მე­რაბ სე­ფაშ­ვი­ლი "ახა­ლი ხმის" მწვრთნე­ლო­ბას არ ნა­ნობს მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ რინგზე საკ­მა­ოდ რთუ­ლი არ­ჩე­ვა­ნის გა­კე­თე­ბამ მო­უ­წია. მომ­ღე­რალ­თან სა­უ­ბა­რი პრო­ექ­ტის ირ­გვლივ და­ვი­წყეთ და თა­ვა­დაც ვერ მივ­ხვდით, ისე გა­და­ვი­ნაც­ვლეთ ზო­გა­დად შო­უ­ბიზ­ნე­სის მდგო­მა­რე­ო­ბა­ზე. მე­რა­ბი მი­იჩ­ნევს, რომ ამ სფე­რო­ში ბევ­რი რამ არას­წო­რად გან­ვი­თარ­და და ბევ­რი ცუ­დიც ხდე­ბა, ამი­ტო­მაც ერთხელ და სა­მუ­და­მოდ უნდა მი­ე­ჩი­ნოს ად­გი­ლი კარ­გსა და ცუდს, თუმ­ცა არაფ­რის აკ­რძალ­ვის მომ­ხრე არ არის.

- როცა გა­მაც­ნეს ეს პრო­ექ­ტი და შემ­დეგ ანა­ლო­გე­ბიც ვნა­ხე, მივ­ხვდი, რომ ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი პრო­ექ­ტი იქ­ნე­ბო­და ჩვენ­თვის, სა­ქარ­თვე­ლოს­თვის. ვერ წარ­მო­ვიდ­გენ­დი, რომ ამ რა­ო­დე­ნო­ბის ნი­ჭი­ე­რი ადა­მი­ა­ნი მო­ვი­დო­და ამ პრო­ექ­ტში. მე რომ მკი­თხოთ, აქ ცოტა მაკ­ლია ქარ­თუ­ლი სიმ­ღე­რა, მაგ­რამ პრო­ექ­ტის ფორ­მა­ტი უცხო­უ­რის შეს­რუ­ლე­ბას ით­ვა­ლის­წი­ნებს. თუ გახ­სოვთ, თით­ქმის ყვე­ლა მო­ნა­წი­ლეს ვე­კი­თხე­ბო­დი, ქარ­თულს თუ მღე­რით-მეთ­ქი. მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, რომ ახალ­გაზ­რდებს შე­ეძ­ლოთ ქარ­თუ­ლი სიმ­ღე­რის შეს­რუ­ლე­ბა. კარ­გად მღე­რი­ან ყვე­ლა­ფერს, ძა­ლი­ან ნი­ჭი­ე­რე­ბი არი­ან, მაგ­რამ უნდა ის­წავ­ლონ ქარ­თუ­ლის სწო­რად შეს­რუ­ლე­ბა. მაქვს სურ­ვი­ლი, რომ პრო­ექ­ტის მსვლე­ლო­ბი­სას მო­ნა­წი­ლე­ებ­მა ქარ­თუ­ლი სიმ­ღე­რე­ბიც შე­ას­რუ­ლონ და ამას ალ­ბათ შევ­თა­ვა­ზებთ კი­დეც მა­ყუ­რე­ბელს. ამ ყვე­ლა­ფერ­მა გა­და­მა­წყვე­ტი­ნა, რომ ახალ­გაზ­რდებ­თან მქო­ნო­და ურ­თი­ერ­თო­ბა, თო­რემ სა­ერ­თოდ, კონ­კურ­სებს სულ ვე­რი­დე­ბი ხოლ­მე. სა­ყუ­რებ­ლად ალ­ბათ ად­ვი­ლია, მაგ­რამ როცა შენ ხარ მწვრთნე­ლი, ურ­თი­ერ­თობ შენი გუნ­დის წევ­რებ­თან, მერე მათ­თან გან­შო­რე­ბა გი­ჭირს. მე ადა­მი­ა­ნუ­რად ძა­ლი­ან გა­მი­ჭირ­და. ვცდი­ლობთ, გა­ვაგ­რძე­ლოთ მე­გობ­რო­ბა. ამ კონ­კურ­სით არა­ფე­რი მთავ­რდე­ბა, რად­გან შე­საძ­ლოა, რო­მე­ლი­მე მო­ნა­წი­ლე სუ­ლაც არ გახ­დეს გა­მარ­ჯვე­ბუ­ლი, თუმ­ცა მოგ­ვი­ა­ნე­ბით ყვე­ლა­ზე დიდი პო­პუ­ლა­რო­ბა მო­ი­პო­ვოს.

