მმარ­თვე­ლი კო­ა­ლი­ცია სექ­ტემ­ბრის­თვის კონ­სტი­ტუ­ცი­ა­ში ცვლი­ლე­ბე­ბის­თვის ემ­ზა­დე­ბა. ცვლი­ლე­ბე­ბი პარ­ლა­მენ­ტში სამ პრო­ექ­ტად არის წარ­დგე­ნი­ლი და აქე­დან ორი, იმ კონ­სტი­ტუ­ცი­ურ ნორ­მებს ეხე­ბა, რო­მე­ლიც 27 ოქ­ტომ­ბრის არ­ჩევ­ნე­ბის შემ­დეგ – ახ­ლად არ­ჩე­უ­ლი პრე­ზი­დენ­ტის მიერ ფი­ცის და­დე­ბის მო­მენ­ტი­დან შე­დის ძა­ლა­ში.

ერთ-ერთი პრო­ექ­ტით, ორ­მა­გი მო­ქა­ლა­ქე­ო­ბის მქო­ნე პი­რებს პრე­ზი­დენ­ტის, პრე­მი­ერ-მი­ნის­ტრი­სა და პარ­ლა­მენ­ტის თავ­მჯდო­მა­რის თა­ნამ­დე­ბო­ბის და­კა­ვე­ბის შე­საძ­ლებ­ლო­ბა ეძ­ლე­ვათ, რად­გან მომ­ზა­დე­ბუ­ლი ცვლი­ლე­ბე­ბით, კონ­სტი­ტუ­ცი­ი­დან ამ ნორ­მის ამ­კრძა­ლა­ვი მუხ­ლი ამო­დის.

მე­ო­რე სა­კონ­სტი­ტუ­ციო ცვლი­ლე­ბის პრო­ექ­ტის ფარ­გლებ­ში, მმარ­თვე­ლი გუნ­დი პრე­მი­ერ-მი­ნის­ტრის­თვის იმ უფ­ლე­ბა­მო­სი­ლე­ბის ჩა­მორ­თმე­ვას გეგ­მავს, რო­მე­ლიც მას შე­საძ­ლებ­ლო­ბას აძ­ლევს, პარ­ლა­მენ­ტის მიერ კა­ნონპ­რო­ექ­ტის მი­ღე­ბა მთავ­რო­ბის ნდო­ბის სა­კითხს "მი­ა­ბას". აღ­ნიშ­ნუ­ლი სა­კონ­სტი­ტუ­ციო ნორ­მა საპ­რე­ზი­დენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბის შემ­დეგ შე­დის ძა­ლა­ში, პარ­ლა­მენ­ტში ინი­ცი­რე­ბუ­ლი პრო­ექ­ტი კი, კონ­სტი­ტუ­ცი­ი­დან მის ამო­ღე­ბას ით­ვა­ლის­წი­ნებს. ამა­ვე პრო­ექ­ტის გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბით, კონ­სტი­ტუ­ცი­ა­ში დარ­ჩე­ბა პრე­ზი­დენ­ტის ვალ­დე­ბუ­ლე­ბა, მთავ­რო­ბის თავ­და­პირ­ვე­ლი შე­მად­გენ­ლო­ბის არა­ნაკ­ლებ ხუთი წევ­რით გა­ნახ­ლე­ბის შემ­თხვე­ვა­ში, პარ­ლა­მენ­ტის წი­ნა­შე მთავ­რო­ბის ნდო­ბის სა­კი­თხი დას­ვას.

კი­დევ ერთი სა­კონ­სტი­ტი­ციო ცვლი­ლე­ბე­ბით, მმარ­თვე­ლი უმ­რავ­ლე­სო­ბა კონ­სტი­ტუ­ცი­ა­ში ცვლი­ლე­ბე­ბის შე­ტა­ნის 3/4-იან კვო­რუმს აუქ­მებს, რომ­ლის შე­სა­ბა­მი­სი მუხ­ლიც ასე­ვე საპ­რე­ზი­დენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბის შემ­დეგ უნდა ამოქ­მე­დე­ბუ­ლი­ყო.

