სა­ქარ­თვე­ლოს პრე­მი­ერ-მი­ნის­ტრი ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვი­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბას ღია წე­რი­ლით მი­მარ­თავს. ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვი­ლის წე­რილს, რო­მე­ლიც მისი პო­ლი­ტი­კი­დან წას­ვლის თე­მას ეხე­ბა, "ამ­ბე­ბი.გე" უც­ვლე­ლად გთა­ვა­ზობთ:

"ჩემს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას პო­ლი­ტი­კი­დან წას­ვლის თა­ო­ბა­ზე იმ­დე­ნი ვნე­ბა­თა­ღელ­ვა და ინ­ტერპრე­ტა­ცია მოჰ­ყვა,რომ სა­ჭი­როდ ვთვლი გარ­კვე­უ­ლი გან­მარ­ტე­ბე­ბი გა­ვა­კე­თო.იმი­სათ­ვის, რომ და­ვა­სა­ბუ­თო ჩემი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბე­ბის თა­ნა­მიმ­დევ­რუ­ლო­ბა, გთა­ვა­ზობთ ამო­ნა­რიდს პო­ლი­ტი­კა­ში შე­მოს­ვლის შემ­დეგ გა­კე­თე­ბუ­ლი ჩემი პირ­ვე­ლი გან­ცხა­დე­ბი­დან:

"მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვი­ლის მიერ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ტო­ტა­ლურ­მა მო­ნო­პო­ლი­ზე­ბამ და ჩა­ტა­რე­ბულ­მა კონ­სტი­ტუ­ცი­ურ­მა ცვლი­ლე­ბებ­მა,რო­მელ­თა მი­ხედ­ვი­თაც ნათ­ლად ვლინ­დე­ბა სა­ა­კაშ­ვი­ლის სურ­ვი­ლი,ყვე­ლა­ნა­ი­რი კონ­სტი­ტუ­ცი­უ­რი ვა­დის ამო­წურ­ვის მი­უ­ხე­და­ვად, შე­ი­ნარ­ჩუ­ნოს ძა­ლა­უფ­ლე­ბა და დარ­ჩეს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის სა­თა­ვე­ში,მი­მა­ღე­ბი­ნა გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა, შევ­ქმნა პო­ლი­ტი­კუ­რი პარ­ტია და მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა მი­ვი­ღო 2012 წლის სა­პარ­ლა­მენ­ტო არ­ჩევ­ნებ­ში... დავ­რწმუნ­დი, რომ პი­რა­დი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბის გა­რე­შე ძა­ლი­ან გა­ჭირ­დე­ბო­და სა­ჭი­რო შე­დე­გის მი­ღე­ბა, ამი­ტო­მაც გა­დავ­წყვი­ტე,გარ­კვე­უ­ლი დრო­ის გან­მავ­ლო­ბა­ში, და­ახ­ლო­ე­ბით 2-3 წელი, პი­რა­დად გა­ვუ­წიო კო­ორ­დი­ნა­ცია შემ­დეგ პო­ლი­ტი­კურ პრო­ცე­სებს:

• ჩემ მიერ შექ­მნი­ლი ახა­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი პარ­ტი­ი­სა და არ­სე­ბუ­ლი ჯან­სა­ღი პო­ლი­ტი­კუ­რი ძა­ლე­ბის გა­ერ­თი­ა­ნე­ბით მო­ვახ­დი­ნოთ 2012 წლის სა­პარ­ლა­მენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბის აბ­სო­ლუ­ტუ­რი უმ­რავ­ლე­სო­ბით მო­გე­ბა;

• გა­ვარ­კვი­ოთ და ხალ­ხთან ერ­თად შე­ვი­მუ­შა­ოთ ქვეყ­ნის მარ­თვის ოპ­ტი­მა­ლუ­რი მო­დე­ლი, მო­ვახ­დი­ნოთ ისე­თი სა­კონ­სტი­ტუ­ციო ცვლი­ლე­ბე­ბი,რომ მო­მა­ვალ­ში არა­თუ სა­შუ­ა­ლე­ბა,სურ­ვი­ლიც კი არ გა­უჩ­ნდეს ვინ­მეს, რომ კონ­სტი­ტუ­ცია სა­კუ­თარ თავს მო­არ­გოს;

• პრე­მი­ე­რის ან პარ­ლა­მენ­ტის თავ­მჯდო­მა­რის რან­გში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა მი­ვი­ღო ახა­ლი მთავ­რო­ბის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბა­ში და პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა ვი­კის­რო მის ნორ­მა­ლურ ფუნ­ქცი­ო­ნი­რე­ბა­ზე, რათა ბო­ლომ­დე აღ­მო­ი­ფხვრას ისე­თი მას­შტა­ბის ელი­ტა­რუ­ლი კო­რუფ­ცია,რო­მელ­შიც სა­ა­კაშ­ვი­ლის ახ­ლან­დე­ლი მთავ­რო­ბის მა­ღა­ლი ეშე­ლო­ნე­ბია ჩაფ­ლუ­ლი;

• და­ვი­წყოთ და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი სა­სა­მარ­თლო სის­ტე­მის შექ­მნა და იგი შე­უქ­ცე­ვად პრო­ცე­სამ­დე მი­ვიყ­ვა­ნოთ;

• პერ­სპექ­ტი­უ­ლი გავ­ხა­დოთ აფხა­ზე­თი­სა და სამ­ხრეთ ოსე­თის ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე ქარ­თუ­ლი სა­ხელ­მწი­ფოს იუ­რის­დიქ­ცი­ის აღ­დგე­ნა;

• შევ­ქმნათ რე­ა­ლუ­რად სა­ინ­ტე­რე­სო სა­ინ­ვეს­ტი­ციო გა­რე­მო და ერთი ჯგუ­ფის მიერ მო­ნო­პო­ლი­ზე­ბუ­ლი ბიზ­ნე­სის ნაც­ვლად სა­ფუძ­ვე­ლი ჩა­ვუ­ყა­როთ ქვე­ყა­ნა­ში ბიზ­ნე­სის აღორ­ძი­ნე­ბას;

• ბო­ლომ­დე მი­ვიყ­ვა­ნოთ და­წყე­ბუ­ლი პირ­ვე­ლი პრო­ექ­ტი, რო­მე­ლიც სოფ­ლის მე­ურ­ნე­ო­ბის აღორ­ძი­ნე­ბას ეხე­ბა და რე­ა­ლო­ბას და­ვუ­ახ­ლო­ოთ მე­ო­რე პრო­ექ­ტი- ტექ­ნო­ლო­გი­უ­რი უნი­ვერ­სი­ტე­ტის და­არ­სე­ბი­სა და მა­ღალ­ტექ­ნო­ლო­გი­უ­რი სა­მუ­შაო ად­გი­ლე­ბის შექ­მნის შე­სა­ხებ;

• და­ვი­წყოთ რუ­სეთ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბის და­ლა­გე­ბა;

• გა­ვაღ­რმა­ოთ აშშ-სა და ევ­რო­კავ­შირ­თან მე­გობ­რო­ბა და ინ­ტეგ­რა­ცია...

ჩემი აზ­რით, ზე­მოთ ჩა­მოთ­ვლი­ლი პრობ­ლე­მე­ბის მოგ­ვა­რე­ბას და­ახ­ლო­ე­ბით ორი­დან სამ წლამ­დე დას­ჭირ­დე­ბა. ამის შემ­დეგ მე ვა­პი­რებ წა­ვი­დე პო­ლი­ტი­კი­დან,რათა აქ­ტი­უ­რი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა მი­ვი­ღო ქვეყ­ნის სა­ზო­გა­დო­ებ­რივ ცხოვ­რე­ბა­სა და მის გან­ვი­თა­რე­ბა­ში...ჩვენ, სა­ზო­გა­დო­ე­ბამ უნდა ვის­წავ­ლოთ, რო­გორ უნდა ავირ­ჩი­ოთ და, უფრო მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი, რო­გორ ვა­კონ­ტრო­ლოთ სა­ხელ­მწი­ფოს მე­თა­უ­რი და მისი მთავ­რო­ბა... უახ­ლო­ეს მო­მა­ვალ­ში ჩვენ უნდა შევ­ძლოთ და ჩა­მო­ვა­ყა­ლი­ბოთ სა­მო­ქა­ლა­ქო სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ის კრი­ტი­კუ­ლი მასა(რის გან­ვი­თა­რე­ბა­საც შემ­დგომ­ში წლე­ბი და ათწლე­უ­ლე­ბი დას­ჭირ­დე­ბა),რო­მელ­საც ნე­ბის­მი­ერ­მა მთავ­რო­ბამ ან­გა­რი­ში უნდა გა­უ­წი­ოს და იმის გა­ფიქ­რე­ბის სურ­ვი­ლიც კი არ გა­უჩ­ნდეს, რა­საც სა­ა­კაშ­ვი­ლის დღე­ვან­დე­ლი მთავ­რო­ბა კად­რუ­ლობს" - სწო­რედ ეს იყო ის მიზ­ნე­ბი და მი­ზე­ზე­ბი, რის­თვი­საც მე პო­ლი­ტი­კა­ში მო­ვე­დი.

