საქართველოს პარლამენტი 20 მარტს დაიწყებს იმ საკონსტიტუციო ცვლილებების განხილვას, რომლითაც იგეგმება შეზღუდვა პრეზიდენტის იმ უფლებისა, რომელიც მას მთავრობის დათხოვნის შემთხვევაში მინისტრთა კაბინეტის ერთპიროვნულად დაკომპლექტების შესაძლებლობას აძლევს. საპარლამენტო უმრავლესობას ამ ცვლილების მისაღებად უმცირესობის მხარდაჭერა სჭირდება, თუმცა "ნაციონალური მოძრაობის" წევრები სანაცვლოდ გარკვეულ პირობებს აყენებენ. კვლავაც მიმდინარეობს თუ არა ამ საკითხზე მოლაპარაკება და რას აპირებს საპარლამენტო უმცირესობა, - ამას მისი ერთ-ერთი ლიდერის, კაკო ბობოხიძისგან შევიტყობთ:
- ამჟამად არანაირი მოლაპარაკება საკონსტიტუციო ცვლილებებზე პარლამენტში არ მიმდინარეობს. საკონსტიტუციო ცვლილებებზე შეთანხმების პროცესში ჩვენგან წამოყენებული იყო ორი პირობა: საკონსტიტუციო ცვლილებისთვის საჭირო ხმების 3/4-ით განსაზღვრა; კონსტიტუციაში ჩაწერა მუხლისა, რომელიც განსაზღვრავდა ჩვენი ქვეყნის დასავლური ორიენტაციის შეუქცევადობისა და იმ ტიპის პოსტსაბჭოთა გაერთიანებაში გაწევრების მიუღებლობას, რომელშიც დომინანტი მდგომარეობა ექნება რუსეთს. სხვა პირობა კონსტიტუციური ცვლილებების კონტექსტში ჩვენ არ წამოგვიყენებია.
- მაგრამ ჩვენ გვახსოვს სააკაშვილის განცხადება, რომელშიც ის მოლაპარაკების პირობად აყენებდა ე.წ. პოლიტიკური დევნის შეწყვეტას...
- პრეზიდენტის ამ განცხადებამდე, როდესაც უსუფაშვილი და ბაქრაძე შეხვდნენ ერთმანეთს, გარკვევით ითქვა, რომ მხოლოდ ზემოთ ნახსენები ორი პირობა იყო ჩვენგან წამოყენებული საკონსტიტუციო ცვლილებებისთვის მხარის დასაჭერად. რაც შეეხება პოლიტიკურ დევნას, რაზეც პრეზიდენტმა ილაპარაკა, ეს საკონსტიტუციო ცვლილებების კონტექსტში ვერ განიხილებოდა, რადგანაც პოლიტიკური დევნა ნებისმიერ შემთხვევაში დასაგმობია და უნდა შეწყდეს, ამაზე მიუთითებდა პრეზიდენტიც. რაც შეეხება ამ ე.წ. პოლიტიკურ ამნისტიას, რატომღაც საპარლამენტო უმრავლესობა ამ სიტყვას ხმარობს, ჩვენ შევთავაზეთ უმრავლესობას, მიგვეღო დოკუმენტი საერთო ეროვნული თანხმობის შესახებ. ამგვარი დოკუმენტი ყოველთვის აქტუალურია და კავშირი არა აქვს საკონსტიტუციო ცვლილებებთან. მე და კიდევ რამდენიმე დეპუტატი უმცირესობიდან მზად ვიყავით, უზრუნველგვეყო საკონსტიტუციო ცვლილებებისთვის საჭირო ხმების რაოდენობა იმ შემთხვევაში, თუ ჩვენს შეთავაზებას დათანხმდებოდნენ, რაზეც უმრავლესობა თითქოს თანახმა იყო, ყოველ შემთხვევაში, ბატონი უსუფაშვილი ასე ამბობდა. სიმართლე გითხრათ, პრობლემას ვერ ვხედავ, საკონსტიტუციო ცვლილებებს მხარი დავუჭირო ყოველგვარი პირობების გარეშეც, რომ არა ის ტექსტი, რომელსაც ვისმენთ ხოლმე უმრავლესობის ამა თუ იმ ლიდერისგან: თურმე, საკონსტიტუციო ცვლილებებისთვის მხარდაჭერით გვეძლევა შანსი, გავემიჯნოთ ჩვენს წარსულს, ჩამოვირეცხოთ რაღაც ცოდვები, ავირიდოთ პასუხისმგებლობა და ა.