რა უნდა ვი­ცო­დეთ გან­ქორ­წი­ნე­ბის შემ­თხვე­ვა­ში, რო­გორ მო­ვაგ­ვა­როთ მხა­რე­ებს შო­რის არ­სე­ბუ­ლი დავა. ქორ­წი­ნე­ბის ბა­თი­ლად ცნო­ბის სა­მარ­თლებ­რივ მხა­რე­ზე, თქვენს შე­კი­თხვებს ად­ვო­კა­ტი კონ­სტან­ტი­ნე გე­ლაშ­ვი­ლი პა­სუ­ხობს.

ნინო ხე­ლა­ძე:

ჩემი შვი­ლი გან­ქორ­წი­ნე­ბუ­ლია უკვე სამი წე­ლია. ამ დრო­ის გან­მავ­ლო­ბა­ში ჩემი შვი­ლიშ­ვი­ლის მა­მას ერთხე­ლაც არ გა­და­უხ­დია ალი­მენ­ტი. სა­აღ­სრუ­ლებ­ლო ბი­უ­რო­ში გან­ცხა­დე­ბა და­წე­რი­ლი გვაქვს. მა­ინ­ტე­რე­სებს, ნიშ­ნავს თუ არა, რომ საქ­მის წარ­მო­ე­ბა უნდა და­ი­წყოს ავ­ტო­მა­ტუ­რად სა­აღმსრუ­ლებ­ლომ და აღას­რუ­ლოს კა­ნო­ნი. არ მაქვს მე სა­შუ­ია­ლე­ბა ყო­ველ დღე ვურ­ე­კო და ვი­ა­რო სა­აღ­სრუ­ლებ­ლო­ში რომ საქ­მე აწარ­მო­ონ. გთხოვთ მი­პა­სუ­ხეთ, არის, თუ არა ეს კა­ნო­ნის დარ­ღვე­ვა და ჩვე­ნი უფ­ლე­ბე­ბის.

ამ შე­კი­თხვა­ში იკ­ვე­თე­ბა ასე­თი რამ, რომ მათ სა­აღ­სრუ­ლებ­ლო ბი­უ­როს გან­ცხა­დე­ბით მი­მარ­თეს. ალი­მენ­ტის გა­დახ­დე­ვი­ნე­ბა არ იწყე­ბა სა­აღ­სრუ­ლებ­ლო ბი­უ­როს მი­მართ გან­ცხა­დე­ბის და­წე­რით. ამის­თვის წი­ნა­პი­რო­ბა აუ­ცი­ლებ­ლად უნდა იყოს სა­სა­მარ­თლოს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა ალი­მენ­ტის და­კის­რე­ბის თა­ო­ბა­ზე. მხო­ლოდ შემ­დეგ შე­იძ­ლე­ბა სა­აღ­სრუ­ლებ­ლო ბი­უ­როს მივ­მარ­თოთ და არა გან­ცხა­დე­ბით, არა­მედ აქ უნდა იყოს ასე­ვე სა­აღ­სრუ­ლებ­ლო ფურ­ცე­ლი, რო­მელ­შიც ეწე­რე­ბა თუ რა გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა მი­ი­ღო კონ­კრე­ტულ­მა მო­სა­მარ­თლემ; ანუ რამ­დე­ნია ეს ალი­მენ­ტი, ვის ეკის­რე­ბა და რა პე­რი­ო­დუ­ლო­ბით. აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე თუ გვაქვს ჩვენ სა­ხე­ზე მხო­ლოდ გან­ცხა­დე­ბა აღ­მას­რუ­ლე­ბელ­თან, რომ გთხოვთ ვთქვათ, კონ­კრე­ტულ პირს და­ა­კის­როთ ალი­მენ­ტის გა­დახ­და ეს საქ­მეს არ უშ­ვე­ლის.

იმ შემ­თხვე­ვა­ში, რო­დე­საც სა­ხე­ზე გვაქვს უკვე სა­სა­მარ­თლოს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა, მი­მარ­თვა აღ­მას­რუ­ლე­ბელ­თან და სა­აღ­სრუ­ლებ­ლო ფურ­ცლის და­ნარ­თის სა­ხით წარ­დგე­ნა, აღ­მას­რუ­ლე­ბელს უკვე ავალ­დე­ბუ­ლებს, რომ სა­აღ­სრუ­ლებ­ლო წარ­მო­ე­ბა­თა შე­სა­ხებ კა­ნო­ნის თა­ნახ­მად მო­ახ­დი­ნოს უკვე აღ­სრუ­ლე­ბა. აღ­სრუ­ლე­ბა და­მო­კი­დე­ბუ­ლია უკვე იმა­ზე, რამ­დე­ნად აკ­მა­ყო­ფი­ლებს უკვე კონ­კრე­ტუ­ლი პირი თა­ვი­სი ქო­ნე­ბით ან შე­მო­სავ­ლით იმ პი­რო­ბებს, რომ მო­ახ­დი­ნოს უკვე ალი­მენ­ტის გა­დახ­და, მაგ­რამ კონ­კრე­ტულ შემ­თხვე­ვა­ში აღ­მას­რუ­ლე­ბე­ლი მე არ ვფიქ­რობ რომ ჭი­მავ­დეს ვთქვათ სა­აღ­სრუ­ლებ­ლო პრო­ცესს. თუ მი­მარ­თვა კა­ნო­ნი­ე­რია, მე ვფიქ­რობ რომ კონ­კრე­ტულ ვა­დებ­ში ის აუ­ცი­ლებ­ლად მო­ახ­დენს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის აღ­სრუ­ლე­ბას.

