მთა­ვარ პრო­კუ­რორ არ­ჩილ კბი­ლაშ­ვილს, სხვა სტრუქ­ტუ­რე­ბის ახალ ხელ­მძღვა­ნე­ლებ­თან შე­და­რე­ბით, ყვე­ლა­ზე მა­სობ­რი­ვი სა­კად­რო ცვლი­ლე­ბის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბა მო­უ­წევს: მი­აჩ­ნია, რომ ბევ­რი პრო­კუ­რო­რი და გა­მომ­ძი­ე­ბე­ლი უნდა და­ი­თხო­ვოს სის­ტე­მი­დან, რათა ქვე­ყა­ნა­ში სა­მარ­თა­ლი და სა­მარ­თლი­ა­ნო­ბა დამ­კვიდ­რდეს. სა­ზო­გა­დო­ე­ბის დიდ ნა­წილს იმე­დი აქვს, რომ იმ უკა­ნო­ნო­ბას, რო­მე­ლიც წლე­ბის მან­ძილ­ზე ხდე­ბო­და, წერ­ტი­ლი და­ეს­მე­ბა და ყვე­ლა დამ­ნა­შა­ვე პა­სუხს აგებს. პრო­კუ­რა­ტუ­რის მი­სა­ღებ­ში უკვე რამ­დე­ნი­მე დღეა, ადა­მი­ა­ნე­ბი რიგ­ში დგა­ნან და თა­ვი­ან­თი საქ­მე­ე­ბის გა­მო­ძი­ე­ბას ითხო­ვენ. უამ­რა­ვი სარ­ჩე­ლია შე­სუ­ლი: ნა­წი­ლი წარ­თმე­უ­ლი ქო­ნე­ბის დაბ­რუ­ნე­ბას ცდი­ლობს, ნა­წი­ლი უკა­ნო­ნო გა­ნა­ჩენს აპ­რო­ტეს­ტებს, ნა­წი­ლი - და­ნა­შა­ულ­ში მა­ღალ­ჩი­ნოს­ნებს ამ­ხელს...

- ბა­ტო­ნო არ­ჩილ, რო­გო­რი იყო თქვე­ნი პირ­ვე­ლი სა­მუ­შაო კვი­რა?

- მუ­შა­ო­ბა პრო­კუ­რა­ტუ­რის თა­ნამ­შრომ­ლებ­თან შეხ­ვედ­რით და­ვი­წყე. ცენ­ტრა­ლუ­რი აპა­რა­ტის ყვე­ლა ხელ­მძღვა­ნე­ლი და სა­ოლ­ქო პრო­კუ­რო­რი გა­თა­ვი­სუფ­ლდე­ბა. რა თქმა უნდა, სა­სი­ა­მოვ­ნო არ არის, პირ­ველ დღეს­ვე მათ ამას რომ ეუბ­ნე­ბი, მაგ­რამ ამ ცვლი­ლე­ბებს ვერ გა­ვექ­ცე­ო­დით. არ მე­ვა­ლე­ბო­და იმ ადა­მი­ა­ნებ­თან შეხ­ვედ­რა, რომ­ლებ­მაც თა­ნამ­დე­ბო­ბე­ბი უნდა და­ტო­ვონ, მაგ­რამ თი­თო­ე­ულს შევ­ხვდი. რე­ორ­გა­ნი­ზა­ცია აუ­ცი­ლე­ბე­ლია, გარ­კვე­უ­ლი ხელ­მძღვა­ნე­ლი რგო­ლე­ბი უნდა შე­იც­ვა­ლოს. ამ ტი­პის პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა გა­სა­გე­ბია, მაგ­რამ მა­ინც რჩე­ბა კი­თხვის ნიშ­ნე­ბი: შე­საძ­ლე­ბე­ლია, ისე­თი ადა­მი­ა­ნი, რო­მელ­მაც თა­ვი­სი მო­ნა­ცე­მე­ბით, პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლიზ­მით მი­აღ­წია კა­რი­ე­რულ სი­მაღ­ლეს, გარ­კვე­ულ­წი­ლად სტრა­ტე­გი­ის მსხვერ­პლი გახ­დეს და ამის გამო მო­უ­წი­ოს თა­ნამ­დე­ბო­ბის და­ტო­ვე­ბამ... ეს მა­თაც კარ­გად ეს­მით. პა­რა­ლე­ლუ­რად, ახა­ლი "სი­ვე­ბი" მი­ვი­ღე, რომ­ლებ­საც ვეც­ნო­ბი. მი­მაჩ­ნია, რომ სა­ნამ სა­კად­რო ცვლი­ლე­ბე­ბი დას­რულ­დე­ბა, მა­ნამ­დე კონ­კრე­ტუ­ლი საქ­მე­ე­ბის გა­მო­ძი­ე­ბა­ზე სა­უ­ბა­რი ნა­ად­რე­ვია. ამი­ტო­მაც ტაიმ-აუტი ავი­ღე; გა­ნახ­ლე­ბუ­ლი შე­მად­გენ­ლო­ბა თა­ვი­სი ფუნ­ქცი­ის შეს­რუ­ლე­ბას მალე შე­უდ­გე­ბა. დღეს ქარ­თვე­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბა მი­იჩ­ნევს, რომ პრო­კუ­რა­ტუ­რა აღ­მას­რუ­ლე­ბე­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ხელ­ში რეპ­რე­სი­უ­ლი ია­რა­ღი იყო. ნამ­დვი­ლად ასეა. პრო­ცეს­ში მო­ნა­წი­ლე პრო­კუ­რორს აზრს არა­ვინ ეკი­თხე­ბა - მან ზუს­ტად ის უნდა თქვას, რაც და­ა­ვა­ლეს. ამ დროს შე­იძ­ლე­ბა, ისიც თა­ნა­უგ­რძნობ­დეს ბრალ­დე­ბულს, მაგ­რამ ას­რუ­ლებს იმას, რა­საც ას­რუ­ლებს. იმ ადა­მი­ა­ნებ­საც, ვინც ხელ­მძღვა­ნელ თა­ნამ­დე­ბო­ბებ­ზე მუ­შა­ობ­და, აქვთ კრი­ტი­კუ­ლი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა სის­ტე­მის მი­მართ და მი­აჩ­ნი­ათ, რომ ბევ­რი რამ უნდა შე­იც­ვა­ლოს.

