პო­ლი­ტო­ლოგ ვახ­ტანგ მა­ი­სა­ი­ას აზ­რით, სა­ქარ­თვე­ლო­ში არ­სე­ბობს სა­ხელ­მწი­ფო გა­დატ­რი­ა­ლე­ბის საფრ­თხე: "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბა" სა­შიშ, გა­სამ­ხედ­რო­ე­ბუ­ლი ტი­პის პო­ლი­ტი­კურ ძა­ლად იქცა. მე იუ­მო­რით ვერ შევ­ხე­დავ­დი და­ა­ნონ­სე­ბულ 19 აპ­რილს - ძნე­ლი სათ­ქმე­ლია, რით დამ­თავ­რდე­ბა ეს ყვე­ლა­ფე­რი, თუ ნა­ცე­ბი გა­ბე­და­ვენ გა­დატ­რი­ა­ლე­ბის მო­წყო­ბას, იმე­დია, მათი მცდე­ლო­ბა ფი­ას­კო­თი, გე-კა-ჩე-პეს მო­დე­ლით დას­რულ­დე­ბა და არ წავა სან­დი­ნის­ტე­ბის (რომ­ლე­ბიც ნი­კა­რა­გუ­ის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში დაბ­რუნ­დნენ) მი­მარ­თუ­ლე­ბით", - ამ­ბობს ჩვე­ნი რეს­პონ­დენ­ტი:

- სა­ხელ­მწი­ფო გა­დატ­რი­ა­ლე­ბა, კლა­სი­კუ­რი გა­გე­ბით, მო­ი­ცავს ოთხ ძი­რი­თად მე­თოდს: 1. რე­ვო­ლუ­ცია (და­ვარ­ქვათ პო­ლი­ტი­კუ­რი გა­დატ­რი­ა­ლე­ბა, ანუ ისე­თი ქმე­დე­ბა, რო­დე­საც ხდე­ბა ხალ­ხის მა­სე­ბის არა­კო­ორ­დი­ნი­რე­ბუ­ლი გა­მოს­ვლა სო­ცი­ა­ლურ-პო­ლი­ტი­კუ­რი სტრუქ­ტუ­რე­ბის შეც­ვლის მიზ­ნით, იგი­ვე - ხა­ვერ­დო­ვა­ნი რე­ვო­ლუ­ცი­ე­ბი). 2. სა­მო­ქა­ლა­ქო ომი - ეროვ­ნულ შე­ი­ა­რა­ღე­ბულ ფორ­მი­რე­ბებს შო­რის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ხელ­ში ჩაგ­დე­ბის მიზ­ნით. 3. პრო­ნუნ­სი­მი­ენ­ტო - სამ­ხედ­რო-პო­ლი­ტი­კუ­რი გა­დატ­რი­ა­ლე­ბის ლა­თი­ნო-ამე­რი­კუ­ლი მო­დე­ლი, რო­მელ­საც ხში­რად იყე­ნებ­დნენ აფ­რი­კა­ში 4. აჯან­ყე­ბა, ანუ ეროვ­ნულ-გან­მა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბე­ლი ომი, რო­მელ­საც აქვს ეთ­ნი­კუ­რად და პო­ლი­ტი­კუ­რად გა­მოკ­ვე­თი­ლი კონ­კრე­ტუ­ლი ფორ­მა.

