მსოფლიო
სამართალი
პოლიტიკა

4

მაისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

კვირა, მთვარის მერვე დღე დაიწყება 11:21-ზე, მთვარე ლომშია ახალი საქმეების დასაწყებად ნეიტრალური დღეა. დიდ დროსა და ენერგიას ითხოვს ადრე დაწყებული საქმეები. მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებების მიღება სხვა დღისთვის გადადეთ. კარგი დღეა უძრავ ქონებასთან დაკავშირებული საქმეების მოსაგვარებლად. კარგია მივლინების, მოგზაურობის დასაწყებად. ხშირად იმოძრავეთ, გადააადგილეთ ავეჯი, განაახლეთ ინტერიერი. სხვა დღისთვის გადადეთ ქორწინება და ნიშნობა. მოერიდეთ კუჭის გადატვირთვას, მოწევას, სმას. უმჯობესდება ფსიქოემოციური ფონი. ადამიანი უფრო ხალისიანი ხდება. კარგად გამოიძინეთ, მიიღეთ მზის აბაზანები და დიდხანს ისეირნეთ.
საზოგადოება
სამხედრო
მეცნიერება
მოზაიკა
Faceამბები
სპორტი
კულტურა/შოუბიზნესი
კონფლიქტები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
ემუქ­რე­ბა თუ არა თბი­ლისს გვე­ლე­ბის შე­მო­სე­ვა
ემუქ­რე­ბა თუ არა თბი­ლისს გვე­ლე­ბის შე­მო­სე­ვა

ყვე­ლა­ზე ნა­ზი, სექ­სუ­ა­ლუ­რი, მშვე­ნ­ი­ე­რი - ასე­თი ეპი­თე­ტე­ბით ამ­კობს ჩვე­ნი რეს­პონ­დენ­ტი არ­სე­ბას, რო­მე­ლიც ადა­მი­ან­თა მოდ­გმას უძ­ვე­ლე­სი დრო­ი­დან ში­შის ზარს სცემ­და - გველს. თუმ­ცა, ალ­ბათ, არ გა­გიკ­ვირ­დე­ბათ, რო­ცა შე­იტყ­ობთ, რომ ის თბი­ლი­სის ზო­ო­პარ­კის ეგ­ზო­ტა­რი­უ­მის კუ­რა­ტო­რი გუ­რამ წიკ­ლა­უ­რია - კა­ცი, რო­მე­ლიც თა­ვის თავს "გვე­ლე­ბის უფ­როს­საც" უწო­დებს.

- ბა­ტო­ნო გუ­რამ, მას შემ­დეგ, რაც "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის" ოფის­ში გვე­ლი შეძ­ვრა, მო­სახ­ლე­ო­ბა შიშ­მა მო­იც­ვა - ხომ არ მომ­რავ­ლდე­ბი­ან წელს გვე­ლე­ბი, მით უმე­ტეს, თუ ზაფ­ხუ­ლი ცხე­ლი იქ­ნე­ბა?

- ზაფ­ხუ­ლი ცხე­ლი იქ­ნე­ბა თუ არა, ეს მა­ინ­ცდა­მა­ინც ვე­რა­ფერს შეც­ვლის. 30-35 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში ვაკ­ვირ­დე­ბი ამას და დი­დად არა­ფე­რი იც­ვლე­ბა. არა მგო­ნი­ა, ამ მხრივ წელს სე­რი­ო­ზუ­ლი ცვლი­ლე­ბა იყოს. ზაფ­ხუ­ლი ცხე­ლიც რომ იყოს, გველს სი­ცხე სუ­ლაც არ უყ­ვარს და დღი­სით არც გა­მოჩ­ნდე­ბა, ის სიცხ­ე­ში ნაკ­ლე­ბად აქ­ტი­უ­რი­ა, აქ­ტი­ურ­დე­ბა სა­ღა­მოს, ღა­მის სა­ა­თებ­ში და დი­ლით ად­რე. ყო­ველ წელს ლა­პა­რა­კო­ბენ, რომ გვე­ლე­ბი მომ­რავ­ლდნენ, რომ შე­მაშ­ფო­თე­ბე­ლი მდგო­მა­რე­ო­ბა­ა, მაგ­რამ ყო­ველ­თვის ერ­თი და იგი­ვე სუ­რა­თი გვაქვს.

