მნიშვნელოვანი ინფორმაცია
პოლიტიკა
მსოფლიო
სამართალი

20

მაისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

სამშაბათი, მთვარის ოცდამესამე დღე დაიწყება 03:06-ზე, მთვარე თევზებში იქნება 16:24-დან - კარგი დღეა ძველი საქმეების დასასრულებლად. ახლებს ნუ წამოიწყებთ. ნუ განახორციელებთ სერიოზულ ფინანსურ ოპერაციებს. სწავლისთვის ნეიტრალური დღეა, მაგრამ გამოცდა სხვა დროისთვის გადადეთ. უმჯობესია ეს დღე განმარტოებით, ბუნებაში გაატაროთ. მაქსიმალურად შეამცირეთ კონტაქტები, გულითადი საუბრები. მოერიდეთ ხელმძღვანელობასთან კონფლიქტს. სამსახურის, საქმიანობის შეცვლას. გათავისუფლდით უსარგებლო ნივთებისგან. არასასურველი დღეა ქორწინებისა და ნიშნობისთვის. მოერიდეთ დიდი რაოდენობით სითხის, განსაკუთრებით ალკოჰოლის მიღებას. გაუფრთხილდით ფეხებს. არ გადაღალოთ, ჩაიცვით მოსახერხებელი ფეხსაცმელი.
მოზაიკა
წიგნები
მეცნიერება
კულტურა/შოუბიზნესი
საზოგადოება
სპორტი
Faceამბები
მნიშვნელოვანი ინფორმაცია
დღის ბოლო სიახლეები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
ნი­ნო ქა­და­გი­ძე: "ყო­ველ­თვის მინ­დო­და, პე­პის დავ­მსგავ­სე­ბო­დი"
ნი­ნო ქა­და­გი­ძე: "ყო­ველ­თვის მინ­დო­და, პე­პის დავ­მსგავ­სე­ბო­დი"

ქალ­ბა­ტო­ნი ნი­ნო ქა­და­გი­ძე მე­უღ­ლემ, ტრა­გი­კუ­ლად და­ღუ­პულ­მა პრე­მი­ერ­-მი­ნის­ტრმა ზუ­რაბ ჟვა­ნი­ამ, სწო­რედ ინ­ტე­ლექ­ტი­თა და გა­ნათ­ლე­ბით მო­ხიბ­ლა. ნი­ნო ქა­და­გი­ძე დღე­საც გა­ო­ცე­ბით ლა­პა­რა­კობს ზუ­რაბ ჟვა­ნი­ას წიგ­ნი­სად­მი სიყ­ვა­რულ­ზე... "რაც უნ­ადა დაღ­ლი­ლი მო­სუ­ლი­ყო შინ, სა­კითხ­ა­ვად მა­ინც პო­უ­ლობ­და ენერ­გი­ას", - იხ­სე­ნებს ქალ­ბა­ტო­ნი ნი­ნო და ნატ­რობს, მათ შვი­ლებ­საც ასე­ვე უყ­ვარ­დეთ წიგ­ნი.

- კითხ­ვა მშობ­ლებ­მა შე­მაყ­ვა­რეს. კონ­კრე­ტუ­ლი ნა­წარ­მო­ე­ბი არ მო­უ­ცი­ათ - ეს უნ­და წა­ი­კითხ­ო­ო, უამ­რა­ვი წიგ­ნი მოჰ­ქონ­დათ შინ და მეც მათ­ში ვი­ქე­ქე­ბო­დი. ბა­ბუ­ა­ჩე­მი, დე­დის მა­მა, ბიბ­ლი­ო­ფი­ლი იყო და "ვეფ­ხის­ტყა­ოს­ნის" გა­მო­ცე­მა­თა კო­ლექ­ცია ჰქონ­და. შინ უწიგ­ნოდ არ შე­მო­ვი­დო­და. პლე­ხა­ნოვ­ზე ვცხოვ­რობ­დით და სა­სე­ირ­ნოდ რომ წა­მიყ­ვან­და, აუ­ცი­ლებ­ლად შე­მიყ­ვან­და წიგ­ნე­ბის მა­ღა­ზი­ა­ში და რა­მეს მი­ყი­დ­და.