"დიდი ფიქ­რი­სა და ანა­ლი­ზის შემ­დეგ მივ­ხვდი,რომ მე აღარ მქონ­და არ­ჩე­ვა­ნი." - ესეც ამო­ნა­რი­დია ჩემი მა­შინ­დე­ლი გან­ცხა­დე­ბი­დან. დღეს, ამ გან­ცხა­დე­ბი­დან თით­ქმის2 წლის თავ­ზე,ერ­თგვა­რი კმა­ყო­ფი­ლე­ბით ვა­ცხა­დებ, რომ მეც და სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­საც გვაქვს არ­ჩე­ვა­ნის გა­კე­თე­ბის უფ­ლე­ბაც და შე­საძ­ლებ­ლო­ბაც. და თუ რო­გო­რია ეს არ­ჩე­ვა­ნი,მინ­და ამის თა­ო­ბა­ზე მო­გახ­სე­ნოთ.

მე მო­ვე­დი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში იმი­ტომ,რომ და­მეც­ვა სა­ზო­გა­დო­ე­ბა და ეს წარ­მა­ტე­ბით მო­ვა­ხერ­ხეთ კი­დეც იმით, რომ დღეს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა ყვე­ლა წი­ნა­მორ­ბედ­ზე უკე­თე­სია და სა­ზო­გა­დო­ე­ბაც ყვე­ლა­ზე მე­ტად და­ცუ­ლია ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის თვით­ნე­ბო­ბი­სა­გან.მაგ­რამ სა­ზო­გა­დო­ე­ბა არ უნდა იყოს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის კე­თი­ლი ნე­ბის იმე­დად და მუდ­მი­ვად მხსნე­ლი­სა თუ მე­სი­ის მო­ლო­დინ­ში. სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ხსნა მის ეფექ­ტუ­რო­ბა­ში,მა­ღა­ლი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბის უნარ­სა და პო­ლი­ტი­კურ სიმ­წი­ფე­შია.სა­ზო­გა­დო­ე­ბამ უნდა მო­ნა­ხოს მე­ქა­ნიზ­მი,რომ­ლი­თაც გა­ა­კონ­ტრო­ლებს და პარტნი­ო­რო­ბას გა­უ­წევს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას.

ჩემი პი­რა­დი მა­გა­ლი­თით სა­ზო­გა­დო­ე­ბას მინ­და და­ვა­ნა­ხო,რომ აუ­ცი­ლე­ბე­ლია იყო ადეკ­ვა­ტუ­რი გა­მოწ­ვე­ვე­ბი­სა და კონ­კრე­ტუ­ლი რე­ა­ლო­ბის მი­მართ. ორი წლის წინ სულ სხვა გა­მოწ­ვე­ვა ჰქონ­და ჩვენს ქვე­ყა­ნას და მეც იქ დავ­დე­ქი, სა­დაც ყვე­ლა­ზე მე­ტის გა­კე­თე­ბა შე­მეძ­ლო. დღეს სულ სხვა გა­მოწ­ვე­ვის წი­ნა­შე დგას ქვე­ყა­ნა და მეც ამ გა­მოწ­ვე­ვის შე­სა­ბა­მი­სად უნდა მო­ვიქ­ცე.

დღე­ვან­დე­ლი მდგო­მა­რე­ო­ბით,ჩემი სა­ჯა­რო ფუნ­ქცი­ე­ბი შე­იძ­ლე­ბა სამი მი­მარ­თუ­ლე­ბით გა­ნი­სა­ზღვროს: 1. სა­ხე­ლი­სუფ­ლე­ბო (ქვეყ­ნის პრე­მი­ერ-მი­ნის­ტრი); 2. პო­ლი­ტი­კუ­რი (კო­ა­ლი­ცია "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის"ლი­დე­რი); 3. სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი (აქ­ტი­უ­რი მო­ქა­ლა­ქე).მე ვა­პი­რებ უარი ვთქვა პირ­ველ და მე­ო­რე(სა­ხე­ლი­სუფ­ლე­ბო და პო­ლი­ტი­კურ) ფუნ­ქცი­ებ­ზე და მთე­ლი გა­მო­თა­ვი­სუფ­ლე­ბუ­ლი რე­სურ­სი მო­ვახ­მა­რო მე­სა­მე(სა­ზო­გა­დო­ებ­რივ) ფუნ­ქცი­ას. ამას ვა­პი­რებ იმი­ტომ, რომ პირ­ვე­ლი (სა­ხელ­მწი­ფოს ეფექ­ტი­ა­ნი მარ­თვის) და მე­ო­რე(მრა­ვალ­პარ­ტი­უ­ლი დე­მოკ­რა­ტი­ის) მი­მარ­თუ­ლე­ბით ჩემი მოკ­რძა­ლე­ბუ­ლი როლი უკვე შე­ვას­რუ­ლე და მჯე­რა,რომ ჩემი გუნ­დის წევ­რე­ბი და­წყე­ბულ საქ­მეს ჩემ გა­რე­შე უფრო უკეთ გა­არ­თმე­ვენ თავს. აი, მე­სა­მე, და ყვე­ლა­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი, მი­მარ­თუ­ლე­ბით კი სა­კე­თე­ბე­ლი უამ­რა­ვია,გამ­კე­თე­ბე­ლი ცო­ტაა და პი­რა­დად მე გარ­კვე­უ­ლი გა­რე­მო­ე­ბე­ბის გამო ბევ­რი შე­მიძ­ლია გა­ვა­კე­თო.

ამ­რი­გად, მე სად­მე "სხვა­გან" კი არ მივ­დი­ვარ, არა­მედ "აქვე" ვრჩე­ბი და მხო­ლოდ ჩემი სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი ფუნ­ქცი­ე­ბი­სა და რო­ლის ოპ­ტი­მი­ზა­ცი­ას ვა­პი­რებ,რათა, ჯერ ერთი, და­ვი­ხარ­ჯო იქ, სა­დაც დღეს ყვე­ლა­ზე მე­ტად ვჭირ­დე­ბი ქვე­ყა­ნას;და მე­ო­რე, პო­ლი­ტი­კურ პარტნი­ო­რებ­სა და თა­ნა­მო­აზ­რე­ებს გა­და­ვუ­ნა­წი­ლო ის ძა­ლა­უფ­ლე­ბა და პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა, რომ­ლის გა­რე­შეც ქვე­ყა­ნა კვლავ ერთ კაც­ზე ჩა­მო­კი­დე­ბუ­ლი დარ­ჩე­ბა და ისევ მო­ჯა­დო­ე­ბულ წრე­ზე გა­აგ­რძე­ლებს ტრი­ალს.

შე­ვეც­დე­ბი, უფრო დე­ტა­ლუ­რად ავ­ხსნა, თუ რა არის ჩემი დღე­ვან­დე­ლი როლი სა­ჯა­რო ფუნ­ქცი­ე­ბის სა­მი­ვე მი­მარ­თუ­ლე­ბით,რა შე­იც­ვლე­ბა მალე და რა­ტომ გა­უმ­ჯო­ბეს­დე­ბა ვი­თა­რე­ბა.

