ახა­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის მოს­ვლის შემ­დეგ, ლტოლ­ვილ­თა და გან­სახ­ლე­ბის მი­ნის­ტრი და­ვით და­რახვე­ლი­ძე გახ­და. მისი გა­მი­ნის­ტრე­ბი­დან ძა­ლი­ან მალე, დევ­ნი­ლე­ბი სხვა­დას­ხვა შე­ნო­ბა­ში შე­იჭრ­ნენ და მო­ი­თხოვ­დნენ, რომ რაც შე­იძ­ლე­ბა მალე და­ეკ­მა­ყო­ფი­ლე­ბი­ნათ სა­ცხოვ­რე­ბე­ლი ფარ­თო­ბით. რო­გორ გა­და­იჭ­რა აღ­ნიშ­ნუ­ლი პრობ­ლე­მა, რა სა­ჩუქ­რებს უნდა ელო­დოს დევ­ნი­ლი მო­სახ­ლე­ო­ბა სა­ა­ხალ­წლოდ მი­ნის­ტრის­გან, ამას თა­ვად ბა­ტო­ნი და­ვი­თი მოგ­ვიყ­ვე­ბა.

- სა­მი­ნის­ტროს შე­ნო­ბა ისე­თი­ვე დამ­ხვდა, რო­გო­რიც იყო. არა­ფე­რი შეგ­ვიც­ვლია. აქაც ჩემს გა­მო­ნათ­ქვამს გა­მო­ვი­ყე­ნებ და გე­ტყვით, რომ ნდო­ბის ფაქ­ტო­რი ჩვე­ნი სა­მი­ნის­ტროს მი­მართ ფაქ­ტობ­რი­ვად, არ არ­სე­ბობ­და. ვერ გე­ტყვით, რომ ჩვენ ამ ხნის მან­ძილ­ზე რა­ი­მე გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი გა­ვა­კე­თეთ, მაგ­რამ დევ­ნი­ლე­ბის მხრი­დან გარ­კვე­უ­ლი ნდო­ბა ნამ­დვი­ლად მო­ვი­პო­ვეთ. ამის მაჩ­ვე­ნე­ბე­ლია თუნ­დაც ის, რომ დევ­ნი­ლებ­მა, რომ­ლე­ბიც ერთ-ერთ შე­ნო­ბა­ში უკა­ნო­ნოდ ცხოვ­რობ­დნენ, ჩვე­ნი თხოვ­ნის სა­ფუძ­ველ­ზე და­ტო­ვეს შე­ნო­ბა. მათ მად­ლო­ბაც კი გა­დაგ­ვი­ხა­დეს. მი­მაჩ­ნია, ეს უკვე პო­ზი­ტი­უ­რი ნი­შა­ნია, რად­გან დაგ­ვი­ჯე­რეს.

- რა და­პი­რე­ბე­ბი მი­ი­ღეს თქვენ­გან, რა­ტომ გა­და­წყვი­ტეს შე­ნო­ბის და­ტო­ვე­ბა?