სა­კონ­სტი­ტუ­ციო ცვლი­ლე­ბე­ბის სა­ყო­ველ­თაო–სა­ხალ­ხო გან­ხილ­ვის პრო­ცე­სი დას­რულ­და. ახლა ჯერი პარ­ლა­მენტზეა, სა­დაც კონ­სტი­ტუ­ცი­ა­ში ცვლი­ლე­ბე­ბის გან­სა­ხორ­ცი­ე­ლებ­ლად კვლავ გა­დამ­წყვე­ტია "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის" პო­ზი­ცია და ხმე­ბი.

რას აპი­რებს ამ მი­მარ­თუ­ლე­ბით უმ­ცი­რე­სო­ბა, "ინ­ტერპრეს­ნი­უ­სი" მათ ერთ-ერთ ლი­დერს, პავ­ლე კუბ­ლაშ­ვილს ესა­უბ­რა.

- სექ­ტემ­ბერ­ში, სა­შე­მოდ­გო­მო სე­სი­ის დღის წეს­რი­გის მთა­ვა­რი სა­კი­თხი კონ­სტი­ტუ­ცი­ა­ში და­გეგ­მი­ლი ცვლი­ლე­ბე­ბი იქ­ნე­ბა. რა გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას უნდა ვე­ლო­დოთ უმ­ცი­რე­სო­ბის მხრი­დან, რო­მელ­თა ხმებ­ზეც არის და­მო­კი­დე­ბუ­ლი ნე­ბის­მი­ე­რი ცვლი­ლე­ბა კონ­სტი­ტუ­ცი­ა­ში?

- ამ სა­კი­თხთან და­კავ­ში­რე­ბით ჩვე­ნი პო­ზი­ცი­ე­ბი ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბუ­ლია. ინი­ცი­რე­ბუ­ლი სამი სა­კონ­სტი­ტუ­ციო ცვლი­ლე­ბი­დან ალ­ბათ მხო­ლოდ ერთს და­ვუ­ჭერთ მხარს, რო­მე­ლიც მთავ­რო­ბა­სა და პარ­ლა­მენტს შო­რის ურ­თი­ერ­თო­ბას და მათ შო­რის უფ­ლე­ბა­მო­სი­ლე­ბებს ეხე­ბა. რაც შე­ე­ხე­ბა ინი­ცი­ა­ტი­ვას სა­კონ­სტი­ტუ­ციო კვო­რუ­მის შემ­ცი­რე­ბი­სა და კონ­სტი­ტუ­ცი­ა­ში ცვლი­ლე­ბე­ბის მი­ღე­ბის წე­სის გა­მარ­ტი­ვე­ბის შე­სა­ხებ, ასე­ვე ორ­მაგ მო­ქა­ლა­ქე­ო­ბას­თან და­კავ­ში­რე­ბულ სა­კითხს, აღ­ნიშ­ნულ ცვლი­ლე­ბებს სა­პარ­ლა­მენ­ტო უმ­ცი­რე­სო­ბა მხარს არ და­უ­ჭერს.

ამას კონ­კრე­ტუ­ლი მი­ზე­ზე­ბი აქვს. ორ­მა­გი მო­ქა­ლა­ქე­ო­ბის სა­კი­თხთან და­კავ­ში­რე­ბით გე­ტყვით, რომ დღე­ვან­დე­ლი სი­ტუ­ა­ცი­ი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, როცა ქვეყ­ნის ტე­რი­ტო­რი­ე­ბი ოკუ­პი­რე­ბუ­ლია მე­ზო­ბე­ლი სა­ხელ­მწი­ფოს მიერ, როცა პო­ლი­ტი­კურ სპექტრში მუდ­მი­ვად არის ოკუ­პანტ ქვე­ყა­ნას­თან გარ­კვე­უ­ლი კო­მუ­ნი­კა­ცი­ის მცდე­ლო­ბა და რუ­სე­თი მის­თვის სა­სურ­ვე­ლი და­საყ­რდე­ნის პოვ­ნას ცდი­ლობს, ორ­მა­გი მო­ქა­ლა­ქე­ო­ბა სა­ქარ­თვე­ლოს პო­ლი­ტი­კუ­რი მო­მავ­ლი­სა და ზო­გა­დად ქვეყ­ნის­თვის გარ­კვე­ულ საფრ­თხეს შე­ი­ცავს.