1. სა­ხელ­მწი­ფო მმარ­თვე­ლო­ბა

ვფიქ­რობ, მი­ნის­ტრე­ბი საკ­მა­ოდ კარ­გად არი­ან შერ­ჩე­უ­ლი და თუ რე­ა­ლო­ბის გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბით გა­ვა­ა­ნა­ლი­ზებთ ვი­თა­რე­ბას, მთავ­რო­ბის საქ­მი­ა­ნო­ბა მაქ­სი­მა­ლუ­რად ეფექ­ტუ­რია.მე, რო­გორც მთავ­რო­ბის მე­თა­ურ­მა, აქ­ტი­უ­რი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა მი­ვი­ღე თი­თო­ე­უ­ლი სა­მი­ნის­ტროს სტრა­ტე­გი­უ­ლი სა­კი­თხე­ბის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბა­ში და ამ სტრა­ტე­გი­ის ფარ­გლებ­ში თი­თო­ე­ულ მი­ნისტრს მი­ვე­ცი მოქ­მე­დე­ბი­სა და გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბე­ბის მი­ღე­ბის სრუ­ლი თა­ვი­სუფ­ლე­ბა.დღე­ი­სათ­ვის შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, რომ მე ძი­რი­თა­დი პა­რა­მეტ­რე­ბის შეს­რუ­ლე­ბის კონ­ტრო­ლით ვარ და­კა­ვე­ბუ­ლი და ყვე­ლა მი­ნის­ტრი თა­ვად უძღვე­ბა მის­თვის მინ­დო­ბილ საქ­მეს.

ახა­ლი პრე­მი­ერ-მი­ნის­ტრი, რო­მელ­საც სა­კუ­თარ გუნდსა და სა­ზო­გა­დო­ე­ბას შევ­თა­ვა­ზებ, გარ­წმუ­ნებთ, ძა­ლი­ან სა­ინ­ტე­რე­სო პი­როვ­ნე­ბა იქ­ნე­ბა, რო­მე­ლიც წარ­მა­ტე­ბით გა­არ­თმევს თავს მის­თვის და­კის­რე­ბულ მო­ვა­ლე­ო­ბებს.

მე ვიძ­ლე­ვი გა­რან­ტი­ას, რომ მთავ­რო­ბა დარ­ჩე­ბა ქმე­დი­თი, ევ­რო­პუ­ლი ტი­პის,არა­კო­რუმ­პი­რე­ბუ­ლი და ქვე­ყა­ნას სწო­რი მი­მარ­თუ­ლე­ბით წა­იყ­ვანს. თუმ­ცა, გა­რან­ტია, რო­გორც წესი, რა­მით უნდა იყოს გამ­ყა­რე­ბუ­ლი. ჩემს შემ­თხვე­ვა­ში კი ცოტა რთუ­ლა­დაა საქ­მე, რად­გან იმ თა­ნამ­დე­ბო­ბით ვარ პა­სუ­ხის­მგე­ბე­ლი, რომ­ლის და­ტო­ვე­ბა­საც ვა­პი­რებ.ამი­ტომ რჩე­ბა მარ­ტო ჩემი პა­ტი­ო­სა­ნი სი­ტყვა,რო­მელ­საც მე ისე­თი­ვე მნიშ­ვნე­ლო­ბას ვა­ნი­ჭებ, რო­გორ­საც ჩვე­ნი წი­ნაპ­რე­ბი ანი­ჭებ­დნენ. სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში მყო­ფი და სა­ზო­გა­დო­ე­ბას­თან ერ­თად, ჩვენ მო­ვა­ხერ­ხებთ სა­ჯა­როდ მივ­ცეთ გუნდს შე­ნიშ­ვნე­ბი, რომ­ლე­ბიც, გარ­წმუ­ნებთ, უფრო მტკივ­ნე­უ­ლი და უფრო ეფექ­ტუ­რიც იქ­ნე­ბა, და არა მარ­ტო შე­ნიშ­ვნე­ბი, არა­მედ – პო­ზი­ტი­უ­რი შე­ფა­სე­ბე­ბიც,რაც არა­ნაკ­ლებ სა­ჭი­როა. და რაც მთა­ვა­რია, თუ ჩვენ გვექ­ნე­ბა ქვეყ­ნი­სა თუ ცალ­კე­უ­ლი სა­მი­ნის­ტრო­ე­ბის გან­ვი­თა­რე­ბის ჯან­სა­ღი იდე­ე­ბი, არც ამ იდე­ე­ბის მი­წო­დე­ბა გახ­დე­ბა რთუ­ლი მთავ­რო­ბი­სა და პარ­ლა­მენ­ტის­თვის.

გარ­და უშუ­ა­ლოდ მთავ­რო­ბის გა­მარ­თუ­ლი საქ­მი­ა­ნო­ბი­სა, ჩვენ სა­ზო­გა­დო­ე­ბას შევ­თა­ვა­ზეთ ევ­რო­პუ­ლი ღი­რე­ბუ­ლე­ბე­ბის მა­ტა­რე­ბე­ლი პრე­ზი­დენ­ტო­ბის კან­დი­და­ტი,რო­მე­ლიც თა­ვი­სუ­ფა­ლია ტრა­დი­ცი­უ­ლი მე­სი­ა­ნის­ტურ-ავ­ტო­რი­ტა­რუ­ლი მიდ­რე­კი­ლე­ბე­ბის­გან.

მი­ღე­ბუ­ლი გვაქვს სა­თა­ნა­დო გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბე­ბი, რაც უზ­რუნ­ველ­ყოფს და­ბა­ლან­სე­ბულ კონ­სტი­ტუ­ცი­ას, რე­ა­ლურ თვით­მმარ­თვე­ლო­ბას, და­მო­უ­კი­დე­ბელ სა­სა­მარ­თლო­სა და თა­ვი­სუ­ფალ მე­დი­ას.

2. კო­ა­ლი­ცი­ი­სა და პარ­ტი­ის პო­ლი­ტი­კუ­რი ლი­დე­რო­ბა

დღეს აღა­რა­ვის ეპა­რე­ბა ეჭვი, რომ კო­ა­ლი­ცია"ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის"მშე­ნებ­ლო­ბი­სას ჩემი მი­ზა­ნი სა­ხელ­მწი­ფოს­თან შეზ­რდი­ლი მო­რი­გი სუ­პერ­პარ­ტი­ის შექ­მნა კი არა, მრა­ვალ­პარ­ტი­უ­ლი სის­ტე­მის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბა იყო. შე­სა­ბა­მი­სად, კო­ა­ლი­ცია "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბა"არის არა"ჩემი პარ­ტია",არა­მედ მას­ში შე­მა­ვა­ლი პარ­ტი­ე­ბის კო­ა­ლი­ცია. ასეთ ვი­თა­რე­ბა­ში პო­ლი­ტი­კუ­რი ძა­ლა­უფ­ლე­ბაც და პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბაც ეკუთ­ვნის არა კო­ა­ლი­ცი­ის ლი­დერს, არა­მედ კო­ა­ლი­ცი­ა­ში შე­მა­ვალ პო­ლი­ტი­კურ პარ­ტი­ებს და ამ პარ­ტი­ე­ბის ლი­დე­რებს. ამი­ტომ დღე­ვან­დე­ლი მმარ­თვე­ლი კო­ა­ლი­ცი­ის ლი­დე­რის წას­ვლა არ შე­იძ­ლე­ბა შე­ვა­და­როთ დღემ­დე არ­სე­ბუ­ლი მმარ­თვე­ლი პარ­ტი­ე­ბის ლი­დე­რე­ბის წას­ვლას. ჩვენ კო­ა­ლი­ცია "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბა"შევ­ქმე­ნით მი­ნი­მუმ მო­მა­ვალ სა­პარ­ლა­მენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბამ­დე ვა­დით და იგი არა­ნაკ­ლე­ბი ვა­დით იარ­სე­ბებს ჩემი წას­ვლის შემ­დე­გაც.მე კარ­გად ვაც­ნო­ბი­ე­რებ ჩემს როლს კო­ა­ლი­ცი­ის შექ­მნა­სა და მის წარ­მა­ტე­ბა­ში,მაგ­რამ ისიც კარ­გად ვიცი,თუ რა კრი­ტე­რი­უ­მე­ბით შე­ვარ­ჩიე თა­ნა­მებ­რძო­ლე­ბი, ვინ არი­ან ისი­ნი და რო­გო­რი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბით ეკი­დე­ბი­ან საქ­მეს. კო­ა­ლი­ცი­ა­ში შე­მა­ვალ პარ­ტი­ებ­ში მრა­ვა­ლი გა­მოც­დი­ლი პო­ლი­ტი­კო­სია და არ გა­ჭირ­დე­ბა კო­ა­ლი­ცი­ის პო­ლი­ტი­კუ­რი საბ­ჭოს ახა­ლი თავ­მჯდო­მა­რის შერ­ჩე­ვა, რო­მე­ლიც იქ­ნე­ბა პირ­ვე­ლი თა­ნას­წორ­თა შო­რის და უზ­რუნ­ველ­ყოფს კო­ა­ლი­ცი­ის საქ­მი­ა­ნო­ბას გა­ცხა­დე­ბუ­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი პროგ­რა­მის შე­სა­ბა­მი­სად.