ხა­თუ­ნა ჯი­ქია:

წყვილს ჰყავს 4 შვი­ლი. ქმარს სურს გან­ქორ­წი­ნე­ბა, ცოლი წი­ნა­აღ­მდე­გია. გთხოვთ და­ახ­ლო­ე­ბით გან­გვი­მარ­ტოთ რა თან­ხა დაჯ­დე­ბა ეს ყვე­ლა­ფე­რი. შე­საძ­ლე­ბე­ლია, თუ არა უფა­სო ად­ვო­კა­ტის მომ­სა­ხუ­რე­ბით სარ­გებ­ლო­ბა და რამ­დე­ნი დრო და­ჭირ­დე­ბა ამ ყვე­ლა­ფერს. პირ­ველ რიგ­ში რა უნდა გა­კეთ­დეს?

მე სი­ა­მარ­თლე გი­თხრათ,ვერ გე­ტყვით ვინ მო­კი­დებს ამ კონ­კრე­ტულ საქ­მეს უფა­სოდ ხელს. თუმ­ცა არის რა­მო­დე­ნი­მე ორ­გა­ნი­ზა­ცია, მე რო­გორც ვიცი, რომ­ლე­ბიც გარ­კვე­უ­ლი და­ფი­ნან­სე­ბით სარ­გებ­ლო­ბენ. რომ გი­თხრათ კონ­კრე­ტუ­ლი თან­ხა ამ მომ­სა­ხუ­რე­ბის, არ იქ­ნე­ბა ალ­ბათ სწო­რი, იმი­ტომ რომ ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლუ­რია მი­მარ­თვა. მაგ­რამ ეს არ არის არც ისე­თი დიდი თან­ხე­ბი, რომ ვერ შეწვდეს და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლი მხა­რე.

წი­ნას­წარ დრო­ის გა­მოთ­ვლა ძა­ლი­ან ძნე­ლია, იმი­ტომ, რომ სა­სა­მარ­თლოს აქვს გარ­კვე­უ­ლი ვა­დე­ბი რო­მელ­შიც უნდა ჩა­ე­ტი­ოს, რომ გა­ნი­ხი­ლოს საქ­მე. ვთქვათ, თბი­ლი­სის სა­ქა­ლა­ქო სა­სა­მარ­თლოს ცალ­კე ვადა აქვს. იმ შემ­თხვე­ვა­ში თუ მოხ­დე­ბა გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის გა­სა­ჩივ­რე­ბა, იქ გან­ხილ­ვის კი­დევ სხვა ვა­დე­ბია და­წე­სე­ბუ­ლი და ეს უკვე გარ­კვე­ულ­წი­ლად არაპ­როგ­ნო­ზი­რე­ბადს ხდის რამ­დენ ხან­ში შე­იძ­ლე­ბა მოხ­დეს გან­ქორ­წი­ნე­ბა. რამ­დე­ნა­დაც დავა გვაქვს სა­ხე­ზე და არ ეთან­ხმე­ბა ერთი მე­უღ­ლე, მე­ო­რის ასეთ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას , პირ­ველ რიგ­ში უნდა მოხ­დეს სარ­ჩე­ლის წარ­დგე­ნა სა­სა­მარ­თლო­ში გარ­ქონ­წი­ლე­ბის მო­თხოვ­ნით.

მკი­თხვე­ლი თეა:

ჩემი მე­გობ­რის მდგო­მა­რე­ო­ბა მინ­და აგიღ­წე­როთ. აკა­კიმ და თეამ ჯვა­რი და­ი­წე­რეს, შე­ე­ძი­ნათ შვი­ლი. თუმ­ცა მა­ლე­ვე და­შორ­დნენ. მა­მის ოჯახ­მა უარი თქვა ბავ­შვზე, თუმ­ცა გვა­რი მის­ცეს. მა­მას და­ე­კის­რა ალი­მენ­ტი, თუმ­ცა არ­სდროს გა­დუხ­დია. რომ სა­დაც მუ­შა­ობ­და, ხელ­მძრვა­ნე­ლო­ბას აფრ­თხი­ლებ­და, რომ თუ მი­კი­თხა­ვენ, თქვით, რომ აქ არ ვმუ­შა­ო­ბო და ა.შ. გთხოვთ, გან­მარ­ტოთ, რა კა­ნონ­დარ­ღვე­ვას­თან გვაქვს საქ­მე და რო­გორ უნდა აღ­ვას­რუ­ლოთ სა­მარ­თა­ლი.