- რა მა­გა­ლი­თებს ასა­ხე­ლე­ბენ?

- სის­ხლის სა­მარ­თლის პო­ლი­ტი­კა მთლი­ა­ნად საპ­რო­ცე­სო შე­თან­ხმე­ბის და­დე­ბა­ზე იყო აგე­ბუ­ლი... პრო­კუ­რა­ტუ­რა­ში სულ 477 პრო­კუ­რო­რი და გა­მომ­ძი­ე­ბე­ლია; აქე­დან მხო­ლოდ 37 არის გა­მომ­ძი­ე­ბე­ლი, რაც თა­ვის­თა­ვად ადას­ტუ­რებს, რომ მიდ­გო­მა ძა­ლი­ან მარ­ტი­ვი იყო: თუ არა­ფერს იძი­ებ, დაც­ვას არ უს­მენ და მტკი­ცე­ბუ­ლე­ბებს არ იკ­ვლევ, გა­მო­სა­ძი­ე­ბე­ლიც აღა­რა­ფე­რია. ასე­თი იყო სის­ხლის სა­მარ­თლის პო­ლი­ტი­კა. ქვე­ყა­ნა­ში ამ პო­ლი­ტი­კას იუს­ტი­ცი­ის მი­ნის­ტრი გან­სა­ზღვრავ­და. კა­ნო­ნით, ვერ­ტი­კა­ლი ისეა აგე­ბუ­ლი, რომ პირ­ველ პრო­კუ­რორს ყვე­ლა სხვა პრო­კუ­რო­რი ემორ­ჩი­ლე­ბა; აზ­რის გა­მოთ­ქმის შემ­თხვე­ვა­ში, თუ ეს აზრი კრი­ტი­კუ­ლია, შე­იძ­ლე­ბა, პრო­კუ­რო­რიც რეპ­რე­სი­ის მსხვერ­პლი გახ­დეს. ეს ადა­მი­ა­ნე­ბი ამ­ბო­ბენ, რა არ მოს­წონ­დათ, რა იყო და­საგ­მო­ბი, რა არის შე­საც­ვლე­ლი.

- რამ­დე­ნად გუ­ლახ­დი­ლე­ბი არი­ან და თუ აღი­ა­რეს, რომ და­ვა­ლე­ბებს ას­რუ­ლებ­დნენ? ამ გა­სა­უბ­რე­ბის შემ­დეგ ხომ არ აპი­რებთ, რო­მე­ლი­მე მათ­გა­ნი თა­ნამ­დე­ბო­ბა­ზე და­ტო­ვოთ?