- ყვე­ლა­ზე მე­ტად ვის­თან გან­შო­რე­ბა გა­გი­ჭირ­დათ?

- ასე კონ­კრე­ტუ­ლად ვერ გე­ტყვით, და­მერ­წმუ­ნეთ, ყვე­ლა მათ­გა­ნი ნი­ჭი­ე­რია. რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, ზოგი მე­ტად ნი­ჭი­ე­რი იყო, ზოგი ნაკ­ლე­ბად, მაგ­რამ მათ არ და­გი­სა­ხე­ლებთ. თავს არ ვაძ­ლევ­დი იმის უფ­ლე­ბას, რომ ეგ­რძნოთ, ვი­ღაც უფრო მე­ტად მომ­წონ­და. თა­მა­შის წე­სე­ბის თვალ­საზ­რი­სით, მგო­ნი, რა­ღაც შეც­დო­მე­ბი და­ვუშ­ვი. ბევ­რი რამ უნდა გათ­ვა­ლო, რად­გან შე­საძ­ლოა, ის უნდა და­მე­ტო­ვე­ბი­ნა, ვინც მეტ მე­სიჯს მი­ი­ღებ­და. სა­ბო­ლო­ოდ, მა­ინც მი­მაჩ­ნია, რომ სე­რი­ო­ზუ­ლი და ტრა­გი­კუ­ლი შეც­დო­მა არ და­მიშ­ვია, არც შეგ­ნე­ბუ­ლად გა­მი­კე­თე­ბია რა­ი­მე. როცა ამ პრო­ექტს დავ­თან­მხდი, ვი­ცო­დი, რომ რთუ­ლი იქ­ნე­ბო­და.

- არ გი­ნა­ნი­ათ რა­ი­მე მო­მენ­ტში?

- რა თქმა უნდა. პირ­ველ რი­ნგზე მკვდრე­ბი ვი­ყა­ვით. რთუ­ლია შენს თავ­ზე რა­ღაც გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის აღე­ბა და ადა­მი­ა­ნის­თვის გუ­ლის და­წყვე­ტა. ახლა უკვე აღარ ვნა­ნობ. იმ­დე­ნად ან­თე­ბუ­ლე­ბი არი­ან ბავ­შვე­ბიsalesland.ge - ფას­დაკ­ლე­ბე­ბისsalesland.ge - ფას­დაკ­ლე­ბე­ბის სამ­ყა­რო! სამ­ყა­რო! და უნ­დათ, რომ კარ­გად გა­ა­კე­თონ, რი­თაც შე­მიძ­ლია, ვეხ­მა­რე­ბი და გვერ­დით ვუდ­გა­ვარ. ბევ­რი მომ­ღე­რა­ლია, რო­მე­ლიც პი­როვ­ნუ­ლად მიყ­ვარს და მომ­წონს, თუმ­ცა მა­ინ­ცდა­მა­ინც არ ვგიჟ­დე­ბი მათ ნიჭ­ზე. ამას, რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, არ ვაგ­რძნო­ბი­ნებ, ამ პრო­ექ­ტში კი მარ­თლა ნი­ჭი­ე­რი მომ­ღერ­ლე­ბი არი­ან.

- მწვრთნე­ლებს შო­რის რო­გო­რი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბაა?

- ბუ­ნებ­რი­ვია, გუნ­დებს შო­რის არის კონ­კუ­რენ­ცია, თუმ­ცა მო­ნა­წი­ლე­ე­ბი არც ჩვე­ნი შვი­ლე­ბი არი­ან და არც შვი­ლიშ­ვი­ლე­ბი. ყვე­ლა მათ­გა­ნი აქ გა­სა­მარ­ჯვებ­ლად არის მო­სუ­ლი და იმის საჩ­ვე­ნებ­ლად, რა შე­უძ­ლია, ამი­ტომ გულ­წრფე­ლად გე­უბ­ნე­ბით, სხვა გუნ­დის წარ­მო­მად­გე­ნელ­მა რომ გა­ი­მარ­ჯვოს, არ მე­წყი­ნე­ბა, პი­რი­ქით, გა­მი­ხარ­დე­ბა. შე­იძ­ლე­ბა, ზოგი ამას ავად­მყო­ფუ­რად გა­ნიც­დის, მე ნამ­დვი­ლად არა. შე­იძ­ლე­ბა, ჩემ­მა გუნ­დმა გა­ი­მარ­ჯვოს და ამის­გან სხვამ ტრა­გე­დია არ უნდა შექ­მნას.