- და რო­გო­რია ეს სუ­რა­თი?

- თბი­ლი­სის გარ­შე­მო 8-10 სა­ხე­ო­ბის გვე­ლი ბი­ნად­რობს. ისი­ნი ყო­ველ­თვის იყ­ვნენ აქ და მო­მა­ვალ­შიც იქ­ნე­ბი­ან. რო­გორც წე­სი, შხა­მი­ა­ნი გვე­ლი თბი­ლის­ში არ გვხვდე­ბა. ორ­თა­ჭა­ლის მხა­რეს შე­იძ­ლე­ბა შეგ­ხვდეთ გი­ურ­ზა, და­ნარ­ჩენ რა­ი­ო­ნებ­ში კი შხა­მი­ა­ნი გვე­ლე­ბი არ ბი­ნად­რო­ბენ. თბი­ლი­სის გარ­შე­მო მო­ბი­ნად­რე გვე­ლე­ბის 95 პრო­ცენ­ტი უწყ­ი­ნა­რი­ა.

- მაგ­რამ ადა­მი­ა­ნებს უწყ­ი­ნა­რი გვე­ლი­საც ეში­ნი­ათ...

- ჩემ­თვის სრუ­ლი­ად გა­უ­გე­ბა­რია ეს გრძნო­ბა, არ მეს­მის, რა­ტომ უნ­და ეში­ნო­დეთ ადა­მი­ა­ნებს გვე­ლი­ს? და­მი­ჯე­რეთ - ეს არ არის ბუ­ნებ­რი­ვი ში­ში. პა­ტა­რა ბავ­შვს გვე­ლის არ ეში­ნი­ა, ვიდ­რე მშობ­ლე­ბი არ ჩა­უ­ნერ­გა­ვენ, რომ გვე­ლი რა­ღაც სა­ში­ნე­ლი არ­სე­ბა­ა.

- რო­გორ, შხა­მი­ა­ნი გვე­ლი­საც არ უნ­და გვე­ში­ნო­დეს?

- ეს არის ყვე­ლა­ზე უა­რე­სი შემ­თხვე­ვა, მაგ­რამ თუ ადა­მი­ანს შხა­მი­ან­მა გველ­მა უკ­ბი­ნა, მა­ინც გვაქვს რამ­დე­ნი­მე სა­ა­თი, რომ დრო­უ­ლად მი­ვიყ­ვა­ნოთ სა­ა­ვად­მყო­ფო­ში, სა­დაც გა­უ­კე­თე­ბენ სა­ჭი­რო შრა­ტებ­სა და პრე­პა­რა­ტებს და ისიც ჩვე­უ­ლებ­რი­ვად გა­აგ­რძე­ლებს ცხოვ­რე­ბას.

- რო­გორ უნ­და მო­იქ­ცეს ის, ვი­საც შხა­მი­ან­მა გველ­მა უკ­ბი­ნა?

- სა­ერ­თოდ, ნაკ­ბენ­თა 90 პრო­ცენ­ტი კი­დუ­რებ­ზე მო­დის. ასეთ დროს ადა­მი­ან­მა რაც შე­იძ­ლე­ბა ნაკ­ლე­ბად უნ­და იმოძ­რა­ოს და ჩქა­რა უნ­და მი­ვი­დეს ექიმ­თან. ზღაპ­რე­ბი, რომ გი­ურ­ზას ნაკ­ბე­ნი ადა­მი­ანს 5 წუთ­ში ან 15 წუთ­ში კლავს, სი­მარ­თლეს არ შე­ე­სა­ბა­მე­ბა. ზო­გი­ერ­თი ამ დროს ცდი­ლობს, დაკ­ბე­ნილს კი­დუ­რი გა­და­უხ­ვი­ოს, რაც პი­რი­ქით, ცუ­დია პა­ცი­ენ­ტის ჯან­მრთე­ლო­ბი­სათ­ვის.

