"წარსული ხელისუფლებისაგან თუ ვინმე კიდევ სასიკეთოს ელის, ძალიან შემცდარია. მათი განზრახვაც, ფიქრიც და საქციელიც იქითაა მიმართული, როგორ გვავნონ, როგორ შემოგვიტრიალდნენ და დაგვსაჯონ ასმაგად იმის გამო, რომ არჩევნებში დავამარცხეთ. ეს შურისძიების სურვილია, მაგრამ ჩვენ თუ კაცები და ამ ქვეყნის შვილები ვართ, ეს არ უნდა დავუშვათ", - მეუბნება ზაზა პაპუაშვილი. როგორ მოირგო პოპულარულმა მსახიობმა კანონმდებლის მანტია, რას ფიქრობს ყბადაღებულ კოჰაბიტაციაზე და რისთვის წავიდა პოლიტიკაში, ზაზა პაპუაშვილთან ინტერვიუში შეიტყობთ:
- ქართველმა ხალხმა ხანგრძლივი, 9-წლიანი ბრძოლის შემდეგ ფასდაუდებელი გამარჯვება მოიპოვა. ღვაწლი არ უნდა დავუკარგოთ იმ ადამიანებს, რომელთაც არ უკმიეს ბოროტებას გუნდრუკი და ხმა აიმაღლეს. ვიღაცას ეს სიცოცხლის ფასად დაუჯდა, ვიღაცას - ციხის, დასახიჩრების, მატერიალური მდგომარეობის გაუარესების ფასად და ამიტომაც ეს გამარჯვება ფასდაუდებელია. დარწმუნებული ვარ, ქართველი ხალხი ამ გამარჯვებას ასე იოლად ხელიდან არ გაუშვებს, რადგან ძალიან კარგად იცოდა, რასაც ებრძოდა. ამ გამარჯვების ხელიდან გაშვება კიდევ იმიტომ არ შეიძლება, რომ მის უკან უბედურებაა, ის პარტია და ის ადამიანები, რომელთაც ამდენი უბედურება მოუტანეს ქვეყანას. ამის უკან ციხე, დილეგები და ცოცხებია.
პირველი ეტაპი გავიარეთ, მაგრამ მეორე ეტაპი უფრო რთული აღმოჩნდა. ქვეყნის მართვასა და დალაგებას დიდი განათლება, გამოცდილება, შრომა და სიყვარული სჭირდება. ადამიანებს, ვინც ხელისუფლებაში იყვნენ, წესრიგი არ დაუმყარებიათ კონსტიტუციასა და კანონზე დაყრდნობით. მათ ხალხის დაშინებითა და დამცირებით დაამყარეს რეჟიმი. კანონის აღსრულებას დრო სჭირდება, რადგან მას თავისი პროცედურები აქვს. თუ კანონს არ დავიცავთ, იმ ხალხს დავემსგავსებით, რომლებიც ერთ დღეში ნაჯახის პრინციპით ისე წყვეტდნენ პრობლემებს, როგორც თავად სჭირდებოდათ და არა ისე, როგორც ხალხსა და ქვეყანას.
ყოფილმა ხელისუფლებამ დააჯერა უცხოელები, ამ შავბნელი ქვეყნის ხელისუფლებაში ახალგაზრდა რეფორმატორები მოვედით და ბევრს ჩვენი არ ესმისო. ეტყობა, ამით მოატყუეს გარე სამყარო, თორემ ვერ გამიგია, რატომ ვერ ესმის მსოფლიოს, რომ ადამიანმა თავისი ჩადენილის გამო პასუხი უნდა აგოს. თუ ასე არ უნდა იყოს, მაშინ რატომ სთხოვენ პასუხს ყოფილ პრემიერებსა და პრეზიდენტებს უცხოეთში? როდესაც უცხოეთში ჰკითხავენ უმაღლეს თანამდებობის პირებს, ეს არ ცხადდება პოლიტიკურ დევნად და აქ რა ხდება? 29 მლნ-ით დაფინანსებულ ტელევიზიას რომ 8 მლნ-იანი დავალიანება აღმოაჩნდება, არ უნდა ვიკითხოთ, რა ხდება? საოცარ თავხედობას აწყდები, რისი ჩამდენიც თვითონ იყვნენ, იმას შენ გაბრალებენ. ამ ხალხის ხელისუფლებაში ყოფნაზე ხალხმა უარი თქვა. ესენი კი რატომღაც მობრუნებაზე ლაპარაკობენ. მტერი მობრუნდეს ისე, ეგენი რომ მობრუნდებიან. როდესაც ქართველი ხალხის სახელით ლაპარაკობენ, მაინტერესებს, რომელ ქართველ ხალხს გულისხმობენ? რომელმაც უარი უთხრა არჩევნებზე, რომელიც იძულებული გახადეს, ლუკმაპურის საშოვნელად უცხოეთში გადახვეწილიყო და ფაქტობრივად, უსამშობლოდ დატოვეს? როდესაც ხალხს არ უნდიხარ, რატომ ძალადობ?
აბსოლუტურად ყველა სტრუქტურა მორყეულია. ხალხი დაუსაქმებელი და დამშეულია. თავზე ჭერი და წამლის ფული არა აქვთ. დღეში 60-70 კაცს ვხვდები და ისეთ რამეებს ჰყვებიან, ძალიან მოქმედებს ჩემზე. ასეთი პრობლემები იყო ქვეყანაში, ხელისუფლება კი ლაზიკის აშენებაზე ლაპარაკობდა.
- მთაწმინდის რაიონში 40-ზე მეტსართულიანი შენობის აშენება იყო გადაწყვეტილი. პრეზიდენტი აღშფოთებულია, არაბი ინვესტორები როგორ გააბრუნესო.
- არაბებს კი არა, ყველას გავაბრუნებთ. როგორ შეიძლება იმ ტერიტორიაზე 40-სართულიანი შენობის აშენება. ეს ადამიანები, უგემოვნოდ, ისტორიისა და ტრადიციის გაუთვალისწინებლად თითლიბაზობდნენ და ყელყელაობდნენ. რა უბედურებაა ეს პარლამენტის შენობა, რომელზეც 340 მლნ დაიხარჯა და მის დამთავრებას კიდევ 20 მლნ სჭირდება. ამდენი ფული რატომ დაიხარჯა ამ გაუგებარი მახინისთვის?
2 თვის განმავლობაში ბევრი კანონი შეიცვალა უკეთესობისკენ, კომპეტენციები გაიმიჯნა, პოლიტპატიმრებისა და პოლიტდევნილების საკითხი დადებითად გადაწყდა და პრეზიდენტის ვეტო დაიძლია. ეს პატარა შრომა არ არის. კომიტეტები ღამეებს ათენებდნენ, რომ ეს საკითხები გადაეწყვიტათ.
ბევრი ბერკეტი წაერთვა პრეზიდენტს. ამ პოლიტიკური ლეშის შენახვა ძალიან ძვირი უჯდება ქვეყანას. ახალი სიტყვა შემოიღეს - კოჰაბიტაცია. ქართველს შეუძლია თანაცხოვრება, მაგრამ ჩვენ პირწმინდად დამნაშავეებთან გვაქვს საქმე, რომელთაც პასუხი უნდა აგონ კანონის წინაშე. უმრავლესობა ზნეობრივად, მოთმინებით უდგება ამ საქმეს. ყოფილი ხელისუფლების მხრიდან კი საბოტაჟის, პროვოკაციებისა და კონფლიქტის მცდელობებია.