მწვრთნე­ლებს შო­რის და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა ნორ­მა­ლუ­რია. ად­რეც სულ გვქონ­და ურ­თი­ერ­თო­ბა, თუმ­ცა არა ასე­თი მჭიდ­რო. თი­თო­ე­უ­ლი მათ­გა­ნი ძა­ლი­ან არის ჩარ­თუ­ლი ამ პრო­ექ­ტში და გა­და­დე­ბუ­ლი აქვთ თავი. მე ასე არ ვარ. ერთი ოჯა­ხი­ვით არი­ან თა­ვი­ან­თი გუნ­დის წევ­რებ­თან, უყ­ვართ ეს საქ­მე და ბავ­შვე­ბიsalesland.ge - ფას­დაკ­ლე­ბე­ბისsalesland.ge - ფას­დაკ­ლე­ბე­ბის სამ­ყა­რო! სამ­ყა­რო!.

- შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა მრჩე­ბა, რომ მწვრთნე­ლე­ბის "შპილ­კა­ო­ბა­ში" თქვენ არ ერე­ვით. ვერ გი­ბე­და­ვენ?

- მე არ "ვშპილ­კა­ობ" და არც მე "მეშ­პილ­კა­ვე­ბი­ან" (იცი­ნის), მაგ­რამ რა შუ­ა­შია გა­ბედ­ვა? ჩვენ ახ­ლობ­ლე­ბი ვართ, უბ­რა­ლოდ, ალ­ბათ, ისეთს არა­ფერს ვა­კე­თებ, რომ ვინ­მემ რა­ი­მე მი­თხრას. სიყ­ვა­რუ­ლი­სა და პა­ტი­ვის­ცე­მის მეტს ვე­რა­ფერს ვგრძნობ, მეც მინ­და, იმა­ვე­თი ვუ­პა­სუ­ხო მათ. სი­ტყვით მა­ინც... არას­წო­რად მი­მაჩ­ნია რა­ი­მე და­პი­რის­პი­რე­ბა, მით უმე­ტეს, მუ­სი­კო­სებს შო­რის. კი ამ­ბო­ბენ, მსა­ხი­ო­ბე­ბი, მუ­სი­კო­სე­ბი გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი კას­ტა­აო, მაგ­რამ მე კას­ტის წარ­მო­მად­გენ­ლად არ მი­ვიჩ­ნევ თავს და არც მაქვს სურ­ვი­ლი, რომ ვიყო. ყვე­ლას თა­ვი­სი ხა­სი­ა­თი აქვს, მე კი ყო­ველ­თვის ვცდი­ლობ­დი, ლა­ვი­რე­ბა გა­მე­კე­თე­ბი­ნა, თო­რემ ხა­სი­ა­თი მეც მაქვს (იღი­მე­ბა).

- რო­დე­საც მწვრთნე­ლო­ბა შე­მო­გთა­ვა­ზეს, არ და­ინ­ტე­რეს­დით, კი­დევ ვინ იქ­ნე­ბო­და თქვენ­თან ერ­თად? ამ პრო­ექ­ტში მწვრთნე­ლე­ბი გა­აკ­რი­ტი­კეს კი­დეც.