ამას­თა­ნა­ვე, არც ის უნდა გა­მოვ­რი­ცხოთ,რომ ვინ­მემ მო­მა­ვალ სა­პარ­ლა­მენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბამ­დე გა­და­წყვი­ტოს კო­ა­ლი­ცი­ის გა­რეთ პო­ლი­ტი­კუ­რი აქ­ტი­უ­რო­ბის გაგ­რძე­ლე­ბა. ვფიქ­რობ, ეს იქ­ნე­ბა კონ­კრე­ტუ­ლი პი­რი­სა თუ ჯგუ­ფის პო­ლი­ტი­კუ­რი შეც­დო­მა,რო­მე­ლიც მხო­ლოდ მათ თა­ვად­ვე და­ა­ზა­რა­ლებს. ამ­გვა­რი ცალ­კე­უ­ლი მოვ­ლე­ნე­ბის­გან კო­ა­ლი­ცია არც ჩემი ლი­დე­რო­ბის დროს არის და­ზღვე­უ­ლი და არც ჩემ გა­რე­შე იქ­ნე­ბა.

გა­ცი­ლე­ბით მეტი ძა­ლის­ხმე­ვა დამ­ჭირ­დე­ბა იმი­სათ­ვის, რომ ჩემს წას­ვლამ­დე დას­რულ­დეს პარ­ტია "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბა- დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს"ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ულ-სტრუქ­ტუ­რუ­ლი მშე­ნებ­ლო­ბა,მაგ­რამ ამას აუ­ცი­ლებ­ლად მო­ვა­ხერ­ხებთ.მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა,რომ მე ამ პარ­ტი­ის მე­ნე­ჯე­რი თავ­მჯდო­მა­რე არა­სო­დეს ვყო­ფილ­ვარ,ბუ­ნებ­რი­ვია, ვგრძნობ დიდ პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბას იმ თა­ნა­მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბის მი­მართ, რომ­ლე­ბიც გა­მო­ეხ­მა­ურ­ნენ ჩემს ინი­ცი­ა­ტი­ვას და პარ­ტი­ა­ში გა­ერ­თი­ან­დნენ. პარ­ტი­ა­ში საკ­მა­ოდ სა­ინ­ტე­რე­სო და ძლი­ე­რი გუნ­დია შეკ­რე­ბი­ლი, რო­მელ­საც სხვებ­თან სა­მარ­თლი­ან კონ­კუ­რენ­ცი­ა­ში მო­უ­წევს წარ­მა­ტე­ბის მიღ­წე­ვა მო­მა­ვალ არ­ჩევ­ნებ­ში, ცხა­დია, ჩემი ერთი ხმის გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბით.

3. აქ­ტი­უ­რი მო­ქა­ლა­ქე­ო­ბა

რო­დე­საც აქ­ტი­ურ მო­ქა­ლა­ქე­ზე ვსა­უბ­რობ,მე არ ვგუ­ლის­ხმობ მხო­ლოდ ემო­ცი­ე­ბით პატ­რი­ოტ ადა­მი­ანს, რო­მე­ლიც ყო­ველ წამს მზა­დაა სამ­შობ­ლო­სათ­ვის სი­ცო­ცხლე გა­წი­როს. მე ვგუ­ლის­ხმობ გო­ნე­ბით პატ­რი­ოტ ადა­მი­ანს, რო­მე­ლიც მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა მზა­დაა იფიქ­როს, იკა­მა­თოს და იშ­რო­მოს ქვეყ­ნი­სა და მოყ­ვა­სი­სათ­ვის სა­ჭირ­ბო­რო­ტო სა­კი­თხებ­ზე.გო­ნე­ბით პატ­რი­ო­ტი მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბის რა­ო­დე­ნო­ბა­ზეა და­მო­კი­დე­ბუ­ლი ხალ­ხის­გან მი­ვი­ღებთ მა­სას,რო­მელ­საც ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა ად­ვი­ლად მარ­თავს, თუ სა­მო­ქა­ლა­ქო სა­ზო­გა­დო­ე­ბას, რო­მე­ლიც ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას თა­ვის სამ­სა­ხურ­ში ამ­ყო­ფებს.

იმის გა­რან­ტი, რომ მთავ­რო­ბა დარ­ჩეს ქმე­დი­თი,ევ­რო­პუ­ლი ტი­პის,არა­კო­რუმ­პი­რე­ბუ­ლი და ქვე­ყა­ნა სწო­რი მი­მარ­თუ­ლე­ბით წა­იყ­ვა­ნოს, - არ უნდა იყოს ერთი კაცი, არც ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში და არც ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის გა­რეთ.

ამის გა­რან­ტია შე­იძ­ლე­ბა იყოს მხო­ლოდ ეფექ­ტუ­რი,პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბის მქო­ნე,სწო­რედ რომ ევ­რო­პუ­ლი ტი­პის სა­ზო­გა­დო­ე­ბა. ვფიქ­რობ, დღეს სწო­რედ ესაა ჩვე­ნი ყვე­ლა­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი,მე ვი­ტყო­დი,ეპო­ქა­ლუ­რი გა­მოწ­ვე­ვა - ერ­თად ვა­შე­ნოთ ასე­თი სა­ზო­გა­დო­ე­ბა.

შე­სა­ბა­მი­სად, ჩემი ინ­ტე­რე­სის ვექ­ტო­რიც სა­ზო­გა­დო­ე­ბის­კე­ნაა მი­მარ­თუ­ლი და ჩემს ფუნ­ქცი­ას სწო­რედ იმა­ში ვხე­დავ,რომ ჩა­მო­ვა­ყა­ლი­ბოთ ისე­თი სა­ზო­გა­დო­ე­ბა,რო­მე­ლიც, ერთი მხრივ, პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბით აკე­თებს არ­ჩე­ვანს და არ­ჩევ­ნებ­ში აფიქ­სი­რებს თა­ვის პო­ზი­ცი­ას, თუ რო­გო­რი ქვე­ყა­ნა სურს მას, მე­ო­რე მხრივ კი, არ­ჩევ­ნე­ბის შემ­დეგ, მუდ­მივ რე­ჟიმ­ში აკონ­ტრო­ლებს არ­ჩე­უ­ლი მთავ­რო­ბის ეფექ­ტუ­რო­ბას.

სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში ემო­ცი­უ­რი პატ­რი­ო­ტიზ­მის დო­მი­ნი­რე­ბის პი­რო­ბებ­ში მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბი:ა) არ­ჩევ­ნებ­ში აფიქ­სი­რე­ბენ ემო­ცი­ურ პო­ზი­ცი­ას, თუ რო­გორ ქვე­ყა­ნა­ში აღარ სურთ ცხოვ­რე­ბა არ­ჩევ­ნე­ბის შემ­დეგ;და ბ) არ­ჩევ­ნე­ბის შემ­დეგ ან ნი­ჰი­ლიზ­მის ჭა­ობ­ში ეფ­ლო­ბი­ან, ანდა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის და­უ­ყოვ­ნებ­ლივ შეც­ვლას ცდი­ლო­ბენ, რაც ორი­ვე შემ­თხვე­ვა­ში ავ­ტო­რი­ტა­რიზ­მი­სა და სა­ხე­ლი­სუფ­ლე­ბო გა­ნუ­კი­თხა­ო­ბის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბას უწყობს ხელს.

