საზოგადოება
პოლიტიკა
მსოფლიო

16

ივლისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

ოთხშაბათი, მთვარის ოცდამეორე დღე დაიწყება 23:52-ზე, მთვარე ვერძში გადავა 08:31-ზე – გაზარდეთ თქვენი ცოდნის დონე. შეისწავლეთ ახალი. იმუშავეთ მნიშვნელოვან დოკუმენტებთან. ხელი მოაწერე კონტრაქტებს. დაალაგეთ არქივი. დაუთმეთ დღე განათლებას და სწავლას. მოაგვარეთ მარტივი საკითხები და არ მიიღოთ სერიოზული გადაწყვეტილებები. არ არის რეკომენდებული: ახალი და სერიოზული საქმეების დაწყება. ბევრი მუშაობა. ვაჭრობა. სიზარმაცე. იყავით ყურადღებიანი ბარძაყების, ქვედა ხერხემლის მიმართ. არ არის რეკომენდებული მარხვა ან შიმშილი. კარგია ტანსაცმლის გაუთოება და შენახვა; ზამთრისთვის ხილის გაყინვა და კონსერვაცია.
სამართალი
Faceამბები
მოზაიკა
მეცნიერება
კონფლიქტები
სამხედრო
სპორტი
წიგნები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
გოგი გეგეჭკორისა და ნათელა ურუშაძის მყარი ოჯახის საიდუმლო
გოგი გეგეჭკორისა და ნათელა ურუშაძის მყარი ოჯახის საიდუმლო

მათ ერთი დიდი სა­ერ­თო ინ­ტე­რე­სი ჰქონ­დათ - თე­ატ­რი. 1953 წლის 14 მარტს იქორ­წი­ნეს. ჯერ ქმა­რი წა­ვი­და იმ ქვეყ­ნად, წლე­ბის შემ­დეგ კი - ცოლი. ისე და­ემ­თხვა, რომ მა­მა­კა­ცის და­ღუპ­ვის შემ­დეგ და­ნიშ­ნულ პა­ნაშ­ვი­დის დღეს მათი შე­უღ­ლე­ბი­დან 50 წელი შეს­რულ­და... გოგი გე­გეჭ­კო­რი­სა და თე­ატრმ­ცოდ­ნე ნა­თე­ლა ურუ­შა­ძის ცნო­ბილ წყვილს შე­მოქ­მე­დე­ბი­თად სავ­სე და აქ­ტი­უ­რი ცხოვ­რე­ბა ჰქონ­და. მსა­ხი­ობს, რე­პე­ტი­ცი­ე­ბი, სპექ­ტაკ­ლე­ბი, ტელე-კი­ნო­გა­და­ღე­ბე­ბი, გახ­მო­ვა­ნე­ბა, რა­დი­ო­ჩა­წე­რა, ხოლო თე­ატრმ­ცოდ­ნეს - ლექ­ცი­ე­ბი, რე­ცენ­ზი­ე­ბი, წიგ­ნებ­ზე მუ­შა­ო­ბა... ადა­მი­ა­ნე­ბი მათ შე­მოქ­მე­დე­ბით ცხოვ­რე­ბას უკეთ იც­ნობ­დნენ, ვიდ­რე მათ ყო­ველ­დღი­ურ ყო­ფას. გოგი გე­გეჭ­კო­რი­სა და ნა­თე­ლა ურუ­შა­ძის ქა­ლიშ­ვილ მა­ნა­ნა გე­გეჭ­კორ­თან შეხ­ვედ­რი­სას შე­ვე­ცა­დე, ამ ორი­ვე "სფე­როს" შევ­ხე­ბო­დით და იმავდრო­უ­ლად წი­ნაპ­რე­ბიც გაგ­ვეხ­სე­ნე­ბი­ნა...

