დას­ტინ ჰოფ­მა­ნი - ნი­ჭი­ე­რი "ზარ­მა­ცი" და "საყ­ვა­რე­ლი ვინ­მე"

ასეთ მსა­ხი­ობ­ზე ამ­ბო­ბენ, ნიჭი "ღვთის­გან აქვს მო­მად­ლე­ბუ­ლიო". დას­ტინ ჰოფ­მანს თუ მო­უს­მენთ, მას­ზე ზარ­მა­ცი ქვე­ყა­ნა­ზე არ და­დის.

არა­და, ბევ­რზე მე­ტად, ვინც მკერ­დზე მჯიღს იბ­რა­გუ­ნებს და ამ­ტკი­ცებს, რომ გამ­რჯე ადა­მი­ა­ნია, ჰოფ­მანს შე­უძ­ლია, დღე­და­ღამ შე­უ­ჩე­რებ­ლად იმუ­შა­ოს სა­კუ­თარ თავ­ზე. რე­ჟი­სო­რე­ბი სა­კუ­თარ პერ­სო­ნა­ჟის ხა­სი­ათ­ში მის უსას­რუ­ლო კირ­კიტს, კი­თხვებს - რა­ტომ?.. რის­თვის?.. - მო­სა­ბეზ­რებ­ლა­დაც კი მი­იჩ­ნე­ვენ. ერთხელ ასე­თი კი­თხვაც კი და­უს­ვამს: "ვინ იყო ჩემი გმი­რის დიდი ბე­ბია?" დას­ტი­ნი ყო­ველ­თვის პი­რა­დად მუ­შა­ობს კოს­ტი­უ­მის მხატ­ვარ­თან იმის­თვის, რათა გმი­რის სა­მო­სი უკა­ნას­კნელ ნა­კე­ცე­ბამ­დე "გა­სუ­ლი­ერ­დეს".

"წვი­მის კა­ცის" გა­და­ღე­ბი­სას, მსა­ხი­ო­ბი წე­ლი­წად­ზე მეტ­ხანს ცხოვ­რობ­და აუ­ტიზ­მით და­ა­ვა­დე­ბულ პა­ცი­ენ­ტთა გა­რე­მოც­ვა­ში. ასე­ვე მონ­დო­მე­ბით მუ­შა­ობ­და "ტუტ­სი­სა" და "პა­ტა­რა დიდ კაც­ზე", სა­დაც 30 წელს გა­და­ცი­ლე­ბულ­მა, 120 წლის მო­ხუ­ცი გა­ნა­სა­ხი­ე­რა.

სამი თე­ატ­რა­ლუ­რი სკო­ლის დამ­თავ­რე­ბის შემ­დეგ დას­ტინ ჰოფ­მა­ნი დიდ­ხანს სჯერ­დე­ბო­და ეპი­ზო­დურ რო­ლებს. კარ­გა ხანს უმუ­შე­ვა­რიც იყო. მას ერ­თნა­ი­რი ძა­ლის­ხმე­ვით შე­ეძ­ლო ეთა­მა­შა პო­მი­დო­რი­ცა და კარ­ტო­ფი­ლიც, სა­დაც გე­ნი­ა­ლუ­რად გად­მოს­ცემ­და პირ­ვე­ლის მა­დის აღ­მძვრელ არო­მატს და მე­ო­რის ფხვი­ე­რე­ბას... უმუ­შევ­რო­ბის დრო­ინ­დელ, ღირ­სე­ბის შემ­ლახ­ველ მდგო­მა­რე­ო­ბას ამა­ოდ არ ჩა­უვ­ლია: "ტუტ­სი" მსა­ხი­ო­ბის­თვის "ავ­ტო­ბი­ოგ­რა­ფი­უ­ლი" ფილ­მი აღ­მოჩ­ნდა. "ეს სუ­რა­თი არა­ერ­თხელ მა­ი­ძუ­ლებ­და მექ­ვი­თი­ნა. ახ­ლაც მე­ტი­რე­ბა, როცა მას ვიხ­სე­ნებ", - გა­მო­ტყდა ერთხელ ჟურ­ნა­ლის­ტებ­თან სა­უბ­რი­სას, აც­რემ­ლე­ბუ­ლი თვა­ლე­ბით.