აქ ჩვენ სა­ხე­ზე გვაქვს ალი­მენ­ტის გა­დახ­დე­ვი­ნე­ბის­გან ჯი­უ­ტად თა­ვის არი­დე­ბა, რე­ა­ლუ­რად. ამას­თან და­კავ­ში­რე­ბით სის­ხლის სა­მარ­თლის კო­დექ­სიც ით­ვა­ლის­წი­ნებს გარ­კვე­ულ დას­ჯას, იმი­ტომ რომ ეს არის ერთ-ერთი და­ნა­შა­უ­ლი რო­მე­ლიც არის გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბუ­ლი სის­ხლის სა­მარ­თლის კო­დექ­სით. ძა­ლი­ან ცუ­დია თუკი ასე­თი ფაქ­ტი ხდე­ბა, მაგ­რამ იმის­თვის რომ ვთქვათ მოხ­დეს და­კის­რე­ბა ამ კონ­კრე­ტუ­ლი პი­როვ­ნე­ბის­თვის ალი­მენ­ტის გა­დახ­დე­ვი­ნე­ბის, მგო­ნი არ იქ­ნე­ბა ური­გო თუ მი­მარ­თა­ვენ კონ­კრე­ტუ­ლად, უშუ­ა­ლოდ იმ და­წე­სე­ბუ­ლე­ბას და გა­არ­კვე­ვენ რე­ა­ლუ­რად არის თუ არა და­საქ­მე­ბუ­ლი იქ, ანუ მტკი­ცე­ბუ­ლე­ბის სა­ხით ცნო­ბას თუ აი­ღე­ბენ, რომ იქ ნამ­დვი­ლად მუ­შა­ობს და ერი­ცხე­ბა ხელ­ფა­სი. პრინ­ციპ­ში ეს შე­იძ­ლე­ბა აღ­მას­რუ­ლე­ბელ­თან მი­მარ­თვი­თაც გა­კეთ­დეს და შე­იძ­ლე­ბა ად­ვო­კატ­მაც მო­ი­თხო­ვოს სა­ჯა­რო ინ­ფორ­მა­ცი­ის გა­მო­თხო­ვის სა­ხით ეს ცნო­ბე­ბი. ამ შემ­თხვე­ვა­ში შე­საძ­ლე­ბე­ლი იქ­ნე­ბა უკვე, და­ფიქ­სი­რე­ბა ფაქ­ტის, რომ კონ­კრე­ტუ­ლი პირი ნამ­დვი­ლად მუ­შა­ობს და მას უკვე შემ­დეგ, აღ­მას­რუ­ლებ­ლის მი­თი­თე­ბით და­ექ­ვი­თე­ბა ხელ­ფა­სი­დან ის ალი­მენ­ტი რო­მე­ლიც სა­სა­მარ­თლომ გან­სა­ზღვრა

მა­ნა­ნა რე­ვიშ­ვი­ლი:

ით­ვლე­ბა თუ არა ჯვრის­წე­რის მოწ­მო­ბა კა­ნო­ნი­ერ სა­ბუ­თად გან­ქორ­წი­ნე­ბის შემ­თხვე­ვა­ში, ქო­ნე­ბის გა­ყო­ფის დროს. (ნო­ტა­რი­უ­ლად წყვილს ხელი არ აქვთ მო­წე­რი­ლი).

არა სამ­წუ­ხა­როდ. სხვა­თა­შო­რის ეს შე­კი­თხვა ძა­ლი­ან ბევ­რჯერ დას­მუ­ლა. სა­მო­ქა­ლა­ქო კო­დექ­სის მი­ხედ­ვით, უფ­ლე­ბა­მო­ვა­ლე­ო­ბებს მე­უღ­ლე­ებს შო­რის წარ­მო­შოვს მხო­ლოდ და მხო­ლოდ ქორ­წი­ნე­ბის რე­გის­ტრა­ცია, კა­ნო­ნით დად­გე­ნი­ლი წე­სით. შე­სა­ბა­მი­სად, სხვა და­ნარ­ჩე­ნი დო­კუ­მენ­ტა­ცია იუ­რი­დი­უ­ლი სა­ფუძ­ვლის მომ­ცე­მი არ არის. ანუ იუ­რი­დი­უ­ლი გარ­კვე­უ­ლი შე­დე­გე­ბის დამ­ყე­ნე­ბე­ლი არ არის. ის არ გან­სა­ზღვრავს არც ქო­ნებ­რივ ვალ­დე­ბუ­ლე­ბებს, არც სხვა რა­ი­მე კა­ნო­ნით გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბულ უფ­ლე­ბებს არ აძ­ლევს გან­სა­კუთ­რე­ბულს არა­ვის. ეს არის უბ­რა­ლოდ ადა­მი­ა­ნის პი­რა­დი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბი­დან რე­ლი­გი­ის მი­მართ, გარ­კვე­უ­ლი ფაქ­ტის - ქორ­წი­ნე­ბის და­დას­ტუ­რე­ბა, ერთ-ერთი, მაგ­რამ იუ­რი­დი­უ­ლი შე­დე­გის მომ­ცე­მი არ არის.