- დე­და­ჩე­მის, ნა­თე­ლა ურუ­შა­ძის, მამა ამ­ბერ­კი ბოლ­შე­ვი­კი, რე­ვო­ლუ­ცი­ო­ნე­რი იყო. მისი ოჯა­ხი წარ­მო­შო­ბით ოზურ­გე­თის რა­ი­ო­ნის სო­ფელ ლი­ხა­უ­რი­დან იყო. ამ­ბერ­კიმ ცო­ლად ბე­ბი­ა­ჩე­მი ანი­კო ჩი­ტაშ­ვი­ლი შე­ირ­თო. ქი­ზი­ყელ ბე­ბი­ას სა­სოფ­ლო სა­მე­ურ­ნეო ინ­სტი­ტუ­ტი ჰქონ­და დამ­თავ­რე­ბუ­ლი. მათ შო­რის დიდი ასა­კობ­რი­ვი სხვა­ო­ბა იყო. მა­ნამ­დე ბა­ბუ­ას პირ­ვე­ლი მე­უღ­ლე ჰყავ­და, რო­მე­ლიც გარ­და­იც­ვა­ლა. მას­თან ამ­ბერ­კის ორი ქა­ლიშ­ვი­ლი შე­ე­ძი­ნა. ასე რომ, დე­დას ორი უფ­რო­სი ნა­ხე­ვარ­და ჰყავ­და. ბა­ბუა არ მახ­სოვს, რად­გან ის 1937 წელს დახ­ვრი­ტეს და ბე­ბია გა­და­ა­სახ­ლეს. სა­ერ­თოდ, ამ­ბერ­კი ურუ­შა­ძის ოჯა­ხი ძა­ლი­ან ტრა­გი­კუ­ლი იყო. უმ­ცრო­სი ძმა ამ­ბერ­კი ბოლ­შე­ვი­კი იყო, ხოლო უფ­რო­სი გრი­შა - მენ­შე­ვი­კი. გრი­შა 1927 წელს დახ­ვრი­ტეს, ხოლო 1937-ში - ამ­ბერ­კი. მა­შინ მათი მამა ცო­ცხა­ლი იყო და იმ უბ­რა­ლო გლეხ­მა კაც­მა ორი შვი­ლი პარ­ტი­უ­ლო­ბის გამო და­კარ­გა. ბე­ბი­ამ, რო­გორც "სამ­შობ­ლოს მო­ღა­ლა­ტის ოჯა­ხის წევ­რმა", 9 წელი გა­ა­ტა­რა გა­და­სახ­ლე­ბა­ში. მა­შინ ნა­თე­ლა 13 წლის იყო. 22 წლის ასაკ­ში და­უბ­რუნ­და დედა გა­და­სახ­ლე­ბი­დან. მშობ­ლის არ­ყოფ­ნის დროს ნა­თე­ლა ბე­ბი­ა­სა და დე­ი­დას­თან იზ­რდე­ბო­და. თუმ­ცა მა­ნამ­დე შეძ­ლო და დედა მო­ი­ნა­ხუ­ლა. დე­დამ სხვა­დას­ხვა ინ­სტან­ცი­ა­ში იარა, დე­დას­თან გამ­გზავ­რე­ბის ნე­ბარ­თვა მო­ი­პო­ვა და ომის პო­რი­ოდ­ში მას­თან ჩა­ვი­და. მარ­ტო გა­ემ­გზავ­რა და შემ­დეგ ამ­ბობ­და, რომ ეს ნა­ბი­ჯი მხო­ლოდ ახალ­გაზ­რდო­ბამ გა­ა­ბედ­ვი­ნა.