დიახ, ის არ მი­ე­კუთ­ვნე­ბა მსა­ხი­ობ­თა იმ კა­ტე­გო­რი­ას, რო­მელ­საც შე­უძ­ლია, როლს გულ­გრი­ლად მი­უდ­გეს. დას­ტინ ჰოფ­მა­ნი სა­კუ­თა­რი პერ­სო­ნა­ჟე­ბით ატყვე­ვებს მა­ყუ­რე­ბელს სწო­რედ იმით, რომ მთელ თა­ვის ემო­ცი­ას აქ­სოვს და ისე ქვი­თი­ნებს, რო­გორც კუ მულ­ტფილმში "ალი­სა სა­ოც­რე­ბა­თა ქვე­ყა­ნა­ში". ასეთ ემო­ცი­ურ მსა­ხი­ობს მრა­ვალ­ჯერ მო­უ­წია იმგვა­რი რო­ლე­ბის შეს­რუ­ლე­ბამ, რომ­ლე­ბიც მის ბი­ოგ­რა­ფი­ას რა­ღა­ცით ეხ­მი­ა­ნე­ბა. მა­გა­ლი­თად, "კრა­მე­რი კრა­მე­რის წი­ნა­აღ­მდეგ", სა­დაც გან­ქორ­წი­ნე­ბულ მა­მას გა­ნა­სა­ხი­ე­რებს. იმ დროს, თა­ვის პირ­ველ ცოლ­თან (ენ ბირნ­თან) ურ­თი­ერ­თო­ბი­სას იმა­ვე გან­ცდე­ბის ტყვე­ო­ბა­ში აღ­მოჩ­ნდა.

მისი პირ­ვე­ლი სა­უ­კე­თე­სო თე­ატ­რა­ლუ­რი ნა­მუ­შე­ვა­რი - ვილი ლო­მე­ნის "კო­მი­ვო­ი­ა­ჟე­რის სიკ­ვდილ­ში" - მსა­ხი­ობს სუ­ლი­ერ ტან­ჯვა­დაც კი და­უჯ­და. პი­ე­სა ხომ ტრა­გი­კუ­ლი სი­ზუს­ტით აცო­ცხლებ­და დას­ტი­ნის ბავ­შვო­ბის დრო­ინ­დელ თავ­გა­და­სა­ვალს...

პი­რად ცხოვ­რე­ბა­შიც დიდი ორი­გი­ნა­ლია იმ გა­გე­ბით, რომ ჰო­ლი­ვუ­დუ­რი ტრა­დი­ცი­ე­ბის სა­წი­ნა­აღ­მდე­გოდ, ცო­ლებს ხელ­თათ­მა­ნე­ბი­ვით არ იც­ვლის: უკვე 30 წელ­ზე მე­ტია, ერთი ცოლი (ლა­ი­ზა) ჰყავს, რო­მე­ლიც არც მსა­ხი­ო­ბია და არც ტოპ­მო­დე­ლი. მას­თან თავს ძა­ლი­ან ბედ­ნი­ე­რად გრძნობს და მრა­ვალ­შვი­ლი­ა­ნი მა­მაც გახ­ლავთ - 4 ქა­ლიშ­ვი­ლი და 2 ვაჟი ჰყავს.

ახლა ჰოფ­მა­ნი 76 წლი­საა. მას ისევ იღე­ბენ კი­ნო­ში და უკვე თა­ვა­დაც იღებს. ნი­ჭი­ე­რი კაცი ყვე­ლა­ფერ­ში ნი­ჭი­ე­რია - გინდ, პო­მი­დო­რი ათა­მა­შე და გინდ - ჩოგ­ბურ­თი. როცა რა­ი­მე სპორ­ტულ მატჩს ეს­წრე­ბა, მისი მი­მი­კით უმალ მიხ­ვდე­ბით, რომ მა­ში­ნაც კი რე­პე­ტი­ცი­ას გა­დის.