ნინო კი­ლა­ძე:

ალი­მენ­ტის გა­და­უხ­დე­ლო­ბის მი­ზე­ზად, მამა ასა­ხე­ლებს უმუ­შევ­რო­ბას, მას არ აქვს ფიქ­სი­რე­ბუ­ლი სამ­სა­ხუ­რი (ბან­კში არ ერი­ცხე­ბა ხელ­ფა­სი), მაგ­რამ შე­მო­სავ­ლის წყა­რო აქვს. ჩვენ მივ­მარ­თეთ აღ­მას­რუ­ლე­ბელს და ავუხ­სე­ნით, რომ მას არა­ნა­ი­რი ქო­ნე­ბა მის სა­ხელ­ზე არ აქვს გა­ფორ­მე­ბუ­ლი, მაგ­რამ მუ­შა­ობს. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ მრა­ვალ­ჯერ მივ­მარ­თეთ აღ­მას­რუ­ლე­ბელს, ალი­მენ­ტი ჯე­რაც არ გა­და­უხ­დია. მა­ინ­ტე­რე­სებს, იკ­ვე­თე­ბა თუ არა ასეთ დროს აღ­მას­რუ­ლებ­ლის და მა­მის უკა­ნო­ნო ქმე­დე­ბა და რო­გორ უნდა მო­ვიქ­ცეთ ამ შემ­თხვე­ვა­ში.

ძა­ლი­ან რთუ­ლია აქ ვი­სა­უბ­როთ აღ­მას­რუ­ლებ­ლის უკა­ნო­ნო ქმე­დე­ბა­ზე. ანუ რო­დე­საც აღ­მას­რუ­ლე­ბელს წარ­მო­ე­ბა­ში აქვს საქ­მე ალი­მე­ტებ­თან და­კავ­ში­რე­ბით, ის ბუ­ნებ­რი­ვია იკ­ვლევს რა ქო­ნებ­რი­ვი შე­საძ­ლებ­ლო­ბე­ბი გა­აჩ­ნია ამ პი­როვ­ნე­ბას, ვი­საც ალი­მენ­ტი და­ე­კის­რა და ვთქვათ, რა შე­მო­სავ­ლე­ბი გა­აჩ­ნია. ბუ­ნებ­რი­ვია, თუ მუდ­მი­ვი სა­მუ­შაო ად­გი­ლის შე­სა­ხებ ცნო­ბა არ არ­სე­ბობს, ძა­ლი­ან რთუ­ლია ხელ­ფას­ზე აპე­ლი­რე­ბა და ვთქვათ იქი­დან გარ­კვე­უ­ლი პრო­ცენ­ტის დაქ­ვით­ვა, ის რაც ალი­მენ­ტის სა­ხით გან­სა­ზღვრა სა­სა­მარ­თლომ.

გა­სათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბე­ლია ერთი სა­ინ­ტე­რე­სო ფაქ­ტო­რი. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ არ არის მუდ­მი­ვი სა­მუ­შაო ად­გი­ლი, თუკი პი­როვ­ნე­ბა მუ­შა­ობს სა­ხელ­მწი­ფო სამ­სა­ხურ­ში, ან კერ­ძო სტრუქ­ტუ­რა­ში და ვი­ცით რომ მუ­შა­ობს, ამ შემ­თხვე­ვა­ში მა­ინც რა­ღა­ცით არ­სე­ბობს ეს ადა­მი­ა­ნი ბუ­ნებ­რი­ვია, რა­ღაც გარ­კვე­უ­ლი შე­მო­სავ­ლე­ბი აქვს და ისევ და ისევ ვე­ჯა­ხე­ბით იმას, რომ სა­ხე­ზე გვაქვს ალი­მენ­ტის გა­დახ­დე­ვი­ნე­ბის­გან ჯი­უ­ტად თა­ვის არი­დე­ბა. ისევ და ისევ მივ­დი­ვართ იქამ­დე რომ შე­საძ­ლე­ბე­ლია მოხ­დეს გარ­კვე­უ­ლი სის­ხლის სა­მარ­თლებ­რი­ვი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბის და­ყე­ნე­ბა. აქ შე­იძ­ლე­ბა, რა თქმა უნდა, დად­გეს სა­კი­თხი მის მი­მართ სხვა ღო­ნის­ძი­ე­ბე­ბის გა­მო­ყე­ნე­ბის. ისე­თი მა­გა­ლი­თად რო­გო­რი­ცაა მა­მო­ბის უფ­ლე­ბის ჩა­მორ­თმე­ვა, რო­დე­საც მამა არ გა­მო­ხა­ტავს მზრუნ­ვე­ლო­ბას შვი­ლის მი­მართ და არა­ნა­ირ ყუ­რა­დღე­ბას არ იჩენს მის მი­მართ. არ ერე­ვა ბავ­შვის აღ­ზრდა­ში და ეს ვალ­დე­ბუ­ლე­ბე­ბი მას კა­ნო­ნით აქვს და­კის­რე­ბუ­ლი. ძა­ლი­ან ცუდი ფაქ­ტია.

