რას სთხოვენ გივი სიხარულიძეს ლელოს ფანები

პროექტის - "ცეკვავენ ვარსკვლავები" ერთ-ერთი წყვილი - გივი სიხარულიძე და ლელო ჩქარეული მაყურებლის წინაშე ყოველთვის დახვეწილი საცეკვაო ნომრით გამოდიან. ამბობენ, რომ ერთად მუშაობა ძალიან მოსწონთ. 68 წლის მსახიობმა, ქორეოგრაფმა და მწერალმა "ასაკის დამარცხება", ფაქტია, შეძლო. ამბობს, რომ პროექტში შეძენილი ცოდნით კმაყოფილია, თუმცა ჟიურის მიმართ მცირე შენიშვნები აქვს, - ჩემი შეფასებებისას ასაკიც უნდა გაითვალისწინონო.

- ლელო, ვიდრე პროექტზე ვისაუბრებთ, თქვენ შესახებ გვიამბეთ რამე.

- ცეკვა 9 წლის ასაკში, გაჩეჩილაძეების სტუდიაში დავიწყე. საქართველოსა და ამიერკავკასიის ჩემპიონი გახლავართ; ასევე, ვარ ამერიკის ღია ჩემპიონატის, დსთ-ის თასის გათამაშების ფინალისტი როგორც ლათინურამერიკული, ისე ევროპული ცეკვების განხრით. დღესდღეობით, მოქმედი მოცეკვავე-სპორტსმენი აღარ ვარ, ახლა ქორეოგრაფი გახლავართ და ნინო ცქიტიშვილთან - სამოდელო სააგენტოშიც ვმუშაობ. შოუში მოხვედრა ჩემთვის საინტერესო იყო გამოცდილების თვალსაზრისითაც. უკრაინელ ქორეოგრაფებთან მუშაობა სასიამოვნოა.

- ადრე ქართულ ცეკვებთან თუ გქონდათ შეხება?

- რა თქმა უნდა! მიმაჩნია, რომ ნებისმიერმა მოცეკვავემ აუცილებლად უნდა იცოდეს მშობლიური ცეკვებიც. თუ შენი ქვეყნის ადათ-წესისთვის დამახასიათებელ პლასტიკასა და მუსიკას ვერ გრძნობ, სხვისას მით უმეტეს, ვერასდროს შეიგრძნობ. ქართული ცეკვის ყოველი მიხრა-მოხრა მომწონს, რადგან დახვეწილი და დარბაისლურია.

- ბატონ გივის როგორ დაახასიათებთ? როგორი პარტნიორია?

- ის ძალიან ქარიზმატული, საინტერესო და მრავალმხრივი ადამიანია. როდესაც "სიმდის" რეპეტიციებს გავდიოდით, რაღაცებს მისწორებდა და მეც ვიმახსოვრებდი. კარგი, გამართული დგომა აქვს, ვაჟკაცური მხრები და სცენას ძალიან უხდება. ქართული ცეკვის ტურისთვის მაქსიმალურად ვემზადებოდით. ოსური "სიმდის" ცეკვა ჩემთვის საპასუხისმგებლო გახლდათ, მით უმეტეს, რომ ბატონ გივისთან ერთად უნდა შემესრულებინა.

- ქართული ცეკვების ტურში "სიმდის" შესრულება რატომ გადაწყვიტეთ?

გივი:

- მოგეხსენებათ, ქართული ცეკვები ჩემთვის ყველაზე ახლობელია. "სიმდის" "სუხიშვილებში" სოფიკო ჭიაურელთან, მანანა აბაზაძესთან, ინგა თევზაძესთან ერთად ვცეკვავდი. ჩემი აზრით, ოსური ცეკვა მონუმენტალიზმის ყველაზე დიდი, ზეციური წარმონაქმნია; ადამიანის სული და სხეული გაერთიანებულია და თუ შენს სხეულს ზეციურ სამყაროს არ აზიარებ, ამ ცეკვას ვერ შეასრულებ. მიხარია, რომ "სიმდის" დიდოსტატად ვითვლებოდი.

გასტროლებზე რომ მივდიოდით, "სიმდის" ერთი დღე თენზიგ სუხიშვილი ცეკვავდა, ერთი დღე - დათო ბასილაშვილი, თენგიზ მინდიაშვილი და მე. ეს ცეკვა ძალიან მიყვარს. ვფიქრობ, რომ ოსი და ჩერქეზი ქალები კავკასიაში ერთ-ერთი ყველაზე ლამაზი არსებები არიან. ოსების გასაგონად მინდა ვთქვა, რომ ეს ცეკვა ისეთი ქართველი ქორეოგრაფების წყალობით დაიხვეწა, როგორებიც იყვნენ უფროსი ილიკო სუხიშვილი, ჯანო ბაგრატიონი, ავთანდილ თათარაძე, კოწო მანჯგალაძე, ბუხუტი დარახველიძე და სხვები. მათ უფრო მეტი ხიბლი შესძინეს ამ ცეკვას...

- როგორ ფიქრობთ, კარგი მუსიკა საცეკვაო ნომრის ეფექტურობას რამდენად განსაზღვრავს?