- გვე­ლებს პო­უ­ლო­ბენ თბი­ლი­სის ცენ­ტრა­ლურ ქუ­ჩებ­ში, სა­დაც ხალ­ხი მოძ­რა­ობს და იქ წე­სით, გვე­ლი არ უნ­და გა­მოჩ­ნდეს...

- დე­და­ქა­ლაქ­ში ზაფ­ხუ­ლის სე­ზონ­ზე რამ­დე­ნი­მე ასე­უ­ლი შემ­თხვე­ვა ხდე­ბა - გვე­ლებს პო­უ­ლო­ბენ პარ­კებ­შიც, ეზო­ებ­შიც და ბი­ნებ­შიც, ზოგ­ჯერ მეშ­ვი­დე და მერ­ვე სარ­თუ­ლებ­ზეც კი. ეს ყო­ველ­თვის ასე იყო და მო­მა­ვალ­შიც ასე იქ­ნე­ბა. ად­გი­ლი, სა­დაც თბი­ლი­სი აშენ­და და ჩვენ ვცხოვ­რობთ, მარ­ტო ჩვე­ნი არ არის. აქ ჩვე­ნამ­დე ბევ­რად უფ­რო ად­რე ბი­ნად­რობ­დნენ გვე­ლე­ბი, არა­ერ­თი სა­ხე­ო­ბა, ჩვენ ჩა­ვე­რი­ეთ მათ ცხოვ­რე­ბა­ში ცუ­დად და არა პი­რი­ქით. სწო­რედ ჩვენ, ადა­მი­ა­ნებ­მა შე­ვუ­შა­ლეთ მათ ხე­ლი.

- კუ­რი­ო­ზუ­ლი შემ­თხვე­ვე­ბი თუ გახ­სოვთ?

- კუ­რი­ო­ზე­ბის მე­ტი რა ხდე­ბა! ხუ­თი წლის წინ, დიდ დი­ღომ­ში, თა­ნა­მედ­რო­ვე კორ­პუს­ში, ევ­რო­რე­მონ­ტი­ან ბი­ნა­ში, სა­კუჭ­ნა­ო­ში აღ­მო­ა­ჩი­ნეს მეტ­რნა­ხევ­რი­ა­ნი გვე­ლი, მარ­თა­ლია, შხა­მი­ა­ნი არ იყო, მაგ­რამ მთე­ლი ოჯა­ხი გვა­რი­ა­ნად და­აფ­რთხო. ეს კუ­რი­ო­ზია აბა რა არის? მე­რე რომ დავ­ფიქ­რდით და გა­მო­ვი­ძი­ეთ, თურ­მე დი­ა­სახ­ლისს შინ პრო­დუქ­ტი მი­უ­ტა­ნია ჩან­თე­ბით, გზად გა­ზონ­ზე და­უდ­გამს ეს ჩან­თე­ბი და ეტყ­ო­ბა, გვე­ლიც მა­შინ ჩაძ­ვრა. სა­მი­ო­დე წლის წინ, აქ­ვე, თბი­ლის­ში ერთ ოჯახ­ში ნა­ხეს გვე­ლი და ოჯა­ხის უფ­რო­სი, 35 წლის მა­მა­კა­ცი ისე და­იბ­ნა, რომ ოთა­ხი­დან გა­მო­ვარ­და და ცოლ­-შვი­ლი გველ­თან ერ­თად ჩა­კე­ტა. აი, ასეთ აბ­სურ­დამ­დე შე­იძ­ლე­ბა მი­იყ­ვა­ნოს კა­ცი გვე­ლის შიშ­მა. ადა­მი­ა­ნებს ნე­ბის­მი­ე­რი გვე­ლი შხა­მი­ა­ნი ჰგო­ნი­ათ, ეში­ნი­ათ და ამ შიშს მოჰ­ყვე­ბა კუ­რი­ო­ზე­ბიც. ისე კი, ყვე­ლა­ზე ხში­რად გვე­ლებს პარ­კებ­თან ახ­ლომ­დე­ბა­რე ქუ­ჩებ­სა და გა­რე­უბ­ნებ­ში პო­უ­ლო­ბენ, კერ­ძოდ - ნუ­ცუ­ბი­ძის პლა­ტო­ზე, ნა­ძა­ლა­დე­ვის რა­იო­ნის ზე­და ნა­წილ­ში, ვარ­კე­თილ­ში, ვა­ზი­სუ­ბან­ში, თუმ­ცა ცენ­ტრშიც არა­ერ­თხელ გვი­პოვ­ია - ფა­ლი­აშ­ვილ­ზე, ბარ­ნოვ­ზე, პე­კინ­ზე - აქ არა­ნა­ი­რი კა­ნონ­ზო­მი­ე­რე­ბა არ არის, უბ­რა­ლოდ, გა­რე­უბ­ნებ­ში ეს შემ­თხვე­ვე­ბი მე­ტი­ა. ზაფ­ხუ­ლო­ბით გვე­ლებს პო­უ­ლო­ბენ რუს­თავ­ში, სა­დაც, სამ­წუ­ხა­როდ, ბი­ნად­რობს გი­ურ­ზა, რომ­ლის ნაკ­ბე­ნიც სა­ში­შია სი­ცოცხ­ლი­სა და ჯან­მრთე­ლო­ბი­სათ­ვის.