- რა თქმა უნდა, ინ­ტენ­სი­უ­რი მო­ლა­პა­რა­კე­ბე­ბი მიმ­დი­ნა­რე­ობ­და დევ­ნი­ლებ­თან, რაც თა­ვი­დან უპერ­სპექ­ტი­ვოდ გვეჩ­ვე­ნე­ბო­და, მაგ­რამ მა­ინც მო­ვა­ხერ­ხეთ შე­თან­ხმე­ბა. მო­გეხ­სე­ნე­ბათ, ძა­ლი­ან აგ­რე­სი­უ­ლად იყ­ვნენ გან­წყო­ბი­ლი ჩვენ მი­მართ, გან­სა­კუთ­რე­ბით - ქალ­ბა­ტო­ნე­ბი. იმა­საც გე­ტყვით, რომ მო­დი­ოდ­ნენ ჩვენ­თან სა­მი­ნის­ტრო­ში და იმუქ­რე­ბოდ­ნენ შე­ნო­ბე­ბის გა­დაწ­ვით, სა­კუ­თა­რი თა­ვის დაწ­ვით. იცით, რა­შია საქ­მე? ამ მდგო­მა­რე­ო­ბამ­დე იმან მი­იყ­ვა­ნა ხალ­ხი, რომ ოცი წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში ცხოვ­რე­ბის გა­უმ­ჯო­ბე­სე­ბის იმე­დი ჰქონ­დათ, ეს იმე­დი კი გა­უც­რუვ­დათ. სი­დუ­ხ­ჭი­რემ და ცუდ­მა ცხოვ­რე­ბამ ფსი­ქი­კა შე­ურ­ყი­ათ. ამი­ტომ, მათი ამ­გვა­რი მუ­ქა­რა არ იყო გა­საკ­ვი­რი. რა­საც მო­ლა­პა­რა­კე­ბის დროს დევ­ნი­ლებს დავ­პირ­დით, ყვე­ლა­ფერს გა­ვა­კე­თებთ. 18 ოჯახს, რომ­ლებ­საც სა­მი­ნის­ტროს ბა­ზა­ში არ­სე­ბუ­ლი მო­ნა­ცე­მე­ბის მი­ხედ­ვით, ყვე­ლა­ზე მე­ტად უჭირთ, და­ახ­ლო­ე­ბით ორ თვე­ში მი­ი­ღე­ბენ სა­ცხოვ­რე­ბელ ად­გილს მუდ­მი­ვი სარ­გებ­ლო­ბის­თვის მოს­კო­ვის პროს­პექ­ტზე. არი­ან ისე­თე­ბიც, ვი­საც არ სურს მოს­კო­ვის პროს­პექ­ტზე სა­ცხოვ­რე­ბე­ლი ად­გი­ლი. მათ შევ­პირ­დით, რომ რო­დე­საც გლ­და­ნის ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე გა­კეთ­დე­ბა ახა­ლი ბი­ნე­ბი, აუ­ცი­ლებ­ლად მი­ი­ღე­ბენ. იყ­ვნენ ისე­თე­ბიც, ვი­საც არ ეკუთ­ვნო­და სა­ცხოვ­რე­ბე­ლი ფარ­თო­ბი, ისი­ნი და­ვარ­წმუ­ნეთ, რომ უკა­ნო­ნოდ ითხოვ­დნენ და დაბ­რუნ­დნენ იქ, სა­დაც ადრე ცხოვ­რობ­დნენ. მათ ჩვენ არა­ფერს შევ­პი­რე­ბი­ვართ. ვი­ღებთ მხო­ლოდ სა­მარ­თლი­ან გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბებს.

- ამ­ბობ­დნენ, რომ "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის" წევ­რე­ბი უბიძ­გებ­დნენ დევ­ნი­ლებს შე­ნო­ბებ­ში შეჭ­რი­სა და მათი და­კა­ვე­ბის­კენ.

- არ შე­მიძ­ლია რა­ი­მე და­ვა­სა­ბუ­თო, მაგ­რამ უც­ნა­უ­რად რომ ხდე­ბო­და რიგი მოვ­ლე­ნე­ბი, ეს ფაქ­ტია. მა­გა­ლი­თად, სა­ღა­მოს რომ მო­ე­ლა­პა­რა­კე­ბი დევ­ნი­ლებს, და­შორ­დე­ბი დამ­შვი­დე­ბუ­ლი და მე­ო­რე დი­ლით ისევ სა­წი­ნა­აღ­მდე­გო აზ­რზე არი­ან, ჩნდე­ბა ეჭვი, რომ ხე­ლოვ­ნუ­რად იქ­მნე­ბო­და და­ძა­ბუ­ლო­ბა. დევ­ნი­ლე­ბი რა თქმა უნდა, არ ადას­ტუ­რებ­დნენ, რომ მათ ვინ­მე მარ­თავ­და. მხო­ლოდ იმას ამ­ბობ­დნენ, რომ ნა­ცი­ო­ნა­ლურ­მა მოძ­რა­ო­ბამ მი­უ­თი­თა, სად და რო­მე­ლი შე­ნო­ბა და­ე­კა­ვე­ბი­ნათ. კონ­კრე­ტუ­ლად ეს ადა­მი­ა­ნე­ბი იყ­ვნენ მე­რი­ის თა­ნამ­შრომ­ლე­ბი, რომ­ლე­ბიც სა­ვა­რა­უ­დოა ასე­ვე, რომ ყო­ფი­ლიყ­ვნენ "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის" კო­ორ­დი­ნა­ტო­რე­ბიც.