საკ­მა­ოდ ად­რე და­ვი­წყე კითხ­ვა. 5 წლი­სამ "ტომ სო­ი­ე­რის თავ­გა­და­სა­ვა­ლი" წა­ვი­კითხ­ე. დღე­საც მახ­სოვს ის გან­ცდა... ისე ცხა­დად წარ­მო­ვიდ­გი­ნე სა­საფ­ლა­ო­ზე მომ­ხდა­რი ამ­ბა­ვი, რომ შე­მე­შინ­და და ოთა­ხი­დან თავ­პი­რის­მტვრე­ვით გა­მო­ვი­ქე­ცი. მახ­სოვს, "შვლის ნუკ­რის ნა­ამ­ბობს" რომ ვკითხ­უ­ლობ­დი, ვი­წე­ქი და ვტი­რო­დი... ჩემ­მა თა­ო­ბამ ძა­ლი­ან ად­რე ის­წავ­ლა წე­რა-­კითხ­ვა და ბევ­რსაც ვკითხ­უ­ლობ­დით, რად­გან მე­ტი გა­სარ­თო­ბი არ გვქონ­და. დღეს ბავ­შვე­ბი უამ­რავ ინ­ფორ­მა­ცი­ას იღე­ბენ ინ­ტერ­ნე­ტი­დან, ტე­ლე­ვი­ზი­ი­დან. თუმ­ცა, ადა­მი­ა­ნი თან­და­თან ვი­თარ­დე­ბა და გან­საზღ­ვრულ ასაკ­ში მა­ინც იწყ­ებს სე­რი­ო­ზუ­ლი ლი­ტე­რა­ტუ­რის კითხ­ვას, რად­გან გვერდს ვერ აუვ­ლის იმას, რაც რე­ა­ლუ­რად წა­სა­კითხ­ი­ა.

- ზღაპ­რე­ბი არ გიყ­ვარ­დათ?

- ვგიჟ­დე­ბო­დი "პე­პი გრძე­ლ­წინ­და­ზე", გა­უ­თა­ვებ­ლად ვკითხ­უ­ლობ­დი. სამ­წუ­ხა­როდ, პე­პის სამ­შობ­ლო­ში, შვე­დეთ­ში, არ ვყო­ფილ­ვარ, მაგ­რამ ხში­რად მი­მოგ­ზა­უ­რია მის სამ­ყა­რო­ში. ყო­ველ­თვის მინ­დო­და, პე­პის დავ­მსგავ­სე­ბო­დი. ეს არის სუ­პე­რა­და­მი­ა­ნი, სა­ო­ცა­რი იუ­მო­რის პატ­რო­ნი, ხა­ლი­სი­ა­ნი პი­როვ­ნე­ბა, რომ­ლის­თვი­საც არ არ­სე­ბობს გა­და­უ­ლა­ხა­ვი დაბ­რკო­ლე­ბა და, ამას­თა­ნა­ვე, ძა­ლი­ან ადა­მი­ა­ნუ­რი და გულ­ჩვი­ლი­ა.

მო­წა­ფე­ო­ბი­სას რუ­სულ­მა კლა­სი­კამ გა­მი­ტა­ცა. უფრო რომ წა­მო­ვი­ზარ­დე, ვკითხ­უ­ლობ­დი მარ­კესს, ბულ­გა­კოვს, ჰე­სეს...

- უცხ­ო­ურ ლი­ტე­რა­ტუ­რას რა ენა­ზე კითხ­უ­ლობთ?