სა­ქარ­თვე­ლო­ში მო­სა­ლოდ­ნე­ლია სა­ხელ­მწი­ფო გა­დატ­რი­ა­ლე­ბა, გა­მომ­დი­ნა­რე იქი­დან, რომ, ჯერ ერთი, არ­სე­ბობს ორ­ხე­ლი­სუფ­ლე­ბი­ა­ნო­ბა, რაც უკვე თა­ვის­თა­ვად ქმნის კონ­ფლიქ­ტის წარ­მოქ­მნის ელე­მენტს. დღეს ლა­პა­რა­კია კო­ჰა­ბი­ტა­ცი­ა­ზე, რო­მე­ლიც პო­ლი­ტი­კუ­რი გა­გე­ბით, არის ორი იდე­უ­რად და­პი­რის­პი­რე­ბუ­ლი ძა­ლის ურ­თი­ერ­თო­ბა. ამის მა­გა­ლი­თი იყო მენ­შე­ვი­კე­ბი­სა და ბოლ­შე­ვი­კე­ბის თა­ნა­არ­სე­ბო­ბა 1917 წლის თე­ბერ­ვლი­დან ოქ­ტომ­ბრის ჩა­თვლით. კო­ჰა­ბი­ტა­ცი­ის წარ­მა­ტე­ბუ­ლი მო­დე­ლი იყო ნი­კა­რა­გუ­ა­ში: იქ 1989 წელს სან­დი­ნის­ტურ­მა მმარ­თველ­მა პო­ლი­ტი­კურ­მა ძა­ლამ ჩა­ა­ტა­რა არ­ჩევ­ნე­ბი. სან­დი­ნის­ტებ­მა დათ­მეს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა, მაგ­რამ რამ­დე­ნი­მე წლის შემ­დეგ ქვე­ყა­ნა­ში სო­ცი­ა­ლუ­რი კრი­ზი­სი და­ი­წყო და ისი­ნი კვლავ დაბ­რუნ­დნენ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში. სხვა­თა შო­რის, ეს ის სან­დი­ნის­ტე­ბი არი­ან, რომ­ლებ­მაც აღი­ა­რეს აფხა­ზე­თი­სა და სამ­ხრეთ ოსე­თის და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბა.