მე­ო­რე შე­კი­თხვაა, სა­დაც სა­უ­ბა­რია იმა­ზე, რომ აღ­მას­რუ­ლე­ბე­ლი რამ­დე­ნად შე­იძ­ლე­ბა იყოს ბრა­ლე­უ­ლი კონ­კრე­ტულ შემ­თხვე­ვა­ში. მერ­წმუ­ნეთ, არა­ნა­ი­რი მო­ტი­ვა­ცია აღ­მას­რუ­ლე­ბელს არ ექ­ნე­ბა იმის­თვის, რომ არ აღას­რუ­ლოს სა­სა­მარ­თლოს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა. ის მარ­ტო აღ­მას­რუ­ლებ­ლის პრე­რო­გა­ტი­ვა არ არის, ყვე­ლას­თვის სა­ვალ­დე­ბუ­ლოა სა­სა­მარ­თლოს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა, ისე­ვე რო­გორც იმ კონ­კრე­ტუ­ლი პი­რის­თვის, რო­მელ­საც და­ე­კის­რა ალი­მენ­ტი. იმ შემ­თხე­ვა­ში თუ ქო­ნე­ბაც არა აქვს თა­ვის სა­ხელ­ზე პი­როვ­ნე­ბას გა­ფორ­მე­ბუ­ლი, მისი რე­ა­ლი­ზა­ცი­ის შე­დე­გად, რომ ამო­ვი­ღოთ დაგ­რო­ვი­ლი ალი­მენ­ტი ამის სა­მარ­თლებ­რი­ვი შე­საძ­ლებ­ლო­ბაც არ არ­სე­ბობს. ცოტა რთუ­ლი სა­კი­თხია, ძა­ლი­ან რთუ­ლია აქ მშრა­ლად პა­სუ­ხის გა­ცე­მა. სამ­წუ­ხა­როდ არის ასე­თი ბევ­რი შემ­თხვე­ვა.

მარი მა­მა­ლა­ძე:

ცოლ-ქმა­რი 2 წელი ცხოვ­რობ­დნენ ერ­თად, შე­ე­ძი­ნათ გო­გო­ნა, ქმა­რი ალი­მენტს კე­თილ­სინ­დი­სი­ე­რად უხ­დის უკვე ათი წე­ლია, ამ ხნის გან­მავ­ლო­ბა­ში ხე­ლახ­ლა შე­ირ­თო ცოლი და ყავს 2 წლის ბიჭი. მა­ინ­ტე­რე­სებს პირ­ველ ცოლ-შვილს რა უფ­ლე­ბა ექ­ნე­ბათ მო­მა­ვალ­ში მა­მის ქო­ნე­ბა­ზე და სა­ცხოვ­რე­ბელ სახლზე. ან თუკი მა­მა­კა­ცი სახ­ლს გა­და­ა­ფორ­მებს მე­ო­რე მე­უღ­ლის სა­ხელ­ზე ამ შემ­თხვე­ვა­ში ექ­ნე­ბათ თუ არა პირ­ველ შვილს რა­ი­მე უფ­ლე­ბა სახლზე.

მე­უღ­ლე­თა ქო­ნებ­რი­ვი უფ­ლე­ბე­ბი წარ­მო­იშ­ვე­ბა მათი ქორ­წი­ნე­ბის რე­გის­ტრა­ცი­ის მო­მენ­ტი­დან. ანუ ისევ­და­ი­სევ არა ჯვრის­წე­რის მო­მენ­ტი, არა­მედ სა­მო­ქა­ლა­ქო კო­დექ­სით გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბუ­ლი წე­სით, ქორ­წი­ნე­ბის რე­გის­ტრა­ცი­ის მო­მენ­ტი­დან. თუ ეს მე­უღ­ლე­ე­ბი უკვე გან­ქორ­წი­ნე­ბუ­ლე­ბი არი­ან, აქ სა­ვა­რა­უ­დოდ ბავ­შვის დე­და­ზეა სა­უ­ბა­რი, ის უფ­ლე­ბა­მო­სი­ლი აღა­რაა რა­ი­მე პრე­ტენ­ზია და­ა­ყე­ნოს. ის მის კა­ნო­ნი­ერ მე­უღ­ლედ არ ით­ვლე­ბა. თუმ­ცა თუკი ქო­ნე­ბა, რო­მელ­ზეც შე­იძ­ლე­ბა იყოს პრე­ტენ­ზია შე­ძე­ნი­ლია მათი ქორ­წი­ნე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში, ბუ­ნებ­რი­ვია პრე­ტენ­ზია შე­იძ­ლე­ბა გა­მო­ხა­ტოს. მე­უღ­ლე­თა თა­ნა­სა­კუთ­რე­ბა­ში, თა­ნა­ცხოვ­რე­ბის პე­რი­ოდ­ში შე­ძე­ნი­ლი ქო­ნე­ბი­დან შვილს წი­ლის უფ­ლე­ბა არა აქვს. იმი­ტომ, რომ კა­ნო­ნი ასეთ ჩა­ნა­წერს არ ით­ვა­ლის­წი­ნებს. შვი­ლი მშობ­ლის ქო­ნე­ბის მემ­კვიდ­რე შე­იძ­ლე­ბა იყოს, მშობ­ლის გარ­დაც­ვა­ლე­ბის შემ­დეგ. მაგ­რამ თუკი ვი­და­ვებთ ჩვენ სა­სა­მარ­თლო­ში, (მაგ­რამ აქ ყო­ველ­შემ­თხვე­ვა­ში გვაქვს სა­უ­ბა­რი, რომ დი­დი­ხა­ნია ოჯა­ხი დან­გრე­უ­ლია) იმ ქო­ნე­ბა­ზე, რო­მე­ლიც არის შე­ძე­ნი­ლი თა­ნა­ცხოვ­რე­ბის პე­რი­ოდ­ში, ყო­ფილ­მა მე­უღ­ლემ შე­იძ­ლე­ბა გა­მო­ხა­ტოს ინ­ტე­რე­სი. მაგ­რამ ეს დიდი ვადა, უკვე ამის შე­საძ­ლებ­ლო­ბას არ აძ­ლევს.