- თუმ­ცა კონ­სტი­ტუ­ცია მი­ნის­ტრებ­სა და პარ­ლა­მენ­ტის წევ­რებს ორ­მაგ მო­ქა­ლა­ქე­ო­ბას არ უზღუ­დავს...

- არ შე­იძ­ლე­ბა, ქვე­ყა­ნა­ში უმაღ­ლე­სი პო­ლი­ტი­კუ­რი თა­ნამ­დე­ბო­ბის პი­რე­ბი ან­გა­რიშ­ვალ­დე­ბუ­ლი იყ­ვნენ სხვა ქვე­ყა­ნას­თან, თუნ­დაც მხო­ლოდ იმი­ტომ, რომ ორ­მა­გი მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბი არი­ან. მო­ქა­ლა­ქე­ო­ბა ნიშ­ნავს პი­რის კავ­შირს სა­ხელ­მწი­ფოს­თან და არ შე­იძ­ლე­ბა სა­ქარ­თვე­ლო­ში იყოს უმაღ­ლე­სი თა­ნამ­დე­ბო­ბის პირი, რო­მელ­საც ექ­ნე­ბა კავ­ში­რი, ვალ­დე­ბუ­ლე­ბე­ბი სხვა სა­ხელ­მწი­ფოს­თან, თა­ვი­სი მო­ქა­ლა­ქე­ო­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე. ვფიქ­რობთ, არა­თუ უნდა გა­უქ­მდეს პრე­ზი­დენ­ტის­თვის, პრე­მი­ერ-მი­ნის­ტრი­სა და პარ­ლა­მენ­ტის თავ­მჯდო­მა­რის­თვის და­წე­სე­ბუ­ლი შე­ზღუდ­ვა, ეს შე­იძ­ლე­ბა გავ­რცელ­დეს აღ­მას­რუ­ლე­ბე­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის სხვა უმაღ­ლე­სი თა­ნამ­დე­ბო­ბის პი­რებ­ზე – მათ შო­რის მი­ნის­ტრებ­ზე. ძა­ლი­ან ლო­გი­კუ­რია, შე­ზღუდ­ვა გავ­რცელ­დეს მა­გა­ლი­თად, თავ­დაც­ვი­სა და ში­ნა­გან საქ­მე­თა მი­ნის­ტრებ­ზე.

- რაც შე­ე­ხე­ბა პარ­ლა­მენ­ტის წევ­რებს - თუკი თა­ვის დრო­ზე ორ­მა­გი მო­ქა­ლა­ქე­ო­ბის შე­ზღუდ­ვა პარ­ლა­მენ­ტის თავ­მჯდო­მა­რე­ზე გა­ავ­რცე­ლეთ, რა­ტომ არ მო­ექ­ცნენ ამა­ვე შე­ზღუდ­ვის ქვეშ პარ­ლა­მენ­ტის წევ­რე­ბი?

- პარ­ლა­მენ­ტის თავ­მჯდო­მა­რე, რო­გორც სა­კა­ნონ­მდებ­ლო ორ­გა­ნოს ხელ­მძღვა­ნე­ლი პირი, შე­იძ­ლე­ბა იყოს ამ შე­ზღუდ­ვით დატ­ვირ­თუ­ლი. რაც შე­ე­ხე­ბა პარ­ლა­მენ­ტის წევ­რს, ის და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი გა­წყვე­ტი­ლე­ბე­ბის მი­ღე­ბა­ში მა­ინც შე­ზღუ­დუ­ლია. მი­ნის­ტრე­ბის­გან და პრე­მი­ერ-მი­ნის­ტრის­გან გან­სხვა­ვე­ბით, პარ­ლა­მენ­ტის წევ­რი ერ­თპი­როვ­ნუ­ლად გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას არ იღებს.

- რა არ­გუ­მენ­ტა­ცი­ით და­ი­ცავთ კონ­სტი­ტუ­ცი­ის მი­ღე­ბის იმ საკ­მა­ოდ მა­ღალ - 3/4-იან კვო­რუმს, რო­მე­ლიც ძა­ლა­ში საპ­რე­ზი­დენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბის შემ­დეგ შე­დის?