- თქვე­ნი მი­ნის­ტრად და­ნიშ­ვნის შემ­დგომ ხომ არ მოხ­და ძვე­ლი თა­ნამ­შრომ­ლე­ბის გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბა და ახა­ლი კად­რე­ბით მათი ჩა­ნაც­ვლე­ბა?

- გე­ტყვით, რომ არ­ცთუ ისე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ცვლი­ლე­ბე­ბი მოხ­და. ჩემი მო­ად­გი­ლე­ე­ბი ყვე­ლა­ნი ახ­ლე­ბი არი­ან. პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი კად­რე­ბი და კარ­გი რე­პუ­ტა­ცი­ის მქო­ნე ადა­მი­ა­ნე­ბი დარ­ჩნენ თა­ვი­ანთ თა­ნამ­დე­ბო­ბებ­ზე. რამ­დე­ნი­მე ახა­ლი თა­ნამ­შრო­მე­ლიც გვყავს.

- სა­ა­ხალ­წლოდ ხომ არ იგეგ­მე­ბა რა­ი­მე სა­ხის დახ­მა­რე­ბა დევ­ნი­ლე­ბის­თვის?

- სა­ა­ხალ­წლო დახ­მა­რე­ბა სიმ­ბო­ლუ­რი იქ­ნე­ბა. სე­რი­ო­ზუ­ლი მა­ტე­რი­ა­ლუ­რი დახ­მა­რე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბა სამ­წუ­ხა­როდ, არ გვაქვს. 90 000 ოჯა­ხია დევ­ნი­ლი. 10 ან 20 ლა­რიც რომ და­უ­რი­გო რა­ი­მე და­ნა­მა­ტის სა­ხით, ეს დიდს არა­ფერს წარ­მო­ად­გენს დევ­ნი­ლე­ბის­თვის, ბი­უ­ჯე­ტი კი ძა­ლი­ან იზა­რა­ლებს.

- "სიმ­ბო­ლურ­ში" რას გუ­ლის­ხმობთ?

- კა­ხე­თის გზატ­კე­ცილ­ზე მცხოვ­რებ დევ­ნილ მო­სახ­ლე­ო­ბას უკვე გა­და­ვე­ცით ტკბი­ლე­უ­ლო­ბა. სა­ხუ­რა­ვიც გა­ვუ­რე­მონ­ტეთ. ვამ­ზა­დებთ 1000-ზე მეტი დევ­ნი­ლი ბავ­შვის­თვის ტკბი­ლე­უ­ლო­ბის ნაკ­რებს, წიგ­ნებ­სა და სა­თა­მა­შო­ებს. მა­ტე­რი­ა­ლუ­რი თვალ­საზ­რი­სით, რო­გორც გი­თხა­რით, დახ­მა­რე­ბა არ იგეგ­მე­ბა. ზე­მოთ აღ­ნიშ­ნუ­ლი სა­ჩუქ­რე­ბით კი ყუ­რა­დღე­ბა­სა და მო­რა­ლურ მხარ­და­ჭე­რას გა­მოვ­ხა­ტავთ ამ ადა­მი­ა­ნე­ბის მი­მართ.

- 2008 წლის აგ­ვის­ტოს მოვ­ლე­ნე­ბის შე­დე­გად უსახ­ლკა­როდ დარ­ჩე­ნი­ლი მო­სახ­ლე­ო­ბის­თვის აშენ­და კო­ტე­ჯე­ბი, რო­მელ­თა უმე­ტე­სო­ბაც თა­ვი­დან არის გა­სა­კე­თე­ბე­ლი. კედ­ლე­ბი მთლი­ა­ნად და­ო­ბე­ბუ­ლია. ხომ არ იგეგ­მე­ბა მათი შე­კე­თე­ბა?

