­ლია, იღ­ვა­წოს მის­თვის. ბოლო სი­ტყვა ამომ­რჩე­ველ­მა უნდა თქვას. .

თამ­თა და­დე­შე­ლი

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)