- სა­ინ­ტე­რე­სო­ა, თავ­და­პირ­ვე­ლად რო­გორ და­ინ­ტე­რეს­დით გვე­ლე­ბით?

- მეც არ ვი­ცი, რო­გორ და რა­ტომ და­ვინ­ტერე­სდი, ძა­ლი­ან ძნე­ლია ამა­ზე პა­სუ­ხის გა­ცე­მა. ეს იგი­ვე­ა, ვთქვა, რა­ტომ მომ­წონს შავ­გვრე­მა­ნი ქა­ლე­ბი უფ­რო მე­ტად, ვიდ­რე ქე­რე­ბი - ვერ გეტყ­ვით. პრო­ფე­სი­ით ფი­ზი­კო­სი ვარ, მაგ­რამ ბავ­შვო­ბი­დან­ვე მა­ინ­ტე­რე­სებ­და გვე­ლები და კი­დეც გა­და­ვე­დი ამ სფე­რო­ში. ჩე­მი საქ­მე ძა­ლი­ან მიყ­ვარს. გვე­ლი სა­ოც­რად სა­ინ­ტე­რე­სო არ­სე­ბაა და ასე­ვე სა­ინ­ტე­რე­სო ცხოვ­რე­ბას ეწე­ვა. უამ­რა­ვი სა­ინ­ტე­რე­სო რამ ხდე­ბა მის ცხოვ­რე­ბა­შიც, მის ქცე­ვა­ში, ორი­ო­დე სიტყ­ვით ამა­ზე პა­სუ­ხის გა­ცე­მა ძა­ლი­ან ძნე­ლი­ა.

- სა­ინ­ტე­რე­სო­ა, რო­გორ იც­ვლის გვე­ლი კანს? ალ­ბათ ეს ძა­ლი­ან მძი­მე სა­ნა­ხა­ვი იქ­ნე­ბა?

- ზო­გი­ერთს ჰგო­ნი­ა, რომ ამ დროს ის მთლი­ან ტყავს იც­ვლის, მაგ­რამ ასე არ არის: ეპი­თე­ლი­უ­მის უჯ­რე­დე­ბი ზრდის პრო­ცეს­ში კვდე­ბა და რად­გან გვე­ლი მთე­ლი სი­ცოცხ­ლის გან­მავ­ლო­ბა­ში იზ­რდე­ბა, ამი­ტომ პე­რი­ო­დუ­ლად კანს იც­ვლის. სუ­ლაც არ არის ეს მძი­მე და სა­ში­ნე­ლი სა­ნა­ხა­ვი, პი­რი­ქით, სა­ოც­რად ლა­მა­ზი­ა. ასე­ვე ლა­მა­ზი სა­ნა­ხა­ვია მა­თი შეჯ­ვა­რე­ბაც - ძა­ლი­ან ლა­მა­ზი და თან, სექ­სუ­ა­ლუ­რიც.