- ძა­ლი­ან გუ­ლახ­დი­ლე­ბი არი­ან. და­ვა­ლე­ბებ­ზე რომ გვე­სა­უბ­რა, მა­შინ კონ­კრე­ტუ­ლი საქ­მე­ე­ბი უნდა გან­გვე­ხი­ლა. რო­დე­საც სის­ხლის სა­მარ­თლის პო­ლი­ტი­კა გან­სა­ზღვრუ­ლია, რო­დე­საც მე­ქა­ნიზ­მი წი­ნას­წარ გა­წე­რი­ლია, კი­თხვე­ბიც აღარ ჩნდე­ბა...

- თქვე­ნი აზ­რით, საპ­რო­ცე­სო შე­თან­ხმე­ბა უნდა არ­სე­ბობ­დეს?

- საპ­რო­ცე­სო შე­თან­ხმე­ბა ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი მოვ­ლე­ნაა: ორი მე­ტო­ქე - ბრალ­დე­ბა და დაც­ვა ერ­თმა­ნეთს ეპა­ექ­რე­ბა... ამ მე­ქა­ნიზ­მმა ზუს­ტად რომ იმუ­შა­ოს, სა­სა­მარ­თლო მი­უ­კერ­ძო­ე­ბე­ლი უნდა იყოს, დაც­ვას უნდა ჰქონ­დეს იმე­დი, რომ სა­სა­მარ­თლო­ში სა­მარ­თალს იპო­ვის. მაგ­რამ როცა პრო­კუ­რო­რი გკარ­ნა­ხობს პი­რო­ბას და არ აინ­ტე­რე­სებს, ეთან­ხმე­ბი თუ არა, ამ პი­რო­ბის მი­ღე­ბის გარ­და, შან­სი არ გაქვს: იცი, სა­სა­მარ­თლო პრო­ცესს 100%-ით წა­ა­გებ და არ გრჩე­ბა არ­ჩე­ვა­ნი. ეს არის მთა­ვა­რი ხარ­ვე­ზი - და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი სა­სა­მარ­თლოს არარ­სე­ბო­ბა. მე­ო­რე ხარ­ვე­ზი ის გახ­ლავთ, რომ აბ­სო­ლუ­ტუ­რი თა­ვი­სუფ­ლე­ბა ჰქონ­და პრო­კუ­რორს - ნე­ბის­მი­ე­რი კა­ტე­გო­რი­ის და­ნა­შა­ულ­ზე შე­ეძ­ლო და­ეშ­ვა საპ­რო­ცე­სო შე­თან­ხმე­ბა.

- ანუ საპ­რო­ცე­სო შე­თან­ხმე­ბა ყვე­ლა საქ­მეს­თან და­კავ­ში­რე­ბით არ შე­იძ­ლე­ბა მოხ­დეს?

- ცხა­დია. წი­ნას­წარ უნდა იყოს გან­სა­ზღვრუ­ლი საპ­რო­ცე­სო შე­თან­ხმე­ბის გა­მო­ყე­ნე­ბის ფარ­გლე­ბი ამა თუ იმ კა­ტე­გო­რი­ა­ზე. ამ კუ­თხი­თაც გა­და­ი­ხე­დე­ბა საპ­რო­ცე­სო შე­თან­ხმე­ბა. ვთქვათ, პრო­კუ­რორ­მა გა­იღ­ვი­ძა ცუდ ხა­სი­ათ­ზე და თქვა, - და­გალ­პობ ცი­ხე­ში, თუ არ გა­და­იხ­დი მი­ლი­ონს... ასე არ უნდა ხდე­ბო­დეს, არა­და, რე­ა­ლუ­რად ასე ხდე­ბო­და. ჯა­რი­მე­ბის ზედა ზღვა­რიც უნდა დად­გინ­დეს. პრო­კუ­რორს არ უნდა ჰქონ­დეს იმის შე­საძ­ლებ­ლო­ბა, ერთ და­ნა­შა­ულ­ზე ერთს მი­ლი­ო­ნი გა­და­ახ­დე­ვი­ნოს და მე­ო­რეს - 2.000 ლარი.

