ვინ ანებივრებს კომპლიმენტებით ნატალია ბერეჟიანს

მსახიობი ნატალია ბერეჟიანი მუსიკისა და დრამის თეატრის ოფიციალური წევრი გახდა, მარჯანიშვილის თეატრში კი მიწვეული მსახიობის სტატუსით თამაშობს. გარდა ამისა, მუშაობს "ღამის შოუს" სტუდიის გადაცემაში "რომ გადახვალ გააჩერე". მიუხედავად წარმატებული კარიერისა, მისი გმირი ციცინო სერიალში "გოგონა გარეუბნიდან" მაყურებლისთვის დაუვიწყარი აღმოჩნდა. როგორც თავად ამბობს, გურული გენის დამსახურებაა ის, რომ ყველაფერს ძალიან სწრაფად აკეთებს. საოჯახო საქმეებში დედამთილი ეხმარება, თუმცა, როცა დრო აქვს, თავადაც არ იშურებს ძალას და ენერგიას, რომ ოჯახს ასიამოვნოს. ქმარზე, შვილზე, კარიერასა და თავის მომავალზე ნატალია გვესაუბრება.

დილა

- თუ დილით სადმე წასასვლელი არ ვარ, სიამოვნებით ვიძინებ 12 საათამდე, დაახლოებით 8 საათი უნდა მეძინოს, რომ კარგად გამოძინებულმა გავიღვიძო, თუ 6 ან 7 საათი მძინავს, ცუდ ხასიათზე ვდგები, რადგან ვიცი, ეს ჩემთვის საკმარისი არ არის. ჩემი დედამთილი, ხათუნა, ძალიან მეხმარება იმ თვალსაზრისით, რომ ჩემს შვილს, რომელიც ადრე დგება და სკოლაში წასასვლელად ემზადება, აცილებს და ყველანაირად ზრუნავს მასზე. მიუხედავად იმისა, რომ ძილი მიყვარს, თვალის გახელისთანავე ვდგები და მალევე ვფხიზლდები, მოწესრიგების შემდეგ კი ყავას მივირთმევ.

გარეგნობაზე ზრუნვა

- სარკესთან დიდხანს ტრიალი არ მიყვარს, ცოტა დრო მჭირდება მოსაწესრიგებლად, ერთ საათში ვასწრებ ბანაობას, თმის გაშრობა-დაყენებას, ჩაცმას და გასვლას. მოუწესრიგებელი არასდროს გავდივარ სახლიდან, თუმცა ამაზე ბევრ დროს არ ვხარჯავ. თუ სადმე განსაკუთრებულ ადგილას, მაგალითად ქორწილში მივდივარ, შეიძლება მეტი დრო დავუთმო მაკიაჟს. ყოველდღიურად არ ვიღებები, ისედაც მიწევს გრიმის და ვიზაჟის გაკეთება და განვიცდი, რომ ამით კანი ზიანდება, ამიტომ არასამუშაო დღეებში ვცდილობ, ამ მხრივ დავისვენო, ყოველდღიურად შეიძლება მაქსიმუმ ტუში წავისვა. რაც შეეხება ვარცხნილობას, უკვე დიდი ხანია მოკლედ ვატარებ თმას, ამაზე ბევრად მოკლედაც მქონია, თხელი თმა მაქვს, რომ ვიზრდი, ვერაფერს ვუხერხებ, გაშლილიც არ მიხდება. ისე, ჩემი აზრით, გაშლილი თმა ლამაზი მაშინაა, როცა სქელი და ჯანმრთელია, მე კი დავარდნილი და თხელი თმა მაქვს, ამიტომ მოკლე ვარცხნილობა ოპტიმალური გამოსავალია. როცა ცუდ ხასიათზე ვარ, განწყობას გარეგნული ცვლილება მიუმჯობესებს. როცა არ გაქვს საშუალება, წახვიდე მაღაზიებში და ბევრი რაღაც იყიდო, მარტივი გადაწყვეტაა, წახვიდე სალონში და თმა შეიჭრა, ამბობენ კიდეც, ამ დროს თმას უარყოფით ემოციას ატანო, არ ვიცი, მე რას ვატან, მაგრამ ფაქტია, რომ ცვლილება ჩემზე კარგად მოქმედებს, მიუხედავად იმისა, რომ არ ვარ ის ტიპი, სალონში ჯდომა, ყავის სმა და ჭორაობა სიამოვნებას რომ ანიჭებდეს.