სა­ხელ­მწი­ფო გა­დატ­რი­ა­ლე­ბა შეიძ­ლ­ება წარ­მო­იშ­ვას ძვე­ლი ელი­ტის ში­შის სა­ფუძ­ველ­ზე, ვი­ნა­ი­დან ისი­ნი ვერ გრძნო­ბენ თავს უსაფრ­თხოდ და ელო­დე­ბი­ან დროს, როცა მათ­ზე და­ი­წყე­ბა ზე­მოქ­მე­დე­ბა. ჩვენ­შიც არ­სე­ბობს ამის საფრ­თხე. ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლე­ბიც ახორ­ცი­ე­ლებ­დნენ ნაც­მოს პო­ლი­ტი­კას, კვლა­ვაც არი­ან სა­ხე­ლი­სუფ­ლე­ბო სტრუქ­ტუ­რებ­ში - პრო­კუ­რა­ტუ­რა­ში, შს სა­მი­ნის­ტრო­ში ცდი­ლო­ბენ გა­მო­ი­ყე­ნონ გავ­ლე­ნის ბერ­კე­ტე­ბი. ამას და­ვარ­ქმევ­დი ლა­ტენ­ტურ (ფა­რუ­ლი, უჩი­ნა­რი) ბი­უ­როკ­რა­ტი­ას - სა­შუ­ა­ლო და და­ბა­ლი რგო­ლის წარ­მო­მად­გენ­ლე­ბი კვლავ პოს­ტებ­ზე არი­ან და ახორ­ცი­ე­ლე­ბენ "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის" იდე­ო­ლო­გი­ას. ვიდ­რე არ გა­იწ­მინ­დე­ბა ეს რი­გე­ბი, არ­სე­ბობს საფრ­თხე. დღეს ნა­ცე­ბი აწარ­მო­ე­ბენ მა­სობ­რივ იდე­ო­ლო­გი­ურ მუ­შა­ო­ბას ეკო­ნო­მი­კუ­რი ან სო­ცი­ა­ლუ­რი პი­რო­ბე­ბის გა­უ­ა­რე­სე­ბის კუ­თხით. ბევ­რი იმედ­გაც­რუ­ე­ბუ­ლია სა­სა­მარ­თლო­ზე, რად­გან იჭე­რენ და უშ­ვე­ბენ ჯა­ლა­თებს. ამით სარ­გებ­ლობს ნაც­მო, ამი­ტო­მაც მათ 19 აპ­რი­ლამ­დე შეგ­ნე­ბუ­ლად აი­ღეს პა­უ­ზა. აპ­რილ­ში პრე­ზი­დენტს აქვს უფ­ლე­ბა, გა­და­ა­ყე­ნოს მთავ­რო­ბა. ამ პე­რი­ოდ­ში უფრო იჩენს თავს და მწვავ­დე­ბა ეკო­ნო­მი­კუ­რი კრი­ზი­სე­ბი. გარ­და ამი­სა, რო­გორც ჩანს, უკვე იწყე­ბა ორ­გა­ნი­ზე­ბუ­ლი ჯგუ­ფე­ბის თავ­მოყ­რა - სა­ზღვარ­გა­რე­თი­დან ჩა­მო­დი­ან ყო­ფი­ლი მა­ღალ­ჩი­ნოს­ნე­ბი, რაც და­გეგ­მი­ლი სტრა­ტე­გი­ის ნა­წი­ლია. ისი­ნი ეტა­პობ­რი­ვად ჩა­მო­დი­ან და ხალ­ხს აჩ­ვე­ნე­ბენ, რომ არ­სად იმა­ლე­ბი­ან და ქმნი­ან ერ­თგვარ იდე­ურ ბა­ზისს, ჩვენ ვბრუნ­დე­ბით, არაფ­რის გვე­ში­ნია და შე­იძ­ლე­ბა ერთ მშვე­ნი­ერ დღეს მო­ვი­დეთ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის სა­თა­ვე­შიო. თა­ნა­მედ­რო­ვე სა­ხელ­მწი­ფო გა­დატ­რი­ა­ლე­ბე­ბის მო­დე­ლი კარ­გად ხორ­ცი­ელ­დე­ბა ე.წ. კერ­ძო დე­ტექ­ტი­უ­რი სა­ა­გენ­ტო­ე­ბი­სა და კერ­ძო დაც­ვი­თი სტრუქ­ტუ­რე­ბის შექ­მნით. მა­გა­ლი­თად, თბი­ლი­სის მე­რი­ა­ში შე­იქ­მნა ცალ­კე დაც­ვის სამ­სა­ხუ­რი, რო­მელ­შიც ყო­ფი­ლი ზონ­დერე­ბი გა­ერ­თი­ან­დნენ. რაში სჭირ­დე­ბა მე­რი­ას დაც­ვის სამ­სა­ხუ­რი? ეს მა­გო­ნებს ოლი­გარქ ბო­რის ბე­რე­ზოვ­სკის მიერ მოს­კოვ­ში შექ­მნილ კერ­ძო დაც­ვის სა­ა­გენ­ტოს სა­ხელ­წო­დე­ბით "ატო­ლი", რო­მე­ლიც და­კა­ვე­ბუ­ლი იყო არა მარ­ტო ბე­რე­ზოვ­სკის დაც­ვით, არა­მედ ინ­ფორ­მა­ცი­ის