შ. ყველას გასაგონად ვამბობ: არ ვაპირებ ჩემს წარსულზე უარის თქმას იმიტომ, რომ ვარ და ვიყავი იმ პოლიტიკური ძალის წევრი, რომელმაც შეძლო საქართველოსთვის, როგორც სახელმწიფოსთვის, სული შთაებერა. შედეგად კი საქართველო, როგორც სახელმწიფო, შედგა. შეცდომები, რა თქმა უნდა, დავუშვით, მაგრამ მზად ვართ, ამ შეცდომებისთვის პასუხი ვაგოთ, თუმცა არ ვაპირებ უარი ვთქვა იმ წარსულზე, რომელიც მნიშვნელოვანი იყო ჩვენი ქვეყნისთვის. ჩვენ "ქართულ ოცნებას" დავუტოვეთ სახელმწიფო ინსტიტუტები, რომლებიც უნაკლოდ მუშაობენ, მეტიც, დღეს სახელმწიფო ფუნქციობს სწორედ ჩვენ მიერ მიცემული ინერციით. თუ როგორ გააგრძელებს ამას "ქართული ოცნება", ეს მომავალში გამოჩნდება.
- ხელისუფლების წარმომადგენლები ამბობენ, რომ პოლიტიკურად არავინ იდევნება და მიმდინარე პროცესებს სამართლის აღსრულებას უწოდებენ...
- ისინი მზად არიან ნებისმიერთან თანამშრომლობისთვის, მზად არიან, მოელაპარაკონ რუსეთს, პუტინს, ოკუპანტებს, მათ, ვისაც ქართველი ბიჭების სისხლით აქვთ დასვრილი ხელები, მაგრამ კატეგორიული წინააღმდეგნი არიან ითანამშრომლონ "ნაციონალურ მოძრაობასთან". ეს ქვეყნისთვის დამღუპველია. ჩემთვის ასევე გაუგებარია საზოგადოების იმ ნაწილის პოზიცია, რომელიც მოლაპარაკებისა და თანამშრომლობის მოთხოვნით გამოსვლის ნაცვლად, თავისი განცხადებებით დაპირისპირების გაღვივებას უწყობს ხელს. სამაგიეროდ, ლაპარაკობენ ოკუპანტ რუსეთთან მეგობრობასა და სულიერ ერთობაზე, რაც ჩემთვის სრულიად მიუღებელია.
- საქართველოს პარლამენტმა მიიღო რეზოლუცია ქვეყნის დასავლური კურსის თაობაზე, რასაც უმცირესობამაც დაუჭირა მხარი...
- კარგია, პარლამენტმა ამგვარი რეზოლუცია რომ მიიღო, მაგრამ ეს არ არის საკმარისი.
- მაშ, რას მიიჩნევთ საკმარისად?
- კონსტიტუციაში ამის ჩაწერა იქნება უფრო დიდი და მნიშვნელოვანი გარანტია. ეს მნიშვნელოვანწილად დაიცავს ჩვენს სახელმწიფოს რუსეთის გავლენისგან, მაგრამ თუ ამის ნება არ ექნება ხელისუფლებას, მარტო ეს ჩანაწერი ვერაფერს უზრუნველყოფს...
- ბატონო კაკო, 19 აპრილს "ნაციონალური მოძრაობა" აქციას გეგმავს. ექსპერტთა ნაწილი მიიჩნევს, რომ ეს თარიღი მიზანმიმართულად არის შერჩეული და თუ საკონსტიტუციო ცვლილებების მიღება ვერ მოხერხდა, პრეზიდენტი მთავრობას დაითხოვს, შემდეგ კი პარლამენტსაც მიაყოლებს.
