ნოდარ გურგენაშვილი ფეხბურთის გუნდის მწვრთნელობაზე ოცნებობს

მსახიობი ნოდარ გურგენაშვილი თავისი პერსონაჟისგან - პაატასგან (სერიალში - "შუა ქალაქში") ძალიან განსხვავდება და ამას თავადაც ხაზგასმით აღნიშნავს. მსახიობი ცოტა არ იყოს, სიტყვაძუნწი გახლავთ. ის ზოგჯერ თბილისში უკეთ ისვენებს, ვიდრე - ზღვაზე ან მთაში. გარეგნობაზე განსაკუთრებულად არ ზრუნავს. სპორტის არც ერთი სახეობით არ გახლავთ დაკავებული, თუმცა ამ სფეროში მუშაობა სურს...

ვარჯიში და დიეტა

- არ ვვარჯიშობ და დიეტაც არასოდეს დამიცავს. ბავშვობაშიც გამხდარი ვიყავი. ახლა ვარჯიში მჭირდება, მაგრამ მეზარება. თუმცა, პროფესიის გამო შემიძლია, გავსუქდე ან პირიქით - წონაში დასაკლებად ვივარჯიშო...

ტატუ

- 17 წლის ვიყავი, როცა მხარზე ტატუ გავიკეთე. მას არავითარი სიმბოლური დატვირთვა არ აქვს. უბრალოდ, ორნამენტია. ამაზე ოჯახის წევრებს ჩვეულებრივი რეაქცია ჰქონდათ - აბა, ხელს ხომ არ მომაჭრიდნენ? ჩემი ტატუ ჯერ არ მომბეზრებია, პირიქით - სურვილი მაქვს, სხეულზე კიდევ ამოვისვირინგო რამე. ამჯერად, "შინაარსიან" ტატუს გავიკეთებ, მაგრამ ჯერ არ ვიცი - რას...

სამოსი

- კომფორტული სამოსი მიყვარს. უპირატესობას მუქ ფერებს ვანიჭებ. ტანსაცმელს იქ ვიძენ, სადაც მომეწონება. შოპინგის პროცესი მაგრად მეზარება, უფრო მეტიც - მეზიზღება! მირჩევნია, ტანსაცმელი სხვამ მომიტანოს, მაგრამ თუ არ მომეწონება, უბრალოდ - არ ჩავიცვამ. რამდენიმე ახლობელი ადამიანის გემოვნებას ვენდობი, მაგრამ იშვიათია შემთხვევა, როცა ტანსაცმლის შერჩევისას ვინმეს აზრს ვითვალისწინებ. ძირითადად, იმას ვიცვამ, რაც თავად მომწონს.

აქსესუარები

- სათვალეები მიყვარს - "რეიბანები" მიკეთია ხოლმე. სამაჯურსა და ყელსაბამს ვერ ვეგუები. ქუდებიც მიყვარს. რომ გითხრათ, - ქამრებზე ვგიჟდები-მეთქი, მოგატყუებთ: ქამარს მხოლოდ იმიტომ ვიკეთებ, რომ შარვალი არ ჩამძვრეს...

საქმე

- მსახიობი ვარ და ჩემი საქმე მიყვარს - საინტერესოა...

- თქვენი აზრით, სერიალში - "შუა ქალაქში" პაატა კიდევ რამდენ ხანს იქნება?

- ვერ გეტყვით, ეს ჩემზე არ არის დამოკიდებული. რამდენ ხანსაც საჭირო იქნება, სერიალში იმდენ ხანს დავრჩები...

- როგორც ვიცი, მსახიობობის გარდა, პედაგოგადაც მუშაობდით...

- ასეა. სოხუმის მოზარდ მაყურებელთა თეატრში ვმუშაობდი; 3 წლის განმავლობაში ბავშვებს სამსახიობო ოსტატობას ვასწავლიდი.

- პოპულარული კომიკური პერსონაჟის როლის შემსრულებლისგან ბავშვებს შენიშვნების სერიოზულად აღქმა ხომ არ უჭირდათ?

- ამ სამსახურს სერიალში გამოჩენიდან სულ რაღაც 2 თვეში დავანებე თავი.

- რატომ? იქ მუშაობა თქვენთვის საინტერესო აღარ იყო?

- საინტერესო იყო, მაგრამ რაღაც ვერ აეწყო... ჰოდა, მეც წამოვედი. კონკრეტული მიზეზი არ მქონია.

