ამერიკის შეერთებული შტატების პრეზიდენტმა ბარაქ ობამამ სირიაზე, სადაც სამოქალაქო ომი 2011 წლიდან მძვინვარებს, სამხედრო დარტყმის გადაწყვეტილება უკვე მიიღო. კონგრესში სირიის პრობლემაზე დებატები 9 სექტემბერს დაიწყება, თუმცა ამბობენ იმასაც, რომ პრეზიდენტმა ობამამ სირიაზე იერიში შეიძლება იმ შემთხვევაშიც დაიწყოს, თუკი კონგრესისგან ნებართვას ვერ მიიღებს. ობამასვე განცხადებით, ვაშინგტონი აპირებს ბაშარ ასადის რეჟიმის წინააღმდეგ გაეროს უშიშროების საბჭოს ნებართვის გარეშე იმოქმედოს. ამ თემაზე სამხედრო-ანალიტიკური ჟურნალის, "არსენალის" მთავარი რედაქტორ ირაკლი ალადაშვილი გვესაუბრება:
- ობამა დღეს თავისივე სიტყვების ტყვეობაში აღმოჩნდა. მან ამ რამდენიმე თვის წინ განაცხადა, რომ თუ ბაშარ ასადის რეჟიმი თავისი ხალხის წინააღმდეგ ქიმიურ იარაღს გამოიყენებდა, ეს იქნებოდა წითელი ხაზის გადაკვეთა, რის შემდეგაც ამერიკის შეერთებული შტატები ადეკვატურად იმოქმედებდა. 21 აგვისტოს სირიაში მშვიდობიანი მოსახლეობის წინააღმდეგ მართლაც გამოიყენეს ქიმიური იარაღი, რაც კაცობრიობის წინაშე ჩადენილ დანაშაულად მიმაჩნია. 1500-მდე ადამიანი დაიღუპა, ძირითადად მშვიდობიანი მოქალაქეები, მაგრამ საკითხავია, ვინ გამოიყენა ეს იარაღი? ეს ამბავი უცნაურად დაემთხვა გაეროს დამკვირვებელი ქიმიური იარაღის ექსპერტების ჩასვლას დამასკოში. წესით, ამ დროს ქიმიური იარაღის გამოყენება ასადის ხელისუფლებას ყველაზე ნაკლებად აძლევდა ხელს. ჩემი აზრით, თუმცა ამის მტკიცება რთულია, ეს იარაღი შეიძლება გამოეყენებინა იმ მესამე ძალას, რომელსაც სურს აშშ-ის ომში ჩართვა. სამხედრო თვალსაზრისით პროცესები შესაძლოა რამდენიმე ვერსიით განვითარდეს: პირველი - განხორციელდეს შეზღუდული წერტილოვანი საჰაერო თავდასხმები, ფრთოსანი რაკეტების "ტომაჰავკებისა" და საგემბანო თვითმფრინავების გამოყენებით, რისი მიზანიც კონკრეტული ობიექტების განადგურება იქნება, მათ შორის ბაშარ ასადის რეზიდენციის და ა.შ. თუმცა მხედველობაშია მისაღები, რომ ასადის ხელისუფლება, ასევე სამხედრო შტაბები უკვე მიწისქვეშა ბუნკერებში გადადიან; მეორე სცენარით, ეს საჰაერო თავდასხმები შეიძლება დროში გახანგრძლივდეს, პერმანენტულად და უფრო დიდი მასშტაბით მოხდეს დაბომბვები; მესამე და უფრო რთული სცენარით, შესაძლებელია სახმელეთო შეჭრა. თუმცა ეს ბოლო ვარიანტი უფრო გამოირიცხება. თუ აშშ-მა დაიწყო სამხედრო ოპერაცია, მას ექნება ასადის ოპოზიციის იმედი, რომელიც ხმელეთზე წამოიწყებს სამხედრო შეტევებს, სირიის ცაში კი ამერიკული თვითმფრინავები იბატონებენ. ასევე, მნიშვნელოვანია, რას მოიმოქმედებს ირანი, სადაც კარგად ხვდებიან, რომ თუ ასადის რეჟიმი დაემხობა, მალე შეიძლება ირანის ჯერიც დადგეს. ირანი ასადის რეჟიმს ფარულად აქამდეც ეხმარებოდა, მაგრამ ახლა შეიძლება ღიად, სახმელეთო ჯარითა და სხვა საშუალებებითაც შეეწიოს ბაშარ ასადს. გასათვალისწინებელია ჩინეთის და უპირველესად, რუსეთის პოზიციაც. ეს უკანასკნელი, რა თქმა უნდა, ღიად არ ჩაერთვება სამხედრო ოპერაციაში, თუ ის დაიწყო, მაგრამ ვიცით, რომ სირიის სანაპიროსკენ თავის სამხედრო ხომალდებს გზავნის, მათ შორის, შავი ზღვის ფლოტის ფლაგმან "მასკვას", აღსანიშნავია, რომ სირიის საპორტო ქალაქ ტარტუსში მას თავისი ბაზა აქვს.