განა ის მარ­თლაც "ტუტ­სი" არ არის ანუ - "საყ­ვა­რე­ლი ვინ­მე"?!.

ალ პა­ჩი­ნო - სიყ­ვა­რულ­ზე, შიშ­ზე, ქა­ლებ­სა და ბავ­შვებ­ზე

ოფი­ცი­ან­ტი მონ­დო­მე­ბით ალა­გებ­და ნა­ყი­ნით სავ­სე ლარ­ნა­კებს: კა­პუ­ჩი­ნოს - ბრა­ზი­ლი­უ­რი თხი­ლით; ვა­ნი­ლი­სას - და­შაქ­რუ­ლი პიტ­ნის ფოთ­ლე­ბით; კრემ-ბრი­უ­ლეს - გოგ­რის მარ­მე­ლა­დით; "თქვე­ნი დე­სერ­ტი, მა­დამ დ'ან­ჯე­ლო!.." ბი­ვერ­ლი დ'ან­ჯე­ლომ თავი და­უქ­ნია ოფი­ცი­ანტს და კოვ­ზით აი­ტა­ცა ნა­ყი­ნის ერთი დიდი "გო­რა­კი". მის წინ მჯდომ­მა ალ პა­ჩი­ნომ შუბ­ლი შეჭ­მუხ­ნა. თვი­თონ ტკბი­ლე­ულს არ ეტა­ნე­ბო­და - ფი­გუ­რის­თვის ძალ­ზე სა­რის­კოდ მი­იჩ­ნევ­და, მით უფრო, რომ სი­მაღ­ლით სულ რა­ღაც 166 სმ-ს აღ­წევს... ბი­ვერ­ლის, რა თქმა უნდა, შე­სა­ნიშ­ნა­ვი სხე­უ­ლი ჰქონ­და, თუმ­ცა... "ძვირ­ფა­სო, ზედ­მე­ტი ხომ არ არის? მარ­თა­ლია, იტა­ლი­ე­ლი ვარ, მაგ­რამ არ მიყ­ვარს, როცა ქალს მუ­ცე­ლი აქვს გად­მოგ­დე­ბუ­ლი". - "ო-ო!.. - ბი­ვერ­ლიმ ლარ­ნა­კი მი­ი­წია და, - ე.ი. მალე გა­და­მიყ­ვა­რებ, რად­გან მუ­ცელს ვერ­სად გა­ვექ­ცე­ვი. მე ხომ შენ­გან ტყუპს ვე­ლო­დე­ბი!" ალი წა­მი­ე­რად გა­ი­რინ­და, მერე კი სწრა­ფად წა­მოდ­გა და გა­ვი­და. ბი­ვერ­ლიმ იცო­და, რომ ალ პა­ჩი­ნოს მსგავ­სი ცნო­ბის მი­ღე­ბის შემ­დეგ არა­ერ­თი ქალი მი­უ­ტო­ვე­ბია. ერთხელ და­უ­ფა­რა­ვა­დაც უთ­ქვამს, რომ ყვე­ლა­ზე მე­ტად ქვე­ყა­ნა­ზე, ახალ­შო­ბი­ლი­სა და სა­ში­ნაო ფლოს­ტე­ბის "ეში­ნო­და". მი­უ­ხე­და­ვად ამი­სა, ყვე­ლა ქალი ცდი­ლობ­და, მის­თვის შვი­ლი ეჩუ­ქე­ბი­ნა...