ბენდი

- მუსიკა მაგრად მიყვარს! ჩემი ბენდისთვის მუსიკასა და ტექსტებს ვწერ, ვუკრავ... ახლა კონცერტის გამართვას ვაპირებთ.

- მუსიკალური განათლება გაქვს?

- არანაირი. თვითნასწავლი ვარ. რაღაც ბენდებს ვუსმენდი, მერე მეც მომინდა, დამეკრა და მემღერა. კონკრეტული ჟანრში არ ვმუშაობ. ჩვენი ბენდის მუსიკა პოპის, როკის, რეპის, ჯაზის, ბლუზის, ალტერნატივის ნაზავია.

- მუსიკალურ კონკურსში მონაწილეობა აზრად არასოდეს მოგსვლიათ?

- არა. არავის ვეჯიბრები; რაც "მისწორდება", იმას ვაკეთებ. შეჯიბრება განა ცუდია, მაგრამ მე საკუთარ სიმღერებს ვუკრავ და ვმღერი, სხვისი შემოქმედების შესრულება არ მიყვარს.

- რომელ მუსიკალურ ინსტრუმენტზე უკრავთ?

- გიტარაზე, კლავიშზე, პიანინოზე, დრამზე, ბასზე... რაც მთავარია, ვმღერი! ყველაზე მეტად ეს მიყვარს.

- თქვენს ბენდს რამდენი წევრი ჰყავს?

- სხვადასხვა მუსიკოსთან ვურთიერთობ და ხან ხუთნი ვართ, ხან - შვიდნი, სამნი... ამჟამად ბენდს "ელექტრომაუსი" ჰქვია, მაგრამ შეიძლება, სახელწოდება შევცვალოთ...

ოჯახი

- მეუღლე და შვილი მყავს. ჩემი გოგონა რამდენიმე თვის გახლავთ. მეუღლე მსახიობია, უნივერსიტეტი ახლახან დაამთავრა. ის ჩემზე ბევრად ნიჭიერია, რაც მახარებს... ხან სამსახურში ვარ, ხან - სახლში, ხან - მეგობრებთან ერთად. მოკლედ, დრო ყველასთვის მრჩება.

სამეგობრო წრე

- ჩემი მეგობრები კარგი ადამიანები არიან. რაც უფრო მეტნი იქნებიან, ჩემთვისვე იქნება უკეთესი.

- რა უნდა გააკეთოს მეგობარმა, რომ დასაკარგად გაიმეტოთ?

- საერთოდ, თითქმის ყველაფრის პატიება შემიძლია. ვფიქრობ, ადამიანმა ისეთი რამ არ უნდა იკადროს, რომ დასაკარგი გახდეს... საბედნიეროდ, ჩემს სამეგობრო წრეში ასეთი რამ არ მომხდარა.

თაყვანისმცემლები

- ყველანაირი ასაკისა და კატეგორიის ადამიანები მეკონტაქტებიან - ბავშვებიც და უფროსებიც.

- ისინი თქვენ მიმართ პატივისცემასა და სიყვარულს როგორ გამოხატავენ?

- მელაპარაკებიან, კომპლიმენტებს მეუბნებიან, მკოცნიან...

- გულდაწყვეტილი, გაბრაზებული თაყვანისმცემლები თუ გყავთ?

- არა. ვცდილობ, ყველას ვეკონტაქტო, ვისაც ეს სურს...

ჰობი

- ფეხბურთი ძალიან მომწონს. მინდა, გუნდის მწვრთნელი ვიყო.

- ეს ხუმრობაა?

- არა, ამას გულწრფელად ვამბობ. სპორტის არც ერთი სახეობით არ ვარ დაკავებული, მაგრამ სიამოვნებით გავხდებოდი რომელიმე საფეხბურთო კლუბის მწვრთნელი. ამ სფეროში პროფესიული განათლების მიღების სურვილი მაქვს. ბავშვობაში ფეხბურთს მოყვარულის დონეზე ვთამაშობდი ხოლმე.

- წარმატებით?

- ისე, რა... მაშინ უბრალოდ, ვერთობოდი. დაახლოებით 3 წელია, რაც სპორტის ამ სახეობის მიმართ ინტერესი გამიძლიერდა.

ეთო ყორღანაშვილი

ჟურნალი ”გზა”

(გამოდის ხუთშაბათობით)