- მი­ჭირს ინ­გლი­სურ ენა­ზე კითხ­ვა, ამი­ტომ მირ­ჩევ­ნი­ა, ქარ­თუ­ლად და რუ­სუ­ლად ვი­კითხ­ო. ქარ­თულ ენა­ზე ძა­ლი­ან ცო­ტაა კარ­გი თარ­გმა­ნი, ამი­ტომ უცხ­ო­უ­რი ლი­ტე­რა­ტუ­რის კითხ­ვას რუ­სულ ენა­ზე ვამ­ჯო­ბი­ნებ. თუმ­ცა გვაქვს კარ­გი თარ­გმა­ნე­ბიც, მა­გა­ლი­თად, მა­ჩაბ­ლის ნა­თარ­გმნ შექ­სპირს არა­ფე­რი შე­ედ­რე­ბა. მი­სი წყა­ლო­ბით რუ­სუ­ლად შექ­სპი­რი არც კი გა­და­მიშ­ლი­ა.

- ნა­წარ­მო­ე­ბის გმი­რებ­სა და სა­კუ­თარ თავს შო­რის სა­ერ­თო თუ გი­პო­ვი­ათ?

- ბო­ლოს ფე­დე­რიკ ბეგ­ბე­დე­რი წა­ვი­კი­თხე და მის პერ­სო­ნა­ჟებ­თან, მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ჩემ­გან სრუ­ლი­ად გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი ცხოვ­რე­ბის სტი­ლი, კულ­ტუ­რა აქვთ, მა­ინც უამ­რა­ვი სა­ერ­თო ვი­პო­ვე. ყვე­ლა­ზე მე­ტად კი "ი­დე­ა­ლის­ტის დღი­ურ­სა" და "სიყ­ვა­რუ­ლი სა­მი წე­ლი გრძელ­დე­ბა­ში" და­ვი­ნა­ხე ჩე­მი თა­ვი.

- ბო­ლოდ­რო­ინ­დე­ლი სა­ქარ­თვე­ლო რო­მელ ნა­წარ­მო­ებს გახ­სე­ნებთ?

- სა­ა­კაშ­ვი­ლის უშუ­ა­ლო მმარ­თვე­ლო­ბის დრო­ინ­დე­ლი სა­ქარ­თვე­ლო ჯორჯ ორუ­ე­ლის "ცხო­ვე­ლე­ბის ფერ­მას" ჰგავს. დღე­ვან­დელ­ზე ჯერ­ჯე­რო­ბით ვე­რა­ფერს გეტყ­ვით; ვნა­ხოთ, რას მო­უ­ტანს ქვე­ყა­ნას ახა­ლი მთავ­რო­ბა.

- თქვენ­მა გან­სვე­ნე­ბულ­მა მე­უღ­ლე­მაც, ალ­ბათ, უწი­ნა­რე­სად ინ­ტე­ლექ­ტით, გა­ნათ­ლე­ბით მოგ­ხიბ­ლათ...

- სწო­რედ ამით (ი­ღი­მის). ფსი­ქო­ლო­გი­ის ინ­სტი­ტუტ­ში წი­ნა­სა­არ­ჩევ­ნო კამ­პა­ნი­ა­ზე ვმუ­შა­ობ­დი. სწო­რედ იქ, სა­მუ­შაო ვი­თა­რე­ბა­ში გა­ვი­ცა­ნი ზუ­რა და რო­დე­საც ალა­პა­რაკ­და, მა­შინ­ვე მივ­ხვდი, რომ მო­აზ­როვ­ნე პი­როვ­ნე­ბა იყო. უდი­დე­სი სი­ა­მოვ­ნე­ბა გახ­ლდათ ზუ­რას­თან სა­უ­ბა­რი, მას­თან ერ­თად მსჯე­ლო­ბა...

- ვინ იყო მი­სი საყ­ვა­რე­ლი მწე­რა­ლი?

