ბუთქუნა და თამაზა ინტერვიუზე ნაბახუსევი თავებით და მათი მხიარული საახალწლო თავგადასავალი

თქვენთვის კარგი განწყობილების შესაქმნელად, რუბრიკის პირველ სტუმრებად ბუთქუნა და თამაზა შევარჩიე. ცნობილი "ბრენდის" წარმომადგენლები - ნიკა არაბიძე და ვახო ბიჭიკაშვილი ნაახალწლევს, ნაბახუსევზე გამოვიჭირე. ხალისიანად ჩაიარა მათმა ფოტოსესიამ. ვახომ კი გააპროტესტა, - ეს რა ქუდი მოგიტანია, აბა, ჩემს თავს შეხედე, ჩამეტევაო?!. მაგრამ მშვენივრად მოირგო. დანარჩენი თავად წაიკითხეთ.

(არქივი)

პრეამბულის მაგიერ

- ახალ წელს გილოცავთ!

ნიკა:

- მადლობა, ჩვენც გილოცავთ, ვულოცავთ თქვენს მკითხველებს და ჯანმრთელობას, ბედნიერებას, გახარებას, გამრავლებას ვუსურვებთ! ყველაფერი კარგი თქვენთვის გვემეტება. წელს თუ გადავრჩი, გაისადაც მოგილოცავთ.

ვახო:

- ნაბახუსევზე ვართ, ისეთ ნაბახუსევზე, რომ... რთული პერიოდი გვქონდა. ჩვენმა კონცერტებმა ანშლაგით ჩაიარა. ახლა ერთმანეთის ოჯახებში მივდივართ.

ნიკა:

- ქეიფი არ გვაცადე, გეყოთო და აგერ, მოვედით ინტერვიუზე.

- მომიყევით, ახალ წელს როგორ შეხვდით?

- რამდენიმე ახალი წელია, მე და ვახო ერთად ვხვდებით კონცერტებზე. ხან თერჯოლაში ვართ, ხან - ზუგდიდში, ანაკლიაში...

ვახო:

- ამ კონცერტებიდან ხალხის სითბო და ზამთრის სიცივე მახსოვს.

ნიკა:

- ერთხელ თერჯოლაში ლაზერ-შოუს წამყვანებად მიგვიწვიეს. მეც არ მქონდა ნანახი, მაინტერესებდა. ვუყურებ და თან მესმის, დაბლიდან პატარა ბავშვი მთელი ხმით გაჰყვირის: - ნიკა! ნი-კაა!!! ნიი-კააა!!! მივუბრუნდი: - რა გინდა, ბიძია-მეთქი? - გამარჯობაო!

ვახო:

- ერთხელ ბავშვი ასე თავგანწირვით გაიძახის: ნიკა! ნიკა! ნიკა! - ბატონოო, გააგონა და ბავშვი ეუბნება, - "ვახოს გამოახედე, რა!"

- "ბრენდი" "ბუთქუნა და თამაზა" როგორ შეიქმნა?

- ჯერ არსებობდა "შპს ბუთქუნა და თამაზა". ბუთქუნა მე ვარ, თამაზა ნიკა გახლავთ. სახელები ვანო ჯავახიშვილმა დაგვარქვა.

ნიკა:

- ჩვენ კარგი ვოკალური მონაცემები გვაქვს, უბრალოდ, არ ვამჟღავნებდით. ადამიანებს ეს მიმართულება, რომელშიც ჩვენ ვმღერით, ძალიან მოსწონთ. ქართველებს ტაშიტუში ხომ ძალიან გვიყვარს. ჩვენთან სულ ახალი წელია.

- ფანი თამაზა არ გყავთ?

- ჯერ ჩვენამდე არ მოსულა, არ ვიცით. ბუთქუნა ფანები კი ძალიან ბევრნი არიან.

- თოვლის ბაბუა ყოფილხარ?

- სტუდენტობის წლებში გამოძახებებზე დავდიოდი. ერთ-ერთ გამოძახებაზე ვასო ფხაკაძესთან ერთად ვიყავი. ბავშვმა რომ დაგვინახა, ლამის გაგიჟდა, ნამდვილი თოვლის ბაბუები მოვიდნენო. მერე გაშინაურდა, მკითხა, ბუხრიდან რატომ არ ჩამოხვედიო? აიჩემა, გინდა თუ არა, ირმები მანახვეო. რა იცოდა, რომ ერთი დანგრეული "ადინაცატი" გვყავდა დაქირავებული. ძრავას თუ გამორთავდი, აღარ იქოქებოდა. მოკლედ, ყველაფერმა ჩაიარა. ის იყო, სახლიდან გამოსვლას ვაპირებდით, დიასახლისმა, - ასე როგორ გაგიშვებთ, ახალ წელს ჩემს ოჯახში უნდა შეხვდეთო. სუფრასთან მიგვიპატიჟა. გადამეკიდა, ჩემი გაკეთებული გოზინაყი გასინჯეო. გოზინაყს ჩემი ბამბის წვერი მიეწება და ლამის ჩამომეშალა. მოკლედ, ცუდ დღეში ჩავვარდი.

