"2009 წელი იყო... ახა­ლი წლის მი­სა­ლო­ცად მე­გო­ბარ­თან წა­ვე­დი... მოგ­ვი­ა­ნე­ბით ჩვენს ერთ მე­გო­ბარს და­უ­რე­კეს და შეხ­ვედ­რა სთხო­ვეს. ნას­ვა­მი იყო, ამი­ტომ მეც გავ­ყე­ვი. სკო­ლას­თან შე­ვიკ­რი­ბეთ... წა­კა­მათ­დნენ, ჩემი მე­გო­ბა­რი გვერ­დზე გა­ვიყ­ვა­ნე, მაგ­რამ ჩხუ­ბი და­ნარ­ჩე­ნებს შო­რის მა­ინც გაგ­რძელ­და. ამ დროს ერთი ბიჭი დაჭ­რეს და დამ­ნა­შა­ვე­ე­ბი გა­იქ­ცნენ. მე და ჩემ­მა მე­გობ­რებ­მა დაჭ­რი­ლი სას­წრა­ფოდ სა­ა­ვად­მყო­ფო­ში გა­და­ვიყ­ვა­ნეთ... შინ ვბრუნ­დე­ბო­დით, როცა ბორ­ჯო­მის პო­ლი­ცი­ის თა­ნამ­შრომ­ლებ­მა გაგ­ვა­ჩე­რეს და პო­ლი­ცი­ის გან­ყო­ფი­ლე­ბა­ში წაგ­ვიყ­ვა­ნეს. ყვე­ლა­ნი ცალ-ცალ­კე ოთა­ხებ­ში მოგ­ვა­თავ­სეს. მალე ის ბი­ჭე­ბიც მო­იყ­ვა­ნეს, რომ­ლე­ბიც იქ ჩხუ­ბობ­დნენ. გან­ყო­ფი­ლე­ბა­ში ხელ­ბორ­კი­ლე­ბი მომხსნეს, სა­ხე­ში და სხე­ულ­ზე მუშ­ტებ­სა და წიხ­ლებს მირ­ტყამ­დნენ... პო­ლი­ცი­ელ­მა, ალექ­სან­დრე ბლი­ა­ძემ მარ­ცხე­ნა ყურ­ზე სი­გა­რე­ტი მო­მა­დო და დამ­წვა. თან ყვე­ლა­ნი მა­გი­ნებ­დნენ. წიხ­ლებს მირ­ტყამ­და პო­ლი­ცი­ის სამ­მარ­თვე­ლოს უფ­რო­სი, მა­მუ­კა ხვე­დე­ლი­ა­ნიც და თან სი­ტყვი­ერ შე­უ­რა­ცხყო­ფას მა­ყე­ნებ­და. ცე­მის დროს ცხვი­რი­დან სის­ხლი წა­მო­მი­ვი­და. ერ­თმა პო­ლი­ცი­ელ­მა ხე­ლით მი­მიყ­ვა­ნა კა­რამ­დე და იქ მდგარ პო­ლი­ცი­ელს უთხრა, - ტუ­ა­ლეტ­ში და­ა­ბა­ნი­ნე და ისევ შე­მო­იყ­ვა­ნეო. ცივ­მა წყალ­მა სის­ხლდე­ნა შე­მი­ჩე­რა, ისევ უკან და­მაბ­რუ­ნეს... კვლავ მა­გი­ნებ­დნენ და მე­უბ­ნე­ბოდ­ნენ - მო­ყე­ვი, რაც მოხ­და, რა­ტომ იჩხუ­ბე­თო? სი­მარ­თლეს ვე­უბ­ნე­ბო­დი, მაგ­რამ არ მი­ჯე­რებ­დნენ და მა­ინც უმო­წყა­ლოდ მირ­ტყამ­დნენ... ცე­მის დროს სა­ხე­ზე ხელი მქონ­და აფა­რე­ბუ­ლი. რო­გორც კი ხელს ჩა­მოვ­წევ­დი, ან მუშ­ტი მხვდე­ბო­და, ან - ფეხი. ხან დი­ვან­ზე მი­მაგ­დებ­დნენ, ხან - ია­ტაკ­ზე.