- უც­ნა­უ­რი­ა, მაგ­რამ არ ვი­ცი... თუმ­ცა შინ ჯე­რალდ და­რე­ლის უამ­რა­ვი წიგ­ნი ჰქონ­და - უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში ცხო­ველ­თა ქცე­ვას სწავ­ლობ­და.. ღა­მის 2-3 სა­ათ­ზე რომ მო­სუ­ლი­ყო შინ, წიგ­ნის­თვის მა­ინც პო­უ­ლობ­და ენერ­გი­ას. ჩემ­გან გან­სხვა­ვე­ბით, ზუ­რა ინ­გლი­სუ­რა­დაც თა­ვი­სუფ­ლად კითხ­უ­ლობ­და, 1-2 დღე ჰყოფ­ნი­და სქელ­ტა­ნი­ა­ნი წიგ­ნის წა­სა­კითხ­ა­ვად.

- თქვენ­თვის წიგ­ნი უჩუ­ქე­ბი­ა?

- ჩემ­თვის არა, მა­გრამ ბავ­შვებს რე­გუ­ლა­რუ­ლად ჩუქ­ნი­და. მახ­სოვს, ჩვენ­მა ქა­ლიშ­ვილ­მა, ლი­ზამ, ახალ წელს თოვ­ლის ბა­ბუ­ას წე­რი­ლი მის­წე­რა, გა­მო­მიგ­ზავ­ნე, რაც შენ გა­გი­ხარ­დე­ბა, ოღონდ წიგ­ნი არაო (ი­ცი­ნის). ლი­ზამ სე­რი­ო­ზუ­ლი ლი­ტე­რა­ტუ­რის კითხ­ვა ცო­ტა გვი­ან, 15-16 წლი­სამ და­იწყ­ო, ბუ­სა­მაც - ამ ასაკ­ში, ოღონდ ერ­თი მი­მარ­თუ­ლე­ბით კითხ­უ­ლობს. მა­რიო პი­უ­ზოს "ნათ­ლი­ას" ყვე­ლა ტო­მი გა­და­ი­კი­თხა (ი­ცი­ნის). მთა­ვა­რი­ა, რომ კითხ­ვა ის­წავ­ლა, კითხ­ვის კულ­ტუ­რას ეზი­ა­რა. ჩვენს ოჯახ­ში ყვე­ლა­ზე მეტს ნა­ბო­ლა­რა ან­ჩო კითხ­უ­ლობს. ეს მი­სი სკო­ლის დამ­სა­ხუ­რე­ბა­ა, სა­დაც კითხ­ვის გაკ­ვე­თი­ლე­ბიც უტარ­დე­ბო­დათ. ჩე­მი შვი­ლე­ბი ძი­რი­თა­დად ინ­გლი­სუ­რად კითხ­უ­ლო­ბენ.

- თქვენს გა­მორ­ჩე­ულ თა­რო­ზე რო­მელ წიგ­ნებს და­აწყ­ობთ?

- ვგიჟ­დე­ბი მა­ილს დე­ვი­სის ბი­ოგ­რა­ფი­ა­ზე, აგ­რეთ­ვე - ბულ­გა­კო­ვის "ოს­ტა­ტი და მარ­გა­რი­ტა­ზე", პი­ლე­ვი­ნის "ჩა­პა­ე­ვის სი­ცა­რი­ე­ლე­ზე", რო­მე­ლიც რა­ღა­ცით ჰგავს ბულ­გა­კოვს.

- თა­ნა­მედ­რო­ვე ქარ­თვე­ლი მწერ­ლე­ბის ნა­წარ­მო­ე­ბებს თუ ეც­ნო­ბით?