დე­დამ ჯერ თბი­ლის­ში თე­ატ­რა­ლუ­რი ინ­სტი­ტუ­ტის სამ­სა­ხი­ო­ბო ფა­კულ­ტე­ტი და­ამ­თავ­რა, სა­დაც დი­მიტ­რი ალექ­სი­ძე­სა და გი­ორ­გი ტოვსტო­ნო­გოვ­თან სწავ­ლობ­და. შემ­დეგ მოს­კოვ­ში, ლუ­ნა­ჩარ­სკის სა­ხე­ლო­ბის თე­ატ­რა­ლურ ინ­სტი­ტუ­ტში თე­ატრმ­ცოდ­ნე­ო­ბის ფა­კულ­ტეტ­ზე ის­წავ­ლა. იქ გამ­გზავ­რე­ბა მის­მა პე­და­გოგ­მა გი­ორ­გი ტოვსტო­ნო­გოვ­მა ურ­ჩია. მოს­კოვ­ში დედა აკა­კი ხო­რა­ვას სარ­ე­კო­მენ­და­ციო წე­რი­ლი­თა და ძა­ლის­ხმე­ვის შე­დე­გად გა­ე­მარ­თა. დედა ლუ­ნა­ჩარ­სკის სა­ხე­ლო­ბის თე­ატ­რა­ლუ­რი ინ­სტი­ტუ­ტის რექ­ტორ­თან იმ წე­რი­ლით მი­ვი­და. თურ­მე, ის კაცი ძა­ლი­ან აღელ­და, რად­გან იმ პე­რი­ოდ­ში აკა­კი ხო­რა­ვას სა­ხე­ლი მთელ საბ­ჭო­თა კავ­შირ­ში ქუხ­და, მისი სამ­სა­ხი­ო­ბო შე­მოქ­მე­დე­ბა ზე­ნი­ტში გახ­ლდათ და მის­გან წე­რი­ლის მი­ღე­ბა მის­თვის დიდი პა­ტი­ვი იყო. იმ დრ­ოს მოს­კო­ვის იმ ინ­­სტი­ტუ­ტში ყვე­ლა ის ადა­მი­ა­ნი ას­წავ­ლი­და, რო­მელ­თა წი­გნე­ბი­თაც დედა თბი­ლის­ში ცოდ­ნას იღ­რმა­ვებ­და. ლექ­ტო­რე­ბი, სა­ნამ დე­დას მი­ი­ღებ­დნენ, გა­ე­სა­უბრნენ. პე­და­გო­გებს ნა­თე­ლას­თვის უთხო­ვი­ათ ქარ­თუ­ლი თე­ატ­რის შე­სა­ხებ მო­ე­თხრო. ნა­თე­ლა იხ­სე­ნებ­და, რომ ისი­ნი ძა­ლი­ან კე­თილ­გან­წყო­ბილ­ნი იყ­ვნენ სრუ­ლი­ად უცხო ადა­მი­ა­ნის მი­მართ. სა­ერ­თოდ ხომ ასეა, ადა­მი­ა­ნი რაც უფრო დი­დია, ის მით უფრო მოკ­რძა­ლე­ბუ­ლი და უბ­რა­ლოა, ამი­თი გა­ნი­სა­ზღვრე­ბა ადა­მი­ა­ნე­ბის პი­როვ­ნუ­ლი ღი­რე­ბუ­ლე­ბე­ბი და მისი ჭეშ­მა­რი­ტი ინ­ტე­ლი­გენ­ტო­ბა. გა­სა­უბ­რე­ბის შემ­დეგ დედა პირ­და­პირ მე­სა­მე კურ­სზე დას­ვეს. მას არაჩ­ვე­უ­ლებ­რი­ვი ჯგუ­ფი ჰყავ­და, რომ­ლე­ბიც შემ­დეგ­ში მისი თა­ო­ბის სა­უ­კე­თე­სო თე­ატრმ­ცოდ­ნე­ე­ბი გახ­დნენ. თბი­ლის­ში დაბ­რუ­ნე­ბუ­ლი დედა აკა­კი ხო­რა­ვამ, რო­გორც თე­ატრმ­ცოდ­ნე, თე­ატ­რა­ლურ ინ­სტი­ტუ­ტში პე­და­გო­გად მი­ი­ღო.

- რაც შე­ე­ხე­ბა მა­მას?..

