სხვა ყო­ფი­ლი თუ მოქ­მე­დი ტე­ლე­წამ­ყვა­ნე­ბის­გან გან­სხვა­ვე­ბით, მზია (ლუკა) შა­რა­ში­ძის შე­სა­ხებ ჭო­რე­ბი ყვე­ლა­ზე ნაკ­ლე­ბად გვსმე­ნია. ის მო­წეს­რი­გე­ბუ­ლი, საქ­მი­ა­ნი და სა­სი­ა­მოვ­ნო ადა­მი­ა­ნი გახ­ლავთ. ამ­ჟა­მად, ერთ-ერთი სე­რი­ო­ზუ­ლი კომ­პა­ნი­ის სა­ზო­გა­დო­ე­ბას­თან ურ­თი­ერ­თო­ბის მე­ნე­ჯე­რია. რო­გორც გვი­თხრა, ბევ­რი სამ­სა­ხუ­რი გა­მო­იც­ვა­ლა და არც ერთ მათ­გან­ში მუ­შა­ო­ბა პრო­ტექ­ცი­ით არ და­უ­წყია...

- გა­სარ­თო­ბი ტე­ლე­გა­და­ცე­მე­ბის წამ­ყვა­ნის ამ­პლუ­ა­ში უფრო კომ­ფორ­ტუ­ლად გრძნობ­დით თავს თუ ახლა - სე­რი­ო­ზუ­ლი კომ­პა­ნი­ის პიარ-მე­ნე­ჯე­რად მუ­შა­ო­ბი­სას?

- ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში მუ­შა­ო­ბას სხვა მუხ­ტი, სხვა და­დე­ბი­თი მხა­რე­ე­ბი ჰქონ­და. ის ხა­ლისს უფრო მე­ტად უკავ­შირ­დე­ბა, სხვა­ნა­ი­რი "სი­ცო­ცხლე" აქვს, ეს სამ­სა­ხუ­რი კი სე­რი­ო­ზუ­ლია, სა­მა­გი­ე­როდ - სტა­ბი­ლუ­რი.

- "მა­ესტრო­ში" მუ­შა­ო­ბის პე­რი­ოდ­ში თუ წარ­მო­იდ­გენ­დით, რომ ოდეს­მე სე­რი­ო­ზულ საქ­მეს მოჰ­კი­დებ­დით ხელს?

- სხვა­თა შო­რის, მა­შინ ვამ­ბობ­დი: ვერ წარ­მო­მიდ­გე­ნია, რომ დი­ლი­დან სა­ღა­მომ­დე ოფის­ში ვიჯ­დე-მეთ­ქი. იმ პე­რი­ოდ­ში მთე­ლი დღე დავ­რბო­დი. შე­იძ­ლე­ბო­და, ეთე­რი დღე­ში სამ­ჯერ მქო­ნო­და. შემ­დეგ დად­გა პე­რი­ო­დი, როცა ვთქვი, რომ ოფის­ში თავს ძა­ლი­ან კარ­გად ვიგ­რძნობ­დი, სა­დაც დი­ლის 10 სა­ა­თი­დან სა­ღა­მოს 6-მდე ვი­მუ­შა­ვებ­დი, შა­ბათ-კვი­რას კი და­ვის­ვე­ნებ­დი. წლე­ბი რომ გა­დის, ადა­მი­ა­ნი იზ­რდე­ბა და ცხოვ­რე­ბა­ზე შე­ხე­დუ­ლე­ბე­ბიც ეც­ვლე­ბა.

- სა­კუ­თა­რი შე­მო­სა­ვა­ლი რო­დის გა­გიჩ­ნდათ?