ხა­თუ­ნა ჩი­გო­გი­ძე

ყო­ველკ­ვი­რე­უ­ლი გა­ზე­თი "ყვე­ლა სი­ახ­ლე"

(გა­მო­დის ოთხშა­ბა­თო­ბით)

ემუქ­რე­ბა თუ არა თბი­ლისს გვე­ლე­ბის შე­მო­სე­ვა

ემუქ­რე­ბა თუ არა თბი­ლისს გვე­ლე­ბის შე­მო­სე­ვა

ყვე­ლა­ზე ნა­ზი, სექ­სუ­ა­ლუ­რი, მშვე­ნ­ი­ე­რი - ასე­თი ეპი­თე­ტე­ბით ამ­კობს ჩვე­ნი რეს­პონ­დენ­ტი არ­სე­ბას, რო­მე­ლიც ადა­მი­ან­თა მოდ­გმას უძ­ვე­ლე­სი დრო­ი­დან ში­შის ზარს სცემ­და - გველს. თუმ­ცა, ალ­ბათ, არ გა­გიკ­ვირ­დე­ბათ, რო­ცა შე­იტყ­ობთ, რომ ის თბი­ლი­სის ზო­ო­პარ­კის ეგ­ზო­ტა­რი­უ­მის კუ­რა­ტო­რი გუ­რამ წიკ­ლა­უ­რია - კა­ცი, რო­მე­ლიც თა­ვის თავს "გვე­ლე­ბის უფ­როს­საც" უწო­დებს.

- ბა­ტო­ნო გუ­რამ, მას შემ­დეგ, რაც "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის" ოფის­ში გვე­ლი შეძ­ვრა, მო­სახ­ლე­ო­ბა შიშ­მა მო­იც­ვა - ხომ არ მომ­რავ­ლდე­ბი­ან წელს გვე­ლე­ბი, მით უმე­ტეს, თუ ზაფ­ხუ­ლი ცხე­ლი იქ­ნე­ბა?

- ზაფ­ხუ­ლი ცხე­ლი იქ­ნე­ბა თუ არა, ეს მა­ინ­ცდა­მა­ინც ვე­რა­ფერს შეც­ვლის. 30-35 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში ვაკ­ვირ­დე­ბი ამას და დი­დად არა­ფე­რი იც­ვლე­ბა. არა მგო­ნი­ა, ამ მხრივ წელს სე­რი­ო­ზუ­ლი ცვლი­ლე­ბა იყოს. ზაფ­ხუ­ლი ცხე­ლიც რომ იყოს, გველს სიცხე სუ­ლაც არ უყ­ვარს და დღი­სით არც გა­მოჩ­ნდე­ბა, ის სიცხ­ე­ში ნაკ­ლე­ბად აქ­ტი­უ­რი­ა, აქ­ტი­ურ­დე­ბა სა­ღა­მოს, ღა­მის სა­ა­თებ­ში და დი­ლით ად­რე. ყო­ველ წელს ლა­პა­რა­კო­ბენ, რომ გვე­ლე­ბი მომ­რავ­ლდნენ, რომ შე­მაშ­ფო­თე­ბე­ლი მდგო­მა­რე­ო­ბა­ა, მაგ­რამ ყო­ველ­თვის ერ­თი და იგი­ვე სუ­რა­თი გვაქვს.

- და რო­გო­რია ეს სუ­რა­თი?

- თბი­ლი­სის გარ­შე­მო 8-10 სა­ხე­ო­ბის გვე­ლი ბი­ნად­რობს. ისი­ნი ყო­ველ­თვის იყ­ვნენ აქ და მო­მა­ვალ­შიც იქ­ნე­ბი­ან. რო­გორც წე­სი, შხა­მი­ა­ნი გვე­ლი თბი­ლის­ში არ გვხვდე­ბა. ორ­თა­ჭა­ლის მხა­რეს შე­იძ­ლე­ბა შეგ­ხვდეთ გი­ურ­ზა, და­ნარ­ჩენ რა­ი­ო­ნებ­ში კი შხა­მი­ა­ნი გვე­ლე­ბი არ ბი­ნად­რო­ბენ. თბი­ლი­სის გარ­შე­მო მო­ბი­ნად­რე გვე­ლე­ბის 95 პრო­ცენ­ტი უწყ­ი­ნა­რი­ა.