შვილს, შე­იძ­ლე­ბა ჰქონ­დეს მა­მის ქო­ნე­ბი­დან მხო­ლო­დამ­ხო­ლოდ წილი, მისი გარ­დაც­ვა­ლე­ბის შემ­დგომ. ბო­ლომ­დე არ მო­ეს­პო­ბა ბავ­შვს გარ­კვე­უ­ლი წი­ლის მი­ღე­ბის შე­საძ­ლებ­ლო­ბა მა­მის ქო­ნე­ბი­დან, მაგ­რამ იქ­ნე­ბა გა­ცი­ლე­ბით მი­ნი­მა­ლუ­რი.

ნა­თია გა­ბუ­ნია:

მა­ინ­ტე­რე­სებს, არ­სე­ბობს, თუ არა რა­ი­მე კა­ნო­ნი, რომ თუ მა­მის სა­ხელ­ზე არ არის სახ­ლი გა­ფორ­მე­ბუ­ლი, მო­ვი­თხო­ვო სა­ცხოვ­რე­ბე­ლი ფარ­თი, რამ­დე­ნად მეხ­მა­რე­ბა მე კა­ნო­ნი და­ვიც­ვა ჩემი უფ­ლე­ბე­ბი, რო­დე­საც გან­ქორ­წი­ნე­ბის შემ­თხვე­ა­ში მცი­რე­წლო­ვან შვილ­თან ერ­თად ვრჩე­ბი თავ­შე­საფ­რის გა­რე­შე.

ამ შემ­თხვე­ვა­ში სა­ნუ­გე­შოს მე ვე­რა­ფერს ვერ გე­ტყვით. და­მა­ი­მე­დე­ბე­ლი სი­ტყვის თქმა არ შე­მიძ­ლია. ძა­ლი­ან რთუ­ლი სა­კი­თხია. აქამ­დე სა­დღაც ცხოვ­რობ­და? იმ შემ­თხვე­ვა­ში, რომ გან­ქორ­წი­ნე­ბა მოხ­და და მა­მას არ უნდა თქვენ­თან ცხოვ­რე­ბა, სა­ხელ­მწი­ფოს არ ავალ­დე­ბუ­ლებს რა­ი­მე ფუნ­ქცი­ე­ბის შეს­რუ­ლე­ბას.

მაია ქარ­ქუ­საშ­ვი­ლი:

რა შემ­თხვე­ვა­ში შე­იძ­ლე­ბა ჩა­მო­ერ­თავს მშო­ბელს მა­მო­ბა?

ეს ძლი­ან კონ­კრე­ტუ­ლად არის გა­წე­რი­ლი სა­მო­ქა­ლა­ქო კო­დექსში. იმ შემ­თხვე­ვა­ში თუ ის თავს არი­დებს ბავ­შვის მოვ­ლას, არ მო­ნა­წი­ლე­ობს მის აღ­ზრდა­ში, ცუდ ზე­გავ­ლე­ნას ახ­დენს მას­ზე, არის ქრო­ნი­კუ­ლი ალ­კოჰო­ლი­კი ან ნარ­კო­მა­ნი, ანუ უარ­ყო­ფი­თი მხა­რე არის სა­ფუძ­ვე­ლი იმი­სა, რომ მა­მას ჩა­მო­ვარ­თვათ მშობ­ლის უფ­ლე­ბა. შე­სა­ბა­მი­სად სა­ჭი­როა სა­სა­მარ­თლოს­თვის მი­მარ­თვა და მტკი­ცე­ბა, რომ მამა ასეთ ცუდ ზე­გავ­ლე­ნას ახ­დენს. ეს არა­მარ­ტო მა­მა­ზე ხდე­ბა, შე­იძ­ლე­ბა დე­და­ზეც მოხ­დეს.