იმას, რომ დღემ­დე სა­ქარ­თვე­ლო­ში ემო­ცი­უ­რი პატ­რი­ო­ტიზ­მი მე­ფობს, ადას­ტუ­რებს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის არ­ჩე­ვი­სა თუ შეც­ვლის აქამ­დე არ­სე­ბუ­ლი ყვე­ლა შემ­თხვე­ვა, 2012 წლის 1 ოქ­ტომ­ბრის არ­ჩევ­ნე­ბის ჩათ­ვლით. გა­ვუს­წო­როთ თვა­ლი სი­მარ­თლეს და ვა­ღი­ა­როთ, რომ თქვენ ჩვენ აგ­ვირ­ჩი­ეთ გუ­ლი­სა და ემო­ცი­ის კარ­ნა­ხით, და არა ჩვე­ნი პროგ­რა­მის გამო. თქვენ უარი თქვით წინა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მარ­წუ­ხებ­ზე,გა­ნუ­კი­თხა­ო­ბა­ზე, ძა­ლა­დო­ბა­ზე, სი­ღა­რი­ბე­ზე და მხა­რი და­უ­ჭი­რეთ მას, ვი­საც, თქვე­ნი აზ­რით, მისი და­მარ­ცხე­ბა შე­ეძ­ლო. რაც შე­ე­ხე­ბა მო­მა­ვალს, ყვე­ლა ჩვენ-ჩვე­ნი ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლუ­რი ოც­ნე­ბე­ბის ახ­დე­ნას ვე­ლო­დით და ნაკ­ლე­ბად გვა­ინ­ტე­რე­სებ­და, სი­ნამ­დვი­ლე­ში რას, რო­გორ და ვისი მეშ­ვე­ო­ბით გა­ა­კე­თებ­და ახა­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა. "მიშა არა, ბი­ძი­ნაა მა­გა­რი!" - ამან გა­ნა­პი­რო­ბა სა­პარ­ლა­მენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბის შე­დე­გი.წინა სა­ხე­ლი­სუფ­ლე­ბო ცვლი­ლე­ბე­ბი­სას სწო­რედ ასეთ ლო­ზუნ­გებს მოჰ­ყვა სა­მო­ქა­ლა­ქო და­პი­რის­პი­რე­ბა,სის­ხლისღვრა და რე­ვო­ლუ­ცია.

იმის ნა­თელ­სა­ყო­ფად, თუ რო­გორ"ვა­ხერ­ხებთ" მთავ­რო­ბის კონ­ტროლს,საკ­მა­რი­სია გა­ვა­ა­ნა­ლი­ზოთ თუნ­დაც სა­ა­კაშ­ვი­ლის მთავ­რო­ბის ნა­მოქ­მე­და­რი: გავ­სე­ბუ­ლი ცი­ხე­ე­ბი,300 ათა­სი პრო­ბა­ცი­ო­ნე­რი,გა­ღა­ტა­კე­ბუ­ლი და დან­გრე­უ­ლი სო­ფე­ლი,მთლი­ა­ნად კონ­ტრო­ლი­რე­ბა­დი ბიზ­ნე­სი და მე­დია,ნუ­ლამ­დე დაყ­ვა­ნი­ლი ადა­მი­ა­ნის უფ­ლე­ბე­ბი...

ამა­სო­ბა­ში, ეს ხალ­ხი ახერ­ხებ­და გა­რეთ – ევ­რო­პა­სა და ამე­რი­კა­ში – ჩვე­ნი ქვე­ყა­ნა რე­გი­ონ­ში დე­მოკ­რა­ტი­ის შუ­ქუ­რად წარ­მო­ე­ჩი­ნა.არ შეგ­ვე­შა­ლოს და ჩვე­ნი შეც­დო­მე­ბი ევ­რო­პა­სა და ამე­რი­კას არ გა­და­ვაბ­რა­ლოთ.პი­რი­ქით, ჩვე­ნი უუ­ნა­რო­ბი­თა და არას­წო­რი მოქ­მე­დე­ბით მი­ვე­ცით სა­შუ­ა­ლე­ბა ჩვენს არ­ჩე­ულ მთავ­რო­ბას ჩვენ­გან ნა­ძარ­ცვი ფუ­ლით და­ქი­რა­ვე­ბუ­ლი ლო­ბის­ტე­ბის მეშ­ვე­ო­ბით ქვეყ­ნის შიგ­ნით არ­სე­ბუ­ლი არ­ნა­ხუ­ლი ძა­ლა­დო­ბა და კა­ნო­ნის უზე­ნა­ე­სო­ბის ფეხ­ქვეშ გა­თელ­ვა გა­რეთ დე­მოკ­რა­ტი­ად გა­ე­სა­ღე­ბი­ნა.

ამ მო­ჯა­დო­ე­ბულ წრე­ზე ტრი­ა­ლი უნდა დამ­თავ­რდეს. აღა­რა­სო­დეს ასე აღა­რა­ვინ არ უნდა ავირ­ჩი­ოთ. ამი­სათ­ვის კი სა­ჭი­როა და­უ­ყოვ­ნებ­ლივ და­ვი­წყოთ სა­მო­ქა­ლა­ქო სა­ზო­გა­დო­ე­ბის სწრა­ფი ტემ­პე­ბით მშე­ნებ­ლო­ბა და ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა მო­ვაქ­ცი­ოთ მუდ­მი­ვი სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი კონ­ტრო­ლის ქვეშ.ამ გზით ჩვენ არა მარ­ტო დღე­ვან­დე­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ეფექ­ტი­ა­ნო­ბას შე­ვუ­წყობთ ხელს,არა­მედ მო­მა­ვა­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის თვი­სებ­რი­ვად მა­ღალ ხა­რისხსაც უზ­რუნ­ველ­ვყოფთ.

მე არა­ფერს ვერ­ჩი პი­რა­დად მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვილს ან სხვა რო­მე­ლი­მე პო­ლი­ტი­კოსს.ჩემი მი­სი­აა მე­სი­ე­ბის მი­სი­ე­ბის დას­რუ­ლე­ბა სა­ქარ­თვე­ლო­ში.ამი­სათ­ვის კი არ­სე­ბუ­ლი მე­სი­ის და­მარ­ცხე­ბა არ არის საკ­მა­რი­სი, – აუ­ცი­ლე­ბე­ლია იმის უზ­რუნ­ველ­ყო­ფაც, რომ თა­ვა­დაც მე­სი­ად არ ვიქ­ცე. ამი­ტომ მე უნდა წა­ვი­დე სწო­რედ ახლა.სა­ზო­გა­დო­ე­ბის იმ ნა­წილ­ში, ვი­საც აშ­ფო­თებს ჩემი პო­ლი­ტი­კი­დან წას­ვლა, ბევ­რია ისე­თი, ვი­საც სწო­რე­დაც რომ არ უნდა აი­ღოს პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა სა­ერ­თო პრო­ცე­სებ­ზე, – ასე­თებს ურ­ჩევ­ნი­ათ იყ­ვნენ პა­სი­უ­რად მშვი­დად და ყვე­ლაფ­რის­თვის პა­სუ­ხი აგოს სხვამ.

სწო­რედ ამი­ტომ, ჩემი დარ­ჩე­ნა მთავ­რო­ბის მე­თა­უ­რად(მე, რო­მელ­საც, შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას,მაქვს სა­ზო­გა­დო­ე­ბის გა­და­ჭარ­ბე­ბუ­ლი ნდო­ბა)არა­თუ სა­სარ­გებ­ლო,არა­მედ სა­ზი­ა­ნო იქ­ნე­ბა მო­მავ­ლის­თვის, რად­გან კი არ დაჩ­ქარ­დე­ბა, არა­მედ შე­ნელ­დე­ბა და მი­ნავ­ლდე­ბა ის, რისი სა­ჭი­რო­ე­ბაც იგ­რძნო სა­ზო­გა­დო­ე­ბამ ბოლო 22 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში მო­ჯა­დო­ე­ბულ წრე­ზე ტრი­ა­ლით, - ეს არის სა­კუ­თა­რი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბის შეგ­რძნე­ბით აღ­სავ­სე სა­მო­ქა­ლა­ქო სექ­ტო­რის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბა.