შეგ­რო­ვე­ბით, სა­ხელ­მწი­ფო მო­ხე­ლე­ე­ბის ტე­ლე­ფო­ნე­ბის მოს­მე­ნე­ბით, იმ ადა­მი­ა­ნე­ბის თვალ­თვა­ლით, რომ­ლე­ბიც ოლი­გარ­ქის ოპე­რა­ტი­ულ ინ­ტე­რესს წარ­მო­ად­გენ­დნენ. ბე­რე­ზოვ­სკიმ ჩა­იგ­დო კი­დეც ხელ­ში ძა­ლა­უფ­ლე­ბა - 1997-99 წლებ­ში რუ­სე­თის მმარ­თვე­ლი, ფაქ­ტობ­რი­ვად, ბე­რე­ზოვ­სკი იყო და არა ელ­ცი­ნი. დღეს თბი­ლის­ში გაჩ­ნდა უამ­რა­ვი კერ­ძო დაც­ვის სამ­სა­ხუ­რი, რომ­ლე­ბიც კარ­გად არის და­ფი­ნან­სე­ბუ­ლი. ასე­ვე, ნა­ცებ­მა შექ­მნეს რე­ფორ­მე­ბის ასო­ცი­ა­ცია. ის მუ­შა­ობს მა­სებ­ზე და ახორ­ცი­ე­ლებს ანა­ლი­ტი­კურ საქ­მი­ა­ნო­ბას. ამ სტრუქ­ტუ­რის ხელ­მძღვა­ნე­ლი მი­ნის­ტრის ყო­ფი­ლი მო­ად­გი­ლეა. ბო­ლოს და ბო­ლოს, ნა­ცე­ბის მხა­რეს მუ­შა­ობს უშიშ­რო­ე­ბის საბ­ჭო, რო­მე­ლიც არის სა­ინ­ფორ­მა­ციო ანა­ლი­ტი­კუ­რი ცენ­ტრი. ანა­ლი­ტი­კუ­რი ინ­ფორ­მა­ცი­ე­ბის მო­ძი­ე­ბა, მისი და­მუ­შა­ვე­ბა, ანა­ლი­ზი, სა­ტე­ლე­ფო­ნო მოს­მე­ნე­ბი, ობი­ექ­ტებ­ზე თვალ­თვა­ლის გა­და­ცე­მა და ა.შ. ეს ფაქ­ტობ­რი­ვად ჯდე­ბა იმ სქე­მა­ში, რო­მე­ლიც დღეს ხორ­ცი­ელ­დე­ბა ბოლო ხანს გა­აქ­ტი­უ­რე­ბუ­ლი ნაც­მოს მიერ. არ დაგ­ვა­ვი­წყდეს შს ყო­ფი­ლი მი­ნის­ტრის და­ნიშ­ვნა პარ­ტი­ის გე­ნე­რა­ლურ მდივ­ნად. მით უფრო - ვიცე-მე­რად. ეს იმას ნიშ­ნავს, რომ ნაც­მო გა­და­იქ­ცა გა­სამ­ხედ­რო­ე­ბუ­ლი ტი­პის პო­ლი­ტი­კურ ძა­ლად, რო­გორც ეს მოხ­და ბოლ­შე­ვი­კე­ბის შემ­თხვე­ვა­ში - 1917 წლი­დან ის გა­და­იქ­ცა გა­სამ­ხედ­რო­ე­ბულ პო­ლი­ტი­კურ გა­ერ­თი­ა­ნე­ბად, ჰყავ­და თა­ვი­სი გა­სამ­ხედ­რო­ე­ბუ­ლი ფორ­მი­რე­ბე­ბი, პო­ლი­ტი­კუ­რი გავ­ლე­ნა შე­ი­ა­რა­ღე­ბუ­ლი ძა­ლე­ბის სტრუქ­ტუ­რებ­ში ე.წ. საბ­ჭო­ე­ბის სა­ხით და პარ­ტი­ის შიგ­ნით ჰქონ­და სამ­ხედ­რო და­გეგ­მა­რე­ბის კო­მი­ტე­ტი, რო­მელ­მაც გა­ნა­ხორ­ცი­ე­ლა სა­ხელ­მწი­ფო გა­დატ­რი­ა­ლე­ბა ტროც­კის მე­თა­უ­რო­ბით. ასე­თი საქ­მე დი­დძა­ლი ფუ­ლის გა­რე­შე არ კეთ­დე­ბა. მე­რი­ის დაც­ვის სამ­სა­ხურს აქვს და­ფი­ნან­სე­ბა, უშიშ­რო­ე­ბის საბ­ჭოს აფი­ნან­სებს სა­ხელ­მწი­ფო გა­ერ­თი­ა­ნე­ბა, რე­ფორ­მე­ბის ასო­ცი­ა­ცი­აც პარ­ტი­უ­ლი ფუ­ლით ფი­ნანსდე­ბა, ანუ პარ­ტია გა­და­იქ­ცა გა­სამ­ხედ­რო­ე­ბულ პო­ლი­ტი­კურ ძა­ლად, რო­მე­ლიც ამ ფი­ნან­სებს იყე­ნებს თა­ვი­სი გა­სამ­ხედ­რო­ე­ბუ­ლი სტრუქ­ტუ­რე­ბის გა­საძ­ლი­ე­რებ­ლად. ძვე­ლი ბი­უ­როკ­რა­ტი­ის ნარ­ჩე­ნე­ბი კარ­გად არი­ან შე­ნიღ­ბუ­ლი ამ­ჟა­მინ­დე­ლი ცენ­ტრა­ლუ­რი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის სტრუქ­ტუ­რებ­ში და ახორ­ცი­ე­ლე­ბენ სა­ბო­ტაჟს.