ამ დროს ერ­თმა პო­ლი­ცი­ელ­მა თქვა, - მოდი, ბოთ­ლი გა­ვუ­კე­თოთ უკა­ნალ­შიო. ამის გა­გო­ნე­ბა­ზე გა­ვიბ­რძო­ლე, მაგ­რამ ია­ტაკ­ზე მა­ინც და­მაგ­დეს, ლიტ­რა­ნა­ხევ­რი­ა­ნი "ფან­ტის" ბოთ­ლი მო­მა­დეს. თავ­გან­წირ­ვით ვიბ­რძო­დი, მაგ­რამ 4-5 პო­ლი­ცი­ელს გა­კა­ვე­ბუ­ლი ვყავ­დი. ესე­ნი იყ­ვნენ გი­ორ­გი ბლი­ა­ძე და ჩემ მიერ აღ­წე­რი­ლი ორი პო­ლი­ცი­ე­ლი, რო­მელ­თა ამოც­ნო­ბა შე­მიძ­ლია. პო­ლი­ცი­ის უფ­რო­სი მა­მუ­კა ხვე­დე­ლი­ა­ნი სხვა ოთახ­ში იყო გა­სუ­ლი, რო­დე­საც შარ­ვა­ლი და საც­ვა­ლი ჩამ­ხა­დეს და ბოთ­ლი უკა­ნალ­ზე მო­მა­დეს. ერ­თმა პო­ლი­ცი­ელ­მა სუ­რა­თე­ბის გა­და­ღე­ბა და­ი­წყო... ამის მერე კვლავ გა­აგ­რძე­ლეს ჩემი ცემა-წა­მე­ბა, ისევ წა­მო­მი­ვი­და ცხვი­რი­დან სის­ხლი. ისევ ის პო­ლი­ცი­ე­ლი იხ­მეს, შე­მიყ­ვა­ნა სა­პირ­ფა­რე­შო­ში და სის­ხლი ჩა­მო­ვი­ბა­ნე... ორმა პო­ლი­ცი­ელ­მა ხე­ლე­ბი გა­და­მიგ­რი­ხა და მა­გი­და­ზე გა­დამ­ხა­რეს, საც­ვა­ლი ჩამ­ხა­დეს და გი­ორ­გი ბლი­ა­ძეს უთხრეს: - "რიჟა, მოდი იხ­მა­რეო", ამის გა­გო­ნე­ბა­ზე ისევ ბრძო­ლა და­ვი­წყე, თან ვე­უბ­ნე­ბო­დი, - რას აკე­თებთ, ადა­მი­ა­ნე­ბი არ ხართ? ღმერ­თის არ გწამთ-მეთ­ქი? ამ დროს რი­ჟამ ანუ გი­ორ­გი ბლი­ა­ძემ სკა­მი აიღო და სკა­მის ერთ-ერთი ფეხი საჯ­დომ­ზე მო­მა­დო... ტკი­ვი­ლი ვიგ­რძე­ნი, ტი­რი­ლი და ყვი­რი­ლი და­ვი­წყე, მაგ­რამ გი­ორ­გი ბლი­ა­ძე სკამს ძლი­ე­რად მო­აწ­ვა და... გა­უ­საძ­ლი­სი ტკი­ვი­ლი ვიგ­რძე­ნი, სკა­მის ფეხი უკა­ნალ­ში შე­მი­ვი­და, ამა­ზე სი­ცი­ლი და­ი­წყეს. რო­მე­ლი­ღაც პო­ლი­ცი­ელ­მა თქვა, - "ქა­ლიშ­ვი­ლო­ბა" და­კარ­გა, მორ­ჩაო. ამ დროს პო­ლი­ცი­ელ­მა, რო­მე­ლიც ოდ­ნავ ქერა იყო, ფო­ტო­ა­პა­რა­ტით კვლავ სუ­რა­თე­ბის გა­და­ღე­ბა და­ი­წყო. გი­ორ­გი ბლი­ა­ძემ მერე გა­მო­ქა­ჩა სკა­მის ფეხი, მე ია­ტაკ­ზე და­მაგ­დეს... შარ­ვა­ლი ავი­წიე და ბო­ლოს დი­ვან­ზე დამ­სვეს... რამ­დე­ნი­მე წუთ­ში შე­მო­ვი­და პო­ლი­ცი­ის უფ­რო­სი, მა­მუ­კა ხვე­დე­ლი­ა­ნი და თა­ნამ­შრომ­ლებს უთხრა: - რა ქე­ნით, უტი­რეთ დედა? თა­ნამ­შრომ­ლებ­მა გა­და­ღე­ბუ­ლი ფო­ტო­ე­ბი აჩ­ვე­ნეს, რის შემ­დე­გაც მა­მუ­კა ხვე­დე­ლი­ა­ნი და­მე­მუქ­რა, - ხომ იცი, ამას ვინ­მეს თუ ეტყვი, რა და­გე­მარ­თე­ბა? თუ ბევ­რს იხ­ტუ­ნა­ვებ, ამ სუ­რა­თებს ბა­კუ­რი­ა­ნის ცენ­ტრში, სა­რეკ­ლა­მო აბ­რა­ზე გა­გიკ­რა­ვო.