- როგორ შეაფასებთ ბაშარ ასადის რეჟიმის სამხედრო პოტენციალს?
- იქიდან გამომდინარე, რომ, დიდი ალბათობით, ამერიკა საჰაერო ოპერაციას დაიწყებს, მნიშვნელოვანი იქნება არა სირიის შეიარაღებაში ტანკების ოდენობა, არამედ ის, თუ საჰაერო თავდაცვის რა საშუალებებს ფლობს ასადის რეჟიმი. ბოლო მონაცემებით, სირიის არმიის განკარგულებაში იყო დაახლოებით 900 ერთეულამდე საზენიტო-სარაკეტო კომპლექსი, ასევე 4000-მდე საზენიტო არტილერიის დანადგარი, რომელთა უმეტესობა მოძველებულია. თუმცა ასადის ხელში ასევე არის კიდევ ახალი ტიპის საზენიტო სისტემები, რომელიც რუსეთმა, კერძოდ პუტინმა, ბოლო 2-3 წლის განმავლობაში მიჰყიდა, მათ შორის აღსანიშნავია: "ბუკისა" და "პანცირის" ტიპის მოდერნიზებული საზენიტო-სარაკეტო კომპლექსები. ასევე სირიელებს გააჩნიათ "იახონტის" ტიპის ხომალდსაწინააღმდეგო სარაკეტო სისტემები, რაც ასევე რუსეთიდან შეიტანეს. ეს სისტემები სირიის სანაპიროზეა განთავსებული და სანაპიროდან 300 კმ სიშორეზე შეუძლიათ მოწინააღმდეგის ხომალდების დაზიანება ან ჩაძირვა, გააჩნია ამ ხომალდების ტონაჟს. შეიძლება ავიამზიდი ვერ ჩაძირონ, მაგრამ სერიოზულად დააზიანონ. მოკლედ, ასადი მთლად ხელცარიელი არ არის, თუმცა სირია დიდხანს მაინც ვერ გაძლებს, თუ მის წინააღმდეგ სერიოზული ძალები იქნა გამოყენებული.
- თუ სამხედრო ოპერაცია მართლაც დაიწყო, ეს რა გავლენას მოახდენს საქართველოზე?
- სამწუხაროდ, მოსალოდნელია, რომ რუსეთის პოლიტიკა და ქმედებები ჩვენდამი კიდევ უფრო ხისტი გახდეს. საქართველო რუსეთის მიერ ჯერ კიდევ ამერიკის ერთგულ და სტატეგიულ პარტნიორად აღიქმება, შესაბამისად, თუ ამერიკა ჩაერთო ამ ბრძოლაში, რუსეთი შეიძლება შეეცადოს ჩვენზე ზემოქმედებით სამაგიეროს გადახდას. გაგახსენებთ, 2008 წელს, როდესაც დასავლეთის ქვეყნებმა კოსოვოს დამოუკიდებლობა ცნეს, სწორედ ამის საპასუხოდ შემოიჭრა აგვისტოში რუსეთი საქართველოში, ამ შემოჭრის ერთადერთი არა, მაგრამ ერთ-ერთი მთავარი მიზეზი სწორედ კოსოვოს აღიარება იყო.
ნათია დოლიძე
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)