- მაგ­რამ ადა­მი­ა­ნებს უწყ­ი­ნა­რი გვე­ლი­საც ეში­ნი­ათ...

- ჩემ­თვის სრუ­ლი­ად გა­უ­გე­ბა­რია ეს გრძნო­ბა, არ მეს­მის, რა­ტომ უნ­და ეში­ნო­დეთ ადა­მი­ა­ნებს გვე­ლი­ს? და­მი­ჯე­რეთ - ეს არ არის ბუ­ნებ­რი­ვი ში­ში. პა­ტა­რა ბავშვს გვე­ლის არ ეში­ნი­ა, ვიდ­რე მშობ­ლე­ბი არ ჩა­უ­ნერ­გა­ვენ, რომ გვე­ლი რა­ღაც სა­ში­ნე­ლი არ­სე­ბა­ა.

- რო­გორ, შხა­მი­ა­ნი გვე­ლი­საც არ უნ­და გვე­ში­ნო­დეს?

- ეს არის ყვე­ლა­ზე უა­რე­სი შემ­თხვე­ვა, მაგ­რამ თუ ადა­მი­ანს შხა­მი­ან­მა გველ­მა უკ­ბი­ნა, მა­ინც გვაქვს რამ­დე­ნი­მე სა­ა­თი, რომ დრო­უ­ლად მი­ვიყ­ვა­ნოთ სა­ა­ვად­მყო­ფო­ში, სა­დაც გა­უ­კე­თე­ბენ სა­ჭი­რო შრა­ტებ­სა და პრე­პა­რა­ტებს და ისიც ჩვე­უ­ლებ­რი­ვად გა­აგ­რძე­ლებს ცხოვ­რე­ბას.

- რო­გორ უნ­და მო­იქ­ცეს ის, ვი­საც შხა­მი­ან­მა გველ­მა უკ­ბი­ნა?

- სა­ერ­თოდ, ნაკ­ბენ­თა 90 პრო­ცენ­ტი კი­დუ­რებ­ზე მო­დის. ასეთ დროს ადა­მი­ან­მა რაც შე­იძ­ლე­ბა ნაკ­ლე­ბად უნ­და იმოძ­რა­ოს და ჩქა­რა უნ­და მი­ვი­დეს ექიმ­თან. ზღაპ­რე­ბი, რომ გი­ურ­ზას ნაკ­ბე­ნი ადა­მი­ანს 5 წუთ­ში ან 15 წუთ­ში კლავს, სი­მარ­თლეს არ შე­ე­სა­ბა­მე­ბა. ზო­გი­ერ­თი ამ დროს ცდი­ლობს, დაკ­ბე­ნილს კი­დუ­რი გა­და­უხ­ვი­ოს, რაც პი­რი­ქით, ცუ­დია პა­ცი­ენ­ტის ჯან­მრთე­ლო­ბი­სათ­ვის.

- გვე­ლებს პო­უ­ლო­ბენ თბი­ლი­სის ცენ­ტრა­ლურ ქუ­ჩებ­ში, სა­დაც ხალ­ხი მოძ­რა­ობს და იქ წე­სით, გვე­ლი არ უნ­და გა­მოჩ­ნდეს...