- თავ­და­პირ­ვე­ლად ძა­ლი­ან მო­ვი­ხიბ­ლე აკა მორ­ჩი­ლა­ძის ნა­წარ­მო­ე­ბე­ბი­ით, გან­სა­კუთ­რე­ბით მო­მე­წო­ნა "გაფ­რე­ნა მა­და­თოვ­ზე", დი­დი იმე­დით შევ­ცქე­რო­დი, თუმ­ცა დღე­საც არ და­მი­კარ­გავს იმე­დი, რომ და­უბ­რუნ­დე­ბა თა­ვის სამ­ყა­როს და იქ ჩვენც დაგ­ვაბ­რუ­ნებს.

ნინო მა­ი­სუ­რა­ძე

ყო­ველკ­ვი­რე­უ­ლი გა­ზე­თი "ყვე­ლა სი­ახ­ლე"

(გა­მო­დის ოთხშა­ბა­თო­ბით)

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
პირველებმა ბექა ონიანზე სასტიკი ანგარიშსწორების პირველი კადრები მოიპოვა
მნიშვნელოვანი ინფორმაცია

ნი­ნო ქა­და­გი­ძე: "ყო­ველ­თვის მინ­დო­და, პე­პის დავ­მსგავ­სე­ბო­დი"

ნი­ნო ქა­და­გი­ძე: "ყო­ველ­თვის მინ­დო­და, პე­პის დავ­მსგავ­სე­ბო­დი"

ქალ­ბა­ტო­ნი ნი­ნო ქა­და­გი­ძე მე­უღ­ლემ, ტრა­გი­კუ­ლად და­ღუ­პულ­მა პრე­მი­ერ­-მი­ნის­ტრმა ზუ­რაბ ჟვა­ნი­ამ, სწო­რედ ინ­ტე­ლექ­ტი­თა და გა­ნათ­ლე­ბით მო­ხიბ­ლა. ნი­ნო ქა­და­გი­ძე დღე­საც გა­ო­ცე­ბით ლა­პა­რა­კობს ზუ­რაბ ჟვა­ნი­ას წიგ­ნი­სად­მი სიყ­ვა­რულ­ზე... "რაც უნ­ადა დაღ­ლი­ლი მო­სუ­ლი­ყო შინ, სა­კითხ­ა­ვად მა­ინც პო­უ­ლობ­და ენერ­გი­ას", - იხ­სე­ნებს ქალ­ბა­ტო­ნი ნი­ნო და ნატ­რობს, მათ შვი­ლებ­საც ასე­ვე უყ­ვარ­დეთ წიგ­ნი.

- კითხ­ვა მშობ­ლებ­მა შე­მაყ­ვა­რეს. კონ­კრე­ტუ­ლი ნა­წარ­მო­ე­ბი არ მო­უ­ცი­ათ - ეს უნ­და წა­ი­კითხ­ო­ო, უამ­რა­ვი წიგ­ნი მოჰ­ქონ­დათ შინ და მეც მათ­ში ვი­ქე­ქე­ბო­დი. ბა­ბუ­ა­ჩე­მი, დე­დის მა­მა, ბიბ­ლი­ო­ფი­ლი იყო და "ვეფ­ხის­ტყა­ოს­ნის" გა­მო­ცე­მა­თა კო­ლექ­ცია ჰქონ­და. შინ უწიგ­ნოდ არ შე­მო­ვი­დო­და. პლე­ხა­ნოვ­ზე ვცხოვ­რობ­დით და სა­სე­ირ­ნოდ რომ წა­მიყ­ვან­და, აუ­ცი­ლებ­ლად შე­მიყ­ვან­და წიგ­ნე­ბის მა­ღა­ზი­ა­ში და რა­მეს მი­ყი­დ­და.