მაია ქარ­ქუ­საშ­ვი­ლი:

მა­მამ­თილ­მა სახ­ლი­დან გა­მო­ა­სახ­ლა რძა­ლი და მცი­რე­წლო­ვა­ნი შვი­ლიშ­ვი­ლი, იმის­თვის, რომ ბი­ნის გა­ყიდ­ვა უნ­დო­და. მა­მა­თილს აქვს მე­ო­რე ბინა ცო­ლის სა­ხელ­ზე. ეკუთ­ვნის,თუ არა შვი­ლიშ­ვილს კა­ნო­ნი­ე­რი უფ­ლე­ბა, მო­ი­თხო­ვოს წილი ბე­ბი­ას სა­ხელ­ზე გა­ფორ­მე­ბულ სახ­ლში და სა­ერ­თოდ, რამ­დე­ნად არის და­ცუ­ლი ამ შემ­თხვე­ვა­ში მემ­კვიდ­რე­ო­ბის უფ­ლე­ბა. ეკუთ­ვნის, თუ არა წილი ბავ­შვს ბე­ბი­ას სახ­ლში?

ბე­ბია-ბა­ბუა არი­ან პო­ტენ­ცი­უ­რი მამ­კვიდ­რებ­ლე­ბი, ანუ მათი შვი­ლე­ბი არი­ან მათი მემ­კვიდ­რე­ე­ბი და შვი­ლიშ­ვი­ლე­ბი. თუმ­ცა ის, რომ მე შვი­ლიშ­ვი­ლი ვარ და შე­იძ­ლე­ბა ბა­ბუ­ას ქო­ნე­ბი­დან მე­კუთ­ვნო­დეს გარ­კვე­უ­ლი წილი, ეს არ მაძ­ლევს იმის უფ­ლე­ბას, რომ პრე­ტენ­ზი­ე­ბი ეხ­ლა­ვე გა­მო­ვა­ცხა­დო. არა­მარ­თე­ბუ­ლია. ამი­ტომ ბა­ბუ­ას ჩვენ ვერ შე­ვუ­ზღუ­დავთ უფ­ლე­ბას. თუ უნდა ბე­ბი­ას გა­და­უ­ფორ­მებს და თუ უნდა დი­დე­დას. ეს მისი გა­და­სა­წყვე­ტია.

სა­ლო­მე ფუტ­კა­რა­ია:

არ­ჩევ­ნე­ბის შემ­დეგ ალი­მენ­ტის გა­დახ­და ისევ პრობ­ლე­მა გახ­და. რამ­დენ­ჯერ­მე მივ­მარ­თე სა­აღ­სრუ­ლებ­ლო ბი­უ­რო­ში აღ­მას­რუ­ლე­ბელს, უკვე მო­ვი­თხო­ვე კი­დეც პრო­კუ­რა­ტუ­რას გა­დას­ცენ ჩემი შვი­ლის მა­მის საქ­მე. მა­ინ­ტე­რე­სებს, ხომ არ შე­იც­ვა­ლა კა­ნო­ნი, რად­გან ალი­მენ­ტის ურჩი გა­დამ­ხდე­ლი მა­მე­ბი ისევ მომ­რავ­ლდა. რო­გორ და­ვიც­ვათ მარ­ტო­ხე­ლა დე­დებ­მა ჩვე­ნი და ჩვე­ნი შვი­ლე­ბის უფ­ლე­ბე­ბი.

კა­ნო­ნი არ შეც­ვლი­ლა. კა­ნო­ნი ავალ­დე­ბუ­ლებს, კა­ნო­ნი უნდა აღ­სრულ­დეს. უბ­რა­ლოდ რამ­დე­ნად არის, ამი­სი მა­ტე­რი­ა­ლუ­რი სა­შუ­ა­ლე­ბა იმი­სა, რომ ვთქვათ აღ­მას­რუ­ლე­ბელ­მა აღას­რუ­ლოს ეს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა ეს სხვა სა­კი­თხია. იგი­ვე მა­მას აქვს თუ არა შე­მო­სა­ვა­ლი. რა თქმა უნდა ვე­ჯა­ხე­ბით პრობ­ლე­მას, რომ შე­იძ­ლე­ბა მა­ლავ­დეს ამ შე­მო­სა­ვალს და მე­ო­რე აქვს თუ არა გარ­კვე­უ­ლი ქო­ნე­ბა. თუკი რა­ღაც შე­მო­სა­ვა­ლი სა­ხე­ზეა, აქ უკვე არის გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბუ­ლი კა­ნო­ნით შე­საძ­ლებ­ლო­ბა, რომ მოხ­დეს ამ შე­მო­სავ­ლის გარ­კვე­უ­ლი პრო­ცენ­ტის ჩა­მოჭ­რა და გა­და­რი­ცხვა და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლი მხა­რის­თვის. ალ­ბათ კი­დევ ერთი პრე­ტენ­ზი­უ­ლი წე­რი­ლით ან სა­ჩივ­რით მი­მარ­თონ შე­სა­ბა­მის ორ­გა­ნოს, რომ კონ­კრე­ტუ­ლი პირი თავს არი­დებს ალი­მენ­ტის გა­დახ­დას.