მა­გა­ლი­თად, და­ი­ან კი­ტო­ნი, რო­მელ­მაც "ნათ­ლი­ის" სამ სე­რი­ა­ში გა­ნა­სა­ხი­ე­რა მისი ცოლი, ისე შე­იჭ­რა როლ­ში, რომ რე­ა­ლურ ცხოვ­რე­ბა­ში ამის "გა­და­ტა­ნა" მო­უნ­და. გო­ნი­ე­რი და ინ­ტე­ლექ­ტუ­ა­ლი და­ი­ა­ნი ჰო­ლი­ვუ­დელ ლა­მაზ­მა­ნებს შო­რის მკვეთ­რად გა­მო­ირ­ჩე­ო­და. ბუ­ნე­ბით სა­კუ­თარ თავ­ში ჩა­კე­ტი­ლი და ჩუმი ალი გა­მო­ტყდა, რომ და­ბა­დე­ბი­დან იმ­დე­ნი არას­დროს ულა­პა­რა­კია, რამ­დე­ნიც მათი რო­მა­ნის დროს. ისი­ნი ყვე­ლა­ფერ­ზე სა­უბ­რობ­დნენ და უხა­რო­დათ, რომ ცხოვ­რე­ბა­ზე ერ­თმა­ნე­თის შე­ხე­დუ­ლე­ბე­ბი ბევრ რა­მე­ში ემ­თხვე­ო­და. ბევრ რა­მე­ში, ოღონდ - არა ქორ­წი­ნე­ბი­სა და შვი­ლე­ბის ყო­ლის სა­კი­თხებ­ში.

როცა და­ი­ან­მა ალ პა­ჩი­ნოს აც­ნო­ბა, რომ ფეხ­მძი­მედ იყო, მან და­არ­წმუ­ნა, რომ უმ­ჯო­ბე­სი იყო, ნა­ყო­ფი მო­ე­ცი­ლე­ბი­ნა. ქა­ლის წი­ნა­აღ­მდე­გო­ბის გა­და­სა­ლა­ხა­ვად, ალ პა­ჩი­ნომ ფსი­ქო­ა­ნა­ლი­ტი­კო­სიც კი ჩარ­თო საქ­მე­ში. ვნე­ბი­ან იტა­ლი­ელს არ უნ­დო­და საყ­ვა­რე­ლი ქა­ლის და­კარ­გვა, მაგ­რამ და­მა­ტე­ბი­თი ტვირ­თის ზიდ­ვა მის გეგ­მას არ ემ­თხვე­ო­და. რას წარ­მო­იდ­გენ­და, თუ რო­გო­რი დაბ­რუნ­დე­ბო­და კლი­ნი­კი­დან და­ი­ა­ნი - ვარ­დის ფერ­ფლი!.. ქალ­მა ვერ შეძ­ლო ამის პა­ტი­ე­ბა. ალ­მაც სა­კუ­თარ თავს ვერ აპა­ტია და ისი­ნი და­შორ­დნენ. თუმ­ცა გან­შო­რე­ბამ­დე ერ­თად მო­ი­ნა­ხუ­ლეს პა­რი­ზი და მათი ურ­თი­ერ­თო­ბა ამის შემ­დეგ შე­წყდა.

იენ ტე­რენ­ტი მისი ერთ-ერთი მრა­ვალ­რი­ცხო­ვან სამ­სა­ხუ­რებ­რივ რო­მან­თა პერ­სო­ნა­ჟი იყო. პა­ჩი­ნო სა­კუ­თარ თავს არას­დროს უკ­რძა­ლავ­და სა­სიყ­ვა­რუ­ლო კავ­შირს სა­ეკ­რა­ნო პარტნი­ორ­თან, რე­ჟი­სორ ქალ­თან, სცე­ნა­რის­ტთან და დამ­ხმა­რე პერ­სო­ნალ­თა­ნაც კი. იენი მისი ასის­ტენ­ტი იყო. ის უმ­ზა­დებ­და საყ­ვა­რელ ბურ­ღუ­ლე­ულს, უდუ­ღებ­და ყა­ვას და უკე­თებ­და მა­საჟს, დუბ­ლე­ბის გა­და­ღე­ბებს შო­რის შეს­ვე­ნე­ბი­სას. ამას­თან, მუდ­მი­ვად ეში­ნო­და მისი და­კარ­გვის, - გარ­შე­მო ხომ იმ­დე­ნი ლა­მა­ზი ფეხი, მკერ­დი, თვა­ლე­ბი და­ი­ა­რე­ბო­და!.. არა, მას მა­ინც ვერ და­ა­კა­ვებ­და. სა­წყა­ლი იენი, ვე­რა­ფე­რი უფრო ჭკვი­ა­ნუ­რი ვერ მო­ი­ფიქ­რა, სხვა საყ­ვა­რელ­თა უკვე მრა­ვალ­ჯერ ნა­ცა­დი ხერ­ხის გარ­და და... და­ფეხ­მძიმ­და.