საკ­მა­ოდ ად­რე და­ვიწყე კითხ­ვა. 5 წლი­სამ "ტომ სო­ი­ე­რის თავ­გა­და­სა­ვა­ლი" წა­ვი­კითხ­ე. დღე­საც მახ­სოვს ის გან­ცდა... ისე ცხა­დად წარ­მო­ვიდ­გი­ნე სა­საფ­ლა­ო­ზე მომ­ხდა­რი ამ­ბა­ვი, რომ შე­მე­შინ­და და ოთა­ხი­დან თავ­პი­რის­მტვრე­ვით გა­მო­ვი­ქე­ცი. მახ­სოვს, "შვლის ნუკ­რის ნა­ამ­ბობს" რომ ვკითხ­უ­ლობ­დი, ვი­წე­ქი და ვტი­რო­დი... ჩემ­მა თა­ო­ბამ ძა­ლი­ან ად­რე ის­წავ­ლა წე­რა-­კითხ­ვა და ბევ­რსაც ვკითხ­უ­ლობ­დით, რად­გან მე­ტი გა­სარ­თო­ბი არ გვქონ­და. დღეს ბავ­შვე­ბი უამ­რავ ინ­ფორ­მა­ცი­ას იღე­ბენ ინ­ტერ­ნე­ტი­დან, ტე­ლე­ვი­ზი­ი­დან. თუმ­ცა, ადა­მი­ა­ნი თან­და­თან ვი­თარ­დე­ბა და გან­საზღ­ვრულ ასაკ­ში მა­ინც იწყ­ებს სე­რი­ო­ზუ­ლი ლი­ტე­რა­ტუ­რის კითხ­ვას, რად­გან გვერდს ვერ აუვ­ლის იმას, რაც რე­ა­ლუ­რად წა­სა­კითხ­ი­ა.

- ზღაპ­რე­ბი არ გიყ­ვარ­დათ?

- ვგიჟ­დე­ბო­დი "პე­პი გრძე­ლ­წინ­და­ზე", გა­უ­თა­ვებ­ლად ვკითხ­უ­ლობ­დი. სამ­წუ­ხა­როდ, პე­პის სამ­შობ­ლო­ში, შვე­დეთ­ში, არ ვყო­ფილ­ვარ, მაგ­რამ ხში­რად მი­მოგ­ზა­უ­რია მის სამ­ყა­რო­ში. ყო­ველ­თვის მინ­დო­და, პე­პის დავ­მსგავ­სე­ბო­დი. ეს არის სუ­პე­რა­და­მი­ა­ნი, სა­ო­ცა­რი იუ­მო­რის პატ­რო­ნი, ხა­ლი­სი­ა­ნი პი­როვ­ნე­ბა, რომ­ლის­თვი­საც არ არ­სე­ბობს გა­და­უ­ლა­ხა­ვი დაბ­რკო­ლე­ბა და, ამას­თა­ნა­ვე, ძა­ლი­ან ადა­მი­ა­ნუ­რი და გულ­ჩვი­ლი­ა.

მო­წა­ფე­ო­ბი­სას რუ­სულ­მა კლა­სი­კამ გა­მი­ტა­ცა. უფრო რომ წა­მო­ვი­ზარ­დე, ვკითხ­უ­ლობ­დი მარ­კესს, ბულ­გა­კოვს, ჰე­სეს...

- უცხ­ო­ურ ლი­ტე­რა­ტუ­რას რა ენა­ზე კითხ­უ­ლობთ?

- მი­ჭირს ინ­გლი­სურ ენა­ზე კითხ­ვა, ამი­ტომ მირ­ჩევ­ნი­ა, ქარ­თუ­ლად და რუ­სუ­ლად ვი­კითხ­ო. ქარ­თულ ენა­ზე ძა­ლი­ან ცო­ტაა კარ­გი თარ­გმა­ნი, ამი­ტომ უცხ­ო­უ­რი ლი­ტე­რა­ტუ­რის კითხ­ვას რუ­სულ ენა­ზე ვამ­ჯო­ბი­ნებ. თუმ­ცა გვაქვს კარ­გი თარ­გმა­ნე­ბიც, მა­გა­ლი­თად, მა­ჩაბ­ლის ნა­თარგმნ შექ­სპირს არა­ფე­რი შე­ედ­რე­ბა. მი­სი წყა­ლო­ბით რუ­სუ­ლად შექ­სპი­რი არც კი გა­და­მიშ­ლი­ა.