წონა და ვარჯიში

რაც შეეხება წონას, სულ მგონია, რომ პუტკუნა ვარ და ვცდილობ, ცოტა დავიკლო. მით უმეტეს, რომ ეკრანსა და სცენაზე იმაზე მეტი წონის ჩანხარ, ვიდრე რეალურად ხარ, ამიტომ სულ წონის კონტროლი მიწევს. ამასთან, ვიმატებ ძალიან სწრაფად და სწრაფადვე ვხდები. სამი დღე გემრიელად რომ მივირთვა, შესამჩნევად მეტყობა და თუ არ შევჭამ, ესეც აისახება ჩემს გარეგნობაზე. ძალიან მინდა ვარჯიში, მაგრამ თავს ვერ ვაბამ. მანქანა არ მყავს, ვცხოვრობ მცხეთის ქუჩაზე, სადაც ტრანსპორტი არ დადის და ამის გამო ცოტა არ იყოს მეზარება. ამ საკითხთან მიმართებით ვაწყდები მეორე პრობლემასაც, თუ დავიწყებ ვარჯიშს, უნდა ავიღო თავისუფალი გრაფიკის აბონემენტი, რადგან წინასწარ არასდროს ვიცი, როდის მექნება გადაღება, რეპეტიცია ან როდის მივალ სახლში, ჩემთვის ყოველთვის უცნობია მეორე დღის განრიგი.

სამოსი

ჩემი ყველაზე საყვარელი სამოსი შარვალი და ზოგადად ჯინსია. ქვედაბოლო იშვიათად მაცვია, მიყვარს ფართო, მოსახერხებელი სამოსი, რომელიც არ მაწუხებს, იშვიათად ვიცვამ ქუსლიანებსაც, უფრო კედებს ან ბათინკებს ვანიჭებ უპირატესობას, მოკლედ, თავისუფალ სტილში ვიცვამ, მაგრამ მიყვარს აქსესუარები, განსაკუთრებით სამაჯურები და ბეჭდები, ადრე ძალიან მიყვარდა ყელსაბამები, მაგრამ ახლა ვეღარ ვიკეთებ, რადგან ყოველდღიურად ისე მაცვია, რომ ყელსაბამი ამოვარდნილი იქნება ჩემი სტილიდან. რაც შეხება საყურეებს, მომწონს, მაგრამ ოქროს გარდა ყველაფერი ყურს მიღიზიანებს, ამიტომ განსაკუთრებული შემთხვევების გარდა, არ ვიკეთებ.

ნატალია - მეოჯახე

- მშვენიერი მეოჯახე ვარ (იცინის), უსწრაფესად შემიძლია დალაგება, საჭმლის მომზადება, ეტყობა, გურული გენი მეხმარება ამაში. ვერ ვიტან არეულობას, ამიტომ ყოველთვის საფუძვლიანად ვალაგებ. იქიდან გამომდინარე, რომ დედამთილთან ერთად ვცხოვრობ, სადილების გაკეთება მას აქვს აღებული საკუთარ თავზე, ამ მხრივ განებივრებული ვარ, ხათუნა ძალიან მეხმარება, მაგრამ როცა სახლში ვარ, ვცდილობ, ის შრომა ავუნაზღაურო, რასაც ჩემი შვილისა და ოჯახის კეთილდღეობისთვის სწევს.