ეს ცნო­ბა ალმა ცი­ვად მი­ი­ღო: "შენი საქ­მეა, სულ ეს არის..." - მა­შინ­ვე იპო­ვა სხვა ასის­ტენ­ტი და "ეშ­მა­კუ­ნა" იენ­ზე ფიქ­რიც კი და­ი­ვი­წყა. მხო­ლოდ 5 წლის შემ­დეგ გა­იხ­სე­ნა, რად­გან იენ­მა სა­სა­მარ­თლოს მი­მარ­თა: ქალი მო­ი­თხოვ­და, რომ მისი ქა­ლიშ­ვი­ლის - ჯული-მა­რის მა­მის ვი­ნა­ო­ბა და­ედ­გი­ნათ. ალ პა­ჩი­ნო კა­ნონს და­ე­მორ­ჩი­ლა და სა­ა­მი­სოდ ყვე­ლა და­მამ­ცი­რე­ბე­ლი ანა­ლი­ზი ჩა­ი­ტა­რა. სა­სა­მარ­თლომ ის გო­გო­ნას მა­მად აღი­ა­რა. ვარ­სკვლა­ვი იძუ­ლე­ბუ­ლი გახ­და, ალი­მენ­ტი ეხა­და.

ლინ­და ჰობსთან ალ პა­ჩი­ნომ 5 წელი გა­ა­ტა­რა (იმ დრო­ის­თვის ეს მის­თვის პი­რა­დი რე­კორ­დი იყო). არა­და, ლინი ნაკ­ლე­ბად შე­სა­ფე­რი­სი კან­დი­და­ტუ­რა გახ­ლდათ მისი ცხოვ­რე­ბის თა­ნამ­გზავ­რის როლ­ზე. ზედ­მე­ტად ძა­ლა­უფ­ლე­ბის­მოყ­ვა­რე, რე­ჟი­სო­რი ქალი შე­ე­ცა­და, მათი ცხოვ­რე­ბი­სე­უ­ლი ბედ­ნი­ე­რე­ბის რე­ჟი­სუ­რა თვი­თონ­ვე წა­რე­მარ­თა. სცე­ნა­რი კი ძვე­ლე­ბუ­რად ცნო­ბი­ლი და ალის­თვის მი­უ­ღე­ბე­ლი აღ­მოჩ­ნდა. ბავ­შვის გა­ჩე­ნა არ გა­მო­ვი­და. მე­ო­რე სა­კი­თხი - ყო­ველ­თვის მის გვერ­დით ყოფ­ნა - პა­ჩი­ნოს არ სურ­და. ის ხში­რად მი­ა­ნიშ­ნებ­და, რომ ური­გო არ იქ­ნე­ბო­და, თუკი ბი­ნას სად­მე ახ­ლოს, ცალ­კე და­ი­ქი­რა­ვებ­და, რად­გან მუდ­მი­ვად ვი­ღა­ცას­თან ერ­თად ცხოვ­რე­ბა არ შე­ეძ­ლო. სა­პა­სუ­ხოდ ლინ­მა მას ფლოს­ტე­ბი უყი­და და საკ­ვებ­ში სა­ფა­ღა­რა­თო სა­შუ­ა­ლე­ბე­ბის ჩაყ­რას მიჰ­ყო ხელი. საბ­რა­ლო ალი, მუც­ლის მწვა­ვე ტკი­ვი­ლის გამო იძუ­ლე­ბუ­ლი გახ­და, ერთხანს სა­ღა­მო­ო­ბით სახ­ლში მჯდა­რი­ყო. მაგ­რამ სამ­წუ­ხა­როდ, ამ ხერ­ხის გა­მო­ყე­ნე­ბა დიდ­ხანს არ შე­იძ­ლე­ბო­და, რად­გან "ობი­ექ­ტი" შე­საძ­ლოა, გა­უ­წყლო­ე­ბის­გან ხე­ლი­დან გა­მოსცლო­და... ალი გა­დარ­ჩა! თა­ნაც ისე, რომ ამა­სო­ბა­ში ბი­ვერ­ლი დ'ან­ჯე­ლოც გა­იც­ნო. ის ერ­თა­დერ­თი ქალი აღ­მოჩ­ნდა, რო­მე­ლიც მისი თა­ვი­სუფ­ლე­ბის შე­ზღუდ­ვას არ ცდი­ლობ­და. თა­ნაც, 46 წელი არც ისე შე­სა­ფე­რი­სი ასა­კი იყო შვი­ლის გა­სა­ჩე­ნად და აი...

