ჩვენი რუბრიკის დღევანდელი სტუმარია თეატრისა და კინოს მსახიობი ნინო თარხან-მოურავი, რომელიც კარგი წიგნის წაკითხვით განცდილ ბედნიერებაზე გვესაუბრება:
- როგორც ყველა ბავშვს, მეც მიყვარდა ზღაპრები. ვკითხულობდი სხვადასხვა ქვეყნის ზღაპრებს. ამა თუ იმ ზღაპრის გმირობაზეც კი ვოცნებობდი, ოღონდ კონკიობაზე არასდროს მიოცნებია, რადგან არ მსურდა, ჩემი ცხოვრებაც ამ ზღაპარივით მძიმედ დაწყებულიყო. ყველაზე მეტად მსურდა ფერია ვყოფილიყავი და ჯადოსნური ჯოხი მქონოდა (იცინის). საყმაწვილო ლიტერატურის კითხვა მარკ ტვენის "ტომ სოიერის თავგადასავალით" დავიწყე. მერე იყო "ჰეკლბერი ფინის თავგადასავალი" და, თქვენ წარმოიდგინეთ, არათუ ტომის სატრფო ბეკი ტეტჩერობაზე ვოცნებობდი, არამედ ჰეკლბერობა მსურდა (იცინის).
- ჰეკლბერობა რატომ გსურდათ?
- ტიპაჟი მომწონდა. ბავშვობაში თოჯინების ნაცვლად მეც ბიჭურ თამაშებზე ვგიჟდებოდი. შემდეგ იყო "პატარა უფლისწული", "ბიძია თომას ქოხი", ჟიულ ვერნის ნაწარმოებები... პატარა ვიყავი, დიუმას "სამი მუშკეტერი" და "დედოფალი მარგო" რომ წავიკითხე. თავდაპირველად მშობლები მირჩევდნენ წასაკითხ ლიტერატურას. ადრე ძალიან აქტიური მკითხველი ვიყავი, სამწუხაროდ, ახლა ვეღარ ვახერხებ, რადგან თეატრის გარდა, სერიალებისა და ფილმების გახმოვანებაზე ვმუშაობ და წიგნის თავი აღარ მაქვს. ნათქვამია, ადამიანი გარკვეული პერიოდის შემდეგ კვლავ უბრუნდება ახალგაზრდობაში წაკითხულ ლიტერატურასო და ალბათ, საპენსიო ასაკს რომ მივაღწევ, წიგნებს ხელახლა გადავიკითხავ (იღიმის).
- რომელი მწერალი გიყვართ?
- ვგიჟდები მარსელ პრუსტზე, კურტ ვონეგუტზე, სხვათა შორის, პაულო კოელიოც მომწონს, მიუხედავად იმისა, რომ ბევრი არ აქებს, ჩემთვის ძალიან დადებითია. კოელიოს "ალქიმიკოსი" ინგლისურად წავიკითხე და ძალიან მომეწონა. ასევე ძალიან მომწონს დენ ბრაუნის "და ვინჩის კოდი". მიყვარს დოსტოევსკის ყველა ნაწარმოები, ასევე, ლევ ტოლსტოის "ომი და მშვიდობა", ბულგაკოვის "ოსტატი და მარგარიტა. ამ ნაწარმოებმა" ჩემზე უდიდესი შთაბეჭდილება მოახდინა. რაც შეეხება ქართულ მწერლობას, ვგიჟდები ვაჟაზე, კონსტანტინე გამსახურდიაზე, მიხეილ ჯავახიშვილზე...
- პოეზიიდან ვის გამოარჩევთ?
- გალაკტიონი უდავოდ დიდია. ძალიან მიყვარს სერგეი ესენინის და მარინა ცვეტაევას შემოქმედება. სხვათა შორის, პოეზიას პროზა მირჩევნია.
- არსებობს მოსაზრება, რომ არ არსებობს უწიგნური მსახიობი...
- ალბათ, იმიტომ, რომ მოქმედ მსახიობს მაინც უწევს ამა თუ იმ მწერლის პიესის თუ მოთხრობის წაკითხვა და, რაც მთავარია, დაზეპირება. მაგრამ თუ მშობელმა ბავშვობიდანვე არ შეგაყვარა კითხვა, მხოლოდ რამდენიმე სპექტაკლის დაზეპირებით განათლებას ვერ მიიღებ.
- დღევანდელი საზოგადოების წიგნიერებაზე რას ფიქრობთ?
- ჩემი თაობის ადამიანები უფრო ვმეგობრობდით წიგნთან, ვიდრე დღევანდელი ახალგაზრდობა. ეს დრომ, ელექტრონულმა სამყარომ და ადვილად მოსაპოვებელმა ინფორმაციამ მოიტანა. სამწუხაროდ, კომპიუტერიზაცია ჩემშიც დიდი დოზით არის შემოსული, გაცილებით მარტივია ინფორმაციის ან თუნდაც თანამედროვე მწერლობის მოძიება და წაკითხვა, მაგრამ წიგნს სულ სხვა დატვირთვა აქვს, გაცილებით ესთეტიკური და სულიერად გამამდიდრებელია. კითხვის დროს სულ სხვა სამყაროში გადავდივარ.
- თანამედროვე ლიტერატურას ეცნობით?
- რაღა დაგიმალოთ და, არც მაინცდამაინც აქტიურად. არ ვიცი, ეს რისი ბრალია.
- დღევანდელი თაობის წიგნიერებას, ინტელექტს როგორ შეაფასებთ?
- არ მინდა ვინმე შეურაცხვყო, მაგრამ ახალგაზრდების უმეტესობა წიგნთან არ მეგობრობს, პირიქით, წიგნს ახლოსაც არ ეკარება. იმედი მაქვს, გარკვეულ ასაკში მიხვდებიან, რომ წიგნი შეუცვლელია და მასზე ძალიან ბევრი რამ არის დამოკიდებული.
- რის წაკითხვას ურჩევთ დამწყებ მკითხველებს?
- ამაზე მშობლებმა უნდა იზრუნონ, სწორად შეურჩიონ შვილებს ლიტერატურა და კარგი რეკომენდაციაც გაუწიონ.
ესაუბრა ნინო მაისურაძე
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)