შვილი

- დათუნა 7 წლისაა, დადის სკოლაში, ფორტეპიანოზე, ახლა ფეხბურთზე უნდა შესვლა. მინდა, სულ დატვირთული იყოს, რადგან კომპიუტერთან დაკავშირებით ყოველდღიურად მძიმე ბრძოლა გვაქვს. მგონი, ეს პრობლემა დღევანდელი თაობის ყველა ბავშვსა და მშობელს აქვს, ჭიდაობა სჭირდება კომპიუტერის გამორთვაზე, დაკავებული რომ იქნება, ცოტა დრო დარჩება კომპიუტერისთვის და ყველა კმაყოფილი ვიქნებით. სხვათა შორის, ძალიან ცელქი იყო, მაგრამ ახლა დამშვიდდა, რაც მთავარია, არ არის უზრდელი და თავხედი. ოჯახის წევრებიდან მხოლოდ ჩემი ეშინია, კომპიუტერთან დაკავშირებით წინააღმდეგობას მიწევს ხოლმე, მაგრამ თუ წამოვდექი, იცის, რომ მაშინვე უნდა გამორთოს. ...ჩემს ისეთ სპექტაკლებს ყოველთვის ესწრება, რომელიც შეიძლება ბავშვმა ნახოს, გიზო ჟორდანიას "რევიზორზე" იყო, რომელიც ორ საათს გაგრძელდა, მაგრამ ძალიან კმაყოფილი დარჩა, ბოლოს მითხრა, ისე მომეწონა, მთელი სპექტაკლის განმავლობაში პირი მქონდა ღიაო. ცოტა ეჭვიანია, ვიღაც ბიჭმა სცენაზე ფეხზე რომ გაკოცა დავინახეო, აღნიშნა ეს ფაქტი, რადგან იეჭვიანა, ალბათ ნელ-ნელა ყველაფერს შეეჩვევა. სხვათა შორის, ძალიან მოვწონვარ ქალურ სამოსში, როდესაც გადაღებიდან ვბრუნდები და მაქვს მაკიაჟი, აუცილებლად აღნიშნავს, რა ლამაზად გაქვს თვალებიო, იმ იშვიათ შემთხვევაში, როცა ქვედაბოლო მაცვია, აუცილებლად მეუბნება კომპლიმენტს. მაღაზიაში ერთად რომ შევდივართ, დარბის და ტანსაცმელს მირჩევს, ძირითადად ბრჭყვიალა რაღაცები მოაქვს, რაც მე არ მომწონს. არ არსებობს, სადმე გამოპრანჭული წავიდე და ეს დათუნას გამოეპაროს, აუცილებლად მეუბნება კომპლიმენტს.

რატომ არ აქვს "ფეისბუქი"

- მე და კომპიუტერი ძალიან შორის ვართ ერთმანეთისგან, არც "ფეისბუქი" მაქვს, არადა, სულ ისეთ გარემოში ვარ, სადაც ძირითადად ამაზე ლაპარაკობენ. გუშინ მეგობრები იყვნენ ჩემთან, ეჭირათ ტელეფონები და ამბობდნენ, ამან ის მომწერა, იმან ასეთი ფოტო დადო, სხვამ რაღაც დაალაიქაო. უცებ რაღაც ისტორიის მოყოლა დაიწყეს და ერთმენთს ეუბნებოდნენ, ნახე, რა აცვია იმ გოგოს ახალ ფოტოებზეო? შევარდნენ ვიღაცის "ფეისბუქში" და დაიწყეს დაცინვა, სწორედ მაშინ ვთქვი, აი, რა კარგია, რომ "ფეისბუქი" არ მაქვს-მეთქი, ვერასდროს ვერავინ შემოვა ჩემს გვერდზე და ვერავინ ნახავს, რა მაცვია, სად ვიყავი და რა ვჭამე. მე მიმაჩნია, რომ "ფეისბუქი" უნდა გქონდეს საჭირო ინფორმაციის მისაღებად და არა იმისთვის, რისთვისაც 90% აქვს. პირადად მე ინფორმაციას უფრო ტელევიზიით ვიღებ. როდესაც მეუბნებიან, სცენარს გადმოგიგზავნითო და ვამბობ, მეილი არ მაქვს-მეთქი, ალბათ ფიქრობენ, ცოტა ავადმყოფიაო (იცინის) მერე ვრეკავ ჩემს მეუღლესთან, ვთხოვ მომწეროს მეილის მისამართი და იქ ვაგზავნინებ ჩემთვის საჭირო ინფორმაციას, საღამოს, სანამ აკო არ მოვა სახლში და არ გადმომიტანს დესკტოპზე, მანამდე ვერ ვეცნობი ვერაფერს. სხვათა შორის, ახლა უკვე მაქვს მეილი, მაგრამ არც შესვლა ვიცი და არც გამოსვლა, აკოს გარეშე ჯერ ვერაფერს ვაკეთებ, მაგრამ აუცილებლად ვისწავლი.