- პრე­ზი­დენ­ტიც, ალ­ბათ, შეგ­ნე­ბუ­ლად არ თან­ხმდე­ბა სა­კონ­სტი­ტუ­ციო ცვლი­ლე­ბებს.

- რა თქმა უნდა, სა­ა­კაშ­ვი­ლი ცდი­ლობს პრო­ცე­სე­ბის გა­ჭი­ა­ნუ­რე­ბას, რაც სა­ბო­ლო­ოდ გა­მო­იწ­ვევს თუნ­დაც ხე­ლოვ­ნურ კონფრონ­ტა­ცი­ას. 19 აპ­რი­ლამ­დე პო­ლი­ტი­კუ­რი მო­თხოვ­ნე­ბი მი­აღ­წევს პიკს, ანუ კონ­სტი­ტუ­ცი­ურ ცვლი­ლე­ბებ­ზე შე­თან­ხმე­ბა არ მოხ­დე­ბა, ეს ცვლი­ლე­ბე­ბი მე­ო­რე მხა­რის იგ­ნო­რი­რე­ბით დამ­ტკიც­დე­ბა, რაც გა­მო­იწ­ვევს კრი­ზისს და მის ფონ­ზე მა­სობ­რი­ვი გა­მოს­ვლე­ბი იქ­ნე­ბა ნაც­მოს მთა­ვა­რი ამო­სა­ვა­ლი წერ­ტი­ლი. და­ა­ნონსდა, რომ აქ­ცი­ა­ზე ლა­პა­რა­კი იქ­ნე­ბა სა­გა­რეო პო­ლი­ტი­კა­ზე, თუმ­ცა, დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, იქ და­ის­მე­ბა პო­ლი­ტი­კუ­რი სა­კი­თხე­ბი, ნა­ცი­ო­ნა­ლე­ბი ულ­ტი­მა­ტუ­მის ენით და­ი­წყე­ბენ ლა­პა­რაკს და და­ი­წყე­ბა ორ­გა­ნი­ზე­ბუ­ლი გა­მოს­ვლე­ბი. ამი­ტომ პირ­ვე­ლი, რაც უნდა გა­ა­კე­თოს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ, უნდა მოხ­დეს სა­ა­კაშ­ვი­ლის რე­ჟი­მის პო­ლი­ტი­კუ­რი შე­ფა­სე­ბა მთე­ლი იმ სა­ში­ნე­ლე­ბე­ბით, რაც ამ რე­ჟიმ­მა გა­ნა­ხორ­ცი­ე­ლა. აგ­რეთ­ვე, ბი­უ­როკ­რა­ტი­უ­ლი სის­ტე­მა სრუ­ლად უნდა გა­იწ­მინ­დოს ჯა­ლა­თურ საქ­მი­ა­ნო­ბა­ში მო­ნა­წი­ლე ადა­მი­ა­ნე­ბის­გან, სა­ბო­ტა­ჟის ელე­მენ­ტე­ბი რომ გა­მო­ი­რი­ცხოს. უნდა შე­მუ­შავ­დეს იდე­ო­ლო­გია, რო­მე­ლიც გა­ა­ერ­თი­ა­ნებს სა­ზო­გა­დო­ე­ბას და სხვა ძა­ლას არ მის­ცემს მა­ნი­პუ­ლა­ცი­ის სა­შუ­ა­ლე­ბას. სა­ზო­გა­დო­ე­ბას რე­გუ­ლა­რუ­ლად უნდა შე­ვახ­სე­ნოთ იმ რე­ჟი­მის მიერ ჩა­დე­ნი­ლი და­ნა­შა­უ­ლო­ბე­ბი. სა­ერ­თა­შო­რი­სო დო­ნე­ზე უნდა მოხ­დეს ნა­ცის­ტე­ბის ნე­იტ­რა­ლი­ზა­ცია, მათ სა­ბო­ტაჟს წერ­ტი­ლი უნდა და­ეს­ვას. უნდა და­ი­შა­ლოს ნა­ცის­ტე­ბის მიერ აწყო­ბი­ლი ძა­ლო­ვა­ნი სტრუქ­ტუ­რე­ბი და შე­იქ­მნას მათი ახა­ლი მო­დე­ლი. 19-ში პრო­ცე­სი შე­იძ­ლე­ბა გან­ვი­თარ­დეს ან გე-კა-ჩე-პეს გზით, ანუ დას­რულ­დეს ფი­ას­კო­თი, ან სან­დი­ნის­ტე­ბის მი­მარ­თუ­ლე­ბით.