- და­ნიშ­ვნის პირ­ვე­ლი­ვე დღეს გა­ნა­ცხა­დეთ, რომ ადა­მი­ა­ნებს აქვთ შან­სი, მათი საქ­მე­ე­ბი გა­და­ი­ხე­დოს; ამ კუ­თხით თუ და­ი­წყო მუ­შა­ო­ბა და რამ­დე­ნი საქ­მეა შე­მო­სუ­ლი?

- ბუ­ნებ­რი­ვია, აქ იგუ­ლის­ხმე­ბა ისე­თი ტი­პის და­ნა­შა­უ­ლე­ბი, რო­მელ­თა გა­ცხა­დე­ბა აქამ­დე არ შე­ეძ­ლოთ, და­ნა­შა­უ­ლე­ბი, რომ­ლე­ბიც ჩა­დე­ნი­ლია მო­ხე­ლის მიერ - პრო­კუ­რო­რი იქ­ნე­ბა, გა­მომ­ძი­ე­ბე­ლი, გუ­ბერ­ნა­ტო­რი თუ სხვა ვინ­მე. მხო­ლოდ 3 დღე­ში 700-ზე მეტი გან­ცხა­დე­ბა შე­მო­ვი­და!.. სა­ნამ არ დავ­კომ­პლექტდე­ბით, ამას ხელს ვერ ვახ­ლებთ და ამი­ტომ კონ­კრე­ტუ­ლად ჯერ­ჯე­რო­ბით ვე­რა­ფერ­ზე ვი­სა­უბ­რებ.

- თქვენ გა­ნა­ცხა­დეთ, რომ ერთ-ერთი პირ­ვე­ლი - ზუ­რაბ ჟვა­ნი­ას საქ­მის გა­მო­ძი­ე­ბა იქ­ნე­ბა. თუ მოგ­მარ­თათ მის­მა ოჯახ­მა?

- ჟვა­ნი­ას საქ­მეს გან­ცხა­დე­ბის შე­მო­ტა­ნა არ სჭირ­დე­ბა - საქ­მე და­ხუ­რუ­ლი არ არის. ამას­თა­ნა­ვე, გოგ­ლა ჟვა­ნია უნ­დობ­ლო­ბას უცხა­დებს ოფი­ცი­ა­ლურ ვერ­სი­ას. ისე­დაც და­ვი­წყებთ ამ საქ­მის გა­მო­ძი­ე­ბას, რად­გან რე­ა­ლუ­რად, სის­ხლის სა­მარ­თლის საქ­მე არ არის დას­რუ­ლე­ბუ­ლი.

- რა კა­ტე­გო­რი­ის საქ­მე­ებს გა­უ­წევთ პი­რად კონ­ტროლს?