- ნა­წარ­მო­ე­ბის გმი­რებ­სა და სა­კუ­თარ თავს შო­რის სა­ერ­თო თუ გი­პო­ვი­ათ?

- ბო­ლოს ფე­დე­რიკ ბეგ­ბე­დე­რი წა­ვი­კითხე და მის პერსო­ნა­ჟებ­თან, მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ჩემ­გან სრუ­ლი­ად გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი ცხოვ­რე­ბის სტი­ლი, კულ­ტუ­რა აქვთ, მა­ინც უამ­რა­ვი სა­ერ­თო ვი­პო­ვე. ყვე­ლა­ზე მე­ტად კი "ი­დე­ა­ლის­ტის დღი­ურ­სა" და "სიყ­ვა­რუ­ლი სა­მი წე­ლი გრძელ­დე­ბა­ში" და­ვი­ნა­ხე ჩე­მი თა­ვი.

- ბო­ლოდ­რო­ინ­დე­ლი სა­ქარ­თვე­ლო რო­მელ ნა­წარ­მო­ებს გახ­სე­ნებთ?

- სა­ა­კაშ­ვი­ლის უშუ­ა­ლო მმარ­თვე­ლო­ბის დრო­ინ­დე­ლი სა­ქარ­თვე­ლო ჯორჯ ორუ­ე­ლის "ცხო­ველების ფერ­მას" ჰგავს. დღე­ვან­დელ­ზე ჯერ­ჯე­რო­ბით ვე­რა­ფერს გეტყ­ვით; ვნა­ხოთ, რას მო­უ­ტანს ქვე­ყა­ნას ახა­ლი მთავ­რო­ბა.

- თქვენ­მა გან­სვე­ნე­ბულ­მა მე­უღ­ლე­მაც, ალ­ბათ, უწი­ნა­რე­სად ინ­ტე­ლექ­ტით, გა­ნათ­ლე­ბით მოგ­ხიბ­ლათ...

- სწო­რედ ამით (ი­ღი­მის). ფსი­ქო­ლო­გი­ის ინ­სტი­ტუტ­ში წი­ნა­სა­არ­ჩევ­ნო კამ­პა­ნი­ა­ზე ვმუ­შა­ობ­დი. სწო­რედ იქ, სა­მუ­შაო ვი­თა­რე­ბა­ში გა­ვი­ცა­ნი ზუ­რა და რო­დე­საც ალა­პა­რაკ­და, მა­შინ­ვე მივ­ხვდი, რომ მო­აზ­როვ­ნე პი­როვ­ნე­ბა იყო. უდი­დე­სი სი­ა­მოვ­ნე­ბა გახ­ლდათ ზუ­რას­თან სა­უ­ბა­რი, მას­თან ერ­თად მსჯე­ლო­ბა...

- ვინ იყო მი­სი საყ­ვა­რე­ლი მწე­რა­ლი?

- უც­ნა­უ­რი­ა, მაგ­რამ არ ვი­ცი... თუმ­ცა შინ ჯე­რალდ და­რე­ლის უამ­რა­ვი წიგ­ნი ჰქონ­და - უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში ცხო­ველ­თა ქცე­ვას სწავ­ლობ­და.. ღა­მის 2-3 სა­ათ­ზე რომ მო­სუ­ლი­ყო შინ, წიგ­ნის­თვის მა­ინც პო­უ­ლობ­და ენერ­გი­ას. ჩემ­გან გან­სხვა­ვე­ბით, ზუ­რა ინ­გლი­სუ­რა­დაც თა­ვი­სუფ­ლად კითხ­უ­ლობ­და, 1-2 დღე ჰყოფ­ნი­და სქელ­ტა­ნი­ა­ნი წიგ­ნის წა­სა­კითხ­ა­ვად.