- ვანო მე­რა­ბიშ­ვილს არც და­უ­მა­ლავს, რა­საც აპი­რებს მისი გუნ­დი. თქვა, რომ უნდა და­ი­წყოს ნაც­მოს რე­ა­ნი­მა­ცია, რომ ამ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას დიდ­ხანს ვერ აი­ტა­ნენ. ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვილ­მა კი სა­ზო­გა­დო­ე­ბას მო­უ­წო­და, იუ­მო­რით მი­უდ­გეს და­ა­ნონ­სე­ბულ 19 აპ­რილს, რო­მე­ლიც სე­რი­ო­ზულ ანა­ლიზს არ ექ­ვემ­დე­ბა­რე­ბა და ღია კა­რის მტვრე­ვას ჰგავს...

- დიახ, მე­რა­ბიშ­ვილ­მა პირ­და­პირ გა­ნა­ცხა­და, რა­საც აპი­რე­ბენ. 1917 წლის სექ­ტემ­ბერ­ში ტროც­კი­მაც გა­მო­აქ­ვეყ­ნა თე­ზი­სე­ბი, სა­დაც ნათ­ქვა­მი იყო, რომ ბოლ­შე­ვი­კუ­რი პარ­ტია არ შე­ე­გუ­ე­ბო­და მმარ­თვე­ლი მენ­შე­ვი­კუ­რი პარ­ტი­ის მმარ­თვე­ლო­ბას, ისი­ნი ირ­ჩევ­დნენ ახა­ლი ბრძო­ლის სტრა­ტე­გი­ას და შე­ეც­დე­ბოდ­ნენ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში მოს­ვლას.

- ანუ, მე­რა­ბიშ­ვილს ლევ ტროც­კის ადა­რებთ?

- ტროც­კი გე­ნი­ო­სი იყო! მე­რა­ბიშ­ვილს სად აქვს ამ­დე­ნი ტვი­ნი, ეს არის კაცი-ამე­ბა. მას მინი ტროც­კის და­ვარ­ქმევ­დი. რაც შე­ე­ხე­ბა ივა­ნიშ­ვი­ლის გან­ცხა­დე­ბას, სხვა­თა შო­რის, კე­რენ­სკი­მაც იუ­მო­რით შე­ხე­და ტროც­კის ამ თე­ზი­სებს, მაგ­რამ ამას რაც მოჰ­ყვა, ცნო­ბი­ლია. ნაც­მო და ბოლ­შე­ვი­კე­ბი იდე­ო­ლო­გი­უ­რად ჰგვა­ნან ერ­თმა­ნეთს - ორი­ვე­ნი ბო­რო­ტე­ბას ქა­და­გე­ბენ. ამ სა­კითხს იუ­მო­რით არ მო­ვე­კი­დე­ბო­დი, რად­გან, რო­გორც აღ­ვნიშ­ნე, ნაც­მო გა­და­იქ­ცა გა­სამ­ხედ­რო­ე­ბულ პო­ლი­ტი­კურ ძა­ლად. თუ ნა­ცე­ბი გა­ბე­და­ვენ გა­დატ­რი­ა­ლე­ბის მო­წყო­ბას, იმე­დია, მათი მცდე­ლო­ბა ფი­ას­კო­თი დას­რულ­დე­ბა და არა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში მათი დაბ­რუ­ნე­ბით. ჩვე­ნი მი­ზა­ნია, სა­ზო­გა­დო­ე­ბას და­ვა­ნა­ხოთ ამის სა­შიშ­რო­ე­ბა. შე­იძ­ლე­ბა ვა­ჭარ­ბებ შე­ფა­სე­ბებ­ში, მაგ­რამ რო­გორც პო­ლი­ტო­ლო­გი, ვამ­ბობ, რომ ფაქ­ტე­ბის კონ­სტა­ტა­ცი­ით, შე­იმ­ჩნე­ვა სა­ხელ­მწი­ფო გა­დატ­რი­ა­ლე­ბის ტენ­დენ­ცია, რა­საც ნა­ცი­ო­ნა­ლე­ბი არც მა­ლა­ვენ.

ნანა ფი­ცხე­ლა­უ­რი

ყო­ველკ­ვი­რე­უ­ლი გა­ზე­თი "ყვე­ლა სი­ახ­ლე"

(გა­მო­დის ოთხშა­ბა­თო­ბით)