ამის შემ­დეგ სხვა ოთახ­ში გა­მიყ­ვა­ნეს და იქაც მცე­მეს, მერე თავი და­მა­ნე­ბეს, მეთ­ვალ­ყუ­რედ ერთი პო­ლი­ცი­ე­ლი მო­მი­ჩი­ნეს... მე­ო­რე დი­ლის 7 სა­ა­თამ­დე იმ ოთახ­ში ვი­ყა­ვით, მერე გა­მომ­ძი­ე­ბე­ლი მო­ვი­და, დაჭ­რას­თან და­კავ­ში­რე­ბით დამ­კი­თხა და ისიც მკი­თხა, სა­ხე­ზე და­ზი­ა­ნე­ბე­ბი რა­ტომ მქონ­და. იმის ში­შით, რომ პო­ლი­ცი­ა­ში ვი­ყა­ვი და ყვე­ლა­ფე­რი არ გან­მე­ო­რე­ბუ­ლი­ყო, მო­ვა­ტყუე, - ბა­კუ­რი­ან­ში ჩხუ­ბის დროს დავ­ზი­ან­დი, მო­ჩხუ­ბარ მე­გობ­რებს ვაშ­ვე­ლებ­დი-მეთ­ქი... და­კი­თხვის შემ­დეგ გა­მომ­ძი­ე­ბელ­მა სახ­ლში გა­მო­მიშ­ვა. აღ­ნიშ­ნუ­ლი არა­ვის­თვის მით­ქვამს. ჩემი წა­მე­ბის პრო­ცე­სი და­ახ­ლო­ე­ბით 4 სა­ათს გაგ­რძელ­და. სახ­ლში რომ მი­ვე­დი, ცუ­დად ვი­ყა­ვი, მაგ­რამ ისე­თი სა­მარ­ცხვი­ნო ამ­ბა­ვი იყო, გამ­ხე­ლა ვე­რა­ვის­თან შევ­ძე­ლი. მრცხვე­ნო­და მომ­ხდა­რის გამო და თან მე­ში­ნო­და, პო­ლი­ცი­ე­ლებს იგი­ვე ან გა­ე­მე­ო­რე­ბი­ნათ"... - ეს გახ­ლავთ ფრაგ­მენ­ტი და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლი ბი­ჭის ჩვე­ნე­ბი­დან.

ცი­ხის სკან­და­ლუ­რი კად­რე­ბის გავ­რცე­ლე­ბის შემ­დეგ და­ზა­რა­ლე­ბულ­მა ახალ­გაზ­რდამ წლე­ბის წინ თავს გა­დახ­დე­ნი­ლი ამაზ­რზე­ნი ფაქ­ტი ჯერ მე­გობ­რებს მო­უყ­ვა და მერე სა­ჩი­ვა­რი პრო­კუ­რა­ტუ­რა­ში შე­ი­ტა­ნა. ფაქ­ტზე სის­ხლის სა­მარ­თლის საქ­მე აღიძ­რა. და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლი პო­ლი­ცი­ის უფ­როსს, მა­მუ­კა ხვე­დე­ლი­ან­სა და გი­ორ­გი ბლი­ა­ძეს ამ­ხელ­და. ასე­ვე მან ამო­იც­ნო ის ორი პო­ლი­ცი­ე­ლი, რომ­ლე­ბიც მის ცემა-წა­მე­ბა­ში მო­ნა­წი­ლე­ობ­დნენ - სერ­გო სამ­სო­ნა­ძე და ალექ­სან­დრე ბლი­ა­ძე. და­ნა­შა­ულ­ში მხი­ლე­ბუ­ლე­ბი და­ა­კა­ვეს.

მა­მუ­კა ხვე­დე­ლი­ა­ნი, სერ­გო სამ­სო­ნა­ძე, ალექ­სან­დრე ბლი­ა­ძე, გი­ორ­გი ბლი­ა­ძე და გი­ორ­გი ლო­მი­ძე სა­სა­მარ­თლომ უკვე გა­ა­სა­მარ­თლა. მათ ბრა­ლი ედე­ბო­დათ სამ­სა­ხუ­რებ­რი­ვი უფ­ლე­ბა­მო­სი­ლე­ბის გა­და­მე­ტე­ბა­ში, პი­რის დამ­ცი­რე­ბა­ში, არა­ა­და­მი­ა­ნუ­რი, ღირ­სე­ბი­სა და პა­ტი­ვის შემ­ლა­ხავ მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში ჩა­ყე­ნე­ბა­ში, თა­ვი­სუფ­ლე­ბის უკა­ნო­ნო აღ­კვე­თა­სა და გან­ზრახ უკა­ნო­ნო და­კა­ვე­ბა­ში.

საქ­მის გან­ხილ­ვა ახალ­ცი­ხის რა­ი­ო­ნულ სა­სა­მარ­თლო­ში რამ­დე­ნი­მე თვე გრძელ­დე­ბო­და.