- დე­და­ქა­ლაქ­ში ზაფ­ხუ­ლის სე­ზონ­ზე რამ­დე­ნი­მე ასე­უ­ლი შემ­თხვე­ვა ხდე­ბა - გვე­ლებს პო­უ­ლო­ბენ პარ­კებ­შიც, ეზო­ებ­შიც და ბი­ნებ­შიც, ზოგ­ჯერ მეშ­ვი­დე და მერ­ვე სარ­თუ­ლებ­ზეც კი. ეს ყო­ველ­თვის ასე იყო და მო­მა­ვალ­შიც ასე იქ­ნე­ბა. ად­გი­ლი, სა­დაც თბი­ლი­სი აშენ­და და ჩვენ ვცხოვ­რობთ, მარ­ტო ჩვე­ნი არ არის. აქ ჩვე­ნამ­დე ბევ­რად უფ­რო ად­რე ბი­ნად­რობ­დნენ გვე­ლე­ბი, არა­ერ­თი სა­ხე­ო­ბა, ჩვენ ჩა­ვე­რი­ეთ მათ ცხოვ­რე­ბა­ში ცუ­დად და არა პი­რი­ქით. სწო­რედ ჩვენ, ადა­მი­ა­ნებ­მა შე­ვუ­შა­ლეთ მათ ხე­ლი.

- კუ­რი­ო­ზუ­ლი შემ­თხვე­ვე­ბი თუ გახ­სოვთ?

- კუ­რი­ო­ზე­ბის მე­ტი რა ხდე­ბა! ხუ­თი წლის წინ, დიდ დი­ღომ­ში, თა­ნა­მედ­რო­ვე კორ­პუს­ში, ევ­რო­რე­მონ­ტი­ან ბი­ნა­ში, სა­კუჭ­ნა­ო­ში აღ­მო­ა­ჩი­ნეს მეტ­რნა­ხევ­რი­ა­ნი გვე­ლი, მარ­თა­ლია, შხა­მი­ა­ნი არ იყო, მაგ­რამ მთე­ლი ოჯა­ხი გვა­რი­ა­ნად და­აფ­რთხო. ეს კუ­რი­ო­ზია აბა რა არის? მე­რე რომ დავ­ფიქ­რდით და გა­მო­ვი­ძი­ეთ, თურ­მე დი­ა­სახ­ლისს შინ პრო­დუქ­ტი მი­უ­ტა­ნია ჩან­თე­ბით, გზად გა­ზონ­ზე დაუდგამს ეს ჩან­თე­ბი და ეტყ­ო­ბა, გვე­ლიც მა­შინ ჩაძ­ვრა. სა­მი­ო­დე წლის წინ, აქ­ვე, თბი­ლის­ში ერთ ოჯახ­ში ნა­ხეს გვე­ლი და ოჯა­ხის უფ­რო­სი, 35 წლის მა­მა­კა­ცი ისე და­იბ­ნა, რომ ოთა­ხი­დან გა­მო­ვარ­და და ცოლ­-შვი­ლი გველ­თან ერ­თად ჩა­კე­ტა. აი, ასეთ აბ­სურ­დამ­დე შე­იძ­ლე­ბა მი­იყ­ვა­ნოს კა­ცი გვე­ლის შიშ­მა. ადა­მი­ა­ნებს ნე­ბის­მი­ე­რი გვე­ლი შხა­მი­ა­ნი ჰგო­ნი­ათ, ეში­ნი­ათ და ამ შიშს მოჰ­ყვე­ბა კუ­რი­ო­ზე­ბიც. ისე კი, ყვე­ლა­ზე ხში­რად გვე­ლებს პარ­კებ­თან ახ­ლომ­დე­ბა­რე ქუ­ჩებ­სა და გა­რე­უბ­ნებ­ში პო­უ­ლო­ბენ, კერ­ძოდ - ნუ­ცუ­ბი­ძის პლა­ტო­ზე, ნა­ძა­ლა­დე­ვის რა­იო­ნის ზე­და ნა­წილ­ში, ვარ­კე­თილ­ში, ვა­ზი­სუ­ბან­ში, თუმ­ცა ცენ­ტრშიც არა­ერ­თხელ გვი­პოვ­ია - ფა­ლი­აშ­ვილ­ზე, ბარ­ნოვ­ზე, პე­კინ­ზე - აქ არა­ნა­ი­რი კა­ნონ­ზო­მი­ე­რე­ბა არ არის, უბ­რა­ლოდ, გა­რე­უბ­ნებ­ში ეს შემ­თხვე­ვე­ბი მე­ტი­ა. ზაფ­ხუ­ლო­ბით გვე­ლებს პო­უ­ლო­ბენ რუს­თავ­ში, სა­დაც, სამ­წუ­ხა­როდ, ბი­ნად­რობს გი­ურ­ზა, რომ­ლის ნაკ­ბე­ნიც სა­ში­შია სი­ცოცხ­ლი­სა და ჯან­მრთე­ლო­ბი­სათ­ვის.

