ქართული ავიაკომპანია "აირზენა" ქვეყნის საავიაციო პოლიტიკას უგუნურს უწოდებს და ვარაუდობს, რომ ტექნიკური გაუმართაობის გამო საავიაციო კატასტროფების საფრთხე ძალიან იზრდება. "აირზენას" ინფორმაციით, უცხოურ ავიაკომპანიებთან დადებული კაბალური ხელშეკრულებების შედეგად საქართველო ყოველწლიურად უზარმაზარ თანხას კარგავს. იმის გამო, რომ სააკაშვილის ხელისუფლება ბიზნესის ყველა სფეროს მსგავსად, ავიაციაშიც საეჭვოდ (საკუთარი ინტერესების გამო) თანხმდებოდა მხოლოდ ინვესტორისთვის მომგებიან ხელშეკრულებებს, გაუმართლებელი საგადასახადო შეღავათების გამო ქვეყნიდან დაუბეგრავად გაედინება ასეულობით მილიონი დოლარი. ბიუჯეტში კი თითქმის არაფერი შედის და სახელმწიფო მოგებას ვერ ნახულობს. კომპანიის მფლობელის - თამაზ გაიაშვილის თქმით, ავიაბიზნესში წილებისა და მოგება-წაგების საკითხებზე საგანგაშო ასაფრენ-დასაფრენი ბილიკების პრობლემაა, რამაც, შესაძლოა, ყოველ წუთს ნებისმიერი კომპანიის თვითმფრინავის ტრაგედია გამოიწვიოს. "კვირის პალიტრა" "აირზენას" გენერალურ დირექტორს, იასე ზაუტაშვილს ესაუბრა.
- ორ ათეულ წელზე მეტია, არაფერი შეცვლილა, ასაფრენ-დასაფრენი ზოლი უსაფრთხოების სტანდარტებს არ შეესაბამება. 25 წლის წინ მისი მშენებლობა 150-ტონიან თვითმფრინავებზე იყო გათვლილი, ბოლო 10 წლის განმავლობაში კი ბილიკზე სხდებოდა თვითმფრინავები, რომელთა მასა 300 ტონას აღემატება. იმის გამო, რომ ასაფრენ-დასაფრენ ზოლს ბოლო 25 წლის მანძილზე კაპიტალური რემონტი არ ჩასტარებია და ექსპლუატაციის ვადაც ორჯერ აღემატება დასაშვებ ნორმას, ზოლი სასიკვდილო გზას ჰგავს. არ მინდა, ვთქვა, რა მოხდება, თუ პრობლემა სასწრაფოდ არ მოგვარდა. ზოლზე ფილებია ამოყრილი, მიმდებარე, ასფალტისსაფრიან ტერიტორიაზე კი მუდმივად კენჭები ყრია. ალბათ, ბავშვმაც კი იცის, რა მოჰყვება ამ კენჭების თვითმფრინავის ძრავაში ან სხვა სახიფათო ნაწილში მოხვედრას. არც ერთი კომპანია არ არის დაცული მოსალოდნელი კატასტროფისგან.
- ამ პრობლემებზე სხვა, უცხოური ავიაკომპანიები არაფერს ამბობენ?
- ჯერჯერობით მათთვის ეს საშიშროება თვალში საცემი არ არის, სამაგიეროდ, "აირზენა", რომელიც საბაზისო ავიაკომპანიაა, კარგად იცნობს ყველა პრობლემას. უცხოური კომპანიები ბაზარზე რომ შემოდიან, ენდობიან აეროპორტისა და შესაბამისი ორგანიზაციების წარდგენილ დოკუმენტს, რომლის მიხედვით ტექნიკური უსაფრთხოების ნორმები დაცულია. ჯერჯერობით ბედი სწყალობთ, მაგრამ კოკა ყოველთვის მოიტანს წყალს?
თბილისის აეროპორტი არ შეესაბამება საერთაშორისო სტანდარტებს - თვითმფრინავების სადგომები დანგრეული და გაუნათებელია. აეროპორტში თვითმფრინავით მოძრაობისას იქმნება შთაბეჭდილება, თითქოს სოფლის ორღობეში დადიხარ. რაც შეეხება საქართველოს ნავიგაციას, კვლავ მოუგვარებელია ღამის ფრენის პრობლემა და ადამიანთა სიცოცხლეც საფრთხეშია. ღამით ადამიანის გონება მოდუნებულია, დისპეტჩერი ან სხვა ვინმე, შესაძლოა, გაითიშოს და საბედისწერო შეცდომა დაუშვას. ღამის ფრენა წლების წინ უნდა შეწყვეტილიყო, მაგრამ ხელისუფლებამ უცხოური ავიაკომპანიების სასარგებლო გადაწყვეტილება მიიღო, რომელსაც ნავიგაციის სააგენტო ვერ შეცვლის - ისევ ხელისუფლებამ უნდა შეცვალოს. ღამით ევროპის აეროპორტები დაკეტილია. თვითმფრინავები დგას და ვერ მუშაობს. თუ ზოგადად და მით უფრო, ღამით, ფრენა მოიმატებს, რისკიც გაიზრდება. ჩვენი საერთაშორისო აეროპორტი არ არის ისეთი გამტარობის, რომ 24-საათიანი რეჟიმით მუშაობა სჭირდებოდეს, დილის შვიდიდან ღამის 12 საათამდე მუშაობა სავსებით საკმარისია.