- ამ გა­და­ცე­მის რე­ჟი­სორს ერ­თპი­როვ­ნუ­ლად არ გა­და­უ­წყვე­ტია, ესა და ეს უნდა იყოს მწვრთნე­ლიო. უცხო­ე­ლე­ბი ჩა­მო­ვიდ­ნენ და კვლე­ვა ჩა­ა­ტა­რეს, თა­ვი­ან­თი კრი­ტე­რი­უ­მე­ბით შეგ­ვარ­ჩი­ეს. სხვა­დას­ხვა ჟან­რი­სა და მი­მარ­თუ­ლე­ბის ხალ­ხი უნდა ყო­ფი­ლი­ყო, უცხო­ურ პრო­ექ­ტებ­შიც ასეა. რაც ბევ­რი ადა­მი­ა­ნია, მით მეტი აზ­რია, ყვე­ლას თა­ვი­სი გე­მოვ­ნე­ბა აქვს. არ მინ­და იმის თქმა და არც მაქვს უფ­ლე­ბა, რომ ასე ვთქვა, ობი­ექ­ტუ­რო­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, რო­მე­ლი­მე მწვრთნე­ლი არ მომ­წონს-მეთ­ქი. სხვა­თა შო­რის, პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლე­ბი ამ სფე­რო­ში ძა­ლი­ან ცოტა გვყავს. ქარ­თულ მუ­სი­კას, ზო­გა­დად, ომ­ბუდსმე­ნი სჭირ­დე­ბა. ამა­ზე ბევ­რი მი­ფიქ­რია და ახლა პირ­ვე­ლად თქვენ გე­უბ­ნე­ბით. კარ­გი მუ­სი­კის დამ­ცვე­ლი და ამის მთქმე­ლი არა­ვინ არის, ცუდი კი ბევ­რი რამ ხდე­ბა. ჯგუ­ფი ადა­მი­ა­ნე­ბი­სა, რომ­ლე­ბიც გა­და­წყვე­ტენ, სად რა გა­ვი­დეს, რა­დიო თუ ტე­ლე­ე­თერ­ში. არც იმის მომ­ხრე ვარ, რომ რა­ი­მე აიკ­რძა­ლოს, უბ­რა­ლოდ, ამ ჯგუფს შე­უძ­ლია პრი­ო­რი­ტე­ტე­ბის გან­სა­ზღვრა. უნდა ით­ქვას, რა არის კარ­გი და რა - ცუდი.

- მე­რაბ, ერთი-ორ­ჯერ შე­გის­რუ­ლე­ბი­ათ სა­ხუ­მა­როდ ე.წ. "ფა­ნო­ღუ­რი" სიმ­ღე­რე­ბი. სა­ინ­ტე­რე­სოა, რას ფიქ­რობთ ამ ტი­პის მუ­სი­კა­ზე?

- მომ­წონს, როცა მთვრა­ლი ვარ, მარ­თობს (იცი­ნის). არის კა­ტე­გო­რია ადა­მი­ა­ნე­ბი­სა, რომ­ლებ­საც მოს­წონთ. ვერ გე­ტყვით, რომ ამ მუ­სი­კა­ზე ვგიჟ­დე­ბი. საკ­მა­ოდ ბევ­რი ადა­მი­ა­ნი უს­მენს ამ­გვარ მუ­სი­კას. ვე­რა­ვის ვკი­თხავთ, რა­ტომ მოგ­წონს ესა და ეს სიმ­ღე­რაო. პრი­ო­რი­ტე­ტე­ბის გან­სა­ზღვრა სწო­რედ ამი­ტომ არის სა­ჭი­რო, აბა, რის­თვის სწავ­ლო­ბენ ადა­მი­ა­ნე­ბი კონ­სერ­ვა­ტო­რი­ა­ში, სა­ზღვარ­გა­რეთ მუ­სი­კა­ლურ სას­წავ­ლებ­ლებ­ში? ის, რა­საც, ვთქვათ, ნინო ჩხე­ი­ძე აკე­თებს, ეს მისი ჟან­რია, მეც მიმ­ღე­რია რამ­დენ­ჯერ­მე, მაგ­რამ არ არის ჩემი ჟან­რი.

ზო­გა­დად რომ გი­თხრათ, ქარ­თუ­ლი მუ­სი­კის 80% არ მომ­წონს. ზო­გა­დად ეს სფე­რო არას­წო­რად გან­ვი­თარ­და. ამას ბევ­რი მი­ზე­ზი აქვს, ერთ-ერთი ის არის, რომ ქვე­ყა­ნა ვერა და ვერ და­წყნარ­და.

- წელს სა­ა­ხალ­წლოდ არა­ნა­ი­რი კონ­ცერ­ტი არ კეთ­დე­ბა...