- საერთოდ, სწორად შერჩეული მუსიკა ცეკვის დროს ერთ-ერთი ყველაზე მთავარი კომპონენტია. მოგეხსენებათ, მთელი 20 წლის განმავლობაში სახელმწიფო ფოლკლორული ანსამბლის - "თბილისის" სამხატვრო ხელმძღვანელი და მთავარი ბალეტმეისტერი გახლდით. ვიდრე ოსურ ცეკვას დავდგამდი, ალაგირში, ჩრდილოეთ ოსეთის მთებში წავედი, სადაც მწყემსებთან ერთად ვცხოვრობდი, მათ მუსიკას ვუსმენდი და ვუყურებდი, როგორ ცეკვავდნენ; მათგან რაღაცები ვისწავლე, მერე კი ჩამოვედი და აქ დავდგი.

- პარტნიორებმა ერთმანეთი სურვილისამებრ შეარჩიეთ თუ პროექტის ავტორებმა დაგაწყვილეს?

- თავად დაგვაწყვილეს, მაგრამ მერე აღმოვაჩინეთ, რომ ლელოს ბებია ჩემი ბავშვობის მეგობარია. თავიდან პროექტში მონაწილეობაზე უარი ვთქვი, მაგრამ ლელოს ბებიამ იმდენჯერ დამირეკა და პროდიუსერმა - ალინა არველაძემაც ისე ძალიან მთხოვა, რომ საბოლოოდ, მაინც დამითანხმეს.

- მიღებული გადაწყვეტილებით კმაყოფილი ხართ?

- ძალიან. ეს პროექტი მომწონს და ჟიურიც კარგად გვაფასებს, მაგრამ მათ ერთი რამ უნდა გაითვალისწინონ: 68 წლის კაცი ვარ... არ შემიძლია არ აღვნიშნო, რომ ამ პროექტს ძალიან უხდება ოთარ ტატიშვილი. მას საოცარი ჟესტიკულაცია, სახის მიმიკა აქვს. ვფიქრობ, ის ფინალშიც უნდა ვიხილოთ.

- კიდევ, ვის გამოარჩევდით თქვენი კონკურენტებიდან?

- სალომე ჭაჭუა საოცარი გოგოა. მილიონერი რომ ვიყო, მას ბოლო მოდელის ავტომობილს ვაჩუქებდი. ასევე, მანქანას ვაჩუქებდი ჯულიანა ბარგნარს, ჯანეტ ქერდიყოშვილს და რა თქმა უნდა, ჩემს უმშვენიერეს მეწყვილეს - ლელოს. რა დამსახურებისთვის? - იმისთვის, რომ ბუნებამ ასეთი ლამაზები შექმნა. მიკვირს, მდიდარ ხალხს რატომ არ უჩნდება მსგავსი იდეა?!

- ქართულის გარდა, უკვე ხუთი სხვადასხვა ცეკვა წარმოადგინეთ. ყველაზე მეტად, რომელი ცეკვის შესრულება გაგიჭირდათ?

- არც ერთის. მე და ჩემი პარტნიორი მშვენივრად ვეწყობით ერთმანეთს. ტანგო ძალიან კარგად გვქონდა მომზადებული, მაგრამ სრიალა პარკეტზე ფეხი დამისხლტა და რაღაცები არასწორად გამომივიდა, რაზეც ცოტა არ იყოს, ვინერვიულე კიდეც. პრინციპში, ყველა კარგი იყო - ვალსიც, "პასა დობლიც", ფოქსტროტიც და სამბაც. კმაყოფილი და მადლობელი ვარ ჩვენი ქორეოგრაფების, მაგრამ ქართული ტურის შემდეგ "ესემესები" არ უნდა გამომიგზავნონ. ბოლოს და ბოლოს, უკვე ხუთი ცეკვა ვისწავლე და მეტი აღარ მინდა, დავიღალე.

ლელო:

- რეპეტიციებს ბევრ დროს ვუთმობთ. ბატონმა გივიმ ძალიან კარგად იცის დროისა და მუშაობის ფასი. შესაბამისად, თავს არ ვზოგავთ და ყოველდღიურად ინტენსიურად ვმუშაობთ, რათა საბოლოო ჯამში კარგი შედეგი ვუჩვენოთ.

- ბატონო გივი, როგორც ვიცი, ლელოს ბევრი თაყვანისმცემელი გაწუხებთ...

- ოჰ, ნუ მკითხავთ! ვერ წარმოიდგენთ, რა ამბავია ატეხილი! მირეკავენ და ტირიან, - ლელოს გაცნობა გვინდა, ლელო გვიყვარს, მის გარეშე სიცოცხლე არ შეგვიძლიაო და ა.შ. ზოგიერთი მის ნომერსაც მთხოვს: შენ ხომ ლელოს "ბაბუა" ხარ და დაგვეხმარეო. ბაბუა ვარ, მაჭანკალი ხომ არა? თუ რომელიმე მოეწონება, ხომ კარგი, თუ არა და, აბა, მე რა უნდა ვქნა? ეტყობა, მისი ფანები დიდი ფულის პატრონებიც არიან, რადგან კონცერტიდან რომ გამოვდივართ, გარეთ სულ მაგარმანქანიანი ბიჭები გვხვდებიან. ლელო მათ გვერდს აუვლის, ავტობუსში ჩაჯდება და სახლში მიდის.