- რაც თავი მახ­სოვს, სულ ვმუ­შა­ობ. მგო­ნი, ჯერ კი­დევ სკო­ლა­ში ვსწავ­ლობ­დი, როცა ჩან­თე­ბის კერ­ვა, მათი ბი­სე­რე­ბით გა­ფორ­მე­ბა, თი­ხის მძი­ვე­ბის გა­კე­თე­ბა და ამ ყვე­ლაფ­რის სა­ლო­ნებ­ში ჩა­ბა­რე­ბა და­ვი­წყე. ამ ბიზ­ნე­სის წყა­ლო­ბით, ჩემი ჯი­ბის ფული მქონ­და; მშობ­ლებს ტრან­სპორ­ტის­თვის თან­ხას არ ვთხოვ­დი. გაც­ნო­ბი­ე­რე­ბუ­ლი მქონ­და, რომ მხო­ლოდ ისი­ნი ვერც უზ­რუნ­ველ­მყოფ­დნენ, რად­გან ომის, არე­უ­ლო­ბის პე­რი­ო­დი იყო და ხელ­მომ­ჭირ­ნედ ცხოვ­რე­ბა გვი­წევ­და. ვცდი­ლობ­დი, სა­კუ­თარ თავ­ზე მეზ­რუ­ნა. პირ­ვე­ლი კურ­სის სტუ­დენ­ტი ვი­ყა­ვი, როცა რა­დი­ო­ში და­ვი­წყე მუ­შა­ო­ბა და ხელ­ფა­სი და­ახ­ლო­ე­ბით 45 ლარი მქონ­და. ამ თან­ხით სე­რი­ო­ზულს ვე­რა­ფერს ვი­ყიდ­დი, მაგ­რამ მა­ინც მი­ხა­რო­და. ვამ­ბობ­დი, - აუ, 100 ლარი რომ მქონ­დეს, რამ­დენ რა­მეს გა­ვა­კე­თებ­დი-მეთ­ქი! მერე 100 ლარი მქონ­და და ვამ­ბობ­დი: - 300 რომ მქონ­დეს, რამ­დენს შევ­ძლებ­დი-მეთ­ქი! ყო­ველ­თვის ასეა: ადა­მი­ანს მი­ლი­ო­ნიც რომ ჰქონ­დეს, ალ­ბათ იტყვის: 3 მი­ლი­ო­ნი რომ მქონ­დეს, უფრო მეტს შევ­ძლებ­დიო...

- რა გა­ნათ­ლე­ბა გაქვთ მი­ღე­ბუ­ლი?

- ოფი­ცი­ა­ლუ­რად - გრა­ფი­კოს-დი­ზა­ი­ნე­რი ვარ, სამ­ხატ­ვრო აკა­დე­მია და­ვამ­თავ­რე. მერე, როცა "მა­ესტრო" და­ი­ხუ­რა და ტე­ლე­ვი­ზი­ი­დან ყვე­ლა­ნი წა­მო­ვე­დით (ეს ის პე­რი­ო­დი იყო, როცა ვთქვი: ოფის­ში მუ­შა­ო­ბა მინ­და-მეთ­ქი), ბევ­რი ვი­ფიქ­რე თუ - ცოტა, "პი­ა­რის" მი­მარ­თუ­ლე­ბა მო­მე­წო­ნა და "ჯი­პა­ში" ჩა­ვა­ბა­რე. სწავ­ლის დამ­თავ­რე­ბის მერე კი, კომ­პა­ნია "რე­დიქსში" და­ვი­წყე მუ­შა­ო­ბა.

- სა­კუ­თა­რი შე­მო­სავ­ლის გა­ჩე­ნი­დან დღემ­დე, ცხოვ­რე­ბის რო­მე­ლი­მე ეტაპ­ზე ფი­ნან­სუ­რად ვინ­მე­ზე და­მო­კი­დე­ბუ­ლი ყო­ფილ­ხართ?

- დიახ, მაგ­რამ ეს ძა­ლი­ან პა­ტა­რა მო­ნაკ­ვე­თი იყო - როცა "მა­ესტრო­დან" წა­მო­ვე­დი და "ჯი­პა­ში" ჩა­ვა­ბა­რე. იმ 6 თვის გან­მავ­ლო­ბა­ში მე­უღ­ლე მა­ფი­ნან­სებ­და და ეს ჩემ­თვის დის­კომ­ფორ­ტი იყო. ფუ­ლის თხოვ­ნა მშობ­ლე­ბის­თვი­საც არ მიყ­ვარ­და. ასეთ დროს მგო­ნია, რომ სა­ში­ნელ და­ნა­შა­ულს ჩავ­დი­ვარ. მირ­ჩევ­ნია სა­კუ­თა­რი (თუნ­დაც - მცი­რე) შე­მო­სა­ვა­ლი მქონ­დეს.