...ის რეს­ტო­რან­ში დაბ­რუნ­და, როცა ბი­ვერ­ლი ნა­ყი­ნის უკა­ნას­კნელ პორ­ცი­ას მი­ირ­თმევ­და. "მე შენ სა­ჩუ­ქა­რი მო­გი­ტა­ნე", - წარ­მოთ­ქვა სა­ზე­ი­მოდ პა­ჩი­ნომ და მა­გი­და­ზე დიდი კო­ლო­ფი დადო. ეს აშ­კა­რად არ ჰგავ­და სა­ქორ­წი­ნო ბე­ჭედს. მაშ, რა იყო! - რა და რბი­ლი, 41 ზო­მის სახ­ლის ფლოს­ტე­ბი, სწო­რედ მისი ფე­ხის ზო­მის.

ალ პა­ჩი­ნომ გა­და­ი­ტა­ნა ოპე­რა­ცია ნაღ­ვლის ბუშტზე, სა­ი­და­ნაც კენ­ჭი ამო­უ­ღეს. მო­ი­თხო­ვა, რომ ეს "უბე­დუ­რი კენ­ჭი" მის­თვის ეჩ­ვე­ნე­ბი­ნათ. მისი შე­ფე­რი­ლო­ბა მსა­ხი­ობს "კე­თილ­შო­ბი­ლუ­რად" ეჩ­ვე­ნა და გას­ცა გან­კარ­გუ­ლე­ბა, ცნო­ბილ იუ­ვე­ლირ ბა­რენსს მის­გან ბე­ჭე­დი და­ემ­ზა­დე­ბი­ნა. ბუ­ნე­ბით შე­მოქ­მედ­მა, სა­კუ­თა­რი ორ­გა­ნო­დან ამოც­ლი­ლი ქვაც კი გა­მორ­ჩე­ულ ნივ­თად აქ­ცია.

ნი­კო­ლას კე­ი­ჯი - ან­გე­ლო­ზი შავ სა­მოს­ში

ქა­ლე­ბი მას "სა­ინ­ტე­რე­სო ტიპს" ეძა­ხი­ან. მა­ღა­ლი, გა­მე­ლო­ტე­ბუ­ლი შუბ­ლი - ინ­ტე­ლექ­ტის ნი­შა­ნია; ახლო-ახლო დამ­ჯდა­რი თვა­ლე­ბი კი სენ­ტი­მენ­ტა­ლურ ბუ­ნე­ბა­ზე მი­უ­თი­თებს.

მისი ბი­ოგ­რა­ფია სა­თხრო­ბად ღირს.

ჰო­ლი­ვუდ­ში მი­ღე­ბუ­ლი წე­სის მი­ხედ­ვით, ვარ­სკვლა­ვე­ბი სა­კუ­თარ თავ­ზე ათას­გვარ რა­მეს იგო­ნე­ბენ. კე­იჯს კი არაფ­რის გა­მო­გო­ნე­ბა არ სჭირ­დე­ბა - მისი გე­ნე­ა­ლო­გი­უ­რი ხე ნამ­დვი­ლი "სა­ბა­დოა": ძვე­ლი იტა­ლი­ე­ლი ყა­ჩა­ღე­ბის კლა­ნი, მძარ­ცვე­ლე­ბი და მკვლე­ლე­ბიც კი!.. ახლა ნა­ყო­ფი­ე­რი ტო­ტე­ბი გა­ვიხ­სე­ნოთ: ბიძა - ფრენ­სის ფორდ კო­პო­ლა, სა­ხელ­გან­თქმუ­ლი კი­ნო­რე­ჟი­სო­რი, მამა - ავ­გუსტ კო­პო­ლა, დახ­ვე­წი­ლი მე­ტყვე­ლე­ბის პრო­ფე­სო­რი. დედა - "ამო­ხე­უ­ლი ფურ­ცე­ლია": მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა ფსი­ქი­ატ­რი­ულ კლი­ნი­კებ­ში გა­ა­ტა­რა.

