სტატისტიკური მონაცემებით, 2012 წელთან შედარებით, დანაშაულის რაოდენობა მკვეთრად არის გაზრდილი. რის მიზეზებზეც არა ერთხელ გვიმსჯელია. აქედან გამომდინარე ამ თემაზე არ შევჩერდებით. თუმცა იმის თქმა აუცილებლად მიგვაჩნია, რომ სტატისტიკა მხოლოდ ციფრები არ არის - მისი შედეგი საკმაოდ მძიმედ და გამოუსწორებლად აისახება საზოგადოებაზე. რისი ერთ-ერთი მაგალითი რამდენიმე დღის წინ, 24 ივნისს ღამის ვაკეში, არაყიშვილის და აბაშიძის ქუჩების კვეთაზე მომხდარი დანაშაული გახდა.
თვითმხილველებისა და ამ უბნის მაცხოვრებლების თქმით, მსხვერპლის პიროვნული ღირსებისა და უდანაშაულობიდან გამომდინარე, აღნიშნული დანაშაული არა მხოლოდ მსხვერპლის ოჯახის, არამედ მთელი უბნის ტრაგედია გახდა. მოვლენები კი ასე წარიმართა:
ვაკეში, არაყიშვილსა და აბაშიძის ქუჩების მდებარე სუპერმარკეტ "იოლის" მენეჯერი:
- "იოლი" 24 საათის განმავლობაში მუშაობს. ზაფხულში გათენებამდე ბევრი კლიენტი გვყავს. ყველაფერი მშვიდ ვითარებაში ხდება, კლიენტები ზოგჯერ გვესაუბრებიან კიდეც. ამიტომაც სრულიად ბუნებრივად მივიღეთ, როცა დაახლოებით ღამის 3 საათზე მარკეტთან მანქანა გაჩერდა, ორი ბიჭი ჩამოვიდა და ჩვენთან შემოვიდა. კლიენტები ძალიან კარგ ხასიათზე იყვნენ, გაგვიღიმეს, მოგვესალმნენ, მაგრამ დიდხანს არ გაჩერებულან, არც ბევრი არაფერი უძებნიათ, როგორც ჩანს, ფულიც არ ჰქონდათ, ერთ-ერთმა "ჩიფსები" აიღო, ჯიბიდან ხურდა ამოიღო, გადათვალა და გადაგვიხადა. ამის შემდეგ მაშინვე გავიდნენ. რახან მათ გარდა კლიენტი არ გვყავდა და სხვა არც ქუჩაში იყო ვინმე, ადვილად დავაფიქსირეთ, რომ ქუჩა გადაკვეთეს და ჩვენ წინ მდებარე "კორპუსის" ბორდიურზე ჩამოსხდნენ. "ჩიფსები" გახსნეს და ისევ ერთმანეთს დაუწყეს საუბარი. ვხედავდით, რომ მშვიდად საუბრობდნენ. ამის შემდეგ სხვა კლიენტი შემოგვივიდა და მას მოვემსახურეთ. უეცრად იარაღის გასროლის ხმა და კიდევ რაღაც ხმები გავიგონეთ. გარეთ რომ გამოვარდით ამ ბიჭებიდან ერთ-ერთი უკვე ასფალტზე ეგდო და ჯერ კიდევ ცოცხალი იყო. მეორე შოკში იყო და უყვიროდა, გონს მოდიო. სხვა არაფერი ვიცით, სასწრაფო გამოვიძახეთ, ვიცით მხოლოდ, რომ მოკლული აქვე სადღაც ახლოს ცხოვრობდა და სასწრაფოში გზაშივე გარდაიცვალა. ჩვენც შოკში ვართ. როგორც მერე ხალხმა გვითხრა, ის ძალიან კარგი პიროვნება იყო და აქ გარშემო ყველა იცნობდა."
... აღმოჩნდა რომ ლ. დ-ს უბანში მართლაც ყველა იცნობს. ქუჩაში შემხვედრმა ქალბატონებმა, რომლებმაც მისი საცხოვრებელი ადგილი მიმასწავლეს, გულისტკივილით აღნიშნეს რომ მოკლულზე ცუდი არაფერი გაუგიათ. იგივეს ამბობენ მისი მეზობლები რაზმაძის ქუჩაზე, სადაც დანაშაულის მსხვერპლი დაიბადა, გაიზარდა და სულ 22 წლამდე იცოცხლა.
იხილეთ სტატიის სრული ვერსია