- კონ­სტი­ტუ­ცი­უ­რი ცვლი­ლე­ბე­ბი მა­ღა­ლი პო­ლი­ტიკ­რი შე­თან­ხმე­ბის სა­გა­ნი უნდა იყოს. 3/4-იანი კვო­რუ­მის შე­მო­ღე­ბა ჩვე­ნი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბაა და ამით ჩვენ სა­კუ­თარ თავ­საც, თუნ­დაც სა­პარ­ლა­მენ­ტო არ­ჩევ­ნებ­ში გა­მარ­ჯვე­ბის შემ­თხვე­ვა­ში, ვუ­ყე­ნებ­დით ვალ­დე­ბუ­ლე­ბას, სა­კონ­სტი­ტუ­ციო ცვლი­ლე­ბებ­ზე სხვა პო­ლი­ტი­კურ ძა­ლებ­თან გვე­თა­ნამ­შრომ­ლა. გა­მომ­დი­ნა­რე აქე­დან, ვფიქ­რობთ, რომ აუ­ცი­ლე­ბე­ლი არ არის პრო­ცე­დუ­რის გა­მარ­ტი­ვე­ბა და კვო­რუ­მის შემ­ცი­რე­ბა. სამ­წუ­ხა­როა, რომ დღეს ამას მხარს უჭე­რენ პარ­ტი­ე­ბი, რომ­ლე­ბიც მუდ­მი­ვად გვაკ­რი­ტი­კებ­დნენ, რომ კონ­სტი­ტუ­ცი­ა­ში ცვლი­ლე­ბე­ბის შე­ტა­ნა მარ­ტი­ვად გვინ­დო­და და მხო­ლოდ ერთი სუ­ბი­ექ­ტი იღებ­და გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას. თუკი ჩვენ სა­კონ­სტი­ტუ­ციო კვო­რუმს შე­ვამ­ცი­რებთ, მი­ვი­ღებთ იმას, რომ ცვლი­ლე­ბებს კონ­სტი­ტუ­ცი­ა­ში მხო­ლოდ კო­ა­ლი­ცია "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბა" გა­ნა­ხორ­ცი­ე­ლებს და არც ერთ პო­ლი­ტი­კურ გა­ერ­თი­ა­ნე­ბას­თან კონ­სულ­ტა­ცი­ის ვალ­დე­ბუ­ლე­ბა მას არ ექ­ნე­ბა, რა­საც, რა თქმა უნდა, მხარს არ და­ვუ­ჭერთ.

- კონ­სტი­ტუ­ცი­ა­ში ცვლი­ლე­ბე­ბის პრო­ცე­დუ­რის გარ­თუ­ლე­ბა ალ­ბათ შექ­მნის იმის სა­ფუძ­ველს, რომ "ქარ­თულ ოც­ნე­ბას", რო­მე­ლიც პარ­ლა­მენ­ტში კონ­სტი­ტუ­ცი­ურ უმ­რავ­ლე­სო­ბას არ ფლობს, ხმე­ბი­სა და მხარ­და­ჭე­რის სა­ნაც­ვლოდ, რიგი თე­მე­ბით "ევაჭ­როთ", რაც ჯან­საღ პო­ლი­ტი­კურ პრო­ცესს ნამ­დვი­ლად არ შე­უ­წყობს ხელს...

- ჯან­საღ პო­ლი­ტიკრ პრო­ცესს, პირ­ველ რიგ­ში, ხელს არ უწყობს ის, რა ფორ­მი­თაც პარ­ლა­მენ­ტში დე­პუ­ტა­ტე­ბის გა­და­ბი­რე­ბა ხდე­ბა. ეს არის ამ პრო­ცე­სის ყვე­ლა­ზე დიდი პრობ­ლე­მა და ყუ­რა­დღე­ბა ამა­ზე უნდა გა­ვა­მახ­ვი­ლოთ. ახლა უნ­დათ, ეს ყვე­ლა­ფე­რი ორ-სამ დე­პუ­ტატ­ზე და­იყ­ვა­ნონ. დღე­ის მდგო­მა­რე­ო­ბით, რე­ა­ლუ­რად 97 დე­პუ­ტა­ტია უმ­რავ­ლე­სო­ბა­ში და ფიქ­რო­ბენ, რომ იპო­ვი­ან ორ-სამ ადა­მი­ანს, რო­მელ­საც "გა­ტე­ხა­ვენ" ან და­ცუ­ლო­ბის მეტ გა­რან­ტი­ას შე­უქ­მნი­ან და გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას მი­ა­ღე­ბი­ნე­ბენ. არ ვფიქ­რობ, რომ პო­ლი­ტი­კუ­რი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბე­ბი ასე უნდა მი­ი­ღე­ბო­დეს, მით უფრო - კონ­სტი­ტუ­ცი­ას­თან და­კავ­ში­რე­ბით.