- ერთი პე­რი­ო­დი, "რუს­თა­ვი 2"-ზე გა­და­ცე­მის - "ბინა" წამ­ყვა­ნიც იყა­ვით...

- ამ დროს "ჯი­პა­ში" სწავ­ლა დამ­თავ­რე­ბუ­ლი მქონ­და და "რე­დიქსში" ვმუ­შა­ობ­დი, პა­რა­ლე­ლუ­რად კი გა­და­ცე­მის წამ­ყვა­ნიც ვი­ყა­ვი.

- ოდეს­მე სამ­სა­ხუ­რის შოვ­ნა გაგ­ჭირ­ვე­ბი­ათ?

- არა­სო­დეს. რაც მთა­ვა­რია, სამ­სა­ხუ­რის სა­შოვ­ნე­ლად ნაც­ნო­ბე­ბის­თვის არ მი­მი­მარ­თავს. ვიდ­რე რა­დი­ო­ში მი­მი­ღებ­დნენ, სერ­გი გვარ­ჯა­ლა­ძეს­თან ვმუ­შა­ობ­დი, რო­მე­ლიც "პირ­ველ არხზე" გა­და­ცე­მა "კო­მუ­ნი­კა­ტო­რის" წამ­ყვა­ნი გახ­ლდათ. უბ­რა­ლოდ, სერ­გის იმე­ილ­ზე მივ­წე­რე: ძა­ლი­ან ერუ­დი­რე­ბუ­ლი, მონ­დო­მე­ბუ­ლი ახალ­გაზ­რდა ვარ და სამ­სა­ხურ­ში ამიყ­ვა­ნე-მეთ­ქი. პა­სუ­ხად მი­ვი­ღე, - მო­დიო. მი­ვე­დი და მუ­შა­ო­ბა და­ვი­წყე - მუ­სი­კა­ლურ ჩარ­ტებს ვად­გენ­დი... რა­ღაც პე­რი­ო­დის შემ­დეგ რა­დი­ოს სტუ­დი­ა­ში მი­ვე­დი - ასე­თი ყო­ჩა­ღი ვარ, მუ­სი­კა­ში მაგ­რად ვერ­კვე­ვი და სამ­სა­ხურ­ში მი­მი­ღეთ-მეთ­ქი. დამ­სვეს, რა­ღა­ცე­ბი შე­მავ­სე­ბი­ნეს. მა­შინ ბევ­რი რა­დი­ო­ტალ­ღა არ გვქონ­და და დი­ჯე­ო­ბა პრეს­ტი­ჟუ­ლად მი­იჩ­ნე­ო­და. ყვე­ლა ამ­ბობ­და, - მი­ვე­დი, რა­ღა­ცე­ბი შე­მავ­სე­ბი­ნეს და არ და­მი­რე­კე­სო, მე კი გა­მი­მარ­თლა: იმა­ვე სა­ღა­მოს და­მი­რე­კეს და მე­ო­რე დღეს მუ­შა­ო­ბა და­ვი­წყე (იღი­მის)... "მა­ესტრო­შიც" შემ­თხვე­ვით მოვ­ხვდი: თა­ვად მა­მუ­კა ღლონტმა შე­მომ­თა­ვა­ზა, - ვიდ­რე და­ბერ­დე­ბი, ტე­ლე­ვი­ზი­ა­ში იმუ­შა­ვეო. "თავი მო­ვი­კა­ლი": არ მინ­და-მეთ­ქი, მაგ­რამ მერე მა­ინც დავ­თან­ხმდი.

- რა­ტომ არ გინ­დო­დათ?