- იგეგ­მე­ბა ძა­ლი­ან ბევ­რი რამ. მათ შო­რის ახა­ლი შე­ნო­ბე­ბის აშე­ნე­ბა და ცხა­დია, აშე­ნე­ბუ­ლის რე­ა­ბი­ლი­ტა­ცი­აც. გეგ­მა­ში ძა­ლი­ან სე­რი­ო­ზუ­ლი პრო­ექ­ტე­ბი გვაქვს და ამა­ზე უკვე მიმ­დი­ნა­რე­ობს მუ­შა­ო­ბა. რაც შე­ე­ხე­ბა კომ­პაქ­ტუ­რად ჩა­სახ­ლე­ბულ დევ­ნი­ლებს, არ გვაქვს რა­ი­მე კონ­კრე­ტუ­ლი პრო­ექ­ტი, მაგ­რამ სა­დაც ძა­ლი­ან რთუ­ლი ვი­თა­რე­ბა იქ­ნე­ბა, რა თქმა უნდა, გა­მო­სა­ვალს ვი­პო­ვით.

- თქვენ თქვით, რომ დევ­ნილს, რო­მე­ლიც მუ­შა­ობს სა­ხელ­მწი­ფო სამ­სა­ხურ­ში და აქვს საკ­მა­ოდ მა­ღა­ლი ანა­ზღა­უ­რე­ბა, უნდა მო­ეხ­სნას დევ­ნი­ლო­ბის დახ­მა­რე­ბა - 28 ლარი. ამ ინი­ცი­ა­ტი­ვას მოჰ­ყვა აჟი­ო­ტა­ჟი. დღეს რა ვი­თა­რე­ბაა ამ მხრივ?

- მე ვთქვი ასე­თი რამ: მა­გა­ლი­თად, წარ­მა­ტე­ბუ­ლი ბიზ­ნეს­მე­ნი, რო­მელ­საც თვე­ში რამ­დე­ნი­მე ათა­სი ლარი აქვს შე­მო­სა­ვა­ლი, 28-ლა­რი­ან დახ­მა­რე­ბას არ უნდა იღებ­დეს და ეს თან­ხა უნდა ნა­წილ­დე­ბო­დეს ბი­უ­ჯეტ­ში, სა­ი­და­ნაც მოხ­დე­ბა იმ დევ­ნი­ლე­ბის დახ­მა­რე­ბა, ვის­თვი­საც ეს ფული სა­სი­ცო­ცხლოდ მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია. რო­დე­საც ეს ინი­ცი­ა­ტი­ვა გა­ვაჟ­ღე­რე, "რუს­თა­ვი 2" გა­ვარ­და და დევ­ნი­ლებს უთხრა, თქვენ­მა მი­ნის­ტრმა თქვა, ვინც მუ­შა­ობს, იმათ დახ­მა­რე­ბა მო­ეხ­სნე­ბაო. ატყდა ერთი ამ­ბა­ვი. ამან გა­მო­იწ­ვია უარ­ყო­ფი­თი რე­აქ­ცია. შემ­დეგ მოვხსე­ნით ეს თემა დღის წეს­რი­გი­დან. პრე­მი­ერ-მი­ნის­ტრმა თქვა, რომ დევ­ნილ­თა შემ­წე­ო­ბე­ბი გა­ორ­მაგ­დე­ბა. მე კი ვრჩე­ბი ჩემს აზ­რზე, მაგ­რამ ამას სჭირ­დე­ბა სე­რი­ო­ზუ­ლი სა­კა­ნონ­მდებ­ლო ცვლი­ლე­ბა. ეს იდეა ეწი­ნა­აღ­მდე­გე­ბა მრა­ვალ ნორ­მას, მათ შო­რის - სტა­ტუ­სის თე­მას. რა­ღაც­ნა­ი­რად უნდა მოხ­დეს სტა­ტუ­სი­სა და დახ­მა­რე­ბის გა­მი­ჯვნა. არც იმას გა­მოვ­რი­ცხავ, რომ ძნე­ლი იქ­ნე­ბა აღ­რი­ცხო ადა­მი­ან­თა ჯგუ­ფი, რო­მელ­საც ერთ თვეს შე­იძ­ლე­ბა ბევ­რი აქვს შე­მო­სა­ვა­ლი, თუმ­ცა მე­ო­რე თვეს შე­საძ­ლე­ბე­ლია უმუ­შე­ვა­რი დარ­ჩეს. თუმ­ცა იდე­ა­ში მგო­ნი, რომ სწო­რია ჩემი მო­საზ­რე­ბა ამ სა­კი­თხთან და­კავ­ში­რე­ბით. შე­საძ­ლე­ბე­ლია ადა­მი­ან­მა, რო­მელ­საც მა­ღა­ლი ანა­ზღა­უ­რე­ბა აქვს, არ აი­ღოს 28 ლარი და სხვას გა­და­უ­რი­ცხოს ეს თან­ხა. თუმ­ცა იმა­საც არ ვამ­ბობ, რომ ზედ­მე­ტია ვინ­მეს­თვის ეს ფული. ჩემ­თვი­საც არას­დროს ყო­ფი­ლა ეს 28 ლარი უმ­ნიშ­ვნე­ლო და თქვენ წარ­მო­იდ­გი­ნეთ, არც დღეს არის ზედ­მე­ტი, რად­გან თუნ­დაც მი­ნის­ტრის ხელ­ფა­სი ვერ სწვდე­ბა ყვე­ლა სა­ჭი­რო­ე­ბას. ოთხი სული ვართ ოჯახ­ში და ჩემი მე­უღ­ლე ძა­ლი­ან ეფექ­ტი­ა­ნად იყე­ნებს ამ თან­ხას, მაგ­რამ ახლა ჩემს მდგო­მა­რე­ო­ბას თუ შე­ვა­და­რებ კომ­პაქ­ტუ­რად ჩა­სახ­ლე­ბუ­ლი დევ­ნი­ლე­ბის მდგო­მა­რე­ო­ბას, ეს არ იქ­ნე­ბა სწო­რი. ისი­ნი ჰა­ე­რი­ვით ელო­დე­ბი­ან 28 ლარს, მათ­თვის ამ თან­ხის გა­ორ­მა­გე­ბა ან გა­სამ­მა­გე­ბა უკვე სე­რი­ო­ზუ­ლი მხარ­და­ჭე­რაა. ამი­ტომ ჩვენ უნდა და­ვეხ­მა­როთ მათ.