- რაც შე­ე­ხე­ბა კონ­სტი­ტუ­ცი­ა­ში და­გეგ­მილ კი­დევ ერთ ცვლი­ლე­ბას – გა­უქ­მდეს მუხ­ლი, რომ­ლის თა­ნახ­მა­დაც, ოქ­ტომ­ბრის არ­ჩევ­ნე­ბის შემ­დეგ, პრე­მი­ერ-მი­ნისტრს უფ­ლე­ბა ეძ­ლე­ვა, კა­ნონპ­რო­ექ­ტის მი­ღე­ბას მთავ­რო­ბის ნდო­ბის სა­კი­თხი "მი­ა­ბას" და ამ გზით პარ­ლა­მენტს მის­თვის სა­სურ­ვე­ლი კა­ნო­ნი მი­ა­ღე­ბი­ნოს. რა­ტომ გა­და­წყდა თა­ვის დრო­ზე კონ­სტი­ტუ­ცი­ა­ში ასე­თი მე­ქა­ნიზ­მის ჩა­დე­ბა და რო­გორ უყუ­რებთ ახლა ამ მუხ­ლის ამო­ღე­ბის ინი­ცი­ა­ტი­ვას?

- კონ­სტი­ტუ­ცი­ის მო­დე­ლი, რო­მე­ლიც სა­შე­მოდ­გო­მოდ, არ­ჩევ­ნე­ბის შემ­დეგ ამოქ­მედ­დე­ბა, რე­ა­ლუ­რად სა­პარ­ლა­მენ­ტო მო­დე­ლია. ეს არის მო­დე­ლი, რომ­ლი­თაც აღ­მას­რუ­ლე­ბე­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის და­კომ­პლექ­ტე­ბა მთლი­ა­ნად მხო­ლოდ პარ­ლა­მენტზე იქ­ნე­ბა და­მო­კი­დე­ბუ­ლი. გა­მომ­დი­ნა­რე აქე­დან, სა­უ­ბა­რი იმა­ზე, რომ ამ მო­დელ­ში პარ­ლა­მენ­ტი არის სუს­ტი, ვფიქ­რობ, არას­წო­რია. რაც შე­ე­ხე­ბა იმას, რომ მთავ­რო­ბამ შე­იძ­ლე­ბა რო­მე­ლი­მე კა­ნონპ­რო­ექტთან და­კავ­ში­რე­ბით უნ­დობ­ლო­ბის სა­კი­თხი და­ა­ყე­ნოს, ამას­თან და­კავ­ში­რე­ბით ვფიქ­რობ, რომ დიახ, აღ­მას­რუ­ლე­ბელ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას ნე­ბის­მი­ერ კა­ნონპ­რო­ექტთან და­კავ­ში­რე­ბით უნ­დობ­ლო­ბის სა­კი­თხის და­ყე­ნე­ბის შე­საძ­ლებ­ლო­ბა უნდა ჰქონ­დეს. თემა მარ­ტი­ვია - თუ პარ­ლა­მენ­ტმა აღ­მას­რუ­ლე­ბე­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა შექ­მნა და კონ­კრე­ტუ­ლი რე­ფორ­მე­ბის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბა და­ა­ვა­ლა, მთავ­რო­ბამ ეს რე­ფორ­მე­ბი მო­ამ­ზა­და, მაგ­რამ პარ­ლა­მენ­ტი აღარ უმ­ტკი­ცებს, ასეთ შემ­თხვე­ვა­ში ბუ­ნებ­რი­ვად წარ­მო­იქ­მნე­ბა კრი­ზი­სი. ეს იმას ნიშ­ნავს, რომ ქვე­ყა­ნა­ში არ­სე­ბობს მთა­ვა­რი თემა, რა­ზეც მთავ­რო­ბა და პარ­ლა­მენ­ტი ვერ თან­ხმდე­ბი­ან. ასეთ შემ­თხვე­ვა­ში, ორი­ვე შტოს უნდა ჰქონ­დეს სა­შუ­ა­ლე­ბა, კრი­ზი­სი­დან გა­მოს­ვლის გზე­ბის ძი­ე­ბა და­ი­წყოს. ამ შემ­თხვე­ვა­ში ეს არის უნ­დობ­ლო­ბის პრო­ცე­დუ­რის სა­კი­თხი. პარ­ლა­მენტს სა­შუ­ა­ლე­ბა უნდა ჰქონ­დეს, მთავ­რო­ბას უნ­დობ­ლო­ბა გა­მო­უ­ცხა­დოს, ხოლო მთავ­რო­ბას სა­შუ­ა­ლე­ბა უნდა ჰქონ­დეს, ეს პრო­ცე­დუ­რა და­ი­წყოს და უთხრას პარ­ლა­მენტს: თუ აღარ მენ­დო­ბი, თუ არ იღებ კა­ნონპ­რო­ექტს ისე, რო­გორც მე გთა­ვა­ზობ, მა­შინ უნ­დობ­ლო­ბის პრო­ცე­დუ­რა და­ი­წყოს.