ვახო:

- მე თოვლის ბაბუა მხოლოდ "ცელქ ბავშვებში" ვითამაშე. თოვლის ბაბუას წერილებს ბავშვობაში ვწერდი. ერთ წელსაც, ჩემს დასთან ერთად მომღერალი სანტა კლაუსი მოვისურვე. კარი გამოვაღე და რას ვხედავ? ლამაზად შეფუთული დევს. სიხარულისგან ლამის გავგიჟდი. - აი, ზუსტად ასეთი მინდოდა, მამი, თოვლის ბაბუა სად ნახე, ეს რომ მინდოდა, როგორ გააგებინე-მეთქი? - თოვლის ბაბუა კი არა, შენი.... ტარა რა-რა-რა, 100 ლარი მივეციო (იცინის).

- მზად ხართ, კითხვებზე გადავიდეთ?

- სხვა რა გზა გვაქვს, ამ ნაბახუსევი თავებით თუ რამეს გავიხსენებთ, გიპასუხებთ.

- ოჯახში, ნაძვის ხის მორთვაში მონაწილეობა მიიღეთ?

ნიკა:

- წელს ნაძვის ხე რამდენჯერაც მოვრთე, ჩემმა შვილმა იმდენჯერვე დაშალა.

- თუ იცით, რა პერიოდიდან შემოვიდა საქართველოში ნაძვის ხის მორთვის ტრადიცია?

ნიკა:

- წელი ზუსტად არ მახსოვს. ვიცი, რომ ქართველები უხსოვარი დროიდან აკეთებდნენ ჩიჩილაკს. ვფიქრობ, რომ ეს დაახლოებით XIX საუკუნიდან იქნება.

- სულ რაღაც 1 საუკუნე შეგეშალა.

- რას ამბობ, XVIII-დან რთავენ? შეიძლება, ასეა, მე მაშინ აქეთ არ ვიყავი და არ მახსოვს.

- "ახალი წლის საღამოა, ქარი ქრის და ფიფქი ცვივა,/ თოვლის საბანს..."

- (მაწყვეტინებენ და ერთხმად აგრძელებენ) "...თოვლის საბანს რომ იხურავ,/ ნაძვის ხეო, არა გცივა?" გეგონა, არ ვიცოდით?

- ვინ არის ამ სტროფის ავტორი?

ვახო:

- არ წამოგცდეს. დავფიქრდები და გიპასუხებ. (პაუზის შემდეგ) ნოდარ დუმბაძე. სწორად ვამბობ?

- რა თქმა უნდა. ახლა მითხარით, დღე-ღამის მანძილზე როგორი საათი უჩვენებს სწორ დროს მხოლოდ ორჯერ?

ნიკა

- ყველა საათი. არა?

ვახო:

- მხოლოდ ახალ წელს?

ნიკა:

- არა, არა (იცინის). გაჩერებული საათი იქნება.

- წამში ერთხელ არის, წუთშიც ერთხელ არის, თვეში არ არის და წელიწადში ორჯერაა. რა არის?

- დღეში არ არის?

- არა.

ვახო:

- ჩიტოვიჩ, ახლა ბოლომდე გამოფხიზლდი და იაზროვნე. ჩვენ ორნი ვართ, ეს - ერთი და რაღაცას გვატყუებს.

ნიკა:

- კი არ გვატყუებს, ეშმაკური კითხვაა. მე რაღაცას ვხვდები. ის რაღაც დღეში რამდენჯერ არის?

- დღეში არ არის.

- ასო "წ", გამოვიცანი (იცინის)? ვახო, შენ რა დალიე, ბიჭო, ასეთი?

- აღარ გამახსენო, შენნაირი კარგი ღვინო არ მქონდა და ახლა, ამ ინტერვიუს შემდეგ, ყველანი შენთან მოვდივართ.

- ღვინის დაყენება იცით?

ნიკა:

- როგორ არ ვიცი?! ახალ წელს ჩემი დაწურული ღვინო მქონდა.

- თეთრი ღვინო დაძველებისას მუქდება. რა ემართება წითელ ღვინოს?

ვახო:

- ძველდება, ობდება, არა?

- ცდები.

ნიკა:

- სქელდება?

- არა.

- ისევ რაღაცას გვატყუებ?

- არაფერს გატყუებთ. აწი იცოდეთ, რომ წითელი ღვინო დაძველებისას ღიავდება.