- წინა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ გორ­ში ლტოლ­ვილ­თა და გან­სახ­ლე­ბის სა­მი­ნის­ტროს­თვის ახა­ლი შე­ნო­ბა აა­შე­ნა. ხომ არ აპი­რებთ გა­დას­ვლას?

- მო­გახ­სე­ნებთ, რომ ეს შე­ნო­ბა უკვე გა­და­ე­ცა ქურ­თის, ერედ­ვი­სა და ქირ­ვის მუ­ნი­ცი­პა­ლი­ტე­ტებს. ჩვე­ნი სა­კუთ­რე­ბა აღარ არის.

P.S. მინ­და, რომ თქვენ და ყვე­ლა ჟურ­ნა­ლისტს მი­ვუ­ლო­ცო დამ­დე­გი შობა-ახა­ლი წელი, მინ­და ვუ­სურ­ვო წარ­მა­ტე­ბე­ბი კა­რი­ე­რა­სა და პი­რად ცხოვ­რე­ბა­ში. კი­დევ ერთხელ მინ­და, ყვე­ლა ჟურ­ნა­ლის­ტი და­ვარ­წმუ­ნო იმა­ში, რომ მათ­თან არც არას­დროს მქო­ნია ცუდი ურ­თი­ერ­თო­ბა და არც ახლა შე­ვიქ­მნი ცუდ იმიჯს. ძა­ლი­ან თა­ვი­სუ­ფა­ლი რეს­პონ­დენ­ტი ვარ. ერთი შემ­თხვე­ვა მქონ­და, ალ­ბათ გახ­სოვთ, ჟურ­ნა­ლისტ (თუმ­ცა მას ჟურ­ნა­ლისტსაც არ ვუ­წო­დებ) ნინო ობ­გა­ი­ძეს­თან. ძა­ლი­ან ბევ­რმა დამ­ნა­შა­ვედ ჩამ­თვა­ლა. გა­მო­იყ­ვა­ნეს ისე, რომ მე ვარ ვი­ღაც უჟ­მუ­რი და სა­ში­ნე­ლე­ბა და არა­ვის­თან ვურ­თი­ერ­თობ. ალ­ბათ და­გარ­წმუ­ნეთ, რომ ეს ასე არ არის.

ჟანა გო­გი­ნაშ­ვი­ლი

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)