- ბა­ბუ­ა­ჩე­მი ლადო გე­გეჭ­კო­რი ქარ­თუ­ლი ფოლკ­ლო­რის სპე­ცი­ა­ლის­ტი, თე­ო­რე­ტი­კო­სი და პო­ე­ტი იყო. ბე­ბია, თა­მარ გე­ლო­ვა­ნი, რუ­სულ ენა­სა და ლი­ტე­რა­ტუ­რის პე­და­გო­გი და თა­ვის დრო­ზე სკო­ლის დი­რექ­ტო­რიც გახ­ლდათ. როცა ისი­ნი და­ქორ­წინ­დნენ, რამ­დე­ნი­მე წელი ბა­ქო­ში ცხოვ­რობ­დნენ. იქ იმ პე­რი­ოდ­ში საკ­მა­ოდ ძლი­ე­რი ქარ­თუ­ლი სათ­ვის­ტო­მო ცხოვ­რობ­და. ბა­ქო­ში მოყ­ვა­რულ­თა თე­ატ­რიც არ­სე­ბო­და, სა­დაც ბე­ბია მსა­ხი­ო­ბობ­და. სხვა მხრივ, გო­გის ამ სფე­როს­თან და­ახ­ლო­ე­ბუ­ლი წი­ნაპ­რე­ბი არ ჰყო­ლია. სა­ნამ მამა თე­ატ­რა­ლურ ინ­სტი­ტუ­ტში ჩა­ა­ბა­რებ­და, მა­ნამ­დე იქ მისი უფ­რო­სი ძმა მე­რა­ბი სწავ­ლობ­და. სკო­ლის დას­რუ­ლე­ბის შემ­დეგ გოგი მა­მა­მის­მა ლა­დომ ძა­ლი­ან ცნო­ბილ მე­ტყვე­ლე­ბის პე­და­გოგ მა­ლი­კო მრევ­ლიშ­ვილ­თან გა­ს­ა­სინ­ჯად მი­იყ­ვა­ნა. მას უთ­ქვამს, რომ გოგი სი­სი­ნა და ში­ში­ნა ბგე­რებს მკვეთ­რად წარ­მოთ­ქვამ­და და ამის გა­მო­სას­წო­რებ­ლად სა­ვარ­ჯი­შო­ე­ბი და­უ­ნიშ­ნა. გო­გიმ იმე­ცა­დი­ნა, გა­მოც­დებ­ზე გა­ვი­და და ჩა­ა­ბა­რა. ომის პე­რი­ოდ­ში თე­ატ­რა­ლურ ინ­სტი­ტუ­ტში ცოტა ბიჭი სწავ­ლობ­და. მამა ჯარ­ში არ გა­იწ­ვი­ეს იმ მი­ზე­ზით, რომ მას პლევ­რი­ტი ჰქონ­და. დედა ფი­ლარ­მო­ნი­ას­თან ყო­ფილ მე-18, ახ­ლან­დელ 51-ე სა­ჯა­როს სკო­ლა­ში სწავ­ლობ­და, ხოლო მამა სო­ლო­ლაკ­ში, ახ­ლან­დელ 39-ე სკო­ლა­ში, კი­რო­ვის ქუ­ჩა­ზე. ერ­თმა­ნეთს თე­ატ­რა­ლუ­რი ინ­სტი­ტუ­ტი­დან იც­ნობ­დნენ, ერ­თად თა­მა­შობ­დნენ კი­დეც სპექ­ტაკლში, მაგ­რამ ოჯა­ხი მოგ­ვი­ა­ნე­ბით შექ­მნეს, მა­შინ დედა უკვე დაბ­რუ­ნე­ბუ­ლი იყო მოს­კო­ვი­დან.

- სა­ინ­ტე­რე­სოა, რო­გორ და­უ­ახ­ლოვ­დნენ ერ­თმა­ნეთს...

- დედ-მამა 1953 წელს და­ქორ­წინ­და. მარ­ტის და­სა­წყის­ში მო­აწე­რეს ხელი. თე­ატ­რა­ლუ­რი ინ­სტი­ტუ­ტის ერთ-ერ­თმა თა­ნამ­შრო­მელ­მა მთავ­რო­ბა­ში ანო­ნი­მუ­რი წე­რი­ლი მი­ი­ტა­ნა, სა­დაც წერ­და, რომ ნა­თე­ლა ურუ­შა­ძემ და გოგი გე­გეჭ­კორ­მა ხელი მა­შინ მო­ა­წე­რეს, როცა მთე­ლი საბ­ჭო­თა კავ­ში­რი დიდი სტა­ლი­ნის გარ­დაც­ვა­ლე­ბას გლო­ვობ­დაო. დედა თე­ატ­რა­ლუ­რის მა­შინ­დელ­მა პრო­რექ­ტორ­მა აკა­კი ფა­ღა­ვამ და­ი­ბა­რა და მთავ­რო­ბი­დან გად­მოგ­ზავ­ნი­ლი წე­რი­ლი აჩ­ვე­ნა. მან არ იცო­და, რო­გორ მოქ­ცე­უ­ლი­ყო, რა პა­სუ­ხი გა­ე­ცა. ნა­თე­ლამ და­ამ­შვი­და, შე­გიძ­ლი­ათ სა­პა­სუ­ხო წე­რი­ლი გა­უგ­ზავ­ნოთ და ჰკი­თხოთ, რა­ტომ იყო მმა­ჩის ბი­უ­რო ღია მა­შინ, როცა სტა­ლი­ნი გარ­და­იც­ვა­ლა, და­ე­ხუ­რათ და ხელ­მო­წე­რას ვერ შევ­ძლებ­დი­თო.