- არ ვიცი. "ვარ­სკვლა­ვო­ბის", პო­პუ­ლა­რო­ბის სურ­ვი­ლი არა­სო­დეს მქო­ნია, ყვე­ლა­ფე­რი თა­ვი­სით "მო­ვი­და"... ამ­ჟა­მინ­დელ სამ­სა­ხურს რაც შე­ე­ხე­ბა, "ჯი­პა­ში" სწავ­ლის დამ­თავ­რე­ბის შემ­დეგ, ჯობს.გე-ზე შე­ვე­დი და ვა­კან­სი­ე­ბი "ჩა­მო­ვი­ა­რე". პირ­ვე­ლად "რე­დიქსში" პიარ-მე­ნე­ჯე­რის ვა­კან­სია შემ­ხვდა. "სივი" გავ­გზავ­ნე და მე­ო­რე თუ მე­სა­მე დღეს და­მი­რე­კეს... ხში­რად ამ­ბო­ბენ, - თუ ნაც­ნო­ბი არ გყავს, სა­ქარ­თვე­ლო­ში სამ­სა­ხურს ვერ იშო­ვი, ყვე­ლა­ფე­რი "ჩა­წყო­ბით" ხდე­ბაო, მე კი მუ­შა­ო­ბა პრო­ტექ­ცი­ით არც ერთ სამ­სა­ხურ­ში არ და­მი­წყია! ასე რომ, მთა­ვა­რია ენ­თუ­ზი­აზ­მი, მონ­დო­მე­ბა...

- პიარ-მე­ნე­ჯე­რად მუ­შა­ო­ბას ალღო იო­ლად აუ­ღეთ?

- ასე­თი თვი­სე­ბა მაქვს - ყვე­ლა­ფერს მალე ვუ­ღებ ალ­ღოს... რა თქმა უნდა, მუ­შა­ო­ბა ახლა უფრო მარ­ტი­ვია, ვიდ­რე თავ­და­პირ­ვე­ლად იყო. უკვე 6-წლი­ა­ნი გა­მოც­დი­ლე­ბა და ყვე­ლა სა­ჭი­რო კონ­ტაქ­ტი მაქვს, სა­ჭი­რო ადა­მი­ა­ნებს ვიც­ნობ. რად­გან თა­ვი­დან­ვე ბევრ სამ­სა­ხურს "მი­ვედ-მო­ვე­დე­ბო­დი" და კო­მუ­ნი­კა­ბე­ლუ­რიც გახ­ლდით, ყვე­ლა სფე­რო­ში ნაც­ნო­ბი და ახ­ლო­ბე­ლი მყავს, "პი­ა­რის" სფე­რო­ში კი ბევ­რი ნაც­ნობ-მე­გობ­რის ყოლა მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია.

- კომ­პა­ნია, სა­დაც მუ­შა­ობთ, თე­ატ­რა­ლუ­რი ფეს­ტი­ვა­ლის - "დუ­რუ­ჯის" ორ­გა­ნი­ზა­ტო­რი გახ­ლავთ. ფეს­ტი­ვა­ლის გულ­და­წყვე­ტი­ლი მო­ნა­წი­ლე­ე­ბი ხომ არ გსაყ­ვე­დუ­რო­ბენ?

- იყო შემ­თხვე­ვა, როცა ზო­გი­ერ­თმა პრო­ტეს­ტი ცოტა უხე­შად გა­მოთ­ქვა. ამას არ მი­ვე­სალ­მე­ბი. ცხა­დია, როცა კონ­კურ­სში ვერ გა­ი­მარ­ჯვებ, გული დაგ­წყდე­ბა, მაგ­რამ იმის უნა­რი უნდა გქონ­დეს, რომ და­მარ­ცხე­ბა ღირ­სე­უ­ლად მი­ი­ღო, გა­მარ­ჯვე­ბულს წარ­მა­ტე­ბა მი­უ­ლო­ცო. ეს სტი­მუ­ლი უნდა იყოს, რომ უკე­თე­სი გახ­დე.

- სამ­სა­ხურ­ში კონ­ფლიქ­ტი თუ გქო­ნი­ათ?

- კონ­ფლიქ­ტი იშ­ვი­ა­თად მომ­დის. გა­წო­ნას­წო­რე­ბუ­ლი ვარ. ვცდი­ლობ, და­ძა­ბუ­ლი სი­ტუ­ა­ცია "შე­მოვ­ლი­თი გზე­ბით" და­ვა­რე­გუ­ლი­რო.

- სა­კუ­თა­რი ბიზ­ნე­სის წა­მო­წყე­ბა­ზე სე­რი­ო­ზუ­ლად თუ გი­ფიქ­რი­ათ?