- თქვენ­თვის წიგ­ნი უჩუ­ქე­ბი­ა?

- ჩემ­თვის არა, მა­გრამ ბავ­შვებს რე­გუ­ლა­რუ­ლად ჩუქ­ნი­და. მახ­სოვს, ჩვენ­მა ქა­ლიშ­ვილ­მა, ლი­ზამ, ახალ წელს თოვ­ლის ბა­ბუ­ას წე­რი­ლი მის­წე­რა, გა­მო­მიგ­ზავ­ნე, რაც შენ გა­გი­ხარ­დე­ბა, ოღონდ წიგ­ნი არაო (ი­ცი­ნის). ლი­ზამ სე­რი­ო­ზუ­ლი ლი­ტე­რა­ტუ­რის კითხ­ვა ცო­ტა გვი­ან, 15-16 წლი­სამ და­იწყ­ო, ბუ­სა­მაც - ამ ასაკ­ში, ოღონდ ერ­თი მი­მარ­თუ­ლე­ბით კითხ­უ­ლობს. მა­რიო პი­უ­ზოს "ნათ­ლი­ას" ყვე­ლა ტო­მი გა­და­ი­კითხა (ი­ცი­ნის). მთა­ვა­რი­ა, რომ კითხ­ვა ის­წავ­ლა, კითხ­ვის კულ­ტუ­რას ეზი­ა­რა. ჩვენს ოჯახ­ში ყვე­ლა­ზე მეტს ნა­ბო­ლა­რა ან­ჩო კითხ­უ­ლობს. ეს მი­სი სკო­ლის დამ­სა­ხუ­რე­ბა­ა, სა­დაც კითხ­ვის გაკ­ვე­თი­ლე­ბიც უტარ­დე­ბო­დათ. ჩე­მი შვი­ლე­ბი ძი­რი­თა­დად ინ­გლი­სუ­რად კითხ­უ­ლო­ბენ.

- თქვენს გა­მორ­ჩე­ულ თა­რო­ზე რო­მელ წიგ­ნებს და­აწყ­ობთ?

- ვგიჟ­დე­ბი მა­ილს დე­ვი­სის ბი­ოგ­რა­ფი­ა­ზე, აგ­რეთ­ვე - ბულ­გა­კო­ვის "ოს­ტა­ტი და მარ­გა­რი­ტა­ზე", პი­ლე­ვი­ნის "ჩა­პა­ე­ვის სი­ცა­რი­ე­ლე­ზე", რო­მე­ლიც რა­ღა­ცით ჰგავს ბულ­გა­კოვს.

- თა­ნა­მედ­რო­ვე ქარ­თვე­ლი მწერ­ლე­ბის ნა­წარ­მო­ე­ბებს თუ ეც­ნო­ბით?

- თავ­და­პირ­ვე­ლად ძა­ლი­ან მო­ვი­ხიბ­ლე აკა მორ­ჩი­ლა­ძის ნა­წარ­მო­ე­ბე­ბი­ით, გან­სა­კუთ­რე­ბით მო­მე­წო­ნა "გაფ­რე­ნა მა­და­თოვ­ზე", დი­დი იმე­დით შევ­ცქე­რო­დი, თუმ­ცა დღე­საც არ და­მი­კარ­გავს იმე­დი, რომ და­უბ­რუნ­დე­ბა თა­ვის სამ­ყა­როს და იქ ჩვენც დაგ­ვაბ­რუ­ნებს.

ნინო მაისურაძე

ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"

(გამოდის ოთხშაბათობით)

ახალგაზრდებისთვის საინტერესო ამბები!

შოთა რუსთაველის გაციფრულებული პორტრეტი და „ვეფხისტყაოსნით“ შთაგონებული კოლექცია

"ნინის კითხვის საათი" – "ბიბლუსის" პროექტი, რომელიც წელს ათასობით ბავშვს გააერთიანებს