- სა­ინ­ტე­რე­სო­ა, თავ­და­პირ­ვე­ლად რო­გორ და­ინ­ტე­რეს­დით გვე­ლე­ბით?

- მეც არ ვი­ცი, რო­გორ და რა­ტომ და­ვინ­ტერე­სდი, ძა­ლი­ან ძნე­ლია ამა­ზე პა­სუ­ხის გა­ცე­მა. ეს იგი­ვე­ა, ვთქვა, რა­ტომ მომ­წონს შავ­გვრე­მა­ნი ქა­ლე­ბი უფ­რო მე­ტად, ვიდ­რე ქე­რე­ბი - ვერ გეტყ­ვით. პრო­ფე­სი­ით ფი­ზი­კო­სი ვარ, მაგ­რამ ბავ­შვო­ბი­დან­ვე მა­ინ­ტე­რე­სებ­და გვე­ლები და კი­დეც გა­და­ვე­დი ამ სფე­რო­ში. ჩე­მი საქ­მე ძა­ლი­ან მიყ­ვარს. გვე­ლი სა­ოც­რად სა­ინ­ტე­რე­სო არ­სე­ბაა და ასე­ვე სა­ინ­ტე­რე­სო ცხოვ­რე­ბას ეწე­ვა. უამ­რა­ვი სა­ინ­ტე­რე­სო რამ ხდე­ბა მის ცხოვ­რე­ბა­შიც, მის ქცე­ვა­ში, ორი­ო­დე სიტყ­ვით ამა­ზე პა­სუ­ხის გა­ცე­მა ძა­ლი­ან ძნე­ლი­ა.

- სა­ინ­ტე­რე­სო­ა, რო­გორ იც­ვლის გვე­ლი კანს? ალ­ბათ ეს ძა­ლი­ან მძი­მე სა­ნა­ხა­ვი იქ­ნე­ბა?

- ზო­გი­ერთს ჰგო­ნი­ა, რომ ამ დროს ის მთლი­ან ტყავს იც­ვლის, მაგ­რამ ასე არ არის: ეპი­თე­ლი­უ­მის უჯ­რე­დე­ბი ზრდის პრო­ცეს­ში კვდე­ბა და რად­გან გვე­ლი მთე­ლი სი­ცოცხ­ლის გან­მავ­ლო­ბა­ში იზ­რდე­ბა, ამი­ტომ პე­რი­ო­დუ­ლად კანს იც­ვლის. სუ­ლაც არ არის ეს მძი­მე და სა­ში­ნე­ლი სა­ნა­ხა­ვი, პი­რი­ქით, სა­ოც­რად ლა­მა­ზი­ა. ასე­ვე ლა­მა­ზი სა­ნა­ხა­ვია მა­თი შეჯ­ვა­რე­ბაც - ძა­ლი­ან ლა­მა­ზი და თან, სექ­სუ­ა­ლუ­რიც.

ხა­თუ­ნა ჩი­გო­გი­ძე

ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"

(გამოდის ოთხშაბათობით)

ქართველი ჟურნალისტის და ამერიკელი დიპლომატის ქორწილი ვაშინგტონში - "ძალიან ბედნიერები ვართ, რომ ვიპოვეთ ერთმანეთი"

უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეობის ყოფილი კანდიდატი თამთა თოდაძეზე - "რა ბრიჯიტ ბარდო ესა მყავს, რა აბია ასეთი ნეტავ"

ვინ არის შორენა ბეგაშვილის ყოფილი ქმრის მეუღლე, რომელიც უკრაინაში ცნობილი დიზაინერია