რო­გორც პრო­კუ­რა­ტუ­რა­ში გან­მარ­ტა­ვენ, გა­ნა­ჩე­ნის გა­მო­ტა­ნამ­დე რამ­დე­ნი­მე დღით ადრე მო­სა­მარ­თლე გოჩა ჯე­ი­რა­ნაშ­ვი­ლი არა­ო­ფი­ცი­ა­ლურ ვი­თა­რე­ბა­ში შეხ­ვდა სამ­ცხე-ჯა­ვა­ხე­თის პრო­კუ­რორს, გივი პა­პუ­აშ­ვილს და ურ­ჩია, რომ ბრალ­დე­ბუ­ლებ­თან საპ­რო­ცე­სო შე­თან­ხმე­ბა გა­ე­ფორ­მე­ბი­ნა, მათი გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბის პი­რო­ბით. მო­სა­მარ­თლე მი­იჩ­ნევ­და, რომ ეს ყვე­ლას­თვის კარ­გი გა­მო­სა­ვა­ლი იქ­ნე­ბო­და. პრო­კუ­რორ­მა მო­სა­მარ­თლის ამ შე­თა­ვა­ზე­ბა­ზე უარი თქვა, რად­გან მი­იჩ­ნია, რომ ბრალ­დე­ბულ­თა გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბა და მათ­თვის პი­რო­ბი­თი მსჯავ­რის და­წე­სე­ბა არა­ა­დეკ­ვა­ტუ­რი სას­ჯე­ლი იქ­ნე­ბო­და, მათ მიერ ჩა­დე­ნილ ქმე­დე­ბებ­თან მი­მარ­თე­ბა­ში...

3 ივ­ლისს ახალ­ცი­ხის რა­ი­ო­ნუ­ლი სა­სა­მარ­თლოს მო­სა­მარ­თლემ, გოჩა ჯე­ი­რა­ნაშ­ვილ­მა მა­მუ­კა ხვე­დე­ლი­ა­ნის, სერ­გო სამ­სო­ნა­ძის, ალექ­სან­დრე ბლი­ა­ძის, გი­ორ­გი ბლი­ა­ძი­სა და გი­ორ­გი ლო­მი­ძის მი­მართ გა­მა­მარ­თლე­ბე­ლი გა­ნა­ჩე­ნი გა­მო­ი­ტა­ნა და ისი­ნი სა­სა­მარ­თლო დარ­ბა­ზი­დან გა­ა­თა­ვი­სუფ­ლა. ამ ფაქტს ტა­შით შეხ­ვდნენ ბრალ­დე­ბუ­ლე­ბის ახ­ლობ­ლე­ბი, თუმ­ცა სა­ზო­გა­დო­ე­ბის დიდი ნა­წი­ლის რე­აქ­ცია ნე­გა­ტი­უ­რი იყო. მე­ო­რე დღეს­ვე მო­სახ­ლე­ო­ბა სა­სა­მარ­თლოს შე­ნო­ბას­თან შე­იკ­რი­ბა, ძა­ლა­დო­ბა­ში მხი­ლე­ბუ­ლი პო­ლი­ცი­ე­ლე­ბის გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბა გა­აპ­რო­ტეს­ტა და სა­სა­მარ­თლოს შე­ნო­ბის მი­ნე­ბი და­ა­ზი­ა­ნეს. ისი­ნი ე.წ. მწა­მე­ბე­ლი პი­რე­ბის უკან, ცი­ხე­ში შებ­რუ­ნე­ბას მო­ი­თხო­ვენ და აქ­ცი­ე­ბი დღემ­დე არ წყდე­ბა. იმ შემ­თხვე­ვა­ში, თუ მათი მო­თხოვ­ნა არ დაკ­მა­ყო­ფილ­და, აცხა­დე­ბენ, რომ თა­ვად გა­უს­წორ­დე­ბი­ან გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბულ მო­ძა­ლა­დე პო­ლი­ცი­ე­ლებს.

გივი პა­პუ­აშ­ვი­ლი, სამ­ცხე-ჯა­ვა­ხე­თის ოლ­ქის პრო­კუ­რო­რი:

- ნო­ემ­ბერ­ში და­ვა­კა­ვეთ მა­მუ­კა ხვე­დე­ლი­ა­ნი, თა­ნამ­ზრახ­ველ თა­ნამ­შრომ­ლებ­თან ერ­თად. მათ საკ­მა­ოდ მძი­მე ბრალ­დე­ბე­ბი წა­რედ­გი­ნათ და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლის ჩვე­ნე­ბის სა­ფუძ­ველ­ზე. ეს ეხე­ბო­და 2009 წლის ეპი­ზოდს, რო­დე­საც ხვე­დე­ლი­ა­ნის ბრძა­ნე­ბით სას­ტი­კად აწა­მეს პო­ლი­ცი­ა­ში მიყ­ვა­ნი­ლი სამი პირი და ერთ-ერთს ამ წა­მე­ბის დროს არა­ა­და­მი­ა­ნუ­რად მო­ექ­ცნენ... ეს ყვე­ლა­ფე­რი პო­ლი­ცი­ა­ში ხდე­ბო­და... მე­ო­რე ეპი­ზოდ­შიც გვყავ­და და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლე­ბი: 26 მა­ი­სის აქ­ცი­ის მე­ო­რე დღეს, 27 მა­ისს, აქ­ცი­ა­ში მყო­ფი პი­რე­ბი ახალ­და­ბა­ში არ­სე­ბულ რეს­ტო­რან "ბურ­ჯებ­ში" შე­იკ­რიბ­ნენ. პო­ლი­ცი­ის უფ­რო­სი, მა­მუ­კა ხვე­დე­ლი­ა­ნი მი­ვი­და იქ და 3 ადა­მი­ა­ნი და­ა­კა­ვა. მა­მუ­კა ხვე­დე­ლი­ა­ნის და­ვა­ლე­ბით, ბორ­ჯო­მის პო­ლი­ცი­ა­ში მიყ­ვა­ნი­ლებს ყო­ველ­გვა­რი კა­ნო­ნი­ე­რი სა­ფუძ­ვლის გა­რე­შე ად­მი­ნის­ტრა­ცი­ულ კა­ნონ­დარ­ღვე­ვა­ში დას­დეს ბრა­ლი. პო­ლი­ცი­ე­ლებ­მა მათ ფი­ზი­კუ­რი შე­უ­რა­ცხყო­ფა მი­ა­ყე­ნეს... თი­თო­ე­ულს ად­მი­ნის­ტრა­ცი­უ­ლი საქ­მე შე­უ­კე­რეს, - თით­ქოს იჩხუ­ბეს რეს­ტო­რან­ში და 40-დღი­ა­ნი პა­ტიმ­რო­ბა მი­უ­სა­ჯეს. ერთ-ერთს ნეკ­ნე­ბი ჩა­უმტვრი­ეს. იქაც და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლე­ბი და ის მოწ­მე­ე­ბი და­ი­კი­თხნენ, რომ­ლე­ბიც მათ ამ­ხელ­დნენ. და­ი­კი­თხნენ ასე­ვე პო­ლი­ცი­ის თა­ნამ­შრომ­ლე­ბი, რომ­ლებ­მაც ად­მი­ნის­ტრა­ცი­უ­ლი ოქ­მე­ბი შე­ად­გი­ნეს და ეს ფაქ­ტი და­ა­დას­ტუ­რეს.

გა­მო­ძი­ე­ბის დროს პო­ლი­ცი­ე­ლი სამ­სო­ნა­ძე თა­ვი­სი სურ­ვი­ლით გა­მო­ცხად­და და გა­მოთ­ქვა და­კი­თხვის სურ­ვი­ლი. იგი ად­ვო­კა­ტის თან­დას­წრე­ბით დავ­კი­თხეთ, აღი­ა­რე­ბი­თი ჩვე­ნე­ბა მოგ­ვცა. ამ­ხელ­და ამ და­ნა­შა­ულ­ში მო­ნა­წი­ლე­ებს და ასე­ვე სა­კუ­თარ ბრა­ლე­უ­ლო­ბა­ზეც სა­უბ­რობ­და. გარ­და ამი­სა, ღა­მის სა­ა­თებ­ში მო­ძღვრის თან­ხლე­ბით პრო­კუ­რა­ტუ­რა­ში გა­მო­ცხად­და კი­დევ ერთი პო­ლი­ცი­ე­ლი, რო­მე­ლიც იმ პე­რი­ო­დის­თვის უკვე წა­სუ­ლი იყო პო­ლი­ცი­ი­დან და მო­ნას­ტერ­ში აღ­კვე­ცი­ლი იყო მორ­ჩი­ლად. მან აღი­ა­რე­ბი­თი ჩვე­ნე­ბა მოგ­ვცა და მო­ი­თხო­ვა, დაგ­ვე­პა­ტიმ­რე­ბი­ნა. გა­ნა­ცხა­და, - და­პა­ტიმ­რე­ბა ჩემ­თვის არა­ფე­რია, სას­ჯე­ლი ღმერ­თის­გან მე­ლი­სო. ეს სწო­რედ ის კაცი იყო, რო­მელ­მაც სკა­მის ფე­ხით გა­ა­უ­პა­ტი­უ­რა ის მა­მა­კა­ცი. მან და­ა­სა­ხე­ლა ამ ფაქ­ტში მო­ნა­წი­ლე სხვა პი­რე­ბიც. და­კი­თხვი­სას პო­ლი­ცი­ი­დან წას­ვლის მი­ზე­ზად სწო­რედ მის მიერ გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბუ­ლი ქმე­დე­ბა და­ა­სა­ხე­ლა და თქვა, - ეს რომ გა­მა­კე­თე­ბი­ნეს, ამი­ტომ პო­ლი­ცი­ი­დან წა­ვე­დი, იქ აღარ და­მედ­გო­მე­ბო­და და მო­ნას­ტერ­ში ვარო. ამ­ბობ­და, რომ მას პო­ლი­ცი­ის უფ­როს­მა, ხვე­დე­ლი­ან­მა უბ­რძა­ნა ეს გა­ე­კე­თე­ბი­ნა, გა­ა­კე­თა და მერე ინა­ნა. მო­ძღვრის თან­დას­წრე­ბით დავ­კი­თხეთ ის და მისი ორი მე­გო­ბა­რი, რომ­ლებ­თა­ნაც ეს ფაქ­ტი გა­ამ­ხი­ლა. ბუ­ნებ­რი­ვია, მო­ძღვარს ვერ დავ­კი­თხავ­დით, რად­გან აღ­სა­რე­ბის გა­ცე­მის უფ­ლე­ბა არ აქვს. ბლი­ა­ძე და­ვა­კა­ვეთ. წინა სა­სა­მარ­თლო სხდო­მებ­ზე, როცა და­კა­ვე­ბუ­ლე­ბის­თვის აღ­მკვე­თი ღო­ნის­ძი­ე­ბის შე­ფარ­დე­ბის სა­კი­თხი წყდე­ბო­და, ამ პო­ლი­ცი­ე­ლებ­მა ჩვე­ნე­ბა მის­ცეს. მო­ძა­ლა­დემ ისევ გა­ნა­ცხა­და პრო­ცეს­ზე, - სი­ცო­ცხლის ბო­ლომ­დე ამას ვერ ჩა­მო­ვი­რე­ცხავ და მზად ვარ, პა­სუ­ხი ვა­გოო. ოქ­მიც არ­სე­ბობს. სამი პირი უარ­ყოფ­და და­ნა­შა­ულს, ორი - აღი­ა­რებ­და.