მი­უ­ხე­და­ვად ამი­სა, თუკი სა­პარ­ლა­მენ­ტო უმ­რავ­ლე­სო­ბას აქვს ხედ­ვა, რომ აღ­მას­რუ­ლე­ბე­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის­თვის მსგავ­სი უფ­ლე­ბა­მო­სი­ლე­ბის მი­ნი­ჭე­ბა ზედ­მე­ტია, კი ბა­ტო­ნო, სა­კონ­სტი­ტუ­ციო ცვლი­ლე­ბე­ბის ამ ნა­წი­ლის მი­ღე­ბას­თან და­კავ­ში­რე­ბით ბა­რი­ერს არ შევ­ქმნით და მის გა­უქ­მე­ბას მხარს და­ვუ­ჭერთ.

- ხომ არ გა­და­უ­ხე­დავს უმ­ცი­რე­სო­ბას სა­კუ­თა­რი პო­ზი­ცი­ის­თვის, სა­კონ­სტი­ტუ­ციო ცვლი­ლე­ბე­ბის იმ პრო­ექტთან და­კავ­ში­რე­ბით, რო­მე­ლიც პარ­ლა­მენ­ტის ად­გილმდე­ბა­რე­ო­ბის შეც­ვლა­სა და მის თბი­ლის­ში დაბ­რუ­ნე­ბას ეხე­ბა?

- არა, ეს ჩვე­ნი პო­ლი­ტი­კუ­რი გა­ნა­ცხა­დია, რო­მე­ლიც რამ­დე­ნი­მე წლის წინ გა­ვა­კე­თეთ და ჩვენ პო­ლი­ტი­კურ ხედ­ვას არ ვიც­ვლით. პარ­ლა­მენ­ტის ქუ­თა­ის­ში ყოფ­ნა მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია ამ ქა­ლა­ქის­თვის, იმე­რე­თის­თვის და მთე­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს­თვის. პარ­ლა­მენ­ტი უნდა იყოს ქუ­თა­ის­ში!

- მმარ­თვე­ლი გუნ­დი ახლო მო­მა­ვალ­ში სა­ხელ­მწი­ფო სა­კონ­სტი­ტუ­ციო კო­მი­სი­ის შექ­მნას და კონ­სტი­ტუ­ცი­ის არ­სე­ბუ­ლი მო­დე­ლის მთლი­ა­ნად გა­და­ხედ­ვას გეგ­მავს. რას ფიქ­რობთ 2010 წლის ცვლი­ლე­ბე­ბით გან­სა­ზღვრუ­ლი მარ­თვის მო­დე­ლის შეც­ვლა­ზე და თუ აპი­რებს "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბა" ამ პრო­ცე­სის­თვის მხარ­და­ჭე­რას?