- რატომ ვერ გიპასუხე, იცი? - ჩვენთან ღვინოს დაძველებას ვინ აცდის?!

- თუ ის კარგია, ქაფი 3 წუთზე ადრე არ უნდა უქრებოდეს. უნდა შედგებოდეს ბუშტუკებისგან. მისი არომატი უფრო იგრძნობა, როცა ცივია.

- ჩვენ რომ გვინდა ნაბახუსევზე და დალევას რომ არ გვაცდი, - ლუდი.

- რისი შიშია ჩეროფობია?

ვახო:

- კაკლის ჩეროსი (იცინის). მინიშნებას არ გვეტყვი?

- ეს შიში თქვენ არ გაქვთ.

ნიკა:

- სიცილის შიში არ გვაქვს. ასეა?

- ჩეროფობია გართობის შიშია. უყვარს თუ არა, თეთრ დათვს თაფლი?

- უყვარს, მაგრამ ვინ მიუტანს?!. თეთრი დათვის ბელი ეუბნება დედამისს: - დედა, შენ ქმრად შავი დათვი ხომ არ გყოლიაო? - არა, დედა, საიდან მოიტანეო? - ჩვენი რომელიმე წინაპარი ხომ არ იყო შავიო? - არა, რატომ მეკითხებიო? - აბა, რატომ მცივაო?

- რა ერქვა სოლომონ ისაკიჩ მეჯღანუაშვილის მამას?

- ისაკი. ვახო, ხედავ, სად გვაბნევს? დიდი ოქტომბრის სოციალისტური რევოლუცია როდის მოხდაო?

- დაასრულეთ სალვადორ დალის ცნობილი გამონათქვამი: "ერთადერთი განსხვავება ჩემსა და სულელს შორის ის არის, რომ მე..."

ვახო:

- "...უფრო სულელი ვარ".

ნიკა

- მე ჭკვიანი ვარ, ან მე მხატვარი ვარ.

- "...რომ მე სულელი არ ვარ".

- სულელი ვინც არ არის, ის ხომ ჭკვიანია და დაწერე, გამოიცნო-თქო.

- რა ეხმარება ადამიანს, რომ კედლის მეორე მხარეს აღმოჩნდეს?

- კარი.

ვახო:

- ეს მეც ვიცოდი და ნიკამ დამასწრო.

- გზაზე მიდის 2 ვეფხვი. პატარა დიდის შვილია, დიდი ვეფხვი პატარის დედა არ არის. რა არიან ერთმანეთისთვის ისინი?

- მამა და შვილი.

- ციყვს ხეზე აძრომა უფრო ადვილად შეუძლია თუ მიწაზე სირბილი?

- ხეზე აძრომა.

- ქამელეონს ენა უფრო გრძელი აქვს თუ სხეული?

- სხეული.

- დარწმუნებული ხართ?

ნიკა:

- (ვითომ კითხვა ვერ გავიგეთ) ქამელეონზე გვეკითხები? ენა უფრო გრძელი აქვს, აბა, რაა! (იცინის).

- გარდა იმისა, რომ ზედა ყბას ამოძრავებს, კიდევ რით გამოირჩევა ნიანგი?

- არ ვიცი.

- ენის გამოყოფა არ შეუძლია.

- გველი კი ორივე ყბას ამოძრავებს.

- დაასახელეთ ერთმანეთზე მიყოლებული 5 დღე ისე, რომ არ გამოიყენოთ სიტყვები: ორშაბათი, სამშაბათი, ოთხშაბათი...

- (მღერიან) ჩემთვის კვირა არ არსებობს, ყოველი დღე შაბათია, ყოველი დღე შაბათიაა. გუშინწინ, გუშინ, დღეს, ხვალ, ზეგ.

- ნელის მამას 5 ქალიშვილი ჰყავს. ერთს ჰქვია ნონა, მეორეს - ნანა, მესამეს - ანა, მეოთხეს - ნინო. რა ჰქვია მეხუთეს?

ვახო:

- ნელი. ცოტა თვალებში გამოვიხედე.

- რა ჰქვია ფიჭიან თაფლს?

ნიკა:

- პირველი ასო მითხარი.

- "გ".

ვახო:

- მე მეორე მითხარი.

- "ო".

- ოოო!!! არ ვიცით.

- გოლეული.

- დაბოლოს, დაასრულეთ ოსკარ უაილდის ცნობილი გამონათქვამი: "უმარტივესი გემოვნება მაქვს, მხოლოდ..."

ნიკა:

- "...კარგი მომწონს".

- "...მხოლოდ საუკეთესო მაკმაყოფილებს".

თამუნა კვინიკაძე

ჟურნალი "გზა"