"საქართველოში უცხ­ო­ე­ლებს ბევ­რად მე­ტი აქვთ ნა­ნა­ხი, ვიდ­რე ქარ­თვე­ლებს"

ბო­ლო დროს თით­ქოს პო­პუ­ლა­რუ­ლი გახ­და ლაშ­ქრო­ბე­ბი ჩვე­ნი ქვეყ­ნის ღირსშე­სა­ნიშ­ნავ ად­გი­ლებ­სა თუ ბუ­ნე­ბის წი­აღ­ში. თუმ­ცა ერ­თ-ერ­თი მო­ლაშ­ქრე, ლა­შა ბა­რა­თე­ლი წუხს, რომ მოგ­ზა­უ­რო­ბის მსურ­ვე­ლი ბევ­რი არ არის...

ლა­შა ბა­რა­თე­ლი: - წე­ლი­წად­ზე მე­ტი­ა, რაც ახა­ლი ფო­რუ­მი, ცამ­პ.გე შე­იქ­მნა და ლაშ­ქრო­ბის ორ­გა­ნი­ზე­ბის ხა­რის­ხიც დღი­თი დღე იზ­რდე­ბა. თუმ­ცა, შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, რომ უცხ­ო­ელ­მა ტუ­რის­ტებ­მა გა­ცი­ლე­ბით მე­ტი იცი­ან სა­ქარ­თვე­ლოს რე­გი­ო­ნე­ბის შე­სა­ხებ და ბევ­რად მე­ტი აქვთ ნა­ნა­ხი, ვიდ­რე თა­ვად ქარ­თვე­ლებს, უმე­ტე­სო­ბა ისე იზ­რდე­ბა და ბერ­დე­ბა, არც კი გა­უ­გი­ა, მა­გა­ლი­თად, აბუ­დე­ლა­უ­რის ტბე­ბი, თავ­კავ­თა, ფი­ტა­რე­თი, ბირ­თვი­სი და ა.შ... ინ­ტერ­ნეტ­ში ასეთ თე­მა­საც კი წა­აწყ­დე­ბით: "100 ად­გი­ლი, რო­მე­ლიც სა­ქარ­თვე­ლო­ში უნ­და ნა­ხო, სა­ნამ ცოცხ­ა­ლი ხარ". პი­რა­დად მე ძა­ლი­ან მომ­წონს თუ­შე­თის შე­სა­ნიშ­ნა­ვი ბუ­ნე­ბა, ტო­ბა­ვარ­ჩხი­ლი... მა­ღალ­მთი­ა­ნი აჭა­რა... ულა­მა­ზე­სი ად­გი­ლე­ბი გვაქვს და რო­მე­ლი­მე მათ­გა­ნის სუ­რა­თი რომ ანა­ხო, ბევ­რი ვერც კი მიხ­ვდე­ბა, რომ ის სა­ქარ­თვე­ლო­შია გა­და­ღე­ბუ­ლი. უმე­ტეს შემ­თხვე­ვა­ში ეს შე­იძ­ლე­ბა უგ­ზო­ო­ბი­თაც იყოს გა­მოწ­ვე­უ­ლი, მაგ­რამ არ­სე­ბობს გზე­ბი, სა­დაც გა­ცი­ლე­ბით ია­ფად და იო­ლად ივ­ლი­და ტრან­სპორ­ტი. უგ­ზო­ო­ბა მარ­თლაც ცუ­დად აი­სა­ხე­ბა ტუ­რიზ­მის გან­ვი­თა­რე­ბა­ზე. ვყო­ფილ­ვართ ტა­ო-­კლარ­ჯეთ­სა და კა­პა­დო­კი­ა­შიც, იქ ნე­ბის­მიერ გო­რაკ­ზე, სა­დაც თუნ­დაც პა­ტა­რა ქოხ­მა­ხი დგას, ძა­ლი­ან კარ­გად და­გე­ბუ­ლი გზა აგიყ­ვანთ. გუ­ლი გვწყდე­ბა, რომ ჩვენ­თან ასე არ არის.

- უცხ­ო­ე­ლებ­ზე რას იტყ­ვით, რო­გორ იქ­ცე­ვი­ან ტუ­რე­ბის დროს?

- უცხ­ო­ე­ლი ტუ­რის­ტე­ბი სა­ლაშ­ქრო ფორ­მე­ბით, ზურ­გჩან­თე­ბით, კარ­ვე­ბით და პა­რა­ლო­ნე­ბით აღ­ჭურ­ვი­ლე­ბი და­დი­ან. ერ­თა­დაც გვი­ლაშ­ქრი­ა. ხში­რად ავ­ტოს­ტოპს იყე­ნე­ბენ, უმე­ტე­სო­ბა კარ­გი ხალ­ხია და წე­სებს იცავს. ყო­ფი­ლა შემ­თხვე­ვა, რო­ცა სა­ქარ­თვე­ლოს ბუ­ნე­ბას უდი­ე­რად მოპყ­რო­ბი­ან, მა­გა­ლი­თად, ნა­გა­ვი და­უყ­რი­ათ და ამის გა­მო ჩვენ­გან შე­ნიშ­ვნაც მი­უ­ღი­ათ... ეკო­გას­ვლებ­საც ხში­რად ვაწყ­ობთ, ბავ­შვე­ბი სა­კუ­თა­რი სახ­სრე­ბით მო­დი­ან ბუ­ნე­ბა­ში იმის­თვის, რომ ვი­ღა­ცის დაყ­რი­ლი ნა­გა­ვი წა­მო­ი­ღონ, ან რაც იწ­ვე­ბა, იქ­ვე დაწ­ვან.

- ბუ­ნე­ბა­ში რა­ი­მე ხი­ფათს ხომ არ გა­დაწყ­დო­მი­ხართ?

- რო­ცა ადა­მი­ა­ნე­ბის დი­დი ჯგუ­ფი ერ­თად ლაშ­ქრობს, ცხო­ვე­ლე­ბი ფრთხი­ლო­ბენ და თა­ვად ეში­ნი­ათ. ერ­თხელ მო­ლაშ­ქრე­ე­ბის მცი­რე ჯგუ­ფი დიდ­გორ­ში ვი­ყა­ვით წა­სუ­ლი და გო­გო­ნე­ბი ტუ­რე­ბის კი­ვილ­მა ისე და­აფ­რთხო, მთე­ლი ღა­მე ვერ და­ი­ძი­ნეს. სე­რი­ო­ზუ­ლ ხი­ფათს კი არა­სო­დეს გა­დავ­ყრი­ვართ.

ეკა აბაშიძე

ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"

(გამოდის ოთხშაბათობით)