- სა­ხელ­მწი­ფო სა­კონ­სტი­ტუ­ციო კო­მი­სი­ის მუ­შა­ო­ბა­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას მი­ვი­ღებთ. ჩვენ­თვის მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, ამ პრო­ცე­სებ­ში ვი­ყოთ ჩარ­თულ­ნი, თუმ­ცა ჩვე­ნი მხრი­დან რა­ღაც ახალ მო­დელ­ზე სა­უ­ბა­რი არ იქ­ნე­ბა. მო­დე­ლი, რო­მე­ლიც შექ­მნი­ლია და საპ­რე­ზი­დენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბის შემ­დეგ ამოქ­მედ­დე­ბა, რე­ა­ლუ­რად სა­პარ­ლა­მენ­ტო რეს­პუბ­ლი­კის მო­დე­ლია. შე­იძ­ლე­ბა რო­მე­ლი­მე პარ­ტი­ას, მა­გა­ლი­თად, ირაკ­ლი ალა­სა­ნი­ას გუნდს, რო­მელ­საც ად­რეც ჰქონ­და ასე­თი პო­ზი­ცია, დღე­საც გა­აჩ­ნდეს სურ­ვი­ლი იმი­სა, რომ ქვეყ­ნა­ში საპ­რე­ზი­დენ­ტო რეს­პუბ­ლი­კის მო­დე­ლი იყოს. იმა­ვე კო­ა­ლი­ცია "ქარ­თულ ოც­ნე­ბა­ში" არი­ან ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლებ­საც გა­ცხა­დე­ბუ­ლი ჰქონ­დათ, რომ მათ­თვის მი­სა­ღე­ბია კონ­სტი­ტუ­ცი­უ­რი მო­ნარ­ქია. ჩვე­ნის მხრი­დან პო­ზი­ცია გარ­კვე­უ­ლია – ჩვენ მხარს ვუ­ჭერთ მო­დელს, რო­მე­ლიც 2010 წელს მი­ვი­ღეთ და ყვე­ლა დე­ბატ­სა და მსჯე­ლო­ბა­ში ვეც­დე­ბით კო­ლე­გე­ბი და­ვარ­წმუ­ნით, რომ ეს გზა, გან­ვლი­ლი სა­პარ­ლა­მენ­ტო რეს­პუბ­ლი­კის მო­დე­ლი­სა­კენ, არის სწო­რი მი­მარ­თუ­ლე­ბა და ის არ უნდა შე­იც­ვა­ლოს.

- ანუ ეს არის პრე­ზი­დენ­ტი წარ­მო­მად­გენ­ლო­ბი­თი უფ­ლე­ბა­მო­სი­ლე­ბე­ბით, პარ­ლა­მენ­ტი, რო­მელ­ზეც მთლი­ა­ნად და­მო­კი­დე­ბუ­ლია მთავ­რო­ბის ფორ­მი­რე­ბა და ძლი­ე­რი მთავ­რო­ბა - ძლი­ე­რი და ფარ­თო უფ­ლე­ბა­მო­სი­ლე­ბე­ბის მქო­ნე პრე­მი­ერ-მი­ნის­ტრით ...

- დიახ, მათ შო­რის ძლი­ე­რი აღ­მას­რუ­ლე­ბე­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა. ვფიქ­რობ, რომ ზო­გა­დად, ჩვენ­ნა­ირ ქვეყ­ნებ­ში აღ­მას­რუ­ლე­ბე­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა უნდა იყოს საკ­მაო გა­რან­ტი­ე­ბით, თუმ­ცა ეს იმას არ ნიშ­ნავს, რომ პარ­ლა­მენ­ტი არის სუს­ტი. პი­რი­ქით, ჩვენს მიერ მი­ღე­ბუ­ლი კონ­სტი­ტუ­ცი­უ­რი მო­დე­ლის მი­ხედ­ვით, პარ­ლა­მენ­ტი არის მთავ­რო­ბის და­კომ­პლექ­ტე­ბის ერ­თა­დერ­თი წყა­რო და ამა­ში ვე­რა­ვინ ერე­ვა.

ნა­თია ინა­უ­რი

"ინ­ტერპრეს­ნი­უ­სი"