- რან­გი­რე­ბას­თან და­კავ­ში­რე­ბით ჯერ­ჯე­რო­ბით რა­ი­მეს თქმა მი­ჭირს. იმ 700 საქ­მი­დან შე­იძ­ლე­ბა, ნა­წი­ლი ტრი­ვი­ა­ლუ­რი და­ნა­შა­უ­ლე­ბია, ესეც გა­სა­ფილტრია. მინ­და, რე­ზო­ნან­სუ­ლი საქ­მე­ე­ბის გა­მო­ძი­ე­ბა მთა­ვა­რი პრო­კუ­რა­ტუ­რის ცენ­ტრა­ლურ აპა­რატ­ში მოხ­დეს; ეს საქ­მე­ე­ბი ჩემი კონ­ტრო­ლის ქვეშ იქ­ნე­ბა. ბევრ საქ­მეს რა­ი­ო­ნუ­ლი პრო­კუ­რა­ტუ­რე­ბი გა­მო­ი­ძი­ე­ბენ. აქ მთა­ვა­რია, პრო­კუ­რო­რის ინ­სტი­ტუ­ცი­ო­ნა­ლუ­რი და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბა. დიახ, მას და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბა სჭირ­დე­ბა აღ­მას­რუ­ლე­ბე­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის­გან: პრე­ზი­დენ­ტის­გან, პრე­მი­ერ-მი­ნის­ტრი­სა­გან, იუს­ტი­ცი­ის მი­ნის­ტრი­სა­გან. დღეს კა­ნონ­ში წე­რია, რომ იუს­ტი­ცი­ის მი­ნის­ტრი არის ნო­მერ პირ­ვე­ლი პრო­კუ­რო­რი. ამ დროს იუს­ტი­ცი­ის მი­ნის­ტრი პო­ლი­ტი­კუ­რი თა­ნამ­დე­ბო­ბის პი­რია, ის ემორ­ჩი­ლე­ბა პრე­მი­ერს, პრე­ზი­დენტს. გა­მო­დის, ყვე­ლა ხელ­მძღვა­ნე­ლი პრო­კუ­რო­რი ემორ­ჩი­ლე­ბა პო­ლი­ტი­კუ­რი თა­ნამ­დე­ბო­ბის პირს. მოქ­მე­დი კა­ნონ­მდებ­ლო­ბით, მი­ნის­ტრმა წუ­ლუ­კი­ან­მა წარ­მად­გი­ნა პრე­ზი­დენ­ტთან და მან დამ­ნიშ­ნა; ხვალ შე­იძ­ლე­ბა, მოხ­სნა­ზე წარ­მად­გი­ნოს და პრე­ზი­დენ­ტმა მომხსნას. მი­მაჩ­ნია, რომ მთა­ვა­რი პრო­კუ­რო­რი პრე­ზი­დენ­ტის წარ­დგი­ნე­ბი­თა და პარ­ლა­მენ­ტის თან­ხმო­ბით უნდა ინიშ­ნე­ბო­დეს. ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ორი შტო უნდა მო­ნა­წი­ლე­ობ­დეს, რომ არც ერ­თზე არ იყოს და­მო­კი­დე­ბუ­ლი და არც - მე­ო­რე­ზე. გავ­ხდი და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი, აღარ მე­ში­ნია გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის მი­ღე­ბის. შემ­დეგ, ჩემი უფ­ლე­ბა­მო­სი­ლე­ბის ვადა უნდა იყოს წი­ნას­წარ გან­სა­ზღვრუ­ლი. გე­ნე­რა­ლუ­რი პრო­კუ­რო­რი არის ერ­თა­დერ­თი ადა­მი­ა­ნი, რო­მელ­საც ყვე­ლას მი­მართ შე­უძ­ლია ბრა­ლის წა­ყე­ნე­ბა, მათ შო­რის - პრე­ზი­დენ­ტის იმ­პიჩ­მენ­ტის სა­კი­თხი შე­უძ­ლია და­ა­ყე­ნოს, მაგ­რამ არა­ვის არ შე­უძ­ლია გენპ­რო­კუ­რო­რის მი­მართ საქ­მის აღ­ძვრა, სა­ნამ ის ამ პო­ზი­ცი­ა­ზეა.

- თუ კონ­კრე­ტულ საქ­მე­ში გა­მო­იკ­ვე­თა პრე­ზი­დენ­ტის ბრა­ლე­უ­ლო­ბა, გაქვთ უფ­ლე­ბა, მისი იმ­პიჩ­მენ­ტის სა­კი­თხი და­ა­ყე­ნოთ, ამის­თვი­საც მზად ხართ?

- მერ­წმუ­ნეთ, გა­მომ­ძი­ე­ბე­ლი თუ და­ი­ნა­ხავს, რომ კონ­კრე­ტუ­ლი პირი პა­სუ­ხის­გე­ბა­ში მი­სა­ცე­მია, ის აუ­ცი­ლებ­ლად მი­ე­ცე­მა პა­სუ­ხის­გე­ბა­ში. თუ მი­ვალთ იქამ­დე, რომ პრე­ზი­დენ­ტი არის ჩა­რე­უ­ლი რა­ი­მე საქ­მე­ში, მე, მთა­ვა­რი პრო­კუ­რო­რი, მივ­მარ­თავ პარ­ლა­მენტს წი­ნა­და­დე­ბით, და­ი­წყოს პრე­ზი­დენ­ტის სა­იმ­პიჩ­მენ­ტო პრო­ცე­დუ­რა. მოწ­მის სა­ხით პრე­ზი­დენ­ტის და­კი­თხვაც შე­საძ­ლე­ბე­ლია. ვა­ცხა­დებ: მინ­და, ვიყო სრუ­ლი­ად თა­ვი­სუ­ფა­ლი და ვი­მოქ­მე­დო კა­ნო­ნის შე­სა­ბა­მი­სად. კონ­სტი­ტუ­ცი­ა­ში წე­რია: ყვე­ლა ადა­მი­ა­ნი უდა­ნა­შა­უ­ლოა, ვიდ­რე არ დამ­ტკიც­დე­ბა მისი ბრა­ლე­უ­ლო­ბა. სა­სა­მარ­თლო­ში შე­დის უდა­ნა­შა­უ­ლო ადა­მი­ა­ნი, შე­დის პრო­კუ­რო­რი, რო­მელ­მაც უნდა მო­ა­ხერ­ხოს და და­ამ­ტკი­ცოს მისი ბრა­ლე­უ­ლო­ბა. ჩვენ­თან ეს არ ხდე­ბო­და. ად­ვო­კატს საქ­მის მო­გე­ბის შანსს არ უტო­ვებ­დნენ. სა­სა­მარ­თლო სის­ტე­მას რე­ფორ­მა სჭირ­დე­ბა. სა­სა­მარ­თლოს კად­რე­ბი რომ შე­ა­მოწ­მოთ, ნა­ხავთ, რომ მო­სა­მარ­თლე­თა 90% არის პრო­კუ­რა­ტუ­რი­დან წა­სუ­ლი, ან ყო­ფი­ლი თა­ნა­შემ­წე­ე­ბი, რომ­ლე­ბიც შემ­დეგ მო­სა­მარ­თლე­ე­ბი გახ­დნენ.