სა­მო­ქა­ლა­ქო სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ჩა­ნა­სა­ხი დიდი ხა­ნია არ­სე­ბობს სა­ქარ­თვე­ლო­ში, მაგ­რამ დღემ­დე ვერ მო­ხერ­ხდა მისი რა­ო­დე­ნობ­რი­ვი და ხა­რის­ხობ­რი­ვი დო­ნის ევ­რო­პულ­თან მი­ახ­ლო­ე­ბა. ევ­რო­პა­ში არის­ტოკ­რა­ტუ­ლი ელი­ტის სა­გან­მა­ნათ­ლებ­ლო და კულ­ტუ­რუ­ლი როლი და ფუნ­ქცია იკის­რა "დე­მოკ­რა­ტი­ულ­მა ელი­ტამ" (სა­მო­ქა­ლა­ქო სა­ზო­გა­დო­ე­ბამ),რო­მე­ლიც წი­ნა­მორ­ბე­დი­სა­გან გან­სხვა­ვე­ბით, ჯერ ერთი, აღარ არის სა­ჯა­რო ხე­ლი­სუფ­ლე­ბით აღ­ჭურ­ვი­ლი, და მე­ო­რე, აღარ არის ჩა­კე­ტი­ლი რო­მე­ლი­მე სო­ცი­ა­ლუ­რი თუ ინ­ტე­რესჯ­გუ­ფი­სათ­ვის. სა­ქარ­თვე­ლო­ში ეს პრო­ცე­სი კო­მუ­ნიზ­მის ბა­ტო­ნო­ბამ მთე­ლი70 წლით გა­წყვი­ტა,რა­მაც დაგ­ვა­კარ­გვი­ნა ჩვე­ნი სა­კუ­თა­რი ტრა­დი­ცი­ე­ბი და მოგ­ვწყვი­ტა ევ­რო­პულ ინ­ტე­ლექ­ტუ­ა­ლურ და ღი­რე­ბუ­ლე­ბით საზ­რდო­საც. მა­გა­ლი­თის­თვის, შე­ვა­და­როთ 1913 წლის თუნ­დაც კო­ლო­ნი­უ­რი სა­ქარ­თვე­ლო­სა და 2013 წლის უკვე თა­ვი­სუ­ფა­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს სა­ზო­გა­დო­ე­ბე­ბი, - სა­უ­კუ­ნის­წი­ნან­დელ არა­სამ­თავ­რო­ბო და სა­ექ­სპერ­ტო (დღე­ვან­დე­ლი გა­გე­ბით)წრე­ებ­ში სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ევ­რო­პუ­ლი ყა­ი­დის ღი­რე­ბუ­ლე­ბი­თი სტან­დარ­ტე­ბი უკეთ იქ­მნე­ბო­და, ვიდ­რე დღეს. მა­შინ­დე­ლი ქარ­თუ­ლი პრე­სის მეს­ვე­უ­რე­ბი დღე­ვან­დე­ლი ჟურ­ნა­ლის­ტე­ბის­გან რამ­დე­ნი­მეს თუ აიყ­ვან­დნენ სამ­სა­ხურ­ში პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლიზ­მი­სა და სიც­რუ­ის არ­კად­რე­ბის გამო. მა­შინ­დე­ლი სი­ტყვა დღე­ვან­დელ­ზე მე­ტად ფა­სობ­და, მა­შინ არ­ჩევ­ნე­ბის გა­ყალ­ბე­ბის სის­ტე­მა­ში მო­სახ­ლე­ო­ბის ნა­ხევ­რის ჩაბ­მის შე­საძ­ლებ­ლო­ბას უფრო ძნე­ლად და­ი­ჯე­რებ­და ქარ­თვე­ლი კაცი, ვიდ­რე ადა­მი­ა­ნის მთვა­რე­ზე გაფ­რე­ნას.

დღეს არა­სამ­თავ­რო­ბო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ებ­ში, სა­ექ­სპერ­ტო წრე­ებ­სა და მე­დი­ა­ში მრა­ვა­ლი მო­ქა­ლა­ქეა და­კა­ვე­ბუ­ლი,რომ­ლე­ბიც თა­ვი­ან­თი პუბ­ლი­კა­ცი­ე­ბი­თა თუ სა­უბ­რე­ბით სე­რი­ო­ზულ გავ­ლე­ნას ახ­დე­ნენ სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი აზ­რი­სა და პო­ზი­ცი­ე­ბის ფორ­მი­რე­ბა­ზე. მაგ­რამ ხში­რად იგ­რძნო­ბა კვა­ლი­ფი­კა­ცი­ის ან/და სინ­დი­სის ნაკ­ლე­ბო­ბა,რაც იწ­ვევს ფუნ­და­მენ­ტურ სა­კი­თხებ­ში არა­თა­ნა­მიმ­დევ­რუ­ლო­ბას,ზე­და­პი­რუ­ლო­ბას, კერ­ძო­სა და სა­ზო­გა­დოს ერ­თმა­ნეთ­ში აღ­რე­ვას. შე­დე­გად, ვერ იქ­მნე­ბა და ვერ ნარ­ჩუნ­დე­ბა სწო­რი ორი­ენ­ტი­რე­ბი და სტან­დარ­ტე­ბი.

და მი­ვი­ღეთ სუ­რა­თი, რო­დე­საც დიდ­წი­ლად სა­მო­ქა­ლა­ქო სა­ზო­გა­დო­ე­ბა იტო­ვებს უფ­ლე­ბას აკ­რი­ტი­კოს, მი­უ­თი­თოს (რაც მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია), მაგ­რამ უარს აცხა­დებს პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა­ზე თა­ვად ჩა­ერ­თოს, აღ­ზარ­დოს და აშე­ნოს. ამი­ტომ, იმის­თვის, რომ ქარ­თუ­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბა შედ­გეს რო­გორც რა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი სა­ზო­გა­დო­ე­ბა,გა­აზ­რე­ბულ სა­კი­თხებ­ზე მო­კა­მა­თე და არა ემო­ცი­უ­რად ერ­თმა­ნე­თის მა­ძა­გე­ბე­ლი ან მაკ­რი­ტი­კე­ბე­ლი, აუ­ცი­ლე­ბე­ლია თა­ვი­სი წილი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა აი­ღოს ყვე­ლამ, სა­ქარ­თვე­ლოს ყვე­ლა მო­ქა­ლა­ქემ. ყვე­ლა ერ­თად უნდა გა­მო­ვი­დეთ ლო­დი­ნის რე­ჟი­მი­დან და აქ­ტი­უ­რად ჩა­ვე­ბათ სა­ხელ­მწი­ფოს მშე­ნებ­ლო­ბის პრო­ცეს­ში.

ჩემი აზ­რით, დღეს, რო­დე­საც ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა უკვე სტა­ბი­ლუ­რია, რო­დე­საც ის სწო­რი მი­მარ­თუ­ლე­ბით მი­დის და ყვე­ლა შან­სი აქვს წარ­მა­ტე­ბით გა­არ­თვას თავი და­სა­ხულ ამო­ცა­ნებს, ჩვე­ნი მო­რი­გი,ყვე­ლა­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ამო­ცა­ნა გახ­ლავთ სწო­რედ ჯან­სა­ღი,სა­კუ­თა­რი ფუნ­ქცი­ის მქო­ნე,სა­კუ­თა­რი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბის შეგ­რძნე­ბით აღ­სავ­სე სა­მო­ქა­ლა­ქო სექ­ტო­რის გან­ვი­თა­რე­ბა, ისე­თი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ფორ­მი­რე­ბა, რო­მე­ლიც არა მხო­ლოდ აკ­რი­ტი­კებს,არა­მედ თა­ვა­დაც ჩა­ებ­მე­ბა, აღ­ზრდის და ამით ხელს შე­უ­წყობს ევ­რო­პუ­ლი ყა­ი­დის,დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი, მო­ქა­ლა­ქე­ზე ორი­ენ­ტი­რე­ბუ­ლი სა­ხელ­მწი­ფოს სა­ბო­ლო­ოდ ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბას. ჩვენ უნდა მი­ვაღ­წი­ოთ ისეთ სა­ზო­გა­დო­ე­ბას, რო­მელ­ზეც დიდი ილია ოც­ნე­ბობ­და -"ყვე­ლამ ერ­თად და თი­თო­ე­ულ­მა ცალ-ცალ­კე უნდა იცო­დეს,რომ იგი გა­ნუ­ყო­ფე­ლი ნა­წი­ლია ერი­სა და ამი­ტომ თა­ვის კე­თილ დღე­ო­ბას უნდა ეძებ­დეს მარ­ტო მთე­ლი ერის კე­თილ­დღე­ო­ბა­ში და არა ცალ­კე".

