საპრეზიდენტო მარათონი ძალაში შედის: კასტინგი დაწყებულია

2013 წლის საპრეზიდენტო არჩევნები დღითიდღე აქტუალური ხდება, უკვე მიდის მსჯელობა სავარაუდო კანდიდატებზეც. საინტერესოა, რომ საპრეზიდენტო არჩევნებისადმი პრემიერისა და მისი გუნდის დამოკიდებულება ბოლო ხანს რამდენჯერმე შეიცვალა. თავიდან გაკეთდა განცხადება, რომ 2013 წლის საპრეზიდენტო არჩევნები არსებული წესით, მაქსიმალურად გამჭვირვალედ და სამართლიანად ჩატარდებოდა. მერე კოალიციის რიგმა წევრებმა დაიწყეს ლაპარაკი - იქნება სჯობდეს და პარლამენტმა აირჩიოს პრეზიდენტიო. თითქოს ივანიშვილმაც გამოხატა კეთილგანწყობა ამ მოდელის მიმართ, მაგრამ საზოგადოების უარყოფითი რეაქციიდან გამომდინარე, ეს ინიციატივა დღის წესრიგიდან მოიხსნა. მოკლედ, 2013 წლის არჩევნები ჩატარდება პირდაპირი წესით. როგორც უკვე ვთქვი, სახელდება სავარაუდო კანდიდატები, რომელთა შეფასებაც ექსპერტებს - კახა კახიშვილსა და რამაზ საყვარელიძეს ვთხოვეთ.

კახა კახიშვილი - "არსებობს ეჭვი, რომ ვასაძე ემზადება ბიძინა ივანიშვილის შემდგომი პრემიერობისთვის..."

- დავიწყოთ იმით, რომ "ნაციონალური მოძრაობის" მმართველობისას მიღებული საკონსტიტუციო ცვლილებებით, ახლად არჩეული პრეზიდენტი აღარ იქნება იმგვარი მასშტაბური უფლებებით აღჭურვილი, როგორც დღეს არის. მიუხედავად იმისა, რომ "ქართული ოცნება" კონსტიტუციის გადახედვას გვპირდება, ჯერჯერობით არანაირი საკონსტიტუციო კომისია არ შექმნილა, ამიტომაც დღეს რთული სათქმელია, რა უფლებების მქონე პრეზიდენტი გვეყოლება. ცხადია, მმართველ კოალიციაში შემავალი პოლიტიკური ჯგუფების ნაწილს სურს, რომ თავიანთი პარტიის წევრი იხილონ პრეზიდენტის თანამდებობაზე. მით უფრო იმ ფონზე, რომ ივანიშვილი შიგადაშიგ ლაპარაკობს 2-3 წელიწადში პოლიტიკიდან წასვლაზე. შესაბამისად, ეს პოლიტიკური სუბიექტები ყველაფერს ეცდებიან პოზიციების გასამყარებლად. ამიტომაც შიდა ინტრიგები კოალიციაში იქნება, მაგრამ ვიმედოვნებ, რომ საბოლოოდ ერთ კანდიდატზე შეთანხმდებიან. 2011 წელს, როდესაც ივანიშვილი პოლიტიკაში შემოვიდა და კოალიციის კონტურებიც მეტ-ნაკლებად გამოჩნდა, ხმამაღლა ითქვა, რომ არჩევნების მოგების შემდეგ უმაღლესი თანამდებობები ასე გადანაწილდებოდა: პრემიერ-მინისტრი - ბიძინა ივანიშვილი, პარლამენტის თავმჯდომარე - დავით უსუფაშვილი და პრეზიდენტი - ირაკლი ალასანია. პირველ ორ შემთხვევაში ეს მართლაც ასე მოხდა, მაგრამ ალასანიას მიმართ აშკარად დაიძაბა დამოკიდებულება. ჩვენ ვნახეთ პრემიერსა და ალასანიას შორის ღიად გამოხატული უთანხმოება. ჯერჯერობით ის მხოლოდ მინისტრის პოზიციაზეა, მას ჩამოერთვა ვიცე-პრემიერის პოლიტიკური რანგი და ფაქტობრივად, პრემიერმა არაერთხელ მიანიშნა, რომ ირაკლი ალასანიას ვერ ხედავს პრეზიდენტობის კანდიდატად. თანაც მიანიშნა ეს გაცილებით ადრე, ვიდრე ივანიშვილსა და ალასანიას შორის არსებული უკმაყოფილების თაობაზე გავიგებდით რამეს, ვგულისხმობ, პრემიერის განცხადებებს იმის თაობაზე, რომ მას პრეზიდენტობის კანდიდატად მოსწონს ვახტანგ ხმალაძე. ეს იყო პირველი ირიბი მინიშნება. ამავდრულად მას აინტერესებდა საზოგადოების რეაქცია, რადგანაც საზოგადოებას ჰქონდა მოლოდინი იმისა, რომ პრეზიდენტობის კანდიდატი იქნებოდა ირაკლი ალასანია. დარწმუნებული ვარ, რეალურად ივანიშვილი სულაც არ ფიქრობდა, რომ ვახტანგ ხმალაძე იქნებოდა პრეზიდენტობის კანდიდატი. თუმცა ალასანიასნაირი პრეზიდენტი შეიძლება არ შედიოდეს კოალიციის ინტერესებში, მაგრამ შედიოდეს სხვა გუნდის ინტერესებში. ის, რომ დღეს ალასანია ჩუმადაა და მან თითქოს გაიზიარა პრემიერის შენიშვნები, სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ საბოლოოდ უარი თქვა პრეზიდენტობის სურვილზე. უბრალოდ, ის დაელოდება პროცესების განვითარებას, გააკეთებს ანალიზს და რა თქმა უნდა, თუ გადაწყვეტს კოალიციისგან დამოუკიდებლად პრეზიდენტობაზე კენჭისყრას, ამას არ იტყვის ნაადრევად. ვფიქრობ, ამ თვალსაზრისით გარკვეულ დონეზე ალასანიას კონტროლი ხდება. ახლა ასპარეზზე გამოჩნდა ლევან ვასაძე, თუ გახსოვთ ვასაძის პიროვნება დროდადრო აქტიურდებოდა ხოლმე პოლიტიკურ ასპარეზზე, ასე იყო ივანიშვილის გამოჩენამდეც, სწორედ მასზე იყო ლაპარაკი როგორც ერთიანი ოპოზიციის შესაძლო ლიდერზე. მაშინ ამაზე უარი თქვა. დღეს ის კვლავ გააქტიურდა. მან გამოაქვეყნა წერილი, სადაც მოცემულია საქართველოს განვითარების მისეული ხედვა, ანუ აშკარაა, რომ საზოგადოებაში გარკვეული აზრის დამკვიდრება ხდება.

იხილეთ ინტერვიუს სრული ვერსია