სი­მარ­თლე გი­თხრათ, სე­რი­ო­ზუ­ლად არც ერთს არ მო­უ­ყო­ლია მათი და­ახ­ლო­ე­ბის ამ­ბა­ვი, უფრო იუ­მო­რის­ტუ­ლად იცოდ­ნენ გად­მო­ცე­მა. მახ­სოვს, დედა რომ ჰყვე­ბო­და, ერთხელ მე­გობ­რებ­თან ერ­თად აგა­რაკ­ზე წა­ვე­დით. იმ დღეს გო­გის­თვის ვი­ღაც ახალ­გაზ­რდა ქალი უნდა გა­ეც­ნოთ. ბან­ქოს ვთა­მა­შობ­დით, ყვე­ლა­ნი კონ­ცენ­ტრი­რე­ბუ­ლი იყ­ვნენ გო­გი­სა და იმ ქალ­ზე. სა­ერ­თოდ, დედა ბან­ქოს კარ­გად ვერ თა­მა­შობ­და, მაგ­რამ იმ დღეს მო­უ­გია. მერე ამ­ბობ­და, რო­გორც ჩანს, გო­გიც ბან­ქო­ში მო­ვი­გეო.

იხი­ლეთ ინ­ტერ­ვი­უს სრუ­ლი ვერ­სია

გოგი გეგეჭკორისა და ნათელა ურუშაძის მყარი ოჯახის საიდუმლო

გოგი გეგეჭკორისა და ნათელა ურუშაძის მყარი ოჯახის საიდუმლო

მათ ერთი დიდი საერთო ინტერესი ჰქონდათ - თეატრი. 1953 წლის 14 მარტს იქორწინეს. ჯერ ქმარი წავიდა იმ ქვეყნად, წლების შემდეგ კი - ცოლი. ისე დაემთხვა, რომ მამაკაცის დაღუპვის შემდეგ დანიშნულ პანაშვიდის დღეს მათი შეუღლებიდან 50 წელი შესრულდა... გოგი გეგეჭკორისა და თეატრმცოდნე ნათელა ურუშაძის ცნობილ წყვილს შემოქმედებითად სავსე და აქტიური ცხოვრება ჰქონდა. მსახიობს, რეპეტიციები, სპექტაკლები, ტელე-კინოგადაღებები, გახმოვანება, რადიოჩაწერა, ხოლო თეატრმცოდნეს - ლექციები, რეცენზიები, წიგნებზე მუშაობა... ადამიანები მათ შემოქმედებით ცხოვრებას უკეთ იცნობდნენ, ვიდრე მათ ყოველდღიურ ყოფას. გოგი გეგეჭკორისა და ნათელა ურუშაძის ქალიშვილ მანანა გეგეჭკორთან შეხვედრისას შევეცადე, ამ ორივე "სფეროს" შევხებოდით და იმავდროულად წინაპრებიც გაგვეხსენებინა...