- დაგვტო­ვეს მშივ­რე­ბი (იცი­ნის).

- რო­გორ ფიქ­რობთ, რა მი­მარ­თუ­ლე­ბით უნდა გან­ვი­თარ­დეს ქარ­თუ­ლი მუ­სი­კა, შო­უ­ბიზ­ნე­სი ახა­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის პი­რო­ბებ­ში?

- მა­ყუ­რე­ბელს უნდა ჰქონ­დეს სა­შუ­ა­ლე­ბა, გა­ა­კე­თოს არ­ჩე­ვა­ნი. თვე­ში ერთხელ მა­ინც უნდა მქონ­დეს სა­შუ­ა­ლე­ბა, მი­ვი­დე კარგ კონ­ცერ­ტზე და და­ვიკ­მა­ყო­ფი­ლო სუ­ლი­ე­რი მო­თხოვ­ნი­ლე­ბა. ბი­ლე­თი თუ 10 და 20 ლარი ღირს, იქი­დან არა­ფე­რი ფი­ნან­სუ­რი შე­მო­სა­ვა­ლი არ მო­დის, ეს, და­მერ­წმუ­ნეთ, ფაქ­ტობ­რი­ვად, საქ­ველ­მოქ­მე­დო კონ­ცერ­ტია. რად­გან კარ­გი კონ­ცერ­ტი გა­ცი­ლე­ბით ძვი­რი ჯდე­ბა. სხვა ბევ­რი ფაქ­ტო­რიც არის - ერთ კონ­ცერ­ტზე გა­მოხ­ვალ, მი­შას მომ­ღე­რა­ლი ხარ, მე­ო­რე­ზე გა­მოხ­ვალ - ბი­ძი­ნა­სი. ასე­თი "ქა­ჯუ­რი" და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა არ არის სწო­რი. რა შუ­ა­შია, იქ გა­მოხ­ვალ თუ აქ. თუ გინ­და, სა­ხუ­რავ­ზე იმ­ღე­რე, მთა­ვა­რია, კარ­გად იმ­ღე­რო. ამას მე ასე ვუ­ყუ­რებ. პო­ლი­ტი­კუ­რი შე­ხე­დუ­ლე­ბე­ბი რა შუ­ა­შია? მე ვიცი, რაც მომ­წონს და ამას არც ვმა­ლავ. ამი­ტო­მაც, როცა სი­ტუ­ა­ცია და­ბა­ლანსდე­ბა, მერე იქ­ნე­ბა შე­საძ­ლე­ბე­ლი ამ სფე­როს გა­მარ­თვა. ამას­თა­ნა­ვე, ამის ლო­დინ­ში გა­ჩე­რე­ბაც არ შე­იძ­ლე­ბა, რად­გან ახალ­გაზ­რდა თა­ო­ბა უნდა გან­ვი­თარ­დეს. რა და­ა­შა­ვეს მათ? ჩემ­მა თა­ო­ბამ ბევ­რი ცუდი რამ გა­ი­ა­რა. მე ხომ არ ვა­ხალ­გაზ­რდავ­დე­ბი, ვბერ­დე­ბი. 52 წლის გავ­ხდე­ბი და მეტი რა უნდა გა­ვა­კე­თო? სხვა პრო­ფე­სია არ მაქვს, არც კონ­ტრა­ბან­დულ სა­ქო­ნელს ვყი­დი და არც სხვა რა­მეს, მუ­სი­კი­დან უნდა ავი­ღო ანა­ზღა­უ­რე­ბა.

პრობ­ლე­მა ჩვენ­შია, სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში. არას­წო­რი მიდ­გო­მაა, რომ რა­ი­მე თუ არ გა­მოგ­დის, მთავ­რო­ბას აგი­ნო. ეს ჩემი მოკ­რძა­ლე­ბუ­ლი აზ­რია. უნდა და­ლაგ­დეს სი­ტუ­ა­ცია. რო­გორ უნდა გა­კეთ­დეს ეს, ამა­ზე სა­უ­ბა­რი, პო­ლი­ტი­კას ვგუ­ლის­ხმობ, ჩემ­გან ცოტა სა­სა­ცი­ლო იქ­ნე­ბა. ყვე­ლა მთავ­რო­ბას ამა­ზე სა­კუ­თა­რი წარ­მოდ­გე­ნა აქვს ხოლ­მე.

- წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში იყო ლა­პა­რა­კი ფა­ვო­რი­ტიზ­მზე კულ­ტუ­რა­ში. ეს ასე იყო თუ არა და ახლა თუ იქ­ნე­ბა?

- ყო­ველ­თვის იყო და ასე იქ­ნე­ბა. ეს ბუ­ნებ­რი­ვიც არის. ჩემს თავ­ზე მაქვს გა­მოც­დი­ლი. ძა­ლი­ან ბევრ მთავ­რო­ბას მო­ვეს­წა­რი. დიდი ბო­დი­ში მკი­თხველ­თან, რომ სა­კუ­თარ თავ­ზე ვამ­ბობ ამას, მაგ­რამ ყვე­ლა მთავ­რო­ბის ფა­ვო­რი­ტი გახ­ლდით და ამ ფა­ვო­რი­ტიზმს ვგრძნობ­დი შე­ვარ­დნა­ძის დრო­საც და უფრო წინ, პა­ტი­აშ­ვი­ლის დრო­საც. ყო­ველ­თვის უყ­ვარ­დათ ჩემი შეს­რუ­ლე­ბა და მიწ­ვევ­დნენ ამა თუ იმ კონ­ცერ­ტზე, ვინ­მე უცხო­ე­ლი თუ ჩა­მო­დი­ო­და, მე­ძახ­დნენ. არ ვიცი, ახლა რო­გორ იქ­ნე­ბა, არ არის ტრა­გე­დია, რომ ვი­ღა­ცას შე­იძ­ლე­ბა არ მოს­წონ­დე. რად­გან მე არ მოვ­წონ­ვარ ვი­ღა­ცას, ვერ ვი­ტყვი, რომ ის ცუდი ადა­მი­ა­ნია.

რა იქ­ნე­ბა ახლა? ვნა­ხოთ. წინა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის დროს ვინც კონ­ცერ­ტებს აწყობ­და, მა­თაც ვე­უბ­ნე­ბო­დი ხოლ­მე, რა­საც ახლა თქვენ გე­ტყვით. თით­ქოს­და იმ კონ­ცერ­ტებ­ში ძი­რი­თა­დად მომ­ღერ­ლე­ბის ერთი ჯგუ­ფი მო­ნა­წი­ლე­ობ­და, თუმ­ცა ეს იყო ძა­ლი­ან დიდი ჯგუ­ფი. ჩემი რამ­დე­ნი­მე მე­გო­ბა­რი კი ნაკ­ლე­ბად ჩან­და. ლიზა, მაია და სხვა­ნი... ვე­უბ­ნე­ბო­დი ხოლ­მე ორ­გა­ნი­ზა­ტო­რებს, რომ მათ­თვი­საც და­ე­ძა­ხათ. ყო­ფი­ლა კონ­ცერ­ტე­ბი, გა­მო­სუ­ლან ისი­ნიც, მაგ­რამ ხში­რად - არა, რა­ზეც გული მწყდე­ბო­და. მე­ო­რე მხრივ, ალ­ბათ, ჟან­რის პრობ­ლე­მაც იყო, რად­გან ქუ­ჩის აქ­ცი­ებ­ზე, დიდ კონ­ცერ­ტებ­ზე, სამ­წუ­ხა­როდ, აკა­დე­მი­უ­რი სიმ­ღე­რა შე­იძ­ლე­ბა, არ მო­ეს­მი­ნა ხალ­ხს. თუკი ახ­ლაც იქ­ნე­ბა ფა­ვო­რი­ტიზ­მი, სხვა ჯგუ­ფი და­ი­წყებს წუ­წუნს და ასე გაგ­რძელ­დე­ბა (იღი­მე­ბა). მე ჩემს აზრს ყო­ველ­თვის ვუ­ზი­ა­რებ­დი ორ­გა­ნი­ზა­ტო­რებს. ასეთ რა­ღა­ცებ­ზე არც უნდა ყო­ფი­ლი­ყო სა­უ­ბა­რი, რად­გან მგო­ნი, ცოტა სა­მარ­ცხვი­ნოც არის...

- თა­ვად თუ გყავთ ფა­ვო­რი­ტი პრო­ექ­ტში?