- პრეზიდენტს მთავრობის დათხოვნის უფლება ახლაც აქვს, 19 აპრილსაც ექნება და იმის მერეც, ამიტომ არანაირი მზაკვრობა აქ არ არის ჩადებული. ეს ლეგენდა ხელისუფლებამ გამოიგონა, უმოქმედობა რომ გადაფაროს. თუ პრეზიდენტი დაითხოვს მთავრობას და პარლამენტს, მზად ვარ, მის იმპიჩმენტს დავუჭირო მხარი. ამას იმიტომ კი არ ვამბობ, რომ პრეზიდენტის იმპიჩმენტს ვემხრობი, არამედ იმიტომ, რომ დანამდვილებით ვიცი, მიხეილ სააკაშვილი ამგვარ ნაბიჯს არ გადადგამს. 19 აპრილის აქცია არ არის ხელისუფლების წინააღმდეგ დაგეგმილი აქცია, ეს არის ქვეყნის დასავლური კურსის მხარდასაჭერად დაგეგმილი აქცია, რომელზეც მისვლა ყველა იმ ადამიანის ვალია, ვინც ფიქრობს, რომ დასავლურ კურსს ალტერნატივა არა აქვს. ჩვენ უნდა ვაჩვენოთ ყველას, რომ ეს საქართველოს არჩევანია. სასაცილოდ არ მყოფნის ზოგიერთი ექსპერტის ლაპარაკი სახელმწიფო გადატრიალებაზე, "ნაციონალურ მოძრაობას" გადატრიალების არც სურვილი აქვს და არც სათანადო რესურსი. ჩვენ შევქმენით იმგვარი სახელმწიფო ინსტიტუტები, რომ სახელმწიფო გადატრიალების რესურსი არც ახლა აქვს ვინმეს და არც მომავალში ექნება, თუ ეს ინსტიტუტები არ გაანადგურეს და ქარს არ გაატანეს.
- რატომ გადაწყვიტეთ აქციის გამართვა მაინცდამაინც თბილისში, პარლამენტის ძველ შენობასთან, მაშინ, როდესაც ქუთაისში პარლამენტის გადატანის მთავარი მიზეზი პოლიტიკური ცენტრის თბილისიდან ქუთაისში გადატანა იყო?
- რა მნიშვნელობა აქვს საპროტესტო აქცია სად ჩატარდება? თუ პარლამენტის რომელიმე გადაწყვეტილება იქნება გასაპროტესტებელი, ბუნებრივი იქნება, თუ ამგვარი აქცია ქუთაისში პარლამენტთან ჩატარდება. ახლა ჩვენ აქციას დასავლური კურსის მხარდასაჭერად ვმართავთ.
- გავრცელდა ინფორმაცია, რომ 19 აპრილისთვის იუსტიციის ყოფილი მინისტრი ზურაბ ადეიშვილიც აპირებს ჩამოსვლას.
- ზურაბ ადეიშვილი შეიძლება 19 აპრილამდეც ჩამოვიდეს და შეიძლება - მის მერეც. ეს ხმებიც ლეგენდების ნაწილია. მახსოვს, წინასწარ დაანონსებულ აქციებზე ხან საფრანგეთიდან ელოდნენ ვიღაცას, ხან - რუსეთიდან, ხანაც კიდევ - მკვდრის გაცოცხლების მოლოდინში იყვნენ. 19 აპრილს განსაკუთრებული არაფერი მოხდება.
- მაინც რამდენ ადამიანს ელით აქციაზე?
- ეს ნაკლებად საინტერესო მეჩვენება. ამა თუ იმ ხელისუფლების საქმე სწორედ მაშინ წავიდა უკუღმა, როდესაც აქციებზე ხალხის დათვლა დაიწყეს.
- მახსოვს, თქვენი ხელისუფლება იყო ხოლმე ამით დაკავებული...
- დიახ, და ეს შეცდომა იყო. მახსოვს, 2003 წელს, როდესაც ნოემბრის საპარლამენტო არჩევნების გასაპროტესტებლად ხალხი ქუჩაში გავიდა, იმჟამინდელი ხელისუფლების წევრებს ხალხის რაოდენობა ეცოტავებოდათ, ასევე იყო შარშანაც, როდესაც ჩვენი ხელისუფლების წარმომადგენლები და მომხრეები ამბობდნენ, რომ ოპონენტთა აქციებზე ცოტა ხალხი დადიოდა. საბოლოოდ ერთი თუ მეორე ხელისუფლების საქმე როგორც წავიდა, კარგად ვიცით.
ნათია დოლიძე
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)