ბოლო წლებში ადამიანები თავბრუდამხვევ კარიერას იკეთებდნენ, სამხედრო ჩინებს ისეთივე სისწრაფით იღებდნენ, როგორც პრეზიდენტი დაქროდა ღრუბელ-ღრუბელ ომის დროს. ამჯერად ომში თავის წარმატებასა და მარცხზე გენშტაბის ყოფილი უფროსი, თადარიგის გენერალი გიგი კალანდაძე გვესაუბრება:
- 33 წლისა უკვე გენერალი ხართ. რით დაიმსახურეთ ამხელა წოდება?
- ვერ გეტყვით, რატომ მივიღე გენერლობა, თუმცა ნაცნობობითა და ნათესაობით კარიერა არ გამიკეთებია.
- ასე ადვილად რომ იღებს სამხედრო პირი გენერლობას, ეს პრობლემა არ არის ქვეყნის თავდაცვისუნარიანობისთვის?
- თუ გაინტერესებთ, რატომ ვარ გენერალი, ჩემს ხელმძღვანელობას ჰკითხეთ. ჩემზე ახალგაზრდა გენერლებიც ჰყოლია საქართველოს და რატომ უკვირთ ჩემი.
- გეტყვით, რატომ მიკვირს: 2008 წლის ომის დროს მე-4 ბრიგადას მეთაურობდით. თქვენი ბრიგადა ყველაზე მეტად დაზარალდა როგორც ცოცხალი ძალით, ასევე ტექნიკით. ხომ არ იყო ეს კრახი გამოწვეული იმით, რომ გამოცდილება აკლდა ბრიგადის მეთაურს?
- მე-4 ქვეითი ბრიგადა 2005 წელს შეიქმნა, მაგრამ 2008 წლის იანვარ-თებერვალში დაკომპლექტდა, როგორც საკონტრაქტო ბრიგადა. ომი რომ არ დაწყებულიყო, ავღანეთში მივდიოდით. მიზეზი სწორედ ის იყო, რომ არ ვიყავით მზად ასეთ შეტაკებებში მონაწილეობისთვის.
- ამბობენ, სამხედროები მაშინ დაბომბეს, როცა არასწორი მანევრი გააკეთეს და მინდორში დასასვენებლად გაიშალნენ თქვენი ბრძანებით.
- როგორ შეიძლება იმის თქმა, რომ ჯარს ვუბრძანე, მინდორში გამოიძინეთ-მეთქი. ხომ უნდა იყვნენ ამის თვითმხილველები? ვერ ნახავთ ვერც ერთ მეთაურსა და რიგითს, რომელიც იტყვის, რომ ამ მსხვერპლის მიზეზი ჩემი შეცდომა იყო.
- ამბობენ, ბრიგადის მეთაურმა კალანდაძემ საკუთარი იარაღით დაიჭრა თავიო.
- ტყვიით კი არა, ნამსხვრევებით ვარ დაჭრილი. ჰოსპიტალშიც არის ინფორმაცია ამის თაობაზე, მიბრძანდით და ნახეთ. ან იმ ხალხს ჰკითხეთ, ვინც გამომიყვანა ბრძოლის ველიდან.