ასე­თი მო­ცე­მუ­ლო­ბით გზა პირ­და­პირ ვარ­სკვლა­ვო­ბის­კე­ნაა ხსნი­ლი, მაგ­რამ ნი­კო­ლა­სი გა­მუდ­მე­ბით რა­ღაც ეკალ-ბარ­დებ­ში იხ­ლარ­თე­ბა. სულ რა­ღა­ცას ეძებს, სა­ხე­ებს იც­ვლის. მას უამ­რა­ვი როლი აქვს ნა­თა­მა­შე­ბი და მა­ყუ­რე­ბელ­მა მხო­ლოდ ბოლო ათწლე­ულ­ში და­ი­წყო მისი შეც­ნო­ბა. არა იმი­ტომ, რომ უნი­ჭოა, არა­მედ იმის გამო, რომ სხვა­დას­ხვა­ნა­ი­რია. ასე რომ, შე­გიძ­ლი­ათ, კე­ი­ჯი ისე­თი მი­ი­ღოთ, რო­გორც მო­გე­სურ­ვე­ბათ, - ყვე­ლა­ფე­რი მარ­თა­ლი იქ­ნე­ბა.

ნი­კო­ლა­სი 1964 წლის 7 იან­ვარს კა­ლი­ფორ­ნი­ა­ში, ლონგ-ბიჩ­ზე და­ი­ბა­და. როცა ბიჭს 15 წელი შე­უს­რულ­და, თე­ატ­რა­ლურ სკო­ლა­ში შე­ვი­და. პე­და­გო­გე­ბი მი­სით დი­დად არ იყ­ვნენ მო­ხიბ­ლულ­ნი. ერ­თმა ისიც კი თქვა: "ვერც ერთ ამ­პლუ­ა­ში ვერ წარ­მო­გიდ­გენ: გმი­რის როლ­ზე ვერ გა­ქა­ჩავ, სა­სა­ცი­ლო შე­სა­ხე­და­ო­ბა გაქვს; კო­მი­კო­სიც ვერ გახ­დე­ბი - იშ­ვი­ა­თად იღი­მი და სხვას რო­გორ გა­ა­ღი­მებ".

მას შემ­დეგ ნი­კო­ლა­სი ხში­რად იბღვი­რე­ბო­და და სულ მალე წარ­ბებს შო­რის სამი თა­ნა­ბა­რი ხაზი გა­უჩ­ნდა, ანუ ისე­თი ადა­მი­ა­ნის იერი, "რომ­ლის თავ­შიც ტა­რაკ­ნე­ბი დარ­ბი­ან". სწო­რედ ამ სა­ხით გახ­და მი­სა­ღე­ბი, მო­დუ­რი და მალე ბო­ე­ვი­კებ­ში მთა­ვა­რი გმი­რე­ბის სა­თა­მა­შოდ მიწ­ვე­ვაც მო­უმ­რავ­ლდა.

ერთ-ერთ ინ­ტერ­ვი­უ­ში ნიკ­მა თქვა, რომ მისი საყ­ვა­რე­ლი საქ­მი­ა­ნო­ბა მო­ცა­ლე­ო­ბის ჟამს - კი­თხვაა. ძა­ლი­ან უყ­ვარს კო­მიქ­სე­ბი და რუსი მწე­რა­ლი დოს­ტო­ევ­სკი, გან­სა­კუთ­რე­ბით კი მისი რო­მა­ნი - "ძმე­ბი კა­რა­მა­ზო­ვე­ბი". აღ­მოჩ­ნდა, რომ კე­იჯს ძა­ლი­ან იზი­დავს ერთ-ერთი პერ­სო­ნა­ჟი - შუ­თა­ნა ძმა, დმიტ­რი კა­რა­მა­ზო­ვი. "მან ხომ ქვეყ­ნის ფული და­ა­ხარ­ჯა ერთ ქალს, რო­მელ­საც თა­ვად სრუ­ლე­ბი­თაც არ უყ­ვარ­და. ჰოდა, მეც ასე­თი ვარ", - ამ­ბობ­და მსა­ხი­ო­ბი.