- ბა­ტო­ნო არ­ჩილ, რამ­დე­ნად ხელ­მი­საწ­ვდო­მი იქ­ნე­ბა ჟურ­ნა­ლის­ტე­ბის­თვის კონ­კრე­ტუ­ლი საქ­მე­ე­ბის გაც­ნო­ბა? რამ­დე­ნად გა­იხ­სნე­ბა პრო­კუ­რა­ტუ­რა?

- რა წამ­საც საქ­მე­ში ჩნდე­ბა ბრალ­დე­ბუ­ლი და მა­სა­ლე­ბი ეძ­ლე­ვა მისი დაც­ვის მხა­რეს, სრუ­ლი­ად გახ­სნი­ლი იქ­ნე­ბა. პრო­კუ­რო­რებ­საც მი­ე­ცე­მათ მი­თი­თე­ბა, რომ იურ­თი­ერ­თონ მე­დი­ას­თან. ეს იმას არ ნიშ­ნავს, რომ სის­ხლის სა­მარ­თლის საქ­მეს შე­იძ­ლე­ბა, ზი­ა­ნი მი­ა­ყე­ნონ. ტე­ლე­კა­მე­რე­ბის წინ და­ჭე­რე­ბი რომ ხდე­ბო­და, ეს ყო­ველ­გვარ მო­რალს სცილ­დე­ბა, ამას ვამ­ბობ, რო­გორც სა­ზო­გა­დო­ე­ბის წევ­რი. გი­ლი­ო­ტი­ნის გა­მომ­გო­ნე­ბელს თავი გი­ლი­ო­ტი­ნით მოჰ­კვე­თე­სო - ზუს­ტად ასე მოხ­და, როცა პირ­ვე­ლი პრო­კუ­რო­რის (იგუ­ლის­მე­ბა ირაკ­ლი ოქ­რუ­აშ­ვი­ლი. - ავტ.) აღი­ა­რე­ბი­თი ჩვე­ნე­ბა მო­ვის­მი­ნეთ...

- რა კრი­ტე­რი­უ­მით არ­ჩევთ ახალ კად­რებს და თუ აქვთ შან­სი იმ გა­მომ­ძი­ებ­ლებს და პრო­კუ­რო­რებს სის­ტე­მა­ში დაბ­რუ­ნე­ბის, რომ­ლე­ბიც "ვარ­დე­ბის რე­ვო­ლუ­ცი­ის" შემ­დეგ და­ი­თხო­ვეს?

- პირ­ველ რიგ­ში, პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლიზ­მი, გა­მოც­დი­ლე­ბა; ასე­ვე უნდა და­ვად­გი­ნოთ, მის კა­რი­ე­რას რა­ი­მე ლაქა ხომ არ აქვს. სა­სურ­ვე­ლია, პირი პრო­კუ­რო­რად იყოს ნა­მუ­შე­ვა­რი, მაგ­რამ უფრო მე­ტად, პრო­ფე­სი­ო­ნალ გა­მომ­ძი­ებ­ლებს ვე­ძებ.

თეა ხურ­ცი­ლა­ვა

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)