მკი­თხვე­ლი ნანა:

ალი­მენ­ტის გა­და­უხ­დე­ლო­ბის გამო, აღ­მას­რუ­ლე­ბელ­მა მა­მის ფაქ­ტი­ურ მი­სა­მარ­თზე და­ა­ყა­და­ღა მოძ­რა­ვი ქო­ნე­ბა (მამა ცხოვ­რობ­და დე­დის სახ­ლში). რის შემ­დეგ სა­ჩი­ვა­რი შე­მო­ი­ტა­ნა ჩემს წი­ნა­აღ­მდეგ ოჯა­ხის წევ­რებ­მა. შე­მიძ­ლია, თუ არა მო­რა­ლუ­რი ზი­ა­ნის მო­ყე­ნე­ბის­თვის ვუ­ჩივ­ლო მათ. (მე არ მით­ქვამს აღ­მას­რუ­ლებ­ლის­თვის, რომ ქო­ნე­ბა და­ა­ყა­და­ღე-მეთ­ქი. ეს მი­ზა­ნი ნამ­დვი­ლად არ მქონ­და)

მო­რა­ლუ­რი ზი­ა­ნის­თვის სა­ჩივ­რის შე­ტა­ნას დას­ჭირ­დე­ბა ძა­ლი­ან კარ­გი და­სა­ბუ­თე­ბა. რაში გა­მი­ხა­ტე­ბა ეს მო­რა­ლუ­რი ზი­ა­ნი. ამ შე­კი­თხვი­დან, მო­რა­ლუ­რი ზი­ა­ნის და­მა­დას­ტუ­რე­ბე­ლი, ისე­თი სა­ფუძ­ვლე­ბი არ არის, რომ სა­სა­მარ­თლო­ში გა­მოდ­გეს საკ­მა­რის მტკი­ცე­ბუ­ლე­ბად. იმი­ტომ, რომ მო­რა­ლუ­რი ზი­ა­ნი ჩვენ შე­იძ­ლე­ბა ძა­ლი­ან ბევ­რმა რა­მემ მოგ­ვა­ყე­ნოს ცხოვ­რე­ბა­ში და ყვე­ლა­ფერ­ზე ვერ ვირ­ბენთ სა­სა­მარ­თლო­ში. არის სამ­წუ­ხა­როდ ესე­თი კა­ნო­ნი, რო­დე­საც გარ­კვე­ულ ფი­ნან­სურ ვალ­დე­ბუ­ლე­ბებ­ზეა სა­უ­ბა­რი, შე­იძ­ლე­ბა მოხ­დეს იმ უძ­რა­ვი ქო­ნე­ბის და­ყა­და­ღე­ბა, რო­მე­ლიც მდე­ბა­რე­ობს რე­გის­ტრა­ცი­ის ად­გილ­ზე კონ­რე­ტუ­ლი პი­როვ­ნე­ბის. ეს შე­იძ­ლე­ბა მისი კონ­კრე­ტუ­ლი სა­კუთ­რე­ბა არ იყოს. ვთქვათ ვი­ღა­ცის სახ­ლში ვიყო რე­გის­ტრი­რე­ბუ­ლი, ის სახ­ლი სხვის სა­ხელ­ზე იყოს გა­ფორ­მე­ბუ­ლი და მისი სა­კუთ­რე­ბა იყოს, მაგ­რამ მე უბ­რა­ლოდ ვიყო რე­გის­ტრი­რე­ბუ­ლი ამ სახ­ლში. იქ იდ­გას და­ვუშ­ვათ კომ­პი­უ­ტე­რი , მა­გი­და, ტე­ლე­ვი­ზო­რი და ა.შ. რო­მე­ლიც ასე­ვე არ არის ჩემი სა­კუთ­რე­ბა, მაგ­რამ ფი­ნანსთა მი­ნის­ტრის ბრძა­ნე­ბაა ერ­თერ­თი, რო­მე­ლიც აძ­ლევს აღ­მას­რუ­ლე­ბელს უფ­ლე­ბას და­ა­ყა­და­ღოს გარ­კვე­უ­ლი მოძ­რა­ვი ნივ­თე­ბი, იმ სა­ცხოვ­რე­ბელ სახ­ლში რო­მელ­შიც ვარ რე­გის­ტრი­რე­ბუ­ლი. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ეს შე­იძ­ლე­ბა იყოს სხვი­სი სა­კუთ­რე­ბა. იმ მო­მენ­ტში აღ­მას­რუ­ლე­ბე­ლი ამას არ არ­კვევს. ამას არ­კვევს უკვე ის და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლი პირი, იგი­ვე ვთქვათ დედა, რომ­ლის სახ­ლე­ზეც შე­იძ­ლე­ბა იყოს ეს გარ­კვე­უ­ლი ქო­ნე­ბა. და ის ცდი­ლობს, რომ ამო­რი­ცხოს ეს ქო­ნე­ბა აღ­წე­რის სი­ი­დან. აქაც თა­ვის არი­დე­ბა გვაქვს, აქაც პრობ­ლე­მა გვაქვს, კარ­გი იქ­ნე­ბა ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლუ­რად გა­სა­უბ­რე­ბა.

იხი­ლეთ ვი­დეო