სა­მო­ქა­ლა­ქო სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში ჩემი გა­დას­ვლის მი­ზა­ნია შეძ­ლე­ბის­დაგ­ვა­რად და­ვაჩ­ქა­როთ:

• სა­მო­ქა­ლა­ქო სა­ზო­გა­დო­ე­ბის აქ­ტო­რე­ბის - "აზ­რის ლი­დე­რე­ბის" პრო­ფე­სი­უ­ლი ზრდა;

• ადა­მი­ა­ნუ­რი რე­სურ­სის,ახა­ლი სა­ხე­ე­ბის შე­მოყ­ვა­ნა სა­მო­ქა­ლა­ქო სექ­ტორ­ში და მათ­თვის მო­ტი­ვა­ცი­ის გა­ჩე­ნა;ინო­ვა­ცი­უ­რი იდე­ე­ბის აკუ­მუ­ლი­რე­ბა და და­ნერგვა;

• ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის კონ­ტრო­ლის ეფექ­ტი­ა­ნი მე­ქა­ნიზ­მის შე­მუ­შა­ვე­ბა,რაც გუ­ლის­ხმობს არა მხო­ლოდ კრი­ტი­კას, არა­მედ მის­თვის ჯან­სა­ღი იდე­ე­ბის შე­თა­ვა­ზე­ბას ქვეყ­ნი­სა თუ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ნე­ბის­მი­ე­რი შტოს გან­სა­ვი­თა­რებ­ლად.

ამ გზით ჩვენ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის კონ­ტრო­ლის ყვე­ლა­ზე ეფექ­ტი­ან მე­ქა­ნიზმსაც ვქმნით და სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­საც ხელ­ში ვაძ­ლევთ ბერ­კეტს- იტ­ვირ­თოს პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა ქვე­ყა­ნა­ში მიმ­დი­ნა­რე პრო­ცე­სებ­ზე.

ამას­თან, მე ვა­პი­რებ ბევ­რი ვი­მუ­შაო ახალ­გაზ­რდო­ბას­თან იმი­სათ­ვის, რომ რაც შე­იძ­ლე­ბა გა­ი­ზარ­დოს მათი აქ­ტი­უ­რო­ბა და ჩარ­თუ­ლო­ბა, და შე­სა­ბა­მი­სად,პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბაც სა­ხელ­მწი­ფო­სა და სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში მიმ­დი­ნა­რე პრო­ცე­სებ­ში. თა­ნაც, ახა­ლი აქ­ტო­რე­ბის წარ­მო­ჩე­ნით გა­იზ­რდე­ბა კონ­კუ­რენ­ცია, გზა გა­ეხ­სნე­ბათ ახალ სა­ხე­ებს და არა­ვის ექ­ნე­ბა სა­მუ­და­მოდ გა­რან­ტი­რე­ბუ­ლი ად­გი­ლი.ამა­ვე დროს,რო­დე­საც ჩვენ მუდ­მივ სა­კად­რო შიმ­შილს გან­ვიც­დით, ეს იქ­ნე­ბა ნოყი­ე­რი სა­კად­რო რე­სურ­სი რო­გორც კერ­ძო, ისე სა­ხელ­მწი­ფო სექ­ტო­რის­თვის.

სა­ბო­ლო­ოდ, იმე­დი მაქვს, რომ და­ვაჩ­ქა­რებთ სა­ზო­გა­დო­ე­ბის პო­ლი­ტი­კუ­რი კულ­ტუ­რის გაზ­რდას, რაც თა­ვის­თა­ვად გა­ნამ­ტკი­ცებს ჩვე­ნი ქვეყ­ნის სტა­ბი­ლუ­რი გან­ვი­თა­რე­ბის გა­რან­ტი­ებს და ევ­რო­პულ სტან­დარ­ტებს მიგ­ვა­ახ­ლო­ებს.

ახლა, და­მა­ტე­ბით მათ­თვის, ვის­თვი­საც ჩემი გან­მარ­ტე­ბე­ბი საკ­მა­რი­სი არ არის:

როცა ერ­თმა­ნეთს ვენ­დეთ და ერ­თმა­ნე­თის გვერ­დში დავ­დე­ქით, ჩვენ შე­უძ­ლე­ბე­ლი შევ­ძე­ლით- პირ­ვე­ლად ახა­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს ის­ტო­რი­ა­ში არა მარ­ტო მშვი­დო­ბი­ა­ნად და კონ­სტი­ტუ­ცი­უ­რად შევ­ცვა­ლეთ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა, არა­მედ გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი რყე­ვე­ბი­სა და შეც­დო­მე­ბის გა­რე­შე, სა­პარ­ლა­მენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბი­დან დღემ­დე, სტა­ბი­ლუ­რო­ბი­სა და წინსვლის­კენ ვა­ტა­რეთ ქვე­ყა­ნა და ეს არ­ცთუ ად­ვი­ლად და­საძ­ლე­ვი ამო­ცა­ნა იყო.ჩვე­ნი გა­მარ­ჯვე­ბა ერ­თა­დერთ რა­მეს ეფუძ­ნე­ბო­და - ჩვენს ურ­თი­ერ­თნ­დო­ბას. და ეს გა­მოც­დი­ლე­ბა მკარ­ნა­ხობს,ამ­ჯე­რა­დაც გთხო­ვოთ, ნდო­ბით მო­ე­კი­დოთ ჩემს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას და და­მიდ­გეთ გვერ­დში. გარ­წმუ­ნებთ, მო­მავ­ლის გად­მო­სა­ხე­დი­დან ეს სა­ქარ­თვე­ლოს სა­ზო­გა­დო­ე­ბის გან­ვი­თა­რე­ბის­თვის წინ­გა­დად­გმუ­ლი და წარ­მა­ტე­ბუ­ლი ნა­ბი­ჯი იქ­ნე­ბა.

ის, რაც ჩვენ უკვე შევ­ძე­ლით, ვფიქ­რობ, ჩემი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბე­ბის მი­მართ ნდო­ბის სა­ფუძ­ვე­ლი ნამ­დვი­ლად არის. მე ზუს­ტად ვიცი, რისი გა­კე­თე­ბა მინ­და და რას მო­უ­ტანს ეს სა­ზო­გა­დო­ე­ბას. გავ­კად­ნი­ერ­დე­ბი და შე­გახ­სე­ნებთ - პო­ლი­ტი­კა­ში შე­მოს­ვლის პირ­ვე­ლი დღი­დან თით­ქმის შეც­დო­მე­ბის გა­რე­შე გა­ვა­კე­თე ყვე­ლა­ფე­რი, პროგ­ნო­ზე­ბიც კი.

პირ­ვე­ლი, მო­დით, გულ­წრფე­ლი ვი­ყოთ: განა ბევ­რს სჯე­რო­და,რომ სა­ა­კაშ­ვილს არ­ჩევ­ნე­ბის გზით,უსის­ხლოდ და­ვათ­მო­ბი­ნებ­დით ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას?! ყვე­ლას გვახ­სოვს სა­ა­კაშ­ვი­ლის წი­ნა­მორ­ბე­დი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბე­ბი – გა­ცი­ლე­ბით სუს­ტი სა­ხელ­მწი­ფო აპა­რა­ტით,ნაკ­ლე­ბად ორ­გა­ნი­ზე­ბუ­ლი და ცენ­ტრა­ლი­ზე­ბუ­ლი სა­მარ­თალ­დამ­ცა­ვი სტრუქ­ტუ­რე­ბით, და შემ­დეგ სა­ა­კაშ­ვი­ლი, – ავ­ტო­რი­ტა­რუ­ლი მარ­თვის სტი­ლით,არა­ერ­თგზის გა­ყალ­ბე­ბუ­ლი არ­ჩევ­ნე­ბით, 7 ნო­ემ­ბრით, "იმე­დის" დარ­ბე­ვით თუ 26 მა­ი­სით...