- ბა­ტო­ნო გივი, მა­შინ რა­ტომ ვერ შე­ძე­ლით სა­სა­მარ­თლოს დარ­წმუ­ნე­ბა მათ ბრა­ლე­უ­ლო­ბა­ში? მით უმე­ტეს, რომ ბრალ­დე­ბუ­ლე­ბი და­ნა­შა­ულს აღი­ა­რებ­დნენ და საპ­რო­ცე­სო გა­რი­გე­ბის გა­ფორ­მე­ბა­საც ითხოვ­დნენ.

- სა­ნამ საქ­მის არ­სე­ბი­თი გან­ხილ­ვა და­ი­წყე­ბო­და, მა­ნამ­დე რა­ტომ­ღაც ყვე­ლამ შე­იც­ვა­ლა პო­ზი­ცია. არა­და, გვეხ­ვე­წე­ბოდ­ნენ საპ­რო­ცე­სო შე­თან­ხმე­ბის გა­ფორ­მე­ბას. საქ­მე­ში დევს მათი გან­ცხა­დე­ბე­ბი და გან­ხილ­ვის სტა­დი­ა­ში ვი­ყა­ვით, როცა ჩვე­ნე­ბა შეც­ვა­ლეს. უცებ ად­ვო­კა­ტებ­მა გა­ნა­ცხა­დეს, არც ერთს არ აქვს სურ­ვი­ლი, საპ­რო­ცე­სო გა­ა­ფორ­მო­სო. აღი­ა­რე­ბი­თი ჩვე­ნე­ბე­ბი უარ­ყვეს ბრალ­დე­ბუ­ლებ­მა. სამ­სო­ნა­ძემ, თავი რომ ემარ­თლე­ბი­ნა, თქვა, რომ მას­ზე ზე­წო­ლა გან­ხორ­ცი­ელ­და.

- საქ­მე­ში მათი ჩვე­ნე­ბის გარ­და სხვა სამ­ხი­ლი არ გქონ­დათ?