- კი, მი­ფიქ­რია, მაგ­რამ ალ­ბათ, სა­ა­მი­სოდ ჯერ მზად არ ვარ. ამას წი­ნათ ვი­ღაც მე­კი­თხე­ბო­და, - ტა­ტუს გა­კე­თე­ბა­ზე არ გი­ფიქ­რი­აო? კი, ამა­ზეც მი­ფიქ­რია, მაგ­რამ არ ვიცი, რა და სად გა­ვი­კე­თო. სამ­სა­ხურ­შიც ასეა: ბიზ­ნე­სის წა­მო­წყე­ბა­ზე მი­ფიქ­რია, მაგ­რამ კონ­კრე­ტუ­ლი მი­ზა­ნი არ მაქვს. როცა მექ­ნე­ბა, საქ­მეს დიდი შე­მარ­თე­ბით და­ვი­წყებ.

- ჩან­თებს, აქ­სე­სუ­ა­რებს დღე­საც ქმნით?

- როცა დრო მაქვს, სახ­ლში ძა­ლი­ან ბევრ რა­ღა­ცას ვა­კე­თებ. ახლა ძვე­ლი სა­ვარ­ძლის რეს­ტავ­რა­ცია დავ­გეგ­მე - ჭრე­ლი ქსო­ვი­ლის ნა­კუ­წე­ბით უნდა გა­ვა­კე­თო. პირ­ვე­ლი კვილ­ტის (ჭრე­ლაჭ­რუ­ლა ქსო­ვი­ლის­გან შე­კე­რი­ლი ნა­მუ­შე­ვა­რი) კერ­ვა ფეხ­მძი­მო­ბი­სას და­ვი­წყე. ვამ­ბობ­დი, - შვილს უნდა ვა­ჩუ­ქო-მეთ­ქი. ვფიქ­რობ­დი, ვიდ­რე ბავ­შვი გაჩ­ნდე­ბო­და, კერ­ვას და­ვას­რუ­ლებ­დი, მაგ­რამ ვერ მო­ვა­ხერ­ხე.

- ხში­რად ქალ­ბა­ტო­ნებს ან მხო­ლოდ პი­რად ცხოვ­რე­ბა­ში უმარ­თლებთ, ან - კა­რი­ე­რა­ში. თქვენს შემ­თხვე­ვა­ში, ყვე­ლა­ფე­რი რიგ­ზეა. თქვენ შე­სა­ხებ ჭო­რიც იშ­ვი­ა­თად გვსმე­ნია. ამას რო­გორ ახერ­ხებთ?

- მხო­ლოდ კა­რი­ე­რის­ტი და მხო­ლოდ ოჯახ­ზე "ჩა­ციკ­ლუ­ლი" ადა­მი­ა­ნე­ბი არ მიყ­ვარს. წარ­მა­ტე­ბუ­ლი მა­შინ ხარ, როცა სამ­სა­ხუ­რებ­რი­ვი და პი­რა­დი ცხოვ­რე­ბა და­ბა­ლან­სე­ბუ­ლი გაქვს. რაც შე­ე­ხე­ბა ჭო­რებს, სკან­და­ლუ­რი ქმე­დე­ბე­ბით თა­ვის გა­მო­ჩე­ნა არა­სო­დეს მიყ­ვარ­და. შე­იძ­ლე­ბა, ეს ცუ­დიც არის: რა­ღაც პე­რი­ოდ­ში ხალ­ხს ავი­წყდე­ბი. ხში­რად პო­პუ­ლა­რო­ბის­თვის სას­წა­ულს "გა­არ­ტყა­მენ", გა­იხ­დი­ან, ვი­ღა­ცას სა­დღაც აკო­ცე­ბენ და მერე ამ თე­მა­ზე ვიშ­ვი­ში და ერთი ამ­ბა­ვი ატყდე­ბა ხოლ­მე... ჩემი მი­ზა­ნი ყუ­რა­დღე­ბის ცენ­ტრში ყოფ­ნა არა­სო­დეს ყო­ფი­ლა. თუკი სა­ი­დუმ­ლო­ე­ბე­ბი და ოჯა­ხუ­რი პრობ­ლე­მა მაქვს, ამის შე­სა­ხებ ტოქ­შო­უ­ებ­ში არ ვყვე­ბი.