- დედაჩემის, ნათელა ურუშაძის, მამა ამბერკი ბოლშევიკი, რევოლუციონერი იყო. მისი ოჯახი წარმოშობით ოზურგეთის რაიონის სოფელ ლიხაურიდან იყო. ამბერკიმ ცოლად ბებიაჩემი ანიკო ჩიტაშვილი შეირთო. ქიზიყელ ბებიას სასოფლო სამეურნეო ინსტიტუტი ჰქონდა დამთავრებული. მათ შორის დიდი ასაკობრივი სხვაობა იყო. მანამდე ბაბუას პირველი მეუღლე ჰყავდა, რომელიც გარდაიცვალა. მასთან ამბერკის ორი ქალიშვილი შეეძინა. ასე რომ, დედას ორი უფროსი ნახევარდა ჰყავდა. ბაბუა არ მახსოვს, რადგან ის 1937 წელს დახვრიტეს და ბებია გადაასახლეს. საერთოდ, ამბერკი ურუშაძის ოჯახი ძალიან ტრაგიკული იყო. უმცროსი ძმა ამბერკი ბოლშევიკი იყო, ხოლო უფროსი გრიშა - მენშევიკი. გრიშა 1927 წელს დახვრიტეს, ხოლო 1937-ში - ამბერკი. მაშინ მათი მამა ცოცხალი იყო და იმ უბრალო გლეხმა კაცმა ორი შვილი პარტიულობის გამო დაკარგა. ბებიამ, როგორც "სამშობლოს მოღალატის ოჯახის წევრმა", 9 წელი გაატარა გადასახლებაში. მაშინ ნათელა 13 წლის იყო. 22 წლის ასაკში დაუბრუნდა დედა გადასახლებიდან. მშობლის არყოფნის დროს ნათელა ბებიასა და დეიდასთან იზრდებოდა. თუმცა მანამდე შეძლო და დედა მოინახულა. დედამ სხვადასხვა ინსტანციაში იარა, დედასთან გამგზავრების ნებართვა მოიპოვა და ომის პორიოდში მასთან ჩავიდა. მარტო გაემგზავრა და შემდეგ ამბობდა, რომ ეს ნაბიჯი მხოლოდ ახალგაზრდობამ გააბედვინა.

დედამ ჯერ თბილისში თეატრალური ინსტიტუტის სამსახიობო ფაკულტეტი დაამთავრა, სადაც დიმიტრი ალექსიძესა და გიორგი ტოვსტონოგოვთან სწავლობდა. შემდეგ მოსკოვში, ლუნაჩარსკის სახელობის თეატრალურ ინსტიტუტში თეატრმცოდნეობის ფაკულტეტზე ისწავლა. იქ გამგზავრება მისმა პედაგოგმა გიორგი ტოვსტონოგოვმა ურჩია. მოსკოვში დედა აკაკი ხორავას სარეკომენდაციო წერილითა და ძალისხმევის შედეგად გაემართა. დედა ლუნაჩარსკის სახელობის თეატრალური ინსტიტუტის რექტორთან იმ წერილით მივიდა. თურმე, ის კაცი ძალიან აღელდა, რადგან იმ პერიოდში აკაკი ხორავას სახელი მთელ საბჭოთა კავშირში ქუხდა, მისი სამსახიობო შემოქმედება ზენიტში გახლდათ და მისგან წერილის მიღება მისთვის დიდი პატივი იყო. იმ დრ­ოს მოსკოვის იმ ინ­­სტიტუტში ყველა ის ადამიანი ასწავლიდა, რომელთა წი­გნებითაც დედა თბილისში ცოდნას იღრმავებდა. ლექტორები, სანამ დედას მიიღებდნენ, გაესაუბრნენ. პედაგოგებს ნათელასთვის უთხოვიათ ქართული თეატრის შესახებ მოეთხრო. ნათელა იხსენებდა, რომ ისინი ძალიან კეთილგანწყობილნი იყვნენ სრულიად უცხო ადამიანის მიმართ. საერთოდ ხომ ასეა, ადამიანი რაც უფრო დიდია, ის მით უფრო მოკრძალებული და უბრალოა, ამითი განისაზღვრება ადამიანების პიროვნული ღირებულებები და მისი ჭეშმარიტი ინტელიგენტობა. გასაუბრების შემდეგ დედა პირდაპირ მესამე კურსზე დასვეს. მას არაჩვეულებრივი ჯგუფი ჰყავდა, რომლებიც შემდეგში მისი თაობის საუკეთესო თეატრმცოდნეები გახდნენ. თბილისში დაბრუნებული დედა აკაკი ხორავამ, როგორც თეატრმცოდნე, თეატრალურ ინსტიტუტში პედაგოგად მიიღო.

- რაც შეეხება მამას?..