- არის რამ­დე­ნი­მე, რო­მელ­თა­ნაც სი­ა­მოვ­ნე­ბით გა­ვა­კე­თებ­დი დუ­ეტს და გა­ვა­კე­თებ კი­დეც, მაგ­რამ ახლა ვერ და­ვა­სა­ხე­ლებ. კონ­კურ­სან­ტე­ბის კა­რი­ე­რას გაგ­რძე­ლე­ბა უნდა ჰქონ­დეს. ეს ბავ­შვე­ბიsalesland.ge - ფას­დაკ­ლე­ბე­ბისsalesland.ge - ფას­დაკ­ლე­ბე­ბის სამ­ყა­რო! სამ­ყა­რო! არ უნდა დავ­კარ­გოთ. ამ პრო­ექ­ტში არის პრო­ფე­სი­ო­ნალ­თა გუნ­დი, რუსა მორ­ჩი­ლა­ძე, რუსა ბახ­ტა­ძე, დათო მა­ზა­ნაშ­ვი­ლი და უამ­რა­ვი სხვა, რომ­ლე­ბიც შე­იძ­ლე­ბა, ისე აქ­ტი­უ­რად არ ჩა­ნან, მაგ­რამ ბევ­რს შრო­მო­ბენ იმის­თვის, რომ კონ­კურ­სან­ტე­ბი კვი­რი­დან კვი­რამ­დე ასე გა­ი­ზარ­დონ. ჩვენც, რა თქმა უნდა, ბევ­რს ვმუ­შა­ობთ. თი­თო­ე­უ­ლი ჩვენ­გა­ნი მზად ვართ, ბავ­შვებს და­ვუდ­გეთ გვერ­დში და მერე, როცა დავ­ბერ­დე­ბით, ისი­ნი დაგ­ვეხ­მა­რე­ბი­ან (იცი­ნის).

- 2013 წლის გეგ­მე­ბი რო­გო­რია?

- ახა­ლი წლის შემ­დეგ "რუს­თა­ვი 2"-ზე ჩემი ვარ­სკვლა­ვის გახ­სნის კონ­ცერ­ტი გავა, რომ­ლის მონ­ტა­ჟიც დას­რუ­ლე­ბუ­ლია. მაქვს რამ­დე­ნი­მე შე­მო­თა­ვა­ზე­ბაsalesland.ge - ფას­დაკ­ლე­ბე­ბის სამ­ყა­რო! სა­ზღვარ­გა­რე­თი­დან. რაც შე­ე­ხე­ბა ახა­ლი წლის გეგ­მებს, არც ერთი კონ­ცერ­ტი არ მაქვს. სურ­ვი­ლი მქონ­და, რომ 31 დე­კემ­ბე­რი კონ­ცერ­ტე­ბით დატ­ვირ­თუ­ლი ყო­ფი­ლი­ყო. მგო­ნი, სე­რი­ო­ზუ­ლი ღო­ნის­ძი­ე­ბა არ­სად არ ტარ­დე­ბა. წარ­მო­გიდ­გე­ნი­ათ? მქო­ნია ახალ წელს 15-მდე კონ­ცერ­ტიც კი, დი­ლამ­დე დავ­დი­ო­დი აქეთ-იქით. არა­და, ახალ წელს გა­მო­მუ­შა­ვე­ბუ­ლი თან­ხა, ბო­დი­ში, ამას რომ ვყვე­ბი, მაგ­რამ რა­ღაც პე­რი­ო­დი გყოფ­ნი­და, რომ შვი­ლე­ბის­თვის საჭ­მე­ლი მი­გე­ტა­ნა. გარ­კვე­ულ სფე­რო­ებ­ში არის ცვლი­ლე­ბე­ბი და იმე­დია, ეს ჩვენს სფე­რო­საც შე­ე­ხე­ბა. მა­ინც ოპ­ტი­მის­ტუ­რად ვარ გან­წყო­ბი­ლი და მგო­ნია, რომ ყვე­ლა­ფე­რი კარ­გად იქ­ნე­ბა...

ნინო მურ­ღუ­ლია

ჟურ­ნა­ლი "რე­ი­ტინ­გი"

(გა­მო­დის ორ­შა­ბა­თო­ბით)