- იყო უამ­რა­ვი სამ­ხი­ლი. და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლი თა­ნა­მიმ­დევ­რუ­ლად ამ­ხელ­და მათ და­ნა­შა­უ­ლის ჩა­დე­ნა­ში. წარ­მო­გიდ­გე­ნი­ათ, ქარ­თველ­მა მა­მა­კაც­მა და­იბ­რა­ლოს, რომ გა­ა­უ­პა­ტი­უ­რეს? და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლი ამ­ხელს ყვე­ლა დამ­ნა­შა­ვეს. ასე­ვე სხვა მოწ­მე­ე­ბიც ადას­ტუ­რე­ბენ. ბი­ჭე­ბი რომ და­ა­კა­ვეს, ამ­ბის გა­სარ­კვე­ვად პო­ლი­ცი­ა­ში მათი ახ­ლობ­ლე­ბი მი­ვიდ­ნენ და აცხა­დებ­დნენ, გვეს­მო­და, პო­ლი­ცი­ი­დან ყვი­რი­ლის ხმე­ბი რომ გა­მო­დი­ო­დაო. მოწ­მე­ებ­მა ეს ჩვე­ნე­ბე­ბი მის­ცეს სა­სა­მარ­თლოს. და­ზა­რა­ლე­ბულს ჩა­უ­ტარ­და ექ­სპერ­ტი­ზა, მაგ­რამ ვი­ნა­ი­დან და­ნა­შა­უ­ლი­დან 4 წე­ლია გა­სუ­ლი, ექ­სპერ­ტმა არ მოგ­ვცა კა­ტე­გო­რი­უ­ლი დას­კვნა. ბრალ­დე­ბუ­ლე­ბის ად­ვო­კა­ტე­ბი პრო­ცეს­ზე სწო­რედ ამა­ზე აპე­ლი­რებ­დნენ. აცხა­დებ­დნენ, - ჯოხს თუ შე­უყ­ვან­დნენ და­ზა­რა­ლე­ბულს, მა­შინ სწო­რი ნაწ­ლა­ვიც და­ზი­ა­ნე­ბუ­ლი იქ­ნე­ბო­და და ეს ახ­ლაც აი­სა­ხე­ბო­და ექ­სპერ­ტი­ზა­ზეო... თუმ­ცა, ჩვენ მათ გა­უ­პა­ტი­უ­რე­ბა­ში კი არ დავ­დეთ ბრა­ლი, არა­მედ - არა­ა­და­მი­ა­ნურ მო­პყრო­ბა­ში. როცა და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლი ამ­ბობს, რომ შე­უ­ვი­და სკა­მის ფეხი, ამ შემ­თხვე­ვა­ში ად­ვო­კა­ტე­ბის აპე­ლი­რე­ბა იმა­ზე, რომ მას სწო­რი ნაწ­ლა­ვი და­ზი­ა­ნე­ბუ­ლი არ ჰქონ­და, არას­წო­რია. აქ მთა­ვა­რია, ფაქ­ტი და არა ის, რა მან­ძილ­ზე შე­უყ­ვა­ნეს ჯოხი. თუ ნაკ­ვა­ლე­ვი არ დარ­ჩა, ეს არ ნიშ­ნავს, რომ ფაქტს ად­გი­ლი არ ჰქო­ნია. არ­სე­ბობ­და ყვე­ლა სამ­ხი­ლი მათი ბრა­ლე­უ­ლო­ბის და­სამ­ტკი­ცებ­ლად. ჩვენ დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლე­ბი ვი­ყა­ვით მათ ბრა­ლე­უ­ლო­ბა­ში და მერ­წმუ­ნეთ, პრო­კუ­რორს საკ­მა­ოდ კარ­გი სი­ტყვა ჰქონ­და და და­ა­სა­ბუ­თა ბრა­ლი არ­გუ­მენ­ტე­ბით.

- ბა­ტო­ნო გივი, ელო­დით ასეთ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას?

- ვა­ცხა­დებ, სა­სა­მარ­თლოს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა არის უკა­ნო­ნო! ეს იყო ერთ-ერთი პირ­ვე­ლი საქ­მე, რო­მე­ლიც ეხე­ბო­და პო­ლი­ცი­ე­ლე­ბის მხრი­დან ჩა­დე­ნილ უმ­ძი­მეს და­ნა­შა­ულს და ასე­თი შე­დე­გი არ უნდა დამ­დგა­რი­ყო. ჩვენ ამ გა­ნა­ჩენს გა­ვა­სა­ჩივ­რებთ. გა­ნა­ჩე­ნის გა­მო­ტა­ნი­დან 25 წუთ­ში, უზე­ნა­ე­სი სა­სა­მარ­თლოს სა­იტ­ზე გაჩ­ნდა გან­ცხა­დე­ბა, სა­დაც პირ­და­პირ არის მი­თი­თე­ბუ­ლი, რომ ბრალ­დე­ბის მხა­რის მიერ წარ­მოდ­გე­ნი­ლი მტკი­ცე­ბუ­ლე­ბე­ბი არა­თუ არ შე­ე­სა­ბა­მე­ბო­და ერ­თმა­ნეთს და და­ზა­რა­ლე­ბულ­თა ჩვე­ნე­ბებს, არა­მედ ხშირ შემ­თხვე­ვა­ში გა­მო­რი­ცხავ­და და­ზა­რა­ლე­ბულ­თა მიერ მი­თი­თე­ბულ ფაქ­ტებ­სო. მე ვსვამ კი­თხვას: გა­ნა­ჩე­ნის გა­მო­ტა­ნი­დან 25 წუთ­ში უზე­ნა­ეს­მა სა­სა­მარ­თლომ, რო­მელ­საც საქ­მე არ უნა­ხავს და არ შე­უს­წავ­ლია, სა­ი­დან იცო­და, რა მტკი­ცე­ბუ­ლე­ბე­ბი იყო საქ­მე­ში და რო­მე­ლი მტკი­ცე­ბუ­ლე­ბა რო­მელს ეწი­ნა­აღ­მდე­გე­ბო­და?