1999 წელს ის პატ­რი­სია არ­კეტს შეხ­ვდა და შე­უყ­ვარ­და. ქალ­მა მის გრძნო­ბას არ უპა­სუ­ხა, პი­რი­ქით - მას­ხრა­დაც აიგ­დო, როცა უთხრა, რომ მხო­ლოდ იმ კაცს გაჰ­ყვე­ბო­და ცო­ლად, ვინც მი­უ­ტან­და: ა) შავ ორ­ქი­დე­ას; ბ) სე­ლინ­ჯე­რის ავ­ტოგ­რაფს; გ) ლი­სუს ტო­მის ქა­ლის სა­ქორ­წი­ნო სა­მოსს და ა.შ. - სულ 15 პუნ­ქტი ჰქონ­და ჩა­მო­წე­რი­ლი.

წარ­მო­იდ­გი­ნეთ, კე­ი­ჯ­მა ეს ყვე­ლა­ფე­რი მო­ი­ძია, საყ­ვა­რელ ქალს მი­არ­თვა და გვა­რი­ა­ნა­დაც და­აფრ­თხო, რად­გან პატ­რი­სი­ამ იფიქ­რა, რომ მის წინ სრუ­ლი­ად გა­და­რე­უ­ლი, შეშ­ლი­ლი ადა­მი­ა­ნი იდგა. ქალი გა­იქ­ცა, მაგ­რამ 8 წლის შემ­დეგ ისი­ნი კვლავ შეხ­ვდნენ და პატ­რი­სია ბო­ლოს და ბო­ლოს, ბედს და­მორ­ჩილ­და. ის მო­ი­ხიბ­ლა კე­ი­ჯის უნა­რით - იშ­ვი­ა­თი ერ­თგუ­ლე­ბა გა­მო­ი­ჩი­ნოს გრძნო­ბის მი­მართ.

...როცა დად­გა ჟამი და ცოლ-ქმარ­მა გაყ­რის თა­ო­ბა­ზე გან­ცხა­დე­ბა გა­ა­კე­თა, პა­პა­რა­ცე­ბი მა­ში­ნაც კი ფირ­ზე აღ­ბეჭ­დავ­დნენ მათ ვნე­ბი­ან კოც­ნას.

...ის ნამ­დვილ თეთრ სა­სახ­ლე­ში და­ბი­ნავ­და, რო­მელ­საც კოშ­კუ­რე­ბი და სა­თო­ფუ­რე­ბი აქვს. სა­სახ­ლის შიგ­ნით სულ ძო­წე­უ­ლი, პორ­ფი­რი, ხა­ვერ­დი და კან­დე­ლაბ­რე­ბია. სა­წო­ლის თავ­ზე კი მი­ნის ყუ­თი­დან შე­მაძ­რწუ­ნებ­ლად იმ­ზი­რე­ბა უზარ­მა­ზა­რი მარ­ტორ­ქის ფი­ტუ­ლი. ერთხელ, როცა გა­ლი­ა­ნო ეს­ტუმ­რა, ამ სა­ნა­ხა­ო­ბამ მას­ზე ისე იმოქ­მე­და, რომ გო­ნე­ბა და­კარ­გა და ია­ტაკ­ზე გა­იშ­ხლარ­თა.

აი, მას­პინ­ძელს კი მოს­წონს. სახ­ლი ხომ ძა­ლი­ან ჰგავს თა­ვად მას.

მო­ამ­ზა­და ირი­ნა ჯან­დი­ერ­მა

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)