შე­სა­ბა­მი­სად, თუ გა­ვიხ­სე­ნებთ, რო­გორ მო­ა­ხერ­ხა ჩვენ­მა სა­ზო­გა­დო­ე­ბამ პირ­ვე­ლი ორი მთავ­რო­ბის შეც­ვლა,პრაქ­ტი­კუ­ლად შან­სი არ რჩე­ბო­და მშვი­დო­ბი­ა­ნად გაგ­ვეს­ტუმ­რე­ბი­ნა სა­ა­კაშ­ვი­ლის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა. ჩვენ, ფაქ­ტობ­რი­ვად, შე­უძ­ლე­ბე­ლი შევ­ძე­ლით.უც­ნა­უ­რია, მაგ­რამ არა­ვის და­უს­ვამს კი­თხვა, რო­გორ მო­ვა­ხერ­ხეთ ეს. არა­ვის უც­დია იმ ფაქ­ტო­რე­ბის გა­ა­ნა­ლი­ზე­ბა, რო­მელ­თა წყა­ლო­ბი­თაც და­მო­უ­კი­დე­ბელ­მა სა­ქარ­თვე­ლომ თა­ვის ის­ტო­რი­ა­ში პირ­ვე­ლად შეძ­ლო არ­ჩევ­ნე­ბით, კონ­სტი­ტუ­ცი­უ­რი გზით ახა­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მოყ­ვა­ნა. რო­გორ? მოგ­ვი­ა­ნე­ბით ამ კი­თხვა­ზე პა­სუხს აუ­ცი­ლებ­ლად გავ­ცემ. ერთი კი ცხა­დია, – ჩვენ ვა­ჯო­ბეთ შიშს,ტე­რორ­ზე დამ­ყა­რე­ბულ უზარ­მა­ზარ სა­ხელ­მწი­ფო მან­ქა­ნას, არ­ჩევ­ნე­ბის შე­დე­გე­ბის გა­ყალ­ბე­ბის­თვის მო­მარ­თულ მთელ სა­არ­ჩევ­ნო აპა­რატს. მე მინ­და, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ ის­წავ­ლოს იყოს პირ­ნა­თე­ლი კა­ნონ­თა­ნაც, სა­კუ­თარ ხალ­ხთა­ნაც და პარტნი­ო­რებ­თა­ნაც. ჩვენ ეს მო­ვა­ხერ­ხეთ ყვე­ლა­ზე რთულ, კო­ჰა­ბი­ტა­ცი­ის პრო­ცეს­ში – შე­ვი­ნარ­ჩუ­ნეთ ჩვე­ნი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის მხარ­და­ჭე­რაც და ამავდრო­უ­ლად გა­ვაღ­რმა­ვეთ ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი ჩვენს ამე­რი­კელ და ევ­რო­პელ პარტნი­ო­რებ­თა­ნაც. და­მერ­წმუ­ნეთ, ეს იოლი არ იყო. ვი­თა­რე­ბა ჩვენ­გან თით­ქმის შე­უ­თავ­სებ­ლის შე­თავ­სე­ბას ითხოვ­და: ერთი მხრივ, იყო ჩვე­ნი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის უპი­რო­ბო და სრუ­ლი­ად სა­მარ­თლი­ა­ნი მო­თხოვ­ნა- წინა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას პა­სუ­ხი ეგო9 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში სა­კუ­თა­რი ხალ­ხის წი­ნა­აღ­მდეგ ჩა­დე­ნი­ლი, მარ­თლაც გა­უ­გო­ნა­რი და­ნა­შა­უ­ლე­ბე­ბი­სათ­ვის; მე­ო­რე მხრივ კი – ჩვე­ნი და­სავ­ლე­ლი პარტნი­ო­რე­ბის გა­მახ­ვი­ლე­ბუ­ლი მზე­რა და არა­ერ­თგზის გა­მოთ­ქმუ­ლი სურ­ვი­ლი, თავი აგ­ვე­რი­დე­ბი­ნა წინა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის წარ­მო­მად­გე­ნელ­თა მა­სობ­რი­ვი დევ­ნი­სათ­ვის და სა­მარ­თლის აღ­სრუ­ლე­ბის პრო­ცეს­ში არ გა­დაგ­ვეხ­ვია კა­ნო­ნის მო­თხოვ­ნე­ბი­დან. ანუ არ შევ­დგო­მო­დით იგი­ვე გზას, რი­თაც სა­ა­კაშ­ვი­ლის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ და­ი­წყო, – როცა "ნა­ცი­ო­ნა­ლე­ბი" და­კა­ვე­ბე­ბის დროს სრუ­ლი­ად უგუ­ლე­ბელ­ყოფ­დნენ კა­ნო­ნის მო­თხოვ­ნებს. შემ­დეგ კი უკა­ნო­ნო­ბის მსხვერ­პლი მთე­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბა გახ­და.ვფიქ­რობ, ჩვენ მოვ­ძებ­ნეთ ოქ­როს შუ­ა­ლე­დი და ამით ქარ­თუ­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი და სა­მარ­თლებ­რი­ვი კულ­ტუ­რის­თვის უპ­რე­ცე­დენ­ტო რამ შევ­ძე­ლით – სა­მარ­თალს აღ­ვას­რუ­ლებთ კა­ნო­ნის მო­თხოვ­ნა­თა შე­სა­ბა­მი­სად. და გარ­წმუ­ნებთ, ამ სი­კე­თით სა­ზო­გა­დო­ე­ბა კი­დევ დიდ­ხანს ისარ­გებ­ლებს.

მე­ო­რე. მთე­ლი ჩემი შეგ­ნე­ბუ­ლი ცხოვ­რე­ბა გულ­წრფე­ლად ვემ­სა­ხუ­რე­ბო­დი ჩემს სამ­შობ­ლოს. მგო­ნი, პირ­ნათ­ლად ვას­რუ­ლებ­დი ჩემს მო­ვა­ლე­ო­ბას ქვეყ­ნის წი­ნა­შე. 2011 წლის 4 ოქ­ტომ­ბერს პო­ლი­ტი­კა­ში შე­მოს­ვლით პირ­და­პი­რი მნიშ­ვნე­ლო­ბით თავი გავ­წი­რე და გავ­წი­რე ჩემი ოჯა­ხიც. ნუთუ ამის შემ­დეგ შე­იძ­ლე­ბა ვინ­მეს აზ­რად მო­უ­ვი­დეს, რომ ჩემს სამ­შობ­ლოს ახლა შე­ვაქ­ცევ ზურგს, ასეთ სა­ინ­ტე­რე­სო დროს, როცა აღმშე­ნებ­ლო­ბა იწყე­ბა, და არ გა­ვა­კე­თებ მაქ­სი­მუმს ჩემი ქვეყ­ნი­სათ­ვის?!

და­ბო­ლოს, ყვე­ლა­ზე დიდი სკეპ­ტი­კო­სე­ბის­თვის:

მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა,რომ დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, ამის სა­ჭი­რო­ე­ბა არ დად­გე­ბა, თუ ამას აუ­ცი­ლებ­ლო­ბა მო­ი­თხოვს,მე და­ვუბ­რუნ­დე­ბი აქ­ტი­ურ პო­ლი­ტი­კას.

ვფიქ­რობ, ამ წე­რი­ლის შემ­დეგ აღარ უნდა დარ­ჩეს კი­თხვე­ბი პო­ლი­ტი­კი­დან ჩემი წას­ვლის მი­ზე­ზე­ბი­სა თუ მიზ­ნე­ბის შე­სა­ხებ. რაც შე­ე­ხე­ბა წას­ვლის დროს, ამა­საც წი­ნას­წარ ვაც­ნო­ბებ სა­ზო­გა­დო­ე­ბას მას შემ­დეგ, რაც დავ­რწმუნ­დე­ბი, რომ წარ­მა­ტე­ბით ჩა­ტარ­და საპ­რე­ზი­დენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბი. მჯე­რა, რომ ამ არ­ჩევ­ნებ­ში პირ­ვე­ლი­ვე ტურ­ში გა­ი­მარ­ჯვებს კო­ა­ლი­ცი­ის კან­დი­და­ტი გი­ორ­გი მარ­გვე­ლაშ­ვი­ლი. მე წა­ვალ მა­შინ, რო­დე­საც დავ­რწმუნ­დე­ბი, რომ ჩვენ არ­ჩე­ულ კურსს ვე­რა­ვინ და ვე­რა­ფე­რი შეც­ვლის, რო­დე­საც ყვე­ლა სა­ხელ­მწი­ფო ორ­გა­ნო და თა­ნამ­დე­ბო­ბის პირი მწყობ­რად იმუ­შა­ვებს და რო­დე­საც დავ­რწმუნ­დე­ბი, რომ ქვე­ყა­ნა სტა­ბი­ლუ­რად ვი­თარ­დე­ბა".