ზაზა მი­რი­დაშ­ვი­ლი, მა­მუ­კა ხვე­დე­ლი­ა­ნის ად­ვო­კა­ტი:

- საქ­მე ძა­ლი­ან სუს­ტი იყო, არ არ­სე­ბობ­და არა­ნა­ი­რი მტკი­ცე­ბუ­ლე­ბა, რაც და­კა­ვე­ბუ­ლე­ბის ბრა­ლე­უ­ლო­ბას და­ა­დას­ტუ­რებ­და. ჩვე­ნი არ­გუ­მენ­ტე­ბი პრო­კუ­რა­ტუ­რის არ­გუ­მენ­ტე­ბის­გან გან­სხვა­ვე­ბით, უფრო მყა­რი აღ­მოჩ­ნდა და სა­სა­მარ­თლომ მი­ი­ღო სწო­რი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა - ისი­ნი გა­ა­მარ­თლა. არ ვუ­წო­დებ ტყუ­ილს, მაგ­რამ არ და­ვე­თან­ხმე­ბი და­ზა­რა­ლე­ბულს.

- და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლი თხზავს, რომ გა­ა­უ­პა­ტი­უ­რეს? რო­გორ წარ­მო­გიდ­გე­ნი­ათ, ახალ­გაზ­რდა მა­მა­კა­ცი და­იბ­რა­ლებს ასეთ რა­მეს?

- და­ზა­რა­ლე­ბულ­მა რაც სა­სა­მარ­თლო­ში გა­ნა­ცხა­და, ეს არა­ბუ­ნებ­რი­ვია. თუ ასე­თი რამ მოხ­დე­ბო­და, ის აუ­ცი­ლებ­ლად გარ­დაც­ვლი­ლი იქ­ნე­ბო­და - მას სწო­რი ნაწ­ლა­ვი და­უ­ზი­ან­დე­ბო­და. ეს და­ა­დას­ტუ­რეს ექ­სპერ­ტებ­მაც. ვერ გე­ტყვით, იგო­ნებს თუ არა გა­უ­პა­ტი­უ­რე­ბას, მაგ­რამ რა­საც აცხა­დებს, ეს არა­რე­ა­ლუ­რია და პრო­ცეს­ზე ვერ და­დას­ტურ­და.

- ბა­ტო­ნო ზაზა, თქვე­ნი და­სა­ცა­ვის გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბა კი­დევ ერ­თმა და­ზა­რა­ლე­ბულ­მა გა­აპ­რო­ტეს­ტა. მა­მუ­კა ხვე­დე­ლი­ანს მზია კურ­ტა­ნი­ძე ერ­თა­დერ­თი შვი­ლის მკვლე­ლო­ბა­ში სდებს ბრალს. საქ­მე ეხე­ბა 2010 წლის 18 აგ­ვის­ტოს მომ­ხდარ ფაქტს.

- ეს არ არის სი­მარ­თლე. ამ საქ­მე­ზე დიდი ხა­ნია მი­დის გა­მო­ძი­ე­ბა და ხვე­დე­ლი­ანს რომ ჰქონ­დეს რა­ი­მე ჩა­დე­ნი­ლი, ბრალს წა­უ­ყე­ნებ­დნენ. მა­შინ სა­მარ­თალ­დამ­ცა­ვებ­მა სპე­ცო­პე­რა­ცია ჩა­ა­ტა­რეს და ურ­თი­ერ­თსრო­ლი­სას მოხ­და ეს ფაქ­ტი.

- მო­სახ­ლე­ო­ბა აპი­რებს თა­ვად იძი­ოს შური გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბულ პო­ლი­ცი­ე­ლებ­ზე. და­ცუ­ლია თუ არა მათი უსაფრ­თხო­ე­ბა?

- მა­მუ­კა ხვე­დე­ლი­ა­ნი ბორ­ჯომ­ში ერთი სა­ა­თი­თაც არ გა­ჩე­რე­ბუ­ლა. ის თბი­ლის­შია. ჭო­რებს ვერ ავ­ყვე­ბით. თუ რე­ა­ლუ­რი საფრ­თხე და­ე­მუქ­რე­ბა, მივ­მარ­თავთ სა­მარ­თალ­დამ­ცავ ორ­გა­ნო­ებს. სა­სა­მარ­თლომ სა­მარ­თლი­ა­ნი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა მი­ი­ღო და ეს მი­სა­სალ­მე­ბე­ლია. სხვა დროს ასე­თი რამ არ ხდე­ბო­და.

თეა ხურ­ცი­ლა­ვა

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)