მეუღლე

- ჩემი მეუღლე გახლავთ 31 წლის აკო დავითულიანი, რომელიც ამჟამად უმუშევარია და ძიების პროცესშია, იმედია, რამეს იპოვის. ჩემს საქმიანობას დადებითად აფასებს, ალბათ არ გიჟდება და არ უხარია, როცა თავის ცოლს ანეკდოტგამოშვებით სხვადასხვა კაცთან ლოგინში ხედავს, მაგრამ ამაზე მწვავე რეაქცია არ აქვს და პრობლემას არ მიქმნის. ქორწინების პირველი წელი ყველა წყვილისთვის რთულია, რადგან, როცა ორი სხვადასხვა ინტერესის მქონე ადამიანი იწყებს ერთად ცხოვრებას, აუცილებლად აწყდებიან წინააღმდეგობას, ჩვენთანაც ასე იყო, თავიდან ჰქონდა რაღაცებზე გართულება, როცა მეკითხებოდა, როდის მოხვალო და ვპასუხობდი, არ ვიცი-მეთქი, ბრაზდებოდა, მაგრამ ხომ ვერ ჰკითხავ რეჟისორს, როდის გამიშვებ სახლშიო, შეიძლება ერთ დღესაც გითხრას, თუ ძალიან გინდა, წადი და ნუღარ მოხვალო. თავიდან ვერ ეგუებოდა ჩემს გრაფიკს, მაგრამ ახლა ამ ყველაფერს მიეჩვია. თან იცის, რომ ძალიან მიყვარს ჩემი საქმე, ბევრჯერ გვილაპარაკია ამ თემაზე და იცის, რომ არც შვილის და არც სხვა ადამიანის გამო ჩემს საქმეზე უარს არ ვიტყვი. ამიტომ თვითონაც ჭკვიანურად მიუდგა ამ საკითხს. მე რომ აკოს გამო ჩემს პროფესიაზე უარი მეთქვა, ადრე თუ გვიან ერთმანეთს დავშორდებოდით, რადგან ამას არასდროს ვაპატიებდი.

თავისუფალი დრო

- არიან ადამიანები, რომლებიც სახლში ყოფნისას მშვიდდებიან, მე ასეთი არ ვარ, უფრო მაწანწალა ვარ ბუნებით, ვიდრე "დამასედი". მიყვარს მეგობრებთან ერთად დროის გატარება, აუცილებელი არ არის კაფეში ან კლუბში წავიდეთ, მეგობრებთან ერთად სახლში ყოფნაც ძალიან მსიამოვნებს. სამი დღე თუ სახლში ვარ, აუცილებლად უნდა გავიდე გარეთ, თორემ თავს ცუდად ვგრძნობ.

ციცი ომანიძე

ჟურნალი "რეიტინგი"

(გამოდის ორშაბათობით)