- ყო­ველ­თვის აქ­ტი­უ­რი, საქ­მი­ა­ნი იყა­ვით. ვიდ­რე ოჯახს შექ­მნი­დით, სამ­სა­ხურ­სა და პი­რად ცხოვ­რე­ბას შო­რის დროს რო­გორ ანა­წი­ლებ­დით?

- ეს ძა­ლი­ან რთუ­ლი იყო. შეყ­ვა­რე­ბუ­ლო­ბის პე­რი­ოდ­ში არ მე­ცა­ლა, რომ ჩემს მო­მა­ვალ ქმარს შევ­ხვედ­რო­დი. მახ­სოვს, მა­შინ "მა­ესტრო­ში" ვმუ­შა­ობ­დი, მა­მუ­კა ღლონტთან მი­ვე­დი და ვუ­თხა­რი: იცი, მა­მუ­კა, შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი მყავს; ვა­პი­რებ, ცო­ლად გავ­ყვე და დრო არ მაქვს, რომ ვნა­ხო. ამი­ტომ სა­ღა­მოს ეთე­რი­დან "მომხსე­ნი"-მეთ­ქი. - კარ­გიო, - მი­პა­სუ­ხა და გა­მა­თა­ვი­სუფ­ლა. შეყ­ვა­რე­ბუ­ლე­ბი ერ­თმა­ნეთს სა­ღა­მო­ო­ბით ვხვდე­ბო­დით.

- თქვე­ნი სამ­სა­ხუ­რის გამო, მე­უღ­ლეს­თან უსი­ა­მოვ­ნე­ბა არას­დროს მოგ­სვლი­ათ?

- ამ მხრივ ძა­ლი­ან გა­მი­მარ­თლა - მე­უღ­ლე ჩემს სამ­სა­ხუ­რებ­რივ მო­ვა­ლე­ო­ბებს ყო­ველ­თვის გა­გე­ბით ეკი­დე­ბო­და. არას­დროს უთ­ქვამს, - ქალი სახ­ლში უნდა იჯ­დეს და "კუხ­ნა­ში" ხა­ჭა­პურს აცხობ­დე­სო (იცი­ნის).

- სამ­სა­ხუ­რის და­წყე­ბის მო­სურ­ნე ქალ­ბა­ტო­ნებს რას ურ­ჩევთ?

- ჩემი გა­მოც­დი­ლე­ბის სა­ფუძ­ველ­ზე ვურ­ჩევ, რომ დიდი ენ­თუ­ზი­აზ­მი ჰქონ­დეთ, თავ­და­ჯე­რე­ბუ­ლე­ბი და მი­ზან­და­სა­ხუ­ლე­ბი იყ­ვნენ. თუკი ეს თვი­სე­ბე­ბი ექ­ნე­ბათ, მი­ზანს აუ­ცი­ლებ­ლად მი­აღ­წე­ვენ. ძა­ლი­ან ხში­რად ქა­ლე­ბი სახ­ლში სხე­დან და "ზუ­ზუ­ნე­ბენ": ჩვენს დრო­ში სამ­სა­ხურს ვერ იპო­ვიო. ამ დროს, არც კი უც­დი­ათ, "სივი" სად­მე გა­ეგ­ზავ­ნათ. რა­ტომ­ღაც ჰგო­ნი­ათ, ვი­ღაც შინ მი­ა­კი­თხავთ და თავ­ზე ოქ­როს და­აყ­რით. ასე არ ხდე­ბა. წარ­მა­ტე­ბა დიდი და თავ­და­უ­ზო­გა­ვი შრო­მის შე­დე­გია. შე­იძ­ლე­ბა, დიდ­ხანს იშ­რო­მო და გე­გო­ნოს, ამ შრო­მას არა­ვინ აფა­სებს, მაგ­რამ ადრე თუ გვი­ან, და­გი­ფას­დე­ბა. შრო­მა­ში გა­ტა­რე­ბუ­ლი ოფ­ლის არც ერთი წვე­თი და თეთ­რად გა­თე­ნე­ბუ­ლი ღამე არ შე­იძ­ლე­ბა, და­კარ­გუ­ლად ჩა­ით­ვა­ლოს.

ეთო ყორ­ღა­ნაშ­ვი­ლი

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)