- ლელო, საჩუქრებსაც ხომ არ გიგზავნიან?

ლელო:

- ახლა რეპეტიციებით და სხვა რაღაცებით იმდენად ვარ დაკავებული, რომ რომანტიკისთვის ნამდვილად არ მცალია. შეყვარებული არ მყავს.

- ბატონო გივი, თქვენი ასაკის ქალები როგორ გგულშემატკივრობენ?

- მირეკავენ და ხან რას მეუბნებიან, ხან - რას. ერთმა ინტელიგენტმა ქალბატონმა დამირეკა და მითხრა: თქვენი ცეკვის ყურებისას წარმოვიდგინე, რომ "ვეფხისტყაოსნის" გმირი - ტარიელი ხართო... ოჰ, ნესტან-დარეჯანი ან თინათინი ვინ იყო-მეთქი?! - ვკითხე და, - ორივე მე ვიყავიო (იცინის). ერთმა ძმაკაცმა მითხრა: გიყურებდი და თან, ვალიდოლს ვსვამდიო; მეორემ - 20 ბოთლი ღვინო "შემომესვაო" და ა.შ. მოკლედ, ირგვლივ უცნაური ხალხი მყავს (იცინის).

- პროექტს ალბათ, თქვენი შვილებიც ადევნებენ თვალყურს. საინტერესოა, როგორ გაფასებენ?

- ორივე უყურებს: ერთი აშშ-დან, მეორე კი თბილისშია. უხარიათ, რომ მამა ამ ასაკშიც კი სცენაზე ცეკვავს. ამას წინათ ქუჩაში წავიქეცი. ხალხს ეგონა, რომ დიაბეტი მქონდა და პირში შაქარი ჩამიდეს. - ეს რა არის, კატლეტი მინდა-მეთქი! - წამოვიყვირე, გავიფერთხე შარვალი და გზა განვაგრძე.

ლელო:

- ჯაბა ყოველ ტურზე მოდის და გვგულშემატკივრობს. მას ამისთვის მადლობას ვუხდი.

- როგორც მსახიობს, ბოლო დროს რაიმე წინადადება ხომ არ მიგიღიათ?

გივი:

- თემურ ბაბლუანი ახალ ფილმზე მუშაობს, რომელშიც მონაწილეობას ქართველი და ფრანგი მსახიობები მივიღებთ. გადაღებები 5 დეკემბრიდან, საფრანგეთში გვექნება. ჩემი გმირი ყრუ-მუნჯი ემიგრანტია, რომელიც ხუთ შვილთან ერთად, მიტოვებულ სახლს იპოვის და იქ დასახლდება...

ცოტა ხნის წინ ჩემი ვაჟი კინოფილმების ერთ-ერთი ყველაზე დიდი სააგენტოს მენეჯერად დანიშნეს. მან დამირეკა და მითხრა, რომ ჩემ მიერ ბოლო პერიოდში ნათამაშები ფილმების კლიპი მისთვის გამეგზავნა. ჰოდა, იანვრის ბოლოს აშშ-ში მივდივარ. იქ კასტინგი ოთხი ფილმისთვის უნდა გავიარო... მინდა, "უძინართა მზესთან" დაკავშირებული ამბავი გავიხსენო: მოგეხსენებათ, 1993 წელს ამ ფილმმა "ბერლინალეზე" "ვერცხლის დათვი" აიღო. ჟიურის ერთ-ერთი წევრი აფროამერიკელი "ოსკაროსანი" გახლდათ. ფილმის "გასინჯვა" რომ დამთავრდა, ამ კაცის გარდა, ოთახიდან ყველა გავიდა, მას კი სახე ხელებში ჰქონდა ჩარგული და გაუნძრევლად იჯდა. ვიფიქრე, ეტყობა, ფილმი არ მოეწონა და ჩაეძინა-მეთქი, მაგრამ თავი რომ ასწია, დავინახე, ტიროდა... მერე, იმ კაცმა პრესკონფერენციაზე აღნიშნა: - ამ ფილმმა ბავშვობა გამახსენა და ვიტირე; მამას, რომელიც რკინიგზის მუშა იყო, ღამღამობით თავისთან მივყავდი, დილით კი, როცა შინ ვბრუნდებოდით, თავს გულზე ვადებდი და ასე ვიძინებდი. ჰოდა, ის დრო, ის გაჭირვება გამახსენდაო. ვფიქრობ, სწორედ მისმა სიტყვებმა განაპირობა ის ფაქტი, რომ დაგვაჯილდოეს, თორემ უპატრონო ქვეყნის შვილებს ძაღლადაც არავინ ჩაგვაგდებდა...

თამთა დადეშელი

ჟურნალი ”გზა”

(გამოდის ხუთშაბათობით)