- ბაბუაჩემი ლადო გეგეჭკორი ქართული ფოლკლორის სპეციალისტი, თეორეტიკოსი და პოეტი იყო. ბებია, თამარ გელოვანი, რუსულ ენასა და ლიტერატურის პედაგოგი და თავის დროზე სკოლის დირექტორიც გახლდათ. როცა ისინი დაქორწინდნენ, რამდენიმე წელი ბაქოში ცხოვრობდნენ. იქ იმ პერიოდში საკმაოდ ძლიერი ქართული სათვისტომო ცხოვრობდა. ბაქოში მოყვარულთა თეატრიც არსებოდა, სადაც ბებია მსახიობობდა. სხვა მხრივ, გოგის ამ სფეროსთან დაახლოებული წინაპრები არ ჰყოლია. სანამ მამა თეატრალურ ინსტიტუტში ჩააბარებდა, მანამდე იქ მისი უფროსი ძმა მერაბი სწავლობდა. სკოლის დასრულების შემდეგ გოგი მამამისმა ლადომ ძალიან ცნობილ მეტყველების პედაგოგ მალიკო მრევლიშვილთან გასასინჯად მიიყვანა. მას უთქვამს, რომ გოგი სისინა და შიშინა ბგერებს მკვეთრად წარმოთქვამდა და ამის გამოსასწორებლად სავარჯიშოები დაუნიშნა. გოგიმ იმეცადინა, გამოცდებზე გავიდა და ჩააბარა. ომის პერიოდში თეატრალურ ინსტიტუტში ცოტა ბიჭი სწავლობდა. მამა ჯარში არ გაიწვიეს იმ მიზეზით, რომ მას პლევრიტი ჰქონდა. დედა ფილარმონიასთან ყოფილ მე-18, ახლანდელ 51-ე საჯაროს სკოლაში სწავლობდა, ხოლო მამა სოლოლაკში, ახლანდელ 39-ე სკოლაში, კიროვის ქუჩაზე. ერთმანეთს თეატრალური ინსტიტუტიდან იცნობდნენ, ერთად თამაშობდნენ კიდეც სპექტაკლში, მაგრამ ოჯახი მოგვიანებით შექმნეს, მაშინ დედა უკვე დაბრუნებული იყო მოსკოვიდან.

- საინტერესოა, როგორ დაუახლოვდნენ ერთმანეთს...

- დედ-მამა 1953 წელს დაქორწინდა. მარტის დასაწყისში მო­აწერეს ხელი. თეატრალური ინსტიტუტის ერთ-ერთმა თანამშრომელმა მთავრობაში ანონიმური წერილი მიიტანა, სადაც წერდა, რომ ნათელა ურუშაძემ და გოგი გეგეჭკორმა ხელი მაშინ მოაწერეს, როცა მთელი საბჭოთა კავშირი დიდი სტალინის გარდაცვალებას გლოვობდაო. დედა თეატრალურის მაშინდელმა პრორექტორმა აკაკი ფაღავამ დაიბარა და მთავრობიდან გადმოგზავნილი წერილი აჩვენა. მან არ იცოდა, როგორ მოქცეულიყო, რა პასუხი გაეცა. ნათელამ დაამშვიდა, შეგიძლიათ საპასუხო წერილი გაუგზავნოთ და ჰკითხოთ, რატომ იყო მმაჩის ბიურო ღია მაშინ, როცა სტალინი გარდაიცვალა, დაეხურათ და ხელმოწერას ვერ შევძლებდითო.

სიმართლე გითხრათ, სერიოზულად არც ერთს არ მოუყოლია მათი დაახლოების ამბავი, უფრო იუმორისტულად იცოდნენ გადმოცემა. მახსოვს, დედა რომ ჰყვებოდა, ერთხელ მეგობრებთან ერთად აგარაკზე წავედით. იმ დღეს გოგისთვის ვიღაც ახალგაზრდა ქალი უნდა გაეცნოთ. ბანქოს ვთამაშობდით, ყველანი კონცენტრირებული იყვნენ გოგისა და იმ ქალზე. საერთოდ, დედა ბანქოს კარგად ვერ თამაშობდა, მაგრამ იმ დღეს მოუგია. მერე ამბობდა, როგორც ჩანს, გოგიც ბანქოში მოვიგეო.

იხილეთ ინტერვიუს სრული ვერსია

სალომე ჭაჭუა უცხოეთში მიემგზავრება - რომელი ქვეყნის "ცეკვავენ ვარსკვლავებში" გამოჩნდება მოცეკვავე

"სადაც არ უნდა ყოფილიყო, ყოველთვის სახლში ბრუნდებოდა... თბილისში..." - რას წერს გენიალურ კომპოზიტორზე ხელოვნებათმცოდნე

„თბილისური ჩუქურთმა“ - იმპრესიონისტი მხატვრის გამოფენა, რომელიც თბილისობას ეძღვნება